At this moment, both were sharply o

At this moment, both were sharply opposing each other, with neither prepared to give an inch. They were both fiercely glaring at each other, neither was willing to be outdone.

“Who else?” Nangong Liuyun’s phoenix eyes were half-narrowed dangerously. His eyes had a kind of chilliness that would stop a person’s heart from beating. A pair of bloodthirsty pupils firmly stared at Su Luo, like a berserk beast.

Su Luo’s heart was a little lacking in confidence, but her face hardly showed any weakness. She bravely retorted back: “Why would it concern you? Is it something you can control?”

This sentence was as if she had suddenly poked at a hornet’s nest!

Nangong Liuyun’s eyes were like a sharp blade curved from a millennium old block of ice, ruthlessly launched at Su Luo. His furious thoughts grew without restraint, stressing each word, he said: “You, say that again one more time.”

Su Luo had a little guilty conscience, but having arrived at this juncture, whoever showed weakness would stand on the losing side. Therefore, Su Luo bravely lifted up her chin, she unblinkingly returned his glare with a glare: “My affairs have nothing to do with you. Before it was unrelated to you, now it’s unrelated to you, and in the future, it will be even more unrelated to you!”

Nangong Liuyun’s darkening face was about to explode like a tempest at any moment, and his eyes flashed with a bloodthirsty frost.

Now, the moon in the sky was hidden among a thick layer of clouds. All of a sudden, a flash of lightning streaked past. Following close behind, the rumbling of thunder started to sound in the silence of the night.

The weather at this moment suddenly changed.

A gale-like wind bellowed and heavy torrential rain poured down.

Lightning flashed and thunder rumbled, the sky that was clear suddenly become cloudy, shining upon the side of Nangong Liuyun’s matchless handsome face. It made him look even more malicious and sinister. He looked so cruel that people wouldn’t dare to look straight at him.

Suddenly, his lanky and jade-like fingers grabbed and pinched Su Luo’s throat!

A kind of panic-stricken feeling of having her breathing cut off started to spread through Su Luo’s heart.

However, Su Luo did not beg for forgiveness. She merely tried to break open his hand through sheer obstinacy, using all her strength.

However, the level disparity was that obvious, the contrast in strength could be seen at a glance. How could the second ranked Su Luo be the seventh ranked Nangong Liuyun’s opponent?

Still even more so, the Nangong Liuyun right now had sunk straight into a rash, ruthless state of mind. He was even more unwilling to back off and let go.

No matter how hard Su Luo tried, she could not pry apart his hand. On the contrary, because of Su Luo’s stubborn resistance, Nangong Liuyun’s strong and powerful five fingers were like an iron hook, the more she struggled, the tighter it became!

It got so tight that it could almost cut off Su Luo’s neck.

Her throat continued to ache as if it was burning, she couldn’t breathe in fresh air and her entire face swelled, turning red. She painfully gasped for breath but could not inhale even a thread of air. It was completely cut off by Nangong Liuyun’s pair of large hands.

Her consciousness become more and more fuzzy…Su Luo felt that her entire body was light as a feather, floating to and fro as if her soul was about to fly away.

Just when Su Luo’s vision became fuzzy, a thick shadow leaned over and bent down. With an unparalleled gesture, he strongly and overbearingly occupied her red lips. A mouthful of fresh air, like strands of silk, slid into her suffocated lungs.

The delirious Su Luo clutched at the final straw that could save her life, why would she be willing to let go?

He strongly, wantonly moved around in her mouth. She indifferently replenished the air essential for her survival from his mouth.

She allowed him to come and go freely, no matter what, she could not oppose him.

The two of them hugged tightly close together, each taking what he or she needed.

It was only after a long, long time, did that pair of large, lanky hands tightly pinching at her throat finally start to shift away. Only, his expression was still as bloodthirsty as before. It was merciless and icy cold to the bone.

“Luo Luo, be obedient from now on, you mustn’t be this naughty again.” Nangong Liuyun slowly caressed Su Luo’s red, swelling lips that had been sucked on. The corner of his mouth, little by little, hooked into a devilishly charming and alluring smile. However, that smile never reached his eyes, his eyes were as ice-cold as before, so inhumane.

This man….was simply too terrible.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขณะนี้ ทั้งถูกคมฝ่ายตรงข้ามกัน กับไม่เตรียมการให้นิ้ว พวกเขาได้ทั้งสองอย่างแกลริงที่แต่ละอื่น ๆ ไม่ได้ยินดีที่จะกลับมาอีก"ใคร" Nangong Liuyun ตาฟีนิกซ์ถูก narrowed ครึ่งเลิฟ ตาของเขามีชนิดของ chilliness ที่จะหยุดหัวใจของคนเต้น คู่ของนักเรียนที่กระหายเลือดแน่นจ้องที่ Su Luo เช่นสัตว์โกรธSu Luo หัวใจเล็กน้อยขาดความมั่นใจ แต่ใบหน้าของเธอแสดงความอ่อนแอใด ๆ แทบไม่ เธออย่างกล้าหาญโต้ว่า หลัง: "ทำไมจะมันเหมาะกับคุณ คือมันบางสิ่งบางอย่างที่คุณสามารถควบคุมประโยคนี้เป็นว่า เธอได้ก็แหย่ที่รังของแตนNangong Liuyun ตาเช่นใบมีดคมโค้งจากมิลเลนเนียมบล็อกเก่าของน้ำแข็ง เปิดตัวโหดเหี้ยมที่ Su Luo ได้ ความคิดที่รุนแรงของเขาเติบโตมาไม่อั้น เน้นหนักแต่ละคำ เขากล่าวว่า: "คุณ บอกว่า ที่หนึ่งอีกครั้ง"Su Luo มีมโนธรรมมีความผิดเล็กน้อย แต่มาถึง เวลานี้ juncture ใครแสดงให้เห็นความอ่อนแอยืนทางด้านความสูญเสีย ดังนั้น Su Luo อย่างกล้าหาญยกขึ้นคางของเธอ เธอกลับเขาแสงสะท้อนกับแสงจ้า unblinkingly: "ประเทศของฉันมีอะไรที่จะทำกับคุณ ก่อนมันก็ไม่เกี่ยวข้องกับคุณ ตอนนี้ของไม่เกี่ยวข้องกับคุณ และในอนาคต มันจะไม่เกี่ยวข้องกับคุณมากยิ่งขึ้น"ใบหน้าสี Nangong Liuyun จะ ระเบิดเหมือนครั้นตลอดเวลา และประกายตาของเขา ด้วยน้ำค้างแข็งกระหายเลือดตอนนี้ ดวงจันทร์ในท้องฟ้าถูกซ่อนอยู่ในชั้นเมฆหนา ทันที ฟ้าแลบลายที่ผ่านมา ต่อไปนี้ปิดหลัง เสียงดังก้องฟ้าเริ่มเสียงในความเงียบของคืนอากาศขณะนี้เปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันBellowed เป็นลมเหมือนเกล และหนักลุกเทลงประกายฟ้าแลบ และฟ้าร้อง rumbled ท้องฟ้าที่ใสก็กลายเป็นเมฆ ส่องแสงเมื่อด้านข้างของใบหน้าหล่อเปรียบ Nangong Liuyun มันทำให้เขาดูอุบาทว์ และอันตรายมากยิ่งขึ้น เขาดูโหดร้ายว่า คนจะไม่กล้าที่จะมองไปตรงที่เขาทันใดนั้น lanky และหยกเหมือนนิ้วมือของเขาคว้า และบีบคอ Su Luoชนิดของการหายใจของเธอตัดมีทองเท่าหนวดกุ้งรู้สึกเริ่มแพร่กระจายผ่านหัวใจ Su Luoอย่างไรก็ตาม Su Luo ไม่ได้ขออภัยโทษ เธอเพียงพยายามจะทำลายมือผ่านเชียร์ obstinacy ใช้แรงของเธออย่างไรก็ตาม ความเหลื่อมล้ำระดับแก้ไขที่ชัดเจน ความแตกต่างของความแข็งแรงอาจจะเห็นได้อย่างรวดเร็ว วิธี Su Luo อันดับสองอาจจะในเจ็ดอันดับ Nangong Liuyun ของฝ่ายตรงข้ามแม้ยังคงได้มาก Nangong Liuyun อยู่มีจมตรงเข้าสู่สถานะผื่น เหี้ยมของจิตใจ เขาก็ยิ่งไม่ยอมกลับ และปล่อยให้ไปไม่ว่าวิธีการที่ยากพยายาม Su Luo เธออาจไม่งัดกันมือของเขา การ์ตูน เพราะ Su Luo ปากแข็งทน Nangong Liuyun ของแข็งแกร่ง และนิ้วทั้งห้ามีประสิทธิภาพเช่นมีตะขอเหล็ก ยิ่งเธอพยายาม ที่สัดกลายเป็นแน่นว่า มันเกือบจะตัด Su Luo คอได้ลำคอของเธอยังคงปวดราวกับว่ามันกำลังเผาไหม้ เธอไม่สามารถสูดอากาศบริสุทธิ์ และใบหน้าของเธอทั้ง swelled เปลี่ยนสี เธอเจ็บปวด gasped สำหรับลมหายใจ แต่อาจหายใจแม้เธรดของอากาศ นอกจากนี้มันสมบูรณ์ได้ตัดเครื่อง โดยมือใหญ่คู่ Nangong Liuyunสติของเธอจะเลือนขึ้น... Su Luo รู้สึกว่า ร่างกายของเธอทั้งหมดคือ แสงดุจขนนก ลอยดิก ๆ กับว่าวิญญาณของเธอจะ บินหนีเมื่อวิสัยทัศน์ Su Luo กลายเป็นเพียงแค่เลือน เงาหนาเอง และงอลง ด้วยท่าทางที่คุณ เขาขอ และ overbearingly ครอบครองริมฝีปากของเธอแดง คำหนึ่งของอากาศที่ดีที่สุด เช่นเส้นไหม ฝ่อเข้าไปในปอดของเธออึดอัดSu Luo น้ำตาไหลสู้แสงคว้าฟางสุดท้ายที่สามารถช่วยชีวิตของเธอ ทำไมต้องเธอจะเต็มใจปล่อยเขาขอ wantonly ย้ายไปในปากของเธอ เธอ indifferently เติมอากาศจำเป็นสำหรับการอยู่รอดของเธอจากปากของเขาเธออนุญาตให้เขามา และไปอย่างอิสระ ไม่ว่า เธออาจไม่ต่อต้านเขาเขาทั้งสองทุกกอดแน่นชิดกัน แต่ละสิ่งที่เขาหรือเธอต้องการมันเป็นหลังจากยาว ตลอดเวลา ไม่ที่คู่ใหญ่ lanky มือบีบแน่นที่ลำคอของเธอก็เริ่มจะเปลี่ยนไป เท่านั้น แสดงออกของเขาก็ยังคงเป็นกระหายเลือดเป็นก่อน ไร้ความปราณี และน้ำแข็งเย็นไปถึงกระดูกได้"Luo Luo จะเชื่อฟังจากนี้ คุณต้องไม่เป็นซนนี้อีก" Nangong Liuyun ค่อย ๆ ลูบ Su Luo สีแดง บวมริมฝีปากที่มีการดูดบน มุมของปาก ค่อย ๆ ติดยาเสพติดเป็นรอยยิ้มที่มีเสน่ห์ และมีเสน่ห์ devilishly อย่างไรก็ตาม รอยยิ้มที่ไม่เคยถึงตา ดวงตาของเขาได้เป็นฉ่ำเป็นก่อน ไร้มนุษยธรรมดังนั้นคนนี้... เป็นเพียงเกินไปน่ากลัว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขณะนี้ทั้งสองได้อย่างรวดเร็วตรงข้ามแต่ละอื่น ๆ ที่มีค่าเตรียมที่จะให้นิ้ว พวกเขาทั้งสองอย่างรุนแรงที่จ้องมองที่แต่ละอื่น ๆ ไม่ก็เต็มใจที่จะให้น้อย. "ใคร?" Nangong Liuyun ตา Phoenix ถูกลดลงครึ่งอันตราย ดวงตาของเขามีชนิดของความเยือกเย็นที่จะหยุดหัวใจของบุคคลจากการตี คู่ของนักเรียนกระหายเลือดแน่นจ้องที่ซู Luo เช่นสัตว์บ้าดีเดือด. หัวใจซู Luo เป็นเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ขาดความเชื่อมั่น แต่ใบหน้าของเธอแทบจะไม่ได้แสดงให้เห็นความอ่อนแอใด ๆ เธอโต้กลับอย่างกล้าหาญ "ทำไมมันจะเกี่ยวกับคุณ? มันเป็นสิ่งที่คุณสามารถควบคุม? " ประโยคนี้ก็เหมือนกับว่าเธอได้แหย่กึกที่รังแตนของ! ตา Nangong Liuyun ของเป็นเหมือนใบมีดคมโค้งจากมิลเลนเนียมบล็อกเก่าของน้ำแข็งเปิดตัวโหดเหี้ยมที่ซู Luo คิดโกรธของเขาเติบโตโดยไม่ต้องยับยั้งชั่งใจเน้นแต่ละคำที่เขากล่าวว่า: "คุณบอกว่าอีกครั้งอีกครั้งหนึ่ง." ซู Luo มีความรู้สึกผิดเล็ก ๆ น้อย ๆ แต่ต้องมาถึงที่จุดเชื่อมต่อนี้ใครก็ตามที่แสดงให้เห็นความอ่อนแอจะยืนอยู่บนด้านการสูญเสีย ดังนั้นซู Luo อย่างกล้าหาญยกขึ้นคางของเธอเธอกลับ unblinkingly แสงจ้าของเขากับแสงจ้า: "กิจการของฉันไม่มีอะไรจะทำอย่างไรกับคุณ ก่อนที่มันจะไม่เกี่ยวข้องกับคุณตอนนี้ก็ไม่เกี่ยวข้องกับคุณและในอนาคตก็จะยิ่งไม่เกี่ยวข้องกับคุณ! " Nangong Liuyun ใบหน้าหมองคล้ำได้เกี่ยวกับการระเบิดเหมือนพายุในช่วงเวลาใดและดวงตาของเขาประกายด้วยความกระหายเลือด น้ำค้างแข็ง. ตอนนี้ดวงจันทร์ในท้องฟ้าที่ถูกซ่อนอยู่ในหมู่ชั้นหนาของเมฆ ทั้งหมดในทันที, แฟลชจากฟ้าผ่าลายที่ผ่านมา ต่อไปนี้ปิดอยู่เบื้องหลังเสียงดังก้องของฟ้าร้องเริ่มเสียงในความเงียบของคืน. สภาพอากาศในขณะนี้เปลี่ยนแปลงอย่างกระทันหัน. ลมพายุเหมือนแผดเสียงและฝนตกหนักไหลรินลงมา. ฟ้าผ่าประกายและฟ้าร้องครางท้องฟ้าที่เห็นได้ชัด ก็กลายเป็นเมฆส่องแสงอยู่บนด้านข้างของใบหน้าหล่อ Nangong Liuyun ของเปรียบ มันทำให้เขาดูมากยิ่งขึ้นที่เป็นอันตรายและน่ากลัว เขามองโหดร้ายที่ผู้คนจะไม่กล้าที่จะมองตรงไปที่เขา. ทันใดนั้นนิ้วผอมและหยกเหมือนเขาคว้าและบีบคอซู Luo ของ! ชนิดของความรู้สึกตื่นตกใจของการมีลมหายใจของเธอตัดออกไปเริ่มต้นที่จะแพร่กระจายผ่านทางซู หัวใจของ Luo. อย่างไรก็ตามซู Luo ไม่ได้ขอการให้อภัย เธอเพียงแค่พยายามที่จะทำลายเปิดมือของเขาผ่านความดื้อรั้นที่แท้จริงโดยใช้ความแข็งแรงของเธอ. อย่างไรก็ตามความแตกต่างในระดับที่เห็นได้ชัดคือการที่คมชัดในความแข็งแรงอาจจะเห็นได้อย่างรวดเร็ว วิธีที่สองการจัดอันดับซู Luo อาจจะเป็นอันดับที่เจ็ดของฝ่ายตรงข้าม Nangong Liuyun หรือไม่ยังคงมากยิ่งขึ้นเพื่อที่ Nangong Liuyun ตอนนี้จมอยู่ตรงเข้าผื่นรัฐไร้ความปรานีของจิตใจ เขาก็ยิ่งไม่เต็มใจที่จะกลับออกและปล่อยให้ไป. ไม่ว่าวิธีการที่ยากซู Luo พยายามเธอไม่สามารถแงะมือของเขาออกจากกัน ในทางตรงกันข้ามเพราะต้านทานปากแข็งซู Luo ของ Nangong Liuyun ที่แข็งแกร่งและมีประสิทธิภาพห้านิ้วเป็นเหมือนตะขอเหล็กยิ่งเธอพยายามที่เข้มงวดมากขึ้นมันก็กลายเป็น! มันมีเพื่อให้แน่นว่ามันเกือบจะตัดคอซู Luo ของ. ลำคอของเธอ ยังคงปวดเป็นถ้ามันเป็นเผาไหม้เธอไม่สามารถหายใจในอากาศบริสุทธิ์และใบหน้าของเธอพองเปลี่ยนสีแดง เธอเจ็บปวดอ้าปากค้างสำหรับการหายใจ แต่ไม่สามารถหายใจแม้ด้ายของอากาศ มันถูกตัดขาดโดยคู่ Nangong Liuyun ของมือใหญ่. สติของเธอมากขึ้นและเลือนเพิ่มเติม ... ซู Luo รู้สึกว่าร่างกายทั้งหมดของเธอเบาโหวงลอยไปมาราวกับว่าจิตวิญญาณของเธอกำลังจะบินหนีไป. เพียงเมื่อ วิสัยทัศน์ซู Luo กลายเป็นเลือนเงาหนาโน้มตัวไปข้างและก้มลง ด้วยท่าทางที่ไม่มีใครเทียบเขาอย่างรุนแรงและการกดขี่ครอบครองริมฝีปากสีแดงของเธอ คำหนึ่งของอากาศบริสุทธิ์เช่นเส้นไหมเลื่อนเข้าไปในปอดหายใจของเธอ. เพ้อซู Luo กำที่ฟางเส้นสุดท้ายที่สามารถช่วยชีวิตของเธอว่าทำไมเธอจะยินดีที่จะปล่อยให้ไป? เขาอย่างยิ่งซุกซนย้ายไปรอบ ๆ ในปากของเธอ . เธอเอาใจใส่เติมสำคัญอากาศเพื่อความอยู่รอดของเธอจากปากของเขา. เธออนุญาตให้เขาไปไหนมาไหนได้อย่างอิสระไม่ว่าสิ่งที่เธอไม่สามารถต่อต้านเขา. พวกเขาทั้งสองกอดใกล้แน่นแต่ละสละสิ่งที่เขาหรือเธอต้องการ. มัน เป็นเพียงคนเดียวหลังจากที่มีระยะเวลานานไม่คู่ของขนาดใหญ่มือผอมแน่นจับที่ลำคอของเธอที่ในที่สุดก็เริ่มที่จะถอยห่าง เพียง แต่การแสดงออกของเขาก็ยังคงเป็นที่กระหายเลือดเป็นมาก่อน มันเป็นความเมตตาและน้ำแข็งเย็นกับกระดูก. "Luo Luo จงเชื่อฟังจากนี้ไปคุณจะต้องไม่ซนนี้อีกครั้ง". Nangong Liuyun ช้าลูบสีแดง, ริมฝีปากบวมซู Luo ของที่ได้รับการดูด ที่มุมปากของเขานิด ๆ ติดยาเสพติดเข้ามาในรอยยิ้มระยำตำบอนเสน่ห์และมีเสน่ห์ แต่รอยยิ้มที่ไม่เคยมาถึงตาของเขาดวงตาของเขาพบว่าเย็นเป็นมาก่อนเพื่อมนุษยธรรม. ผู้ชายคนนี้ ... .was ก็น่ากลัวเกินไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในขณะนี้ ทั้งสองถูกอย่างแหลมคม ตรงข้ามกัน กับทั้งจะให้นิ้ว พวกเขาทั้งสองก็จ้องมองที่แต่ละอื่น ๆและเต็มใจที่จะ outdone ." ใครอีกล่ะ ? " นังก๊อก liuyun Phoenix ตาเป็นครึ่งแคบอันตรายสูง ตาของเขามีชนิดของ chilliness ที่จะหยุดหัวใจของคนที่เต้น คู่ของกระหายเลือดนักเรียนแน่นจ้องซูหลอ เหมือนสัตว์ที่บ้าดีเดือดหัวใจของซูหลัวออกจะขาดความมั่นใจ แต่ใบหน้าของเธอแทบจะไม่แสดงความอ่อนแอ เธอกล้าสวนกลับกลับ : " ทำไมมันเกี่ยวกับคุณ มันเป็นสิ่งที่คุณสามารถควบคุมได้ "ประโยคนี้เป็นถ้าเธอมีทันที poked ที่รังแตน !ก็นังก๊อก liuyun ตาเหมือนใบมีดคมโค้งจากสหัสวรรษเก่าก้อนน้ำแข็ง ดันไปเปิดตัวที่ซูหลอ . ความคิดที่รุนแรงของเขาเติบโตโดยไม่ต้องยับยั้งชั่งใจ เน้นแต่ละคำ เขากล่าวว่า : " คุณพูดแบบนั้นอีกครั้ง "ซูหลัวมีผิดนิดหน่อยความรู้สึกผิดชอบชั่วดี แต่เมื่อมาถึงจุดนี้ ใครก็ตามที่แสดงความอ่อนแอ จะยืนข้างที่แพ้ . ดังนั้น ซู ลู อย่างกล้าหาญ ยกคางเธอ เธอกลับมองเขาด้วยสายตาอย่างไม่กระพริบตา " เรื่องของฉัน ไม่เกี่ยวกับคุณ มาก่อน มันก็ไม่เกี่ยวกับคุณ แต่ตอนนี้มันไม่เกี่ยวกับคุณ และในอนาคตก็จะยิ่งไม่เกี่ยวกับคุณ ! "liuyun darkening ของนังก๊อกหน้ากำลังจะระเบิดเหมือนพายุในขณะใด ๆ และดวงตาประกายกับฟรอสต์กระหายเลือดตอนนี้ ดวงจันทร์ในท้องฟ้าที่ซ่อนอยู่ระหว่างชั้นหนาของเมฆ ทันใดนั้น สายฟ้าฟาดลายในอดีต ตามติดเบื้องหลัง เสียงฟ้าร้องเริ่มเสียงในความเงียบของค่ำคืนอากาศในช่วงเวลานี้ก็เปลี่ยนไปพายุลมและฝนกระหน่ำหนักเหมือนภาพยนต์นั้นตะโกนใส่ลงฟ้าร้องฟ้าผ่าประกายและส่งเสียงดัง ท้องฟ้าที่ชัดเจนก็จะกลายเป็นเมฆที่ส่องแสงบนด้านข้างของนังก๊อก liuyun หน้าหล่อหาตัวจับยาก . มันทำให้เขาดูมากขึ้นเป็นอันตรายและน่ากลัว เขาดูโหดร้ายที่คนไม่กล้าที่จะมองหน้าเขาทันใดนั้น เขาสูงโย่งและหยกเหมือนนิ้วมือจับหนีบคอซูหลอ !ชนิดของแตกตื่น ความรู้สึกของการหายใจของเธอตัดเริ่มแพร่กระจายผ่านหัวใจของซูหลอ .อย่างไรก็ตาม ซู ลู ไม่ได้ขอร้องให้เขายกโทษให้ เธอแค่พยายามจะงัดมือของเขาผ่านอิดความดื้อ ใช้พลังทั้งหมดของเธออย่างไรก็ตาม ระดับความแตกต่างที่ชัดเจน , คมชัดในความแข็งแรงอาจจะเห็นได้ทันที ทำไมอันดับที่สอง ซู หลัว เป็น 7 อันดับของนังก๊อก liuyun ฝ่ายตรงข้าม ?ยังคงมีมากขึ้นดังนั้น ใช่ นังก๊อก liuyun แล้วจมลงไปตรงเป็นผื่น , รัฐอำมหิตของจิตใจ เขายิ่งไม่อยากให้กลับ แล้วปล่อยให้ไปไม่ว่าซูหลัวพยายาม เธอก็ไม่ได้แงะออกจากมือของเขา ในทางตรงกันข้าม เพราะซูหลัว ดื้อต่อต้าน ของนังก๊อก liuyun แข็งแกร่งและทรงพลังห้านิ้วเหมือนกับตะขอเหล็ก ยิ่งเธอดิ้นรน , สัด มันเป็น !มันแน่นมาก มันเกือบจะตัดคอของซูหลอ .คอเธอยังคงเจ็บปวด ราวกับว่ามันกำลังไหม้ เธอไม่สามารถหายใจในอากาศที่บริสุทธิ์และใบหน้าของเธอทั้งบวม เปลี่ยนเป็นสีแดง เธอเจ็บปวดกระหืดกระหอบหายใจแต่ไม่สามารถหายใจเข้าก็ด้ายของอากาศ มันตัดขาดกันโดยนังก๊อก liuyun มือคู่ใหญ่สติของเธอมากขึ้นและคลุมเครือ . . . . . . อีก ซู ลู รู้สึกว่าทั้งร่างกายของเธอเบาเหมือนขนนกที่ลอยต่องแต่งราวกับว่าวิญญาณของเธอกำลังจะจากไปเมื่อซูหลัววิสัยทัศน์กลายเป็นปุกปุย เงาหนาโน้มและงอลง ด้วยท่าทางที่หาตัวจับยาก เขาขอ และ overbearingly ครอบครองริมฝีปากแดงของเธอ คำหนึ่งของอากาศบริสุทธิ์ เหมือนเส้นไหม แต่เธอหายใจไม่ออก ปอดที่เพ้อ ซู ลูกุมที่ฟางสุดท้ายที่สามารถบันทึกชีวิตของเธอ แล้วเธอจะยอมปล่อยให้ไป ?เขาอย่างมาก , อย่างซุกซนอยู่ในปากของเธอ เธอไม่แตกต่างกันเติมอากาศที่จำเป็นเพื่อความอยู่รอดของเธอจากปากของเขาเธออนุญาตให้เขาไปอย่างอิสระ ไม่ว่าอย่างไร เธอไม่อาจต่อต้านเขาพวกเขาสองคนกอดชิดกันแน่น แต่ละสละสิ่งที่เขาหรือเธอต้องการมันเป็นเพียงหลังจากที่ นานแสนนาน แล้วใหญ่คู่นั้น สูงโย่งมือแน่นหยิกที่ลำคอของเธอก็เริ่มเปลี่ยนไป แต่สีหน้าของเขาก็ยังคงเป็นแบบนั้นมาก่อน มันเลือดเย็นและเย็นชาจนถึงกระดูก" หลัวหลัว เป็นเด็กดี จากนี้ไป คุณไม่ควรนี้ซนอีก " นังก๊อก liuyun ค่อยๆลูบ ซู ลู แดง บวม ริมฝีปากที่ถูกดูดอยู่ มุมปากนิด ๆ ไดรฟ์เป็นอย่างชั่วร้ายเสน่ห์และเสน่ห์ยิ้ม แต่รอยยิ้มที่ไม่เคยเข้าถึงดวงตาของเขา ตาของเขาเป็นเหมือนน้ำแข็งเย็นก่อน เพื่อให้มนุษย์ผู้ชายคนนี้ . . . . . . . ก็กลัวเกินไป