“Huh? The weather? Well… okay. I th

“Huh? The weather? Well… okay. I think the weather was excellent this morning. But you know, I think it might be more beneficial to discuss the killing aura coming off of my little Junior Brother.”

“Eee? I completely agree with you there. You are so correct. You make so much sense. I always say that if the weather is bad, it can have a negative influence on your mood. I mean, I mean, don’t you agree about that…?”

“Well that’s the first time I’ve heard of such a thing,” said Chen Fan. “But it actually makes a lot of sense. I remember one day a few years ago, it was really overcast outside, and my Cultivation didn’t go very well. I was fidgety all day. Yeah, I think what you said just now makes a lot of sense.”

“A lot of sense? You think I make a lot of sense?! Heavens! Dear heavens! In this life, and the life before that, and the life before that, I’ve never met anyone who said such a thing. You think I make sense….” The meat jelly parrot was shaking in excitement. It flew off of Meng Hao’s shoulder to stand in front of Chen Fan.

Their talking turned into a buzzing that filled Meng Hao’s ears as he watched on in a daze. The eyes of both Chen Fan and the parrot began to shine brightly. They had both met their kindred spirits, and as they talked, it gradually became apparent that a contest of sorts had begun.

Meng Hao suddenly shivered and edged backward.

He moved as far away as possible, to a distant corner of the building, where he sat cross-legged to meditate. He feared that if he continued to listen, he would become far too annoyed. The clamor of the bird by itself was bad enough, but now….

As Meng Hao looked at Chen Fan and the meat jelly parrot, a single thought ran through his mind; “Meeting one’s match, the General meets the Genius….”

Time passed by, and Meng Hao did his best to ignore the sound of their conversation. Two hours passed, and he finally opened his eyes. He had assumed their discussion would be nearing an end, but when he peeked over, he discovered that they were engaged in a lively conversation.

“Right? Tell me, am I right, or not…?”

“Absolutely correct. Actually, that makes me think about one day last year when I….”

“Of course! That’s what I said earlier! Oh right, weren’t we going to talk about the meaning of life? How about this: after we finish talking about this morning’s weather, then we can talk about the noon sunshine….”

“Great idea. Let’s save the meaning of life for the end of the conversation. The best would be to wait until dusk. The best time to talk about life is under the setting sun….”

The sound droned on in Meng Hao’s ears. He stared blankly at Chen Fan’s excited face and the equally enthusiastic meat jelly parrot. One man, one bird, their eyes shining with anticipation…. It caused Meng Hao to shiver and close his eyes again to meditate, fearful of getting dragged into the discussion.

Time, slowly passed….

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ฮะ สภาพอากาศ ดี...โอเค ผมคิดว่า สภาพอากาศเป็นดีเช้านี้ แต่คุณรู้ ว่า ฉันคิดว่า อาจเป็นประโยชน์ที่จะหารือเกี่ยวกับกลิ่นอายฆ่ามาออกน้อยจูเนียร์พี่ชายของฉัน""Eee ฉันทั้งหมดเห็นด้วยกับคุณมี คุณถูกต้องดังนั้น คุณทำให้ความรู้สึกมาก ผมพูดเสมอว่า ถ้าสภาพอากาศไม่ดี มันสามารถมีอิทธิพลต่ออารมณ์ของคุณเป็นลบ ผมหมายถึง ฉันหมายถึง อย่าคุณเห็นเกี่ยวกับว่า...? ""นั่นแหละเป็นครั้งแรกที่ผมเคยได้ยินจาก กล่าวว่า ผวน "แต่มันกลับทำให้จำนวนมากของความรู้สึก ฉันจำวันหนึ่งไม่กี่ปีที่ผ่านมา มันถูกจริง ๆ ฝนภายนอก และการเพาะปลูกของฉันไม่ค่อยเข้า ผม fidgety ทุกวัน ใช่ ฉันคิดว่า คุณพูดอะไรตอนนี้เพียงทำให้จำนวนมากของความรู้สึก"จำนวนมากรู้สึก คุณคิดว่า ทำมากจากความรู้สึก สวรรค์ สวรรค์รัก ในชีวิตนี้ และชีวิตก่อนที่ และชีวิตก่อนที่ ฉันไม่เคยพบใครก็กล่าวสิ่งนั้น คุณคิดว่า ฉันทำให้รู้สึก..." นกแก้วเนื้อเจลลี่ถูกเขย่าในเมือง มันบินออกจากไหล่เมงเฮาจะยืนอยู่หน้าพัดลมเฉินการพูดคุยหันเข้าเป็นหึ่งที่เติมเมงเฮาหู ตามเขาดูบนดึก สายตาของแฟนเฉินและนกแก้วเริ่มส่องสว่าง พวกเขามีทั้งพบวิญญาณเครือญาติของพวกเขา และพูด มันค่อย ๆ เป็นชัดเจนว่า เริ่มการแข่งขันประเภทเมงเฮาก็ shivered และขอบข้างหลังเขาย้ายห่างไป มุมห่างไกลของอาคาร ที่เขานั่งไขว่ห้างภาวนา เขากลัวว่า ถ้าเขายังคงฟัง เขาจะกลายเป็นรำคาญเกินไป ก้องของนกด้วยตัวเองไม่ดีพอ แต่ตอนนี้...เป็นเมงเฮามองการผวนและนกแก้วเนื้อเจลลี่ ความคิดเดียววิ่งผ่านใจของเขา "การประชุมของการแข่งขัน ทั่วไปตรงกับ Genius..."เวลาผ่านไปโดย และเมงเฮาไม่สุดเฉยเสียงสนทนาของพวกเขา ผ่านไปสองชั่วโมง แล้วเขาก็เปิดตาของเขา เขาได้ถือว่า การสนทนาของพวกเขาจะใกล้ถึงจุดจบ แต่เมื่อเขา peeked เหนือ เขาค้นพบว่า พวกเขามีส่วนร่วมในการสนทนามีชีวิตชีวา"ใช่มั้ย บอกฉัน ฉันถูก หรือไม่...""อย่างถูกต้อง จริง ที่ทำให้คิดถึงวันที่หนึ่งประมาณปีเมื่อฉันนี้... ""แน่นอน นั่นคือสิ่งที่ผมกล่าวไว้ก่อนหน้านี้ โอ้ ขวา ไม่ได้เราจะไปพูดคุยเกี่ยวกับความหมายของชีวิต นี้: หลังจากที่เราเสร็จสิ้นการพูดคุยเกี่ยวกับสภาพอากาศเช้านี้ แล้วเราสามารถพูดคุยเกี่ยวกับแสงแดดเที่ยงวัน... ""ความคิดดี ลองบันทึกความหมายของชีวิตสำหรับการจบการสนทนา ที่ดีสุดที่จะรอจนถึงค่ำ การพูดคุยเกี่ยวกับชีวิตอยู่ภายใต้ดวงอาทิตย์นี้... "เสียงส่งเสียงหึ่ง ๆ ในหูเมงเฮา เขาจ้อง blankly ที่เฉินพัดลมหน้าตื่นเต้นและกระตือรือร้นเท่าเนื้อเจลลี่นกแก้ว ชายคนหนึ่ง หนึ่งนก ตาส่องแสง ด้วยความคาดหมาย... มันเกิดจากเมงเฮาจะสั่น และปิดตาของเขาอีกครั้งเพื่อนั่งสมาธิ กลัวการลากสู่การอภิปรายเวลา ผ่านไปอย่างช้า ๆ ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ฮะ? สภาพอากาศ? โอเค. ผมคิดว่าสภาพอากาศที่ดีเยี่ยมในเช้าวันนี้ แต่คุณรู้ว่าฉันคิดว่ามันอาจจะมีประโยชน์มากขึ้นเพื่อหารือเกี่ยวกับกลิ่นอายฆ่าออกมาจากบราเดอร์จูเนียร์เล็ก ๆ น้อย ๆ ของฉัน. " " Eee? ผมเห็นด้วยกับคุณไปที่นั่น คุณถูกต้องดังนั้น คุณทำให้ความรู้สึกมาก ฉันมักจะบอกว่าถ้าสภาพอากาศไม่ดีก็สามารถมีอิทธิพลเชิงลบกับอารมณ์ของคุณ ฉันหมายความว่าฉันหมายถึงคุณไม่เห็นด้วยเกี่ยวกับว่า ... ? " " ดีว่าเป็นครั้งแรกที่ผมเคยได้ยินเรื่องดังกล่าว "เฉินกล่าวว่าพัดลม " แต่จริง ๆ แล้วมันทำให้ความรู้สึกมาก ผมจำได้ว่าวันหนึ่งไม่กี่ปีที่ผ่านมามันเป็นมืดครึ้มจริงๆนอกและการเพาะปลูกของฉันไม่ได้ไปได้เป็นอย่างดี ผมก็หงุดหงิดทั้งวัน ใช่ผมคิดว่าสิ่งที่คุณพูดเพียงแค่ตอนนี้ทำให้ความรู้สึกมาก. " " เป็นความรู้สึกมาก? คุณคิดว่าฉันจะทำให้ความรู้สึกมาก ?! ชั้นฟ้าทั้งหลาย! สวรรค์ที่รัก! ในชีวิตนี้และชีวิตก่อนหน้านั้นและเป็นชีวิตก่อนที่ฉันไม่เคยเจอใครที่บอกว่าสิ่งดังกล่าว คุณคิดว่าฉันจะทำให้ความรู้สึก ... . "นกแก้วเนื้อวุ้นก็สั่นด้วยความตื่นเต้น มันบินออกจากไหล่เม้งเฮาจะยืนอยู่หน้าพัดลมเฉิน. พูดคุยของพวกเขากลายเป็นที่ที่เต็มไปด้วยหึ่งหูเม้งเฮาขณะที่เขาเฝ้าดูในความงุนงงเป็น ดวงตาของทั้งเฉินพัดลมและนกแก้วเริ่มเปล่งปลั่งสดใส พวกเขาทั้งสองได้พบกับวิญญาณของญาติพี่น้องของพวกเขาและขณะที่พวกเขาพูดคุยกันก็ค่อย ๆ กลายเป็นที่ชัดเจนว่าการประกวดทุกประเภทได้เริ่ม. เม้งเฮาจู่ ๆ ก็สั่นและขยับตัวไปข้างหลัง. เขาย้ายไปให้ไกลที่สุดเท่าที่เป็นไปได้เพื่อให้มุมที่ห่างไกลของอาคารที่ เขานั่งไขว่ห้างที่จะนั่งสมาธิ เขากลัวว่าถ้าเขายังคงที่จะฟังเขาจะกลายเป็นรำคาญไกลเกินไป เสียงโห่ร้องของนกด้วยตัวเองได้ไม่ดีพอ แต่ตอนนี้ ... . ในฐานะที่เป็นเม้งเฮามองที่เฉินพัดลมและนกแก้วเนื้อวุ้นคิดเดียววิ่งผ่านจิตใจของเขา; "การประชุมการแข่งขันของคนทั่วไปตรงกับความอัจฉริยะ ... ." เวลาผ่านไปและเม้งเฮาได้ดีที่สุดของเขาที่จะไม่สนใจเสียงของการสนทนาของพวกเขา สองชั่วโมงผ่านไปและในที่สุดเขาก็เปิดตาของเขา เขาเคยคิดว่าการสนทนาของพวกเขาจะใกล้สิ้นสุด แต่เมื่อเขาแอบมองมากกว่าที่เขาค้นพบว่าพวกเขามีส่วนร่วมในการสนทนาที่มีชีวิตชีวา. "ใช่ไหม? บอกฉันฉันขวาหรือไม่ ... ? " " อย่างถูกต้อง ที่จริงที่ทำให้ฉันคิดเกี่ยวกับวันหนึ่งปีที่ผ่านมาเมื่อฉัน ... . " " แน่นอน! นั่นคือสิ่งที่ผมกล่าวว่าก่อนหน้านี้! โอ้ขวาไม่ได้เราจะไปพูดคุยเกี่ยวกับความหมายของชีวิต? เกี่ยวกับวิธีนี้: หลังจากที่เราเสร็จสิ้นการพูดคุยเกี่ยวกับสภาพอากาศเช้านี้แล้วเราสามารถพูดคุยเกี่ยวกับแสงแดดเที่ยง ... ". " ความคิดที่ดี Let 's บันทึกความหมายของชีวิตสำหรับการสิ้นสุดของการสนทนา ที่ดีที่สุดที่จะรอจนกว่าจะค่ำ เวลาที่ดีที่สุดที่จะพูดคุยเกี่ยวกับชีวิตอยู่ภายใต้ดวงอาทิตย์ตั้งค่า ... . " เสียง droned ในหูเม้งเฮาส์ เขาจ้อง blankly ที่ใบหน้าตื่นเต้นเฉินพัดลมและกระตือรือร้นอย่างเท่าเทียมกันนกแก้วเนื้อเจลลี่ ชายคนหนึ่งซึ่งเป็นหนึ่งในนกตาของพวกเขาส่องแสงกับความคาดหมาย ... มันจะทำให้เกิดเม้งเฮาจะสั่นและปิดตาของเขาอีกครั้งที่จะนั่งสมาธิกลัวของการลากเข้าไปในการอภิปราย. เวลาผ่านไปอย่างช้าๆ ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" หือ ? อากาศ ? อืม . . . โอเค ฉันคิดว่าอากาศเป็นเลิศ เมื่อเช้านี้ แต่คุณรู้มั้ย ฉันคิดว่ามันอาจจะมีประโยชน์มากขึ้นเพื่อหารือเกี่ยวกับออร่าอำมหิตมาจากพี่ชายจูเนียร์ เล็ก ๆน้อย ๆของฉัน " ." เอ๋ ? ผมเห็นด้วยกับคุณที่นั่น คุณให้ถูกต้อง คุณจะรู้สึกมาก ฉันบอกเสมอว่า ถ้าอากาศไม่ดี ก็จะมีอิทธิพลในทางลบต่ออารมณ์ของคุณ ฉันหมายถึง ฉันหมายถึง คุณไม่ตกลงเรื่องนี้ . . . . . . . ? "" นั่นเป็นครั้งแรกที่ผมได้ยินเรื่องนี้ กล่าวว่า เฉิน แฟน " แต่มันทำให้ความรู้สึกมาก ผมจำได้ว่าวันหนึ่งเมื่อหลายปีก่อน มันมืดครึ้มจริงๆนอก และการจะไปได้ไม่ค่อยดีนัก ผมหงุดหงิดทั้งวัน ใช่ ฉันคิดว่าสิ่งที่คุณพูดตอนนี้ทำให้ความรู้สึกมาก . "" ความรู้สึกมาก ? คุณคิดว่าฉันทำให้ความรู้สึกมาก ? ! สวรรค์ ! สวรรค์ที่รัก ! ในชีวิตนี้และชีวิตหน้า และชีวิตก่อนหน้านั้น ผมไม่เคยเจอใครที่พูดแบบนี้ คุณคิดว่าฉันทำให้ความรู้สึก . . . . . . . " เนื้อวุ้นแก้วสั่นในความตื่นเต้น มันบินออกจาก เหม็ง เฮาบ่ายืนอยู่ในด้านหน้าของ เฉิน แฟนการพูดคุยของพวกเขากลายเป็นเสียงที่เต็มไป หูของเมิงเฮา เขาดูที่เหม่อลอย สายตาของทั้งสองซีรีสและนกแก้วเริ่มส่องประกาย พวกเขามีทั้งเจอคอเดียวกัน และขณะที่พวกเขาพูด มันก็กลายเป็นที่ชัดเจนว่า มีการประกวดประเภทได้เริ่มขึ้นแล้วเมิ่งฮ่าวก็สั่น และขอบด้านหลังเขาย้ายไปให้ไกลที่สุด เป็นมุมไกลของอาคารที่เขานั่งไขว้ขา ทำสมาธิ เขากลัวว่าถ้าเขายังคงฟัง เขาก็จะกลายเป็นมากเกินไป รำคาญ การโห่ร้องของนกเองก็แย่พออยู่แล้ว แต่ตอนนี้ . . . . . . .อย่างเมิงเฮามองซีรีสและเนื้อวุ้นนกแก้ว ความคิดเดียวที่วิ่งเข้ามาในจิตใจของเขา และเจอที่ตรงกัน ทั่วไปตามอัจฉริยะ . . . . . . . "เวลาผ่านไป เมิ่งฮ่าวทำของเขาที่ดีที่สุดที่จะเพิกเฉยต่อเสียงของการสนทนาของพวกเขา สองชั่วโมงผ่านไป และในที่สุดเขาก็ลืมตา เขาถือว่าการอภิปรายของพวกเขาจะใกล้สิ้นสุด แต่เมื่อเขาแอบดูอยู่ เขาค้นพบว่า พวกเขากำลังร่วมในการสนทนามีชีวิตชีวา" ใช่มั้ย ? บอกฉันมา ฉันพูดถูกหรือเปล่า . . . ? "" ถูกต้องนะคร้าบ จริงๆแล้ว นั่นทำให้ผมนึกถึง วันหนึ่งเมื่อปีที่แล้ว ฉัน . . . . . . "" แน่นอน ! ! ! นั่นคือสิ่งที่ฉันบอกไปก่อนหน้านี้ โอ้ ใช่ เราไม่ได้จะพูดเรื่องความหมายของชีวิต ? วิธีการเกี่ยวกับเรื่องนี้ : หลังจากที่เราเสร็จสิ้นพูดถึงเมื่อเช้าอากาศ จากนั้นเราสามารถพูดคุยเกี่ยวกับเที่ยงวัน แสงแดด . . . . . . . "" เป็นความคิดที่ดี ขอบันทึกความหมายของชีวิตสำหรับการสิ้นสุดของการสนทนา ที่ดีที่สุดที่จะรอจนกว่าจะมืดแล้ว ช่วงเวลาที่ดีที่สุดที่จะพูดคุยเกี่ยวกับชีวิตภายใต้อาทิตย์อัสดง . . . . . . . "เสียง droned ในหูของเมิ่งเฮ่า เขาจ้องอย่างว่างเปล่า ใบหน้าที่ตื่นเต้นของซีรีสและกระตือรือร้นเท่าเนื้อวุ้นนกแก้ว หนึ่งคน หนึ่งนก ดวงตาส่องประกายด้วยความคาดหวัง . . . . . . . มันเกิดจาก เมิ่งฮ่าวสั่นและปิดตาของเขาอีกครั้งเพื่อทำสมาธิ กลัวโดนลากเข้าไปในการสนทนาเวลาค่อยๆผ่านไป . . . . . . .