Chapter 129: Li Clan Patriarch!
It was impossible to see clearly just how many of the green tentacles shot forth. They were fast, and within the blink of an eye were nearly one hundred meters away from Meng Hao. It seemed as if they would cross the space in an instant. But just then, the mastiff let out a roar and flew up.
Its fifteen-meter-long frame flickered as it shot to defend Meng Hao. A booming sound began to ring out, louder than the thunder, shaking the entire world. A blood-colored glow emanated out from the mastiff, slamming into the incoming tentacles. A shaking boom filled the air, which lasted for the space of about ten breaths. Then, one by one, the tentacles disintegrated into a green mist, which spread all about.
The mastiff appeared tired, but it looked down and let out a roar nonetheless. It moved to the side, and Meng Hao emerged unscathed. He pet the mastiff’s head, then continued on toward the ancient temple.
They shot forward at high speed, man and dog together.
When they were about six hundred meters from the temple, the green mist created by the disintegration of the tentacles suddenly started moving. It began to coagulate, and then, in the blink of an eye, transformed into a gigantic mist sphere, directly in Meng Hao’s path.
The mist roiled, emitting a rumbling sound as it gradually formed into the shape of a head. It was green colored and illusory, with glowing eyes. It opened its mouth, and more mist poured out. This mist was filled with mist horses, which flew in a beeline toward Meng Hao and the mastiff.
As they approached, Meng Hao’s eyes narrowed. He lifted his right hand and waved it in a gesture that only he could recognize as some type of sealing incantation. Then, he pushed his hand down onto the mastiff.
When the seal mark dropped onto the mastiff, a crimson glow began to emanate out. It contained an icy coldness that froze everything it touched! The flying mist horses were instantly sealed up!
The arms below, the faces, the sludge, everything was frozen.
If he didn’t acquire the Legacy, then Meng Hao shouldn’t be able to use this technique outside of this world, because he wouldn’t have the Blood Divinity with him. But having received the Legacy of the Eighth Demon Sealing Hex, he was familiar with sealing techniques. This new technique was relatively powerful, and Meng Hao had the feeling that with sufficient research, he could probably use it even without the Blood Divinity, were he at the proper level.
As the crimson glow swept out, sealing everything, Meng Hao continued to shoot forward. Avoiding the gigantic head, he and the mastiff sped on toward the ancient temple.
Just as it seemed they would be able to approach it successfully, an imminent sense of life-and-death danger rose up from within Meng Hao. Suddenly, the mastiff, its body trembling, grabbed his clothes in its mouth and pulled him back.
A boom resounded out as a massive sword blade nearly three meters thick, swung down right in front of Meng Hao. It stabbed into the ground, sending out massive tremors. A massive fissure spread out; at the same time, the ice seal began to split up. In an instant, everything had returned to its normal state.
The massive sword, which moments ago had been floating in mid-air, was being held by the statue which stood outside the temple.
Its descending attack had caused Meng Hao to cough up a mouthful of blood. His face was pale as the mastiff dragged him back. As they retreated, the gigantic statue suddenly seemed to come to life. It slowly lowered its head, and its gaze fell upon Meng Hao. A difficult to describe pressure suddenly enveloped him, filling him with icy cold. It was as if the thing’s gaze could see the deepest secrets within him.
As this happened, the arms in the ooze no longer stretched out. Instead, they slowly sucked back into the sludge, as if the statue filled them with dread. The green mist head floating in the air lowered its gaze, seemingly paying respects to the statue.
The thunder and lightning in the sky, however, grew more intense. They focused on the statue, crashing onto its surface, as if the Heavens wanted the statue to crumble.
Next to Meng Hao, the mastiff trembled and stretched out prone, as if the statue’s existence was a force that could not be resisted.
ตอนที่ 129 : ลี้ตระกูลประมุข !มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเห็นชัดเจนว่าหลายของหนวดสีเขียวที่ยิงออกมา พวกเขาได้อย่างรวดเร็วภายในพริบตาเกือบหนึ่งร้อยเมตรจากเมิ่งเฮ่า ดูเหมือนว่าพวกเขาจะข้ามพื้นที่ในทันที แต่แล้ว , Mastiff ออกมาคำรามและบินขึ้นของเครื่องวัด 15 ยาวกรอบริบหรี่ลงเป็นยิงเพื่อปกป้อง เมิ่งฮ่าว เสียงที่ดังสนั่นก็เริ่มดังขึ้นมา ดังกว่าเสียงฟ้าร้องสะเทือนไปทั้งโลก เลือดเรืองแสง emanated จาก Mastiff สี , slamming เป็นหนวดที่เข้ามา เขย่าบูมเติมอากาศ ซึ่งกินเวลาประมาณสิบครั้ง . แล้วหนึ่งโดยหนึ่งหนวด สลายกลายเป็นหมอกสีเขียว ซึ่งกระจายไปทุกเรื่องพระชื่อดังปรากฏเหนื่อย แต่มันมองลงและปล่อยออกมาคำรามกระนั้น มันย้ายไปด้านข้าง และเมิ่งฮ่าวโผล่ออกมาปราศจากอันตราย เขา สัตว์เลี้ยงของสุนัขพันธุ์หนึ่งหัว แล้วต่อไปทางวัดโบราณพวกเขายิงไปข้างหน้าด้วยความเร็วสูง มนุษย์และสุนัขด้วยกันเมื่อพวกเขามีประมาณหกร้อยเมตรจากวัดสีเขียวหมอกที่สร้างขึ้นโดยการสลายตัวของหนวดก็เริ่มเคลื่อนไหว มันเริ่มแข็งตัว จากนั้น ในชั่วพริบตา แปลงร่างเป็นหมอกทรงกลมขนาดยักษ์ , โดยตรงใน เหม็ง เฮาเส้นทางหมอกทอยเต๋า , เปล่งเสียงดังก้อง เสียงมันค่อยๆ ก่อตัวขึ้นเป็นรูปร่างของหัว มันเป็นสีเขียวสีและลวงตากับดวงตาที่เร่าร้อน . มันอ้าปากและหมอกมากกว่าเท . หมอกนี้เต็มไปด้วยหมอกม้าซึ่งบินเป็นเส้นตรงต่อเมิ่งฮ่าวและ Mastiff .ขณะที่พวกเขาเดินเข้ามา คือ เหม็ง เฮาตาลดลง เขายกพระหัตถ์ขวา และโบกมันในท่าทางที่เขาจะจำได้เป็นบางชนิดของคาถาปิดผนึก แล้วเขาก็ผลักมือของเขาลงบน Mastiff .เมื่อประทับตราเครื่องหมายหล่นลงบน Mastiff , เรืองแสงสีแดงเริ่มไหลออกมา มันมีความเย็นที่แช่แข็งทุกอย่างเป็นน้ําแข็งสัมผัส ! บินหมอกม้าถูกผนึกขึ้น !แขนด้านล่าง , ใบหน้า , กากตะกอน , ทุกอย่างถูกแช่แข็งถ้าเขาไม่ได้รับมรดกแล้ว เมิ่งฮ่าวไม่ควรใช้เทคนิคนี้อยู่ในโลกนี้ เพราะเขาไม่ได้มีสายเลือดเทพด้วย แต่ได้รับมรดกแห่งปีศาจแปด hex ซีล เขาคุ้นเคยกับเทคนิคดังกล่าว เทคนิคใหม่นี้ที่มีประสิทธิภาพ ค่อนข้าง และ เมิ่งฮ่าวมีความรู้สึกว่างานวิจัยที่เพียงพอ เขาอาจจะใช้มันได้โดยไม่มีเลือดเทพ เขาอยู่ในระดับที่เหมาะสมเป็นเรืองแสงสีแดงเข้มกวาดออก ทุกอย่างซีล เมิ่งฮ่าวยังคงยิงต่อไป หลีกเลี่ยงหัวยักษ์ เขาและ Mastiff เร่งบนทางวัดโบราณเพียงแค่มันดูเหมือนพวกเขาจะสามารถเข้าถึงมันได้สำเร็จ ความรู้สึกขของชีวิตและความตายอันตรายลุกขึ้นจากภายใน เมิ่งฮ่าว ทันใดนั้น , Mastiff , ร่างกายสั่นเทาคว้าเสื้อผ้าของเขาในปากของมันและดึงเขากลับมาบูมถ่ายทอดออกมาเป็นใบดาบขนาดใหญ่เกือบสามเมตร หนาเหวี่ยงลงตรงหน้า เมิ่งฮ่าว มันแทงลงไปในดิน ส่งขนาดใหญ่สั่น . มีรอยแยกขนาดใหญ่ที่แผ่ออกมา ในเวลาเดียวกัน , ผนึกน้ำแข็งเริ่มแตก ในทันที ทุกอย่างกลับสู่สภาพปกติดาบใหญ่ ซึ่งช่วงเวลาที่ผ่านมาได้ลอยอยู่กลางอากาศ ถูกจัดขึ้นโดยรูปปั้นที่ยืนอยู่นอกวิหารมันลงมาโจมตีทำให้ เมิ่งฮ่าวกระแอมขึ้นเป็นหยดเลือด ใบหน้าของเขาซีดเป็น Mastiff ลากเขากลับมา ขณะที่พวกเขา retreated , รูปปั้นยักษ์ก็เหมือนมีชีวิต มันค่อยๆลดลง หัวของมัน และสายตาก็ตกมา เมิ่งฮ่าว ยากที่จะอธิบาย ความดันก็คลุมเขา เติมเต็มเขาด้วยน้ำแข็งเย็น มันเหมือนกับสิ่งที่สายตามองเห็นความลับที่ลึกที่สุดในตัวเขาแล้วเช่นนี้เกิดขึ้น , แขนในไหลเยิ้มไม่เหยียดออก แทน พวกเขาค่อยๆ ดูดกลับเข้าไปในตะกอน ราวกับรูปปั้นที่เต็มไปด้วยความกลัว หัวหมอกสีเขียวที่ลอยอยู่ในอากาศลดลงของสายตา ดูเหมือนต้องมากราบไหว้ รูปปั้นฟ้าร้องและฟ้าผ่าในท้องฟ้า แต่เติบโตที่รุนแรงมากขึ้น พวกเขามุ่งเน้นไปที่รูปปั้น กระแทกลงบนพื้นผิว เช่น ถ้าสวรรค์ต้องการให้รูปปั้นล่มสลายต่อไปเมิง Hao , Mastiff สั่นสะท้านและยืดออกได้ง่าย เช่น ถ้าการดำรงอยู่ของรูปปั้น เป็นแรงที่ไม่อาจจะต่อต้าน
การแปล กรุณารอสักครู่..