“There must be a way to control it.

“There must be a way to control it. That damned meat jelly….” Meng Hao gritted his teeth, and his eyes glittered brightly. “Its old enemy… the copper mirror… the parrot….” His eyes glittered even more brightly when he thought about reaching Core Formation. His anticipation soared to new heights.

Three days flashed by, during which time Chen Fan never returned. Obviously, he was so frightened of Meng Hao’s meat jelly that he didn’t dare to come back. If he did, the meat jelly parrot might draw him into another conversation.

It was on the fourth day that he cautiously made his way back. He opened the door to the room, then immediately retreated several steps. When he saw that there was no parrot on Meng Hao’s shoulder, he glanced around the room and then let out a sigh.

Meng Hao could only give him a wry smile. What else could he say?

Chen Fan stood nervously outside the room. “That…. Little Junior Brother, it… it’s gone?” He looked very nervous.

“Pretty much….” replied Meng Hao, standing up and walking out.

Chen Fan let out a long sigh and looked at Meng Hao with a forced smile.

“Little Junior Brother, that parrot of yours is… Wow, what a bird. I truly admire it. Well, no need to talk about it, really. There are only a few more days until the Song Clan’s banquet. I’ve already arranged everything. When it comes time, we can teleport directly there. Today, why don’t you let me show you around the Solitary Sword Sect? After all, when we come back from the Song Clan, this will be your Sect, so you should get to know it.” He grabbed Meng Hao’s sleeve and pulled him out to the courtyard.

Meng Hao’s expression was the same as ever, but in his mind appeared an image of the map of the Southern Domain. The Song Clan was located relatively close to the Violet Fate Sect. As for the Solitary Sword Sect, Meng Hao thought about it a lot during the past days and had finally reached a conclusion. He decided that he would not take advantage of Chen Fan’s offer to join the Solitary Sword Sect.

He still wanted to figure out some way to disguise himself and join the Violet Fate Sect. He would learn Violet Qi from the East as well as alchemy. And he would also figure out a way to get Grandmaster Pill Demon to dispel his poison.

As for the Solitary Sword Sect, Meng Hao didn’t believe that Chen Fan’s master would be able to help him get rid of the poison. He needed the help of someone, not of the Nascent Soul stage, but the Spirit Severing stage!

Meng Hao was certain of this. However, Chen Fan was so warm and welcoming, he didn’t feel it was appropriate to tell him directly. Regarding the Song Clan, Meng Hao very much wanted to go see it; however, because of his concerns regarding the Black Sieve Sect, he was still hesitating.

“I need to figure out a way to get in touch with Han Bei….” he thought. “She should be able to tell me what ended up happening with the Black Sieve Sect.” He rubbed his bag of holding, and a cold smile touched his lips. There inside was a piece of jade which he could use to keep Han Bei in her place.

He followed Chen Fan around the Solitary Sword Sect. Buildings lined the meandering paths, and streams flowed here and there. The whole place looked both imposing and tasteful.

The two of them chatted as they walked, and soon it was noontime. Eventually, they reached a large circular structure which was filled with hundreds of energetic Solitary Sword Sect disciples.

“This is the Battle Arena,” explained Chen Fan, “where Solitary Sword Sect disciples can fight each other. You can injure, but not kill. There are strict punishments for anyone who breaks the rules.”

Meng Hao looked at it and was about to walk away when suddenly, his brow furrowed. A sinister voice suddenly rang out.

“Guests can fight in the Battle Arena to exchange techniques with our Sect disciples. I, Li, shall enter the arena. I would like to invite this outsider guest… to duel with me if he dares!” It was none other the middle-aged man named Li. A hypocritical smile covered his face as he strolled out from the crowd, staring mockingly at Meng Hao.

“Will you hide behind your Elder Brother again? Can you even make a single attack, you good-for-nothing loser? If you don’t dare to fight, then you’d better hope you don’t have to face me again in the future.”

Everyone’s eyes came to rest on Meng Hao and Chen Fan.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ต้องมีวิธีที่จะควบคุมมัน ที่เคราะห์ร้ายเนื้อวุ้น..." เฮา เมง gritted ฟันของเขา แล้วตาแวววาวสดใส "ศัตรูเก่า...ทองแดงกระจก...นกแก้ว..." ตาแวววาวสดใสมากยิ่งขึ้นเมื่อเขาคิดถึงก่อตัวหลัก ความคาดหวังของเขาเพิ่มสูงขึ้นไปอีกระดับสามวันประกาย ช่วงเวลาซึ่งผวนไม่ส่งกลับ อย่างชัดเจน เขาก็กลัวดังนั้นของเมงเฮาเนื้อเยลลี่ที่เขาไม่กล้ากลับมา หากเขาได้ นกแก้วเนื้อวุ้นอาจดึงเขาเข้าสนทนาอื่นมันเป็นวันสี่ที่เขาทำทางของเขากลับด้วยความระมัดระวัง เขาเปิดประตูไปยังห้อง จาก นั้นทันทีสภาพระส่ำหลายขั้นตอน เมื่อเขาเห็นว่า มันมีนกแก้วไม่บนไหล่เมงเฮา เขา glanced รอบ ๆ ห้อง และจากนั้น ให้ออกด้วย[เมงเฮาสามารถเท่านั้นให้เขายิ้ม wry เขาอาจพูดอะไรได้ผวนเป็นยืนนอกห้องพัก "ที่... น้องจูเนียร์ มัน... มันหายไป" เขาดูมากประสาท"สวยมากค่ะ..." ตอบกลับเมงเฮา ลุกขึ้นยืน และเดินออกผวนให้ออกถอนหายใจยาว และดูเมงเฮา ด้วยรอยยิ้มที่ถูกบังคับ"น้องจูเนียร์ ว่านกแก้วของคุณจะ... ว้าว นกอะไร ฉันแท้จริงชื่นชมมัน ดี ไม่จำเป็นต้องพูดคุยเกี่ยวกับมัน จริง ๆ มีเพียงไม่กี่วันจนถึงงานเลี้ยงของกองทัพเพลง ผมได้แล้วจัดทุกอย่าง เมื่อมันมาเวลา เราสามารถเทเลพอร์ตโดยตรงมี วันนี้ ทำไมไม่คุณทำให้ดูใกล้เคียงนิกายดาบโดดเดี่ยว หลังจากที่ทุก เมื่อเรากลับมาจากกองทัพเพลง นี้จะเป็นนิกายของคุณ ดังนั้นคุณควรจะรู้ว่า" เขาคว้าแขนเมงเฮา และดึงเขาออกมาลานภายในเมงเฮานิพจน์ถูกเหมือนกับที่เคย แต่ ในใจของเขาปรากฏ ภาพแผนที่ภาคใต้โดเมน เพลงกองทัพถูกตั้งอยู่ค่อนข้างใกล้เคียงกับนิกายชะตากรรมสีม่วง สำหรับนิกายดาบโดดเดี่ยว เมงเฮาคิดเกี่ยวกับมันมากระหว่างวันผ่านมา และในที่สุดก็ได้มาถึงข้อสรุปที่ เขาตัดสินใจว่า เขาจะไม่ใช้ประโยชน์จากข้อเสนอของ Chen Fan เข้าร่วมนิกายดาบโดดเดี่ยวเขายังคงต้องการใช้เพื่อปกปิดตัวเอง และเข้าร่วมนิกายชะตากรรมสีม่วง เขาจะเรียนรู้ฉีม่วงจากตะวันออกรวมทั้งขลัง และเขายังจะคิดออกวิธีปีศาจยา Grandmaster ที่จะปัดพิษของเขาส่วนดาบโดดเดี่ยวนิกาย เฮาเมงไม่เชื่อว่า เฉินพัดลมหลักจะสามารถช่วยให้เขากำจัดยาพิษ เขาต้องการความช่วยเหลือ ของผู้อื่น ไม่ ของเวที Nascent วิญญาณ แต่ขั้นตอน Severing วิญญาณเมงเฮาสุดนี้ อย่างไรก็ตาม ผวนด้วย และต้อนรับ เขาไม่ได้รู้สึกมันเหมาะที่จะบอกเขาโดยตรง เกี่ยวกับกองทัพเพลง เมงห้าวมากอยากไปดู อย่างไรก็ตาม เนื่องจากความกังวลของเขาเกี่ยวกับนิกายตะแกรงดำ เขาก็ยังอย่าลังเลใจ"ฉันต้องการหาทางในการติดต่อกับเป่ยฮั่น..." เขาคิดกัน" เธอควรจะบอกฉันสิ่งสิ้นสุดที่เกิดขึ้นกับนิกายตะแกรงดำ" เขาลูบถือถุงของเขา และรอยยิ้มเย็นสัมผัสริมฝีปากของเขา ภายในมีชิ้นส่วนของหยกซึ่งเขาสามารถใช้เพื่อเก็บเป่ยฮั่นในของเธอเขาตามผวนรอบนิกายดาบโดดเดี่ยว อาคารเรียงรายเส้นทางคดเคี้ยว และกระแสไหลที่นี่และมี สถานทั้งหมดมองทั้งสง่างาม และมีรสนิยมสองคนนั้นคุยขณะเดิน และเร็ว ๆ นี้ ก็ noontime สุด พวกเขามาถึงโครงสร้างแบบวงกลมขนาดใหญ่ที่เต็มไป ด้วยสาวกนิกายดาบที่โดดเดี่ยวที่มีพลัง"นี่คือเวทีการต่อสู้ อธิบายผวน "ที่เหล่าสาวกนิกายดาบโดดเดี่ยวสามารถต่อสู้กันได้ คุณสามารถทำร้าย แต่ฆ่าไม่ มีการลงโทษที่เข้มงวดสำหรับทุกคนที่แบ่งกฎ"เมงเฮาดู และก็จะเดิน เก็บเมื่อจู่ ๆ คิ้วของเขางุ่นง่าน เสียงอุบาทว์ก็รังออก"ท่านสามารถต่อสู้ในเวทีการต่อสู้แลกเปลี่ยนเทคนิคกับสาวกนิกายของเรา ฉัน Li จะใส่เวที อยากจะเชิญชวนผู้คนนอกนี้...ดวลกับฉันถ้าเขากล้า" มันเป็นใครอื่นคนวัยกลางคนที่ชื่อหลี่ รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ครอบคลุมใบหน้าของเขา ตามที่เขา strolled ออกจากฝูงชน ป่าจ้องเมงเฮา"จะคุณซ่อนอยู่เบื้องหลังของคุณพี่อีกครั้ง คุณยังสามารถทำให้โจมตีเดี่ยว คุณ good-for-nothing ผู้แพ้ ถ้าคุณไม่กล้าที่จะต่อสู้ แล้วคุณจะดีขึ้นหวังว่า คุณไม่ต้องทิ้งอีกในอนาคต"สายตาของทุกคนมาพักผ่อนในเฮาเมงและเฉินพัดลม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ต้องมีวิธีที่จะควบคุมมัน ที่เนื้อวุ้นไอ้ ... . "เม้งเฮา gritted ฟันของเขาและดวงตาของเขาประกายสดใส "ศัตรูเก่า ... กระจกทองแดง ... นกแก้ว ... ." ดวงตาของเขาประกายสดใสมากยิ่งขึ้นเมื่อเขาคิดเกี่ยวกับการเข้าถึงหลักของการพัฒนา ความคาดหวังของเขาเพิ่มสูงขึ้นถึงความสูงใหม่. สามวันประกายโดยช่วงเวลาที่เฉินแฟนไม่เคยกลับมา เห็นได้ชัดว่าเขาจึงกลัวเนื้อวุ้นเม้งเฮาว่าเขาไม่กล้าที่จะกลับมา ถ้าเขาไม่, นกแก้วเนื้อวุ้นอาจจะดึงเขาเข้าสู่การสนทนาอีก. มันเป็นในวันที่สี่ว่าเขาระมัดระวังทำทางของเขากลับมา เขาเปิดประตูห้องแล้วทันทีถอยหลายขั้นตอน เมื่อเขาเห็นว่ามีนกแก้วที่ไม่มีบนไหล่เม้งเฮาเขาชำเลืองมองไปรอบ ๆ ห้องแล้วให้ออกถอนหายใจ. เม้งเฮาเท่านั้นที่จะให้เขามีรอยยิ้มบอกบุญ สิ่งที่คนอื่นเขาอาจจะพูด? เฉินพัดลมยืนหงุดหงิดนอกห้อง "ที่…. น้องชายคนเล็กจูเนียร์มัน ... มันหายไป? "เขามองประสาทมาก. " สวยมาก ... . "ตอบเม้งเฮาลุกขึ้นยืนและเดินออกไป. เฉินพัดลมให้ออกถอนหายใจยาวและมองไปที่เม้งเฮาด้วยรอยยิ้มบังคับ. " ลิตเติ้ล จูเนียร์บราเดอร์, นกแก้วของเธอที่เป็น ... ว้าว, สิ่งที่เป็นนก แท้จริงฉันชื่นชมมัน ดีไม่มีความจำเป็นที่จะพูดคุยเกี่ยวกับมันจริงๆ มีเพียงไม่กี่วันจนจัดเลี้ยงเพลงของตระกูลเป็น ผมเคยจัดมาแล้วทุกอย่าง เมื่อถึงเวลาที่เราสามารถส่งผ่านทางไกลโดยตรงมี วันนี้ทำไมคุณไม่ให้ผมแสดงรอบโดดเดี่ยวดาบนิกาย? หลังจากที่ทุกคนเมื่อเรากลับมาจากเพลงตระกูลมานี้จะเป็นนิกายของคุณดังนั้นคุณควรจะได้รับรู้ว่ามัน. "เขาคว้าแขนเม้ง Hao และดึงเขาออกไปคอร์ทยาร์ด. แสดงออกเม้งเฮาเป็นคนเดียวกับที่เคย แต่ ในใจของเขาปรากฏภาพของแผนที่ของโดเมนที่ภาคใต้ เพลงแซ่ตั้งอยู่ค่อนข้างใกล้เคียงกับสีม่วงโชคชะตานิกาย สำหรับโดดเดี่ยวดาบนิกายเม้งเฮาคิดเกี่ยวกับมันมากในช่วงวันที่ผ่านมาและก็มาถึงข้อสรุปในที่สุด เขาตัดสินใจว่าเขาจะไม่ใช้ประโยชน์จากข้อเสนอของแฟนคลับของเฉินที่จะเข้าร่วมโดดเดี่ยวดาบนิกาย. เขายังคงต้องการที่จะคิดหาวิธีการบางอย่างเพื่อปลอมตัวและเข้าร่วมชะตากรรมสีม่วงนิกาย เขาจะเรียนรู้ม่วงฉีจากทางทิศตะวันออกเช่นเดียวกับการเล่นแร่แปรธาตุ และเขาก็จะคิดหาวิธีที่จะได้รับยาแกรนด์มาสเตอร์ปีศาจที่จะปัดเป่าพิษของเขา. ในฐานะที่เป็นโดดเดี่ยวดาบนิกายเม้ง Hao ไม่เชื่อว่าเจ้านายเฉินแฟนจะสามารถที่จะช่วยให้เขาได้รับการกำจัดสารพิษ เขาต้องการความช่วยเหลือของคนที่ไม่ได้ของระยะตั้งไข่วิญญาณ แต่พระวิญญาณสั้เวที! เม้งเฮาเป็นบางอย่างนี้ อย่างไรก็ตามเฉินพัดลมจึงอบอุ่นและเป็นมิตรเขาไม่ได้รู้สึกว่ามันมีความเหมาะสมที่จะบอกเขาโดยตรง เกี่ยวกับเพลงแซ่จ๋า Hao มากอยากจะไปเห็นมัน; แต่เนื่องจากความกังวลของเขาเกี่ยวกับสีดำตะแกรงนิกายเขาก็ยังคงลังเลใจ. "ผมต้องคิดหาวิธีที่จะได้รับในการติดต่อกับฮันบวร์ก ... ." เขาคิดว่า "เธอควรจะสามารถที่จะบอกฉันว่าจบลงด้วยการที่เกิดขึ้นกับสีดำตะแกรงนิกาย." เขาลูบกระเป๋าของเขาถือครองและรอยยิ้มเย็นสัมผัสริมฝีปากของเขา มีอยู่ภายในเป็นชิ้นส่วนของหยกที่เขาสามารถใช้เพื่อให้ฮันบวร์กในสถานที่ที่เธอ. เขาตามเฉินพัดลมรอบโดดเดี่ยวดาบนิกาย อาคารเรียงรายเส้นทางคดเคี้ยวและลำธารไหลที่นี่และมี สถานที่ทั้งมองทั้งการจัดเก็บภาษีและมีรสนิยม. สองของพวกเขาพูดคุยขณะที่พวกเขาเดินและเร็ว ๆ นี้ก็เป็นตอนเที่ยง ในที่สุดพวกเขามาถึงโครงสร้างทรงกลมขนาดใหญ่ซึ่งเต็มไปด้วยหลายร้อยสาวกนิกายโดดเดี่ยวดาบพลัง. "นี่เป็นสังเวียนการต่อสู้" อธิบายเฉินแฟน "ที่สาวกโดดเดี่ยวดาบนิกายสามารถต่อสู้กับแต่ละอื่น ๆ คุณสามารถได้รับบาดเจ็บ แต่ไม่ได้ฆ่า มีการลงโทษที่เข้มงวดสำหรับทุกคนที่แบ่งกฎ. " เม้งเฮามองมันและกำลังจะเดินออกไปทันทีเมื่อคิ้วของเขาขมวด เสียงน่ากลัวจู่ ๆ ดังออกมา. "ผู้เข้าพักสามารถต่อสู้ในสังเวียนการต่อสู้กับเทคนิคการแลกเปลี่ยนกับเหล่าสาวกนิกายของเรา ฉันหลี่จะได้เข้าที่เกิดเหตุ ผมอยากจะขอเชิญชวนให้ผู้เข้าพักคนนอกนี้ ... ดวลกับฉันถ้าเขากล้า! "มันเป็นใครอื่นชายวัยกลางคนชื่อหลี่ รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปกคลุมใบหน้าของเขาในขณะที่เขาเดินออกจากฝูงชนจ้องมองเย้ยหยันที่เม้งเฮา. "คุณจะซ่อนอยู่ข้างหลังพี่ชายของคุณอีกครั้งหรือไม่ คุณยังสามารถทำให้การโจมตีเพียงครั้งเดียวคุณที่ดีสำหรับผู้แพ้อะไร? ถ้าคุณไม่กล้าที่จะต่อสู้แล้วคุณควรที่จะหวังว่าคุณไม่ต้องเผชิญกับฉันอีกครั้งในอนาคต. " สายตาของทุกคนที่เข้ามาพักผ่อนในเม้ง Hao และเฉินพัดลม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" มี . . . . . . วิธีที่ต้องควบคุมมัน กำลังจะ孟浩 gritted เยลลี่เนื้อ . . . . . . . . . . . . . . " " " " " " " ตาของเขาเป็นประกายสดใสฟันและฮิสติดีน " มัน . . . . . . ศัตรูเก่าของทองแดงและกระจก . . . . . . . . . . . . . . ตาของเขาเป็นประกายและ " นกแก้ว " ยิ่งเมื่อเขามีความสุขมากที่เกี่ยวข้องกับการก่อตัวของแนวคิดหลัก soared ของเขาคาดหวังไปสูงใหม่ในช่วงวันที่สาม flashed โดยที่เราไม่กลับเห็นมัน ชัดเจนว่าเขาเป็นของฉัน孟皓ตกใจของเยลลี่เนื้อไม่ให้เขากลับมา ถ้าเขาทำเขาจะวาดภาพนกแก้วเนื้อเยลลี่เข้า conversation อีก .ใช่เขาเป็นเขาในทางกลับในวันสี่ cautiously โฮมเมด เขาเปิดไปที่ประตูห้องทันทีแล้ว retreated หลายขั้นตอน แต่เมื่อเขาเห็น孟皓นกแก้วที่ผมไม่ออนไลน์รอบไหล่ของเขาแล้วแผ่ให้ glanced เฮ้ห้องชาฉันยิ้มให้เขาเพียง孟皓 wry เขาบอกว่าฉันเป็นอะไร ? ? ? ? ? ? ?พัดลมในห้องยืนอยู่ข้างนอก nervously ชา " " " " " " . . . . . . . โรงเรียนมัธยมของน้องชาย . . . . . . . . . . . . . . . . คุณไปหรือยัง ? ? ? ? ? ? ? " เขาดูเครียดมาก" สวยมาก . . . . . . . " " " " " " " 孟浩ตอบการยืนและเดินบนเฮ้ดู陈风ให้ยาวขึ้นและ孟浩ที่บังคับและยิ้ม" น้องชายคุณนกแก้ว . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . นกอะไร ! างานที่แท้จริงของเรา เอาล่ะไม่ต้องพูดถึงมัน มีเพียงบางส่วนที่ตระกูล BlackBerry " s คนแก่เลี้ยงจน宋天 ทุกอย่างที่ฉันได้ arranged และเมื่อมันมาถึงเราโดยตรงสามารถ teleport ? ในวันนี้ , ทำไมคุณไม่ปล่อยผมอยู่ในภาวะที่ดาบซูเธอเหงาใช่มั้ย ? ? ? ? ? ? ? หลังจากที่ฉันกลับมาจากสงขลา . . . . . . . เราเป็นครอบครัวจะถูกคุณรู้ว่าคุณควรจะได้รับภาวะรู้ . . . . . . . " เขา grabbed 孟皓แขนและมือไปดึงเขาออกจากสนาม孟皓 s มันเป็นนิพจน์เดียวกันมาก่อนแต่ในจิตใจของเขา appeared แอนภาพแผนที่ของทางตอนใต้ของเขตข้อมูล " เพลงที่ค่อนข้างปิดการทำภาวะครอบครัวเป็นสีม่วง สำหรับภาวะโดดเดี่ยวเป็นดาบ孟皓ความคิดในช่วงหลายวันและในที่สุดก็สรุปอยู่แล้วและมีความเที่ยงตรงสูง ตัดสินใจที่จะใช้ประโยชน์จากรังสี , . . . . . . . " ไม่ต้องให้กูส่วน S Pan เฉินเจี้ยนฉันคิดว่าเขาทำได้ดี . . . . มีรูปตัวเองวิธี join ที่หมดเวลาและภาวะนางฟ้าสีม่วง รังสีที่สามารถเรียนรู้จากทางตะวันออกที่เป็นกับดักของการเล่นแร่แปรธาตุซื่อฉี เขาอาจจะในรูปแบบของการซื้อ . . . . และคนของเขาไป dispel พิษยาต้นแบบของปีศาจสำหรับภาวะโดดเดี่ยวเป็นดาบ孟浩ไม่เชื่อว่าเขาจะดีจังอาจารย์สามารถช่วยให้เขาได้รับการทำงานของยาพิษ เขาจะไม่ช่วยให้ของที่วิญญาณของ nascent , . . . . . . . . . . . . . . . . แต่ severing Spirit ! ! ! ! ! ! !. . . . . . . ก็ต้อง孟浩 . ผมรู้ว่าไม่ว่าเป็นคนมาก陈风และรังสี welcoming อุ่นไม่ได้รู้สึกว่ามันเหมาะสมกับเขาโดยตรง " เพลงที่เกี่ยวกับครอบครัว孟浩มากอยากจะเห็นมันไม่ว่าคนเราจะให้ความสนใจกับเขามากเพราะยังเป็นสีดำและคัดกรองภาวะ hesitating รังสี" " " " " " . . . . วิธีทำออกไปสัมผัสกับกราฟิกที่เหนือแม่น้ำฮัน . . . . . . . . . . . . . . " " " " " " " ความคิด " เธอช่วยบอกฉันว่าฉันควรทำอะไรกับหน้าจอสีดำบนปลายของส่วนของรังสี . . . . . . . " " " " " " " rubbed ถือกระเป๋าของเขาและริมฝีปากของเขาขยับรอยยิ้มเย็น , มันเป็นภาพที่เขาสามารถใช้เพื่อเก็บที่玉北汉ที่บ้านของเธอเขาอยู่ในภาวะที่โดดเดี่ยวตาม陈风ดาบ อาคารและ streams เส้นทางที่ meandering คิว flowed ที่นี่และมี สถานที่ทั้งหมดที่ดูเหมือนจะ imposing และ tastefulสอง chatted ของพวกเขาเป็น . . . และพวกเขาก็เดินเร็ว noontime ข้างนอก โอ้ , พวกเขาได้ถึงรูปร่างที่ใหญ่และเต็มไปด้วยความเหงาอยู่หลาย disciples ภาวะปริมาณของดาบ. . . . . . . . . . . . . . " " " " " " " แฟน " " " " " " " การต่อสู้สนามกีฬา explained เฉินเจี้ยนในส่วนที่สามารถต่อสู้กับแต่ละอื่นๆ disciples โดดเดี่ยว เซลล์ที่คุณสามารถแต่ไม่ฆ่า ใคร punishments อย่างเคร่งครัดสำหรับการทำลายกฎ "ใน EN และ孟浩คือแดนดูเมื่อเขาทิ้งทันที furrowed บราวน์ เสียงที่ดังขึ้นในความชั่วร้าย" ผมอยู่ในเวทีการต่อสู้การต่อสู้ที่แขกที่มีภาวะ disciples แลกเปลี่ยนกับเทคโนโลยีของเรา เขาจะเข้าไปในสนามกีฬา ผมจะชวนฉันมันคนนอกจี้ . . . . . . . . . . . ถ้าผม dares และการแผ่รังสีซิงโครตรอน " มันไม่ได้ชื่อกลางอื่นๆ et al . รอยยิ้มบนใบหน้า hypocritical ครอบคลุมรังสีจาก mockingly strolled เป็นสายตาของฝูงชนใน孟皓" คุณจะซ่อนอยู่ในตัวเจ้าเก่าของพี่ ? ? ? ? ? ? ? คุณสามารถจะโจมตีคุณโสดแลกอะไรผู้แพ้ที่ดี ? ? ? ? ? ? ? ถ้าคุณไม่อยากให้ฉันต่อสู้ที่ดีที่สุดของคุณและฉันหวังว่าคุณจะหยุดอยู่ที่หน้าฉันมีในอนาคต . "ตาของคุณและที่คุณออนไลน์孟浩มา陈风