So at my Jensen auto I wrote a litt

So at my Jensen auto I wrote a little blurb in my autograph book to amuse myself because I naively assumed he wouldn't have time to read it. Then I realised he was starting to read it and tried to stop him but by then he knew it was something naughty and would not be distracted. He said, "well, it's all factual!" Then he showed it to his handler and all the time he was saying how do you know? Then he called another staff member over and made her read it. The whole exchange seemed like it took forever but at the end he smirked at me and said, "yeah, you know." And I grinned back and gave him a 'hell yeah' grin

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดังนั้น ที่ฉันอัตโนมัติเจน ผมเขียนอธิบายสั้น ๆ เล็กน้อยในหนังสือของฉัน autograph จะตลกตัวเองเนื่องจากผม naively ถือว่า เขาไม่มีเวลาอ่านมัน แล้วคราวเขาก็เริ่มที่จะอ่าน และพยายามที่หยุดเขา แต่แล้ว เขารู้ว่า มันสิ่งที่ซน และไม่ฟุ้งซ่าน เขากล่าวว่า "ดี มันเป็นข้อเท็จจริงทั้งหมด" เขาแสดงให้เห็นการจัดการของเขา แล้วตลอดเวลาที่เขาพูดคุณรู้ได้อย่างไร เขาเรียกว่าพนักงานอื่นผ่าน แล้วทำให้เธออ่าน การแลกเปลี่ยนทั้งหมดดูเหมือนเสร็จ แต่ในตอนท้าย เขา smirked ที่ฉัน และกล่าว ว่า "ใช่ คุณรู้จัก" และฉัน grinned กลับ และให้เขายิ้ม 'ใช่นรก'

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดังนั้นในเซ่นอัตโนมัติของฉันฉันเขียนประกาศแจ้งเล็ก ๆ น้อย ๆ ในหนังสือแจกลายเซ็นของฉันจะเป็นที่ชอบใจตัวเองเพราะผมถือว่าไร้เดียงสาเขาจะไม่ได้มีเวลาที่จะอ่านมัน จากนั้นฉันก็ตระหนักว่าเขาก็เริ่มที่จะอ่านมันและพยายามที่จะหยุดเขา แต่แล้วเขาก็รู้ว่ามันเป็นสิ่งที่ซนและจะไม่ฟุ้งซ่าน เขากล่าวว่า "ดีก็เป็นข้อเท็จจริงทั้งหมด!" จากนั้นเขาก็แสดงให้จัดการและตลอดเวลาที่เขาบอกว่าวิธีการทำคุณรู้หรือไม่? จากนั้นเขาก็เรียกพนักงานอีกกว่าและทำให้เธออ่านมัน การแลกเปลี่ยนทั้งดูเหมือนว่ามันเอาไปตลอดกาล แต่ในท้ายที่สุดเขา smirked ที่ผมและกล่าวว่า "ใช่คุณรู้ว่า." และฉันยิ้มกลับมาและทำให้เขามี 'นรกใช่' รอยยิ้ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดังนั้นที่ผมเขียนคำนิยมโดยเจนเซ่นน้อยในหนังสือลายเซ็นผมที่จะชอบใจตัวเองเพราะผมยังคิดว่าเขาคงไม่มีเวลาที่จะอ่านมัน แล้วฉันตระหนักว่าเขาเริ่มที่จะอ่านมันและพยายามที่จะหยุดเขา แต่ตอนนั้นเขารู้ว่ามันซนและจะไม่วอกแวก เขากล่าวว่า " มันเป็นความจริง ! แล้วเขาก็ให้ผู้จัดการของเขาตลอดเวลา เขาบอกว่า คุณรู้ได้ยังไง ? แล้วเขาก็เรียกพนักงานมาอีก และทำให้เธออ่านมัน ทั้งตราดูเหมือนจะใช้เวลาตลอดไป แต่ในที่สุด เขาแสยะยิ้มใส่ฉันและกล่าวว่า " ใช่ คุณก็รู้ " ฉันยิ้มจนเห็นฟันกลับไปและให้เขาเป็น ' ใช่ ' นั่ง