简单的一句话，说的人一脸平静，但是听着的人儿内心，却再也平静不下来。

简单的一句话，说的人一脸平静，但是听着的人儿内心，却再也平静不下来。

原来如此……

那微抿的小嘴角，终于隐隐勾起一抹笑意，也透露了她此时的心情。

“只要是你想要的，本王都会给你，不管是什么。但是，本王绝对不会容许你的背叛，不然，本王会亲手毁了你。”墨连城轻轻抚上她的小脸颊，说得严肃且认真。

曲檀儿秀眉轻扬，也一脸的认真，食指轻点他的心，也正色道：“我的心仅容你一人，那么，你的心里，也只能是我一个。我不会跟任何人分享一个男人的心，不然，我会选择……不杀你，但我会自己消失，你也最好记住这一点。”

他不会容许她的背叛，那她也可以告诉他，他的背叛，她同样是不会容许。

一旦她死了心，他们便自此结束，绝无回头之路。

“那，你就陪本王一辈子。”

“嗯。”曲檀儿轻笑，乖巧地把头深埋进他怀里。

闻着，属于他的气息……

叩！叩！叩！

突然，外面故意响起一道敲门声，而随即于皓的话也响起来，“主子，太|子殿下与太|子妃到了。”

墨连城微扬了眉，柔和的眸华看向怀里似快要沉睡的人儿。然后，轻柔地将她放下，躺好，再慢条斯理地替她盖上被子，最后才走出房门。

“消息倒挺灵的，来得真快。”上一回来被拒绝，这一回还要带上太|子妃？

“主子，太|子在前厅。”于皓说着。

下一刻，主仆二人直接往前厅步去。

前厅，墨奕怀伫立在那里，等着墨连城。

而曲盼儿却坐在仅次于主位的椅子上，细尝着下人刚送上来的香茶。

“不知太|子前来，所为何事？”墨连城直率地踏进房门，淡笑地看屋内的人。

墨奕怀挂上笑容，“八王弟怎么这么见外。”

“太子毕竟是太子，不是吗？”墨连城话是这么说，可是，他步进前厅，却毫不客气地直接坐在主位。甚至，也没有出声叫墨奕怀先坐。

墨奕怀眼色微变，脸色也一沉。

刚刚没直接坐上主位，他就是在等着墨连城让位。

不要小看这一个细节，他是堂堂太|子，未来的皇帝，尊贵的身份是摆在哪里，而墨连城仅是一个王爷，二人明面上讲，主位自然应该是由他墨奕怀坐上去。偏偏，墨连城一出现，说句客套也不懒得来，直接就坐了上去。

这不就是直接摆明了态度？不会站在他这一边？

“太子殿下怎么不站着？请随意坐，不用客气的。”墨连城说这话时，再扫向一旁的曲盼儿，扬眉笑道：“就像太子妃一样，当是自己家里就好。”

墨奕怀眸光马上冷扫了曲盼儿一眼，却缄口沉默，仍立在那里不动。

非主位，他自恃身份是肯定不会落座。

可是，他一个太|子殿下站着，而他的太|子妃却坐在次首位悠闲喝茶？

她此举不仅是大逆不道，甚至是光明正大地落他的脸面！

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คำง่าย ๆ พูดใบหน้าสงบ แต่ฟังคนภายใน แต่ไม่อาจสงบลง เข้าใจแล้ว ไมโครดูดปากเล็ก คลับมอบรอยยิ้มในที่สุด ยังเปิดเผยที่ใจของเธอ "ตราบใดที่คุณต้องการ คิงนี้จะทำให้คุณ สิ่งที่เป็น อย่างไรก็ตาม ทรยศของกษัตริย์จะไม่อนุญาตให้คุณ มิฉะนั้น huireng วังของทำลายคุณ "หมึกเซนเตอร์เบา ๆ หน้าของเธอเล็กน้อย จริงจัง และรอบคอบดังกล่าว โค้งยางชิงเหมยซิ่วสุ่ยตาล ยังหน้าร้ายแรง นิ้วแตะหัวใจ มันยัง: "หัวใจของฉันช่วยให้คุณคนเดียวเท่านั้น เพื่อให้หัวใจของคุณสามารถฉัน ผมจะไม่บอกใครที่จะแบ่งปันหัวใจของมนุษย์ หรือ อื่น ๆ ที่เลือก...... ไม่ฆ่าคุณ แต่ฉันจะไปไปในตัวของตัวเอง ดีกว่าจำไว้ ” เขาจะไม่อนุญาตให้ทรยศต่อเธอ ที่เธอสามารถบอกเขาว่า ทรยศ เธอยังไม่ได้ เมื่อเธอตายแล้ว พวกเขามีตั้งแต่สิ้นสุด ไม่มีทาง "ดี คุณจะแสดงพร้อมกับกษัตริย์สำหรับชีวิต ” "ดี "Qu ตาลเบา ๆ ฉลาดกับหัวของเธอฝังอยู่ในแขนของเขา กลิ่น ลมหายใจของเขา...... เคาะ เคาะ เคาะ ฉับพลัน จงใจกระแทก sounded นอก ในขณะที่ยูเฮายังแหวนขึ้นทันที, "หลัก ให้เกินไป | เจ้าหญิง และเขาพระ | ” MO เซนเตอร์ที่น้อยคิ้ว ตานุ่มจีนที่ดูเหมือนจะไปนอน แล้ว ค่อย ๆ วางเธอลง นอนลง และเหน็บเธอช้า ในที่สุด เดินออกจากบ้าน "จิตวิญญาณอันยิ่งใหญ่ของข้อความ มาเร็วจริง ๆ "หลังจากถูกปฏิเสธ คราวนี้พาไป | เจ้าหญิง "มาสเตอร์ เกินไป | ในแผนก "Yu Hao กล่าว ช่วงเวลาถัดไป ขั้นตอนที่สำนัก งานหลัก และข้าราชการทั้งสองตรงไปข้างหน้า แผนกต้อนรับ MO วิลสันยืนในมี เช่นหมึกเซนเตอร์ และ paner โค้งได้นั่งในเก้าอี้ถัดจากธีม รสชาติดีดีเพียงส่งค่าชาหวาน "ไม่รู้เกินไป |, สำหรับอะไร "หมึกเซนเตอร์อิสระนายประตู แสงหัวเราะ ดูคนในบ้าน รอยยิ้ม "บาวังดิคนแปลกหน้าดังนั้นการใส่หมึกวิลสัน ” "เมืองปอร์โตแปรงซ์เมืองปอร์โตแปรงซ์ หลังจากที่ทุก ไม่มัน "ดำ Cape Collinson กล่าวว่า อย่างไรก็ตาม เขาเดินเข้า Office ด้านบน แต่หยาบคายอยู่ในรูปแบบ แน่นอน ยังไม่ได้ทำเสียงเรียกว่าหมึกที่วิลสันแรกนั่ง วิลสันหมึกมีลักษณะอ่อนแอ และล้มลงใบหน้าของเขา ไม่ได้นั่งอยู่บนธีม เขาถูกหมึกเซนเตอร์เพื่อก้าวไปข้าง ๆ ไม่ได้ดูที่รายละเอียด เขาเป็นเกินไป |, จักรพรรดิในอนาคต โนเบิลตนอยู่ตรงไหน เซนเตอร์ และหมึกเป็นกษัตริย์เดียวเท่านั้น ที่ทำงานขนานไปพูด และธรรมชาติควรเป็นหมึกวิลสันนั่ง โดยเขา มันเกิดขึ้นว่า ปรากฏเป็นเซนเตอร์ MO พูดเป็นพลเมืองดีไม่ได้ขี้เกียจ และเพียงแค่นั่งอยู่ ไม่โดยตรงชัดเจน ไม่ในด้านของเขา "ทำไมไม่ได้ของพระองค์เจ้าชายยืนอยู่ โปรดอย่าลังเลที่นั่ง ไม่เลย "เมื่อหมึกเซนเตอร์กล่าวนี้ แล้ว ก็กวาดไปให้ paner โค้ง คิ้วกล่าว ด้วยรอยยิ้ม: " ชอบเจ้าหญิง เมื่อบ้านของพวกเขาดีขึ้น ” หมึกวิลสันเย็นกวาดโค้ง paner ตาทันทีอย่างรวดเร็วแต่เงียบเงียบยังคงยืนอยู่ที่นั่นนิ่ง ไม่ใช่ธีม เขาตนไม่เป็นนั่ง อย่างไรก็ตาม เกินไปยืนสมเด็จพระ |, และเขาเกินไป | เจ้าหญิงนั่งดื่มชาในเที่ยวแรก เธอเป็นไม่เพียงบาป และแม้กระทั่งใบหน้าของเขายุติธรรมและเหลี่ยม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประโยคความเดียวและกล่าวว่าใบหน้าของผู้คนสงบแต่คนที่ฟังหัวใจแต่ก็ไม่สงบผมเห็น . . . . . . . . . . . . . .เล็กๆน้อยๆที่มุมปากแล้วจิบเล็กน้อยก็ทำให้รอยยิ้มบางๆก็เปิดเผยความรู้สึกเธอในตอนนี้" ถ้าคุณต้องการกษัตริย์นี้จะให้คุณไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น แต่นี้แน่นอนจะไม่อนุญาตให้คุณทรยศกษัตริย์หรือกษัตริย์นี้จะทำลายคุณ " " " " " " " . . . . . . . หมึกเล็กๆน้อยๆของเธอนั้นค่อยๆลูบที่แก้มพูดอย่างจริงจังและรอบคอบ曲檀儿คิ้วๆด้วยใบหน้าจริงจังที่นิ้วชี้ด้วยจิตใจของเขาก็กระแทกเสียง " หัวใจของฉันแทบจะไม่อนุญาตให้คุณคนหนึ่งแล้วจิตใจของคุณยังสามารถเป็น ผมจะไม่พูดกับใครแบ่งปันหัวใจของผู้ชายหรือผมจะเลือก . . . . . . . . . . . . . . ไม่ฆ่าเจ้าแต่ข้าจะหายไปเองคุณก็น่าจะจำมันได้ . . . . . . .เขาจะไม่อนุญาตให้มีการทรยศของเธอที่เธอจะสามารถบอกได้ว่าเขาหักหลังเธอยังไม่อนุญาตให้และเมื่อเธอตายตั้งแต่สิ้นสุดหัวใจเขาก็ไม่หันหลังกลับ" แล้วคุณจะให้ชีวิตนี้ . . . . . . . ." . . . . . . . . . . . . . 曲檀儿ยิ้มน่ารักหัวลึกลงไปในอ้อมแขนของเขากลิ่นของลมหายใจของเขา . . . . . . . . . . . . . .เคาะ ! ! ! ! ! ! ! เคาะ ! ! ! ! ! ! ! เคาะ ! ! ! ! ! ! !ทันใดนั้นเสียงเคาะประตูข้างนอกที่จงใจและ于皓ทันทีก็ดังขึ้น " จักรพรรดิองค์ | ย่อยก็ย่อยได้ด้วย | เจ้าหญิง . . . . . . . " " " " " " "แม้หมึกเล็กน้อยยกคิ้ว , ตา , มองไปที่นุ่มในอ้อมแขนคนที่กำลังจะหลับ แล้วค่อยๆวางเธอลงและนอนแล้วให้ผ้าห่มคลุมเธออย่างช้าๆก่อนที่จะเดินออกจากประตู" แต่ก็มีจิตวิญญาณของข่าวมาเร็วจริงๆ . . . . . . . ที่ถูกปฏิเสธกลับมาคราวนี้ต้องเอาลูกชายมาด้วย | ? ? ? ? ? ? ?" นายก็ | ย่อยในหน้าห้อง . . . . . . . 于皓กล่าวว่าเป็นอีกสองสำนักงานโดยตรงและไปข้างหน้าก้าวไปที่ล็อบบี้เกมกับหมึกและน้ำหมึกนั้นยืนเพลงสำหรับเด็กที่กำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้ถัดจากหลักบางคนชิมชาที่เพิ่งถูกส่งมา" ไม่รู้เหมือนกัน | ย่อยมาสิ่งที่เขาทำ ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " " หมึกโดยตรงเข้าห้องนั้นมองคนที่พูดถึงในบ้าน ,หมึก E กับวางสายยิ้ม " แปด王弟จะสุภาพมาก . . . . . . ." เจ้าชายเป็นองค์รัชทายาทไม่ใช่เหรอ ? " หมึกที่แม้คุณจะพูดอย่างนั้นแต่เขาก้าวเข้าห้องพักก็ไม่เกรงใจที่จะนั่งโดยตรงบนหลัก แม้ไม่มีเสียงเรียกหมึกกับเต้ยนั่งก่อนหมึก E เปลี่ยนแปลงเล็กน้อยกับสายตาและสีหน้าของเขาก็จะจมไม่ได้นั่งตรงพระเยโฮวาห์ผู้ซึ่งกำลังรอที่จะให้เหลียนเฉิงอย่าดูถูกตัวนี้รายละเอียด | โด่งเกินไปเขาเป็นเด็กอนาคตจักรพรรดิและให้เกียรติในฐานะที่เป็นเมืองและหมึกเป็นเพียงองค์ชายสองคนแสดงในเรื่องหลักควรเป็นตามธรรมชาติโดยเขานั่งอี้ด้วยหมึก แต่หมึกนั้นปรากฏให้เราก็ไม่ต้องมานั่งขึ้นตรงมันเป็นทัศนคติที่ชัดเจนโดยตรง ? ? ? ? ? ? ? ไม่ได้อยู่ข้างเขา ? ? ? ? ? ? ?" องค์รัชทายาทจะไม่ยืน ? ? ? ? ? ? ? โปรดนั่ง " " " " " " " ไม่ต้อง . . . . . . . หมึกที่แม้เมื่อพูดออกไปแล้วกวาดมองคิ้วของเพลงเด็กหัวเราะ : " เหมือนเจ้าหญิงเหมือนเป็นบ้านของตัวเองแล้ว . . . . . . .หมึก E 眸光ทันทีด้วยความเย็นและเพลงสำหรับเด็กที่โง่แต่ยังคงยืนนิ่งไม่นับของตัวตนเป็นหลักเขาคงไม่นั่งแต่เขาเป็นองค์ชายที่ยืนอยู่ด้วย | ลูกชายของเขาและภรรยาก็ | เด็กนั่งอยู่ในครั้งแรกๆดื่มชามั้ย ?เธอนี้ไม่เพียงแต่ศีลธรรมมันตรงไปตรงมาแม้จะลงใบหน้าของเขา ! ! ! ! ! ! !