“You still dare to turn your head b

“You still dare to turn your head back?” said the middle-aged Cultivator with a cold laugh. “In that case, why don’t you leave your eyes with me after you leave. With those green hats, you’ll be a laughingstock anyway.” With that, he and his companions shot toward Meng Hao.

“Screw off!” said Meng Hao, suddenly lifting his hand and waving his sleeve toward them. The power of his Cultivation base exploded out. A massive wind screamed out and then slammed into them.

A booming filled the air, and blood sprayed from the mouths of the eight patrolling Blood Demon Sect disciples. Their bodies trembled. A look of disbelief covered the face of the man who had taunted Meng Hao, and his pupils constricted. From what he could see, Meng Hao was at the mid Foundation Establishment stage, but his attack just now had been filled with the might like that of the late Foundation Establishment stage. Blood oozed out of his mouth as he skidded backward in retreat. When he saw the cold look in Meng Hao’s eyes, his heart shook.

Realizing he had been rash, the middle-aged Cultivator said, “Fellow Daoist, this….” Even as he began to speak, however, Meng Hao’s eyes shone with even more ferocious iciness.

The man’s face fell. He and his companions turned into beams of prismatic light that shot away into the distance. When they were far away from Meng Hao, they finally came to a stop and exchanged glances.

“That guy is just too aggressive. Where did he come from? Elder Brother, let’s report him to Master. Master will surely dispatch some people to apprehend him!”

“Correct. Elder Brother, this is Blood Demon Sect territory. Can we really allow that guy to just run amok?”

“Shut the hell up!” growled the middle-aged man, his face dark and unreadable. “He’s young, and with just a single sweep of his hand, look at what he did to us. Do you really think he’s just some random person? He’s obviously not a Cultivator of the Solitary Sword Sect. With war brewing between our Sect and the Solitary Sword Sect, we can’t afford to provoke the wrath of additional Sects! He’s obviously just passing through and doesn’t want to make enemies, that’s why he went easy on us. All of you, shut your mouths. Forget about what happened here. There will always be friction among Cultivators like us. There’s no need to report some trifling incident like this to the Sect.” Having made his decision, he continued on into the distance, his fellow Cultivators in tow.

After they were some ways away, the vines on the ground beneath them that they hadn’t noticed this entire time, burrowed into the earth and disappeared.

Back in Meng Hao’s location, Meng Hao stamped his foot onto the ground. The soil seethed as the dark red vines emerged to sway back and forth in front of him. Moments later, they transformed into a small, dark red fruit, which he placed into his bag of holding. Finally, he turned his attention to the hat on his head.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"คุณยังกล้าที่จะกลับหัวของคุณ" เกษตรกรวัยกลางคนกับหัวเราะเย็นกล่าว "ในกรณีนี้ ทำไมคุณไม่ตากับฉันให้ ด้วยหมวกสีเขียวเหล่านั้น คุณจะคินโซอีกต่อไป" กับที่ เขาและสหายของเขายิงไปทางเฮาเมง"สกรูปิด" กล่าวว่า เฮาเมง ก็ยกมือ และโบกแขนของเขาไปสู่พวกเขา พลังของฐานการเพาะปลูกของเขากระจายออก เป็นลมใหญ่กรีดร้องออกมาแล้ว ถาโถมเข้าไปเฟื่องฟูเครื่องเติมอากาศ และเลือดที่พ่นจากปากเลือด patrolling แปดสาวกนิกายอสูร ร่างกาย trembled ลักษณะของศรัทธาปกคลุมใบหน้าของคนที่ได้ปะทะเมงเฮา และนักเรียนของเขาไป จากสิ่งที่เขาสามารถเห็น เมงเฮาก็ในขั้นตอนการจัดตั้งมูลนิธิกลาง แต่โจมตีของเขาตอนนี้มีแล้วเต็มไป ด้วยอาจเหมือนขั้นตอนการจัดตั้งมูลนิธิสาย เลือดจากผู้ผลิตรายจากปากของเขาเขา skidded ย้อนหลังในสถานที่พักผ่อน เมื่อเขาเห็นดูเย็นตาเมงเฮา หัวใจของเขาส่ายรู้เขาได้ผื่น เกษตรกรวัยกลางคนกล่าว, "เพื่อน Daoist,..." แม้ในขณะที่เขาเริ่มพูด แต่ เมงเฮาตาส่องกับ iciness ดุร้ายมากยิ่งขึ้นใบหน้าของชายคนนั้นตก เขาและสหายของเขากลายเป็นคานของเดอะวันแสงที่ยิงออกไปเป็นระยะทาง เมื่อห่างจากเมงเฮา พวกเขาในที่สุดก็มาหยุด และหน้าปัดรวมการแลกเปลี่ยน"หมอนี่เป็นก้าวร้าวเกินไป เขามาจากไหน พี่ มารายงานเขาหลัก ต้นจะย่อมส่งบางคนจับกุมเขา""แก้ พี่ นี้เป็นอาณาเขตเลือดอสูรนิกาย สามารถเราจริง ๆ "อนุญาตให้คนที่อาละวาดเพียง"หุบนรก" growled คนวัยกลางคน ใบหน้าของเขามืด และไม่สามารถอ่าน "เขาเป็นหนุ่ม และ มีเพียงเดียวกวาดมือ ดูสิ่งที่เขาได้ให้เรา คุณจริง ๆ คิดว่า เขาเป็นคนแบบสุ่มเพียงบางส่วน เขาเห็นได้ชัดว่าไม่ได้เกษตรกรนิกายดาบโดดเดี่ยว ด้วยสงครามเบียร์ระหว่างนิกายดาบโดดเดี่ยวและนิกายของเรา เราไม่สามารถที่จะกระตุ้นแรงพิโรธของนิกายเพิ่มเติม เขาจะเห็นได้ชัดแค่ผ่าน และไม่ต้องการให้ศัตรู ที่ว่าทำไมเขาก็ง่ายเรา ทั้งหมดของคุณ ปิดปากของคุณ ลืมเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่ จะมีแรงเสียดทานระหว่างเครื่องพรวนดินเหมือนเรา มีอยู่ไม่จำเป็นต้องรายงานบางเรื่อง trifling เช่นนี้ไปนิกาย" มีผู้ตัดสิน เขายังคงอยู่เป็นระยะทาง เครื่องพรวนดินเพื่อนของเขาในแพคเกจหลังจากที่พวกเขามีวิธีเก็บ เถาบนพื้นดินใต้พวกเขาที่พวกเขาไม่ได้สังเกตเห็นในเวลานี้ทั้งหมด เจาะโพรงในโลก และหายไปกลับในตำแหน่งเมงเฮา เฮาเมงประทับเท้าของเขาลงบนพื้นดิน ดิน seethed เป็นเถาสีแดงเข้มโผล่ออกมาโยกหน้าเขา ช่วงเวลาต่อมา พวกเขากลายเป็นเล็ก เข้มแดงผลไม้ ซึ่งเขาวางไว้ในกระเป๋าของเขาของโฮลดิ้ง ในที่สุด เขาหันความสนใจไปที่หมวกบนหัวของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"คุณยังกล้าที่จะหันหัวของคุณกลับมา?" กล่าวว่าเกษตรกรวัยกลางพร้อมกับหัวเราะเย็น "ในกรณีที่ว่าทำไมคุณไม่ปล่อยให้ดวงตาของคุณกับผมหลังจากที่คุณออก กับหมวกสีเขียวที่คุณจะตลกอยู่แล้ว. "กับที่เขาและสหายของเขาที่มีต่อการยิงเม้งเฮา. " กรูออก! "เม้งเฮากล่าวว่าก็ยกมือของเขาและโบกแขนเสื้อของเขาที่มีต่อพวกเขา พลังของฐานการเพาะปลูกของเขาระเบิดออก ลมขนาดใหญ่กรีดร้องออกมาแล้วกระแทกเข้ากับพวกเขา. เฟื่องฟูที่เต็มไปด้วยอากาศและเลือดฉีดพ่นจากปากของลาดตระเวนสาวกแปดเลือดปีศาจนิกาย ร่างกายของพวกเขากลัวจนตัวสั่น ดูเชื่อปกคลุมใบหน้าของชายคนหนึ่งที่เคยล้อเลียนเม้ง Hao และนักเรียนของเขาตีบ จากสิ่งที่เขาได้เห็นเม้งเฮาเป็นเวทีกลางมูลนิธิจัดตั้ง แต่การโจมตีของเขาเพียงแค่ตอนนี้ได้รับการเติมเต็มด้วยพระหัตถ์เช่นนั้นในช่วงปลายขั้นตอนการจัดตั้งมูลนิธิ เลือด oozed ออกมาจากปากของเขาในขณะที่เขาไถลย้อนกลับไปในสถานที่พักผ่อน เมื่อเขาเห็นรูปลักษณ์เย็นในสายตาเม้ง Hao ของหัวใจของเขาสั่น. รู้ว่าเขาเคยเป็นผื่นเกษตรกรวัยกลางคนกล่าวว่า "เพื่อนร่วม Daoist นี้ ... ." แม้ในขณะที่เขาเริ่มที่จะพูด แต่ตาเม้งเฮาส์ส่องด้วย แม้จะรุนแรงมากขึ้น iciness. ใบหน้าของมนุษย์ลดลง เขาและสหายของเขากลายเป็นลำแสง Prismatic ที่ยิงออกไปเป็นระยะทาง เมื่อพวกเขาอยู่ห่างไกลจากเม้งเฮาที่สุดพวกเขาก็มาหยุดและสบตา. "นั่นเป็นเพียงผู้ชายก้าวร้าวเกินไป เขามาจากไหน? พี่ชายขอรายงานให้เขาต้นแบบ ปริญญาโทก็จะส่งคนบางคนจะจับกุมเขา! " " ถูกต้อง พี่บราเดอร์นี้เป็นดินแดนเลือดปีศาจนิกาย จริงๆเราสามารถช่วยให้ผู้ชายที่จะเพียงแค่ทำงานอาละวาด? " " ปิดนรกขึ้น! "คำรามชายวัยกลางคนที่ใบหน้าของเขามืดและไม่สามารถอ่านได้ "เขาเป็นหนุ่มสาวและมีเพียงกวาดเดียวของมือของเขามองไปที่สิ่งที่เขาทำกับเรา จริงๆคุณคิดว่าเขาเป็นเพียงบางคนสุ่ม? เขาเห็นได้ชัดไม่ได้เป็นเกษตรกรของ Solitary ดาบนิกาย กับเบียร์สงครามระหว่างนิกายและโดดเดี่ยวดาบนิกายของเราเราไม่สามารถที่จะกระตุ้นความโกรธเกรี้ยวของนิกายเพิ่มเติม! เขาเห็นได้ชัดเพียงแค่ผ่านและไม่ต้องการที่จะทำให้ศัตรูที่ว่าทำไมเขาไปง่ายกับเรา พวกคุณทุกคนปิดปากของคุณ ลืมเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่ ก็คือจะมีแรงเสียดทานในหมู่พรวนดินเช่นเดียวกับเรา ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องรายงานบางเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจิ๊บจ๊อยเช่นนี้กับนิกาย. "ทำให้มีการตัดสินใจของเขาที่เขายังคงเข้ามาในระยะทางที่เพื่อนพรวนดินของเขาในการดึง. หลังจากที่พวกเขาวิธีการบางอย่างออกไปองุ่นบนพื้นดินใต้พวกเขาว่าพวกเขา hadn 'T สังเกตเห็นนี้ตลอดเวลามุดลงไปในดินและหายไป. ย้อนกลับไปในสถานที่ตั้งของเม้งเฮาเม้งเฮาประทับเท้าของเขาลงบนพื้นดิน ดิน seethed เป็นองุ่นสีแดงเข้มโผล่ออกมาที่จะแกว่งไปมาในด้านหน้าของเขา ครู่ต่อมาพวกเขากลายเป็นขนาดเล็กผลไม้สีแดงเข้มซึ่งเขาวางลงในกระเป๋าของเขาในการถือครอง ในที่สุดเขาหันไปสนใจหมวกบนศีรษะของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" คุณยังกล้าที่จะหันหัวกลับมา " บอกว่ามีวัยกลางคนหัวเราะเย็น " ถ้าอย่างนั้น ทำไมคุณไม่ปล่อยให้ดวงตาของคุณกับผมหลังจากที่คุณจากไป กับสีเขียวหมวก คุณจะเป็นขยะอยู่ดี " กับที่เขาและสหายของเขายิงต่อ เมิ่งฮ่าว" ถอยไป ! " บอกว่า เมิง หาว ก็ยกพระหัตถ์และโบกแขนเสื้อของเขาที่มีต่อพวกเขา พลังของฐานการเพาะปลูกของเขาก็ระเบิดออก ลมขนาดใหญ่กรีดร้องออกมาแล้วกระแทกเข้าไปเป็นเฟื่องฟูเติมอากาศและเลือดที่พ่นจากปากของแปดลาดตระเวนเลือดปีศาจนิกายสาวก ร่างกายสั่นสะท้าน ดูออกมาปกคลุมใบหน้าของผู้ชายที่ล้อเมิงเฮา และรูม่านตาตีบ . จากสิ่งที่เขาได้เห็น เมิ่งฮ่าวที่ก่อตั้งมูลนิธิกลางเวที แต่การโจมตีของเขาตอนนี้ก็เต็มด้วย อาจจะเหมือนสายมูลนิธิจัดตั้งเวที เลือด oozed ออกจากปากของเขา ตามที่เขาไถลถอยหลังไป . เมื่อเขาเห็นดูเย็นชาในสายตาของเมิ่งเฮ่า หัวใจของเขาสั่นไหวทราบว่าเขาได้รับผื่น ผู้อบรมสั่งสอนวัยกลางคนกล่าวว่า " เพื่อน daoist นี่ . . . . . . . " แม้ในขณะที่เขาเริ่มที่จะพูด , แต่ เหม็ง เฮาตาส่องด้วยยิ่งโหด ความหนาวจัดใบหน้าของชายผู้นั้นล้มลง เขาและสหายของเขากลายเป็นลำแสงของแท่งปริซึมแสงที่ยิงออกไปในระยะทาง เมื่อพวกเขาอยู่ห่างจากเมิ่งเฮ่า ในที่สุดพวกเขาก็มาหยุดสบตากัน ." หมอนั่นมันก้าวร้าว เขามาจากไหน พี่ แจ้งให้อาจารย์ อาจารย์จะส่งคนไปจับกุมเขา "" ถูกต้อง พี่ นี่มันเลือดปีศาจนิกายดินแดน จริงๆเราสามารถให้มันวิ่งอาละวาด ? "" หุบปากไปเลย ! " ร้องชายวัยกลางคน หน้ามืด และไม่สามารถอ่านของเขา " เขายังหนุ่มและมีเพียงเดียวกวาดมือของเขา ดูว่าเขาทำอะไรกับเรา คุณคิดว่าเขาแค่ใครที่ไหน ? เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ได้เป็นผู้อบรมสั่งสอนของสำนักดาบเดี่ยว กับสงครามเกิดขึ้นระหว่างพรรคและพรรคดาบเดี่ยวของเรา เราไม่สามารถจะยั่วโทสะของนิกายเพิ่มเติม ! เห็นได้ชัดว่าเขาแค่ผ่านมา และไม่อยากให้ศัตรู นั่นเป็นเหตุผลที่เขาไปง่ายๆกับเรา พวกเธอหุบปากซะ ลืมเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่ จะมีแรงเสียดทานระหว่างเกษตรกรอย่างเรา ไม่ต้องรายงานบางเล็กน้อยเหตุการณ์แบบนี้กับนิกาย มีการตัดสินใจของเขา เขายังคงเป็นไกลเพื่อนเกษตรกรในพ่วงหลังจากที่พวกเขาบางวิธีไปค้างบนพื้นดินใต้พวกเขาว่าพวกเขาไม่ได้สังเกตเห็นตลอดเวลา ขุดลงไปในพื้นดิน และหายตัวไปกลับมาของเมิงเฮา ที่ตั้ง เมิ่งฮ่าวประทับเท้าของเขาลงบนพื้น ดิน seethed เป็นแดงเข้ม เลื้อยออกมาแกว่งไปมาตรงหน้าเขา ต่อมา พวกเขากลายเป็นขนาดเล็ก , ผลไม้สีแดงเข้ม ซึ่งเขาอยู่ในถุงของเขาไว้ ในที่สุดเขาก็หันมาสนใจกับหมวกบนศีรษะของเขา