Seagrasses are marine flowering pla

Seagrasses are marine flowering plants (Les et al., 1997), which
are globally distributed and well recognised for the ecosystem
services they provide such as high rates of productivity, coastal
nutrient cycling, and supporting diverse ecosystems as a habitat
and food source (Orth et al., 2006). Most seagrass species have relatively
high light requirements compared to algae and phytoplankton,
and this usually constrains them to shallow waters (Dennison
et al., 1993) except for some deepwater specialists (Duarte, 1991).
Declining water quality and reduced light penetration have further
constrained seagrass colonisation depths to even shallower waters
(Abal and Dennison, 1996; Dennison et al., 1993) where vulnerability
to thermal extremes is highest (Anthony and Kerswell, 2007;
Jimenez et al., 2012).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Seagrasses มีทะเลจาว (เลสและ al., 1997), ซึ่งกระจายทั่วโลก และยังดีในระบบนิเวศบริการให้เช่นราคาสูงของผลผลิต ชายฝั่งธาตุอาหารขี่จักรยาน และสนับสนุนระบบนิเวศที่หลากหลายเป็นที่อยู่อาศัยและแหล่งอาหาร (Orth และ al., 2006) พันธุ์หญ้าทะเลส่วนใหญ่ได้ค่อนข้างความต้องการแสงสูงเมื่อเทียบกับสาหร่ายและ phytoplanktonและนี้มักจะจำกัดไว้ให้ตื้น (Dennisonร้อยเอ็ด al., 1993) ยกเว้นผู้เชี่ยวชาญบาง deepwater (Duarte, 1991)วิธีลดทบต้นน้ำลดลง และคุณภาพมีการเจาะเพิ่มเติมหญ้าทะเลมีข้อจำกัดความลึกอาณานิคมกับน้ำแม้แต่เด็กเล็ก ๆ สามารถ(Abal และ Dennison, 1996 Dennison et al., 1993) ที่ช่องโหว่ความร้อนที่สุดมีสูง (Anthony Kerswell, 2007Jimenez et al., 2012)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หญ้าทะเลเป็นพืชดอกทะเล (เล et al., 1997) ซึ่งได้รับการเผยแพร่ไปทั่วโลกและเป็นที่ยอมรับกันดีสำหรับระบบนิเวศบริการที่พวกเขาให้บริการดังกล่าวเป็นอัตราที่สูงของการผลิตชายฝั่งหมุนเวียนของธาตุอาหารและการสนับสนุนระบบนิเวศที่มีความหลากหลายเป็นที่อยู่อาศัยและแหล่งอาหาร(ฉาก et al., 2006) ส่วนใหญ่เป็นพันธุ์หญ้าทะเลมีค่อนข้างสูงความต้องการแสงเมื่อเทียบกับสาหร่ายและแพลงก์ตอนพืชและมักจะconstrains พวกเขาที่จะน้ำตื้น (เดนนิสสันet al., 1993) ยกเว้นสำหรับบางผู้เชี่ยวชาญน้ำลึก (อาร์เต, 1991). คุณภาพน้ำที่ลดลงและการเจาะแสงลดลงได้อีกจำกัด การล่าอาณานิคมหญ้าทะเลที่ระดับความลึกน้ำตื้นแม้(Abal และเดนนิส, 1996. เดนนิสสัน, et al, 1993) ที่ช่องโหว่สุดขั้วความร้อนสูงสุด(แอนโธนีและ Kerswell 2007;. เมเนซ et al, 2012)