我們習慣了有人陪，但沒有人會陪我們走完全程。人生，總有一些路，要獨立去

我們習慣了有人陪，但沒有人會陪我們走完全程。人生，總有一些路，要獨立去走；總有一些事，要獨立去做。每一種經歷都是一次自我修煉的機會，當感受了所有的酸甜苦辣之後，心最終會變得強大。無論坦途，還是坎坷，無論鮮花，還是荊棘，擁有一份淡然的心境和一份堅定的信念，才會生活得踏實和愉悅。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรามีความคุ้นเคยกับคนที่จะมาพร้อม แต่ไม่มีใครจะมากับเราการเดินทางทั้ง ชีวิตมักจะมีวิธีที่จะไปจะเป็นอิสระบางอย่างมักจะมีบางสิ่งบางอย่างจะทำอย่างไรให้เป็นอิสระ ทุกคนมีประสบการณ์การปลูกด้วยตนเองและเมื่อความรู้สึกของทุก ups และดาวน์หัวใจในที่สุดจะกลายเป็นดี ไม่ว่าจะเรียบหรือขรุขระไม่ว่าจะเป็นดอกไม้หรือหนามกับรัฐของจิตใจและเป็นหนึ่งในความเชื่อมั่นไม่แยแสที่จะมีชีวิตอยู่ได้อย่างง่ายดายและมีความสุข

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราจะใช้สำหรับบริษัทบาง แต่ไม่มีพวกเขาจะอยู่กับเราในทั้งหมด ในชีวิต มักมีถนนบาง ไปอิสระ และมีกิจกรรม ความเป็นอิสระต้องการทำงาน ทุกประสบการณ์เป็นโอกาสสำหรับการเพาะปลูกด้วยตัวเอง รู้สึกเมื่อหลังจากทั้งหมดดอน ๆ หัวใจก็จะแข็งแกร่ง เรียบเรือ ยังคง หลุมว่าดอกไม้หรือมีหนามใหญ่ ทัศนคติความสนใจและเชื่อที่แข็งแกร่ง อยู่ที่ความสะดวกและความสุข