After escaping, Bai Yunfei did not

After escaping, Bai Yunfei did not dare to pause at all. Instead, he estimated the directions a bit and ran all the way. Only after running for nearly four hours did he finally stop on a bank of a small river.

Using the Wave Treading Steps unceasingly for such a long period had almost exhausted his soulforce so he had no choice but to stop and rest for a while before he could make other plans.

In fact, if he had wanted it, all the people in that hotel would have been killed. But he did not know if the enemy had reinforcements or not so he would have been in more danger if he had stayed in there longer. Moreover, it would have been pointless to kill them all too, therefore right from the beginning he had only wanted to flee.

That faint feeling of discomfort in his head had already gone away. Bai Yunfei was sitting on a large rock, silently recovering the soulforce he had used.

“I’m still too inexperienced in the outside world. Who would have thought I would fall into the enemy’s trap so easily? Fortunately, I don’t drink, otherwise…” Recalling that feeling of being drugged, Bai Yunfei still could not help having a trace of retrospective fear.

“Damn it, just how great is the Zhang family’s influence? How can they have so many men in such a small town? Could it be every other town is like this too? Impossible, there are too soul cultivators in that group of men. Even if the Zhang family had a greater influence, it would still be impossible for them to send this kind of manpower to every town. This means… I was too unlucky?” At this point, Bai Yunfei could not help shaking his head in self-derision, feeling rather frustrated.

Actually, he indeed was too unlucky to have arrived in this town of Old Well instead of another town. It just so happened that Zhao Ping’s group was looking for his whereabouts nearby. After receiving the secret message from that innkeeper, they immediately rushed over…

“Now that my whereabouts have been exposed, I believe Zhang Zhenshan will definitely rush over right away. It’s bad. I still can’t stop. I must run even father away!

“Plus, that small animal at the end of the fight was really quite strange. The liquid left on my hand at the time seems to be its saliva. Why did it want to do this?” Bai Yunfei held his right hand before his eyes and observed it carefully under the moonlight but it seemed totally unchanged.

When he put it under his nose and took a sniff, he suddenly frowned: “There’s a slight odor. Could it be… Tracking!”

At this point, Bai Yunfei’s expression became unsightly. He stood up and went to the edge of the river, reached out his hands into the water and scrubbed them nonstop. Then he took out his laundry powder and scrubbed them with it again. Only after washing his hands for ten something minutes and their skin had almost reddened did he stop.

He sniffed his right hand again and could no longer detect that strange smell. Only now did Bai Yunfei relax a bit. However, there was still a trace of worry lingering on in his mind.

“Looks like I’ll have to plan even further to be able to escape!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากหลบหนี Bai Yunfei ไม่กล้าหยุดทั้งหมด แทน เขาประเมินทิศทางบิต และวิ่งตลอดทาง หลังจากทำงานเกือบ 4 ชั่วโมง ได้เขาก็หยุดบนธนาคารของแม่น้ำเล็ก ๆใช้ขั้นตอน Treading คลื่นคุณธรรมดังกล่าวเป็นระยะเวลานานได้เกือบหมดแล้ว soulforce ของเขาดังนั้นเขาจึงไม่มีทางเลือกแต่การหยุด และเดินก่อนที่เขาจะทำให้แผนอื่น ๆในความเป็นจริง ถ้าเขาอยากได้ ทุกคนในที่พักจะถูกฆ่า แต่เขาไม่รู้ว่า ถ้าข้าศึกมีกำลังเสริม หรือไม่ เพื่อที่เขาจะได้รับอันตรายเพิ่มเติมถ้าเขามาพักมีอีกต่อไป นอกจากนี้ มันจะได้ไม่มีจุดหมายเพื่อฆ่าพวกเขาทั้งหมดเกินไป ดังนั้นจากจุดเริ่มต้น เขาเพียงอยากหนีรู้สึกไม่สบายในหัวของเขาที่จางได้แล้วหายไป ไบ Yunfei ถูกนั่งอยู่บนหินขนาดใหญ่ soulforce เขาใช้การกู้คืนเบื้องหลัง"ผมยังมือใหม่เกินไปในโลกภายนอก ใครจะคิดฉันจะตกอยู่ในกับดักของศัตรูได้หรือไม่ โชคดี ฉันไม่ดื่ม มิฉะนั้น..." เรียกว่า ความรู้สึกของการถูกวางยา ไบ Yunfei ยังช่วยไม่มีร่องรอยของความกลัวย้อนหลัง"ไอ้ เพียงวิธีการที่ดีคืออิทธิพลของครอบครัวจาง วิธีใดพวกเขาจึงสามารถมีหลายคนในเมืองเล็ก อาจจะเป็นทุกเมืองเป็นเช่นนี้เกินไป ไปไม่ได้ มีวิญญาณมากเกินไปเครื่องพรวนดินในกลุ่มของผู้ชาย แม้ว่าตระกูลจางมีอิทธิพลมากขึ้น มันยังคงจะเป็นไปไม่ได้ที่จะส่งกำลังคนแบบนี้ไปทุกอย่าง ซึ่งหมายความว่า ... ผมโชคร้ายเกินไป" ที่จุดนี้ ไบ Yunfei ช่วยไม่สั่นศีรษะของเขาใน derision ด้วยตนเอง ความรู้สึกค่อนข้างผิดหวังจริง แท้จริงพระองค์โชคร้ายเกินไปที่จะมาถึงในนี้เมืองของเก่าดีแทนเมืองอื่น นอกจากนี้มันก็เกิดขึ้นว่า กลุ่ม Zhao Ping หาเฝ้าใกล้เคียง หลังจากได้รับข้อความลับจาก innkeeper นั้น พวกเขาทันทีวิ่งผ่าน..."หลังจากที่ได้รับการสัมผัสของฉันอยู่ที่ใด ผมเชื่อว่า เตียว Zhenshan แน่นอนจะรีบไปทันที มันไม่ดี ฉันยังคงไม่หยุด ผมต้องหนีพ่อแม้"พลัส สัตว์ที่เล็กที่สุดของการต่อสู้เป็นเรื่องแปลกจริง ๆ ค่อนข้าง ของเหลวที่เหลือในมือของฉันเวลาน่าจะ เป็นน้ำลายของมัน ทำไมไม่มันต้องการทำเช่นนี้" ไบ Yunfei มือขวาของเขาก่อนที่ตาของเขา และสังเกตอย่างระมัดระวังภายใต้แสงจันทร์ แต่มันดูเหมือนไม่เปลี่ยนแปลงโดยสิ้นเชิงเมื่อเขาใส่ใต้จมูกของเขา และเอาการ sniff เขาก็ frowned: "มีมีกลิ่นเหม็นเล็กน้อย มันอาจจะเป็น... ติดตาม"ที่จุดนี้ นิพจน์ไบ Yunfei กลายเป็นน่าเกลียด เขายืนขึ้น และเดินไปที่ขอบน้ำ เอื้อมมือของเขาลงในน้ำ และเตรียมให้ดุ๊กดิ๊ก แล้วเขาเอาผงซักผ้าของเขาออก และเตรียมกับมันอีก หลังจากล้างมือของเขาหาสิบนาทีและผิวมีเกือบบวม ไม่เขาหยุดเขา sniffed มือขวาของเขาอีกครั้ง และไม่สามารถตรวจพบกลิ่นแปลก ไม่เพียง ไม่ Yunfei ไบผ่อนคลายบิต อย่างไรก็ตาม ยังคงมีการสืบค้นกลับกังวลอืดอาดในใจของเขา"เหมือนว่าจะมีการวางแผนแม้เพิ่มเติมเพื่อให้สามารถหนี"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากที่หลบหนีตากใบ Yunfei ไม่กล้าที่จะหยุดที่ทุกคน แต่เขาคาดทิศทางบิตและวิ่งตลอดทาง เฉพาะหลังจากที่ทำงานมาเกือบสี่ชั่วโมงที่ในที่สุดเขาก็หยุดอยู่บนฝั่งของแม่น้ำขนาดเล็ก. ใช้คลื่นขั้นตอน Treading อย่างไม่หยุดยั้งสำหรับการดังกล่าวเป็นระยะเวลานานได้เกือบหมด Soulforce ของเขาดังนั้นเขาก็ไม่มีทางเลือกที่จะหยุดและส่วนที่เหลือในขณะที่ก่อนที่เขาจะ จะทำให้แผนอื่น ๆ . ในความเป็นจริงถ้าเขาอยากให้มันทุกคนในโรงแรมที่จะต้องถูกฆ่า แต่เขาไม่ทราบว่าศัตรูมีกำลังเสริมหรือไม่เพื่อที่เขาจะได้รับการตกอยู่ในอันตรายมากขึ้นถ้าเขาอยู่ในนั้นอีกต่อไป นอกจากนี้ก็จะได้รับประโยชน์ที่จะฆ่าพวกเขาทั้งหมดเกินไปจึงขวาจากจุดเริ่มต้นที่เขามีแค่อยากจะหนีไป. ความรู้สึกลมของความรู้สึกไม่สบายในหัวของเขาได้หายไปแล้ว ตากใบ Yunfei กำลังนั่งอยู่บนก้อนหินขนาดใหญ่เงียบฟื้นตัว Soulforce ที่เขาได้ใช้. "ฉันยังคงไม่มีประสบการณ์มากเกินไปในโลกภายนอก ใครจะมีความคิดว่าฉันจะตกอยู่ในกับดักของศัตรูได้อย่างง่ายดาย? โชคดีที่ผมไม่ดื่มอย่างอื่น ... "นึกถึงความรู้สึกของการถูกวางยาตากใบ Yunfei ยังไม่สามารถช่วยให้มีร่องรอยของความกลัวย้อนหลังที่. " ประณามมันเพียงแค่วิธีการที่ดีที่มีอิทธิพลต่อครอบครัวของจาง? วิธีที่พวกเขาสามารถมีหลายคนในเมืองเล็ก ๆ ? มันอาจจะเป็นทุกเมืองอื่น ๆ ที่เป็นเช่นนี้ด้วยหรือไม่ เป็นไปไม่ได้มีเครื่องคราดจิตวิญญาณในกลุ่มของคนที่มากเกินไป แม้ว่าครอบครัวของจางมีอิทธิพลมากขึ้นก็ยังคงเป็นไปไม่ได้สำหรับพวกเขาที่จะส่งชนิดของกำลังคนนี้ทุกเมือง ซึ่งหมายความว่า ... ฉันเป็นโชคร้ายเกินไป? " ณ จุดนี้ตากใบ Yunfei ไม่สามารถช่วยสั่นศีรษะของเขาในตัวเองดูถูกความรู้สึกค่อนข้างผิดหวัง. ที่จริงแน่นอนเขาเป็นโชคร้ายเกินไปที่จะมาถึงในเมืองเก่าอย่างนี้แทนที่จะเป็นอีกเมืองหนึ่ง . มันเกิดขึ้นเพียงเพื่อว่ากลุ่ม Zhao ปิงกำลังมองหาที่อยู่ของเขาในบริเวณใกล้เคียง หลังจากได้รับข้อความลับจากเจ้าของโรงแรมที่พวกเขารีบวิ่งกว่า ... "ตอนนี้อยู่ที่ไหนของฉันได้รับการสัมผัสผมเชื่อว่าจาง Zhenshan แน่นอนจะรีบเร่งมากกว่าทันที มันไม่ดี. ฉันยังคงไม่สามารถหยุด ฉันต้องเรียกพ่อออกไป! "พลัสที่สัตว์เล็ก ๆ ในตอนท้ายของการต่อสู้เป็นจริงค่อนข้างแปลก ของเหลวที่เหลืออยู่ในมือของฉันในเวลาที่ดูเหมือนว่าจะน้ำลายของมัน ทำไมมันไม่ต้องการที่จะทำเช่นนี้ ". ตากใบ Yunfei จัดมือขวาของเขาก่อนที่ดวงตาของเขาและตั้งข้อสังเกตอย่างระมัดระวังใต้แสงจันทร์ แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่เปลี่ยนแปลงโดยสิ้นเชิงเมื่อเขาวางไว้ใต้จมูกของเขาและเอาสูดอากาศเขาก็ขมวดคิ้ว:" มีเป็น กลิ่นเล็กน้อย มันอาจจะเป็น ... ติดตาม! " ณ จุดนี้การแสดงออกตากใบ Yunfei กลายเป็นที่ไม่น่าดู เขาลุกขึ้นยืนและเดินไปที่ขอบของแม่น้ำเอื้อมมือออกมือของเขาลงไปในน้ำและขัดพวกเขาดุ๊กดิ๊ก จากนั้นเขาก็เอาผงซักรีดของเขาและขัดกับพวกเขาอีกครั้ง แต่หลังจากที่ซักมือของเขาสิบนาทีบางสิ่งบางอย่างและผิวหนังของพวกเขาเกือบแดงเขาไม่หยุด. เขาดมมือขวาของเขาอีกครั้งและไม่สามารถที่จะตรวจสอบว่ากลิ่นแปลก ๆ เพียง แต่ตอนนี้ไม่ตากใบ Yunfei ผ่อนคลายบิต อย่างไรก็ตามยังคงมีร่องรอยของความวิตกกังวลเกี่ยวกับการเอ้อระเหยในใจของเขา. "ดูเหมือนว่าฉันจะต้องวางแผนให้ดียิ่งขึ้นเพื่อให้สามารถหลบหนี!"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังจากหนีไป่ yunfei ไม่กล้าที่จะหยุดทั้งหมด แทน เขาประเมินเส้นทางเล็กน้อยและวิ่งมาตลอดทาง หลังจากวิ่งมาเกือบสี่ชั่วโมง ในที่สุดเขาก็หยุดในธนาคารของแม่น้ำเล็ก ๆการใช้คลื่นเดินก้าวอย่างไม่หยุดยั้งมานานมากเกือบจะหมด soulforce ของเขาดังนั้นเขาไม่มีทางเลือก แต่ที่จะหยุดและพักสักครู่ก่อนที่เขาจะหาแผนอื่นในความเป็นจริง ถ้าเขาต้องการมัน ทุกคนในโรงแรมนั้น จะถูกฆ่าตาย แต่เขาไม่ได้รู้ว่าถ้าศัตรูมีกำลังเสริมหรือไม่ ดังนั้น เขาจะได้รับอันตรายมากกว่า ถ้าเขาได้อยู่ในนั้นอีกแล้ว และมันคงจะไม่มีประโยชน์ที่จะฆ่าพวกเขาทั้งหมดเหมือนกัน ดังนั้น ตั้งแต่แรก เขาแค่อยากจะหนีที่เป็นลม รู้สึกไม่สบายใจ ในหัวของเขาก็หายไป ใบ yunfei นั่งอยู่บนก้อนหินขนาดใหญ่ เงียบหาย soulforce เขาใช้" ผมยังไม่มีประสบการณ์ในโลกภายนอก ใครจะไปคิดว่าจะตกอยู่ในกับดักของศัตรูอย่างง่ายดาย โชคดีที่ผมไม่ได้ดื่ม มิฉะนั้น . . . . . . . " นึกถึงความรู้สึกที่ถูกวางยา ไป๋ yunfei ยังไม่สามารถช่วยให้มีร่องรอยของความกลัวย้อนหลัง ." ให้ตายสิ มีอิทธิพลต่อจาง ครอบครัวเป็นเพียงวิธีการที่ดี ? วิธีการที่พวกเขาสามารถมีคนจํานวนมากเช่นในเมืองเล็กๆ มันเป็นทุกเมืองอื่นเป็นแบบนี้ด้วยรึเปล่า ? เป็นไปไม่ได้ มีเกษตรกรในกลุ่มด้วยวิญญาณของมนุษย์ แม้ว่าครอบครัวจางมีอิทธิพลมากขึ้น มันก็คงเป็นไปไม่ได้สำหรับพวกเขาที่จะส่งชนิดนี้ของกำลังพลทุกเมืองเลย นี่หมายความว่า . . . ฉันมันซวยอย่างนี้เนี่ย " ณจุดนี้ ใบ yunfei ไม่สามารถช่วยสั่นศีรษะของเขาเยาะเย้ยตนเอง รู้สึกค่อนข้างผิดหวังจริงๆ แล้ว แน่นอนเขาก็โชคร้ายจะมาถึงเมืองนี้เก่าดีแทนเมืองอื่น มันเกิดขึ้นเพียงเพื่อที่เจ้าปิ่งกลุ่มตามหาของเขาที่อยู่ใกล้เคียง หลังจากได้รับข้อความลับจากโรงเตี๊ยม พวกเขารีบวิ่งทันที . . ." ตอนนี้ฉันอยู่ที่ไหนได้ถูกเปิดเผยแล้ว ผมเชื่อว่า จาง zhenshan จะรีบมาทันที มันเลวร้ายมาก ฉันยังไม่สามารถหยุด ฉันต้องวิ่งแม้แต่พ่อทันที" พลัส ว่า สัตว์ ในตอนท้ายของการต่อสู้ก็ค่อนข้างแปลก ของเหลวที่เหลือในมือของฉันในเวลาที่ดูเหมือนจะน้ำลายของมัน ทำไมมันต้องทำแบบนี้ ? " ใช่ yunfei จับมือขวาของเขาก่อนที่ตาของเขา และสังเกตให้ดี ภายใต้แสงจันทร์ แต่ดูเหมือนทั้งหมดที่ไม่เปลี่ยนแปลงเมื่อเขาวางใต้จมูกของเขา และใช้เวลาสูดอากาศ เขาก็ขมวดคิ้ว " มีกลิ่นเล็กน้อย มันอาจจะ . . . . . . . ติดตาม "ณจุดนี้ สีหน้าของไป๋ yunfei ก็น่าดู เขายืนขึ้นและเดินไปที่ขอบของแม่น้ำ ถึงออกมือของเขาลงไปในน้ำและขัดมันดุ๊กดิ๊ก จากนั้นเขาก็หยิบผงซักผ้าของเขาและขัดให้กับมันอีก หลังจากล้างมือ นาที 10 และผิวหนังของพวกเขามีบางสิ่งบางอย่างเกือบ reddened เขาหยุดเขานัดมือขวาของเขาอีกครั้ง และไม่สามารถได้กลิ่นประหลาดนั่น ตอนนี้ได้ใบ yunfei ผ่อนคลายนิดนึง อย่างไรก็ตาม ยังคงมีร่องรอยของความกังวลวนเวียนอยู่ในใจเขา" ดูเหมือนว่าผมจะต้องวางแผนให้ดียิ่งขึ้น เพื่อสามารถที่จะหลบหนี ! "