Why"How many times do I have to try

Why"

How many times do I have to try to tell you
That I'm sorry for the things I've done
But when I start to try to tell you
That's when you have to tell me
Hey... this kind of trouble's only just begun
I tell myself too many times
Why don't you ever learn to keep your big mouth shut
That's why it hurts so bad to hear the words
That keep on falling from your mouth
Falling from your mouth
Falling from your mouth
Tell me...
Why
Why

I may be mad
I may be blind
I may be viciously unkind
But I can still read what you're thinking
And I've heard is said too many times
That you'd be better off
Besides...
Why can't you see this boat is sinking
(this boat is sinking this boat is sinking)
Let's go down to the water's edge
And we can cast away those doubts
Some things are better left unsaid
But they still turn me inside out
Turning inside out turning inside out
Tell me...
Why
Tell me...
Why

This is the book I never read
These are the words I never said
This is the path I'll never tread
These are the dreams I'll dream instead
This is the joy that's seldom spread
These are the tears...
The tears we shed
This is the fear
This is the dread
These are the contents of my head
And these are the years that we have spent
And this is what they represent
And this is how I feel
Do you know how I feel ?
'cause i don't think you know how I feel
I don't think you know what I feel
I don't think you know what I feel
You don't know what I feel

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทำไม"กี่ครั้งที่ฉันได้พยายามที่จะบอกคุณว่า ฉันขออภัยในสิ่งที่ฉันได้กระทำแต่เมื่อฉันพยายามที่จะบอกคุณคือเมื่อคุณต้องบอกเฮ้...ชนิดของปัญหานี้ของเพียงแค่เริ่มต้นฉันบอกตัวเองซ้ำ ๆไม่คุณเคยเรียนให้ปากใหญ่จึงเจ็บไม่ดีดังนั้นจะได้ยินคำในที่เก็บตกมาจากปากของคุณตกลงมาจากปากของคุณตกลงมาจากปากของคุณบอกฉันมาทำไมทำไมฉันอาจจะบ้าฉันอาจจะตาบอดฉันอาจจะ viciously unkindแต่ฉันยังคงสามารถอ่านสิ่งที่คุณกำลังคิดและผมเคยได้ยินว่า หลายครั้งว่า คุณจะดีกว่านอกจาก...ทำไมไม่คุณดูจมเรือนี้(นี้เรือจะจมนี้จมเรือ)ลองไปลงน้ำและเราสามารถเก็บข้อสงสัยเหล่านั้นสิ่งดี unsaid ซ้ายแต่พวกเขายังคงเปิดฉันภายในออกเปิดออกภายในเปิดออกภายในบอกฉันมาทำไมบอกฉันมาทำไมเป็นหนังสือที่เคยอ่านเหล่านี้เป็นคำที่ไม่เคยกล่าวว่านี่คือเส้นทางที่ฉันไม่เคยจะค่อย ๆ ก้าวนี่คือความฝันที่ฉันจะฝันแทนนี่คือความสุขที่ไม่ใคร่มีการเผยแพร่น้ำตามี...น้ำตาเราหลั่งน้ำตานี่คือความกลัวนี่คือความกลัวเหล่านี้เป็นเนื้อหาของหัวของฉันปีที่เราใช้อยู่และนี่คือสิ่งที่พวกเขาแสดงและนี่คือวิธีรู้สึกคุณรู้หรือไม่ว่ารู้สึก'cause ฉันไม่คิดว่า คุณรู้ว่าฉันรู้สึกผมไม่คิดว่า คุณรู้ว่าสิ่งที่ผมรู้สึกผมไม่คิดว่า คุณรู้ว่าสิ่งที่ผมรู้สึกคุณไม่รู้ว่าสิ่งที่ผมรู้สึก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทำไม "กี่ครั้งที่ฉันจะต้องพยายามที่จะบอกคุณว่าฉันขอโทษสำหรับสิ่งที่ฉันได้ทำแต่เมื่อผมเริ่มที่จะพยายามที่จะบอกคุณนั่นคือเมื่อคุณต้องบอกฉันเฮ้... ชนิดของปัญหาเพียงแค่นี้ เพิ่งเริ่มต้นผมบอกกับตัวเองหลายครั้งเกินไปทำไมคุณไม่เคยเรียนรู้ที่จะให้ปากขนาดใหญ่ของคุณปิดนั่นเป็นเหตุผลที่มันเจ็บที่ไม่ดีเพื่อที่จะได้ยินคำพูดที่ให้กับการตกลงมาจากปากของคุณลดลงจากปากของคุณลดลงจากปากของคุณบอกฉัน.. . ทำไมทำไมฉันอาจจะบ้าผมอาจจะเป็นคนตาบอดฉันอาจจะเลวทรามต่ำช้าไร้ความปรานีแต่ผมก็ยังสามารถอ่านสิ่งที่คุณคิดและผมเคยได้ยินการกล่าวหลายครั้งเกินไปที่คุณต้องการจะดีกว่านอกจากนี้... ทำไม ' t คุณเห็นเรือลำนี้จะจม(เรือลำนี้จะจมเรือลำนี้จะจม) ลองไปลงไปที่ริมน้ำและเราสามารถทิ้งความสงสัยเหล่านั้นบางสิ่งบางอย่างที่มีเหลือดีกว่าถอนแต่พวกเขายังคงทำให้ฉันภายในออกเปิดภายในออกหันด้านในออกบอกฉัน ... ทำไมบอกฉัน ... ทำไมนี่คือหนังสือที่ฉันไม่เคยอ่านเหล่านี้เป็นคำที่ผมไม่เคยบอกว่านี่คือเส้นทางที่ผมจะไม่เหยียบเหล่านี้เป็นความฝันของฉันจะฝันแทนนี่คือความสุขที่ไม่ค่อยการแพร่กระจายเหล่านี้เป็นน้ำตา ... น้ำตาที่เราหลั่งน้ำตานี่คือความกลัวนี้เป็นความกลัวเหล่านี้เป็นเนื้อหาของหัวของฉันและเหล่านี้เป็นปีที่เราได้ใช้เวลาและนี่คือสิ่งที่พวกเขาเป็นตัวแทนและนี่คือวิธีการที่ฉันรู้สึกว่าคุณทราบว่าฉันรู้สึกอย่างไร? 'ทำให้ฉันไม่คิดว่าคุณรู้ว่าฉันรู้สึกฉันไม่คิดว่าคุณรู้ว่าสิ่งที่ฉันรู้สึกฉันไม่คิดว่าคุณรู้ว่าสิ่งที่ฉันรู้สึกคุณไม่ทราบว่าสิ่งที่ฉันรู้สึก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทำไม "

กี่ครั้งแล้วที่ฉันพยายามจะบอกคุณ
ขอโทษสำหรับสิ่งที่ฉันได้ทำ
แต่เมื่อผมเริ่มพยายามที่จะบอกคุณ
นั้น เมื่อคุณต้องบอกฉัน
เฮ้ย . . . . . . . ปัญหาแบบนี้มันเพิ่งจะเริ่มต้นเท่านั้น ฉันบอกตัวเองหลายครั้ง

ทำไมคุณไม่เรียนรู้ที่จะเก็บปากของคุณปิด
ทำไมมันเจ็บปวดเหลือเกินที่ได้ยินคำพูดที่ทำให้ตกจาก


ปากหล่นจากปากร่วงจากปาก

ทำไมถึงบอก . . . . . . .



ผมอาจจะบ้า ฉันอาจจะตาบอด
ฉันอาจจะเลวทรามต่ำช้าเหี้ยมโหด
แต่ฉันยังคงสามารถอ่านสิ่งที่คุณคิด
ฉันได้ยินว่า หลายครั้งที่คุณจะได้รับดีกว่า


อีกอย่าง . . . . . . . ทำไมคุณไม่เห็นเรือจม ( เรือลำนี้เป็นเรือจม

นี้จะจม ) ไปที่ขอบของน้ำซึ่ง
และเราสามารถทิ้งข้อสงสัยเหล่านั้น
บางอย่างไม่รู้จะดีกว่า
แต่พวกเขาก็ยังทำให้ฉันจากข้างใน
เปิดข้างในออกมาเปิดจากข้างใน
บอกมา . . . . . . .


ทำไมถึงบอก . . . . . . .

หนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือที่ผมเคยอ่าน
นี่เป็นคำที่ผมไม่เคยบอกว่า
นี่เป็นเส้นทางที่ผมจะไม่มีวันเหยียบ
นี่คือความฝัน ฉันจะฝันแทน
นี่คือความสุขที่ไม่ค่อยกระจาย
เหล่านี้คือน้ำตา . . . . . . .

น้ำตาหลั่งนี้คือความกลัวคือกลัว

นี้เหล่านี้มีเนื้อหา
หัวและเหล่านี้เป็นปี ที่เราได้ใช้เวลา
และนี้คือสิ่งที่พวกเขาเป็นตัวแทน
และนี้เป็นวิธีที่ผมรู้สึก
รู้มั้ยว่าฉันรู้สึกยังไง
เพราะผมไม่คิดว่าคุณจะรู้ว่าผมรู้สึกยังไง
ฉันไม่คิดว่าคุณรู้ ว่าผมรู้สึก
ฉันไม่คิดว่าคุณรู้ ว่าผมรู้สึก
คุณไม่รู้ว่าฉันรู้สึกอย่างไร