He wore a green-colored robe, and u

He wore a green-colored robe, and upon his shoulder perched a crow. The crow was bizarre in appearance; it had three eyes, all of which were staring coldly at Fang Yu.

In addition to the crow, a white-colored wolf stood next to the man, emanating a piercing aura as it stared around coldly.

The instant the man appeared, eight pillars of light suddenly rose around Fang Yu. They shot up with incredible speed, causing the entire sky to fill with colorful lights.

“Eight Point Illumination!” the green-robed man said, his voice cool. The eight pillars of light immediately transformed into a seal, which firmly locked Fang Yu in place.

“Ji Mingfeng!” said Fang Yu, her face falling. A cold snort could be heard from behind her. It was none other than Ji Xiaoxiao, who approached slowly, her phoenix-like eyes flickering with killing intent. 1

“Don’t tell me your Fang Clan ancestors neglected to tell you that you can’t simply run around wildly in the Primordial Demon Immortal Plane?” said Ji Xiaoxiao. “Fang Yu, did you really forget that Ji Clan Dao Children are adept at augury arts?

“The fact that we ran into each other was coincidental. If you had left immediately, then I couldn’t have done anything. Instead, though, you gave me a chance to notify Mingfeng. With his skill in augury, pinpointing your position was no problem!”

Meng Hao had stopped moving already, and was observing coldly from off in the distance. Seeing that Fang Yu had been ambushed and sealed, he frowned.

“Do you really dare to hurt me?” replied Fang Yu calmly. There was no anger visible in her eyes; rather, a fearsome aura emanated out from her which continued to grow more and more intense.

“Hurt you? Why?” said Ji Xiaoxiao with a slight smile. “The Fang Clan might be all alone here in the lands of South Heaven, but on Planet East Victory, they are the most illustrious, number one Clan. We don’t need to hurt you, just trap you for three days. Then your path back into ancient times will be cut off. Preventing you from finding a host body is good enough.”

Off to the side, Ji Mingfeng was also smiling. He said nothing, but even from his position off in the distance, Meng Hao could tell that he was much more dangerous than Ji Xiaoxiao.

In fact, when looking at Ji Mingfeng, Meng Hao felt as if there was a needle poking into his back.

Ji Xiaoxiao looked at Fang Yu for another moment and then turned to look at Meng Hao. She smiled broadly and said, “Many thanks, Fellow Daoist. It seems we were fated to meet this day. Unfortunately, there’s no time to properly entertain you today, but if Karma wills it, we will meet again one day.”

Ji Mingfeng glanced over at Meng Hao, smiled and nodded. However, Meng Hao could clearly see the scorn in his gaze.

Fang Yu also looked over at Meng Hao.

He stood there silently for a moment before turning to leave. He had no desire to participate in what was happening. Fang Yu’s being sealed didn’t put her life in danger. Considering she was neither kith nor kin, it would not be worthwhile for him to take any action.

Besides, he wasn’t completely confident in being able to take on two members of the Ji Clan at the same time. That was especially so considering that Ji Mingfeng gave Meng Hao the same sense of danger that Patriarch Huyan had.

As he turned around, the smile on Ji Xiaoxiao’s face grew even wider. Her smile right now made her seem vastly different than the cold version from earlier. When she saw the complex emotions in Fang Yu’s eyes, the despair and the pain, she grew even happier. She looked at Meng Hao walking away, and admiration could be seen in her eyes.

The thought suddenly popped into her mind that in the future, she could use him to continue to provoke Fang Yu.

Meng Hao took three steps, then suddenly looked back at Fang Yu.

He saw the despair and complex emotions in her eyes, as well as the pain. There was nothing romantic about the pain; actually it seemed to be more the type of pain one might feel when being abandoned by a family member. The look caused Meng Hao’s mind to suddenly tremble.

He said nothing, but his eyes suddenly began to shine brightly. For some reason, he couldn’t just brush aside the pain he saw in her eyes. He wasn’t sure why, but in that instant he made a decision. The killing intent inside of him instantly shot up.

Ji Xiaoxiao frowned. Next to her, Ji Mingfeng’s lips turned up in a cold smile.

It was in this moment that Meng Hao entered the Seventh Anima.

BOOM!!

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาสวมเสื้อคลุมสีเขียวและบนไหล่ของเขาตั้งอยู่อีกา อีกาเป็นที่แปลกประหลาดในลักษณะ; มันมีสามตาทั้งหมดที่ถูกจ้องมองอย่างเย็นชาที่ฝาง. นอกจากอีกาหมาป่าสีขาวยืนอยู่ถัดจากคนที่เล็ดลอดออกมากลิ่นอายเจาะเป็นมันจ้องมองไปรอบ ๆ อย่างเฉยเมย. ทันทีที่คนปรากฏเสาแปด ของแสงเพิ่มขึ้นอย่างกระทันหันรอบฝาง พวกเขายิงขึ้นด้วยความเร็วที่เหลือเชื่อทำให้ทั่วท้องฟ้าเต็มไปด้วยแสงไฟที่มีสีสัน. "แปดจุดสว่าง!" ชายสีเขียวเสื้อคลุมกล่าวว่าเสียงของเขาเย็น แปดเสาหลักของแสงเปลี่ยนทันทีในตราประทับซึ่งแน่นล็อคฝางในสถานที่. "จี Mingfeng!" กล่าวว่าฝาง, ใบหน้าของเธอลดลง Snort เย็นอาจจะได้ยินมาจากด้านหลังของเธอ มันเป็นใครอื่นนอกจาก Ji Xiaoxiao ที่เดินเข้ามาอย่างช้าๆตา Phoenix-ริบหรี่เหมือนเธอมีความตั้งใจที่จะฆ่า 1 "อย่าบอกนะว่าบรรพบุรุษฝางตระกูลของคุณละเลยที่จะบอกคุณว่าคุณไม่สามารถเพียงแค่วิ่งไปรอบ ๆ อย่างดุเดือดในลำดับปีศาจอมตะเครื่องบิน?" จี Xiaoxiao กล่าวว่า "ฝางไม่จริงๆคุณลืมว่าจีแซ่ Dao เด็กมีความเชี่ยวชาญในศิลปะการพยากรณ์? " ความจริงที่เราวิ่งเข้าไปในแต่ละอื่น ๆ เป็นเรื่องบังเอิญ หากคุณได้ทิ้งทันทีแล้วผมไม่ได้ทำอะไร แต่แม้ว่าคุณทำให้ผมมีโอกาสที่จะแจ้งให้ Mingfeng ด้วยความสามารถของเขาในการพยากรณ์, pinpointing ตำแหน่งของคุณก็ไม่มีปัญหา! " เม้งเฮาได้หยุดเคลื่อนไหวแล้วและได้รับการสังเกตอย่างเย็นชาจากในระยะไกล เห็นว่าฝางได้รับการซุ่มโจมตีและปิดผนึกเขาขมวดคิ้ว. "จริงๆคุณกล้าที่จะทำร้ายฉัน?" ตอบฝางใจเย็น มีความโกรธไม่สามารถมองเห็นได้ในสายตาของเธอก็คือ; ค่อนข้างกลิ่นอายพิลึกเล็ดลอดออกมาจากเธอซึ่งยังคงเติบโตมากขึ้นและรุนแรงมากขึ้น. "ทำร้ายคุณ? ทำไม? "จี Xiaoxiao กล่าวด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย "ฝางแซ่อาจจะเป็นคนเดียวที่นี่ในดินแดนแห่งสวรรค์ใต้ แต่ในโลกตะวันออกชัยชนะพวกเขามีชื่อเสียงมากที่สุดจำนวนหนึ่งตระกูล เราไม่จำเป็นต้องทำร้ายคุณเพียงแค่คุณกับดักเป็นเวลาสามวัน จากนั้นเส้นทางของคุณกลับเข้ามาในสมัยโบราณจะถูกตัดออก ป้องกันคุณจากการหาร่างกายโฮสต์ดีพอ. " ออกไปด้านข้างจี Mingfeng ก็ยังยิ้ม เขากล่าวว่าไม่มีอะไร แต่แม้จะมาจากตำแหน่งของเขาออกไปในระยะทางที่เม้งเฮาสามารถบอกได้ว่าเขาเป็นอันตรายมากขึ้นกว่าจี Xiaoxiao. ในความเป็นจริงเมื่อมองไปที่จี Mingfeng เม้งเฮารู้สึกราวกับว่ามีเข็มจิ้มลงไปที่หลังของเขา . จี Xiaoxiao มองที่ฝางสำหรับช่วงเวลาอื่นและจากนั้นก็หันไปดูที่เม้งเฮา เธอยิ้มกว้างและกล่าวว่า "ขอบคุณมาก, Daoist เพื่อน ดูเหมือนว่าเราถูกเวรกรรมที่จะตอบสนองในวันนี้ แต่น่าเสียดายที่มีเวลาที่จะต้องสร้างความบันเทิงให้คุณในวันนี้ไม่มี แต่ถ้ากรรมประสงค์นั้นเราจะได้พบกันอีกครั้งในวันหนึ่ง. " จี Mingfeng ชำเลืองมองไปที่เม้งเฮายิ้มและพยักหน้า แต่เม้งเฮาได้เห็นอย่างชัดเจนรังเกียจในสายตาของเขา. ฝางยังมองไปที่เม้งเฮา. เขายืนอยู่ตรงนั้นเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะหันไปออก เขามีความปรารถนาที่จะมีส่วนร่วมในสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น เป็นฝางปิดผนึกไม่ได้ใส่ชีวิตของเธอตกอยู่ในอันตราย เธอได้รับการพิจารณาค่า Kith มิได้ญาติมันจะไม่คุ้มค่าสำหรับเขาที่จะดำเนินการใด ๆ . นอกจากนี้เขาก็ยังไม่สมบูรณ์มีความมั่นใจในความสามารถที่จะใช้ในสองสมาชิกของตระกูลจีในเวลาเดียวกัน นั่นคือโดยเฉพาะอย่างยิ่งการพิจารณาว่าจี Mingfeng ให้เม้งเฮาความรู้สึกเดียวกันของอันตรายที่พระสังฆราช Huyan มี. ขณะที่เขาหันไปรอบ ๆ รอยยิ้มบนใบหน้าของจี Xiaoxiao ขยายตัวได้กว้าง รอยยิ้มของเธอในขณะนี้ทำให้เธอดูเหมือนอย่างมากมายแตกต่างกว่ารุ่นก่อนหน้านี้จากความหนาวเย็น เมื่อเธอเห็นอารมณ์ที่ซับซ้อนในสายตาฝางของสิ้นหวังและความเจ็บปวดที่เธอยิ่งมีความสุข เธอมองที่เม้งเฮาเดินออกไปและชื่นชมอาจจะเห็นในดวงตาของเธอ. คิดว่าจู่ ๆ ก็ผุดขึ้นมาในความคิดของเธอว่าในอนาคตเธอจะใช้เขาเพื่อดำเนินการต่อเพื่อกระตุ้นฝาง. เม้งเฮาเอาสามขั้นตอนแล้วก็หันกลับไปมอง ที่ฝาง. เขาเห็นความสิ้นหวังและอารมณ์ที่ซับซ้อนในดวงตาของเธอเช่นเดียวกับความเจ็บปวด ไม่มีอะไรที่โรแมนติกเกี่ยวกับความเจ็บปวดคือ; ที่จริงมันดูเหมือนจะเป็นมากขึ้นประเภทของอาการปวดหนึ่งอาจจะรู้สึกเมื่อถูกทอดทิ้งโดยสมาชิกในครอบครัว รูปลักษณ์ที่เกิดจากใจของเม้งเฮาจู่ๆสั่นสะเทือน. เขากล่าวว่าไม่มีอะไร แต่สายตาของเขาก็เริ่มที่จะเปล่งปลั่งสดใส ด้วยเหตุผลบางอย่างเขาอาจจะไม่ได้เป็นเพียงแปรงกันความเจ็บปวดที่เขาเห็นในดวงตาของเธอ เขาเป็นคนที่ไม่แน่ใจว่าทำไม แต่ในทันทีว่าเขาได้ตัดสินใจ เจตนาฆ่าภายในของเขายิงในทันที. จี Xiaoxiao ขมวดคิ้ว ถัดไปกับเธอริมฝีปาก Ji Mingfeng หันขึ้นมาในรอยยิ้มเย็น. มันอยู่ในขณะนี้ว่าเม้งเฮาป้อนเจ็ด Anima. BOOM !!