The arrogance was plain on the old

The arrogance was plain on the old man’s face as he responded, “Considering you came with a command medallion, and since I owe you a favor, I might as well help out. It will only be this one time, though. Don’t think it will happen again. Also, I make no guarantees regarding victory or defeat.”

Old man Shui Mu’s gaze suddenly came to rest on Meng Hao and he suddenly appeared to be annoyed. Then he looked at Meng Hao’s Greenwood Wolves, and his eyes glittered. This wasn’t his first time seeing them; he had noticed long ago they seemed extraordinary. However, they weren’t enough for him to truly care about.

Shui Mu looked over at Wu Ling and frowned. “What’s he doing here?”

Wu Ling hesitated. “He was invited by my younger brother,” she said softly. “Grandmaster Shui Mu….”

Shui Mu’s annoyed expression grew even more obvious and he let out a cold harumph. “Considering that you’ve invited others, then I’m afraid I won’t be participating.” His expression dark, he flicked his sleeve, turned, and walked back into his courtyard. In his mind, it was inconceivable that he, a Dragoneer, could possibly participate in any activity with a mere Neo-Demon Kennelist.

Meng Hao’s eyes flickered slightly as he watched Shui Mu turning to stalk off. He said nothing, but rather waited to see how Wu Chen and Wu Ling would handle the situation.

Wu Ling was starting to get really nervous. She had spent a lot in her efforts to get help from Grandmaster Shui Mu. Glaring hatefully at Meng Hao, she followed after Shui Mu, her face filled with an expression of entreaty. She rattled off an endless stream of words as she tried to convince him to come back. Eventually, she gritted her beautiful teeth and offered even more compensation. Shui Mu eventually gave a begrudging nod, then returned, walking past Meng Hao without giving him a passing glance.

Wu Ling breathed a sigh of relief. However, the bitterness she felt in her heart only deepened. She gave Wu Chen a meaningful look, and then shook her head slowly. She was disappointed, she really did feel that it had been a big mistake on Wu Chen’s part not to listen to her advice from the beginning.

Sighing, Wu Ling followed behind Grandmaster Shui Mu as he walked off. Meng Hao smiled indifferently as he followed. As for Wu Chen, he looked thoughtful as he walked. The small group left the Neo-Demon Kennelist district and made their way up the mountain to an open square which was cut into the side of the mountain. Its surface was smooth granite.

Meng Hao looked around as they walked, whereas Wu Chen was lost in thought. Up ahead, Wu Ling took out a branch, which she waved out in front of her. A green beam of light appeared that shot up into the sky and then exploded.

The resulting boom seemed to shake Wu Chen out of his reverie. He took a deep breath and the looked up toward the explosion. Ten beams of light immediately shot out from ten different houses located on the mountain. Moments later, ten people emerged. In addition, various other Crow Scout Tribe members from down below the mountain began to make their way up. Wu Chen turned toward Meng Hao, a look of determination in his eyes. He clasped hands and bowed deeply.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความหยิ่งเป็นธรรมดาบนใบหน้าของชายชราเป็นเขาตอบ "พิจารณาคุณมาพร้อมกับคำสั่งตกแต่งเหรียญ และตั้งแต่รู้โปรดปราน ฉันอาจเป็นอย่างดีช่วยออก ก็จะเวลาหนึ่ง แม้ว่า ไม่คิดว่า มันจะเกิดขึ้นอีกครั้ง นอกจากนี้ ฉันทำไม่รับประกันเกี่ยวกับชัยชนะหรือพ่ายแพ้"มองหมู่ Shui ของคนเก่าก็มาพักผ่อนในเฮาเมง และเขาก็ดูเหมือนจะรำคาญ แล้ว เขามองไปที่หมาป่าเมงเฮากรีนวู้ด และแวววาวดวงตาของเขา นี่ไม่ใช่ครั้งแรกของเขาที่เห็นพวกเขา เขาได้สังเกตเห็นมานานพวกเขาดูเหมือนไม่ธรรมดา อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่เพียงพอสำหรับเขาที่จะใส่ใจอย่างแท้จริงฮวงจุ้ยหมู่มองไปที่ Wu Ling และ frowned "คือเขาทำอะไรที่นี่"Wu Ling ลังเล "เขาได้รับเชิญจากน้องชายของฉัน ขึ้น "Grandmaster Shui Mu..."ฮวงจุ้ยหมู่รำคาญนิพจน์เติบโตชัดเจนยิ่ง และเขาให้ออก harumph ความเย็น "พิจารณาว่า คุณได้เชิญผู้อื่น แล้วฉันกลัว ฉันจะไม่สามารถเข้าร่วม" เขาแสดงออกเข้ม เขา flicked เขาแขน เปิด และเดินกลับเข้าไปในลานของเขา ในใจของเขา ก็เล่าว่า เขา Dragoneer อาจสามารถร่วมกิจกรรมใด ๆ กับ Kennelist นีโอปีศาจมีเพียงตาเมงเฮา flickered เล็กน้อยเขาได้ดูฮวงจุ้ยหมูหันไปก้านปิด เขากล่าวว่า ไม่มีอะไร แต่แทนที่จะ รอดูว่าเฉินอู่และอู่หลิงจะจัดการกับสถานการณ์อู่หลิงก็เริ่มที่จะได้รับประสาทจริง ๆ เธอได้ใช้เวลามากในความพยายามของเธอเพื่อขอความช่วยเหลือจากหมู่ Grandmaster Shui แกลริงอินเตอร์ hatefully ที่เฮาเมง เธอตามหลังฮวงจุ้ย Mu ใบหน้าของเธอเต็มไป ด้วยการแสดงออกมาขอร้อง เธอ rattled ปิดกระแสสิ้นสุดคำตอนที่พยายามจะโน้มน้าวให้เขากลับมา ในที่สุด เธอ gritted เธอฟันสวย และเสนอค่าตอบแทนมากขึ้น หมู่ Shui ก็ให้พยักหน้าคิริ แล้ว ส่งกลับ เดินผ่านมาเฮาเมงโดยไม่ให้เขารวดเร็วผ่านWu Ling หายใจด้วย[บรรเทา อย่างไรก็ตาม ความขมขื่นที่เธอรู้สึกในหัวใจของเธอเท่านั้นกราว เธอให้ดูมีความหมายวูเฉิน และส่ายหัวของเธออย่างช้า ๆ เธอผิดหวัง เธอไม่รู้สึกว่า มันเป็นความผิดพลาดใหญ่ส่วนอู๋เฉินไม่ฟังคำแนะนำของเธอตั้งแต่เริ่มต้นSighing, Wu Ling ตามหลัง Grandmaster Shui Mu ขณะที่เขาเดินออก เมงเฮายิ้ม indifferently ตามเขาตาม สำหรับอู๋เฉิน เขาดูรอบคอบขณะที่เขาเดิน กลุ่มเล็ก ๆ ซ้ายอำเภอ Kennelist นีโอปีศาจ และทำทางขึ้นภูเขามีเปิดตารางที่ถูกตัดเข้าทางด้านข้างของภูเขา หินแกรนิตเรียบพื้นผิวของมันได้เฮา เมงมองไปรอบ ๆ ทั้ง ในขณะที่เฉินอู๋ก็หายไปในความคิด ขึ้นไปข้างหน้า Wu Ling เอาออกสาขา ซึ่งเธอโบกออกตรงหน้า ลำแสงสีเขียวปรากฏที่ยิงขึ้นสู่ท้องฟ้า และกระจายแล้วบูมเป็นผลลัพธ์ดูเหมือนเขย่าอู๋เฉินจาก reverie ของเขา เขาเอาหายใจลึก ๆ และการมองขึ้นไปทางระเบิด สิบลำแสงของแสงทันทียิงออกมาจากบ้านที่แตกต่างกันสิบตั้งอยู่บนภูเขา ช่วงเวลาในภายหลัง สิบคนโผล่ออกมา นอกจากนี้ หลายเผ่าอีกาลูกเสือสมาชิกอื่น ๆ จากลงด้านล่างภูเขาเริ่มทำทางของพวกเขาขึ้น เฉินอู๋หันไปทางเมงเฮา ลักษณะของความมุ่งมั่นในสายตาของเขา เขา clasped มือ และลงลึก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หยิ่งเป็นธรรมดาบนใบหน้าของชายชราที่เขาตอบว่า "เมื่อพิจารณาคุณมาพร้อมกับเหรียญคำสั่งและตั้งแต่ผมเป็นหนี้คุณชอบผมเช่นกันอาจจะช่วยให้ออก มันจะเป็นแบบนี้ครั้งหนึ่งว่า อย่าคิดว่ามันจะเกิดขึ้นอีกครั้ง นอกจากนี้ผมให้การค้ำประกันไม่เกี่ยวกับชัยชนะหรือความพ่ายแพ้. " จ้องมองชายชราวงจุ้ยของหมู่บ้านก็มาพักผ่อนในเม้ง Hao และเขาก็ดูเหมือนจะรำคาญ จากนั้นเขาก็มองไปที่วูล์ฟแฮมกรีนวูดเม้ง Hao และดวงตาของเขา glittered นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาได้เห็นพวกเขา; เขาได้สังเกตเห็นมานานที่ผ่านมาดูเหมือนว่าพวกเขาเป็นพิเศษ แต่พวกเขาไม่พอสำหรับเขาอย่างแท้จริงเกี่ยวกับการดูแล. วงจุ้ยหมู่ที่มองไปที่วูหลิงและขมวดคิ้ว "สิ่งที่เขาทำอะไรที่นี่?" วูหลิงลังเล "เขาได้รับเชิญจากน้องชายของฉัน" เธอพูดเบา ๆ "แกรนด์มาสเตอร์วงจุ้ยหมู่ ... ." วงจุ้ยหมู่ของการแสดงออกรำคาญยิ่งชัดเจนมากขึ้นและเขาให้ออก harumph เย็น "เมื่อพิจารณาคนอื่น ๆ ที่คุณได้รับเชิญแล้วฉันกลัวฉันจะไม่เข้าร่วมโครงการ." การแสดงออกของเขามืดเขาสะบัดแขนเสื้อของเขาหันและเดินกลับเข้ามาในลานของเขา ในใจของเขามันก็ไม่น่าเชื่อว่าเขาเป็น Dragoneer อาจจะสามารถมีส่วนร่วมในกิจกรรมใด ๆ ที่มีเพียง Neo-ปีศาจ Kennelist. ตาเม้งเฮาส์ flickered เล็กน้อยในขณะที่เขาดูฮวงจุ้ยหมู่หันไปก้านออก เขากล่าวว่าไม่มีอะไร แต่รอที่จะดูว่าอู๋เฉินและวูหลิงจะจัดการกับสถานการณ์. วูหลิงก็เริ่มที่จะได้รับประสาทจริงๆ เธอได้ใช้เวลามากในความพยายามของเธอที่จะได้รับความช่วยเหลือจากแกรนด์มาสเตอร์วงจุ้ยหมู่ จ้องมองความเกลียดชังที่เม้งเฮาเธอตามหลังวงจุ้ยหมู่ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยการแสดงออกของขอร้อง เธอ rattled ปิดกระแสสิ้นสุดของคำในขณะที่เธอพยายามที่จะโน้มน้าวให้เขากลับมา ในที่สุดเธอ gritted ฟันที่สวยงามของเธอและเสนอค่าตอบแทนมากยิ่งขึ้น วงจุ้ยหมู่ในที่สุดก็ให้พยักหน้าอิจฉาแล้วก็กลับเดินผ่านมาเม้งเฮาโดยไม่ต้องให้เขาได้อย่างรวดเร็วผ่าน. วูหลิงถอนหายใจด้วยความโล่งอก แต่ความขมขื่นที่เธอรู้สึกว่าในหัวใจของเธอลึกเท่านั้น เธอให้อู๋เฉินดูมีความหมายแล้วส่ายหัวของเธออย่างช้าๆ เธอเป็นคนที่ผิดหวังจริง ๆ แล้วเธอไม่ได้รู้สึกว่ามันเป็นความผิดพลาดใหญ่ในส่วนของอู๋เฉินไม่ได้ที่จะรับฟังคำแนะนำของเธอจากจุดเริ่มต้น. ถอนหายใจวูหลิงตามที่อยู่เบื้องหลังมาสเตอร์วงจุ้ยหมู่ในขณะที่เขาเดินออกจาก เม้งเฮายิ้มเอาใจใส่ในขณะที่เขาใช้ สำหรับอู๋เฉินเขามองความคิดขณะที่เขาเดิน กลุ่มเล็ก ๆ กลุ่มซ้ายอำเภอ Neo-ปีศาจ Kennelist และทำทางของพวกเขาขึ้นไปบนภูเขาไปยังตารางเปิดซึ่งถูกตัดเข้าทางด้านข้างของภูเขา พื้นผิวของมันเป็นหินแกรนิตเรียบ. เม้งเฮามองไปรอบ ๆ ขณะที่พวกเขาเดินในขณะที่วูเฉินก็หายไปในความคิด ขึ้นข้างหน้าวูหลิงเอาออกเป็นสาขาซึ่งเธอโบกมือออกในหน้าของเธอ ลำแสงสีเขียวของแสงที่ปรากฏที่ยิงขึ้นสู่ท้องฟ้าและระเบิดแล้ว. บูมที่เกิดดูเหมือนจะเขย่าอู๋เฉินออกจากภวังค์ของเขา เขาเอาลมหายใจลึกและมองขึ้นไประเบิด สิบลำแสงทันทียิงออกมาจากบ้านสิบที่แตกต่างกันอยู่บนภูเขา ครู่ต่อมาสิบคนโผล่ออกมา นอกจากนี้ยังมีอื่น ๆ อีกมากมายสมาชิกอีกาลูกเสือเผ่าจากภูเขาลงมาด้านล่างที่จะเริ่มต้นที่จะทำให้ทางของพวกเขาขึ้น อู๋เฉินหันไปเม้งเฮารูปลักษณ์ของความมุ่งมั่นในสายตาของเขา เขาประสานมือและโค้งคำนับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หยิ่งคือธรรมดาบนใบหน้าของชายชราที่เขาตอบ , " เมื่อคุณมาด้วยคำสั่งเหรียญ , และตั้งแต่ฉันเป็นหนี้คุณ ฉันอาจจะช่วยได้ ขอแค่สักครั้งนะ ไม่คิดว่ามันจะเกิดขึ้นอีก นอกจากนี้ผมไม่รับประกันเรื่องชัยชนะหรือความพ่ายแพ้ .ชายชราจ้องมองของฮวงจุ้ย มูก็กลับมาพักผ่อน เมิ่งฮ่าวและ จู่ๆ ก็ปรากฏเป็น รำคาญ แล้วเขาก็มองเมิงเฮา กรีนวูด หมาป่า และดวงตาของเขาแวววาว . นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาเห็นนั้น เขาได้สังเกตเห็นมานานแล้ว มันดูไม่ธรรมดา อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่ได้เพียงพอสำหรับเขาจริงๆดูแลเกี่ยวกับฮวงจุ้ย มู ดูที่อู่หลิงและขมวดคิ้ว . " แล้วเขามาทำอะไรที่นี่ "วู่หลิง ลังเล " เขาได้รับเชิญโดยน้องชายของฉัน " เธอกล่าวเบาๆ " นายท่านซุยมู . . . . . . . "เป็นฮวงจุ้ยมูรำคาญท่าทางเติบโตได้ชัดเจนมากขึ้น และที่เขาปล่อยออกมา harumph เย็น " พิจารณาว่าคุณชวนคนอื่นแล้ว ผมกลัวว่าผมจะไม่ได้เข้าร่วม . " การแสดงออกด้านมืดของเขา เขาสะบัดแขนของเขาหันและเดินกลับเข้าไปในลานของเขา ในจิตใจของเขา มันเล่าว่า เขาเป็น dragoneer อาจจะเข้าร่วมกิจกรรมใดๆ มีเพียงนีโอ ปีศาจ kennelist .เหม็ง เฮาตาริบหรี่ลงเล็กน้อยขณะที่เขาเฝ้าดูสุ่ยมู่เปลี่ยนก้านออก เขาบอกว่าไม่มีอะไร แต่แทนที่จะรอเพื่อดูว่า Wu Chen และอู๋หลิงจะจัดการกับสถานการณ์วู่หลิงก็เริ่มที่จะได้รับประสาทจริงๆ เธอใช้เวลามากในความพยายามของเธอที่จะได้รับความช่วยเหลือจากอาจารย์ปู่สุ่ยมู การจ้องมองอย่างเต็มไปด้วยความเกลียดที่เมิ่งเฮ่า เธอตามหลังฮวงจุ้ยมู ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยการแสดงออกของการขอร้อง เธอ rattled ปิดกระแสที่ไม่รู้จบของคำขณะที่เธอพยายามที่จะโน้มน้าวให้เขากลับมา ในที่สุดเธอเธอนอนกัดฟันที่สวยงามและได้รับมากกว่าชดเชย สุ่ยมู่ในที่สุดให้จอมขี้บ่นพยักหน้า แล้วกลับมา เดินผ่าน เมิ่งฮ่าวได้โดยไม่ต้องให้เขาผ่านไปอย่างรวดเร็ววู่หลิงถอนใจโล่งอก อย่างไรก็ตาม ความขมขื่นเธอรู้สึกหัวใจเธอเพียงลึก . นางอู๋เฉินดูมีความหมาย แล้วส่ายหน้าช้าๆ เธอผิดหวัง เธอจริง ๆ แล้วรู้สึกว่า มันเป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่ในส่วนของ Wu Chen ไม่รับฟังคำแนะนำของเธอตั้งแต่แรกถอนหายใจ , อู๋หลิงเดินตามหลังอาจารย์ปู่สุ่ยมู่ขณะที่เขาเดินออกไป เมิ่งเฮ่ายิ้มไม่แตกต่างกันก็ตาม สำหรับอู๋เฉิน เขาครุ่นคิดในขณะที่เขาเดิน กลุ่มเล็ก ๆ จากนีโอ ปีศาจ kennelist ตำบลและทำให้ทางของพวกเขาขึ้นภูเขาเพื่อเปิด ตารางที่ถูกตัดลงด้านข้างของภูเขา ของพื้นผิวหินแกรนิตเรียบเมิ่งฮ่าวมองไปรอบ ๆตามที่พวกเขาเดิน ในขณะที่อู๋เฉินหายไปในความคิด ข้างหน้า วู่หลิงเอาสาขา ซึ่งเธอโบกมืออยู่ตรงหน้าเธอ ลำแสงสีเขียวสว่างที่ปรากฏที่ยิงขึ้นสู่ท้องฟ้า แล้วระเบิดส่งผลให้บูมดูเหมือนจะเขย่าอู๋เฉินออกจากภวังค์ของเขา เขาถอนหายใจและมองขึ้นต่อการระเบิด สิบลำแสงทันทียิงออกจากสิบต่างบ้าน ตั้งอยู่บนภูเขา ต่อมา สิบคน เกิด นอกจากนี้ ต่างๆอื่น ๆสมาชิกในเผ่าอีกาลูกเสือจากข้างล่างภูเขาเริ่มทำทางของพวกเขาขึ้น Wu Chen หันไปทางเมงเฮาดูตั้งใจในสายตาของเขา เขาประสานมือคำนับ และลึกซึ้ง