Satou's here. When I was on busines

Satou's here. When I was on business trip, I sometimes caught sight of people who was transferring for job getting sent off on the platform for the bullet train.
I wonder how does it feel to get sent off like that? I've thought of such thing, but when I actually experience it, it doesn't feel bad at all.


◇


"Are you leaving no matter what?"

Viscount Nina who has come to see us off tries to detain me.
Behind her, more than 20 servants and maids have also come.

The maids aren't wearing the plain uniforms they've worn two weeks ago, but frilly maids clothes that one usually sees in Akihabara. Even though the skirt cover down to the ankle, it's still incomparably cuter than before.
Of course the mastermind is Arisa. Somehow the budget for it hasn't come from the baron but from my pocket instead, but if this is the result then I can consent.
However, even though I've heard that it would be completed in spring, it's done already. It might have touched the heartsrings of the tailor. Cute is justice they say.

By the way, it's early morning right now, the sun has just risen on the horizon.
To be honest, I didn't expect that they would come for the farewell like this.

I could see Pochi and Tama receiving something from lady Soruna at the edge of my view. Looks like the thing that entered their small purses are sweets.

As for the other, the men like the Baron, Hauto, and Zotol have also come.

Lady Karina isn't here.
I've asked the maid who's attending her room not to wake her up. Since she's always attacking me every day during the past two weeks here, I want to avoid troublesome thing when we're departing.

More than that, the maids that have been creeping up on me since awhile ago are scary.
Everyone folds their arms and stare at me with teary eyes.

Er~rr?
No one is going to start a fight right?

"Chevalier-sama, please don't go."

Without hesitation, a slender red-haired maid steps up and shouts while clinging to me.

I'd love a bit more volume, regrettable.

Starting with that girl, the maids begin to cling on me in turns.
Kuh, the maids with loli bodies are too fast, I've lost my chance to get in contact with the maids with superb volumes.
Arisa kicks me from behind while saying, "Stop grinning.", but I ignore her.

"Chevalier-sama, please stay here forever."
"That's right, if chevalier-sama is gone, who would make crepes."
"Rather than crepes, I want karaage again!"
"Leave only Pochi-chan here~."
"What are you saying, Tama-chan is cuter right."
"Better yet, become my husband and make meals for me forever please."

Even though I don't think it's because I'm popular, everyone are aiming for foods, or Pochi's and Tama's cuteness huh.

Oh?

Since I feel familiar sensations on my legs, I drop my line of sight--

It's Pochi and Tama. What are they doing hugging my legs?
The twos look up with sparkling eyes. I wonder if they're thinking some new play like Oshikura Manju?


"Everyone! I understand your reluctance, but don't trouble chevalier-sama."
"That's right, we have pound cakes made by chevalier-sama in the dining room. You can eat it after you've done your morning works."

The head maid claps her hands, and the maids step back.
Then after the chef's remark, they fall back as if pulling tides. It's a bit lonely.

"You haven't eaten breakfast right? It can't be compared to chevalier-sama's creation, but please eat this if it's fine with you."
"Thank you very much. I gratefully accept."

I pass the bento I've received from Chef-san to Lulu on the wagon.

"Really, won't you at least leave Arisa-dono here."
"No can do~ I can't live if I'm not beside darling."

Who's darling!
I ignore Arisa's careless remark, and say may farewell to Nina-san and the baron. I've received letters of introduction for nobles on various cities from Nina-san. I've also been asked to deliver several letters for influential nobles from Nina-san.

"I'll come back here after 1-2 years of training in the labyrinth city."
"Yes, we'll be waiting. At that time, we'll get territory rebuilt so we can return the money we've borrowed from you even for a little."
"Yes, I'm expecting it."
"I sincerely ask you to take care of Pochi-kun and Tama-kun."

The baron is giving off atmosphere as if he's sending his daughters for wedding. He's way too entranced by the cuteness of the two.
The debt that Nina-san talks about is 250 gold ingots that I've lent for rebuilding the territory. It's not enough to completely rebuild it with this, but it'd be usable for operating funds. The reason why I use ingots is because it'd look like hidden assets. I made it by crushing large quantity of gold coins. Since they were doubting where it came from, I showed them the magic bag and explained it. I told Nina-san that I was heading to the labyrinth city for the sake of Liza's and the others' training.

Liza and the others are already riding the horses, so I get in the wagon.
We leave the Muno castle behind while waving back to the people who keep on waving here.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Satou ของที่นี่ เมื่อธุรกิจเดินทาง ฉันบางครั้งติดสายตาของคนที่ถูกโอนย้ายสำหรับการส่งออกงานบนแพลตฟอร์มสำหรับรถไฟหัวกระสุนไม่ทราบว่า มันไม่รู้สึกได้รับการส่งออกเช่นนั้น ฉันเคยคิดว่า ของสิ่งนั้น แต่เมื่อจริงประสบการณ์มัน มันไม่รู้สึกไม่ดีเลย◇"มีคุณออกไม่ว่าอะไร"นีน่าไวส์ที่มีมาให้เราปิดพยายามกุมฉันเธอ ข้าราชการและแม่บ้าน 20 กว่ายังมาแม่บ้านไม่ได้สวมเครื่องแบบธรรมดาที่พวกเขาได้สวมใส่เมื่อสองสัปดาห์ที่ผ่านมา แต่เสื้อผ้าแม่บ้าน frilly ที่หนึ่งมักจะเห็นในอา แม้ว่ากระโปรงครอบลงไปที่ข้อเท้า ได้ยังแค่น่ารักกว่าก่อนแน่นอนตัวเป็นอาริสา อย่างใด งบประมาณมันไม่มา จากบารอน แต่ จากพ็อกเก็ตของฉันแทน แต่ถ้าเป็นผล แล้วฉันสามารถยินยอม อย่างไรก็ตาม แม้ว่าผมเคยได้ยินว่า จะต้องเสร็จในฤดูใบไม้ผลิ จะเสร็จแล้ว มันอาจสัมผัส heartsrings ของเสื้อผ้า น่ารักเป็นความยุติธรรมที่ว่าโดยวิธีการ เป็นตอนช่วงเช้า ดวงอาทิตย์ได้เพียงแค่เพิ่มขึ้นบนขอบฟ้าที่จะซื่อสัตย์ ฉันไม่ได้คาดหวังว่า พวกเขาจะมาอำลาเช่นนี้สามารถดู Pochi และทามะได้รับบางสิ่งบางอย่างจากเลดี้ Soruna ที่ขอบของมุมมองของฉัน สิ่งที่ใส่กระเป๋าขนาดเล็กของพวกเขาดูเหมือนเป็นขนมส่วนอื่น ๆ ผู้ชายเช่นบารอน Hauto และ Zotol ยังมารินาเลดี้ไม่ใช่ที่นี่เคยถามแม่บ้านที่จะเข้าร่วมห้องของเธอไม่ให้เธอตื่นขึ้นมา เนื่องจากเธอถูกเสมอโจมตีฉันทุกวันในช่วงผ่านมาสองสัปดาห์นี่ ต้องการหลีกเลี่ยงสิ่งที่ซึงเมื่อเรากำลังออกเดินทางกันมากกว่าที่ แม่บ้านที่มีเลื้อยขึ้นบนฉันตั้งแต่ชั่วขณะหนึ่งผ่านมา ได้น่ากลัวทุกคนต้นนี้หุบแขนของพวกเขาและจ้องที่ฉันกับตา tearyเอ้อ ~ rrใครกำลังจะเริ่มต้นการต่อสู้ขวา"เชวาเลีย-sama โปรดอย่าไป"โดยไม่ลังเล สเลนเดอร์ red-haired แม่บ้านขั้นตอนค่า และ shouts ในขณะที่เข้าใจฉันชอบเสียงเล็กน้อย พอเริ่มที่สาว แม่บ้านเริ่มหวงฉันในเปิดมีแม่บ้าน ด้วยร่างกาย loli Kuh เร็วเกินไป หลงฉันให้โอกาสติดต่อแม่บ้านกับไดรฟ์ข้อมูลที่ยอดเยี่ยมอาริสา kicks ฉันจากด้านหลังในขณะที่พูดว่า "เสียหยุด grinning จ่าย" แต่ฉันไม่สนใจเธอ"เชวาเลีย-sama โปรดตลอดนี่""ถูกต้อง ถ้า sama เชวาเลียหาย ที่จะทำให้เครป""นอกจากเครป อยาก karaage อีก""ปล่อยเฉพาะ Pochi จันทร์นี่ ~ ""สิ่งคุณพูดว่า ทามะจังที่ถูกต้องในโลก""ดี เป็นสามี และทำอาหารสำหรับฉันตลอดไปกรุณา"แม้ว่าฉันไม่คิดว่า มันเป็น เพราะผมนิยม ทุกคนมีเป้าหมายสำหรับอาหาร หรือความน่ารักของ Pochi และของทามะฮะโอ้เนื่องจากรู้สึกรู้สึกคุ้นเคยบนขาของฉัน ฉันปล่อยบรรทัดของสายตาของฉัน —Pochi และทามะได้ มีอะไรที่พวกเขาทำการกอดขาของฉันปริมาตรหา ด้วยตาเป็นประกาย ฉันสงสัยว่า ถ้า พวกเขาคิดว่า บางเล่นใหม่เช่น Oshikura Manju"Everyone! I understand your reluctance, but don't trouble chevalier-sama.""That's right, we have pound cakes made by chevalier-sama in the dining room. You can eat it after you've done your morning works."The head maid claps her hands, and the maids step back.Then after the chef's remark, they fall back as if pulling tides. It's a bit lonely."You haven't eaten breakfast right? It can't be compared to chevalier-sama's creation, but please eat this if it's fine with you.""Thank you very much. I gratefully accept."I pass the bento I've received from Chef-san to Lulu on the wagon."Really, won't you at least leave Arisa-dono here.""No can do~ I can't live if I'm not beside darling."Who's darling!I ignore Arisa's careless remark, and say may farewell to Nina-san and the baron. I've received letters of introduction for nobles on various cities from Nina-san. I've also been asked to deliver several letters for influential nobles from Nina-san."I'll come back here after 1-2 years of training in the labyrinth city.""Yes, we'll be waiting. At that time, we'll get territory rebuilt so we can return the money we've borrowed from you even for a little.""Yes, I'm expecting it.""I sincerely ask you to take care of Pochi-kun and Tama-kun."The baron is giving off atmosphere as if he's sending his daughters for wedding. He's way too entranced by the cuteness of the two.The debt that Nina-san talks about is 250 gold ingots that I've lent for rebuilding the territory. It's not enough to completely rebuild it with this, but it'd be usable for operating funds. The reason why I use ingots is because it'd look like hidden assets. I made it by crushing large quantity of gold coins. Since they were doubting where it came from, I showed them the magic bag <> and explained it. I told Nina-san that I was heading to the labyrinth city for the sake of Liza's and the others' training.Liza and the others are already riding the horses, so I get in the wagon.We leave the Muno castle behind while waving back to the people who keep on waving here.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Satou ที่นี่ เมื่อฉันถูกในการเดินทางธุรกิจบางครั้งผมจับสายตาของผู้คนที่ได้รับการถ่ายโอนงานที่ได้รับการส่งตัวไปบนแพลตฟอร์มสำหรับรถไฟหัวกระสุนที่.
ฉันสงสัยว่ามันไม่ได้รู้สึกว่าจะได้รับการส่งตัวไปเช่นนั้น? ผมเคยคิดว่าสิ่งดังกล่าว แต่เมื่อฉันได้สัมผัสจริงมันก็ไม่ได้รู้สึกไม่ดีเลย. ◇ "คุณออกไม่ว่าอะไร?" นายอำเภอนีน่าที่ได้มาเห็นเราออกพยายามที่จะกักตัวฉัน. ด้านหลังของเธอ กว่า 20 คนรับใช้และสาวยังมา. สาวใช้จะไม่ได้สวมใส่เครื่องแบบธรรมดาที่พวกเขาได้สวมใส่สองสัปดาห์ที่ผ่านมา แต่สาวกระโปรงเสื้อผ้าหนึ่งที่มักจะเห็นใน Akihabara แม้ว่ากระโปรงครอบคลุมลงไปที่ข้อเท้าก็ยังคงน่ารักเหลือใจกว่าก่อน. แน่นอนบงการเป็นอริสา อย่างใดงบประมาณสำหรับมันไม่ได้มาจากบารอน แต่จากกระเป๋าของฉันแทน แต่ถ้านี้เป็นผลมาแล้วฉันจะยินยอม. อย่างไรก็ตามแม้ว่าผมเคยได้ยินว่ามันจะเสร็จสมบูรณ์ในฤดูใบไม้ผลิก็ทำมาแล้ว มันอาจจะสัมผัส heartsrings ของตัด น่ารักความยุติธรรมที่พวกเขากล่าว. โดยวิธีการที่มันเป็นตอนเช้าตอนนี้ดวงอาทิตย์ได้เพิ่มขึ้นเพียงบนขอบฟ้า. จะซื่อสัตย์ผมไม่ได้คาดหวังว่าพวกเขาจะมาอำลาเช่นนี้. ฉันจะได้เห็น Pochi และมะ ที่ได้รับบางสิ่งบางอย่างจากผู้หญิง Soruna ที่ขอบของมุมมองของฉัน ดูเหมือนว่าสิ่งที่เข้ามาในกระเป๋าเล็ก ๆ ของพวกเขามีขนม. ในฐานะที่เป็นอีกคนเช่นบารอน Hauto และ Zotol ยังได้มา. เลดี้ Karina ไม่ได้ที่นี่. ฉันถามแม่บ้านผู้ที่เข้าร่วมการประชุมที่ห้องของเธอไม่ได้ที่จะ ปลุกเธอขึ้น เพราะเธอมักจะโจมตีฉันทุกวันในช่วงที่ผ่านมาสองสัปดาห์ที่ผ่านมาที่นี่ผมต้องการที่จะหลีกเลี่ยงสิ่งที่ลำบากเมื่อเรากำลังออกเดินทาง. ยิ่งไปกว่านั้นสาวที่ได้รับการคืบคลานขึ้นไปบนฉันตั้งแต่สักครู่ที่ผ่านมาเป็นที่น่ากลัว. ทุกคนพับแขนของพวกเขาและ จ้องมองที่ผมด้วยดวงตาน้ำตา. เอ่อ ~ RR? ไม่มีใครจะไปเริ่มต้นการต่อสู้ที่ถูกต้อง? "อัศวิน-sama โปรดอย่าไป." โดยไม่ลังเลเป็นขั้นตอนที่แม่บ้านผมสีแดงเรียวขึ้นและตะโกนขณะที่ยึดมั่นกับฉัน . ฉันชอบที่มีปริมาณน้อยมาก, น่าเศร้า. เริ่มต้นด้วยสาวที่สาวเริ่มที่จะยึดมั่นกับฉันในรอบ. Kuh สาวที่มีร่างกาย Loli จะเร็วเกินไปที่ฉันได้สูญเสียโอกาสของฉันที่จะได้รับในการติดต่อกับ สาวที่มีปริมาณยอดเยี่ยม. อริสา kicks ผมจากด้านหลังในขณะที่พูดว่า "หยุดยิ้ม." แต่ฉันไม่สนใจเธอ. "อัศวิน-sama โปรดอยู่ที่นี่ตลอดไป." "ที่เหมาะสมถ้าอัศวิน-sama จะหายไปซึ่งจะทำให้เครป . "" แทนที่จะเครปที่ฉันต้องการ karaage อีกครั้ง! "" ปล่อยเพียง Pochi จังนี่ ~. "" สิ่งที่คุณจะพูดว่ามะจังที่ถูกต้องน่ารัก. "" ยังดีกว่ากลายเป็นสามีของฉันและทำอาหารสำหรับฉันตลอดไป โปรด. "แม้ว่าฉันไม่คิดว่ามันเป็นเพราะผมได้รับความนิยมที่ทุกคนกำลังเล็งสำหรับอาหารหรือPochi และมะของความน่ารักฮะ. โอ้? ตั้งแต่ผมรู้สึกความรู้สึกที่คุ้นเคยบนขาของฉันฉันวางสายของฉัน sight-- มัน Pochi และมะ พวกเขากำลังทำอะไรกอดขาของฉันได้อย่างไรเจ้าตัวมองขึ้นด้วยดวงตาเป็นประกาย ผมสงสัยว่าพวกเขากำลังคิดบางเล่นใหม่เช่น Oshikura Manju?

























































"Everyone! I understand your reluctance, but don't trouble chevalier-sama."
"That's right, we have pound cakes made by chevalier-sama in the dining room. You can eat it after you've done your morning works."

The head maid claps her hands, and the maids step back.
Then after the chef's remark, they fall back as if pulling tides. It's a bit lonely.

"You haven't eaten breakfast right? It can't be compared to chevalier-sama's creation, but please eat this if it's fine with you."
"Thank you very much. I gratefully accept."

I pass the bento I've received from Chef-san to Lulu on the wagon.

"Really, won't you at least leave Arisa-dono here."
"No can do~ I can't live if I'm not beside darling."

Who's darling!
I ignore Arisa's careless remark, and say may farewell to Nina-san and the baron. I've received letters of introduction for nobles on various cities from Nina-san. I've also been asked to deliver several letters for influential nobles from Nina-san.

"I'll come back here after 1-2 years of training in the labyrinth city."
"Yes, we'll be waiting. At that time, we'll get territory rebuilt so we can return the money we've borrowed from you even for a little."
"Yes, I'm expecting it."
"I sincerely ask you to take care of Pochi-kun and Tama-kun."

The baron is giving off atmosphere as if he's sending his daughters for wedding. He's way too entranced by the cuteness of the two.
The debt that Nina-san talks about is 250 gold ingots that I've lent for rebuilding the territory. It's not enough to completely rebuild it with this, but it'd be usable for operating funds. The reason why I use ingots is because it'd look like hidden assets. I made it by crushing large quantity of gold coins. Since they were doubting where it came from, I showed them the magic bag <> and explained it. I told Nina-san that I was heading to the labyrinth city for the sake of Liza's and the others' training.

Liza and the others are already riding the horses, so I get in the wagon.
We leave the Muno castle behind while waving back to the people who keep on waving here.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ซาโต้ มาแล้ว เมื่อผมทำธุระ บางครั้งผมก็เห็นคนที่กำลังถ่ายโอนงานรับส่งบนชานชาลาสำหรับรถไฟหัวกระสุน
ฉันสงสัยว่ามันรู้สึกยังไงที่โดนส่งไปแบบนั้น ฉันก็เคยคิดแบบนั้น แต่เมื่อได้สัมผัสมัน มันไม่ได้รู้สึกไม่ดีที่ทั้งหมด ◇





" คุณจะกลับยังไง ?

ไวเคานท์ นีน่า คนที่มาหาเราพยายามขังฉัน .
ข้างหลังเธอ มากกว่า 20 คนใช้และแม่บ้านก็มา

แม่บ้านไม่ได้สวมเครื่องแบบธรรมดาพวกเขาเคยใส่เมื่อสองสัปดาห์ก่อน แต่เสื้อผ้าที่มักจะเห็นสาวสวยคนหนึ่งในอากิฮาบาร่า แม้ว่ากระโปรงคลุมลงมาถึงข้อเท้าก็ยังเหลือใจ น่ารักกว่าเมื่อก่อน
แน่นอนบงการอริสายังไงงบมันไม่ได้มาจาก บารอน แต่จากกระเป๋าของฉันแทน แต่ถ้าเป็นผลแล้วฉันจะยอม
อย่างไรก็ตาม แม้ว่าผมเคยได้ยินว่ามันจะเสร็จสมบูรณ์ในฤดูใบไม้ผลิ มันเสร็จเรียบร้อยแล้ว มันอาจจะสัมผัส heartsrings ของช่างตัดเสื้อ ที่น่ารักคือ ความยุติธรรม ที่พวกเขาพูด .

ว่าแต่ มันเช้าตอนนี้ พระอาทิตย์เพิ่งขึ้นบนขอบฟ้า .
บอกตรงๆผมไม่ได้คาดหวังว่า พวกเขาจะมาอำลาแบบนี้

ฉันเห็นโปจิทามะ และได้รับอะไรจากผู้หญิง soruna ที่ขอบของมุมมองของฉัน ดูเหมือนสิ่งที่ใส่ของเล็ก purses ขนมหวาน

สำหรับ อื่น ๆ , ผู้ชายอย่างบารอน hauto และ zotol ยังมา

หญิง Karina ไม่ได้อยู่ที่นี่ .
ฉันถามแม่บ้านที่เข้าห้องของเธอ ไม่ให้เธอตื่นตั้งแต่ที่เธอมักจะทำกับฉันทุกวันในช่วงที่ผ่านมาสองสัปดาห์ที่นี่ ฉันต้องการที่จะหลีกเลี่ยงปัญหาที่เมื่อเราออกเดินทาง

มากกว่านั้น แม่บ้านที่ได้รับการคืบคลานขึ้นมาบนตัวผมตั้งแต่เมื่อกี้น่ากลัว .
ทุกคนพับแขน จ้องฉันด้วยตาที่มีน้ำตา

เอ้อ ~ RR ?
ไม่มีใครหาเรื่องใช่มั้ย ?

" Chevalier Sama , อย่าไปนะ . . . "

โดยไม่ลังเลเรียวที่มีผมสีแดงแม่บ้านขั้นตอนขึ้นและตะโกนในขณะที่เกาะติดฉัน

ผมชอบบิตเพิ่มเติมปริมาณ น่าเสียดาย

เริ่มที่สาว แม่บ้านเริ่มเชื่อมั่นในฉัน .
คา แม่บ้านกับ Loli ร่างกายเร็วเกินไป ฉันเสียโอกาสที่จะได้รับในการติดต่อ กับแม่บ้านด้วยวอลุ่มที่ยอดเยี่ยม .
ซ่า เตะผมจากข้างหลังแล้วพูดว่า " หยุดยิ้ม " แต่ผมไม่สนใจนาง

" Chevalier Sama ,ได้โปรดอยู่ที่นี่ตลอดไป "
" ใช่แล้ว ถ้า Chevalier ซามะไปแล้ว ใครจะทําเครป เครป "
" มากกว่า ผมต้องการคาราเกะอีก ! "
" เหลือแต่โปจิจังนะ ~ "
" ว่าไงนะ ทามะจังน่ารักนะ "
" ดีขึ้นยัง เป็นสามีของฉัน และทำอาหารให้ฉันตลอดไปนะคะ "

ทั้งๆที่ผมไม่คิดว่ามันเป็นเพราะฉันเป็นที่นิยม ทุกคนมีเป้าหมายสำหรับอาหารหรือโปจิทามะ และความน่ารักของพี่เอ๋

อ่อ ?

ผมรู้สึกความรู้สึกที่คุ้นเคยบนขาของฉันฉันวางของฉันสายตา --

และก็โปจิทามะ พวกเขากำลังกอดขาฉัน
ไปดูด้วยนัยน์ตาเป็นประกาย ฉันสงสัยว่าพวกเขากำลังคิดบางอย่างใหม่ เล่นเหมือน oshikura จู ?
< tln : https : / / en . wikipedia . org / wiki / oshikura_manju >

" ทุกคน ผมเข้าใจความไม่เต็มใจของคุณแต่อย่าลำบาก Chevalier ซามะ "
" ใช่แล้ว เราปอนด์ เค้กที่ทำโดยเชอวาเรียซามะในห้องอาหาร คุณสามารถกินมันหลังจากที่คุณเสร็จงานตอนเช้าของคุณ . "

หัวสาวใช้ตบมือมือของเธอและแม่บ้านถอยไป .
แล้วหมายเหตุ เชฟ ก็ต้องกลับมา ถ้าดึงกระแสน้ำ มันเหงานิดหน่อย

" คุณยังไม่ได้กินข้าวเช้าใช่มั้ย ? มันไม่สามารถเทียบได้กับการสร้าง Chevalier ซามะ ,แต่ได้โปรดกินนี้ ถ้ามันโอเคกับคุณ "
" ขอบคุณมากครับ ฉันยินดีช่วย "

ฉันส่งข้าวกล่องที่ผมได้รับจากเชฟซานกับ Lulu ในรถลาก . . .

" จริงๆ อย่างน้อยก็น่าจะให้อาริสะโดะที่นี่ "
" ไม่สามารถทำ ฉันไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้ถ้าผมไม่ได้อยู่ข้างๆที่รัก . . . "

ใครที่รัก !
ผมไม่สนใจซ่า ก็ประมาทหมายเหตุว่าอาจอำลานีน่า ซาน และ บารอนผมได้รับจดหมายแนะนำสำหรับขุนนางในเมืองต่าง ๆจากนีน่าซัง ผมยังเคยถูกขอให้ส่ง จดหมายหลายอิทธิพลขุนนางจากนีน่าซัง

" เดี๋ยวฉันกลับมาหลังจาก 2 ปีของการฝึกอบรมในเขาวงกตเมือง "
" ใช่ เราก็จะรอ ตอนนั้น เราก็จะได้ดินแดนใหม่เพื่อให้เราสามารถเอาเงินที่เรายืมมาจากคุณแม้แต่น้อย "
" ครับฉันคิดว่ามัน . "
" ผมขอร้องให้คุณดูแลโปจิคุง และ ทามะคุง "

บารอนให้ปิดบรรยากาศเป็นถ้าเขาส่งลูกสาวให้แต่งงาน เขาก็สนใจแต่ความน่ารักของทั้งสอง
หนี้ที่นีน่าซังพูดถึง 250 หลอมทองที่ผมเคยยืมเพื่อสร้างอาณาเขต มันไม่สมบูรณ์พอที่จะสร้างมันด้วยนี่แต่มันคงจะใช้ได้สําหรับการดําเนินงานกองทุน เหตุผลที่ผมใช้หลอมเป็น เพราะมันดูเหมือนสินทรัพย์ที่ซ่อนอยู่ ฉันทำมันด้วยการบดขนาดใหญ่ปริมาณของเหรียญทอง ตั้งแต่พวกเขาถูกสงสัยว่ามันมาจากไหน ฉันพบพวกเขาถือถุงเวทมนตร์ < < > > กระเป๋าและอธิบายมัน ฉันบอกนีน่า ที่ฉันมุ่งหน้าไปยังเขาวงกตเมืองเพื่อประโยชน์ของลิซ่า และฝึกคนอื่น

' 'ลิซ่า และคนอื่นก็ขับม้า ก็เลยเข้าไปในเกวียน
เราปล่อยให้มูโนะปราสาทด้านหลังในขณะที่โบกมือกลับ คนที่คอยโบก
ที่นี่เลย