Today more than 2 million Mayan Ind

Today more than 2 million Mayan Indians live in northern Yucatan and highland Guatemala in a style similar to that of the common people among their ancestors. Excavations at Dzibilchaltun near Merida revealed house sites from 1000 BC that resemble today's huts in rural regions. The same style of construction--wattle-and-daub walls in an oval shape with a thatched roof of palmetto fronds and little furniture--serves the native Maya, who continue to resist racial mixing and the dilution of their culture.
The design of the native house from antiquity is reproduced in stone as a decorative art motif in the Puuc style at such sites as Uxmal and Labna (800- 1000). The Puuc style, named for a region of low limestone hills in northern Yucatan, is characterized by an unadorned lower level that contrasts sharply with an elaborately sculptured upper level. Examples are the Nunnery Quadrangle and the governor's palace. It is possible that the stone columns, or cylinders, also featured in this art style represent posts and wickerwork of the daub-and-wattle native huts.
Agriculture
The Mayan civilization in all stages--formative, flourishing, declining, and continuing--has been based on agriculture. Indian corn, or maize, was domesticated from a wild grass in central Mexico about 7,000 years ago and sustained most sedentary Indian civilizations from that time.
In the humid Peten a surplus of water and rapid growth of trees and vines encouraged the slash-and-burn farming method. The farmer cleared the cornfield by cutting bushes and girdling the trees, usually near the end of the rainy season, allowing the piled brush to dry under the hot sun of the dry season. Then the wood was burned and the ashes scattered among the stumps. A mattock of stone or wood to scoop the earth into a hummock and a fire-hardened pointed stick to poke a hole for the seed were used.
Culture
The productivity of the corn farmer sustained the Mayan civilization. It is estimated that as many as 150 days a year were free from daily drudgery in the fields. This surplus time was utilized by the nobility and the priests in a stratified society to build the cities, pyramids, and temples. There was sufficient leisure to support skilled craftsmen in arts and crafts. The Mayan workers who constructed the great stone structures and decorated the walls with artistic embellishment, however, were unaided by draft animals and wheeled carts. The lords of the land oversaw civic matters, while the priests conducted religious rituals, pursued intellectual studies, and corrected the calendar.
Cities that flourished in the classic period in lowland Guatemala are exemplified by Tikal, which has pyramid-temples more than 200 feet (60 meters) high and numerous carved stelae as time markers and reign recorders. Then the Old Empire collapsed. The stable city-states, comparable to ancient Greece in cultural accomplishment and administrative acumen, faded from memory.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันนี้กว่า 2 ล้านมายันอินเดียอาศัยอยู่ในสเปนและไฮแลนด์กัวเตมาลาในลักษณะคล้ายกับที่คนทั่วไประหว่างบรรพบุรุษเหนือ ทิศที่ Dzibilchaltun ใกล้เดนท์เมริเปิดเผยบ้านไซต์ 1000 BC ที่คล้ายกับกระท่อมวันนี้ในพื้นที่ชนบท ลักษณะเดียวกับการก่อสร้าง - wattle รอยเปื้อนผนังเป็นรูปวงรี palmetto fronds และน้อยเฟอร์นิเจอร์ - บริการมายาดั้งเดิม ที่ยังคงต่อต้านเชื้อชาติผสมเจือจางของวัฒนธรรมของพวกเขาด้วยการออกแบบของบ้านพื้นเมืองจากโบราณคือทำซ้ำในหินเป็นแปลนศิลปะตกแต่งในสไตล์ Puuc ที่เว็บไซต์ดังกล่าวเป็น Uxmal และ Labna (800-1000) สไตล์ Puuc ชื่อสำหรับภูมิภาคของภูเขาหินปูนที่ต่ำสุดในภาคเหนือสเปน เป็นลักษณะ โดยการ unadorned ระดับต่ำกว่าที่ความแตกต่างกับระดับบนการมุ้ง sculptured อย่างรวดเร็ว ตัวอย่างคือ คัวดรานเกิลนิแซงคุงและของแมรี่ มันเป็นไปได้ว่า คอลัมน์หิน หรือถัง ที่โดดเด่นแบบนี้แสดงข้อความและแต่งรอยเปื้อน และ wattle เจ้าเด็ดของเกษตรอารยธรรมมายาในทุกขั้นตอน - ความอุดมสมบูรณ์ มั่นใจ ลดลง และ ต่อ - ได้ถูกใช้ในการเกษตร ข้าวโพดอินเดีย หรือข้าวโพด ที่ domesticated จากหญ้าป่าในเม็กซิโกกลางประมาณ 7000 ปีที่ผ่านมา และอารยธรรมอินเดียประจำมากที่สุดจากนั้นยั่งยืนใน Peten ชื้น ส่วนเกินของน้ำและเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วของต้นไม้และนำส่งเสริมวิธีการนาทับ และเขียน ชาวนาล้างจักรยานตัดพุ่มไม้ และต้นไม้ มักจะใกล้สิ้นสุดฤดูฝน girdling piled แปรงให้แห้งภายใต้แสงแดดอุ่นของฤดูแล้งช่วยให้ แล้วไม้ถูกไฟไหม้ และขี้เถ้ากระจายระหว่างตอการ ใช้ mattock ของหินหรือไม้ตักดิน hummock และไฟที่แข็งชี้ไม้ดุนรูสำหรับเมล็ดวัฒนธรรมผลผลิตของข้าวโพดเกษตรกรยั่งยืนอารยธรรมมายา มีประเมินว่า เป็น 150 วันต่อปีได้ฟรีจาก drudgery รายวันในฟิลด์ เวลาส่วนเกินนี้ถูกใช้ โดยขุนนางและพระสงฆ์ในสังคม stratified สร้างเมือง ปีระมิด และวัด พักผ่อนเพียงพอเพื่อสนับสนุนช่างฝีมือหัตถกรรมได้ คนมายาที่สร้างโครงสร้างหินดี และตกแต่งผนัง ด้วยศิลปะประดับ อย่างไรก็ตาม มีตำหนิร่างสัตว์ และล้อรถ ขุนนางของแผ่นดินดูแลเรื่องซีวิค ในขณะที่ทำพิธีกรรมทางศาสนา ติดตามศึกษาทางปัญญา และแก้ไขปฏิทินเมืองที่เจริญรุ่งเรืองในช่วงคลาสสิกในกัวเตมาลามี exemplified Tikal ซึ่งมีมากกว่า 200 ฟุต (60 เมตร) สูงวัดปิรามิด และลิมปิคแกะสลักมากมายเป็นเครื่องหมายเวลาและเครื่องอัดรัชกาลราบ แล้วยุบจักรวรรดิเก่า City-states มั่นคง เทียบเท่ากับประเทศกรีซโบราณในวัฒนธรรมสำเร็จและอคิวเมนท์ดูแล จางหายไปจากหน่วยความจำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วันนี้กว่า 2 ล้านยันอินเดียนแดงอาศัยอยู่ในภาคเหนือของยูคาทานและสูงกัวเตมาลาในรูปแบบเดียวกับที่คนทั่วไปในหมู่บรรพบุรุษของพวกเขา ขุดเจาะที่ Dzibilchaltun ใกล้ Merida เปิดเผยเว็บไซต์บ้านจาก พ.ศ. 1000 ที่มีลักษณะคล้ายกระท่อมของวันนี้ในพื้นที่ชนบท ลักษณะเดียวกันการก่อสร้าง - รั้วและป้ายผนังในรูปไข่ที่มีหลังคามุงใบของต้นปาล์มชนิดเล็กและเฟอร์นิเจอร์เล็ก ๆ น้อย ๆ - บริการอาหารพื้นเมืองมายาที่ยังคงต่อต้านการผสมทางเชื้อชาติและลดสัดส่วนของวัฒนธรรมของพวกเขา.
การออกแบบของ บ้านพื้นเมืองตั้งแต่สมัยโบราณทำซ้ำในหินเป็นบรรทัดฐานศิลปะการตกแต่งในสไตล์ Puuc ที่เว็บไซต์เช่น Uxmal และ Labna (800- 1000) สไตล์ Puuc ชื่อสำหรับภูมิภาคของภูเขาหินปูนที่ต่ำในภาคเหนือของยูคาทานเป็นที่โดดเด่นด้วยการตกแต่งระดับที่ต่ำกว่าที่ขัดแย้งกับระดับบนที่แกะสลักอย่างประณีต ตัวอย่างเช่นแม่ชีและจัตุรัสพระราชวังของผู้ว่าราชการ เป็นไปได้ว่าเสาหินหรือถังยังให้ความสำคัญในรูปแบบศิลปะนี้เป็นตัวแทนของโพสต์และจักสานของป้ายและเหนียงกระท่อมพื้นเมือง.
เกษตร
อารยธรรมมายาในทุกขั้นตอน - การก่อสร้างเฟื่องฟูลดลงและ continuing-- ได้รับการขึ้นอยู่กับการเกษตร ข้าวโพดหรือข้าวโพดได้โดดเด่นจากหญ้าป่าในภาคกลางของเม็กซิโกประมาณ 7,000 ปีที่ผ่านมาและยั่งยืนอารยธรรมอินเดียอยู่ประจำมากที่สุดจากเวลานั้น.
ใน Peten ชื้นส่วนเกินของน้ำและการเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วของต้นไม้และเถาวัลย์สนับสนุนเฉือน-and- การเผาไหม้วิธีการเลี้ยง เกษตรกรล้างทุ่งนาโดยการตัดพุ่มไม้และ girdling ต้นไม้มักจะอยู่ใกล้ปลายฤดูฝนที่ช่วยให้แปรงซ้อนให้แห้งภายใต้ดวงอาทิตย์ที่ร้อนของฤดูแล้ง จากนั้นไม้ที่ถูกเผาและขี้เถ้ากระจัดกระจายตอไม้ พลั่วของหินหรือไม้ตักดินเป็นเนินกลมและไฟแข็งปลายแหลมติดเพื่อกระตุ้นหลุมสำหรับเมล็ดพันธุ์ถูกนำมาใช้.
วัฒนธรรม
ผลผลิตของเกษตรกรข้าวโพดยั่งยืนอารยธรรมมายา มันเป็นที่คาดว่าเป็นจำนวน 150 วันต่อปีเป็นอิสระจากงานน่าเบื่อหน่ายในชีวิตประจำวันในทุ่งนา เวลาส่วนนี้จะถูกนำมาใช้โดยขุนนางและพระสงฆ์ในสังคมที่แบ่งชั้นที่จะสร้างเมือง, ปิรามิดและวัด มีการพักผ่อนที่เพียงพอที่จะสนับสนุนช่างฝีมือในศิลปะและงานฝีมือ คนงานชาวมายันที่สร้างโครงสร้างหินที่ดีและการตกแต่งผนังด้วยศิลปะการจัดแต่งอย่างไรลำพังโดยร่างสัตว์และรถลากล้อ ขุนนางที่ดินคุมเรื่องของเทศบาลในขณะที่พระสงฆ์ดำเนินพิธีกรรมทางศาสนา, การติดตามการศึกษาทางปัญญาและการแก้ไขปฏิทิน.
เมืองที่เจริญรุ่งเรืองในสมัยคลาสสิกในลุ่มกัวเตมาลาจะสุดขั้วโดย Tikal ซึ่งมีปิรามิดวัดมากกว่า 200 ฟุต ( 60 เมตร) stelae แกะสลักสูงและจำนวนมากเป็นเครื่องหมายเวลาและบันทึกการครองราชย์ จากนั้นจักรวรรดิเก่าทรุดตัวลง มั่นคงเมืองรัฐเปรียบกับสมัยกรีกโบราณในความสำเร็จทางวัฒนธรรมและความเฉียบแหลมบริหารจางหายไปจากความทรงจำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันนี้กว่า 2 ล้านมายาชาวอินเดียอาศัยอยู่ในภาคเหนือแหลมยูคาทานและ ไฮแลนด์ กัวเตมาลา ในลักษณะคล้ายกับที่ของผู้คนทั่วไปของบรรพบุรุษของพวกเขา การขุดค้นที่ซีบิลชัลตุนใกล้ Merida เปิดเผยเว็บไซต์บ้านจาก 1000 BC ที่คล้ายกับวันนี้กระท่อมในภูมิภาคชนบทรูปแบบเดียวกันของการก่อสร้าง -- เหนียงและผนังเปรอะเปื้อนในรูปร่างเป็นวงรีที่มีหลังคาของ fronds Palmetto และเฟอร์นิเจอร์ . . . บริการมายาพื้นเมืองที่ยังคงต่อต้านเชื้อชาติและการผสมของวัฒนธรรมของพวกเขา .
ออกแบบบ้านพื้นเมืองจากความเก่าจะทำซ้ำในหินเป็นลวดลายตกแต่งในสไตล์ศิลปะ puuc ที่เว็บไซต์เช่น Uxmal และ labna ( 800 - 1000 )ลักษณะ puuc ชื่อสำหรับพื้นที่ที่มีภูเขาหินปูนในภาคเหนือของแหลมยูคาทาน , เป็นลักษณะโดยการลด unadorned ระดับที่แตกต่างอย่างมากกับที่แกะสลักอย่างประณีตบนระดับ ตัวอย่างเป็นแม่ชีสี่เหลี่ยมและข้าหลวงในวัง มันเป็นไปได้ว่าหินคอลัมน์ หรือภาชนะบรรจุยังโดดเด่นในสไตล์ของศิลปะนี้โพสต์และเครื่องจักสานของป้ายเหนียงและกระท่อมพื้นเมือง เกษตร

อารยธรรมมายาในทุกขั้นตอน -- ย่อย เฟื่องฟู ลดลง และต่อเนื่อง -- ได้รับขึ้นอยู่กับการเกษตร ข้าวโพด , อินเดีย หรือข้าวโพด คือโดดเด่นจากป่าหญ้าในภาคกลางของเม็กซิโก ประมาณ 7 , 000 ปีมาแล้ว และได้รับอารยธรรมจากอินเดีย กลุ่มมากที่สุดในเวลานั้น
ในเปเตนชื้นส่วนเกินของน้ำและการเจริญเติบโตของต้นไม้และเถาวัลย์สนับสนุนการตัดและเผาทำไร่ โดยวิธี เกษตรกรไร่ข้าวโพด โดยให้ตัดพุ่มไม้และการควั่นกิ่งต้นไม้มักจะอยู่ใกล้ปลายฤดูฝนให้ใส่แปรงแห้งภายใต้ดวงอาทิตย์ร้อนแห่งฤดู แล้วไม้ถูกเผาและโปรยเถ้ากระดูกของตอไม้เป็นพลั่วของหินหรือไม้ตักดินเป็นเนิน และไฟ ไม้ปลายแหลม แข็งทิ่มเป็นรูสำหรับใช้เพาะเมล็ด .

ผลผลิตของเกษตรกรข้าวโพดได้รับอารยธรรมมายัน มันคือประมาณว่าวันเท่าที่ 150 ปี ฟรี จาก ทุกวัน ทำงานหนักในไร่นี้เกินเวลาถูกใช้โดยขุนนางและพระสงฆ์ในสังคม และสร้างเมือง , ปิรามิดและวัด มีว่างเพียงพอที่จะสนับสนุนช่างฝีมือในศิลปะและงานฝีมือ มายัน แรงงานที่สร้างโครงสร้างหินใหญ่และตกแต่งผนังด้วยศิลปะการตกแต่ง แต่ยังไม่ได้รับการช่วยเหลือ โดยสัตว์ร่างและ carts ล้อ .ลอร์ดแห่งแผ่นดินเป็น Civic สำคัญ ในขณะที่พระสงฆ์ ) พิธีกรรมทางศาสนาตามปัญญา , การศึกษา , และการแก้ไขปฏิทิน .
เมืองที่เจริญรุ่งเรืองในช่วงคลาสสิกในที่ลุ่ม กัวเตมาลาเป็น exemplified โดย Tikal ซึ่งมีพีระมิดวัดวาอารามกว่า 200 ฟุต ( 60 เมตร ) สูงและมากมายแกะสลัก stelae เป็นเครื่องหมายเวลาและบันทึกรัชกาล . แล้วอาณาจักรเก่าถล่มรัฐเมืองมั่นคง เปรียบได้กับสมัยกรีกโบราณในวัฒนธรรมและการบริหารความสำเร็จ
จางหายไปจากความทรงจำ