It’s another week to the recapturin

It’s another week to the recapturing of gauge fort.

Everyone, should I say the results of the special training is favorable for each of them?

With Caroline too, to a large extent, I was able to come in contact with her normally since then. The other day however, it was my fault to have place my hand on her shoulder casually from behind, going ‘hi’. ‘KYAAAAAAaaaaaaaa〜……’
she left me feeling dumbfounded with a scream, and ran away at full speed.

Thoughtlessly, because I had thought that we have reached the point to be able to be in contact normally, I did not think that she would react like this even if she was surprised.

To my utmost,
“‘Kyaa!?……Ah, Haruto-sama.
Mou, please do not surprise me.”
“Tehe. Sorry, sorry.” (TN: Tehe here)
I was looking forward to an exchange like this.

I sunk into sorrow, and was comforted in Mina’s chest.
Was Mina considerably maternal-like? She goes ‘there, there’ to me who was troubled.
It felt good, in both sense.
Of course, I fully behaved like a spoilt child.

Leaving that aside, rest is necessary for humans.
Although I had taken several days off till date too, today is the last holiday before the decisive day.

Therefore, I took Sharon on a date today.

Laurier generally sleeps during her day off.
Mina cannot come as she is working.
In the first place, there is no way that Rithina could come.

Being such a case, it was the 2 of us today for the first time in a while.

Shall I buy her a present?
It isn’t particularly a death flag.

Although there are luxury boutiques lining the Imperial Capital, there are naturally shops with reasonable price setting.

Among one of those, I bought a necklace.
I will give it to her later.
Laurier and Mina, and just in case, accessories were bought for Rithina too.

Fufufu.
I am an attentive man.

Wandering and walking, the 2 of us reached the park at last.

It’s different from the sports park here, but I remember the time when the 2 of us were training.

“Coming to the park, I remember the training in Torres!”

It seems like Sharon is thinking of the same thing too.

No way, I felt my heart tightening like this!

“We have walked plenty, do you want to take a break and sit down for a while?

“Un. It’s so, right?”

We sat on a bench that was nearby.

Recently, I am a gentleman.
Is it because I do it with everyone every night? Comparatively, I do not do erotic things usually.

Even now, I am satisfied just holding Sharon’s hand.
I am calm.

While looking at the sky that has turned unpleasantly cold, we spent it reminiscing the past.

Sharon, is like the energetic girl since the olden days.

Even if it’s the neighborhood bully of the village, it seems like she will openly quarrel and beat them up.
From before meeting me, I think such an ability might have been demonstrated properly.

And her grandma told Sharon to ‘always do it honestly and energetically’, it can be said that a person just as stated was brought up.

Around the beginning of this year, the grandma she loved dearly passed away peacefully.
With that opportunity, it seems that she left the village to become an adventurer to look around the world.

Leaving on a journey while being seen off by her parents, she met me while accumulating achievement in the town of Torres.

“If I did not meet Haruto, I think I will still be at the bottom layer in Torres!”

While swinging her legs, the Sharon talking bashfully is cute.
I want to hug her tightly.

Regrettable.
I am a gentleman.
I, can, endure.

Why am I talking in broken language?

“Hey, Haruto?
What has Haruto done?
Why are you so strong?”

Ugh.
Well, I am asked.

I think it was probably a question she had throughout.

It isn’t necessary to hide it from Sharon now, should I talk without minding it?

“How are Haruto’s parents doing?”

Sharon asks.

Parents.

Is it my parents?

“Haruto……?”

To the sound of parents, I recall the events on earth and became just a little nostalgic.

“Is it something difficult to say?”

Sharon asks with a little uneasiness.
With a gaze similar to imploring, she is somewhat like a puppy.

If I put a collar on Sharon now, it might be super erotic.

Regrettable, it’s not the situation to be thinking of erotic things now.

“Aah, no, it’s not such a matter particularly.
Because I was an abandoned child, I do not know about my parents.”

“Eh…….. I, I’m sorry! I asked about an unpleasant thing.”

Hearing that I am an abandoned child, Sharon says sorry apologetically.

“No no, it’s fine you don’t have to really worry about it.
Even I do not care about it myself, wouldn’t it be foolish for only Sharon to mind it?”

It’s true.
I do not really mind that I was an abandoned child.

Although I was raised in an orphanage, the aunt working there was kind and I was on good terms with other kids too.

I thought it wasn’t something detestable.

“U, Un….. All right.”

Sharon says so, but she grasp my hand tightly.

Pulling such a cute Sharon by the hand, I lightly embraced her.

Sharon lean against me without resisting.

After that, I spoke of the matter of earth, being a hero and the journey in Andalugia while omitting certain parts.

If the small details are pursued, there should have been places that were somewhat strange, but Sharon, however, just listen to my story quietly.

This might be the first time I spoke so much about myself.

When I finish speaking generally, the sky has already turned red from the evening sun.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นสัปดาห์อื่นเพื่อ recapturing ของวัดป้อมทุกคน ควรฉันกล่าวว่า ผลของการศึกษาเป็นอย่างดีสำหรับแต่ละของพวกเขากับเจ้าหญิงแคโรไลน์ มากเกินไป ไปขอบเขตขนาดใหญ่ ผมได้มากับเธอตามปกติตั้งแต่นั้น ในวันอื่น ๆ อย่างไรก็ตาม มันเป็นความผิดของฉันให้มือของฉันกับเธอไหล่ลวก ๆ จากหลัง ไป 'สวัสดี' 'KYAAAAAAaaaaaaaa〜...'เธอทิ้งฉันรู้สึก dumbfounded ด้วยกรี๊ด และวิ่งหนีไปที่ความเร็วเต็มThoughtlessly เพราะฉันมีความคิดว่า เราได้มาถึงจุดที่สามารถจะติดต่อปกติ ไม่ได้ไม่คิดว่า เธอจะตอบสนองเช่นนี้แม้ว่าเธอประหลาดใจการสูงสุดของฉัน"'Kyaa …… อา Haruto samaMou กรุณาไม่แปลกใจ ""Tehe ขออภัย ขอ" (TN: Tehe นี่)ฉันถูกมองไปข้างหน้าเพื่อการแลกเปลี่ยนเช่นนี้ฉันจมเป็นความเสียใจ ก comforted อยู่ในอกของ Minaคือ Mina มากแม่เหมือน เธอไป 'มี มี' กับผมที่มีปัญหามันรู้สึกดี ในความรู้สึกทั้งแน่นอน ฉันเต็มประพฤติตัวเช่นเด็กทำลายออกจากกันนั้น ส่วนที่เหลือเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับมนุษย์แม้ว่าฉันได้มาหลายวันออกจนถึงวันเกินไป วันนี้เป็นวันหยุดสุดท้ายก่อนวันเด็ดขาดดังนั้น ฉันเอาชารอนวันที่วันนี้Laurier ทั่วไปนอนระหว่างวันของเธอออกMina ไม่มา ตามที่เธอทำงานในสถานที่แรก ไม่มีทางได้ที่ Rithina สามารถมาเป็นกรณี ได้ 2 ของเราวันนี้เป็นครั้งแรกในขณะจะซื้อเธอขวัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งธงตายไม่แม้ว่าจะมีร้านหรูซับทุนอิมพีเรียล มีธรรมชาติร้านค้า ด้วยการตั้งค่าราคาที่เหมาะสมในหมู่หนึ่งของ ฉันซื้อสร้อยคอฉันจะให้เธอภายหลังLaurier และ Mina และใน กรณีที่ อุปกรณ์ถูกซื้อใน Rithina เกินไปFufufuผมเป็นคนมาหลง และเดิน 2 ของเรามาถึงสวนในที่สุดแตกต่างจากสวนกีฬาที่นี่ แต่ผมจำได้ว่า เวลาเมื่อ 2 ของเรามีการฝึกอบรม"มาอุทยาน ผมจำได้ว่า การฝึกในทอร์เรส"ดูเหมือนชารอนคิดในสิ่งเดียวกันมากเกินไปวิธี ฉันรู้สึกหัวใจขันเช่นนี้"เราได้เดินมากมาย คุณต้องหยุด และนั่งลงขณะ"สหประชาชาติ มันคือมาก ขวาเรานั่งบนม้านั่งที่ใกล้เคียงเมื่อเร็ว ๆ นี้ ผมเป็นสุภาพบุรุษเป็น เพราะฉันทำกับทุกคนทุกคืนหรือไม่ ดีอย่างหนึ่ง ฉันไม่ทำสิ่งเร้าอารมณ์จะถึงตอนนี้ ฉันพอเพียงจับมือของชารอนฉันเงียบสงบในขณะที่มองท้องฟ้าที่มีเปิดเย็นแปลก เราใช้มัน reminiscing อดีตชารอน เป็นเหมือนหญิงสาวที่มีพลังตั้งแต่โบราณกาลแม้ว่าจะเป็นย่านที่ใหญ่โตกว่าของหมู่บ้าน เหมือนเธอจะทะเลาะกันอย่างเปิดเผย และชนะพวกเขาขึ้นจากก่อนฉัน ผมคิดว่า สามารถดังกล่าวอาจมีถูกแสดงอย่างถูกต้องและคุณยายของเธอบอกว่า ชารอนที่ 'เสมอซื่อสัตย์ และหรบๆ' สามารถพูดให้ คนเชื่อตามที่ระบุไว้ถูกนำค่ารอบต้นปี คุณยายที่เธอรักลองผ่านไปสงบมีโอกาส ดูเหมือนว่า เธอซ้ายวิลเลจเป็น นักผจญภัยเพื่อค้นหาทั่วโลกออกเดินทางในขณะที่กำลังเห็นปิดโดยผู้ปกครองของเธอ เธอไปตามฉันขณะ accumulating สำเร็จในเมืองทอร์เรส"ถ้าฉันไม่ตรงกับ Haruto ฉันคิดว่า ฉันจะยังคงที่ชั้นล่างในทอร์เรส"ขณะควงขาเธอ ชารอนพูดเหนียมน่ารักอยากจะกอดเธอไว้แน่นพอผมเป็นสุภาพบุรุษสามารถ ทนทำไมผมพูดภาษาเสีย"เฮ้ HarutoHaruto ทำอะไรเหตุใดคุณแข็งแรง"Ughดี ถามข้าพเจ้าผมคิดว่า มันคงเป็นคำถามที่เธอได้ตลอดมันไม่จำเป็นต้องซ่อนมันจากชารอนตอนนี้ ฉันควรพูดโดยไม่ต้องดูแลมัน"วิธีปกครองของ Haruto ทำ"ชารอนถามผู้ปกครองคือพ่อแม่ของฉัน"Haruto..."เสียงของพ่อแม่ ฉันนึกเหตุการณ์ในโลก และเป็นเพียงเล็กน้อยความคิดถึง"เป็นสิ่งที่ยากที่จะพูดหรือไม่"ชารอนถาม ด้วย uneasiness เล็กน้อยมีแบบสายตาคล้ายกับ imploring เธอเป็นเหมือนลูกสุนัขถ้าฉันใส่คอชารอนขณะนี้ อาจจะเร้าพอ มันไม่ได้ถึงจะคิดสิ่งที่เร้าอารมณ์ตอนนี้"Aah ไม่ มันไม่ได้เรื่องดังกล่าวโดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากผมเป็นเด็กที่ถูกทอด ฉันไม่ทราบเกี่ยวกับพ่อแม่ของฉันค่ะ""เอ๊ะ... ผมขอ ถามเกี่ยวกับสิ่งที่ไม่"ได้ยินว่า ผมเป็นเด็กที่ถูกทอด ชารอนว่า ขอ apologetically"ไม่มี ได้ดีคุณไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้จริง ๆแม้ฉันไม่สนใจเกี่ยวกับตัวเอง มันจะไม่โง่สำหรับชารอนไปใจมัน? "มันเป็นความจริงฉันไม่จริง ๆ คิดว่า ผมเป็นเด็กที่ถูกทอดแม้ว่าฉันถูกอ่านพินอิน ป้ามีงานแนะนำ และผมญาติดีกับเด็ก ๆ เกินไปฉันคิดว่า มันไม่ได้โหดร้ายอะไร"U สหประชาชาติ... ทั้งหมดถูก"ชารอนกล่าวว่า ได้ แต่เธอคว้ามือฉันไว้แน่นดึงชารอนน่ารัก ด้วยมือ ฉันเบา ๆ กอดเธอไว้ชารอนก่ายผมไม่ต่อต้านหลังจากนั้น ฉันพูดเรื่องของโลก เป็นพระเอกและการเดินทางใน Andalugia ในขณะที่รัฐบาลบางส่วนถ้าจะติดตามรายละเอียดเล็ก ๆ น้อย ๆ ควรมีสถานที่ค่อนข้างแปลก แต่ชารอน แต่ เพียงแค่ฟังเรื่องราวอย่างเงียบ ๆนี้อาจเป็นครั้งแรกที่ฉันพูดมากเกี่ยวกับตัวเองเมื่อฉันเสร็จสิ้นการพูดโดยทั่วไป ท้องฟ้ามีแล้วเปิดสีแดงจากแสงแดดยามเย็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นสัปดาห์ที่จะปล้นของป้อมวัด. อื่นทุกคนผมควรจะพูดว่าผลของการฝึกอบรมพิเศษเป็นอย่างดีสำหรับแต่ละของพวกเขา? กับแคโรไลน์เกินไปในระดับใหญ่ผมก็สามารถที่จะเข้ามาติดต่อกับเธอได้ตามปกติตั้งแต่นั้นมา วันอื่น ๆ แต่มันเป็นความผิดของฉันที่จะมีสถานที่มือของฉันบนไหล่ของเธอจากด้านหลังตั้งใจจะ 'สวัสดี' 'KYAAAAAAaaaaaaaa~ ...... ' เธอทิ้งฉันรู้สึกตะลึงกับเสียงกรีดร้องและวิ่งหนีไปที่ความเร็วเต็ม. ลอยๆเพราะผมคิดว่าเราได้มาถึงจุดที่จะสามารถที่จะติดต่อได้ตามปกติผมไม่คิดว่าเธอจะ ตอบสนองเช่นนี้แม้ว่าเธอรู้สึกประหลาดใจ. ต้องการสูงสุดของฉัน"Kyaa!? ...... อาซามะฮารุโตะ-. หมูโปรดอย่าแปลกใจเลย." "Tehe ขออภัยขอโทษ "(TN: Tehe ที่นี่).. ผมกำลังมองไปข้างหน้าเพื่อแลกเปลี่ยนเช่นนี้ผมจมลงไปในความเศร้าโศกและสบายใจในหน้าอกของ Mina. เป็นอย่างมากน่ามารดาเหมือน? เธอไป 'นั้นมีให้ฉันที่เป็นทุกข์. มันให้ความรู้สึกที่ดีในความรู้สึกทั้งสอง. แน่นอนผมประพฤติอย่างเต็มที่เหมือนเด็กใจแตก. ออกจากที่กันส่วนที่เหลือเป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับมนุษย์. ถึงแม้ว่าผมจะได้รับหลายวันออกจน วันที่มากเกินไปในวันนี้เป็นวันหยุดที่ผ่านมาก่อนวันที่เด็ดขาด. ดังนั้นผมเอาชารอนในวันที่ในวันนี้. Laurier ทั่วไปนอนในระหว่างวันของเธอออก. น่าไม่สามารถมาขณะที่เธอกำลังทำงาน. ในสถานที่แรกที่มีวิธีการที่ไม่มี Rithina อาจจะมา. เป็นกรณีเช่นนี้มันเป็นที่ 2 ของเราในวันนี้เป็นครั้งแรกในขณะที่. ฉันจะซื้อให้เธอเป็นของขวัญ? มันไม่ได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งธงตาย. แม้ว่าจะมีร้านบูติกหรูแถวอิมพีเรียลทุนมี เป็นธรรมชาติที่ร้านค้าที่มีการตั้งค่าในราคาที่เหมาะสม. ท่ามกลางหนึ่งในบรรดาผมซื้อสร้อยคอ. เราจะให้กับเธอในภายหลัง. ลอรีเอะและนาและเพียงในกรณีที่ถูกซื้ออุปกรณ์เสริมสำหรับ Rithina เกินไป. Fufufu. ผมเป็นคนที่ใส่ใจเดินและเดิน 2 เรามาถึงสวนสาธารณะที่สุดท้าย. มันแตกต่างจากสวนกีฬาที่นี่ แต่ผมจำได้ว่าช่วงเวลาที่ 2 ของเรามีการฝึกอบรม. "ที่จะมาถึงสวนที่ผมจำได้ว่าการฝึกอบรมในเรส!" มัน ดูเหมือนว่าชารอนเป็นความคิดของสิ่งเดียวกันด้วย. ไม่มีทางที่ผมรู้สึกว่าหัวใจของฉันกระชับเช่นนี้! "เราได้เดินมากมายที่คุณต้องการที่จะหยุดพักและนั่งลงในขณะที่?" อู ก็เพื่อให้ใช่มั้ย? "เรานั่งอยู่บนม้านั่งที่เป็นบริเวณใกล้เคียง. เมื่อเร็ว ๆ นี้ผมสุภาพบุรุษ. มันเป็นเพราะผมทำมันได้กับทุกคนทุกคืน? เปรียบเทียบผมไม่ได้ทำสิ่งที่เร้าอารมณ์มักจะ. แม้ตอนนี้ผมพอใจเพียงแค่จับมือของชารอน. ผมสงบ. ขณะที่มองท้องฟ้าที่มีการเปิดเย็นไม่เป็นที่พอใจเราใช้เวลามันรำลึกอดีตที่ผ่านมา. ชารอนเป็นเหมือนหญิงสาวที่มีพลัง ตั้งแต่สมัยก่อน. แม้ว่าจะเป็นคนพาลย่านหมู่บ้านดูเหมือนว่าเธออย่างเปิดเผยจะทะเลาะกันและชนะพวกเขาขึ้น. จากก่อนที่จะพบฉันฉันคิดว่ามีความสามารถดังกล่าวอาจได้รับการแสดงให้เห็นอย่างถูกต้อง. และยายของเธอบอกว่าชารอนที่ ' มักจะทำมันตรงไปตรงมาและมีพลัง 'ก็อาจกล่าวได้ว่าคนคนเดียวกับที่ระบุไว้ถูกนำขึ้น. รอบจุดเริ่มต้นของปีนี้ยายที่เธอรักผ่านอย่างสุดซึ้งไปอย่างสงบ. ด้วยโอกาสที่มันก็ดูเหมือนว่าเธอออกจากหมู่บ้านเพื่อ กลายเป็นนักผจญภัยที่จะมองไปทั่วโลก. ออกในการเดินทางในขณะที่จะถูกมองโดยพ่อแม่ของเธอที่เธอได้พบกับฉันในขณะที่การเก็บสะสมความสำเร็จในเมืองเรส. "ถ้าฉันไม่ได้พบฮารุโตะผมคิดว่าผมจะยังคงเป็นที่ด้านล่าง ชั้นใน Torres! "ในขณะที่แกว่งขาของเธอชารอนพูดอายน่ารัก. ฉันอยากจะกอดเธอไว้แน่น. น่าเศร้า. ผมเป็นสุภาพบุรุษ. ฉันสามารถทน. ฉันพูดในภาษาที่แตกสลายทำไม?" เฮ้ฮารุโตะ? ฮารุโตะได้กระทำสิ่งใดทำไมคุณมีความแข็งแรงเพื่อ? "ฮึ. ดีผมถาม. ผมคิดว่ามันอาจจะเป็นคำถามที่เธอได้ตลอด. มันไม่ได้เป็นสิ่งที่จำเป็นที่จะซ่อนมันจากชารอนตอนนี้ผมควรจะพูดคุยโดยไม่รังเกียจมันได้หรือไม่"วิธีการที่พ่อแม่ของฮารุโตะของการทำ?" ชารอนถาม. พ่อแม่. มันเป็นพ่อแม่ของฉัน? "ฮารุโตะ ...... ?" เสียงของพ่อแม่ผมจำเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นบนโลกและกลายเป็นเพียงเล็ก ๆ น้อย ๆ คิดถึง. "มันเป็นสิ่งที่ยากที่จะพูด ? "ชารอนถามด้วยความไม่สบายใจเล็กๆ น้อย ๆ . ด้วยการจ้องมองคล้ายกับเรียกร้องให้เธอเป็นเหมือนลูกสุนัข. ถ้าฉันใส่ปลอกคอบนชารอนตอนนี้มันอาจจะเป็นที่เร้าอารมณ์สุด. น่าเศร้าก็ไม่ได้กับสถานการณ์ที่จะคิดในสิ่งที่เร้าอารมณ์ ในขณะนี้. "แอ๊ะไม่มีก็ไม่ได้เช่นเรื่องโดยเฉพาะอย่างยิ่ง. เพราะผมเป็นเด็กที่ถูกทอดทิ้งผมไม่ทราบว่าเกี่ยวกับพ่อแม่ของฉัน." "เอ๊ะ ...... .. ฉันฉันขอโทษ! ผมถามเกี่ยวกับสิ่งที่ไม่พึงประสงค์. "ได้ยินว่าผมเป็นลูกคนที่ถูกทิ้งร้างชารอนกล่าวว่าขอโทษขอโทษ." ไม่มีไม่มีก็ปรับคุณไม่ได้จริงๆต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้. แม้ฉันไม่สนใจเกี่ยวกับตัวเองก็จะไม่ มันจะโง่เพียงชารอนใจหรือไม่ "มันเป็นความจริง. ฉันไม่คิดว่าฉันเป็นเด็กที่ถูกทอดทิ้ง. ถึงแม้ว่าผมถูกเลี้ยงดูมาในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าป้าทำงานมีชนิดและฉันอยู่ในข้อตกลงที่ดีกับเด็กคนอื่นมากเกินไป . ผมคิดว่ามันเป็นสิ่งที่น่ารังเกียจไม่. "U, Un ... .. ทั้งหมดขวา." ชารอนกล่าวว่าดังนั้น แต่เธอเข้าใจมือฉันแน่น. ดึงเช่นชารอนน่ารักด้วยมือฉันเบา ๆ กอดเธอ. ชารอนพิงฉัน โดยไม่มีการต่อต้าน. หลังจากนั้นผมพูดถึงเรื่องของการแผ่นดินเป็นพระเอกและการเดินทางใน Andalugia ขณะที่ถนัดชิ้นส่วนบางอย่าง. ถ้ารายละเอียดเล็ก ๆ ที่มีการดำเนินการควรมีสถานที่รับการที่แปลกบ้าง แต่ชารอน แต่เพียง ฟังเรื่องราวของฉันอย่างเงียบ ๆ . นี้อาจจะเป็นครั้งแรกที่ผมได้พูดคุยมากเกี่ยวกับตัวเอง. เมื่อฉันเสร็จสิ้นการพูดโดยทั่วไปบนท้องฟ้าได้เปิดแล้วสีแดงจากดวงอาทิตย์ตอนเย็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นอีกหนึ่งสัปดาห์กับการจับกุมตัววัดป้อม

ทุกคน ผมอาจจะพูดได้ว่าผลลัพธ์ของการฝึกพิเศษเป็นมงคลสำหรับแต่ละของพวกเขา

กับแคโรไลน์ด้วย เพื่อขอบเขตขนาดใหญ่ ก็สามารถมาติดต่อกับเธอปกติแล้ว วันอื่น ๆ อย่างไรก็ตาม มันเป็นความผิดของผม ต้องวางมือบนไหล่ของเธอไปข้างหลัง ไป ' สวัสดี ' kyaaaaaaaaaaaaaa 〜 '
' . . . . . .เธอทิ้งผมรู้สึกตะลึงกับเสียงกรีดร้อง และวิ่งหนีไปที่ความเร็วเต็ม

ฉัน เพราะฉันคิดว่า เราได้มาถึงจุดที่จะสามารถอยู่ในการติดต่อปกติ ฉันไม่คิดว่าเธอจะทำอย่างนี้ ถึงแม้ว่า เธอแปลกใจ


" 'kyaa ของฉันอย่างเต็มที่ ! ? . . . . . . . อ่า รุโตะซามะ .
( โปรดอย่าแปลกใจ "
" tehe . ขอโทษ ขอโทษ . . . " ( TN : tehe ที่นี่ )
ฉันมองไปข้างหน้าเพื่อการแลกเปลี่ยนแบบนี้

ผมจมลงสู่ความโศกเศร้า และได้หนุนหน้าอกของมินะ มินามาก
เป็นมารดาชอบ ? นางไปที่นั่นกับผม ใครมีปัญหา
รู้สึกดี ทั้งความรู้สึก
แน่นอน ผมเต็มที่ ทำตัวยังกับเด็กๆ

ว่าแต่ ส่วนที่เหลือเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับมนุษย์ .
ผมถ่ายหลายวัน จนกว่าวันที่เหมือนกันวันนี้เป็นวันหยุดสุดท้ายก่อนวันตัดสิน

ดังนั้นผมจึงพาชารอนเดทวันนี้

Laurier โดยทั่วไปอยู่ระหว่างวันหยุด .
มินะไม่สามารถมาขณะที่เธอทำงาน .
ในสถานที่แรก ไม่มีทางที่ rithina มา

เป็นเช่นกรณี คือเรา 2 วันนี้ครั้งแรกในขณะ

ฉันจะซื้อให้เธอเป็นของขวัญ ?
ไม่ใช่ตาย

โดยเฉพาะธงแม้ว่าจะมีเสื้อผ้าซับในที่เป็นเมืองหลวงของจักรวรรดิ มีธรรมชาติร้านค้าด้วยการตั้งค่าของราคาที่เหมาะสม

ของหนึ่งในนั้น และซื้อสร้อยคอ .
และจะมอบมันให้กับเธอทีหลัง
Laurier Mina และในกรณีที่อุปกรณ์ที่ถูกซื้อสำหรับ rithina ด้วย


ผม fufufu . เป็นคนที่ใส่ใจ

เดิน และเดิน เราสองคนถึงอุทยานในที่สุด

มันแตกต่างจากกีฬาจอดรถที่นี่ แต่ผมจำตอนที่เรา 2 ฝึก

" มาถึงสวนสาธารณะ ผมจำได้ว่าการฝึกอบรมในทอร์เรส ! "

เหมือนชารอนจะคิดเหมือนกัน

ไม่มีทาง ฉันรู้สึกว่าหัวใจของฉันแน่นแบบนี้

" เราเดินมากมาย คุณต้องการที่จะใช้เวลาพักและนั่งสักพัก เก็บกวาดเก็บกวาด " un . มันเป็นอย่างนั้นใช่ไหม "

เรานั่งอยู่บนม้านั่งที่ใกล้เคียง

เมื่อไม่นานมานี้ ผมเป็นสุภาพบุรุษ .
เพราะฉันทำมันกับทุกคนในทุกๆ คืน ถ้าผมไม่ทำกามเรื่องปกติ

ตอนนี้ผมพอใจแค่การจับมือของชารอน .
ผมสงบ

เวลามองท้องฟ้าที่กลายเป็น unpleasantly เย็น เราได้ใช้เวลานึกถึงอดีต

ชารอน เป็นเหมือนพลังสาวตั้งแต่โบราณกาล

ถ้ามันเป็นนักเลงแถวบ้าน ของหมู่บ้าน ดูเหมือนเธอจะเปิดเผยทะเลาะตีขึ้น .
จากก่อนมาเจอผม ผมคิดว่าความสามารถนี้อาจจะถูกแสดงอย่างถูกต้อง

และคุณยายของเธอบอกชารอน ' จะทำโดยสุจริต และมีพลัง ' , อาจกล่าวได้ว่า คน เพียงแค่ระบุเป็นขึ้นมา

ประมาณต้นปีนี้