Notice that the first and the secon

Notice that the first and the second sentences have the present tense. However, the second sentence differs from the first sentence in that it expresses the future event with the time adverb 내일 “tomorrow.” The third sentence uses the probable future ending -(으)ㄹ 거예요. Notice that the possibility that the future event (e.g., going to Korea) will occur in the future is less certain in the third sentence, when compared to the second sentence. In other words, -(으)ㄹ 거예요 indicates “a probable future event” rather than “a definite future event.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สังเกตเห็นว่า แรกและประโยคสองมีสารบัญ ประโยคสองอย่างไรก็ตาม แตกต่างจากประโยคแรกในที่นี้แสดงเหตุการณ์ในอนาคต ด้วย내일ก็เวลา "พรุ่งนี้" ประโยคสามใช้สิ้นสุดในอนาคตที่น่าเป็น- (으) ㄹ거예요 สังเกตว่า ความเป็นไปได้ที่เหตุการณ์ในอนาคต (เช่น ไปเกาหลี) จะเกิดขึ้นในอนาคตมีน้อยบางที่ในประโยค เมื่อเปรียบเทียบกับประโยคนี้ ในคำอื่น ๆ, - (으) ㄹ거예요บ่งชี้ "เป็นเหตุการณ์ในอนาคตที่น่าเป็น" มากกว่า "ความแน่นอนในอนาคตเหตุการณ์"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขอให้สังเกตว่าเป็นครั้งแรกและประโยคที่สองมีปัจจุบันกาล แต่ประโยคที่สองแตกต่างจากประโยคแรกในการที่จะแสดงออกถึงเหตุการณ์ในอนาคตกับเวลาวิเศษณ์내일ประโยคที่สามใช้ในอนาคตน่าจะเป็นที่สิ้นสุด "วันพรุ่งนี้." - (으) ㄹ거예요 ขอให้สังเกตว่าเป็นไปได้ที่เหตุการณ์ในอนาคต (เช่นจะไปเกาหลี) ที่จะเกิดขึ้นในอนาคตคือบางน้อยในประโยคที่สามเมื่อเทียบกับประโยคที่สอง ในคำอื่น ๆ - (으) ㄹ거예요บ่งชี้ว่า "เหตุการณ์ในอนาคตที่น่าจะเป็น" มากกว่า "เหตุการณ์ในอนาคตที่ชัดเจน."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สังเกตว่าแรกและประโยคที่สองมีปัจจุบันกาล แต่ประโยคที่สองแตกต่างจากประโยคแรกที่แสดงเหตุการณ์ในอนาคตกับเวลา แต่내일 " วันพรุ่งนี้ " ประโยคที่สามใช้สิ้นสุดในอนาคตน่าจะเป็น - ( 으 ) ㄹ거예요 . สังเกตเห็นว่า ความเป็นไปได้ที่เหตุการณ์ในอนาคต ( เช่น ไปเกาหลี ) ที่จะเกิดขึ้นในอนาคตเป็นบางอย่างน้อยในประโยคที่สาม เมื่อเทียบกับประโยคที่สอง ในคำอื่น ๆ -- ( 으 ) ㄹ거예요บ่งชี้ " น่าจะเป็นเหตุการณ์ในอนาคต " มากกว่า " แน่นอนเหตุการณ์ในอนาคต "