The founders of a new colony, whate

The founders of a new colony, whatever Utopia of human virtue and happiness they might originally project, have invariably recognised it among their earliest practical necessities to allot a portion of the virgin soil as a cemetery, and another portion as the site of a prison. In accordance with this rule it may safely be assumed that the forefathers of Boston had built the first prison-house somewhere in the Vicinity of Cornhill, almost as seasonably as they marked out the first burial-ground, on Isaac Johnson'out his grave, which subsequently became the nucleus of all the congregated sepulchres in the old churchyard of King's Chapel. Certain it is that, some fifteen or twenty years after the settlement of the town, the wooden jail was already marked with weather-stains and other indications of age, which gave a yet darker aspect to its beetle-browed and gloomy front. The rust on the ponderous iron-work of its oaken door looked more antique than anything else in the New World. Like all that pertains to crime, it seemed never to have known a youthful era. Before this ugly edifice, and between it and the wheel-track of the street, was a grass-plot, much overgrown with burdock, pig-weed, apple-pern, and such unsightly vegetation, which evidently found something congenial in the soil that had so early borne the black flower of civilised society, a prison. But on one side of the portal, and rooted almost at the threshold, was a wild rose-hush, covered, in this month of June, with its delicate gems, which might be imagined to offer their fragrance and fragile beauty to the prisoner as he went in, and to the condemned criminal as he came forth to his doom, in token that the deep heart of Nature could pity and be kind to him.

This rose-bush, by a strange chance, has been kept alive in history; but whether it had merely survived out of the stern old wilderness, so long after the fall of the gigantic pines and oaks that originally overshadowed it, or whether, as there is far authority for believing, it had sprung up under the footsteps of the sainted Ann Hutchinson as she entered the prison-door, we shall not take upon us to determine. Finding it so directly on the threshold of our narrative, which is now about to issue from that inauspicious portal, we could hardly do otherwise than pluck one of its flowers, and present it to the reader. It may serve, let us hope, to symbolise some sweet moral blossom that may be found along the track, or relieve the darkening close of a tale of human frailty and sorrow

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ก่อตั้งอาณานิคมใหม่ ยูโทเปียสิ่งมนุษย์คุณธรรมและความสุขที่พวกเขาอาจเดิมโครงการ คงเส้นคงวาได้รู้มันระหว่างปัจจัยของตนเองเร็วที่สุดปฏิบัติการจัดส่วนของดินที่บริสุทธิ์เป็นสุสาน และส่วนอื่น ๆ เป็นเว็บไซต์ของการติดคุก ตามกฎนี้อาจปลอดภัยสามารถสันนิษฐานได้ว่า บรรพบุรุษของบอสตันสร้างคุกบ้านหลังแรกอยู่ใกล้ Cornhill เกือบเป็น seasonably ตามที่พวกเขาการทำเครื่องหมายแรกฝังศพพื้นดิน บนไอแซ Johnson'out หลุมฝังศพของเขา ซึ่งต่อมาได้กลายเป็นนิวเคลียสของทุก sepulchres congregated ใน churchyard เก่าของชาเปลคิงส์ ตัวชี้วัดบางอย่างเป็นที่ บางห้า หรือยี่สิบปีหลังจากการชำระบัญชีของเมือง คุกไม้ถูกทำเครื่องหมายแล้ว มีคราบสภาพอากาศ และอื่น ๆ ถึงอายุ ให้มีลักษณะเข้มยังหน้า browed ด้วง และมืดมน การเกิดสนิมบนเหล็กงาน ponderous ของประตู oaken ดูโบราณมากขึ้นกว่าสิ่งอื่นใดในโลกใหม่ เช่นทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับอาชญากรรม มันดูเหมือนไม่ทราบยุคอ่อนเยาว์ ก่อนนี้น่าเกลียด edifice และระหว่างติดตามล้อของถนน ถูกหญ้าพล็อต รกมาก มีเบอร์ หมูวัชพืช apple เปิน และ พืชน่าเกลียดดังกล่าว อย่างเห็นได้ชัดว่าบางสิ่งบางอย่างเข้าในดินที่มีแต่เช้าพัดดอกไม้ดำของสังคมอารยะ คุมขัง แต่ด้านหนึ่งของพอร์ทัล และฝังรากในเกือบ ป่าเป็นกุหลาบ hush ครอบ คลุม ในเดือนมิถุนายน มีความละเอียดอ่อนอัญมณี ซึ่งอาจคิดเพื่อให้กลิ่นหอมและความงามที่เปราะบางนักโทษ ตามเขาไปใน และอาญาประณาม ตามเขากลับมาเขากาล ในโทเค็นที่อันลึกอาจสงสาร และเป็นชนิดที่เขาได้นี้โรสบุช โดยโอกาสแปลก มีความหลากหลายมีชีวิตในประวัติศาสตร์ แต่ว่า มันเพียงรอดชีวิตจากถิ่นทุรกันดารเก่าตรง ๆ นาน หลังจากฤดูใบไม้ร่วงของยักษ์ไพน์โอ๊คที่เดิม ต่อ หรือว่า มีอำนาจไกลการศรัทธา มันได้ผุดขึ้นภายใต้รอยเท้าของ Hutchinson Ann sainted เป็นเธอเข้าคุกประตู เราจะไม่เข้ากับเราเพื่อตรวจสอบ หามันอยู่ในเกณฑ์ของการเล่าเรื่องของเรา ซึ่งเป็นตอนนี้เกี่ยวกับการออกจากเว็บไซต์ที่ inauspicious เราอาจแทบมิฉะนั้นถอนตัวอย่างใดอย่างหนึ่ง และนำเสนอให้อ่าน มันอาจให้บริการ เราหวัง ว่า ขนาดบางหวานดอกศีลธรรมที่อาจพบได้พร้อมติดตาม หรือบรรเทาการคล้ำ ปิดของเรื่องมนุษย์กับความเปราะบางและความเศร้าโศก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้ก่อตั้งอาณานิคมใหม่สิ่งที่ยูโทเปียของคุณธรรมของมนุษย์และความสุขที่พวกเขาอาจเดิมโครงการได้รับการยอมรับอย่างสม่ำเสมอในหมู่สิ่งจำเป็นในทางปฏิบัติที่เก่าแก่ที่สุดของพวกเขาเพื่อจัดสรรส่วนหนึ่งของดินบริสุทธิ์เป็นสุสานและอีกส่วนหนึ่งเป็นที่ตั้งของคุก เพื่อให้สอดคล้องกับกฎนี้มันอาจจะปลอดภัยได้รับการสันนิษฐานว่าบรรพบุรุษของบอสตันได้สร้างคนแรกที่เรือนจำบ้านที่ไหนสักแห่งในบริเวณใกล้เคียงของคอร์นฮิลล์ที่เกือบจะเป็น seasonably ขณะที่พวกเขาทำเครื่องหมายออกคนแรกที่ฝังศพของพื้นดินบนไอแซก Johnson'out หลุมฝังศพของเขา ซึ่งต่อมาได้กลายเป็นศูนย์กลางของทุกฝังศพชุมนุมในสุสานเก่าโบสถ์ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว บางอย่างมันคือการที่บางสิบห้าหรือยี่สิบปีหลังจากการตั้งถิ่นฐานของเมืองคุกไม้ที่ถูกทำเครื่องหมายแล้วกับสภาพอากาศคราบและตัวชี้วัดอื่น ๆ ของอายุที่ให้แง่มุมที่ยังมืดของด้วงคิ้วและด้านหน้ามืดมน สนิมในเหล็กเบื่อการทำงานของประตูทำด้วยไม้โอ๊กมันมองโบราณมากกว่าสิ่งอื่นใดในโลกใหม่ เช่นเดียวกับทุกสิ่งที่เกี่ยวข้องกับอาชญากรรมมันดูเหมือนว่าจะไม่ได้เป็นที่รู้จักในยุคอ่อนเยาว์ ก่อนที่ตึกนี้น่าเกลียดและระหว่างมันและล้อแทร็คของถนนเป็นหญ้าพล็อตรกมากกับหญ้าเจ้าชู้หมูวัชพืชแอปเปิ้ล Pern และพืชน่าเกลียดดังกล่าวซึ่งเห็นได้ชัดว่าพบสิ่งที่พอใจในดินที่ คลอดดังนั้นในช่วงต้นดอกไม้สีดำของสังคมอารยะคุก แต่ในอีกด้านหนึ่งของพอร์ทัลและหยั่งรากลึกเกือบจะในเกณฑ์เป็นกุหลาบป่าสุดยอดปกคลุมในเดือนมิถุนายนนี้กับอัญมณีที่ละเอียดอ่อนของมันซึ่งอาจจะมีการคิดที่จะนำเสนอกลิ่นหอมและความงามที่เปราะบางของพวกเขาเพื่อนักโทษเป็น เขาก็ไปและเพื่อให้ความผิดทางอาญาประณามในขณะที่เขาออกมาลงโทษของเขาในโทเค็นที่หัวใจลึกของธรรมชาติอาจจะสงสารและเมตตาแก่เขา.

นี้กุหลาบพุ่มไม้โดยโอกาสที่แปลกประหลาดได้รับยังมีชีวิตอยู่ในประวัติศาสตร์; แต่ไม่ว่าจะมีชีวิตอยู่เพียงออกจากถิ่นทุรกันดารเก่าสเติร์นดังนั้นนานหลังจากการล่มสลายของต้นสนขนาดใหญ่และต้นโอ๊กที่เดิมบดบังมันหรือไม่ว่าจะเป็นมีอำนาจไกลเชื่อมันก็ผุดขึ้นมาภายใต้รอยเท้าของนักบุญที่ แอนฮัทชินสันขณะที่เธอเดินเข้ามาในคุกประตูเราจะได้ใช้เวลาอยู่กับเราเพื่อตรวจสอบ หามันโดยตรงในเกณฑ์ของการเล่าเรื่องของเราซึ่งอยู่ในขณะนี้เกี่ยวกับการที่จะออกจากพอร์ทัลไม่เป็นมงคลที่เราแทบจะไม่สามารถทำอย่างอื่นมากกว่าถอนหนึ่งของดอกไม้ของตนและนำเสนอให้ผู้อ่าน มันอาจจะทำหน้าที่ให้เราหวังว่าจะเป็นสัญลักษณ์บางดอกศีลธรรมหวานที่อาจจะพบได้พร้อมติดตามหรือบรรเทาใกล้มืดเรื่องของความอ่อนแอของมนุษย์และความเศร้าโศก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้ก่อตั้งอาณานิคมใหม่ ไม่ว่าเรื่อง คุณธรรมของมนุษย์และความสุขที่พวกเขาอาจโครงการเดิมได้ ต้องยอมรับมันเร็วในทางปฏิบัติสำหรับการจัดสรรของพวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของดินบริสุทธิ์เป็นสุสาน และอีกส่วนจะเป็นเว็บไซต์ของเรือนจำ ตามกฎนี้อาจอย่างปลอดภัยสันนิษฐานว่าบรรพบุรุษของบอสตัน ได้สร้างเรือนจำก่อนที่ไหนสักแห่งในบริเวณ cornhill เกือบเป็นตามฤดูกาลเป็นทำเครื่องหมายออกฝังศพอิสอัค johnson'out แรกบนหลุมฝังศพของเขา ซึ่งต่อมากลายเป็นนิวเคลียสของทุกชุมนุมฝังศพในธรณีสงฆ์เก่าของกษัตริย์โบสถ์ . แน่นอนมันเป็นอย่างนั้น บางสิบห้าหรือยี่สิบปีหลังจากการตั้งถิ่นฐานของเมือง คุกไม้แล้วทำเครื่องหมายด้วยคราบ สภาพอากาศ และข้อบ่งชี้อื่น ๆของอายุ ซึ่งให้ลักษณะยังเข้มของด้วง browed ด้านหน้าและมืดมน สนิมบนเหล็กงานประตูไม้โอ๊กเทอะทะของมันดูโบราณมากกว่าสิ่งใดในโลกใหม่ ชอบทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับอาชญากรรม มันก็ไม่เคยได้รู้จักกันในยุคอ่อนเยาว์ ก่อนที่คฤหาสน์น่าเกลียดนี้ และระหว่างมันและล้อแทร็คของถนน เป็นหญ้าแปลงมาก รกด้วยหญ้าเจ้าชู้หมู , วัชพืช , แอปเปิ้ล Pern และน่าดู พืช ซึ่งทำให้พบบางอย่างที่ดีในดินได้เร็วแต่ดอกไม้สีดำของสังคมอารยะของคุก แต่ในด้านหนึ่งของพอร์ทัลและฝังรากเกือบที่ธรณีประตู เป็นกุหลาบป่าเงียบที่ปกคลุมในเดือน มิ.ย. นี้ กับอัญมณีที่ละเอียดอ่อน ซึ่งอาจจะคิดกับข้อเสนอของพวกเขา กลิ่นหอมและความงามที่เปราะบางกับนักโทษอย่างเขา และประณามคนร้ายที่เขาออกมาลงโทษ ของเขาในโทเค็นที่ส่วนลึกของหัวใจของธรรมชาติอาจจะสงสารและเมตตาเขาด้วยกุหลาบพุ่ม โดยโอกาสแปลกที่ถูกเก็บเอาไว้ในประวัติศาสตร์ แต่ไม่ว่าจะมีเพียงรอดออกมาจากป่าเก่าท้ายเรือนานหลังจากการล่มสลายของต้นสนยักษ์ และต้นเดิม แต่ มัน หรือ ว่า มี ไกล ผู้มีอำนาจที่เชื่อ มันมี sprung ขึ้นภายใต้เท้าของ วันนักบุญแอนฮัทชินสัน ขณะที่เธอเข้าประตูเรือนจำ เราจะใช้เมื่อเรากำหนด ค้นหาให้โดยตรงบนธรณีประตูของการเล่าเรื่องของเรา ซึ่งตอนนี้กำลังจะออกจากพอร์ทัลที่อัปมงคล เราแทบจะทำอย่างอื่นมากกว่าถอนหนึ่งของดอกไม้ และเสนอให้กับผู้อ่าน มันอาจจะให้บริการเราหวังว่า เพื่อแสดงถึงคุณธรรมหวานบางดอกที่อาจพบตามติดตาม หรือบรรเทาความปิดของเรื่องของความอ่อนแอของมนุษย์และความเศร้าโศก