In the years to come, the Cultivato

In the years to come, the Cultivators outside the basin of the Rebirth Cave would be unable to forget the events they had witnessed.

In their memories, they would always be able to see that shooting star flying out from the fog within the basin. It seemed to be ablaze with heaven-shattering fire, emitting a bright glow that they would never be able to forget.

Within that flame and glow was, of course, Meng Hao.

Legacy Apprentice of the Violet Fate Sect; fourth Grandmaster of the Southern Domain, Pill Cauldron; owner of the Sublime Spirit Scripture; inheritor of the Blood Immortal legacy. Any one of these would be enough to make a Cultivator famous.

But for all of them to be embodied in a single person… would cause that person to become a legend in the Southern Domain.

By now, Meng Hao was absolutely a legend. His Cultivation base was not very high, and he had not been in the Southern Domain for a very long time. That didn’t matter, though. He could not prevent himself from shining brightly; from that day forward, he was like the sun in the noon sky!

No one would be able to forget that shooting star, nor the massive image of the roc which appeared in the air. The roc was massive, and Meng Hao seemed to make up its nucleus. It shot out from the basin, flying over the staring Cultivators.

They watched him soar out from the basin, charge through the blockade of Nascent Soul Cultivators from the Ji and Li Clans, and shatter through the swirling sealing spells. The seals collapsed behind him as the shooting star and the roc soared through Heaven and Earth!

Thousands of kilometers off in the distance, they disappeared from the region of the Rebirth Cave, fading off over the horizon.

Soon after, a vortex appeared, into which he flew. Then he was truly gone.

The Cultivators from the Violet Fate Sect, including the two Spirit Severing Patriarchs, looked off into the distance as Meng Hao disappeared. They saw with their own eyes that he had made it to safety, and, deep in their hearts, heaved sighs of relief.

Wu Dingqiu stood there, a complicated look on his face. In his heart, he sighed with emotion, thinking back to Meng Hao in the State of Zhao. He thought about the first time he’d seen him, and the events regarding the iron spear.

It seemed like a dream. As he thought back to it all, Wu Dingqiu almost couldn’t believe it was real.

Eccentric Song looked up into the sky, and his expression was as emotional as Wu Dingqiu’s.

Next to him was Song Jia, who had appeared some time earlier. She was silent as she looked off toward the horizon. As she watched the man who was ostensibly her husband, and yet with whom she had never exchanged even a single word, her furrowed brow revealed the bitterness that she had been unable to dispel throughout the years.

Patriarch Violet Sieve also looked on silently. He shook his head with a bitter smile. The Black Sieve Sect was quite familiar with Meng Hao. Because of the events in the ancient Blessed Land, and the matter of Ultimate Vexation bonding him as master, the Black Sieve Sect was truly in a hopeless deadlock with Meng Hao.

However, regardless of any of that, Meng Hao, wearing the face of Fang Mu, had dared to swagger back into the Black Sieve Sect and engage in an alchemic battle. Then he even concocted pills for them.

As Patriarch Violet Sieve thought of all of these things, he felt admiration deep in his heart.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในปีที่ผ่านมา เครื่องพรวนดินนอกอ่างถ้ำวิญญาณจะไม่สามารถลืมเหตุการณ์ที่พวกเขาได้เห็นในความทรงจำของพวกเขา พวกเขาจะเสมอสามารถดูดาวตกที่บินจากหมอกภายในอ่าง เหมือนจะลุกติดไฟ ด้วยซึ่งทำให้ป่นปี้สวรรค์ไฟ เปล่งแสงสว่างสดใสที่พวกเขาจะไม่สามารถลืมภายในเปลวไฟและแสงที่ได้ แน่นอน เฮา เมงเด็กฝึกงานดั้งเดิมนิกายชะตากรรมสีม่วง Grandmaster สี่โดเมนภาคใต้ ยาหม้อ เจ้าของพระคัมภีร์วิญญาณประเสริฐ inheritor ของมรดกเลือดอมตะ ใดอย่างหนึ่งเหล่านี้จะเพียงพอที่จะทำให้เกษตรกรที่มีชื่อเสียงแต่สำหรับทั้งหมดได้ถูกรวบรวมไว้ในคนเดียว...จะทำให้บุคคลนั้นกลายเป็น ตำนานในโดเมนที่ภาคใต้ตอนนี้ เมงเฮาถูกอย่างตำนาน ฐานการเพาะปลูกของเขาไม่สูงมาก และเขาไม่ได้ในโดเมนที่ภาคใต้เป็นเวลานานมาก ที่ไม่สำคัญ แม้ว่า เขาไม่สามารถป้องกันตัวเองจากการส่องแสงสดใส จากข้างหน้าวันนั้น เขาเป็นเช่นดวงอาทิตย์ในท้องฟ้าเที่ยงไม่มีใครจะลืมว่าดาว หรือภาพใหญ่ของ roc ซึ่งปรากฏอยู่ในอากาศ Roc เป็นใหญ่ และเมงเฮาดูเหมือนเพื่อ ให้นิวเคลียสของมัน มันยิงออกมาจากลุ่มน้ำ บินเหนือเครื่องพรวนดินจ้องมองพวกเขาดูเขาทะยานออกจากอ่าง ชาร์จผ่านปิดล้อมของเครื่องพรวนดินวิญญาณ Nascent จากจิและตระกูล Li และสลายผ่านแยกคาถาปิดผนึก สัญลักษณ์การยุบหลังเขาอุกกาบาตและ roc เพิ่มสูงขึ้นถึงสวรรค์และโลกพันกิโลเมตรในระยะไกล พวกเขาหายไปจากพื้นที่ของถ้ำวิญญาณ เฟดออกเหนือขอบฟ้าหลังจาก ปรากฏวังวน ที่เขาบิน แล้ว เขาก็หายไปอย่างแท้จริงเครื่องพรวนดินจากนิกายชะตากรรมสีม่วง รวมทั้งสองวิญญาณ Severing ขึง มองออกเป็นระยะทาง ตามเฮาเมงหายไป พวกเขาเห็น ด้วยตาตนเองว่า เขาได้ทำให้ความปลอดภัย และ ลึกในหัวใจของพวกเขา heaved sighs ของบรรเทาDingqiu วูยืน ดูซับซ้อนบนใบหน้าของเขา ในใจ เล่าปี่ มีอารมณ์ความรู้สึก ความคิดกลับไปเฮาเมงในรัฐ Zhao เขาคิดว่า เกี่ยวกับครั้งแรกที่เขาได้เห็นเขา และเหตุการณ์เกี่ยวกับหอกเหล็กมันเหมือนความฝัน ตามที่เขาคิดว่า กลับไปได้ทั้งหมด Wu Dingqiu เกือบไม่เชื่อว่า มันเป็นจริงเพลงประหลาดมองขึ้นสู่ท้องฟ้า และการแสดงออกของเขาก็เป็นอารมณ์เป็น Wu Dingqiuถัดจากเขาถูกเจียเพลง ที่ได้ปรากฏบางเวลาก่อนหน้านี้ เธอก็เงียบ ตามที่เธอมองออกไปทางขอบฟ้า ขณะที่เธอดูคนที่คก็สามี และยัง กับคนที่เธอไม่เคยแลกเปลี่ยนแม้แต่คำเดียว คิ้วรอยย่นของเธอเปิดเผยความขมขื่นที่เธอได้รับไม่สามารถที่จะปัดตลอดปีพระตะแกรงสีม่วงที่ดูในเบื้องหลัง เขาส่ายหัวของเขา ด้วยรอยยิ้มขม นิกายตะแกรงสีดำเป็นค่อนข้างคุ้นเคยกับเฮาเมง เนื่องจากเหตุการณ์ในสมัยโบราณดินแดนความสุข และเรื่องของความเดือดร้อนที่สุดที่เขายึดเป็นหลัก นิกายตะแกรงสีดำเป็นอย่างแท้จริงในการล็อกตายที่สิ้นหวังกับเฮาเมงอย่างไรก็ตาม โดยไม่คำนึงถึงการที่ Meng ห้าว ใส่ใบหน้าของ Mu ฝาง มีกล้าผยองกลับเข้านิกายตะแกรงสีดำ และมีส่วนร่วมในการต่อสู้ alchemic แล้ว แม้เขาเสกสรรยาสำหรับพวกเขาเป็นตะแกรงม่วงพระคิดว่า ทุกสิ่งเหล่านี้ เขารู้สึกชื่นชมลึกในหัวใจของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปีที่ผ่านมา, เครื่องคราดพรวนนอกอ่างถ้ำวิญญาณจะไม่สามารถที่จะลืมเหตุการณ์ที่พวกเขาได้เห็น. ในความทรงจำของพวกเขาพวกเขามักจะสามารถที่จะเห็นว่าดาวยิงบินออกจากหมอกภายในอ่าง มันดูเหมือนจะสว่างด้วยไฟสวรรค์ป่นปี้เปล่งแสงเรืองแสงสดใสที่พวกเขาจะไม่สามารถที่จะลืม. ภายในเปลวไฟและการเรืองแสงเป็นของหลักสูตรเม้งเฮา. มรดกเด็กฝึกงานของไวโอเล็ตโชคชะตานิกาย; สี่แกรนด์มาสเตอร์ของโดเมนใต้หม้อยา; เจ้าของ Sublime วิญญาณคัมภีร์; สืบทอดมรดกอมตะเลือด หนึ่งในจำนวนนี้ใด ๆ ที่จะเพียงพอที่จะทำให้เกษตรกรมีชื่อเสียง. แต่สำหรับทั้งหมดของพวกเขาที่จะเป็นตัวเป็นตนในคนเดียว ... จะทำให้คนที่จะกลายเป็นตำนานในภาคใต้โดเมน. โดยขณะนี้เม้งเฮาได้อย่างเป็นตำนาน ฐานการเพาะปลูกของเขาไม่ได้สูงมากและเขาไม่ได้รับในโดเมนภาคใต้เป็นเวลานานมาก ที่ไม่ได้หรอกครับ เขาไม่สามารถป้องกันตัวเองจากการส่องแสงสดใส; จากวันนั้นเป็นต้นไปเขาเป็นเหมือนดวงอาทิตย์บนท้องฟ้าในยามเที่ยงที่! ไม่มีใครจะสามารถที่จะลืมว่าดาวยิงหรือภาพขนาดใหญ่ของร็อคซึ่งปรากฏอยู่ในอากาศ ร็อคเป็นขนาดใหญ่และเม้งเฮาดูเหมือนจะทำขึ้นนิวเคลียส มันยิงออกมาจากอ่างบินอยู่เหนือพรวนจ้องมอง. พวกเขาดูเขาทะยานออกจากอ่างค่าใช้จ่ายผ่านการปิดล้อมของตั้งไข่วิญญาณพรวนจากจีและหลี่สมัครพรรคพวกและสลายผ่านการหมุนปิดผนึกคาถา แมวน้ำทรุดหลังเขาเป็นดาวยิงและร็อคเพิ่มสูงขึ้นผ่านสวรรค์และโลก! พันกิโลเมตรออกไปในระยะทางที่พวกเขาหายไปจากภาคเหนือของถ้ำวิญญาณที่จางหายไปปิดเหนือเส้นขอบฟ้า. ไม่นานหลังจากนั้น Vortex ปรากฏตัวลง ซึ่งเขาบิน จากนั้นเขาก็หายไปอย่างแท้จริง. เครื่องคราดพรวนจากสีม่วงโชคชะตานิกายรวมทั้งสองวิญญาณขาดพระสังฆราชมองออกไปในระยะทางที่เป็นเม้งเฮาหายไป พวกเขาเห็นด้วยตาตัวเองว่าเขาทำมันเพื่อความปลอดภัยและลึกลงไปในหัวใจของพวกเขา heaved ถอนหายใจด้วยความโล่งอก. วู Dingqiu ยืนอยู่ที่นั่นดูซับซ้อนบนใบหน้าของเขา ในหัวใจของเขาเขาถอนหายใจด้วยอารมณ์ความคิดกลับไปเม้งเฮาในรัฐ Zhao เขาคิดเกี่ยวกับครั้งแรกที่เขาไม่เคยเห็นเขาและเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเกี่ยวกับหอกเหล็ก. มันลำบากเหมือนฝัน ในขณะที่เขาคิดว่ากลับไปมันทุกวู Dingqiu เกือบไม่สามารถเชื่อว่ามันเป็นจริง. นอกรีตเพลงมองขึ้นไปบนท้องฟ้าและการแสดงออกของเขาเป็นอารมณ์วู Dingqiu ของ. ถัดเขาไปเป็นเพลงเจี๋ยซึ่งปรากฏบางเวลาก่อนหน้านี้ . เธอเป็นคนเงียบขณะที่เธอมองออกไปทางขอบฟ้า ขณะที่เธอเฝ้าดูคนที่เป็นสามีของเธออย่างเห็นได้ชัดและยังมีคนที่เธอไม่เคยแลกเปลี่ยนแม้แต่คำเดียวขมวดคิ้วของเธอเปิดเผยความขมขื่นที่เธอได้รับไม่สามารถที่จะปัดเป่าตลอดทั้งปี. พระสังฆราชม่วงตะแกรงยังมองอย่างเงียบ ๆ เขาส่ายหัวด้วยรอยยิ้มขม สีดำตะแกรงนิกายก็ค่อนข้างคุ้นเคยกับเม้งเฮา เพราะเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในสมัยโบราณมีความสุขที่ดินและเรื่องของการที่ดีที่สุดรำคาญพันธะเขาเป็นหลักสีดำตะแกรงนิกายเป็นจริงในการหยุดชะงักที่สิ้นหวังกับเม้งเฮา. แต่ไม่คำนึงถึงการใด ๆ ที่เม้งเฮาสวมใส่ใบหน้าของ ฝางหมู่ได้กล้าที่จะผยองกลับเข้ามาในสีดำตะแกรงนิกายและมีส่วนร่วมในการต่อสู้เล่นแร่แปรธาตุ จากนั้นเขาก็แต่งยาสำหรับพวกเขา. ในฐานะที่เป็นพระสังฆราชม่วงตะแกรงคิดว่าทุกสิ่งเหล่านี้เขารู้สึกชื่นชมลึกลงไปในหัวใจของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในมา เกษตรกรนอกอ่างของการเกิดใหม่ในถ้ำจะไม่สามารถลืมเหตุการณ์ที่พวกเขาเห็นในความทรงจำของพวกเขา พวกเขามักจะได้เห็นดาวตกที่บินออกมาจากหมอกภายในอ่าง มันดูเหมือนจะสว่างกับสวรรค์แตกไฟเรืองแสงเปล่งสดใสที่พวกเขาจะไม่มีวันลืมได้เลยในเปลวไฟและเรืองแสงได้ แน่นอน เมิ่งฮ่าวมรดกที่ฝึกงานของม่วงโชคชะตานิกาย ; Grandmaster ที่สี่ของโดเมน , ภาคใต้ กินยาหม้อ ; เจ้าของคัมภีร์วิญญาณสูงส่ง ; ผู้สืบทอดสายเลือดอมตะมรดก หนึ่งในเหล่านี้จะเพียงพอที่จะทำให้ที่มีชื่อเสียงแต่สำหรับพวกเขาทั้งหมดจะถูกรวบรวมไว้ในคนๆเดียว . . จะทำให้คนคนนั้นกลายเป็นตำนาน ใน โดเมน ภาคใต้โดยตอนนี้ เมิ่งฮ่าว ต้องเป็นตำนาน ฐานการเพาะปลูกของเขา ไม่สูงมาก และเขาไม่ได้มีโดเมนภาคใต้เป็นเวลานานมาก นั่นไม่สำคัญหรอก เขาไม่อาจป้องกัน ตัวเองจากการส่องแสงสว่าง จากวันนั้น เขาเป็นเหมือนดวงอาทิตย์ในเที่ยงท้องฟ้า !ไม่มีใครสามารถลืมได้ว่าดาวตก หรือภาพใหญ่ของร็อคที่ปรากฏในอากาศ ร็อคก็ใหญ่และเมงเฮาดูเหมือนแต่งหน้าของนิวเคลียส มันยิงออกมาจากอ่าง บินอยู่เหนือจ้อง cultivators .พวกเขาเฝ้าดูเขาทะยานออกมาจากอ่าง ค่าผ่านด่านของวิญญาณ cultivators ตั้งไข่จากจีอีสมัครพรรคพวกและแตกผ่านหมุนคาถาปิดผนึก ผนึกหมดสติหลังเขาเป็นดาวยิงและร็อคเพิ่มสูงขึ้นถึงสวรรค์และโลกหลายพันกิโลเมตรจากระยะทางที่พวกเขาหายไปจากพื้นที่ของการเกิดใหม่ถ้ำ , จางออกเหนือขอบฟ้าหลังจากนั้นไม่นาน หลุมอากาศปรากฏ ในที่ที่เขาไป . แล้วเขาเป็นอย่างแท้จริงแล้วการปลูกจากม่วงชะตากรรมพรรค รวมทั้งสองวิญญาณมีพระสังฆราช มองไปไกล เช่น เมิ่งฮ่าว หายตัวไป พวกเขาเห็นกับตาของตัวเอง ว่าเขามีไว้เพื่อความปลอดภัย และ ลึกในหัวใจของพวกเขา , heaved ถอนหายใจโล่งอกอู๋ dingqiu ยืนดูซับซ้อนบนใบหน้าของเขา ในจิตใจของเขา เขาถอนหายใจด้วยอารมณ์ คิดกลับไป เมิ่งฮ่าวในรัฐจ้าว เขาคิดถึงครั้งแรกที่เขาเห็นเขาและเหตุการณ์เกี่ยวกับหอกเหล็กมันดูเหมือนความฝัน เขาคิดว่ากลับไปทั้งหมด อู๋ dingqiu เกือบไม่เชื่อว่ามันมีจริงฟุ้งซ่านเพลงมองขึ้นไปบนท้องฟ้า และการแสดงออกของเขาเป็นอารมณ์เหมือนอู๋ dingqiu .ถัดเขาไปคือซองเจีย ใครมาบ้างก่อนหน้านี้ เธอพูดขณะที่เธอมองไปตรงขอบฟ้า เธอเห็นผู้ชายคนที่ว่าสามีของเธอ แต่ที่เธอยังไม่เคยได้แม้แต่คำเดียว เธอ หน้าผากเป็นรอยย่นพบความขมที่เธอได้รับไม่สามารถที่จะใช้ตลอดทั้งปีประมุขม่วงตะแกรงยังดูเงียบๆ เขาส่ายหน้าพร้อมรอยยิ้มขม นิกายตะแกรงสีดำค่อนข้างคุ้นเคยกับ เมิ่งฮ่าว เพราะเหตุการณ์ในสมัยโบราณ อวยพรแผ่นดิน เรื่องสุดท้ายของความหงุดหงิดเชื่อมเขาเป็นอาจารย์ นิกายตะแกรงสีดำอย่างแท้จริงในการหยุดชะงักสิ้นหวังกับเมิ่งเฮ่าอย่างไรก็ตาม ไม่ว่าของที่เมิงเฮาใส่ใบหน้าของฟาง หมู่กล้าผยองกลับเข้าพรรคตะแกรงสีดำ และมีส่วนร่วมในการต่อสู้ alchemic . แล้วเขาจะปรุงยาสำหรับพวกเขาเป็นประมุขม่วงตะแกรงคิดสิ่งเหล่านี้ทั้งหมด เขารู้สึกชื่นชมอยู่ลึกๆ ในจิตใจของเขา