The strength of van der Waals inter

The strength of van der Waals interactions varies with the distance, R, between interacting species. The force of interaction between interacting species increases with
decreasing distance until they are separated by the van der Waals contact distance (see arrow marked A). Repulsion due to interaction between the electrons of each atom or
molecule then supervenes. While individual van der Waals interactions are extremely weak, the cumulative effect is nevertheless substantial for macromolecules such as DNA and
proteins with many atoms in close contact.
Multiple Forces Stabilize Biomolecules
The DNA double helix illustrates the contribution of multiple forces to the structure of biomolecules. While each individual DNA strand is held together by covalent bonds, the two strands
of the helix are held together exclusively by noncovalent interactions such as hydrogen bonds between nucleotide bases (Watson–Crick base pairing) and van der Waals interactions
between the stacked purine and pyrimidine bases. The double helix presents the charged phosphate groups and polar hydroxyl groups from the ribose sugars of the DNA backbone to
water while burying the relatively hydrophobic nucleotide bases inside. The extended backbone maximizes the distance between negatively charged phosphates, minimizing
unfavorable electrostatic interactions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความแข็งแรงของ van der Waals โต้แตกต่างกันไประยะห่าง R ระหว่างชนิดโต้ตอบ แรงโต้ตอบระหว่างโต้ตอบชนิดเพิ่มขึ้นด้วยลดระยะจนกว่าพวกเขาจะถูกคั่น ด้วยระยะทางติดต่อ van der Waals (ดูลูกศรเครื่องหมาย A) Repulsion เนื่องจากปฏิสัมพันธ์ระหว่างอิเล็กตรอนของแต่ละอะตอม หรือโมเลกุล supervenes แล้ว ขณะที่โต้ตอบ van der Waals ละอ่อนมาก ผลสะสมเป็นอย่างไรก็ตามพบสำหรับ macromolecules เช่นดีเอ็นเอ และโปรตีน มีอะตอมจำนวนมากในปิดผู้ติดต่อกองกำลังหลายอยู่ดีชื่อโมเลกุลชีวภาพเกลียวคู่ดีเอ็นเอแสดงให้เห็นถึงสัดส่วนของกองทัพหลายโครงสร้างชื่อโมเลกุลชีวภาพ ในขณะที่สาระดีเอ็นเอแต่ละแต่ละจัดขึ้นร่วมกัน โดยพันธบัตรโคเวเลนต์ strands สองของเกลียวจะจัดกันเฉพาะ โดยโต้ noncovalent เช่นพันธบัตรไฮโดรเจนระหว่างฐานนิวคลีโอไทด์ (วัตสันคริกฐานจับคู่) และการโต้ตอบของ van der Waalsระหว่างกองซ้อน purine และ pyrimidine ฐาน เกลียวคู่แสดงกลุ่มฟอสเฟตคิดค่าธรรมเนียมและกลุ่มไฮดรอกซิลโพลาร์จากน้ำตาล ribose ของแกนหลักของดีเอ็นเอเพื่อน้ำขณะ burying นิวคลีโอไทด์ hydrophobic ค่อนข้างฐานภายใน แกนหลักขยายวางระยะห่างระหว่างคิดค่าธรรมเนียมส่งฟอสเฟต ลดโต้ตอบงานร้าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความแข็งแรงของแวนเดอร์ Waals ปฏิสัมพันธ์ขึ้นอยู่กับระยะทาง, R, การมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างเผ่าพันธุ์ แรงของการปฏิสัมพันธ์ระหว่างสายพันธุ์ที่มีปฏิสัมพันธ์เพิ่มขึ้นกับ
การลดระยะจนกว่าพวกเขาจะแยกจากกันโดยระยะทางติดต่อแวนเดอร์ Waals (ดูลูกศรทำเครื่องหมาย) เขม่นเนื่องจากการทำงานร่วมกันระหว่างอิเล็กตรอนของแต่ละอะตอมหรือ
โมเลกุล supervenes แล้ว ในขณะที่แต่ละแวนเดอร์ Waals ปฏิสัมพันธ์จะอ่อนแอมากผลกระทบเป็นอย่างมากอย่างไรก็ตามสำหรับโมเลกุลเช่น DNA และ
โปรตีนกับอะตอมจำนวนมากในการสัมผัสใกล้ชิด.
กองกำลังความมั่นคงหลายชีวโมเลกุล
ดีเอ็นเอเกลียวคู่แสดงให้เห็นถึงผลงานของกองกำลังหลายโครงสร้างของสารชีวโมเลกุล ในขณะที่ดีเอ็นเอของแต่ละคนที่จะจัดขึ้นร่วมกันด้วยพันธะโควาเลนต์ทั้งสองเส้น
ของใบหูที่มีการจัดขึ้นร่วมกันโดยเฉพาะการมีปฏิสัมพันธ์ noncovalent เช่นพันธะไฮโดรเจนระหว่างฐานเบื่อหน่าย (Watson-Crick จับคู่ฐาน) และแวนเดอร์ Waals ปฏิสัมพันธ์
ระหว่าง purine และ pyrimidine ซ้อนกัน ฐาน เกลียวคู่ที่มีการจัดกลุ่มฟอสเฟตเรียกเก็บและกลุ่มไฮดรอกซิขั้วโลกจากน้ำตาลน้ำตาลของกระดูกสันหลังดีเอ็นเอเพื่อ
น้ำในขณะที่ฝังฐานค่อนข้างเบื่อหน่ายไม่ชอบน้ำภายใน กระดูกสันหลังขยายเพิ่มระยะห่างระหว่างฟอสเฟตที่มีประจุลบช่วยลด
ไฟฟ้าสถิตปฏิสัมพันธ์ที่ไม่เอื้ออำนวย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แรงแวนเดอวาลส์การโต้ตอบแตกต่างกับระยะทาง , R , ระหว่างโต้ตอบชนิด พลังของปฏิสัมพันธ์ระหว่างการโต้ตอบเพิ่มชนิด
ลดระยะทางจนกว่าพวกเขาจะแยกจากกันโดยแวนเดอร์วาลส์ติดต่อทางไกล ( ดูลูกศรเครื่องหมาย ) แรงผลักเนื่องจากการปฏิสัมพันธ์ระหว่างอิเล็กตรอนในแต่ละอะตอมหรือโมเลกุลแล้ว
supervenes .ในขณะที่แต่ละแวนเดอวาลส์การโต้ตอบจะอ่อนมาก ผลกระทบสะสมเป็นจำนวนมากอย่างไรก็ตามสำหรับโมเลกุลดีเอ็นเอและโปรตีน เช่น
อะตอมมากมายในการติดต่อใกล้ชิด กองกำลังความมั่นคงในอนาคต

หลายดีเอ็นเอเกลียวคู่ที่แสดงให้เห็นถึงการมีส่วนร่วมของหลายแรง โครงสร้างของสารชีวโมเลกุล .ในขณะที่แต่ละบุคคลดีเอ็นเอเกลียวจะจัดขึ้นร่วมกันโดยพันธะโควาเลนท์ สองเส้น
ของ Helix จับตัวกันได้โดยเฉพาะอันตรกิริยานอนโคเวเลนต์ เช่น พันธะไฮโดรเจนระหว่างเบส ( วัตสันและคริกฐานฐานคู่ ) และแวนเดอร์วาลส์ปฏิสัมพันธ์
ระหว่างซ้อนพิวรีนและไพริมิดีนเบสเกลียวสองนำเสนอค่าฟอสเฟตและกลุ่มขั้วกลุ่มไฮดรอกซิลจากน้ำตาลไรโบสของกระดูกสันหลัง DNA

น้ำฝังฐานเบสค่อนข้าง ) ภายใน ขยายกระดูกสันหลังเพิ่มระยะห่างระหว่างลบค่าฟอสเฟต ลดไฟฟ้าสถิต
เสียเปรียบในการโต้ตอบ