“Do you hear that?” said the young

“Do you hear that?” said the young man excitedly. “That’s the roar of a Wild Giant! That’s none other than my Master’s Demonic Dharma Protector, an ancient neo-demon that he personally subjugated years ago. A Wild Giant!!” He laughed boisterously. “Wild Giants eat other neo-demons for lunch, and are rarely seen in the Western Desert. According to legend, they rarely bond masters. However, my Master was able to bond this one, and that’s why it follows his commands!”

The ground trembled once again, and the roar of the Wild Giant seemed even closer. The Crow Scout Tribe members began to back up, and the growling roars of the neo-demons grew louder. Meng Hao was the only one who just stood there smiling as he looked out into the forest.

“It seems Gu La really does have some talent,” thought Meng Hao. “After giving him the job of feeding the Wild Giant, he realized after we got split up that he could use food to control it.”

“Scared yet?!” cried the young man. “Once the Wild Giant appears all of you are dead!!” He lifted his head up and laughed uproariously as the ground shook beneath him. Off in the distance, an enormous figure could already be seen striding with great steps through the forest.

Its frame was gigantic, and it emanated a barbaric aura as it roared viciously. As of now everyone present could see it.

“Meat…. Meat….” Another roar filled the surroundings, circling around and echoing like thunder. At the same time, the Wild Giant suddenly leaped up into the air. It shot out of the forest, flying up until it obscured the sun with its enormous frame. Beneath, the Crow Scout Tribe members’ eyes were wide and filled with shock and amazement. They couldn’t even breathe as they looked up at the shocking Wild Giant.

Gu La’s Third apprentice stood there cool and composed. However, he was actually nervous inwardly. If it wasn’t for the fact that it was absolutely necessary, and also that he knew his Master was on the way, he would never have called the Wild Giant here.

The Wild Giant was an irascible neo-demon who only showed up because of food. Even his Master Gu La treated the Wild Giant very politely and was constantly feeding it. He would even scratch its back when it was preparing to sleep.

“Esteemed Wild Giant, they are your food!!” he cried, sounding very much like his Master. Body trembling, he let out a roar and then tossed the piece of meat he held directly toward Meng Hao.

At the same time, he retreated back. The other two Crow Soldier Tribe members made to follow, their faces pale and their bodies trembling.

However, they were a bit too late. The Wild Giant descended like a storm. Even while it was still in mid-air, its huge hand shot down toward the ground and snatched up one of the two Crow Soldier Tribe Cultivators. The man screamed as the Wild Giant tossed him into its mouth. Crunching sounds could be heard, and then the man was swallowed down.

“Meat! Meat!” roared the Wild Giant. In its eyes, it didn’t care at all about Cultivators or neo-demons. Its eyes were fixed on the chunk of small meat whistling through the air. Its hand shot out to snatch it up.

Seeing his fellow Tribe member grabbed and eaten caused the young apprentice’s heart to fill with alarm. Even stronger, though, was the cruelty that welled up within him. He saw the Wild Giant’s hand moving toward Meng Hao, and began to laugh wildly.

“The neo-demons that Young Master wanted are just about….” Before he could finish speaking, his eyes suddenly went wide and filled with disbelief. He stared, gaping, first confused and then struck dumb with amazement.

This was because Meng Hao suddenly spoke.

“All you think about all day is eating meat! Get your butt over here!”

Then the young man saw what Meng Hao did!

He reached out and grabbed the piece of meat and watched the Wild Giant nearing. Shockingly, as soon as the Wild Giant heard Meng Hao’s words, its entire body began to tremble.

It was as if to the Wild Giant, Meng Hao’s voice contained Heavenly pressure. It seemed as if no matter how hungry or wild it became, it would never be able to forget Meng Hao’s voice for its entire life.

The Wild Giant’s eyes went wide as it recalled the scene of the man standing on its head, rousing the Demonic Qi in the area, and asking it if it was willing to capitulate and pledge allegiance.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"คุณได้ยินว่า?" กล่าวว่าชายหนุ่มพล่าน "นั่นคือเสียงคำรามของป่ายักษ์! นั่นคือไม่มีใครอื่นนอกจากปีศาจธรรมพิทักษ์นายข้าพระองค์โบราณ Neo-ปีศาจว่าเขาเองปราบปรามปีที่ผ่านมา ป่ายักษ์ !! "เขาหัวเราะปาว "ป่ายักษ์กินนีโอปีศาจอื่น ๆ สำหรับอาหารกลางวันและจะไม่ค่อยเห็นในทะเลทรายตะวันตก ตามตำนานพวกเขาไม่ค่อยพันธบัตรโท อย่างไรก็ตามนายของข้าพเจ้าก็สามารถที่จะผูกพันนี้และที่ว่าทำไมมันเป็นไปตามคำสั่งของเขา! " พื้นดินสั่นสะท้านอีกครั้งและเสียงคำรามของป่ายักษ์ดูเหมือนได้ใกล้ชิด สมาชิกอีกาลูกเสือเผ่าเริ่มการสำรองข้อมูลและเสียงคำรามคำรามของนีโอปีศาจดังขึ้น เม้งเฮาเป็นเพียงคนเดียวที่เพียงแค่ยืนอยู่ที่นั่นยิ้มขณะที่เขามองออกไปในป่า. "มันดูเหมือน Gu La จริงๆจะมีความสามารถบางอย่าง" เม้งเฮาคิดว่า "หลังจากที่ให้เขาทำงานของการให้อาหารป่ายักษ์เขาก็ตระหนักว่าหลังจากที่เราได้แยกออกมาว่าเขาสามารถใช้อาหารที่จะควบคุมมัน." "กลัวเลย ?!" ร้องชายหนุ่ม "เมื่อป่ายักษ์ปรากฏทั้งหมดของคุณตาย !!" เขายกศีรษะของเขาขึ้นและหัวเราะเอิกเกริกเหมือนพื้นดินสั่นสะเทือนใต้เขา ออกไปในระยะทางที่ตัวเลขมหาศาลอาจจะเห็นแล้วเดินด้วยขั้นตอนที่ดีผ่านป่า. กรอบของมันคือขนาดใหญ่และมันเล็ดลอดออกมากลิ่นอายป่าเถื่อนที่มันคำรามเลวทรามต่ำช้า ณ ตอนนี้ทุกคนในปัจจุบันได้เห็นมัน. "เนื้อ ... เนื้อสัตว์ ... . "เสียงคำรามอีกเต็มไปด้วยสภาพแวดล้อมวงรอบและสะท้อนเหมือนฟ้าร้อง ในเวลาเดียวกัน, ป่ายักษ์จู่ ๆ ก็กระโดดขึ้นไปในอากาศ มันยิงออกมาจากป่าบินขึ้นจนกว่าจะบดบังดวงอาทิตย์กับกรอบมหาศาล ใต้ตาสมาชิกอีกาลูกเสือเผ่า 'กว้างและเต็มไปด้วยความตกใจและความประหลาดใจ พวกเขาไม่สามารถแม้แต่จะหายใจขณะที่พวกเขามองมาที่ตกตะลึงป่ายักษ์. Gu ลาฝึกงานที่สามยืนอยู่ที่นั่นเย็นและประกอบด้วย แต่เขาเป็นจริงในใจประสาท ถ้ามันไม่ได้สำหรับความจริงที่ว่ามันเป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่งและยังว่าเขารู้ว่าโทของเขาในทางที่เขาจะไม่ได้เรียกว่าป่ายักษ์ที่นี่. ป่ายักษ์เป็นโกรธง่าย Neo-ปีศาจที่ปรากฏตัวขึ้นเพียงเพราะ ของอาหาร. แม้โท Gu ลาได้รับการรักษาป่ายักษ์มากสุภาพและได้รับการอย่างต่อเนื่องให้อาหารมัน เขาก็จะเกาหลังของมันเมื่อมันได้รับการเตรียมความพร้อมที่จะนอนหลับ. "นับถือป่ายักษ์พวกเขาเป็นอาหารของคุณ !!" เขาร้องเสียงมากเช่นโทของเขา ตัวสั่นร่างกายของเขาให้ออกแผดเสียงแล้วโยนชิ้นส่วนของเนื้อสัตว์ที่เขาจัดขึ้นตรงไปเม้งเฮาได้. ในเวลาเดียวกันเขาถอยกลับ อีกสองสมาชิกอีกาทหารเผ่าทำเพื่อให้เป็นไปตามใบหน้าของพวกเขาซีดและร่างกายของพวกเขาสั่น. แต่พวกเขาเป็นบิตสายเกินไป ป่ายักษ์ลงมาเหมือนพายุ แม้ในขณะที่มันยังคงอยู่ในกลางอากาศมือขนาดใหญ่พุ่งลงสู่พื้นดินและคว้าหนึ่งในสองอีกาทหารเผ่าพรวน ชายคนนั้นกรีดร้องเป็นป่ายักษ์โยนเขาลงไปในปากของมัน เสียงกระทืบอาจจะได้ยินแล้วชายคนนั้นถูกกลืนลง. "เนื้อ! เนื้อสัตว์! "คำรามป่ายักษ์ ในสายตาของมันก็ไม่ได้สนใจที่เกี่ยวกับเครื่องคราดหรือนีโอปีศาจ ดวงตาของมันได้รับการแก้ไขในก้อนเนื้อเล็ก ๆ ผิวปากผ่านอากาศ มือยิงออกมาจะคว้ามันขึ้นมา. เห็นสมาชิกเผ่าเพื่อนของเขาคว้ากินและที่เกิดจากหัวใจเด็กฝึกงานที่จะกรอกข้อมูลที่มีการเตือนภัย แข็งแกร่งยิ่งขึ้น แต่เป็นความโหดร้ายที่ซึมขึ้นภายในตัวเขา เขาเห็นมือป่ายักษ์ย้ายไปเม้ง Hao และเริ่มที่จะหัวเราะอย่างดุเดือด. "นีโอปีศาจที่หนุ่มโทอยากเป็นเพียงเกี่ยวกับ ... ." ก่อนที่เขาจะพูดจบตาของเขาไปอย่างกระทันหันกว้างและเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ เขาจ้องอ้าปากค้างสับสนก่อนแล้วตกตะลึงกับความประหลาดใจ. นี้เพราะเม้งเฮาจู่ ๆ ก็พูด. "สิ่งที่คุณคิดว่าทุกวันจะกินเนื้อสัตว์! ก้นของคุณจะได้รับมากกว่าที่นี่! " จากนั้นชายหนุ่มเห็นสิ่งที่เม้งเฮาได้! เขาเอื้อมมือออกและคว้าชิ้นส่วนของเนื้อสัตว์และเฝ้าดูใกล้ป่ายักษ์ น่างงงวยเร็วที่สุดเท่าที่ป่ายักษ์ได้ยินถ้อยคำเม้งเฮาส์ทั้งร่างกายเริ่มสั่น. มันเป็นเช่นถ้าจะป่ายักษ์เสียงเม้งเฮาส์ที่มีความดันบนสวรรค์ ดูเหมือนกับว่าหิวหรือป่ามันก็กลายเป็นไม่มีก็จะไม่สามารถที่จะลืมเสียงเม้งเฮาสำหรับชีวิตทั้งหมด. ตาป่ายักษ์เฉียงไปตามที่มันจำได้ว่าฉากของชายคนหนึ่งที่ยืนอยู่บนหัวของมันเร้าใจปีศาจ ฉีในพื้นที่และขอให้มันถ้ามันก็เต็มใจที่จะยอมจำนนและสวามิภักดิ์