Everyone had been busy the whole da

Everyone had been busy the whole day. Their stomachs were hungry, so they left the building and went out.

Not long after leaving the building, they saw an open place with some stands arranged. Several workers were there distributing relief food.

Dozens of people were in a long line waiting for food.

One fatty was holding a ladle. Every person who passed by the pot received a scoop of gruel plopped in their bowl.

Da Gouzi walked by and took a look. He saw that in the bowls there wasn’t any rice, it was basically all water. He couldn’t help but complain: “Damn, is this what people eat? It’s all water!”

Da Gouzi could eat a bowl of food every day in Always Bright Village. The gruel in Always Bright Village also had more rice in it than this.

The fatty distributing the gruel looked at Da Gouzi and mocked: “If you don’t want to eat then scram! Wait until you’ve been hungry several days, then you’ll reconsider.”

The other survivors received bowls of gruel that were practically water, and they all licked their bowls clean. Then they looked at the big pot of gruel with greedy eyes.

This bowl of relief food is practically rice soup and not gruel. But to these survivors, it is their hope for life.

Chen Zhiguang apologized to Yue Zhong: “Brother Yue, I’m sorry. You all can only receive the relief food here.”

Yue Zhong looked at the large relief food pot without much rice inside. He had not the slightest bit of interest in it. He asked to Chen Zhiguang: “Is there a market here? I want to go buy a few things.”

Chen Zhiguang immediately said: “Yes! Please follow me.”

Walking along the road in the survivor camp, Yue Zhong’s group saw everyone looked famished. Clearly they were all starving. There were several places with refugees lined up to get gruel.

Under Chen Zhiguang’s guidance, Yue Zhong arrived at a street. There were all types of things displayed on the street. The complexions of the vendors were only slightly better than the other survivors of the city.

“There is the rice store. You need government issued food stamps to exchange for rice. The government worker salaries are all issued with food stamps. The army is the same.” Chen Zhiguang pointed over at a store where four soldiers guarded with live ammo and explained to Yue Zhong.

“This is Phoenix street where they sell all kinds of goods. If you have foodstuffs or food stamps, you can buy many things.” Chen Zhiguang pointed at a street and explained to Yue Zhong.

Yue Zhong heard Chen Zhiguang’s introductions, and then he lead everyone into the street in a grandiose manner.

“Boss, can I buy this pot and these bowls?” after arriving at a general store, Yue Zhong looked at the floor full of pots and pans and asked the owner.

The owner looked at Yue Zhong, and immediately his eyes became bright. He hastily said: “one or two food stamps for a pot, one or two food stamps for twenty bowls, one or two food stamps for a kitchen knife, one or two food stamps for three iron pots. Or you can use food to exchange.”

Chen Zhiguang pulled on Yue Zhong, he coldly said: “Boss, you’re being swindled. The price is extremely high. Leave, brother Yue we will go to the next place.”

Yue Zhong immediately turned to leave. The shop owner hurriedly stood up. He shouted out: “Don’t go!! Don’t go! A little cheaper is okay. A little cheaper is okay!!”

Yue Zhong pointed all around at the ground, indicating a full set of pots and pans: “We will buy all these for five packs of instant noodles. Otherwise you can just keep them.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทุกคนได้ว่างทั้งวัน กระเพาะอาหารเคยหิว ซ้ายอาคาร และออกไปไม่นานหลังจากที่ออกจากอาคาร พวกเขาเห็นทำเลเปิดบางยืนเรียง หลายคนได้มีการกระจายอาหารบรรเทาสิบคนเข้าแถวรออาหารได้ไขมันหนึ่งได้จับตะหลิว ทุกคนที่ผ่าน โดยหม้อรับตักของโจ๊ก plopped ในชามของพวกเขาGouzi ดาเดินตาม และมาดู เขาเห็นว่า ในชาม ไม่มีข้าวใด มันเป็นพื้นน้ำทั้งหมด เขาไม่สามารถช่วยได้ แต่บ่น: "ไอ้ เป็นนี้คนอะไรกิน มันเป็นน้ำทั้งหมดดา Gouzi สามารถรับประทานอาหารชามทุกวันในหมู่บ้านสดใสเสมอ โจ๊กในหมู่บ้านสดใสเสมอยังมีเพิ่มเติมข้าวมันกว่านี้ไขมันกระจายตัวโจ๊กดา Gouzi และเยาะเย้ย: "ถ้าคุณไม่ต้องการกิน แล้ว scram รอจนกว่าคุณได้รับหิวหลายวัน แล้วคุณจะพิจารณา"ผู้รอดชีวิตอื่น ๆ รับชามโจ๊กที่จริงน้ำ และพวกเขาทั้งหมดเลียชามสะอาด แล้ว พวกเขามองที่หม้อใหญ่ของโจ๊กโลภตาบรรเทาอาหารชามนี้เป็นจริงไม่โจ๊กและข้าวต้ม แต่ผู้รอดชีวิตเหล่านี้ มันเป็นความหวังของพวกเขาสำหรับชีวิตเสียใจ Zhiguang เฉินหยูจง: "พี่หยู ขอโทษ คุณทั้งหมดสามารถได้รับอาหารบรรเทาที่นี่"หยูจงมองที่หม้อใหญ่บรรเทาอาหารโดยมากข้าวภายใน เขาไม่นิดน่าสนใจในมัน เขาขอให้ Zhiguang เฉิน: "มีตลาดที่นี่ ผมอยากไปซื้อบางสิ่ง"Zhiguang เฉินทันทีกล่าวว่า: ใช่ครับ โปรดปฏิบัติตามฉัน"เดินไปตามถนนในค่ายผู้รอดชีวิต กลุ่มหยูจงเห็นทุกคนดู famished อย่างชัดเจนจะถูกทั้งหมดหิวโหย มีหลายสถานที่กับผู้ลี้ภัยที่ตั้งเรียงรายรับโจ๊กภายใต้การแนะนำของ Zhiguang Chen หยูจงมาถึงที่ถนน มีทุกประเภทของสิ่งต่าง ๆ ที่แสดงบนถนน Complexions ของผู้ขายได้เพียงเล็กน้อยดีกว่ารอดชีวิตอื่น ๆ ของเมือง"มีเก็บข้าว คุณต้องการให้รัฐบาลออกแสตมป์อาหารแลกข้าว เงินเดือนของผู้ปฏิบัติงานภาครัฐทั้งหมดออก ด้วยแสตมป์อาหาร กองทัพจะเหมือนกัน" เฉิน Zhiguang ชี้ไปที่ร้านที่สี่ทหารรักษา ด้วยกระสุนสด และอธิบายไปหยูจง"นี่คือถนนฟีนิกซ์ที่พวกเขาขายทุกชนิดของสินค้า ถ้าคุณมีอาหารหรือแสตมป์อาหาร คุณสามารถซื้อสิ่งนั้น" เฉิน Zhiguang ชี้ไปที่ถนน และอธิบายการหยูจงจงหยูได้ยินบทนำเฉิน Zhiguang แล้ว เขานำทุกคนเข้าสู่ถนนในลักษณะสวรรค์"เจ้านาย ฉันสามารถซื้อเหล่านี้ชามและหม้อนี้" หลังจากมาถึงที่ร้านทั่วไป หยูจงมองดูที่พื้นเต็มหม้อและกระทะ และถามว่ามองเจ้าจงหยู และทันทีกลายเป็นตาที่สดใส เขารีบพูดว่า: "หนึ่ง หรือสองแสตมป์อาหารสำหรับหนึ่ง หรือสองแสตมป์อาหารสำหรับห้องครัว หม้อ หนึ่ง หรือสองแสตมป์อาหารสำหรับชามยี่สิบมีด หนึ่ง หรือสองแสตมป์อาหารสำหรับสามหม้อนี้ หรือคุณสามารถใช้อาหารแลกเปลี่ยน"เฉิน Zhiguang ดึงบนจงหยู เขาจ้างงานกล่าวว่า: "หัวหน้า คุณกำลัง swindled ราคาไม่สูงมาก ปล่อย พี่ยิวเราจะไปสถานที่ต่อไป"จง Yue ทันทีหันไปออก เจ้าของร้านรีบยืนขึ้น เขาตะโกนออกมา: "ไม่ไป!! ไม่ไป ถูกกว่าเล็กน้อยทิ้งไว้ ถูกกว่าเล็กน้อยไม่เป็นไร!!"จงหยูชี้ไปทั่วที่พื้น แสดงชุดเต็มของหม้อและกระทะ: "เราจะซื้อทั้งหมดเหล่านี้สำหรับชุดที่ห้าของบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป มิฉะนั้น คุณสามารถเพียงเก็บไว้"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทุกคนได้รับการว่างทั้งวัน ท้องของพวกเขาหิวเพื่อให้พวกเขาออกจากตึกและเดินออกไป. ไม่นานหลังจากที่ออกจากอาคารที่พวกเขาเห็นว่าเป็นสถานที่ที่เปิดกับยืนบางจัด คนงานหลายคนมีแจกจ่ายอาหารบรรเทา. หลายสิบคนอยู่ในสายยาวรอให้อาหาร. หนึ่งไขมันถูกจับทัพพี ทุกคนที่เดินผ่านไปมาในหม้อที่ได้รับการตักข้าวต้ม plopped ในชามของพวกเขา. ดา Gouzi เดินผ่านและได้ดู เขาเห็นว่าในชามไม่มีข้าวใด ๆ ก็เป็นพื้นน้ำ เขาไม่สามารถช่วย แต่บ่น "ประณามนี้เป็นสิ่งที่คนกิน? มันเป็นน้ำทั้งหมด! " ดา Gouzi สามารถกินชามอาหารทุกวันเสมอสดใสวิลเลจ . the ข้าวต้มในเจิดจ้าหมู่บ้านยังมีข้าวอยู่ในนั้นกว่านี้ไขมันกระจายข้าวต้มมองที่ดา Gouzi ล้อเลียน: "ถ้าคุณไม่ต้องการที่จะกินแล้วซิ! รอจนกว่าคุณจะได้รับหิวหลายวันแล้วคุณจะพิจารณา. " ผู้รอดชีวิตคนอื่น ๆ ที่ได้รับชามข้าวต้มที่มีน้ำจริงและพวกเขาทั้งหมดเลียชามสะอาด แล้วพวกเขาก็มองไปที่หม้อใหญ่ของข้าวต้มด้วยตาโลภ. ชามอาหารบรรเทานี้เป็นจริงซุปข้าวและไม่ข้าวต้ม แต่การที่จะรอดชีวิตเหล่านี้ก็เป็นความหวังของพวกเขาสำหรับชีวิต. เฉิน Zhiguang ขอโทษยูจง: "บราเดอร์ยูฉันขอโทษ ทุกท่านจะได้รับการบรรเทาอาหารที่นี่. " ยูจงมองไปที่หม้ออาหารบรรเทาขนาดใหญ่โดยไม่ต้องข้าวมากภายใน เขาไม่ได้นิดที่น่าสนใจในมัน เขาขอให้เฉิน Zhiguang: "มีตลาดที่นี่? . ฉันต้องการที่จะไปซื้อบางสิ่ง " เฉิน Zhiguang ทันทีกล่าวว่า:" ใช่! โปรดติดตามนะคะ. " เดินไปตามถนนในค่ายผู้รอดชีวิตกลุ่ม Yue Zhong เห็นทุกคนมองหิว เห็นได้ชัดว่าพวกเขาทั้งหมดที่หิวโหย มีหลายสถานที่ได้กับผู้ลี้ภัยเรียงรายขึ้นไปจะได้รับข้าวต้ม. ภายใต้การแนะนำของเฉิน Zhiguang ยูจงมาถึงที่ถนน มีทุกประเภทของสิ่งที่ปรากฏขึ้นบนท้องถนนได้ คมคายของผู้ขายเพียงเล็กน้อยดีกว่ารอดชีวิตคนอื่น ๆ ของเมือง. "มีร้านขายข้าว คุณจำเป็นต้องมีรัฐบาลที่ออกแสตมป์อาหารเพื่อแลกเปลี่ยนข้าว เงินเดือนคนงานของรัฐบาลจะมีการออกทั้งหมดที่มีแสตมป์อาหาร กองทัพก็เช่นเดียวกัน. "เฉิน Zhiguang ชี้ไปที่ร้านที่สี่ทหารรักษาด้วยกระสุนที่อยู่อาศัยและอธิบายให้ยูจงได้. " นี่คือฟินิกซ์สถานที่ที่พวกเขาขายสินค้าทุกชนิด หากคุณมีอาหารหรือแสตมป์อาหารคุณสามารถซื้อหลายสิ่งหลายอย่าง. "เฉิน Zhiguang ชี้ไปที่ถนนและอธิบายให้ Yue Zhong. Yue Zhong ได้ยินแนะนำเฉิน Zhiguang และแล้วเขาก็นำทุกคนไปที่ถนนในลักษณะที่ยิ่งใหญ่. " Boss, ฉันสามารถซื้อหม้อนี้และชามเหล่านี้หรือไม่ "หลังจากที่เดินทางมาถึงที่ร้านค้าทั่วไปยูจงมองไปที่พื้นเต็มรูปแบบของหม้อและกระทะและถามเจ้าของ. เจ้าของมองที่ยูจงและทันทีที่ดวงตาของเขากลายเป็นสดใส เขารีบกล่าวว่า "หนึ่งหรือสองแสตมป์อาหารสำหรับหม้อหนึ่งหรือสองแสตมป์อาหารยี่สิบชามหนึ่งหรือสองแสตมป์อาหารสำหรับมีดทำครัวหนึ่งหรือสองแสตมป์อาหารสามหม้อเหล็ก . หรือคุณสามารถใช้อาหารที่จะแลกเปลี่ยน " เฉิน Zhiguang ดึง Yue Zhong เขาอย่างเย็นชากล่าวว่า" เจ้านายคุณกำลังถูกขี้ฉ้อ ซึ่งเป็นราคาที่สูงมาก ปล่อยให้พี่ชายของยูเราจะไปยังสถานที่ต่อไป. " Yue Zhong ทันทีหันไปออก เจ้าของร้านรีบลุกขึ้นยืน เขาตะโกนว่า "อย่าไป !! อย่าไป! เล็ก ๆ น้อย ๆ ราคาถูกไม่เป็นไร เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ถูกกว่าเอาล่ะ !! " ยูจงชี้ให้ทั่วพื้นดินที่แสดงให้เห็นชุดเต็มของหม้อและกระทะ:" เราจะซื้อทั้งหมดเหล่านี้เป็นเวลาห้าชุดของบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป มิฉะนั้นคุณก็สามารถให้พวกเขา. "