TDG Chapter 255Previous Chapter Nex

TDG Chapter 255

Previous Chapter Next Chapter

Chapter 255 – Previous and Present Lives

Eastward of the St. Ancestral Mountains lies a vast, boundless desert with endless dunes of yellow sand.

When the gales blew, the ever-present sands would slowly envelope the entire region in a yellow veil.

The environment here is extremely harsh and demon beasts would appear from time to time, making the region extremely dangerous.

The main world itself was vast and boundless. In his previous life, when Glory City was destroyed, the surviving residents of Glory City escaped to the Heavenly Fate Plateau before they headed east. Pursued by Snow Wind demon beasts, they trekked through the entire St. Ancestral Mountain range and into the Endless Desert.

Along the journey, countless fell.

Nie Li still clearly remembered the events that occurred after they escaped into the Endless Desert. In order to save him, Ye Ziyun died from a demon beast’s attack. Nie Li originally intended to follow her in death, but her dying words begged him to guard her remaining clansmen. However, as they travelled deeper into the Endless Desert, one man fell after another. By the time Nie Li reached the Desert Palace, he was all alone.

As he recalled the past, everything looked as if it had been arranged by fate.

As he stood in the desert, Nie Li’s eyes turned watery as countless scenes flashed through his head. He thought of how he had gotten to know Ye Ziyun the first time and how they had experienced life and death together. It was Ye Ziyun who changed him back then, from a timid and cowardly youth into a firm and strong young man.

Xiao Ning’er, who stood next to him, noticed Nie Li’s expression and curiously asked, “Nie Li, why’re you crying?”

Nie Li wiped the tears on his face as turned to look at Xiao Ning’er and Ye Ziyun, who both stood quietly and looked out into the Endless Desert. He sighed with sorrow, “Ning’er, during a person’s life, there will always be a special event and a special person. Although he or she may only appear in your life for a brief moment, they will become an eternal memory, for as long as you live. You will continue to live for the sake of that memory. This memory is irreplaceable. Someone who has travelled the lands and sailed the seas wouldn’t stop for little things.”

Nie Li muttered as his thoughts drifted off into the distance.

As she observed Nie Li’s absent-minded expression, a trace of pain quivered Xiao Ning’er’s heart, even though she didn’t understand why. However, she vaguely knew what Nie Li was talking about. ‘But Nie Li, did you know? You’ve already become an eternal memory of my life. If we are separated upon entering the Draconic Ruins Realm, then this is the memory that I will live the rest of my life for. My memories of you are irreplaceable.’

Tears flickered in Xiao Ning’er’s eyes. Although her heart ached, she still kept a smile on her face. “Nie Li, why did you bring this up all of a sudden? Didn’t you say that the Desert Palace isn’t far from here? Let’s hurry up!”

Finishing her words, Xiao Ning’er turned and walked away. Under the sky, in a land full of sand, the lovely image of Xiao Ning’er’s back carried a sense of loneliness.

As he watched Xiao Ning’er’s back, Nie Li couldn’t help sighing internally as he continued moving forward.

He walked up to Ye Ziyun’s side and realised that she was dumbfoundedly staring into the Endless Desert with her brows furrowed tightly. He couldn’t figure out what she was thinking about.

Nie Li looked at her in puzzlement and asked, “Ziyun, what’s going on?”

Xiao Ning’er, who was nearby, also threw a curious glance towards Ye Ziyun.

With her brows furrowed tightly, Ye Ziyun’s expression became unreadable. It looked as though she was trying her best to recall something, but was having a difficult time of it.

Ye Ziyun shook her head and said, “I feel very strange. Why is it that when I stepped into this desert, a vague pain appeared in my heart? There are also strange memories of happiness and pain flashing through my head. I have no idea what’s happening to me.”

At Ye Ziyun’s words, Nie Li’s mind was thrown into disarray and he felt as though he’d been struck by lightning. This was just too bizarre! Ye Ziyun had obviously lived in Glory City ever since her birth and had never stepped into the Endless Desert before. So why would she have such feelings when she stepped into the Endless Desert?

Nie Li grabbed Ye Ziyun by the shoulders and asked anxiously, “What can you remember?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

255 ( บทที่ก่อนหน้าบทบทถัดไปบทที่ 255 –ก่อนหน้านี้และปัจจุบันอาศัยอยู่ทางทิศตะวันออกของภูเขาเซนต์บรรพบุรุษอยู่ที่กว้างใหญ่ไม่มีที่สิ้นสุดไม่มีที่สิ้นสุดของทะเลทรายที่มีเนินทรายทรายเหลืองเมื่อเกลส์ พัด ทรายเคยเสนอจะค่อยๆซองทั้งภูมิภาคในม่านสีเหลืองสภาพแวดล้อมของที่นี่เป็นสิ่งแข็งกร้าว และ ปีศาจ สัตว์จะปรากฏเวลา ทำให้พื้นที่อันตรายมากหลักของโลกมันกว้างใหญ่และไม่มีที่สิ้นสุด ในชีวิตก่อนหน้าของเขา เมื่อสิริเมืองถูกทำลาย ชาวบ้านที่รอดตายของสิริเมืองหนีไปที่ราบสูงชะตาสวรรค์ก่อนที่จะมุ่งหน้าไปทางตะวันออก ติดตามสัตว์ลมปีศาจหิมะ พวกเขา trekked ผ่านทั้งหมดเซนต์บรรพบุรุษเทือกเขาและทะเลทรายไม่มีที่สิ้นสุดพร้อมการเดินทางนับไม่ถ้วนตกลงมานี่ ลี ยังจดจำเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นหลังจากที่พวกเขาหนีเข้าไปในทะเลทรายไม่มีที่สิ้นสุด เพื่อที่จะช่วยเขาได้ ท่าน ziyun เสียชีวิตจากการโจมตีของอสูร BEAST นี่ ลี ตั้งใจเดิมที่จะตามเธอตาย แต่เธอตายคำพูดอ้อนวอนให้เขายาม clansmen ที่เหลือของเธอ อย่างไรก็ตาม ขณะที่พวกเขาเดินทางลึกเข้าไปในทะเลทรายไม่มีที่สิ้นสุด ชายคนหนึ่งล้มลงอีก โดยเวลาที่หนี่หลี่ถึงวังในทะเลทราย เขาอยู่คนเดียวเขานึกถึงอดีต ทุกอย่างดูเหมือนเป็นถ้ามันถูกกำหนดโดยโชคชะตาขณะที่เขายืนอยู่ในทะเลทรายเป็นหนี่หลี่ตากลายเป็นน้ำเป็นฉากที่นับไม่ถ้วนแวบผ่านหัวของเขา เขาคิดอย่างไรเขาจะสนิทกับท่าน ziyun ครั้งแรกและวิธีที่พวกเขามีประสบการณ์ชีวิตและความตายด้วยกัน มันคือเจ้า ziyun ที่เปลี่ยนไป เขากลับมา จากที่กลัวและขี้ขลาดเยาวชนเป็นมั่นคง และแข็งแรง พ่อหนุ่มเสี่ยว ning"er ที่ยืนอยู่ข้างๆ เขาสังเกตเห็นสีหน้าของหนี่ และซอกแซกถาม " หนี่ ลี , คุณร้องไห้ทำไม ? "นี่ ลีเช็ดหยดน้ำตาบนใบหน้าของเขาหันไปมองเสี่ยว ning"er และท่าน ziyun ที่ทั้งสองยืนอยู่เงียบๆ และมองเข้าไปในทะเลทรายไม่มีที่สิ้นสุด เขาถอนหายใจกับความเศร้าโศก " ning"er ช่วงชีวิตของคนหนึ่งคน จะมีกิจกรรมพิเศษ กับคนพิเศษ แม้ว่าเขาหรือเธอจะปรากฏขึ้นในชีวิตของคุณสำหรับช่วงเวลาสั้น ๆที่พวกเขาจะกลายเป็นความทรงจำนิรันดร์ ตราบเท่าที่คุณอาศัยอยู่ คุณจะต้องมีชีวิตอยู่ต่อไปเพื่อประโยชน์ของหน่วยความจำที่ ความทรงจำนี้จะมาทดแทนได้ ใครที่ได้เดินทางไปดินแดนและแล่นเรือในทะเลไม่ยอมหยุดสำหรับสิ่งเล็ก ๆน้อย ๆ "หนี่หลี่พึมพำความคิดของเขาล่องลอยไปไกลเท่าที่เธอสังเกตสีหน้าของหนี่ Li ใจลอยเป็นร่องรอยของความเจ็บปวด quivered หัวใจของเสี่ยว ning"er ถึงเธอจะไม่เข้าใจว่าทำไม แต่เธอไม่ค่อยรู้อะไรไม่ลีพูดถึง " แต่ไม่ลี คุณรู้มั้ย ? คุณได้กลายเป็นความทรงจำนิรันดร์ของชีวิตของฉัน ถ้าเราแยกจากกัน เมื่อเข้าทำลายอาณาจักรราหู แล้วนี้คือความทรงจำที่ผมจะใช้ชีวิตที่เหลือของชีวิตของฉัน ความทรงจำของคุณจะไม่สามารถถูกแทนที่ .น้ำตาของเสี่ยว ning"er flickered ในดวงตา แม้ว่าหัวใจเธอเจ็บปวด เธอยังคงรักษารอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ " นี่ลี่ ทำไมเอาเรื่องนี้ขึ้นมากระทันหัน คุณไม่ได้พูดเหรอว่าทะเลทรายวังอยู่ไม่ไกลจากที่นี่ รีบไปกันเถอะ ! "จบคำพูด เสี่ยว ning"er หันหลังและเดินจากไป ภายใต้ท้องฟ้า ในดินแดนที่เต็มไปด้วยทราย , ภาพน่ารักของเสี่ยว ning"er กลับนำความรู้สึกของความเหงาเขามองดูเสี่ยว ning"er กลับหนี่หลี่ไม่สามารถช่วยหายใจภายในขณะที่เขายังคงเดินหน้าต่อไปเขาเดินไปหาท่านด้าน ziyun และตระหนักว่าเธอน่าประหลาด นะมองเข้าไปในทะเลทรายไม่มีที่สิ้นสุดกับร่องคิ้วของเธอไว้แน่น เขาไม่ได้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่หนี่หลี่มองเธอในความสับสนและถามว่า " ziyun , เกิดอะไรขึ้น ? "เสี่ยว ning"er ใครอยู่แถวนี้ ยังโยนได้อย่างรวดเร็วสงสัยต่อท่าน ziyun .กับร่องคิ้วของเธอไว้แน่น สีหน้าของเจ้า ziyun ก็ไม่สามารถอ่านได้ มันดูราวกับว่าเธอกำลังพยายามเต็มที่ ที่จะจำอะไร แต่ก็มีเวลาที่ยากมันท่าน ziyun ส่ายหน้าและกล่าวว่า " ผมรู้สึกแปลกๆ ทำไมเมื่อผมก้าวเข้ามาในทะเลทรายแห่งนี้ ความเจ็บปวดที่คลุมเครือที่ปรากฏอยู่ในจิตใจของฉัน มีก็แปลกความทรงจำความสุขและความเจ็บปวดแวบผ่านหัวของฉัน ฉันมีความคิดสิ่งที่เกิดขึ้นกับฉัน . "ที่ท่าน ziyun คำ , หนี่หลี่จิตใจถูกโยนเข้าไปในจิตใจเขารู้สึกราวกับโดนฟ้าผ่าตาย นี้เป็นเพียงเกินไปน่ะ ท่าน ziyun ได้แน่นอนอยู่ในเมืองตั้งแต่กำเนิดรุ่งโรจน์ของเธอ และไม่เคยเข้าไปในทะเลทรายสิ้นสุดก่อน ทำไมนางถึงได้มีความรู้สึกเช่นนั้นเมื่อเธอก้าวเข้าไปในทะเลทรายที่ไม่สิ้นสุดหนี่หลี่คว้าเจ้า ziyun โดยไหล่และถามอย่างใจจดใจจ่อ " คุณจำอะไรได้บ้าง "