Meng Hao clearly had no intention o

Meng Hao clearly had no intention of evading or dodging. He allowed the old turtle to slam into his shield, after which a huge explosion could be heard along with a miserable shriek. Patriarch Reliance immediately tumbled backward, during which time Meng Hao waved his arm, causing more than a thousand talismans to be hurled out.

These were all talismans personally created by Ke Yunhai. They needed no direction from Meng Hao. All he had to do was throw them out, and they would voluntarily transform into divine abilities and Daoist magic. Up above in the air, more than a thousand statues suddenly appeared, all of which instantly dove down toward Patriarch Reliance.

This barrage of attacks had Patriarch Reliance knocked into a daze. He shot backward relentlessly, his shell on the verge of being shattered, his heart filled with astonishment, as howls of rage emitted from his mouth.

“I surrender! The Patriarch surrenders! … Fudge, you’re such a cheat! I never cheat like this!!”

“I don’t accept surrender!” growled Meng Hao. No matter what was said, he would have his revenge. He waved his hand again, causing another thousand talismans to appear. Bloodcurdling shrieks continued to echo out. Patriarch Reliance trembled as he attempted to flee this way and that. The feeling of frustration in his heart had reached a pinnacle.

“Dammit, DAMMIT!” howled Patriarch Reliance, “Is there a grudge between us?!”

BAM!

Meng Hao produced several hundred more talismans.

“What did I do to piss you off? Huh? Come on, tell me!!” Patriarch Reliance was on the verge of tears. He was incapable of evasion, and could do nothing more than retract his trembling limbs and head into his shell. “I was just born recently, I haven’t even grown up yet. How could I have pissed you off?!?!”

“You haven’t pissed me off,” said Meng Hao. “But that doesn’t mean you won’t piss me off in the future!” He waved his hand again, causing more miserable shrieks to come from Patriarch Reliance.

“Stick your head out of your shell,” commanded Meng Hao, producing another large amassment of talismans and staring at Patriarch Reliance.

“I won’t stick my head out even if you beat me to death! You’re just a big bully! You’re incomparable! You… you’re impossible!!”

“If I don’t bully you now, then you’ll bully me in the future!” said Meng Hao coldly. He produced even more talismans, which he continuously tossed out. Booming filled the air, along with Patriarch Reliance’s miserable shrieks. He retreated more, weeping.

His shell was now almost half destroyed, and his body quivered as if from coldness. His head was pulled back tight inside, as if he really refused to stick it out even if he died.

Meng Hao looked at him, then leaped up onto his shell. He slapped his bag of holding to produce another magical item that Ke Yunhai had made for him. It was a small blade, seemingly dull, but in fact equipped with a fiercely sharp coldness. Meng Hao hefted the blade then squatted down and began to carve some words into Patriarch Reliance’s shell.

“Meng Hao’s turtle!”

After carving the three words, Meng Hao patted the turtle shell, then smiled complacently.

“We’ll call it quits today. It might be difficult for you, but I hope that in the future you’ll remember that you’re MY turtle!”

Patriarch Reliance glared at him, clenching his jaw. He knew that Meng Hao had carved something onto his back, and had long since made an inward determination to pay back this insult.

Meng Hao stamped his foot and flew up into the air, preparing to move on to the 71st level. However, as soon as he flew into the air, he suddenly seemed to think of something. He looked down just in the moment in which Patriarch Reliance stuck his head out of his shell.

Meng Hao suddenly smiled, then subconsciously pulled out a talisman. Frightened, Patriarch Reliance retracted his head as fast as lightning, then howled, “Didn’t you say that we would call it quits today?! You, you, you… you tricked me!!”

Meng Hao’s body flashed and he suddenly appeared directly in front of Patriarch Reliance, who was retracted in his shell. His powerful shield made it so that he wasn’t afraid at all of any sort of sneak attack by the turtle.

“I’ll let you off this time,” said Meng Hao earnestly, “but I’m still trying to decide whether or not to destroy you to get the reward for this level.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เฮา เมงชัดเจนมีความตั้งใจของ evading หรือกะล่อน เขาอนุญาตให้เต่าเก่าไปสแลเป็นโล่ของเขา ซึ่งเป็นการระเบิดขนาดใหญ่อาจจะได้ยินพร้อมกับกรี๊ดอนาถ พึ่งพระทันทีจนย้อนหลัง ในช่วงเวลาที่เฮาเมงโบกแขน สาเหตุเซปต์พันจะถูกโยนออกมาเหล่านี้ถูกสร้างขึ้นเอง โดยหยุนไห่ Ke เซปต์ทั้งหมด พวกเขาต้องไม่มีทิศทางจากเฮาเมง ทั้งหมดที่เขาทำโยนออกมา และพวกเขาสมัครใจจะกลายเป็น Daoist เวทมนตร์และความสามารถที่พระเจ้า ค่าข้างในอากาศ รูปปั้นพันก็ปรากฏ ทุกทันทีนกพิราบลงไปพึ่งพระเขื่อนนี้โจมตีได้พึ่งพระเคาะเข้าดึก เขายิงย้อนหลังอย่างไม่ลดละ เปลือกเขาหมิ่นถูกทำลาย หัวใจของเขาเต็มไป ด้วยเมือ เป็นคณะของความโกรธที่ปล่อยออกมาจากปากของเขา"ผมยอมแพ้ Surrenders พระ … ฟัดจ์ คุณการโกง ผมไม่เคยโกงเช่นนี้!!"ฉันไม่ยอมรับยอมจำนน " growled เฮาเมง ไม่ว่าพูด เขาจะได้แก้แค้นของเขา เขาโบกมืออีกครั้ง อื่นพันเซปต์ปรากฏสาเหตุ Shrieks น่ากลัวมากอย่างต่อเนื่องเพื่อสะท้อนออก พึ่งพระ trembled ขณะที่เขาพยายามหนีด้วยวิธีนี้และที่ ความรู้สึกไม่พอใจในหัวใจของเขาได้พินนาเคิล" Dammit, DAMMIT ! " พึ่งพระ เห่าหอนเป็นความเสียใจระหว่างเรา!"BAMเฮา เมงผลิตเซปต์หลายร้อยมากขึ้น"ฉันทำอะไรให้คุณพ้น อะไรนะ โธ่ บอกฉัน!!" พระพึ่งถูกหมิ่นน้ำตา เขามีความสามารถในการหลบหลีก และสามารถทำอะไรมากกว่าหดสั่นแขนขาและหัวของเขาในเปลือกของเขา "ผมเพิ่งเกิดเมื่อเร็ว ๆ นี้ ผมยังไม่ได้โตขึ้นยัง วิธีสามารถฉันได้โกรธคุณไง""คุณไม่โกรธฉัน กล่าวว่า เฮาเมง "แต่ไม่ว่า คุณจะไม่พ้นฉันในอนาคต เขาโบกมืออีกครั้ง ทำ shrieks สังเวชขึ้นมาจากการพึ่งพาพระ"ติดหัวของคุณออกจากกรอบ บัญชาเมงเฮา ผลิตอื่น amassment ใหญ่ของเซปต์ และจ้องมองที่พึ่งพระ"ผมจะไม่ติดหัวของฉันแม้ว่าคุณเอาชนะฉันตาย คุณเป็นเพียงนักเลง คุณเป็นใคร คุณ...คุณทำได้!!""ถ้าฉันไม่กลั่นแกล้งคุณตอนนี้ แล้วคุณจะกลั่นแกล้งผมในอนาคต" กล่าวว่า เมงเฮาจ้างงาน เขาผลิตเซปต์ยิ่ง ซึ่งเขาโยนออกมาอย่างต่อเนื่อง เฟื่องฟูเติมอากาศ พร้อมกับพระพึ่งสังเวช shrieks เขาสภาพระส่ำมาก ร้องไห้เปลือกของเขาตอนนี้เกือบครึ่งหนึ่งถูกทำลาย และร่างกายของเขา quivered ว่าจากความหนาวเย็นได้ หัวของเขาถูกดึงกลับแน่นภายใน ว่าเขาปฏิเสธที่จะติดออกมาแม้ว่าเขาตายจริง ๆมองไปที่เขาเมงเฮา แล้ว leaped ขึ้นบนเขาเชลล์ เขาตบกระเป๋าของเขาถือในการผลิตสินค้าอีกหนึ่งมนต์ขลังหยุนไห่ Ke ได้ทำให้เขา มันเป็นใบมีดขนาดเล็ก หมองคล้ำ ดูเหมือน แต่ในความเป็นจริงพร้อมกับความหนาวเย็นที่คมชัดอย่างดุเดือด เฮา เมง hefted ใบมีด squatted ลง และเริ่มแกะคำบางคำในพระพึ่งเปลือก"เต่าเมงห้าว"หลังจากแกะสลักสามคำ เฮาเมงโรคกลัวกระดองเต่า แล้วยิ้ม complacently"เราจะเรียกว่าจบการทำงานวันนี้ มันอาจจะยากสำหรับคุณ แต่ผมหวังว่าในอนาคตคุณจะต้องจำว่า คุณเต่าของฉันพึ่งพระ glared ที่เขา นอนกัดฟันกรามของเขา เขารู้ว่า เมงเฮามีแกะสลักลงบนหลังของเขาบางสิ่งบางอย่าง และนานตั้งแต่มีการกำหนดขาเข้าจะจ่ายคืนนี้ดูถูกเมงเฮาประทับเท้าของเขา และบินขึ้นไปในอากาศ เตรียมย้ายไปยังระดับผ่านมา อย่างไรก็ตาม ขณะที่เขาบินไปในอากาศ เขาก็ลำบากให้คิดว่า สิ่งที่ เขามองลงในขณะที่พระพึ่งติดหัวของเขาออกจากเปลือกของเขาเมงเฮาก็ยิ้ม แล้วไม่รู้ตัวดึงยันต์ ตกใจ พึ่งพระหดหัวของเขาอย่างรวดเร็วประดุจสายฟ้า เห่าหอนแล้ว, "คุณไม่ได้บอกว่า เราจะเรียกว่าจบการทำงานวันนี้ คุณ คุณ คุณ...คุณหลอกฉัน!!"ร่างกายเมงเฮาประกาย และเขาก็ปรากฏตรงหน้าพระความเชื่อมั่น ที่ถูกหดในเชลล์ของเขา โล่อันทรงพลังของเขาทำให้เขาไม่กลัวทั้งหมดทุกประเภทของการโจมตีแอบโดยเต่า"ฉันจะให้คุณออกในเวลานี้ กล่าวว่า เมงเฮาจริงจัง "แต่ฉันยังคงพยายามที่จะตัดสินใจว่า จะทำลายคุณจะได้รับรางวัลสำหรับระดับนี้หรือไม่"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เม้งเฮาอย่างชัดเจนมีความตั้งใจที่จะหลบหนีหรือหลบไม่ เขาได้รับอนุญาตเต่าเก่าที่จะยุติลงในโล่ของเขาหลังจากที่ระเบิดขนาดใหญ่อาจจะได้ยินพร้อมกับเสียงกรีดร้องอนาถ พระสังฆราชพึ่งทันทีร่วงย้อนหลังในช่วงเวลาที่เม้งเฮาโบกแขนของเขาก่อให้เกิดมากกว่าพันเครื่องรางของขลังที่จะโยนออก. เหล่านี้เป็นเครื่องรางของขลังทั้งหมดที่สร้างขึ้นโดยส่วนตัว Ke Yunhai พวกเขาจำเป็นต้องทิศทางจากเม้งเฮาไม่มี ทั้งหมดที่เขาต้องทำก็คือโยนพวกเขาออกมาและพวกเขาสมัครใจจะกลายเป็นความสามารถของพระเจ้าและความมหัศจรรย์ Daoist ขึ้นไปข้างบนในอากาศมากกว่าหนึ่งพันรูปปั้นก็ปรากฏซึ่งทั้งหมดทันทีนกพิราบลงไปพึ่งพระสังฆราช. เขื่อนกั้นน้ำของการโจมตีครั้งนี้มีพระสังฆราชพึ่งเคาะลงในอาการงุนงง เขายิงข้างหลังอย่างไม่ลดละเปลือกของเขาอยู่บนปากเหวของการถูกทำลายหัวใจของเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจเป็นเสียงโหยหวนของความโกรธออกมาจากปากของเขา. "ผมยอมแพ้! พระสังฆราชยอมจำนน! ... ฟัดจ์, คุณเช่นโกง! ฉันไม่เคยโกงเช่นนี้ !! " " ฉันไม่ยอมรับยอมแพ้! "คำรามเม้งเฮา ไม่ว่าสิ่งที่เขาพูดเขาจะต้องแก้แค้น เขาโบกมือของเขาอีกครั้งก่อให้เกิดอีกพันเครื่องรางของขลังให้ปรากฏ เสียงร้องน่ากลัวมากอย่างต่อเนื่องเพื่อสะท้อนออกมา พระสังฆราชพึ่งตัวสั่นในขณะที่เขาพยายามจะหนีด้วยวิธีนี้และที่ ความรู้สึกของความยุ่งยากในหัวใจของเขาได้ถึงจุดสุดยอดได้. "Dammit บ้า!" howled สังฆราชพึ่ง "มีความเสียใจระหว่างเรา ?!" BAM! เม้ง Hao จำนวนมากหลายร้อยเครื่องรางของขลัง. "ผมทำอะไรที่จะฉี่คุณ ปิด? ฮะ? Come on, บอกฉัน !! "พระสังฆราชพึ่งถูกหมิ่นของน้ำตา เขาเป็นคนที่มีความสามารถของการหลีกเลี่ยงและไม่สามารถทำอะไรได้มากกว่าดึงแขนขาตัวสั่นและศีรษะของเขาเข้าไปในเปลือกของเขา "ผมก็แค่เกิดเมื่อเร็ว ๆ นี้ผมยังไม่ได้เติบโตมากยิ่งขึ้นไปยัง ฉันจะได้โกรธคุณออก?!?! " " คุณไม่ได้โกรธฉันลง "เม้งเฮากล่าวว่า " แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าคุณจะไม่ปัสสาวะฉันลงในอนาคต!" เขาโบกมือของเขาอีกครั้งก่อให้เกิดความสุข shrieks ขึ้นจะมาจากพระสังฆราชพึ่ง. "ติดหัวของคุณออกจากเปลือกของคุณ" บัญชาเม้งเฮาผลิต อีกก้อนใหญ่ของเครื่องรางของขลังและจ้องมองที่พระสังฆราชพึ่ง. "ผมจะไม่ติดหัวของฉันออกแม้ว่าคุณจะชนะฉันไปสู่ความตาย! คุณเพียงแค่คนพาลใหญ่! คุณกำลังหาที่เปรียบมิได้! คุณ ... คุณเป็นไปไม่ได้ !! " " ถ้าฉันไม่ได้แกล้งตอนนี้คุณแล้วคุณจะระรานฉันในอนาคต! "เม้งเฮากล่าวอย่างเย็นชา เขาหยิบเครื่องรางของขลังมากยิ่งขึ้นซึ่งเขาโยนออกมาอย่างต่อเนื่อง เฟื่องฟูที่เต็มไปด้วยอากาศพร้อมกับเสียงร้องที่น่าสังเวชของพระสังฆราชพึ่ง เขาถอยเพิ่มเติมร้องไห้. เปลือกของเขาได้รับในขณะนี้เกือบครึ่งหนึ่งถูกทำลายและร่างกายของเขาสั่นเช่นถ้าจากความหนาวเย็น ศีรษะของเขาถูกดึงกลับมาแน่นภายในเช่นถ้าเขาปฏิเสธจริงๆที่จะติดออกแม้ว่าเขาจะเสียชีวิต. เม้งเฮามองเขาแล้วกระโดดขึ้นไปบนเปลือกหอย เขาตบกระเป๋าของเขาในการถือครองในการผลิตรายการที่มีมนต์ขลังที่ Ke Yunhai ได้ทำสำหรับเขา มันเป็นใบมีดขนาดเล็กที่น่าเบื่อดูเหมือน แต่ในความเป็นจริงพร้อมกับความหนาวเย็นที่คมชัดอย่างรุนแรง เม้งเฮา hefted ใบมีดแล้วนั่งลงและเริ่มที่จะตัดคำบางคำลงในเปลือกสังฆราชพึ่งของ. "เต่าเม้งเฮาส์!" หลังจากแกะสลักสามคำ, เม้งเฮาตบกระดองเต่าแล้วยิ้มอิ่มเอม. "เราจะเรียกให้หยุดในวันนี้ . มันอาจจะเป็นเรื่องยากสำหรับคุณ แต่ผมหวังว่าในอนาคตคุณจะจำได้ว่าคุณเต่าของฉัน! " พระสังฆราชพึ่งจ้องไปที่เขากำขากรรไกรของเขา เขารู้ว่าเม้งเฮาได้บางสิ่งบางอย่างที่แกะสลักลงบนหลังของเขาและได้ทำนานตั้งแต่การกำหนดขาเข้าที่จะจ่ายคืนดูถูกนี้. เม้งเฮาประทับเท้าของเขาและบินขึ้นไปในอากาศและเตรียมที่จะย้ายไปยังระดับ 71 แต่ทันทีที่เขาบินไปในอากาศเขาก็ดูเหมือนจะคิดว่าสิ่งที่ เขามองลงไปเพียงแค่ในช่วงเวลาที่พระสังฆราชพึ่งติดอยู่ในหัวของเขาออกจากเปลือกของเขา. เม้งเฮาจู่ ๆ ก็ยิ้มแล้วดึงออกมาจากจิตใต้สำนึกยันต์ กลัวพระสังฆราชพึ่งหดหัวของเขาให้เร็วที่สุดเท่าฟ้าผ่าแล้ว howled "คุณไม่ได้บอกว่าเราจะเรียกให้หยุดในวันนี้ ?! คุณคุณคุณ ... คุณหลอกฉัน !! " ร่างกายเม้งเฮาประกายและเขาก็ปรากฏอยู่ตรงหน้าของพระสังฆราชพึ่งที่ถูกถอนในเปลือกของเขา โล่ทรงพลังของเขาทำให้มันเพื่อที่ว่าเขาไม่กลัวที่ทั้งหมดของการจัดเรียงของลอบโจมตีโดยเต่าใด ๆ . "ฉันจะให้คุณออกเวลานี้" เม้งเฮาจริงจังกล่าวว่า " แต่ฉันยังคงพยายามที่จะตัดสินใจว่า หรือไม่ที่จะทำลายคุณจะได้รับรางวัลในระดับนี้ ".

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมิ่งเฮ่าชัดเจนว่าไม่มีเจตนาหลบได้หรือหลบ . เขาอนุญาติให้เต่าเก่า กระแทกโล่ของเขา ซึ่งหลังจากการระเบิดครั้งใหญ่ที่อาจจะได้ยินพร้อมกับเสียงกรีดร้องอย่างน่าสงสาร ประมุขการเอียงถอยหลังทันที ซึ่งในระหว่างนั้น เมิ่งฮ่าวโบกแขนของเขา ทำให้กว่าพันผ้ายันต์จะโยนออกเหล่านี้ทั้งหมดด้วยตัวเองสร้างผ้ายันต์โดยเค่อหยุนไห่ พวกเขาต้องการไม่มีทิศทางจากเมิ่งเฮ่า ทั้งหมดที่เขาต้องทำคือโยนพวกเขาออกและพวกเขาจะสมัครใจกลายเป็นความสามารถเลิศ และ daoist มายากล ขึ้นไปในอากาศมากกว่าพันรูปปั้นก็ปรากฏ ซึ่งทั้งหมดได้ทันที ดำลงต่อประมุขอ้างอิงนี้ถูกโจมตีมีประมุขพึ่งล้มลงงง เขายิงไปคืบ , กระดองหมิ่นของการทำลายหัวใจของเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจเป็นเสียงหอนของความโกรธที่ออกมาจากปากของเขา" ข้ายอมแพ้แล้ว ! ประมุขยอมจำนน ! . . . . . . . ๆ นายนี่มันโกง ! ไม่เคยโกงแบบนี้ ! "" ผมไม่ยอมแพ้ ! " คำราม เมิ่งฮ่าว ไม่ว่าใครจะพูดอะไร เขาจะได้แก้แค้น เขาโบกมืออีกครั้ง ก่อให้เกิดอีกพันผ้ายันต์ให้ปรากฏ น่ากลัวมากกรีดร้องยังคงสะท้อนออกมา ประมุขพึ่งสั่นสะท้านขณะที่เขาพยายามที่จะหนีด้วยวิธีนี้และ ความรู้สึกของความผิดหวังในจิตใจของเขาได้ถึงจุดสุดยอด ." บ้า บ้า ! " หอนประมุขพึ่ง " มีความแค้นระหว่างเรา ! "ปัง !เมิ่งเฮ่าผลิตหลายร้อยกว่ายันต์" ฉันไปทำอะไรให้เจ้าโกรธ ? หือ ? บอกฉันมาสิ ! " ท่านประมุขพึ่งถูกหมิ่นของน้ำตา เขาไม่สามารถเลี่ยงได้ และไม่สามารถทำอะไรได้มากกว่าถอนของเขาสั่น แขนขาและหัวเป็นเปลือกของเขา " ฉันเพิ่งเกิดเมื่อเร็วๆนี้ ฉันยังไม่โตเลย ทำไมฉันต้องโกรธคุณ ! ? ! "" นายไม่ได้โกรธฉัน " กล่าวว่า เมิ่งฮ่าว " แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าคุณจะไม่ทำให้ฉันหัวเสียในอนาคต ! " เขาโบกมืออีกครั้ง ก่อให้เกิดทุกข์มากขึ้นกรีดร้องมาจากประมุขอ้างอิง" เอาหัวออกจากเปลือกของคุณ " บัญชา เมิ่งฮ่าว ผลิต อื่น amassment ขนาดใหญ่ของผ้ายันต์ และจ้องประมุขอ้างอิง" ผมจะไม่ติดหัวของฉันออกไป ถ้าเธอฆ่าฉันตาย ! คุณก็แค่คนขี้โกง ! คุณที่เปรียบมิได้ ! คุณ . . . คุณ เป็นไปไม่ได้ ! ! "" ถ้าชั้นไม่แกล้งนายแล้วนายจะรังแกฉันในอนาคต " กล่าวว่า เมิ่งฮ่าวอย่างเย็นชา เขาผลิตยิ่งผ้ายันต์ซึ่งเขาอย่างต่อเนื่องโยนออกมา เฟื่องฟูที่เต็มไปอากาศพร้อมกับประมุข 10 อนาถกรีดร้อง . เขาล่าถอย , ร้องไห้เปลือกของเขาตอนนี้เกือบจะทำลาย และร่างกายของเขา quivered ถ้าเป็นจากความเย็น ศีรษะของเขาถูกดึงกลับแน่นภายใน เช่น ถ้าเขาปฏิเสธที่จะติดมัน แม้ว่าเขาจะตายเมิ่งฮ่าวมองเขาแล้วกระโดดขึ้นบนเปลือกของเขา เขาตบกระเป๋าเขาถือเพื่อผลิตรายการขลังอีกเค่อหยุนไห่ได้ทำเพื่อเขา มันเป็นใบมีดขนาดเล็กที่ดูเหมือนจะน่าเบื่อ แต่ในความเป็นจริงพร้อมกับความหนาวเย็นอย่างรุนแรง ชาร์ป เมิ่งเฮ่า hefted ดาบแล้วก้มลงไปและเริ่มแกะบางคำเป็นประมุข 10 : เปลือก" เมิ่งเฮ่าเต่า ! "หลังจากสลักคำ เมิ่งฮ่าว patted กระดองเต่า แล้วยิ้ม complacently ." เราจะได้ยกเลิกการสอนในวันนี้ มันอาจจะยากสำหรับคุณ แต่ผมหวังว่า คุณจะจำได้ว่าคุณเต่าของฉัน "ประมุขการถลึงตามองเขา จับขากรรไกรของเขา เขารู้ว่าเมิงเฮาได้แกะสลักบางอย่างลงบนหลังของเขาและมีความยาวตั้งแต่มีกำหนดเข้าด้านในเพื่อจ่ายคืนดูถูกนี้เมิ่งเฮ่ากระทืบ เท้าของเขา และลอย ขึ้น สู่ อากาศ เตรียมที่จะย้ายไปยังระดับ 71 . อย่างไรก็ตาม ทันทีที่เขาล่องลอยไปในอากาศ เขาก็เหมือนจะคิดอะไรบางอย่าง เขาก้มลงมองแค่ในช่วงเวลาที่ท่านพึ่งติดหัวของเขาออกไปจากเปลือกของเขาเมิ่งฮ่าวก็ยิ้ม แล้วเล็งดึงออกเครื่องราง กลัว ประมุขความเชื่อมั่นหด หัวเร็วฟ้าผ่าแล้วหอน " ไม่ได้บอกว่าเราจะเลิกวันนี้ ! เธอ เธอ เธอ . . . . . . . คุณหลอกผม ! "ร่างของเมิ่งเฮ่าประกายและเขาก็ปรากฏตัวขึ้นโดยตรงในด้านหน้าของประมุขหรือที่ถูก retracted ในเปลือกของเขา โล่พลังของเขาทำให้เขาไม่กลัวที่ทั้งหมดของการจัดเรียงของการซุ่มโจมตี โดยเต่า" ผมจะปล่อยคุณไปตอนนี้ , " กล่าวว่า เมิ่งฮ่าวอย่างจริงจัง " แต่ฉันยังคงพยายามที่จะตัดสินใจหรือไม่ที่จะทำลายคุณจะได้รับรางวัลสำหรับระดับนี้ " .