I'm bored noja.Even though I've com

I'm bored noja.

Even though I've come to the labyrinth city and all, I'm not allowed to go out of the viceroy mansion even once, this isn't what is promised.

If I don't get stronger by defeating monsters in the labyrinth, I can't become the hero's companion.
But even if I go alone, I surely won't be a match to monsters.

I stare at the dagger with Nooroku family crest and heave a deep sigh. Yes, I got a sprain on the second day of my sword training, and I couldn't even make a spark after training magic continuously for two years. The only things that I can be proud of are embroidery and lacework.

When I was walking on the only place I could freely do so, the courtyard, I heard the voices of boys on the arbor beyond the thickets.

"Uwah, it's really the Bronze Plate! Jeans, you're amazing!"
"Did you make your cousin who has Red Iron Plate that you mentioned before to take you along?"
"Yeah. As the eldest son of an Earl family, I think having at least the Bronze Plate is necessary."

A light brown short haired young man who looks a bit cruel pridefully replies to the two boys who are pressing on him. The plump black haired one should be the fourth son of Baron Larupod, Peison-dono, and the the slightly clever-looking short blond hair should be the third son of Viscount Gohat, Dirun-dono.

The second son of the Marquis, Geritz-dono, and his follower, the second son of Baron Notoke, Lulam-dono don't seem like they find it interesting, they spew venom.

"Fu, fuhn. You must have thrown stones behind your cousin anyway right?"
"Right, right! There's no way you can defeat monsters when you've never even won against Merian with sword."

When the eldest daughter of Baronet Dyukeli, Merian, heard it, she quickly drew her sword and put it on the tip of Lulam-dono's nose.

"Are you saying that my sword is no match for monsters?"
"T, that's not it. I don't mean that, so please put your sword back."

You shouldn't have said careless remark if you're going to beg with cramped face like that. Or is it just how friends act with each other?

I'm a bit envious noja.

After listening to their fun conversations while feeling envious, apparently, they've decided to go to the labyrinth with just them.

"Then I'll pick you all with a carriage tomorrow, so everyone wait after wearing your weapons and armors okay. Please take care not to get found out by your family yourself. I'll prepare everything beside your armors and weapons, so everyone turn in three silver coins each."
"Eh~ that's expensive."

Lulam-dono complains to the experienced Jeans-dono's order.

"Then, can you escape from monsters when they've surrounded you without a smoke ball and a flash ball?"
"It's fine, there's no way we will turn our back from monsters with this many warriors."
"Exactly, we also have Dirun the magician. Dirun can use his wind magic to rout monsters if they surround us."
"Well, there is no monster that my wind magic cannot cut."

Jeans-dono seemed to have been taken by everyone's confident attitude, he lowered it to one silver coin each while heaving.

"I've heard it noja."
"P, princess."

Please take me with you. I couldn't hold that feeling, and jumped out in front of everyone.

"Geritz-dono, Jeans-dono, please noja. Could you take me with you?"

I ask with teary eyes while inclining my head cutely. This would have been the finishing strike if it was my father the king.

Geritz-dono and Jeans-dono couldn't bear against this just like my father the king, they granted my wish with reddened faces.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันเบื่อ noja

ถึงแม้ว่าฉันมาเขาวงกต และเมืองทั้งหมด ผมไม่ได้รับอนุญาตให้ออกไปข้างนอกของอุปราชแมนชั่นแม้แต่ครั้งเดียว นี่ไม่ใช่สิ่งที่เป็นสัญญา

ถ้าฉันไม่ได้แข็งแกร่ง โดยเอาชนะมอนสเตอร์ในเขาวงกต , ฉันไม่สามารถกลายเป็นฮีโร่คู่หู
แต่ถ้าฉันไปคนเดียว ฉันก็จะไม่ตรงกับมอนสเตอร์

ผมมองกริชกับครอบครัวยอด nooroku และดึงถอนหายใจลึกใช่ ผมมีเคล็ดในวันที่สองของการฝึกดาบ และผมก็ไม่สามารถทำให้เป็นประกายแม้หลังจากการฝึกเวทมนตร์อย่างต่อเนื่องเป็นเวลา 2 ปี สิ่งเดียวที่ผมภูมิใจจะปักและลูกไม้

เมื่อฉันเดินในสถานที่เดียวที่ฉันสามารถทำได้ , ลาน , ฉันได้ยินเสียงเด็กบนต้นไม้เหนือสุมทุมพุ่มไม้

" หวา มันเป็นทองแดงแผ่นจริงๆ กางเกงยีนส์คุณน่าทึ่งมาก !
" คุณให้ญาติของคุณที่เป็นแผ่นเหล็กแดงที่คุณกล่าวก่อนพาคุณไปด้วย ? "
" ครับ เป็นลูกชายคนโตของเอิร์ลครอบครัว ข้าคิดว่ามีอย่างน้อยทองแดงแผ่นเป็น "

ผมสั้นสีน้ำตาลอ่อน ชายหนุ่มที่ดูโหดร้ายไปหน่อย pridefully ตอบเด็กชายสองคนที่กดบนเขาดำอวบ ผมควรเป็นลูกชายของบารอน 4 larupod peison โดะ , และเล็กน้อยฉลาดดูผมสั้นสีบลอนด์ควรเป็นลูกคนที่ 3 ของไวเคานต์ gohat dirun , ท่าน

ลูกชายคนที่สองของดยุค geritz โดะ , และผู้ติดตามของเขา ลูกชายคนที่สองของบารอน notoke lulam โดะ , ดอน ไม่เหมือน พวกเขาพบว่ามันน่าสนใจที่พวกเขาพ่นพิษ

" ฟู fuhn .คุณต้องโยนหินหลังญาติของคุณใช่มั้ย ? "
" ใช่ ใช่ ไม่มีวิธีที่คุณสามารถเอาชนะมอนสเตอร์ เมื่อคุณไม่เคยชนะเมเรี่ยนด้วยดาบ "

เมื่อลูกสาวคนโตของบารอนเนต dyukeli เมเรี่ยน , ได้ยินมัน เธอรีบดึงดาบของเธอและวางลงบนปลายของ lulam โดะจมูก

" คุณจะบอกว่า ดาบของฉันจะไม่ตรงกับสำหรับมอนสเตอร์ ?
" T , ไม่ใช่อย่างนั้นผมไม่ได้หมายความอย่างนั้น ดังนั้นโปรดวางดาบกลับ "

เธอไม่ควรบอกว่าประมาทหมายเหตุถ้าคุณไปขอร้องกับคับแคบใบหน้าแบบนั้น หรือมันเป็นแค่สิ่งที่เพื่อนทำกัน

ผม noja บิตอิจฉา

หลังจากฟังการสนทนาของพวกเขาสนุกในขณะที่ความรู้สึกอิจฉา เห็นได้ชัดว่า พวกเขาได้ตัดสินใจที่จะไปที่เขาวงกตมีเพียงพวกเขา .

" งั้นผมจะไปรับคุณกับรถพรุ่งนี้ ทุกคนรอหลังจากสวมใส่อาวุธและชุดเกราะได้ โปรดระมัดระวังอย่าได้พบครอบครัวของคุณด้วยตัวคุณเอง ผมจะเตรียมทุกอย่างให้ นอกจากชุดเกราะและอาวุธ จึงทำให้ทุกคนในแต่ละสามเหรียญเงิน "
" เอ๋ ~ นั่นมันแพง "

lulam ท่านบ่นให้มีประสบการณ์กางเกงยีนส์ท่านสั่ง

" แล้วคุณสามารถหนีจากมอนสเตอร์ที่เมื่อพวกเขาได้ล้อมคุณปราศจากควันบอลและลูกบอลแฟลช ?
" ไม่เป็นไร ไม่มีทางที่เราจะกลับจากมอนสเตอร์ที่มีหลายนักรบ "
" จริงๆ แล้ว เรายังได้ dirun ผู้วิเศษ dirun สามารถใช้ลมมายากลของเขาจะปลุกให้มอนสเตอร์ถ้าพวกเขาล้อมรอบเรา . "
" เอ่อ มันไม่มีสัตว์ประหลาดที่เวทมนตร์ไม่สามารถตัดลม

"กางเกงยีนส์ท่านดูเหมือนจะได้รับการถ่ายโดยทุกคนมั่นใจทัศนคติ เขาลดลงไปหนึ่งเหรียญเงินแต่ละขณะตายเลย

" ผมเคยได้ยินมัน noja "
" P , เจ้าหญิง "

กรุณาพาฉันกับคุณ ฉันไม่สามารถรั้งความรู้สึกนั้น และกระโดดออกมาต่อหน้าทุกคน

" geritz โดะโดะ , กางเกงยีนส์ , โปรด noja . คุณสามารถพาฉันกับคุณ ?

ผมถามด้วยตาที่มีน้ำตา ขณะที่แนวโน้มเอียงหัวของฉันว่าน่ารักนี้จะได้รับการตี ถ้าเป็นกษัตริย์พ่อ

geritz โดะและกางเกงยีนส์ท่านทนไม่ได้กับเรื่องนี้ เหมือนพ่อ พระราชาก็ประทานพรให้ผมด้วย reddened หน้า