「A dragon……could it be, here!?」
Garun-san looking at the sky unconsciously said that. His eyes were wide with disbelief at the sight.
A Dragon. That’s the thing flying in the sky?
「Why is there a dragon there……!?」
「What do you mean? Don’t things like that usually come here?」
Olga-san muttered while her voice trembles, her mouth was opened while embracing her frightened younger sister closely.
「Dragons normally live in the sanctuary at the center of this country. That being the dragon’s territory as long as no one enters there, or a dragon intrude out here then they won’t start acting violently. This is how we are supposed to have divided the living area ……
「Did someone disturb the sanctuary!?」
At Olga-san’s words Garun-san spoke. Is this response of the dragons for someone invading the sanctuary? Isn’t this bad?
Perhaps it’s retaliation. If our area had been ruined, then we might think about trying to repay the ones that did it.
However, Olga-san shakes her head and rejects the idea.
「No, not necessarily. Once every several years, a young dragon appears in the village, and starts rampaging. Even if we were to repulse a dragon that had left the sanctuary, the other dragons would never retaliate. In this case they are the intruder. But still……」
「Is a dragon something you can even repulse?」
Garun responded to the question that I had posed.
「In the Royal Palace Warrior Corp……if there 100 warriors, then somehow. However if were to just half-heatedly attack then it would just make it angry.」
Misumido’s warrior corps are 100 members. To need all of them to somehow repulse it… is it that strong……? The line of thinking that the dragon running wild is a youngling. Even within the dragons there are naughty wild brats huh? Seriously a pain. This is nothing less than a natural disaster.
I took out the smartphone, started the map application… search 「Dragon」
There many hits in the center of Misumido, is that area the sanctuary? And other than that the only other one was the one flying leisurely over us toward……
「Oi…that guy is heading straight toward Eldo village……!」
「What did you say!?」
Everyone shouted in surprise at what I had just said.
「What’s in Eldo village!?」
「It has a pasture belt extending to the south. Is it aiming for the animals!?」
I’m not sure if they’re sheep or cows but if it started attacking the animals it might leave the village alone, but Garun-san tore my naive thinking to shreds.
「Once a dragon has a taste it will keep attacking the same place. Also that guy sees both animals and us as feed. It may even have a preference right?」
At this rate the village is going to be annihilated……?! The range of a Smartphone remote magic attack has its limits. If it’s this far away it’s impossible.
「What shall we do? Our duty is to guard the ambassador. We cannot allow our ambassador to face such a dangerous situation……」
At Lyon-san’s words Garun-san clenched his teeth. For ones that serve the country orders from those above are absolute. Should they carelessly go toward the village and something were to happen to Olga-san, it wouldn’t just be a question about diplomatic relations. Even still just leaving half the guards here and sending the other half to rescue the village isn’t……
Even if I were to enchant the map app with Gate, for the transport point…if I don’t have the image of Eldo village firmly in my mind I can’t go there. What should we do……?
「Can we do nothing, Touya-dono…」
「Even if you ask that…….」
At Yae’s words I folded my arms, think. If it’s just us then we can certainly do something. We didn’t accept this as a order by the country but merely as a request from the guild. Furthermore it wasn’t a request to guard Olga-san. We’re to deliver the fake magic transport mirror to the King of Misumido…….
That’s it! It’s come down to this!
I pulled from the carriage a full length mirror, and stood it against the body of the carriage.
「Touya-dono, this is?」
Lyon-san points dubiously in front of everyone. Everyone else similarly cocked their heads in puzzlement.
「Etto, this is called a 「Transportation Mirror」, there are 2 in per set. The other is in mirror is in the Belfast Royal Palace, and using this mirror it is possible to be transported there instantly. How about using this and using the Royal palace as shelter for Olga-san and Alma?」
「You brought this kind of thing……?」
「It was our job to deliver this to the King of Misumido. We have permission to use this in an emergency」
I lied on the fly while thinking it throught. I told them that this can only be used round trip once per day, it can’t transport many people, so I tried to appeal this thing’s safety. Mainly to the Misumido’s soldiers.
「I understand. We will use this and take temporary shelter in the Royal palace. And then everyone shall lead the villagers to safety……」
「Understood. Please, Touya-dono」
Garun-san nods at Olga-san’s decision.
「I understand. Then will Olga-san, Alma, and Yumina…and to see the other side, can I have Garun-san come with me?」
Garun-san leaked an insecure voice. While hearing that, I applied my hand to the mirror.
「Gate」
I activated the magic in a small voice that couldn’t be heard by those around me. I made the gate light appear several centimeters above the mirror. Thus giving the appearance of an enchantment, this time this method is fine. We haven’t arrived at the royal palace after all.
First Yumina enters. Followed by Garun-san, Alma, Olga-san, and finally I go through last and close the gate. On the other side we appeared in Yumina’s room in the Royal palace in front of a full length mirror. They got it ready properly.
「This is……」
「The royal palace in Belfast. Then Yumina, Please explain things to His Majesty the King.」
「Yes…….Touya-san. Please take care……」
After entrusting it to Yumina, I called out to the blown-away slack-jawed Garun-san.
「Are you relieved with this, Garun-san? Then let’s return」
「Ah, yes. Let’s go!」
I repeated the fake enchantment and we went through.
Upon returning it was clear that preparations for departure had already been completed.
「Alright everyone! The ambassador is safe! We will protect the villagers from the dragon, go toward Eldo!」
The Garun-san who had returned safely ordered and the demi-humans roared Ou! While looking at that I walked toward Lyon-san.
「What’s wrong Lyon-san? I don’t think it has the Belfast side will have to get involved but……」
「In this situation if we were to stick to 「this nothing to do with us」 then father would punch me hard with his flaming fist. We’re going too. His majesty would say the same」
Lyon-san so asserted firmly and apparently everyone had decided. Then it’s not a problem.
I look at the map and see that the dragon has not arrived at the village yet. It wasn’t in a hurry. It was fortunate that this dragon wasn’t going very fast. At best wagon speed it would take an hour to reach the village.
Unable to do anything but pray that this one hour would not prove fatal, I climbed into the carriage.
「A มังกร...มันอาจเป็น ที่นี่ 」มองท้องฟ้ารับซัง Garun กล่าวว่า ตาของเขาก็กว้าง ด้วย disbelief ในสายตามังกร ซึ่งเป็นสิ่งที่บินบนท้องฟ้า「Why มีมังกรมี... 」คุณ 「What หมายถึง อย่าเช่นที่มักจะมาที่นี่? 」โอลกาซัง muttered ขณะเธอเสียง trembles เปิดปากของเธอในขณะที่บรรดาน้องกลัวเธออย่างใกล้ชิด「Dragons ปกติอยู่ในวิหารที่ประเทศนี้ ที่มีดินแดนของมังกรตราบใดที่ไม่มีใครป้อนมี หรือมังกรบุกรุกที่นี่พวกเขาจะไม่ เริ่มทำหน้าที่โหง ว่าเราควรจะมีแบ่งพื้นที่ใช้สอยอยู่「Did คนรบกวนสถาน 」ที่โอลกาซานซาน Garun คำพูด เป็นคำตอบของมังกรคนบุกรุกเขตรักษาพันธุ์ ไม่ดีนี้หรือไม่บางทีก็ต่าง ถ้าพื้นที่ของเรามีแล้วเจ๊ง แล้วเราอาจคิดพยายามชำระคนที่ทำอย่างไรก็ตาม ซานโอลกาสั่นศีรษะของเธอ และไม่ยอมรับความคิด「No ไม่จำเป็นต้อง ครั้งทุกหลายปี มังกรหนุ่มในหมู่บ้าน และเริ่มต้น rampaging แม้ว่าเราได้ไป repulse มังกรที่ได้จากเขตรักษาพันธุ์ มังกรอื่น ๆ จะไม่เผ็ด ในกรณีนี้ จะเขี้ยวอาฆาต แต่ยังคง...」「Is มังกรบางสิ่งบางอย่างที่คุณสามารถแม้ repulse ? 」Garun ตอบคำถามที่ผมก็อึ้ง「In รอยัลพาเลซนักรบ Corp...if นักรบมี 100 แล้วอย่างใด อย่างไรก็ตามถ้าถูกโจมตี แล้วมันจะเพียงแค่ทำให้มันโกรธเพียงครึ่ง-heatedly. 」หน่วยนักรบของ Misumido มีสมาชิก 100 ต้องการทั้งหมดของพวกเขาอย่างใด repulse มัน... เป็นที่แข็งแรง... เส้นความคิดที่ว่ามังกรสี youngling เป็น แม้มังกรมีอยู่ป่า brats ซนฮะ อย่างจริงจังอาการปวด นี้คืออะไรน้อยกว่าภัยธรรมชาติฉันเอาออกสมาร์ทโฟน เริ่มต้นโปรแกรมประยุกต์แผนที่...ค้นหา 「Dragon」ฮิตมากในศูนย์ Misumido มีเป็นที่ตั้งเขตรักษาพันธุ์ และนอกจาก เฉพาะอีกหนึ่ง ได้บินอยู่เหนือเราไปท่าน...「Oi...ที่ผู้ชายจะมุ่งตรงไปทางหมู่บ้าน Eldo... 」「What ไม่ได้คุณว่า 」ทุกคนตะโกนในความประหลาดใจที่ฉันมีเพียงแค่พูด「What ของในหมู่บ้าน Eldo 」「It มีดาวพาสเจอร์ที่ขยายไปภาคใต้ มุ่งสำหรับสัตว์ 」ผมไม่แน่ใจ ถ้าพวกเขากำลังแกะหรือวัว แต่ ถ้ามันเริ่มโจมตีสัตว์อาจออกจากหมู่บ้านเพียงอย่างเดียว แต่ Garun ซังต่อความคิดของผมขำน่าจะสวย「Once มังกรมีรสชาติมันจะทำให้โจมตีเดียวกัน ยัง ว่าผู้ชายเห็นสัตว์และเราเป็นอาหาร มันอาจยังมีความสนใจที่เหมาะสม? 」ในอัตรานี้ที่ หมู่บ้านกำลังจะกำจัด... ช่วงของการโจมตีเวทย์ระยะไกลสมาร์ทโฟนมีขีดจำกัดของ ถ้าไกลนี้ เป็นไปไม่ได้「What เราจะทำอย่างไร หน้าที่ของเราจะปกป้องแอมบาสเดอร์ เราไม่อนุญาตให้ราชทูตของเราเผชิญนั้นเป็นสถานการณ์ที่อันตราย...」ที่คำยงซาน ซาน Garun กัดฟันของเขา สำหรับคนที่ทำประเทศ สั่งจากข้างบนมีแน่นอน ควรจะลวก ๆ ไปต่อหมู่บ้าน และบางสิ่งบางอย่างได้เกิดขึ้นโอลกาซัง มันจะไม่เพียงเป็นคำถามเกี่ยวกับความสัมพันธ์ทางการทูต ออกครึ่งยามที่นี่ และส่งอีกครึ่งหนึ่งเพื่อช่วยเหลือหมู่บ้านแม้แต่เพียงยังไม่...แม้ถ้าเคลิ้ม app แผนที่กับประตู จุดขนส่ง...ถ้าไม่มีภาพหมู่บ้าน Eldo อย่างมั่นคงในจิตใจของฉัน ฉันไม่ไปที่นั่น ควรเราทำ...เราไม่ต้องทำอะไร Touya-dono... 「Can 」「Even ถ้าคุณถามว่า...」ที่คำของแย้ ผมพับแขน คิดว่า หากเพียงเรามี เราก็สามารถแน่นอนทำอะไร เราไม่ยอมรับนี้ เป็นใบสั่งจากประเทศ แต่เพียง เป็นการร้องขอจากสมาคมการ นอกจากนี้ มันไม่ได้ร้องขอปกป้องโอลกาซัง เราส่งกระจกวิเศษขนปลอมไปคิง Misumido ...ใช่ มาลงนี้ผมดึงมาจากการขนส่งแบบกระจก และยืนมันกับเนื้อความของการขนส่ง「Touya-dono นี่คือ? 」จุดซานลียง dubiously หน้าทุกคน คนอื่น ๆ ถูกผึ่งศีรษะของพวกเขาใน puzzlement ทำนองเดียวกัน「Etto, this is called a 「Transportation Mirror」, there are 2 in per set. The other is in mirror is in the Belfast Royal Palace, and using this mirror it is possible to be transported there instantly. How about using this and using the Royal palace as shelter for Olga-san and Alma?」「You brought this kind of thing……?」「It was our job to deliver this to the King of Misumido. We have permission to use this in an emergency」I lied on the fly while thinking it throught. I told them that this can only be used round trip once per day, it can’t transport many people, so I tried to appeal this thing’s safety. Mainly to the Misumido’s soldiers.「I understand. We will use this and take temporary shelter in the Royal palace. And then everyone shall lead the villagers to safety……」「Understood. Please, Touya-dono」Garun-san nods at Olga-san’s decision.「I understand. Then will Olga-san, Alma, and Yumina…and to see the other side, can I have Garun-san come with me?」Garun-san leaked an insecure voice. While hearing that, I applied my hand to the mirror.「Gate」I activated the magic in a small voice that couldn’t be heard by those around me. I made the gate light appear several centimeters above the mirror. Thus giving the appearance of an enchantment, this time this method is fine. We haven’t arrived at the royal palace after all.First Yumina enters. Followed by Garun-san, Alma, Olga-san, and finally I go through last and close the gate. On the other side we appeared in Yumina’s room in the Royal palace in front of a full length mirror. They got it ready properly.「This is……」「The royal palace in Belfast. Then Yumina, Please explain things to His Majesty the King.」「Yes…….Touya-san. Please take care……」After entrusting it to Yumina, I called out to the blown-away slack-jawed Garun-san.「Are you relieved with this, Garun-san? Then let’s return」「Ah, yes. Let’s go!」I repeated the fake enchantment and we went through.Upon returning it was clear that preparations for departure had already been completed.「Alright everyone! The ambassador is safe! We will protect the villagers from the dragon, go toward Eldo!」The Garun-san who had returned safely ordered and the demi-humans roared Ou! While looking at that I walked toward Lyon-san.「What’s wrong Lyon-san? I don’t think it has the Belfast side will have to get involved but……」「In this situation if we were to stick to 「this nothing to do with us」 then father would punch me hard with his flaming fist. We’re going too. His majesty would say the same」Lyon-san so asserted firmly and apparently everyone had decided. Then it’s not a problem.I look at the map and see that the dragon has not arrived at the village yet. It wasn’t in a hurry. It was fortunate that this dragon wasn’t going very fast. At best wagon speed it would take an hour to reach the village.Unable to do anything but pray that this one hour would not prove fatal, I climbed into the carriage.
การแปล กรุณารอสักครู่..