Far away in the Great Tang of the E

Far away in the Great Tang of the Eastern Lands, in a random village, a somewhat sloppily-dressed painter was looking askance at a rich man who fawned over him with endless words.

“Immortal, sir, I beg of you to paint me. I’m willing to pay any price.”

“My paintings are very expensive,” was the response.

The rich man nodded enthusiastically, then waved to his retainers to carry over several large chests.

The old painter glanced at them out of the corner of his eye, then cleared his throat. “Well, it seems that the two of us are connected by destiny. Because of that, I’ll paint something for you.”

He was just about to begin painting when a frown appeared on his face.

“Something just came up,” he said. “I need to take a mental journey. Please wait for a moment.” With that, he sat down cross-legged and closed his eyes.

The rich man didn’t dare to disturb him, and simply stood there off to the side, waiting.

Back in the Southern Domain, in the Rebirth Cave, Da Nu looked off into the nothingness, lost in her memories.

She was a lily that had bloomed with seven colors. On the day of vicissitudes, she had reached Immortal Ascension. However, she mistakenly fell in love with her host. When she reached Immortal Ascension, she severed her goodness and buried it at the bottom of the Milky Way Sea.

On that day, her tears had merged into the Milky Way Sea, and she became… the Dawn Immortal.

As for her goodness, it remained at the bottom of the Milky Way Sea, the same Da Nu as before.

Many years later, she emerged from the coffin and entered into the body of the fish. When she splashed out from the water, she became a roc that flew toward the Rebirth Cave, emanating an intense aura of death. 1

That aura of death came from her dead heart.

In the Rebirth Cave, she had hoped to experience a baptism, a rebirth, to become new. But no matter how she searched, there was no rebirth to be found in the Rebirth Cave. It was then that she understood. The Rebirth Cave was nothing more than a fantasy.

She could not achieve rebirth, so she remained there, submerged in her memories. No one in the world could understand her pain. But then she saw Xu Qing, and when she did, she realized that Xu Qing was just like herself all those years ago.

She sighed. The memories flashing in her mind’s eye seemed to grow more beautiful. In contrast, her body was already more than half withered up, like a dying flower.

The hand that touched Meng Hao’s forehead was visibly draining as her boundless life force poured into his body. He was now completely recovered, and didn’t look old at all.

Inside of him, glowing motes of light appeared. They packed together densely, interlocking to form into the shape of an arched bridge.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ห่างไกลในถังดีของดินแดนภาคตะวันออก ในหมู่บ้านสุ่ม จิตรกรแต่ง sloppily ค่อนข้างกำลังมอง askance เศรษฐีที่ประจบเขา ด้วยคำที่ไม่รู้จบ"อมตะ รัก ดวงดีคุณลงสีผม "ผมยินดีจ่ายราคาใดๆ""ภาพวาดของฉันที่มีราคาแพงมาก การตอบสนองได้คนรวยแล้วพยักหน้าอย่างแน่นอน แล้วโบกไปตำหนักของเขาเพื่อนำมาหีบขนาดใหญ่หลายแห่งจิตรกรเก่า glanced ที่พวกเขาจากมุมของดวงตาของเขา แล้วล้างคอของเขา "ดี ดูเหมือนว่า เราสองจะเชื่อมต่อ โดยโชคชะตา เพราะการที่ ฉันจะระบายสีอะไรสำหรับคุณ'เขาก็กำลังจะเริ่มวาดเมื่อหน้างอปรากฏบนใบหน้าของเขาเขากล่าวว่า "สิ่งที่เพิ่งขึ้นมา "ฉันต้องใช้เวลาการเดินทางของจิต กรุณารอสำหรับช่วงเวลา" กับที่ เขานั่งไขว่ห้าง และปิดตาของเขาคนรวยไม่กล้าไปรบกวนเขา และเพียงแค่ยืนอยู่ที่นั่นออกไปด้านข้าง รอกลับในภาคใต้โด ในถ้ำวิญญาณ นูดามองออกในความว่างเปล่า หายไปในความทรงจำของเธอเธอลิลลี่ที่มีเมื่อย มีเจ็ดสี ในวันที่ vicissitudes เธอได้ถึงสวรรค์อมตะ อย่างไรก็ตาม เธอตั้งใจตกหลุมรักกับเจ้าของเธอ เมื่อเธอถึงสวรรค์อมตะ เธอตัดขาดความดีของเธอ และฝังอยู่ที่ด้านล่างของทะเลทางช้างเผือกในวันที่ น้ำตาของเธอได้ผสานเข้าไปในทะเลทางช้างเผือก และเธอเป็น...อมตะรุ่งอรุณสำหรับความดีของเธอ มันยังคงอยู่ที่ด้านล่างของทะเลทางช้างเผือก นูดาเดียวกันเป็นก่อนหลายปีต่อมา เธอโผล่ออกมาจากโลงศพ และเข้าสู่ร่างกายของปลา เมื่อเธอสาดออกจากน้ำ เธอเป็น roc ที่บินไปยังถ้ำวิญญาณ เล็ดลอดออกมาเข้มข้นกลิ่นอายแห่งความตาย 1กลิ่นอายของความตายที่มาจากหัวใจของเธอตายในถ้ำวิญญาณ เธอมีหวังการรับบัพติศมา การเกิดใหม่ จะกลายเป็นใหม่ แต่ไม่ว่าอย่างไรเธอค้นหา มีวิญญาณไม่มีที่จะพบในถ้ำเกิดใหม่ ได้แล้วว่า เธอเข้าใจ ถ้ำวิญญาณคืออะไรมากกว่าจินตนาการนอกจากนี้เธอไม่สามารถบรรลุเกิดใหม่ เพื่อเธอยังคงมี แช่ในน้ำในความทรงจำของเธอ ไม่มีใครในโลกสามารถเข้าใจความเจ็บปวดของเธอ แต่แล้ว เธอเห็น Xu Qing และเมื่อเธอ เธอตระหนักว่า Xu Qing เหมือนตัวเองทุกปีแล้วเธอถอนหายใจ ความทรงจำในจิตใจตาของเธอดูเหมือนจะ เติบโตสวยงามมากขึ้น ตรงกันข้าม ร่างกายของเธอได้แล้วมากกว่าครึ่งหนึ่งที่เหี่ยว เช่นดอกไม้กำลังตายมือที่สัมผัสหน้าผากเมงเฮาเป็นการระบายอย่างเห็นได้ชัดเป็นพลังชีวิตของเธอไร้ขีดจำกัดที่เทลงในร่างกายของเขา เขาเป็นตอนนี้สมบูรณ์กู้คืน และไม่ได้ดูเก่าเลยภายในของเขา motes เรืองแสงปรากฏ พวกเขาบรรจุรวมกันหนาแน่น เชื่อมต่อกันเพื่อฟอร์มเป็นรูปร่างของสะพานที่โค้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อยู่ห่างไกลในมหาราชถังของดินแดนตะวันออกในหมู่บ้านสุ่มจิตรกรค่อนข้างฉาบฉวยแต่งตัวถูกมองด้วยความสงสัยที่คนรวยที่ fawned มากกว่าเขาด้วยคำพูดที่ไม่มีที่สิ้นสุด. "อมตะครับผมขอให้คุณในการวาดฉัน ฉันยินดีที่จะจ่ายในราคาใด ๆ . " " ภาพวาดของฉันมีราคาแพงมาก "คือการตอบสนอง. คนรวยพยักหน้าอย่างกระตือรือร้นแล้วโบกมือให้ยึดของเขาที่จะดำเนินการผ่านหีบขนาดใหญ่หลายแห่ง. จิตรกรเก่าเหลือบมองไปที่พวกเขาออกจากมุม ตาของเขาแล้วล้างลำคอของเขา "อืมมันก็ดูเหมือนว่าเราสองคนจะถูกเชื่อมต่อกันด้วยโชคชะตา เพราะการที่ผมจะวาดอะไรบางอย่างให้คุณ. " เขาเป็นเพียงเกี่ยวกับการที่จะเริ่มต้นการวาดภาพเมื่อขมวดปรากฏบนใบหน้าของเขา. " อะไรบางอย่างเพียงแค่ขึ้นมา "เขากล่าว "ผมต้องการที่จะใช้การเดินทางทางจิต กรุณารอสักครู่. "กับที่เขานั่งลงไขว่ห้างและปิดตาของเขา. คนรวยไม่กล้าที่จะรบกวนเขาและก็ยืนอยู่ที่นั่นออกไปด้านข้างรอ. ย้อนกลับไปในภาคใต้โดเมนใน ถ้ำวิญญาณดานูมองออกไปสู่ความว่างเปล่าหายไปในความทรงจำของเธอ. เธอเป็นคนที่มีลิลลี่ดอกกับเจ็ดสี ในวันที่ความผันผวนที่เธอมาถึงสวรรค์อมตะ อย่างไรก็ตามเธอผิดพลาดตกหลุมรักกับโฮสต์ของเธอ เมื่อเธอถึงสวรรค์อมตะเธอตัดขาดความดีของเธอและฝังไว้ที่ด้านล่างของทางช้างเผือกทะเล. ในวันนั้นน้ำตาของเธอได้รวมเข้าไปในทางช้างเผือกทะเลและเธอก็กลายเป็น ... รุ่งอรุณอมตะ. ในฐานะที่เป็นคุณงามความดีของเธอมัน ยังคงอยู่ที่ด้านล่างของทางช้างเผือกทะเลเดียวกันดานูเป็นก่อน. ในอีกหลายปีต่อมาเธอโผล่ออกมาจากโลงศพและเข้าสู่ร่างกายของปลา เมื่อเธอกระเด็นออกจากน้ำเธอกลายเป็นร็อคที่บินไปยังถ้ำวิญญาณเล็ดลอดออกมากลิ่นอายรุนแรงของการเสียชีวิต 1 กลิ่นอายของความตายที่มาจากหัวใจของเธอตาย. ในถ้ำวิญญาณเธอมีหวังที่จะได้สัมผัสกับการบัพติศมาเกิดใหม่จะกลายเป็นใหม่ แต่ไม่ว่าเธอสืบค้นมีการเกิดใหม่ไม่มีที่จะพบในถ้ำวิญญาณ ตอนนั้นเองที่เธอเข้าใจ วิญญาณถ้ำเป็นอะไรมากไปกว่าจินตนาการ. เธอไม่สามารถบรรลุการเกิดใหม่เพื่อเธอยังคงอยู่ที่นั่นจมอยู่ในความทรงจำของเธอ ไม่มีใครในโลกสามารถเข้าใจความเจ็บปวดของเธอ แต่แล้วเธอเห็นเสี่ยวชิงและเมื่อเธอได้เธอรู้ว่าเสี่ยวชิงก็เหมือนกับตัวเองทุกปีที่ผ่านมา. เธอถอนหายใจ ความทรงจำที่กระพริบตาในใจของเธอดูเหมือนจะเติบโตสวยงามมากขึ้น ในทางตรงกันข้ามร่างกายของเธอได้แล้วมากกว่าครึ่งหนึ่งเหี่ยวขึ้นเหมือนดอกไม้ที่กำลังจะตาย. มือที่สัมผัสหน้าผากเม้งเฮาก็เห็นได้ชัดการระบายน้ำเป็นพลังชีวิตของเธอไม่มีที่สิ้นสุดหลั่งไหลเข้ามาในร่างกายของเขา ตอนนี้เขากำลังฟื้นตัวอย่างสมบูรณ์และไม่ได้มีลักษณะเก่าที่ทุกคน. ภายในของเขา motes เรืองแสงของแสงที่ปรากฏ พวกเขาเต็มไปด้วยกันหนาแน่นที่เชื่อมต่อกันในรูปแบบเป็นรูปสะพานโค้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไกลออกไปในทางที่ดีของดินแดนตะวันออก ในหมู่บ้านสุ่มค่อนข้างแต่งตัวอย่างลวกๆ จิตรกรก็มองอย่างชิงชังที่รวยกว่าเขา fawned ไม่รู้จบกับคำ" ท่านเป็นอมตะ ผมขอร้องให้คุณวาดรูปฉัน ฉันยินดีที่จะจ่ายในราคาใด ๆ . "" ภาพวาดของฉันมีราคาแพงมาก " คือการตอบสนองคนรวยคนนั้นพยักหน้าอย่างกระตือรือร้น แล้วโบกมือเรียกคนของเขาที่จะดำเนินการผ่านทรวงอกขนาดใหญ่หลายจิตรกรเก่าชายตามองพวกเขาออกจากมุมของดวงตา จากนั้นล้างลำคอของเขา " อืม ดูเหมือนเราสองคนจะเชื่อมต่อโชคชะตา เพราะอย่างนั้น ผมจะวาดรูปอะไรให้คุณ "เขาเพิ่งจะเริ่มวาดภาพเมื่อนิ่วปรากฏอยู่บนใบหน้าของเขา" มีอะไรบางอย่าง " เขากล่าว " ผมต้องใช้เวลาการเดินทางทางจิต โปรดรอสักครู่นะค่ะ " แล้วก็นั่งไขว้ขา และปิดตาของเขาเศรษฐีไม่กล้ารบกวนเขา และเพียงแค่ยืนออกด้านข้าง รอกลับมาเมนภาคใต้ในการเกิดใหม่ ถ้ำ ดานู มองออกสู่ความว่างเปล่า , หายไปในความทรงจำนางปทุมที่บานกับเจ็ดสี ในวันแห่งการเปลี่ยนแปลง เธอถึงสวรรค์เป็นอมตะ อย่างไรก็ตาม เธอพลาดตกหลุมรักกับโฮสต์ของเธอ เมื่อเธอถึงสวรรค์ อมตะ เธอทำลายความดีของเธอและฝังมันไว้ที่ด้านล่างของทางช้างเผือกที่ทะเลในวันนั้น น้ำตาของเธอได้ผสานเข้าไปในทางช้างเผือกทะเล และเธอก็ . . . . . . . รุ่งอรุณอมตะเป็นเพราะความดีของเธอ มันอยู่ที่ด้านล่างของทางช้างเผือกทะเลเหมือนกัน ดานู เช่นเดิมหลายปีต่อมา เธอออกมาจากโลงศพเข้าไปในร่างกายของปลา เมื่อเธอสาดออกมาจากน้ำ เธอกลายเป็นร็อคที่บินไปสู่การเกิดใหม่ ถ้ำ เล็ดลอดออกมา ออร่ารุนแรงถึงตาย 1ที่กลิ่นอายของความตายมาจากหัวใจ เธอตายในการเกิดใหม่ ถ้ำ เธอหวังที่จะมีประสบการณ์บัพติศมา เกิดใหม่ เป็นคนใหม่ แต่ไม่ว่าอย่างไร เธอค้น ไม่มีการเกิดใหม่ที่จะพบในการเกิดใหม่ในถ้ำ ตอนนั้นเองที่เธอเข้าใจ การเกิดใหม่ ถ้ำมันมากกว่าจินตนาการเธอไม่อาจบรรลุการเกิดใหม่ เธอยังคงมีอยู่ในความทรงจำของเธอ ไม่มีใครในโลกสามารถเข้าใจที่เธอเจ็บ แต่แล้วเธอก็เห็น Xu ชิง และเมื่อเธอทำ เธอตระหนักว่าเสี่ยวชิงก็เหมือนตัวเองเมื่อหลายปีก่อนนั้นเธอถอนใจ ความทรงจำในจิตใจของเธอกระพริบตาดูเหมือนจะเติบโตสวยงามมากขึ้น ในทางตรงกันข้าม ร่างกายของเธอก็มากกว่าครึ่งเหี่ยวแห้ง เหมือนจะตายดอกไม้มือที่แตะหน้าผากของเมิ่งฮ่าวถูกเห็นได้ชัดระบายพลังชีวิตของเธอไม่มีที่สิ้นสุดเทเข้าไปในร่างกายของเขา เขาคือตอนนี้หายเป็นปกติ และดูไม่แก่เลยภายในตัวเขาเรืองแสงโมตส์ของแสงที่ปรากฏ เขาบรรจุกันหนาแน่นที่เชื่อมต่อกันเพื่อสร้างเป็นรูปสะพานโค้ง