「I’m with the leader of this unit a

「I’m with the leader of this unit again.~」
「Since I’m always the leader, isn’t it fine? I will display my best to Rondo-sama as well!」

「By the way, leader.」
「What is it, newbie?」

「When a formidable enemy, who seems like we can’t beat, appears, what would we do?」
「Haa!? There are 2, 000 adventurers, it would be impossible to not beat a goblin.」
「There might be High Ranks, mightn’t there?」

「What is the High Rank of goblin, Cassandra?」
「Well, it’s Goblin, Hobgoblin, Goblin General, Goblin Prince and Goblin King, isn’t it?」
「When a General appeared, it might become quite dangerous.」

It’s already hopeless with a General?
I completely forgot about the normal person’s common sense.~

「Then, we’ll retreat if a General appeared.」
「Which direction will we retreat?」
「That’s, towards the headquarters…… is it no good?」

「Oniichan, why don’t we retreat towards the demon army?」
「Why would we need to retreat towards there, Aya?」
「It’s MPK, oniichan.」

「Hey, newbie. What’s『Empikee』?」
「Well, uh, it’s a strategy to lure out the monsters into the enemy.」
「I think it’s okay, isn’t it?」
「If it fail, won’t we be pincer attacked by the Goblins and Demon army?」
「Oh, as expected, that strategy is definitely a no!」

When we advanced through the forest while having such talk, a report came in from the reconnaissance unit that they discovered the Goblins.

「Now, how are we going to fight?」
「Leader, let’s do something flashy.」
「Flashy? Why?」

「Aristocrats treat themselves as mere spectators and watch from a safe plain, right?」
「So?」

「Even if we simply defeat the goblins and return,
they are going to be like『Oh, I see』in the end, right?
They are watching as a mere spectators,
so let’s show them・・a spectacle, a really great magic!
And then, we might get an additional reward.」

「That’s, fine……
Oh, it’s useless after all.
Our magic power won’t last after doing such flashiness.」
「Then, leave that to me.
I have a good stuff that can recover magic power.」
「What did you say!?」

I took out a candy and let Rachel eat it.

「Oh, sweet! Magic power seems to recovery with this!」
「Right?」
「Such a good thing, is it fine?」
「It’s fine since I have a lot of it.」

「Alright! If we have this, let’s do something flashy!」

I handed out candies to each of the 3 magicians,
and gave the rest to Hilda.

「Since I’m leaving these candies to Hilda,
if there’s a person whom magic power is diminished, distribute them please,
I’m counting on you.」
「Y-, yes.」
「Then, try to eat 1 as well.」
「Is it okay?」

I threw the sweetest candy into Hilda’s mouth.

「Oh, sweet!! M-, My cheeks are melting!」
「I’m counting on you.」
「Yes!」

Thus, the preparations were in order.
The reconnaissance unit lured in dozen of goblins and returned.

「Magician unit, commence firing!」

Thus, the skirmish of the goblins and adventurers has began.

The war will be called『The war of central plain』later on.
It was this moment that the curtain was raised.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

「I:กับผู้นำของหน่วยนี้อีกด้วย ~ ถูก「Since ฉันเสมอผู้นำ ไม่ดี ฉันจะแสดงสุด Rondo จาดี! ถูก「By ทาง ผู้นำถูก「What มัน มือใหม่เป็นอย่างไรถูก「When เป็นศัตรูที่น่าสะพรึงกลัว ที่ดูเหมือนว่าเราไม่สามารถเอาชนะ ปรากฏ สิ่งที่เราต้องทำอย่างไรถูก「Haa มี 2, 000 นักผจญภัย มันจะไม่สามารถเอาชนะผีไม่ถูกอาจจะมีอันดับที่ สูง 「There, mightn't มี? ถูก「What เป็นผี หญิงยศ สูง? ถูก「Well เรื่องผี Hobgoblin ผีทั่วไป เจ้า ชายผี และก๊อบลิ นคิง ไม่มัน? ถูกปรากฏ 「When ทั่วไป มันได้กลายเป็นอันตรายมากถูกมันมีอยู่แล้วสิ้นหวังกับทั่วไปลืมอย่างสมบูรณ์เกี่ยวกับความรู้สึกของคนปกติทั่วไป. ~「Then เราจะถอยถ้าปรากฏทั่วไปถูกทิศทาง 「Which เราจะถอยหรือไม่ถูก「That ของ ไปทางสำนักงานใหญ่...ก็ไม่ดีอะไรถูกทำไมเราไม่ถอยไปทางกองทัพปีศาจ 「Oniichan ? ถูก「Why เราต้องหนีไปทางนั่น Aya ? ถูกอยู่ของ 「It, oniichan ถูก「Hey มือใหม่ อะไร ' s『Empikee』 ? ถูก「Well,,มันเป็นกลยุทธ์ล่อมอนสเตอร์ออกเป็นศัตรูถูก「I คิดว่า มันโอเค ใช่หรือไม่ถูกมันล้มเหลว 「If เราจะโจมตี โดยผีและปีศาจก้านตากองทัพ? ถูก「Oh ตามที่คาดไว้ กลยุทธ์แน่นอนเป็นไม่! ถูกเมื่อเราขั้นสูงผ่านป่าในขณะที่มีการพูดคุยดังกล่าว รายงานมาจากหน่วยลาดตระเวนที่ว่า พวกเขาค้นพบผี「Now, how are we going to fight?」「Leader, let’s do something flashy.」「Flashy? Why?」「Aristocrats treat themselves as mere spectators and watch from a safe plain, right?」「So?」「Even if we simply defeat the goblins and return,they are going to be like『Oh, I see』in the end, right?They are watching as a mere spectators,so let’s show them・・a spectacle, a really great magic!And then, we might get an additional reward.」「That’s, fine……Oh, it’s useless after all.Our magic power won’t last after doing such flashiness.」「Then, leave that to me.I have a good stuff that can recover magic power.」「What did you say!?」I took out a candy and let Rachel eat it.「Oh, sweet! Magic power seems to recovery with this!」「Right?」「Such a good thing, is it fine?」「It’s fine since I have a lot of it.」「Alright! If we have this, let’s do something flashy!」I handed out candies to each of the 3 magicians,and gave the rest to Hilda.「Since I’m leaving these candies to Hilda,if there’s a person whom magic power is diminished, distribute them please,I’m counting on you.」「Y-, yes.」「Then, try to eat 1 as well.」「Is it okay?」I threw the sweetest candy into Hilda’s mouth.「Oh, sweet!! M-, My cheeks are melting!」「I’m counting on you.」「Yes!」Thus, the preparations were in order.The reconnaissance unit lured in dozen of goblins and returned.「Magician unit, commence firing!」Thus, the skirmish of the goblins and adventurers has began.The war will be called『The war of central plain』later on.It was this moment that the curtain was raised.