そんなアナウンスの声が聞こえた後、周囲から驚きの声が聞こえてきた。「う

そんなアナウンスの声が聞こえた後、周囲から驚きの声が聞こえてきた。

「う、ウソだろ!? あの【画聖】レオンか!?」
「今でこそ有名になった抽象画を広めただけでなく、遠近法や陰影画法などの開拓者でもあるんだよな……」
「あの人の存在が、現代の絵画を１００年進歩させたって言われてるような方だぞ……」

小さな声で囁かれている内容に、俺は驚く。
地球の画家にとっては当たり前の技法でも、この世界じゃ違うわけで、俺でも知っているような技法をこの世界で作り出したんだとすれば、それは相当すごい人だよな。
って言うか、ベルガーって家名、どこかで聞いたような……。
どこで聞いたのか思い出せないでいると、王都カップと同じように、空中に魔力投影機によって、一人の老人が映し出された。
柔和な笑みを浮かべるその老人こそ、レオンさんという人なのだろう。年老いているが、昔はイケメンだったことが顔立ちから分かる。
すると、レオンさんは、優しげな声で話す。

『君たちの情熱が注ぎ込まれた、最高の作品を楽しみにしているよ』
「「「うおおおおおおおおおおおおおおおおおおおおおお!!」」」

さっき以上の熱気が、会場を包み込んだ。
すげぇな。それだけこの老人は、画家にとって憧れの存在なんだろうな。

『レオン様、ありがとうございました。それでは、さっそく審査のほうに移りたいと思います。ナンバー１の方、よろしくお願いします』

こうして、無事キャラスティ絵画大会が始まった。
しかし、一つ残念なのが、あまりにも人が多いため、ステージに近づくことができず、きちんと作品を鑑賞することができないので、上空に映し出された映像で確認するしかないことだった。
これは、仕方がないことだと割り切るしかない。
何とか俺たちは上空の映像を眺めていると、いろいろな絵が登場していた。それらは、本物と間違ってしまいそうになるほどリアルな風景を描いた絵もあれば、クレイのように、よく分からないモノが描かれた絵まで、実にさまざまだった。
そして、レオンさんは、それら一つ一つの作品を丁寧に評価し、良いところと悪いところの両方を教えていた。
悪いところだけを指摘されるのではなく、良いところも指摘してくれるので、評価された参加者は全員、感激した様子だった。

『――――さて、残すことあと二人となってしまいました。それでは、次の方。よろしくお願いします』

そして、アナウンスがそう告げたあと、ステージに登場したのは、堂々とした足取りのクレイだった。
……ああ、そうか！ どこかで聞いた家名だと思ったら、クレイの家名と一緒じゃねぇか！
今さらそのことに気付き、驚いていると、周囲からの声が聞こえてきた。

「彼が、【画聖】の孫……」
「堂々とした姿はさすがといったところだな」
「うぅむ……どのような作品を出してくるんだ……？」

みんな、クレイの作品に注目している。
俺にはクレイの絵がよく分からないのだが、周囲の芸術家たちにとっては、違うのだろう。
そんなことを思いながら、上空に映し出されたクレイの姿を眺める。
すると、縦横ともに、クレイの身長の倍ほどの作品が、布に被せられた状態で登場した。

「で、デカくねぇか？ 他の絵って、もっと小さかったよな？」

あまりのデカさに、隣でアルがそう訊いてくる。
……短い間だが、クレイが自分に大きく自信を持っていることを知っているので、俺的にはあまり驚かなかった。

『クレイ・ベルガーさん、作品名をどうぞ』

アナウンスにそう促されると、クレイは堂々と発言し、作品にかけられた布を取り払った。

『僕の作品名……それは、【芸術】だっ！』

布の下から出てきたのは、真っ白な画板に描かれた、真っ赤な太陽。
そう、『太陽』である。

「あ、あのクレイの絵が……まとも、だと……!?」
『……なぜだろう。今、すごくバカにされたような気が……』

映像に映し出されたクレイが、複雑そうな表情で呟くのをしり目に、俺は心の底から驚いていた。
何せ、ただの三角形を【夕焼けのなか、浜辺で夕日を見つめ、彼を想う乙女の絵】とか言ってたようなヤツの絵だぞ？
それが、今目の前に投影されている絵は、真っ赤に燃え上がる、巨大な太陽だった。

「誠一。お前の友だち、スゲー絵を描くじゃねぇか」
「うんうん！ 綺麗な太陽だね！」

アルとサリアもクレイの絵に驚いている。

「うーん……私にはリンゴに見えるのだがなぁ……」

ルルネさん。それはアナタだけだ。
それにしても、真っ白な画板に描かれた太陽って……まるで日本の国旗だな。
ふとそんなことを思ってしまったが、それが分かる人間はこの場にいないだろう。

『クレイさん。それでは、作品の紹介をどうぞ』
『いいだろう！ まず、この作品に込めたのは、僕の芸術に対する想いさ！ 熱く燃え滾るこの想い……まさに、マッチ棒の火のようだろう？』

なんて小さな想いなんだ……！
つか、太陽じゃないわけ!? あの大きさでマッチ棒の火!? 見るからに太陽なんだけど!? ご丁寧に太陽のフレアまで描いてるのに！

『そんなわけで、僕の絵は他のみんなとは違い、余計なものを一切描かなかった。この真っ白な画板が、僕の体で、真ん中のマッチの火が、僕の芸術に対する熱意だよ』
『な、なるほど……私の目には、太陽のように見えるのですが……？』
『マッチの火だ！ そこを間違えないでくれたまえ』
『は、はぁ……』

クレイよ。お前はお前で、相変わらずだなぁ……。
まともな絵だと思ったのに、結局微塵も変わっていなかったクレイに、俺はある意味で安心してしまった。
すると、今度はレオンさんの審査に入る。
レオンさんは、少しの間、黙っていたが、やがてゆっくりと口を開いた。

『――――私も、マッチ棒の火に見えるよ』

アンタもかいっ！
俺はレオンさんの発言に心のなかでツッコんだ。
今までまともな評価を下してきたのに、ここにきてクレイと同じ血を示さなくてもいいでしょ!?
愕然とした表情を浮かべていると、再び周囲からの声が聞こえてくる。

「……難解だ」
「ああ……難解だ」
「さすが、【画聖】の孫、だな……」
「あれをマッチの火と言い切るとは……」

何で戦慄してんの!?
一般人の俺がおかしいんだろうか？ 芸術家ってコワイ。
一人勝手に芸術家に怯えていると、レオンさんは優しい声音で言う。

『クレイ……君は、昔から素直に絵を描く子だったね。確かに、周囲には理解しにくい作品ばかりではあったけれど、それでも君の描く絵には、何か一つ、想いが込められていた。今回の作品だって、太陽に見えるそれを、君が太陽と言わずマッチ棒の火と言い切ったのは、いつかは燃え尽きてしまうその一瞬を表現したかったからなんだろう？』
『さすがです、お爺様……僕の人生は、太陽のように大きくはない。でも、その小さな人生のなかで、太陽と見紛うほどに激しく燃え盛る想い……これが、僕の芸術です』

深い……！
スゲー深いよ、レオンさん！
いや、その絵を描いたクレイがすごいんだな。
レオンさんの説明を受けて、俺はなんとなくクレイが表現したかったモノが分かった気がした。
……やっぱり、凡人の俺には理解できない領域だったんだな。
ということは、あの三角形の絵と呼んでいいのかさえ分からないアレも、本当に【夕焼けのなか、浜辺で夕日を見つめ、彼を想う乙女】を描いていたってことか？ ……ヤベェ、全然分からん。

『ふふ。クレイ……君の情熱は、よく伝わってきたよ。だから、君はその想いを、僕だけじゃなく、もっと多くの人に伝えられるように努力すること……それが、君の課題だよ』
『っ！ はいっ！』

こうして、クレイの作品の審査は終わった。
ということは、次が最後の人となるわけで――――。

『……さて、いよいよ最後の方の登場です。メイ・チェリーさん、よろしくお願いします』

――――メイの出番である。
アナウンスのあと、見るからに緊張した様子のメイが、ステージに登場した。……メイ、手と足が同時に出てるよ……。
そんなメイに続く形で、クレイと同じレベルの大きさの作品が、布を被せられた状態で登場した。
ガチガチに緊張した様子のメイを見て、隣のアルが心配そうな声を出す。

「お、おい……大丈夫か？ あの子。見てるこっちが心配になるくらい緊張してねぇか？」
「あー……うん、そうだな。でも、俺たちにはどうしようもできないし……」

そう、俺たちにはどうすることもできないのだ。
だからこそ、メイ自身で頑張ってもらわないとダメなのだ。
俺は心のなかで応援しながら、メイを見つめる。

『それではメイさん。作品名と紹介をどうぞ』
『はっ、はひっ!?』

緊張しまくってるな。
アナウンスに声をかけられたメイは、犬の尻尾をピンと伸ばし、さらに硬直させてしまった。
だが、メイは自力でその硬直を解くと、ゆっくりと深呼吸をして、気持ちを落ち着けていた。
そして――――。

『こ、これが……私の作品ですっ！』

メイが布を取り払った瞬間、そこには――――。

「へ!?」

かの英雄ナポレオンの肖像画として有名な、ジャック・ルイ・ダヴィッド作【サン＝ベルナール山からアルプスを越えるボナパルト】と同じポーズをした、ロバの状態であるルルネに跨る俺の姿が描かれていたのだった……！

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากได้ยิน เสียงของประกาศดังกล่าวจากสถานการได้เสียงแปลกใจ"นอน ถูกต้อง เขา [ที่] ลีออน?!?""นอกจากภาพเขียนนามธรรมกลายเป็นมีชื่อเสียง โดยขณะนี้ กับผู้บุกเบิกเช่นมุมมองและเทคนิคการแรเงาที่ผมมี... ""กล่าวว่า ของความคืบหน้าตลอดสมัยของเราวาดภาพ 100 ปีมีคนที่..." อะไรคือเกมส์ในเสียงต่ำ ประหลาดใจฉัน ถ้าผมผลิตเทคนิคสำหรับนักเทคนิคโลกได้รับในโลกนี้ ต่างกัน ฉันรู้ว่าในโลกนี้ คนที่เทียบเท่าของได้ ครอบครัวสิ่ง บางฉันได้ยินพูดของเบอร์เกอร์ หรือคุณได้ยินว่า 思i出senaide และ เช่นกษัตริย์เมืองคัพ ไปในอากาศโดยโปรเจคมายากล คนสูงอายุคาดการณ์ เฒ่ายิ้มอ่อนโยน ลีออน ที่ Twink เก่า เก่าที่ไม่เข้าใจจากใบหน้า แล้ว ลีออน พูดในเสียงอ่อนโยน"งานดีที่สุดสำหรับความรักของคุณเป็นจอ มองไปที่ข้างหน้า""" "หน้าท้องหน้าท้องราศีมีนหน้าท้อง" "" !! "" " เพียงห่อสถานที่ผ่านความร้อน すげぇな。それだけこの老人は、画家にとって憧れの存在なんだろうな。『レオン様、ありがとうございました。それでは、さっそく審査のほうに移りたいと思います。ナンバー１の方、よろしくお願いします』 こうして、無事キャラスティ絵画大会が始まった。 しかし、一つ残念なのが、あまりにも人が多いため、ステージに近づくことができず、きちんと作品を鑑賞することができないので、上空に映し出された映像で確認するしかないことだった。 これは、仕方がないことだと割り切るしかない。 何とか俺たちは上空の映像を眺めていると、いろいろな絵が登場していた。それらは、本物と間違ってしまいそうになるほどリアルな風景を描いた絵もあれば、クレイのように、よく分からないモノが描かれた絵まで、実にさまざまだった。 そして、レオンさんは、それら一つ一つの作品を丁寧に評価し、良いところと悪いところの両方を教えていた。 悪いところだけを指摘されるのではなく、良いところも指摘してくれるので、評価された参加者は全員、感激した様子だった。『――――さて、残すことあと二人となってしまいました。それでは、次の方。よろしくお願いします』 และปรากฏบนเวทีหลังจากการประกาศที่ฉันพูดของถูกดิน sonorous เท้า …… โอ้ ใช่ ฉันครอบครัวดิน และฉันคิดว่า มันเป็นการเสียราศีที่ผมได้ยินบาง heh ผมสังเกตเห็นที่ และประหลาดใจ ฉันได้ยินเสียงจากสถานนั้น"เขา [ที่] ... ""มันเป็นอย่างสง่างามรูปนี่ดู uumu ฉันกำลังมาจากสิ่งที่ทำงาน 」 ทั้งหมด ชิ้นส่วนของดินไว้ อาจแตกต่างกันสำหรับศิลปินล้อม แม้ว่าฉันไม่รู้ว่าถ้ารูปภาพของดินได้ ดูความคิดดินเหนียวที่มีการคาดการณ์บนท้องฟ้า ปรากฏในด้าน เกี่ยวกับขนาดรูปร่างของงานดิน แต่ผ้าที่ครอบคลุมรัฐสองแล้ว"ที่มีขนาดใหญ่?!? ภาพวาดอื่น ๆ ที่เพิ่มเติมเช่น 」 แหล่งถัดไปต้องถามอัล …… ทราบเป็นระยะเวลาสั้น ๆ ของเวลา ดินขนาดใหญ่มีความมั่นใจ ไม่ค่อยแปลกใจที่มีมากเกินไป"ดินเบอร์เกอร์ของ ชื่องาน" แรงบันดาลใจดังนั้นการประกาศกับ Cray ว่า กัล ครหาผ้าย้ายทำงาน『僕の作品名……それは、【芸術】だっ！』 布の下から出てきたのは、真っ白な画板に描かれた、真っ赤な太陽。 そう、『太陽』である。「あ、あのクレイの絵が……まとも、だと……!?」『……なぜだろう。今、すごくバカにされたような気が……』 映像に映し出されたクレイが、複雑そうな表情で呟くのをしり目に、俺は心の底から驚いていた。 何せ、ただの三角形を【夕焼けのなか、浜辺で夕日を見つめ、彼を想う乙女の絵】とか言ってたようなヤツの絵だぞ？ それが、今目の前に投影されている絵は、真っ赤に燃え上がる、巨大な太陽だった。「誠一。お前の友だち、スゲー絵を描くじゃねぇか」「うんうん！ 綺麗な太陽だね！」 アルとサリアもクレイの絵に驚いている。「うーん……私にはリンゴに見えるのだがなぁ……」 ルルネさん。それはアナタだけだ。 それにしても、真っ白な画板に描かれた太陽って……まるで日本の国旗だな。 ふとそんなことを思ってしまったが、それが分かる人間はこの場にいないだろう。『クレイさん。それでは、作品の紹介をどうぞ』『いいだろう！ まず、この作品に込めたのは、僕の芸術に対する想いさ！ 熱く燃え滾るこの想い……まさに、マッチ棒の火のようだろう？』 なんて小さな想いなんだ……！ つか、太陽じゃないわけ!? あの大きさでマッチ棒の火!? 見るからに太陽なんだけど!? ご丁寧に太陽のフレアまで描いてるのに！『そんなわけで、僕の絵は他のみんなとは違い、余計なものを一切描かなかった。この真っ白な画板が、僕の体で、真ん中のマッチの火が、僕の芸術に対する熱意だよ』『な、なるほど……私の目には、太陽のように見えるのですが……？』『マッチの火だ！ そこを間違えないでくれたまえ』『は、はぁ……』 クレイよ。お前はお前で、相変わらずだなぁ……。 まともな絵だと思ったのに、結局微塵も変わっていなかったクレイに、俺はある意味で安心してしまった。 すると、今度はレオンさんの審査に入る。 レオンさんは、少しの間、黙っていたが、やがてゆっくりと口を開いた。『――――私も、マッチ棒の火に見えるよ』 アンタもかいっ！ 俺はレオンさんの発言に心のなかでツッコんだ。 今までまともな評価を下してきたのに、ここにきてクレイと同じ血を示さなくてもいいでしょ!? 愕然とした表情を浮かべていると、再び周囲からの声が聞こえてくる。「……難解だ」「ああ……難解だ」
「さすが、【画聖】の孫、だな……」
「あれをマッチの火と言い切るとは……」

何で戦慄してんの!?
一般人の俺がおかしいんだろうか？ 芸術家ってコワイ。
一人勝手に芸術家に怯えていると、レオンさんは優しい声音で言う。

『クレイ……君は、昔から素直に絵を描く子だったね。確かに、周囲には理解しにくい作品ばかりではあったけれど、それでも君の描く絵には、何か一つ、想いが込められていた。今回の作品だって、太陽に見えるそれを、君が太陽と言わずマッチ棒の火と言い切ったのは、いつかは燃え尽きてしまうその一瞬を表現したかったからなんだろう？』
『さすがです、お爺様……僕の人生は、太陽のように大きくはない。でも、その小さな人生のなかで、太陽と見紛うほどに激しく燃え盛る想い……これが、僕の芸術です』

深い……！
スゲー深いよ、レオンさん！
いや、その絵を描いたクレイがすごいんだな。
レオンさんの説明を受けて、俺はなんとなくクレイが表現したかったモノが分かった気がした。
……やっぱり、凡人の俺には理解できない領域だったんだな。
ということは、あの三角形の絵と呼んでいいのかさえ分からないアレも、本当に【夕焼けのなか、浜辺で夕日を見つめ、彼を想う乙女】を描いていたってことか？ ……ヤベェ、全然分からん。

『ふふ。クレイ……君の情熱は、よく伝わってきたよ。だから、君はその想いを、僕だけじゃなく、もっと多くの人に伝えられるように努力すること……それが、君の課題だよ』
『っ！ はいっ！』

こうして、クレイの作品の審査は終わった。
ということは、次が最後の人となるわけで――――。

『……さて、いよいよ最後の方の登場です。メイ・チェリーさん、よろしくお願いします』

――――メイの出番である。
アナウンスのあと、見るからに緊張した様子のメイが、ステージに登場した。……メイ、手と足が同時に出てるよ……。
そんなメイに続く形で、クレイと同じレベルの大きさの作品が、布を被せられた状態で登場した。
ガチガチに緊張した様子のメイを見て、隣のアルが心配そうな声を出す。

「お、おい……大丈夫か？ あの子。見てるこっちが心配になるくらい緊張してねぇか？」
「あー……うん、そうだな。でも、俺たちにはどうしようもできないし……」

そう、俺たちにはどうすることもできないのだ。
だからこそ、メイ自身で頑張ってもらわないとダメなのだ。
俺は心のなかで応援しながら、メイを見つめる。

『それではメイさん。作品名と紹介をどうぞ』
『はっ、はひっ!?』

緊張しまくってるな。
アナウンスに声をかけられたメイは、犬の尻尾をピンと伸ばし、さらに硬直させてしまった。
だが、メイは自力でその硬直を解くと、ゆっくりと深呼吸をして、気持ちを落ち着けていた。
そして――――。

『こ、これが……私の作品ですっ！』

メイが布を取り払った瞬間、そこには――――。

「へ!?」

かの英雄ナポレオンの肖像画として有名な、ジャック・ルイ・ダヴィッド作【サン＝ベルナール山からアルプスを越えるボナパルト】と同じポーズをした、ロバの状態であるルルネに跨る俺の姿が描かれていたのだった……！

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากที่เสียงของประกาศดังกล่าวได้รับการได้ยินผมได้ยินเสียงของความประหลาดใจจากสภาพแวดล้อม "นกอ้ายงั่วโกหกที่น่าแปลกใจ !? [จิตรกร] หรือ Leon !?" "ปัจจุบันเราไม่เพียง แต่การแพร่กระจายกลายเป็นภาพวาดนามธรรมที่มีชื่อเสียง แต่มันทำก็ยังเป็นผู้บุกเบิกเช่นมุมมองและการแรเงาและจิตรกรรม ... ... "" ของสมาชิกที่มีอยู่เขาจะเหมือนภาพวาดที่ทันสมัยบอกว่าผมได้รับอนุญาตให้มีความคืบหน้า 100 ปี ...... "ในสิ่งที่กระซิบด้วยเสียงเล็กๆ ที่ฉันประหลาดใจ แม้จะอยู่ในธรรมชาติเทคนิคสำหรับโลกของจิตรกร แต่ที่แตกต่างกันของโลกนี้ก็สมมติว่าผมได้รับการสร้างเทคนิคเช่นรู้ว่าแม้ฉันในโลกนี้ก็เป็นคนที่น่าตื่นตาตื่นใจเทียบเท่า คุณบอกว่าที่ผมได้ยินชื่อครอบครัวของฉันเบอร์เกอร์ที่ใดที่หนึ่ง .... เมื่อตอนที่ผมจำไม่ได้ว่าที่ฉันสามารถได้ยินเช่นถ้วย Imperial City โดยโปรเจ็กเตอร์มายากลในอากาศที่ชายชราคนหนึ่งที่ได้รับการคาดการณ์ ชายชราที่จะสวมใส่รอยยิ้มอ่อนโยนสิ่งที่อาจจะเป็นผู้ชายคนหนึ่งชื่อของลีออน มันเป็นเรื่องเก่า แต่ก็สามารถมองเห็นได้จากคุณสมบัติคือว่ามันเป็น Twink วันเก่า จากนั้นลีออนซังพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน "พวกคุณความรักได้รับการเทและฉันกำลังมองไปข้างหน้าเพื่อการทำงานที่ดีที่สุด" และ "" "เปลือก Uooo และเปลือกเปลือกและเปลือกเปลือกโอ้โอ้!" "สักครู่ที่ผ่านมาหรือมากกว่าของอากาศร้อนห่อสถานที่จัดงาน ว้าวฉัน ชายชราคนนี้เป็นอย่างมากผมคิดว่าการปรากฏตัวของความปรารถนาสำหรับจิตรกร "ลีออนเหมือนขอบคุณ ดังนั้นเราจึงต้องการที่จะย้ายไปตรวจสอบทันที ถ้าจำนวนหนึ่งขอขอบคุณคุณ. "ด้วยวิธีนี้ได้อย่างปลอดภัยการแข่งขันวาดภาพตัวละครที่สถาบันเริ่ม แต่โชคร้ายที่หนึ่งเพราะคนจำนวนมากเกินไปก็เป็นไปไม่ได้ที่จะวิธีการขั้นตอนนั้นมันเป็นไปไม่ได้ที่จะชื่นชมการทำงานที่เหมาะสมจะเป็นทางเลือก แต่เพื่อยืนยันภาพวิดีโอฉายบนท้องฟ้า นี่คือทางเลือกที่จะแบ่งมันไม่มีเรื่องที่ไม่มีทาง อย่างใดและเรากำลังมองไปที่ท้องฟ้าของวิดีโอ, ภาพต่างๆได้ปรากฏ พวกเขาเป็นถ้ายังมีภาพที่ดึงภูมิทัศน์ที่มีเหตุผลพอที่จะกลายเป็นดูเหมือนจะได้รับอย่างผิดปกติกับสิ่งที่จริงเช่นดินเหนียวจนภาพดีผมไม่ทราบว่าสิ่งที่จะวาดเป็นหลากหลาย และนายลีออนจะมีการประเมินการทำงานของพวกเขาหนึ่งโดยหนึ่งอย่างรอบคอบได้สอนทั้งสองสถานที่ที่ดีและสถานที่ที่ไม่ดี แทนที่จะถูกชี้ให้เห็นเพียงสถานที่ที่ไม่ดีดังนั้นจึงชี้ให้เห็นสถานที่ที่ดี, การประเมินผลผู้เข้าร่วมทั้งหมดเป็นแรงบันดาลใจและเป็นลักษณะที่ปรากฏ "---- ดีฉันได้กลายเป็นคนสองคนหลังจากที่ออกจาก ดังนั้นคนต่อไป ขอบคุณ "และหลังจากการประกาศบอกเช่นนั้นได้ปรากฏตัวบนเวทีก็คือการเดินที่สง่างามของดิน ...... โอ้ที่ถูกต้อง! ถ้าคุณคิดว่ามันเป็นชื่อครอบครัวที่ฉันได้ยินบาง, ไม่ได้หรือไม่พร้อมกับชื่อครอบครัวของดิน! สายเกินไปและผมสังเกตเห็นสิ่งนั้นและจะประหลาดใจที่ผมได้ยินเสียงจากสภาพแวดล้อมที่ "เขาเป็น [ต้นแบบจิตรกร] หลาน ...... " "ลักษณะสง่างามเราไม่วางเช่นอย่างแท้จริง" "ฉันออกมาสิ่งที่ทำงาน Umu ...... ...... ?" ทุกคนมุ่งเน้นไปที่งานดิน ที่จะมี ดินฉันของภาพไม่ทราบว่าดีกับผม แต่สำหรับรอบนอกของศิลปินและสิ่งที่แตกต่าง ในขณะที่ฉันคิดว่าสิ่งนั้นเป็นมุมมองของการปรากฏตัวของดินที่ถูกฉายบนท้องฟ้า จากนั้นในทิศทางที่ตั้งและแนวนอนก็ทำงานครั้งพอดินของความสูงที่ปรากฏในรัฐถูกวางบนผ้าที่ "ในผมรัดหรือไม่? ภาพอื่น ๆ มากขึ้นมีขนาดเล็กโดยนา?" มากเกินไปของ Deca คือมีมาถามเพื่อให้ในครั้งต่อไป และ ...... แต่ในขณะที่ระยะสั้นเนื่องจากดินรู้ที่มีความเชื่อมั่นในตัวเองใหญ่ผมโดยเฉพาะไม่ได้แปลกใจมากเกินไปใน "นวลเบอร์เกอร์โปรดทำงานชื่อ" เมื่อได้รับแจ้งจึงประกาศดินได้กล่าวอย่างภาคภูมิใจมันก็กำจัดของผ้าที่ได้รับนำไปใช้กับการทำงาน "ชื่อของฉัน ...... มันเป็น [ศิลปะ]! "ผมออกมาจากใต้ผ้าวาดบนกระดานวาดภาพสีขาวดวงอาทิตย์สีแดงสดใส ใช่มันเป็น "ดวงอาทิตย์" "โอ้, ภาพที่ดีของดินที่เป็น ... แต่ ... !?" และ "ทำไม ...... ตอนนี้ผมรู้สึกเหมือนได้รับการหลอก ...... "ถูกแสดงบนดินวิดีโอบ่นในลักษณะที่ซับซ้อนหล่อgazes สงสัยที่ฉันรู้สึกประหลาดใจจากด้านล่างของหัวใจของฉัน หลังจากที่ทุก [หมู่พระอาทิตย์ตกที่ชายหาดและจ้องมองพระอาทิตย์ตกดิน, ภาพของบริสุทธิ์คิดว่าเขา] เพียงผู้ชายที่สามเหลี่ยมของภาพเช่นถูกกล่าวว่ามี? มันเป็นภาพที่มีการคาดการณ์ในด้านหน้าของตอนนี้ครั้งที่ลุกเป็นไฟขึ้นสีแดงสดใสเป็นดวงอาทิตย์มาก "Seiichi. เพื่อนของคุณไม่ได้คุณวาดภาพไม่จริง" "ใช่ใช่! คุณดวงอาทิตย์ที่สวยงาม!" จะแปลกใจที่อัลเรียและยังมีภาพของดิน "อืม ...... ฉันฉันสามารถมองไปที่แอปเปิ้ล แต่ผมสงสัยว่า ...... " Rurune ของ มันเป็นเพียงคุณ ดังนั้นแม้ ... มันก็เหมือนธงญี่ปุ่นผมวาดดวงอาทิตย์ในกระดานวาดภาพสีขาวบริสุทธิ์ แต่ผมคิดว่าจู่ ๆ เช่นสิ่งที่คนเป็นที่เข้าใจจะไม่ได้อยู่ในสถานที่แห่งนี้ "ดิน ดังนั้นโปรดแนะนำของการทำงาน "และ" จะดี! ครั้งแรกที่เราถูกวางในงานนี้ของความรู้สึกสำหรับงานศิลปะของฉัน! ร้อนมากและการเผาไหม้ Tagiru ความรู้สึกนี้ ... ผมอยากไม้ขีดไฟไฟ? "ความรู้สึกเล็ก ๆ Nante ที่ทำมัน ... ! ติดและทำไมไม่ได้เป็นอาทิตย์ !? ไม้ขีดไฟไฟ !? และฉันดวงอาทิตย์เพื่อดูเพราะขนาดนั้น!? แม้ว่ามันจะดึงออกมาอย่างระมัดระวังของคุณไปยังเปลวไฟของดวงอาทิตย์! และ "ทำไมฉันภาพความแตกต่างระหว่างคนอื่นและไม่ได้วาดสิ่งที่ไม่จำเป็นที่ทุกคน บอร์ดนี้วาดภาพสีขาวบริสุทธิ์คือในร่างกายของฉันไฟของการแข่งขันที่อยู่ตรงกลางที่มีความกระตือรือร้น my'm สำหรับงานศิลปะ "" ไม่จริง ...... ในสายตาของฉัน แต่ฉันมีลักษณะเหมือนดวงอาทิตย์ ... ? "" มันเป็นเรื่องการแข่งขันของไฟ! แม่น้ำเพิร์ลคือฉันไม่ผิดมี. "" อะไรอืมมม ...... "ดิน คุณกำลังอยู่ในคุณยังคง Naa ของ .... และแม้ว่าฉันคิดว่ามันเป็นภาพที่ดีดินที่ไม่ได้ในที่สุดก็ยังมีการเปลี่ยนแปลงจุดที่ฉันมีความสงบของจิตใจในความรู้สึก แล้วคราวนี้จะเข้าสู่การตรวจสอบของนายลีออง เป็นของลีออนในขณะที่น้อย แต่เงียบเร็ว ๆ นี้เปิดปากอย่างช้าๆ "ฉันยัง ---- ผมมองไปที่ไฟไม้ขีดไฟ" การAnta ยังซึเขียน! ฉัน Tsukko ท่ามกลางหัวใจที่จะพูดถึงนายลีออง และจะทำให้การประเมินผลที่ดีจนถึงขณะนี้และอาจจะไม่ได้มีการแสดงเลือดเดียวกันและดินจะมาที่นี่ !? หากคุณกำลังยิ้มแล้วมองตกใจผมได้ยินเสียงจากสภาพแวดล้อมอีกครั้ง "...... มันเป็นเรื่องยาก" และ "โอ้ ...... ของลับ" "แท้จริงของหลานชาย, ชั้นวางหนังสือ ...... [ต้นแบบจิตรกร]" "อะไรคือสิ่งที่ยืนยันไฟของการแข่งขันมี ...... " สิ่งที่อยู่ในนั้นที่คุณทำที่น่ากลัว !? ประชาชนทั่วไปของฉัน ผมสงสัยว่าทำไม่ถูกต้อง? ศิลปินที่น่ากลัว และมีความกลัวที่จะมีคนคนหนึ่งโดยไม่ได้รับอนุญาตศิลปินพูดของลีออนในแกนนำที่เป็นมิตร "นวล ...... Kimi มันเป็นเด็กที่จะวาดภาพเชื่อฟังจากวันเก่า แน่นอนว่ามี แต่เป็นเพียงการทำงานอย่างหนักที่จะเข้าใจไปรอบ ๆ ยังคงอยู่ในภาพวาดโดยคุณบางสิ่งบางอย่างหนึ่งความคิดที่ได้รับการวาง แม้งานนี้ก็สามารถมองเห็นดวงอาทิตย์สำหรับคุณที่ถูกเรียกอย่างเต็มที่ไฟไม้ขีดไฟไม่พูดกับดวงอาทิตย์ที่จะทำเช่นนี้เพราะผมต้องการที่จะแสดงช่วงเวลาที่คุณจะเผาไหม้ออกสักวันหนึ่ง? "มัน" เป็นจริงคุณปู่ของคุณเช่น ...... ชีวิตของฉันมีขนาดไม่ใหญ่เท่าดวงอาทิตย์ แต่ในหมู่ชีวิตขนาดเล็กที่ดวงอาทิตย์และพอที่จะเชื่อความรู้สึกของการเผาไหม้อย่างรุนแรง ...... นี่คืองานศิลปะของผม "ลึก... ! Unreal yo ลึกของลีออน! ไม่มีก็ดินเป็นที่น่าตื่นตาตื่นใจที่ดึงภาพ เพื่อตอบสนองต่อคำอธิบายของลีออน, ผมรู้สึกว่าก็พบว่าสิ่งใดที่นวลอยากจะแสดง ...... หลังจากที่ทั้งหมดฉันได้มีผมอยู่ในพื้นที่ที่ไม่สามารถเข้าใจของคนธรรมดา นั่นคือยังอาร์เรย์ฉันไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่ดีที่เรียกว่าภาพของรูปสามเหลี่ยมที่จริงๆ [ท่ามกลางพระอาทิตย์ตกที่ชายหาดและจ้องมองพระอาทิตย์ตกสาวคิดของ] หรือว่าฉันได้วาด? ...... Yabe ~ อีที่ Wakaran ทั้งหมด "อิอิ ดิน ...... ความรักของคุณได้รับการส่งที่ดี ดังนั้น Kimi เป็นความรู้สึกที่ไม่เพียง แต่ผมมัน ...... ที่คุณมุ่งมั่นที่จะถูกส่งไปยังผู้คนมากขึ้นเป็นปัญหาของคุณได้ "" Tsu! เข้ามา! "ด้วยวิธีนี้การตรวจสอบผลงานดินเสร็จ นั่นมันเป็น แต่ต่อไปจะเป็นวันสุดท้ายของคน ---- "...... ดีก็เป็นที่สุดคนสุดท้ายปรากฏตัวของ แม่เชอร์รี่ซังขอบคุณ "เป็น---- เหม่ยของเทิร์น หลังจากการประกาศของรัฐที่ตึงเครียดของเหม่ยเพราะดูได้ปรากฏตัวบนเวที เหมย ...... ฉันได้มาถึงมือและเท้าในเวลาเดียวกัน .... ในทางที่จะตามมาเช่นเหมยที่สำคัญของการทำงานของระดับเดียวกับดินที่ปรากฏอยู่ในสถานะที่จะถูกปกคลุมด้วยผ้าที่ ดูสถานะของเหม่ยเป็นประสาทหวาดระแวงถัดจากอัลออกเสียงกังวล "ติดต่อหลานชาย ...... โอเคหรือ? ไม่ว่าเด็ก. ได้รับประสาทเกี่ยวกับการมองหาที่นี่จะกังวลหรือไม่" "โอ้ใช่ ... และแม้กระทั่งใช่. และไม่ต้องทำอะไรไม่ถูกกับเราที่จะ ...... " ดังนั้นคุณไม่สามารถจะเป็นสิ่งที่ยังเป็นกับเรา นั่นเป็นเหตุผลที่มันก็ Morawa โชคดีแม่ตัวเอง ผมในขณะที่การสนับสนุนในหมู่ใจจ้องที่เหม่ย "ดังนั้นเหม่ย ชื่อภาพยนตร์และโปรด "การเปิดตัว" ฮ่ามันตี !? "ฉันมีประสาทอย่างจริงจัง เหมยซึ่งจะคูณด้วยประกาศเสียงยืดขาและหางของสุนัขที่มีความแข็งแกร่งที่จะส่งเสริม แต่แม่และการแก้ความแข็งแกร่งของตัวเองและค่อยๆใช้เวลาหายใจลึก ๆ ได้ตัดสินความรู้สึก และ ---- "นี่นี้จะบด ...... ทำงานของฉัน! "ช่วงเวลาที่เหมยได้กำจัดผ้าจะมีใน ---- "เพื่อ !?" ที่มีชื่อเสียงเป็นภาพของคาโนฮีโร่นโปเลียนเป็นท่าเช่นเดียวกับ [มหาราชเกินเทือกเขาแอลป์เซนต์เบอร์นาร์ดจากภูเขา] ฌาคหลุยส์เดวิดทำงานเป็นลักษณะของฉันใน Rurune เป็นรัฐของลาที่ ที่ปรากฎ ...... มันก็เคยเป็น!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังจากการประกาศว่า ฉันได้ยินเสียงที่ฉันได้ยินเสียงร้องของประหลาดใจ เขาไม่ได้โกหก

「ว่า " ลีออน " หรือเพียงแค่กระจายจิตรกรรมมีชื่อเสียงในขณะนี้คือ ! ? 」
「มุมมองและเทคนิค เช่น การบุกเบิกในมัน . "
「ของการดำรงอยู่ของจิตรกรรมสมัยใหม่ คือ 100 ปี ก้าวหน้า ฉันบอกว่าฉันชอบเธอ . . . . . . . " ในเสียงเล็กกระซิบ ฉันแปลกใจ เทคนิคที่เหมาะสมสำหรับโลก จากโลกนี้หากคุณเป็นเช่นฉันและรู้เทคนิคผลิตในโลกนี้ มันเทียบเท่ากับผู้ชายที่ดีกว่า ที่บอกว่า เบอร์เกอร์ ครอบครัว เคยได้ยินที่ไหน . . . . . . . ที่คุณ ได้ยิน ผมจำไม่ได้ว่า ในทางเดียวกัน เป็นถ้วยที่เวทมนตร์ในอากาศโดยโปรเจคเตอร์ฉายในคนแก่ รอยยิ้มอ่อนโยนที่คน ผู้เฒ่า ลีออน แต่เก่า เก่า หน้า จะเห็นได้จากมัน แล้ว ที่ลีออน พูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน ใส่ของคุณ

『กิเลสมากกว่า』
「「「 โอ้ โอ้ โอ้ โอ้ โอ้ โอ้ โอ้ โอ้ โอ้ โอ้ โอ้ โอ้ ! ! ! ! ! ! ! 」」」

อากาศร้อนก็จะมองไปข้างหน้าเพื่อผลงานที่ดีที่สุด และตัดงาน ชนิดของมัน ตาแก่นี่เป็นทั้งหมดที่เธอโหยหาจิตรกร

『ลีออน ขอบคุณมากครับ อืม ฉันคิดว่าฉันต้องไปทบทวน จำนวน 1 , 』

ขอบคุณครับในลักษณะนี้ , ปลอดภัย , ภาพวาดตัวละคร อย่างไรก็ตาม หนึ่งในผู้โชคร้าย เพราะคนเยอะมาก สามารถไปบนเวที แต่ไม่สามารถทำงานอย่างถูกต้อง ไม่เพียง แต่ให้แน่ใจว่า ในรูปข้างบน ที่ฉันสามารถให้คุณไม่สามารถช่วยมันได้ ในหรืออีกวิธีหนึ่งเรามองผ่านความหลากหลายของภาพวิดีโอที่ปรากฏ พวกเขาเป็นมันไม่น่าจะจริงและเท็จจริงดังนั้นภูมิทัศน์ภาพวาด เช่น ดิน ภาพเราไม่ทราบมากเกี่ยวกับมัน สิ่งต่าง ๆ มากมาย ลีออน และในแต่ละงานที่ได้ทดสอบในการสอนทั้งดีและไม่ดี ที่ไม่ได้เป็นเพียงที่ไม่ดี มันอาจจะกล่าวว่า ผู้ถูกประเมิน สัมผัส ดี

『――――