A análise de mais quatro espécies d

A análise de mais quatro espécies de Synbranchus identificadas como S. madeirae (2n=46), S. cf. lampreia (2n=44), Synbranchus sp.1 e Synbranchus sp.2 (2n=42), coletadas em simpatria e sintopia no lago Catalão, Iranduba, no estado do Amazonas, revelou variabilidade cariotípica interespecífica, sendo verificados três números diploides e quatro fórmulas cromossômicas. Números diploides semelhantes aos encontrados no Amazonas foram visualizados em diferentes populações identificadas de S. marmoratus (Tabela 1). Porém, quando comparamos os dados do presente trabalho com os disponíveis na literatura, é possível verificar que nenhuma fórmula cromossômica foi idêntica, ressaltando a presença de rearranjos cromossômicos não-robertsonianos na evolução cromossômica do grupo. Ainda, apesar de não haver consenso com relação ao número diploide considerado basal para o gênero Synbranchus, a evolução cromossômica das espécies deste grupo também englobou rearranjos robertsonianos que possibilitaram o aparecimento das composições
cariotípicas atuais, os quais favoreceram mudanças no número diploide. Segundo Sumner (2003), a alteração mais comumente envolvida na evolução cromossômica é o rearranjo robertsoniano do tipo fusão, mecanismo responsável pela redução do número diploide e aumento no número de cromossomos com dois braços. No presente trabalho as duas espécies que apresentaram menor número cromossômico (Synbranchus sp.1 e Synbranchus sp.2, ambas com 2n=42 cromossomos) também evidenciaram mais cromossomos do tipo meta submetacêntricos quando comparado à S. cf. lampreia e S. madeirae, corroborando a possível ocorrência de fusões cromossômicas.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิเคราะห์ 4 พันธุ์ใน Synbranchus เป็นไม้ s ได้ และ (2n = 46), มัทธิว s ได้ปลาแลมป์เพรย์ (2n = 44), 1 Synbranchus sp.และ Synbranchus sp. 2 (2n = 42), รวบรวม sympatry และ syntropy ในคาตาลันเล Iranduba ในรัฐอามาโซนัส karyotype สำหรับความผันผวน interspecific เปิดเผย การตรวจสอบสามหมายเลข diploides และสูตรสี่ของโครโมโซม หมายเลข Diploides ที่คล้ายกับที่พบในอเมซอนได้ถูกแสดงในประชากรระบุแตกต่างกันของ s ได้ marmoratus (ตาราง 1) อย่างไรก็ตาม เมื่อเราเปรียบเทียบข้อมูลจากการศึกษากับที่มีในวรรณคดี คุณสามารถตรวจสอบว่า ไม่มีสูตรของโครโมโซมเหมือนกัน สังเกตของ rearrangements โครโมโซมในวิวัฒนาการของโครโมโซมไม่ใช่-robertsonianos ของกลุ่ม ยังคง แม้ว่าจะมีมติไม่เกี่ยวกับ diploide เลขที่พิจารณาโรคพืชสกุล Synbranchus วิวัฒนาการของโครโมโซมชนิดของกลุ่มนี้ยังผ่าน rearrangements robertsonianos ที่เปิดใช้งานการเกิดขึ้นขององค์ปัจจุบัน cariotípicas ที่ชื่นชอบการเปลี่ยนแปลงหมายเลข diploide ตามซัมเนอร์, (2003), การเปลี่ยนแปลงมักเกี่ยวข้องกับวิวัฒนาการของโครโมโซมเป็น rearrangement robertsoniano ฟิวชั่นชนิด กลไกชอบ diploide เลขที่ลดลง และเพิ่มจำนวนของ chromosomes ด้วยสองแขน ในงานนี้ ชนิดสองพบโครโมโซมลดจำนวนลง (Synbranchus sp. 1 และ Synbranchus sp. 2 ด้วย 2n = 42 chromosomes) ยัง พบเพิ่มเติม chromosomes meta ชนิดปัจจุบัน เมื่อเปรียบเทียบกับไม้ปลาแลมป์เพรย์และ s. s ได้มัทธิว corroborating fusions ของโครโมโซมเกิดได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การวิเคราะห์สี่ชนิด Synbranchus ระบุว่าการทำงานของเอสวู้ด (2n = 46), เอส cf เลย ปลาทูนา (2n = 44) sp.1 Synbranchus และ Synbranchus sp.2 (2n = 42) เก็บใน sympatric syntopy ทะเลสาบคาตาลัน, Iranduba รัฐ Amazonas เปิดเผยแปรปรวน interspecific karyotype, การตรวจสอบซ้ำตัวเลขสามสี่ สูตรของโครโมโซม ตัวเลขซ้ำคล้ายกับที่พบในอเมซอนได้รับการมองเห็นที่แตกต่างกันในประชากรที่ระบุไว้ในเอส marmoratus (ตารางที่ 1) แต่เมื่อเปรียบเทียบข้อมูลปัจจุบันที่มีเอกสารอ้างอิงที่มีก็จะเห็นว่าสูตรของโครโมโซมไม่ได้เหมือนกันและไฮไลท์การแสดงตนของ rearrangements โครโมโซมในการวิวัฒนาการของโครโมโซมที่ไม่ Robertsonian ของกลุ่ม แต่ถึงแม้จะมีมติไม่เกี่ยวกับพื้นฐานจำนวนซ้ำพิจารณาสำหรับประเภท Synbranchus วิวัฒนาการของโครโมโซมของสายพันธุ์ของกลุ่มนี้ยังประกอบด้วย rearrangements Robertsonian ที่ได้รับอนุญาตให้องค์ประกอบ
karyotype ปัจจุบันซึ่งได้รับการสนับสนุนการเปลี่ยนแปลงในจำนวนซ้ำ ตามที่ Sumner (2003) การเปลี่ยนแปลงส่วนร่วมมากที่สุดในการวิวัฒนาการของโครโมโซมเป็นชนิดที่ปรับปรุงใหม่ Robertsonian กลไกการควบรวมกิจการที่รับผิดชอบในการลดจำนวนซ้ำและเพิ่มขึ้นในจำนวนของโครโมโซมที่มีสองแขน ในงานนี้ทั้งสองชนิดมีจำนวนโครโมโซมที่ต่ำกว่า (sp.1 Synbranchus และ Synbranchus sp.2 ทั้งที่มี 2n = 42 โครโมโซม) ยังแสดงให้เห็นมากขึ้นโครโมโซมชนิดเป้าหมายชนิด submetacentric เมื่อเทียบกับเอส cf เลย ปลาทูนาและการทำงานของเอสไม้ที่สนับสนุนการเกิดเป็นไปได้ของการผสมของโครโมโซม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การวิเคราะห์ 4 ชนิดของ synbranchus ระบุว่าสหรัฐ madeirae ( 2n = 46 ) , S . CF . อซาโมอาห์ กียาน ( 2n = 44 ) และ synbranchus i sp.2 synbranchus ( 2n = 42 ) เก็บใน sympatry sintopia ในทะเลสาบและคาตาลัน , มาเนาส์ , รัฐของอามาโซนัสในการเปิดเผย interspecific cariot í Pica และตรวจสอบหมายเลขสาม diploides และ สี่รูปแบบของโครโมโซม .ตัวเลขที่คล้ายคลึงกับที่พบในอเมซอน diploides ถูกมองเห็นในประชากรที่แตกต่างกันในสหรัฐอเมริการะบุ marmoratus ( ตารางที่ 1 ) อย่างไรก็ตาม เมื่อเปรียบเทียบข้อมูลของงานนี้กับบรรดาที่มีอยู่ในวรรณกรรม มันเป็นไปได้ที่จะตรวจสอบว่า โครโมโซม คือไม่มีสูตรเหมือนกันเน้นการปรากฏตัวของโครโมโซม rearrangements ในวิวัฒนาการของโครโมโซม robertsonianos กลุ่มนนท์ แต่ถึงแม้ไม่มีฉันทามติในหมายเลข diploide ถือว่าแรกเริ่มในจีนัส synbranchus วิวัฒนาการของสปีชีส์ในกลุ่มนี้ ประกอบด้วย โครโมโซม rearrangements robertsonianos เปิดการเกิดขึ้นขององค์ประกอบ
cariot íไพก้า วันนี้ซึ่งจะนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงในจํานวน diploide . ตาม ซัมเนอร์ ( 2003 ) , การเปลี่ยนแปลงที่เกี่ยวข้องมากที่สุดในรูปแบบของวิวัฒนาการของโครโมโซมเป็นแบบฟิวชั่น robertsoniano กลไกที่รับผิดชอบในการลดจำนวน diploide และการเพิ่มจำนวนโครโมโซมด้วยสองแขน ในงานนี้ ทั้งสองชนิดมีจำนวนโครโมโซม ( synbranchus sp .1 synbranchus sp.2 ทั้งมีโครโมโซม 2n = 42 ) มีโครโมโซมมากกว่าประเภทของเป้าหมาย submetac ê ntricos เมื่อเทียบกับสหรัฐด้วย และ อซาโมอาห์ กียาน madeirae , corroborating ที่เกิดขึ้นเป็นไปได้ของโครโมโซม fusions .