- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
cells divide multiple times during
cells divide multiple times during the L3 and L4 stages to produce 36 cells
that comprise the ventral uterine tissue and part of the uterine–
spermathecal junction (Kimble and Hirsh, 1979).
During the L3 stage, the AC signals using LAG-2 to six adjacent VU
descendants via the LIN-12 receptor to execute a single dorsal–ventral
division, which is termed the π fate (Fig. 1; Newman et al., 1995, 1996,
2000). The twelve π cell descendants differentiate into four UV1 cells,
which will connect directly to the dorsal side of the vulva, and eight cells
that fuse to create a large, thin UTSE syncytial cell that forms the ventral
surface of the uterus. The six additional VU descendants that do not
receive the LAG-2 AC signal execute a default anterior–posterior division
and then divide a second time (ρ fate). Following its final role in
orchestrating the development of the uterus, the AC “retires” by fusing
with the UTSE syncytium during the L4 stage (Newman et al., 1996).
The similarity among the phenotypes caused by nhr-67 mutations
and the phenotypes of mutations in other genes that function in uterine
development, combined with a dynamic pattern of nhr-67 expression in
AC and VU cells, suggested that nhr-67 might function in a lin-12/Notch
pathway to regulate uterine development. To test this possibility, we
identified and studied mutations in the nhr-67 coding region and
promoter, and explored the regulation of nhr-67 in ventral uterine cells.
Our data support a model in which nhr-67 functions upstream of the lin-
12/Notch receptor in the VU lineages, upstream of the lag-2/Delta signal
in the AC, and in a pathway that includes hlh-2/daughterless and egl-
43/Evi1 transcription factors to control ventral uterine development
at multiple steps.
Materials and methods
Identification and characterization of nhr-67 promoter mutations
During screens for spontaneous mutations with visible phenotypes
in a dog-1(gk10)I background, we isolated a mutation with a partially
penetrant Egl and Pvl phenotype superficially similar to the weak sel-
12(ar131) presenilin mutation. Genetic mapping experiments placed
pf2 on LG IV in an interval between SNP_R13[1] and pkP4085 near
dbP7 (data not shown). dog-1 encodes a DNA helicase orthologous to
the human BACH1/BRIP1/FANCJ gene implicated in Fanconi anemia
and certain cancers (Cheung et al., 2002; Youds et al., 2008).
Elimination of dog-1 function leads to a high frequency of deletions
starting at long G-rich sequences, especially poly-G stretches, that can
form multiple G-quadruplexes when the DNA is single stranded
(Cheung et al., 2002; Kruisselbrink et al., 2008; Zhao et al., 2008). We
looked for candidate genes in the region that could explain the Egl
phenotype and which contained a G-rich sequence in, or near the
gene. For each candidate gene we designed primers flanking the Grich
sequences and tested for the presence of deletions in the pf2
strain (Table S2). No deletions were identified for the Notch ligands
dsl-5 and dsl-6, nor for T01G1.3, but a small deletion was detected in
the promoter region of nhr-67 by genomic amplification. A stronger
Egl mutation with a larger deletion of the nhr-67 promoter, pf159, was
recovered in the same screen.
The pf88 mutation was recovered as a spontaneous mutation arising
in the background of a dog-1(gk10) I; sel-12(ty11) spr-3(pf83) X strain.
The sel-12(ty11) mutation causes a strong Egl defect and a moderate
penetrance Pvl defect (Cinar et al., 2001; Gontijo et al., 2009), similar to a
weak lin-12(lf) allele. The phenotypic effects of sel-12 mutations are
completely suppressed by loss of spr-3 activity which leads to the derepression
of the transcription of the hop-1 presenilin gene (Lakowski
et al., 2003). The pf88 mutation causes a nearly 100% penetrant Egl and
Pvl phenotype in the sel-12 spr-3 background, indicating that pf88 is
epistatic to spr-3 (data not shown). The pf2, pf88 and pf159 mutations
were removed from the presence of all other known mutations in the
isolation strains by outcrosses and the presence of the nhr-67 deletion
and absence of dog-1(gk10) was confirmed by amplification from
genomic DNA using specific oligonucleotides (Table S2) before
phenotypic characterization. All three deletions start in, or near a C18
stretch in the promoter of nhr-67 which is the presumed site of
instability in the dog-1(gk10) background. The exact breakpoints of each
deletion were determined by DNA sequencing (Table S3). The
sequences of wild-type nhr-67 promoter regions (4 kb upstream from
start codon) from C. elegans, C. briggsae, C. brenneri, and C. ramanei were
aligned and compared using the UCSC Multiz Alignment Utility (http://
genome.ucsc.edu) and Clustal W (Thompson et al., 1994). Conserved
blocks were identified as sequences of at least six nucleotides in length
that were perfectly conserved among all four species.
Nematode strains and genetics
C. elegans were cultured and crosses performed as described by
Brenner (1974) and Stiernagle (2006). Strains were obtained from the
Caenorhabditis Genetics Center, the National Bioresource Project of
Japan, the C. elegans Gene Knockout Consortium, and individual
researchers (Table S1). Most strains were constructed using standard
Mendelian crosses. An nhr-67::gfp extrachromosomal array was
obtained from C. Gissendanner (U. La-Monroe) and A Sluder
(Scynexis) (Gissendanner et al., 2004). We integrated the array to
create transgenes bwIs5 and bwIs6 using gamma-irradiation from a Cs
source at the University of Pennsylvania Medical School (Mello and
Fire, 1995). Strains MU1269 (nhr-67(pf88)/nT1qIs51), MU1270 (nhr-
67(pf159)/nT1qIs51), and MU1255 (nhr-67(tm2217)/nT1qIs51), were
all created using the same approach. GFP+qIs51nT1 males were mated
to homozygous nhr-67(pf88), homozygous nhr-67(pf159), and unbalanced
heterozygous tm2217/+ hermaphrodites (the translocationlinked
qIs51 transgene expresses MYO-2::GFP in the pharynx, but is
homozygous lethal; K. Siegfried and J. Kimble, unpublished data). We
scored and picked live animals for GFP status using a Nikon SMZ 1500
fluorescent dissecting binocular microscope. Individual GFP+ F1
hermaphrodites were picked, allowed to reproduce. We tested F1
hermaphrodites individually for the presence of the heterozygous
that comprise the ventral uterine tissue and part of the uterine–
spermathecal junction (Kimble and Hirsh, 1979).
During the L3 stage, the AC signals using LAG-2 to six adjacent VU
descendants via the LIN-12 receptor to execute a single dorsal–ventral
division, which is termed the π fate (Fig. 1; Newman et al., 1995, 1996,
2000). The twelve π cell descendants differentiate into four UV1 cells,
which will connect directly to the dorsal side of the vulva, and eight cells
that fuse to create a large, thin UTSE syncytial cell that forms the ventral
surface of the uterus. The six additional VU descendants that do not
receive the LAG-2 AC signal execute a default anterior–posterior division
and then divide a second time (ρ fate). Following its final role in
orchestrating the development of the uterus, the AC “retires” by fusing
with the UTSE syncytium during the L4 stage (Newman et al., 1996).
The similarity among the phenotypes caused by nhr-67 mutations
and the phenotypes of mutations in other genes that function in uterine
development, combined with a dynamic pattern of nhr-67 expression in
AC and VU cells, suggested that nhr-67 might function in a lin-12/Notch
pathway to regulate uterine development. To test this possibility, we
identified and studied mutations in the nhr-67 coding region and
promoter, and explored the regulation of nhr-67 in ventral uterine cells.
Our data support a model in which nhr-67 functions upstream of the lin-
12/Notch receptor in the VU lineages, upstream of the lag-2/Delta signal
in the AC, and in a pathway that includes hlh-2/daughterless and egl-
43/Evi1 transcription factors to control ventral uterine development
at multiple steps.
Materials and methods
Identification and characterization of nhr-67 promoter mutations
During screens for spontaneous mutations with visible phenotypes
in a dog-1(gk10)I background, we isolated a mutation with a partially
penetrant Egl and Pvl phenotype superficially similar to the weak sel-
12(ar131) presenilin mutation. Genetic mapping experiments placed
pf2 on LG IV in an interval between SNP_R13[1] and pkP4085 near
dbP7 (data not shown). dog-1 encodes a DNA helicase orthologous to
the human BACH1/BRIP1/FANCJ gene implicated in Fanconi anemia
and certain cancers (Cheung et al., 2002; Youds et al., 2008).
Elimination of dog-1 function leads to a high frequency of deletions
starting at long G-rich sequences, especially poly-G stretches, that can
form multiple G-quadruplexes when the DNA is single stranded
(Cheung et al., 2002; Kruisselbrink et al., 2008; Zhao et al., 2008). We
looked for candidate genes in the region that could explain the Egl
phenotype and which contained a G-rich sequence in, or near the
gene. For each candidate gene we designed primers flanking the Grich
sequences and tested for the presence of deletions in the pf2
strain (Table S2). No deletions were identified for the Notch ligands
dsl-5 and dsl-6, nor for T01G1.3, but a small deletion was detected in
the promoter region of nhr-67 by genomic amplification. A stronger
Egl mutation with a larger deletion of the nhr-67 promoter, pf159, was
recovered in the same screen.
The pf88 mutation was recovered as a spontaneous mutation arising
in the background of a dog-1(gk10) I; sel-12(ty11) spr-3(pf83) X strain.
The sel-12(ty11) mutation causes a strong Egl defect and a moderate
penetrance Pvl defect (Cinar et al., 2001; Gontijo et al., 2009), similar to a
weak lin-12(lf) allele. The phenotypic effects of sel-12 mutations are
completely suppressed by loss of spr-3 activity which leads to the derepression
of the transcription of the hop-1 presenilin gene (Lakowski
et al., 2003). The pf88 mutation causes a nearly 100% penetrant Egl and
Pvl phenotype in the sel-12 spr-3 background, indicating that pf88 is
epistatic to spr-3 (data not shown). The pf2, pf88 and pf159 mutations
were removed from the presence of all other known mutations in the
isolation strains by outcrosses and the presence of the nhr-67 deletion
and absence of dog-1(gk10) was confirmed by amplification from
genomic DNA using specific oligonucleotides (Table S2) before
phenotypic characterization. All three deletions start in, or near a C18
stretch in the promoter of nhr-67 which is the presumed site of
instability in the dog-1(gk10) background. The exact breakpoints of each
deletion were determined by DNA sequencing (Table S3). The
sequences of wild-type nhr-67 promoter regions (4 kb upstream from
start codon) from C. elegans, C. briggsae, C. brenneri, and C. ramanei were
aligned and compared using the UCSC Multiz Alignment Utility (http://
genome.ucsc.edu) and Clustal W (Thompson et al., 1994). Conserved
blocks were identified as sequences of at least six nucleotides in length
that were perfectly conserved among all four species.
Nematode strains and genetics
C. elegans were cultured and crosses performed as described by
Brenner (1974) and Stiernagle (2006). Strains were obtained from the
Caenorhabditis Genetics Center, the National Bioresource Project of
Japan, the C. elegans Gene Knockout Consortium, and individual
researchers (Table S1). Most strains were constructed using standard
Mendelian crosses. An nhr-67::gfp extrachromosomal array was
obtained from C. Gissendanner (U. La-Monroe) and A Sluder
(Scynexis) (Gissendanner et al., 2004). We integrated the array to
create transgenes bwIs5 and bwIs6 using gamma-irradiation from a Cs
source at the University of Pennsylvania Medical School (Mello and
Fire, 1995). Strains MU1269 (nhr-67(pf88)/nT1qIs51), MU1270 (nhr-
67(pf159)/nT1qIs51), and MU1255 (nhr-67(tm2217)/nT1qIs51), were
all created using the same approach. GFP+qIs51nT1 males were mated
to homozygous nhr-67(pf88), homozygous nhr-67(pf159), and unbalanced
heterozygous tm2217/+ hermaphrodites (the translocationlinked
qIs51 transgene expresses MYO-2::GFP in the pharynx, but is
homozygous lethal; K. Siegfried and J. Kimble, unpublished data). We
scored and picked live animals for GFP status using a Nikon SMZ 1500
fluorescent dissecting binocular microscope. Individual GFP+ F1
hermaphrodites were picked, allowed to reproduce. We tested F1
hermaphrodites individually for the presence of the heterozygous
0/5000
แบ่งเซลล์หลายครั้งในระหว่างระยะ L3 และ L4 ผลิตเซลล์ 36ที่ประกอบด้วยเนื้อเยื่อมดลูก ventral และส่วนหนึ่งของมดลูก –แยก spermathecal (Kimble และ Hirsh, 1979)ในระหว่างระยะ L3, AC สัญญาณใช้ความล่าช้า-2 วู 6 ติดลูกหลานผ่านตัวรับหลิน-12 การดำเนินการเดียว dorsal – ventralฝ่าย ที่เรียกว่าชะตากรรมของπ (Fig. 1 นิวแมนและ al., 1995, 19962000) การแตกลูกหลานเซลล์π 12 UV1 เซลล์ซึ่งจะเชื่อมต่อโดยตรงกับด้าน dorsal ของแคมช่องคลอด และแปดเซลล์ที่ฟิวส์ขนาดใหญ่ บางอุทเซ syncytial เซลล์ที่ ventral ที่สร้างพื้นผิวของมดลูก ลูกหลานวูเพิ่มเติมหกที่ไม่รับสัญญาณ AC ความล่าช้า 2 ดำเนินการเริ่มต้นแอนทีเรียร์หลังแบ่งและแบ่งแยกเป็นครั้งที่สอง (ρเฟต) ต่อบทบาทของสุดท้ายorchestrating การพัฒนามดลูก AC "อนผู้" โดยมี syncytium อุทเซระหว่างระยะ L4 (นิวแมน et al., 1996)ความคล้ายกันระหว่างฟีที่เกิดจากการกลายพันธุ์ nhr-67และฟีของกลายพันธุ์ในยีนอื่น ๆ ที่ทำงานในมดลูกพัฒนา รวมรูปแบบไดนามิกของนิพจน์ nhr-67แนะนำ AC และวูเซลล์ nhr-67 นั้นอาจทำงานในหลิน-12/รอยระดับควบคุมพัฒนามดลูก การทดสอบความเป็นไปได้นี้ เราระบุ และศึกษาการกลายพันธุ์ในภูมิภาครหัส nhr-67 และโปรโมเตอร์ และสำรวจข้อบังคับ nhr-67 ในเซลล์ ventral มดลูกOur data support a model in which nhr-67 functions upstream of the lin-12/Notch receptor in the VU lineages, upstream of the lag-2/Delta signalin the AC, and in a pathway that includes hlh-2/daughterless and egl-43/Evi1 transcription factors to control ventral uterine developmentat multiple steps.Materials and methodsIdentification and characterization of nhr-67 promoter mutationsDuring screens for spontaneous mutations with visible phenotypesin a dog-1(gk10)I background, we isolated a mutation with a partiallypenetrant Egl and Pvl phenotype superficially similar to the weak sel-12(ar131) presenilin mutation. Genetic mapping experiments placedpf2 on LG IV in an interval between SNP_R13[1] and pkP4085 neardbP7 (data not shown). dog-1 encodes a DNA helicase orthologous tothe human BACH1/BRIP1/FANCJ gene implicated in Fanconi anemiaand certain cancers (Cheung et al., 2002; Youds et al., 2008).Elimination of dog-1 function leads to a high frequency of deletionsstarting at long G-rich sequences, especially poly-G stretches, that canform multiple G-quadruplexes when the DNA is single stranded(Cheung et al., 2002; Kruisselbrink et al., 2008; Zhao et al., 2008). Welooked for candidate genes in the region that could explain the Eglphenotype and which contained a G-rich sequence in, or near thegene. For each candidate gene we designed primers flanking the Grichsequences and tested for the presence of deletions in the pf2strain (Table S2). No deletions were identified for the Notch ligandsdsl-5 and dsl-6, nor for T01G1.3, but a small deletion was detected inthe promoter region of nhr-67 by genomic amplification. A strongerEgl mutation with a larger deletion of the nhr-67 promoter, pf159, wasrecovered in the same screen.The pf88 mutation was recovered as a spontaneous mutation arisingin the background of a dog-1(gk10) I; sel-12(ty11) spr-3(pf83) X strain.The sel-12(ty11) mutation causes a strong Egl defect and a moderatepenetrance Pvl defect (Cinar et al., 2001; Gontijo et al., 2009), similar to aweak lin-12(lf) allele. The phenotypic effects of sel-12 mutations arecompletely suppressed by loss of spr-3 activity which leads to the derepressionof the transcription of the hop-1 presenilin gene (Lakowskiet al., 2003). The pf88 mutation causes a nearly 100% penetrant Egl andPvl phenotype in the sel-12 spr-3 background, indicating that pf88 isepistatic to spr-3 (data not shown). The pf2, pf88 and pf159 mutationswere removed from the presence of all other known mutations in theisolation strains by outcrosses and the presence of the nhr-67 deletionand absence of dog-1(gk10) was confirmed by amplification fromgenomic DNA using specific oligonucleotides (Table S2) beforephenotypic characterization. All three deletions start in, or near a C18stretch in the promoter of nhr-67 which is the presumed site ofinstability in the dog-1(gk10) background. The exact breakpoints of eachdeletion were determined by DNA sequencing (Table S3). Thesequences of wild-type nhr-67 promoter regions (4 kb upstream fromstart codon) from C. elegans, C. briggsae, C. brenneri, and C. ramanei werealigned and compared using the UCSC Multiz Alignment Utility (http://genome.ucsc.edu) and Clustal W (Thompson et al., 1994). Conservedblocks were identified as sequences of at least six nucleotides in lengththat were perfectly conserved among all four species.Nematode strains and geneticsC. elegans were cultured and crosses performed as described byBrenner (1974) and Stiernagle (2006). Strains were obtained from theCaenorhabditis Genetics Center, the National Bioresource Project ofJapan, the C. elegans Gene Knockout Consortium, and individualresearchers (Table S1). Most strains were constructed using standardMendelian crosses. An nhr-67::gfp extrachromosomal array wasobtained from C. Gissendanner (U. La-Monroe) and A Sluder(Scynexis) (Gissendanner et al., 2004). We integrated the array tocreate transgenes bwIs5 and bwIs6 using gamma-irradiation from a Cssource at the University of Pennsylvania Medical School (Mello andFire, 1995). Strains MU1269 (nhr-67(pf88)/nT1qIs51), MU1270 (nhr-67(pf159)/nT1qIs51), and MU1255 (nhr-67(tm2217)/nT1qIs51), wereall created using the same approach. GFP+qIs51nT1 males were matedto homozygous nhr-67(pf88), homozygous nhr-67(pf159), and unbalancedheterozygous tm2217/+ hermaphrodites (the translocationlinkedqIs51 transgene expresses MYO-2::GFP in the pharynx, but ishomozygous lethal; K. Siegfried and J. Kimble, unpublished data). Wescored and picked live animals for GFP status using a Nikon SMZ 1500fluorescent dissecting binocular microscope. Individual GFP+ F1hermaphrodites were picked, allowed to reproduce. We tested F1hermaphrodites individually for the presence of the heterozygous
การแปล กรุณารอสักครู่..
แบ่งเซลล์หลาย ๆครั้งในระหว่างขั้นตอนการผลิตและ L3 L4
36 เซลล์ที่ประกอบด้วยเนื้อเยื่อมดลูก ) และส่วนหนึ่งของมดลูก (
spermathecal ชุมทาง ( คิมเบิล และ เฮิร์ช , 1979 ) .
ระยะ L3 , AC สัญญาณที่ใช้ lag-2 หกลูกหลาน VU
ติดกันผ่านทาง lin-12 รับที่จะดำเนินการหลังเดียว )
) กองซึ่งเป็น termed πโชคชะตา ( รูปที่ 1 ; นิวแมน et al . , 19951996
2000 ) สิบสองπเซลล์ลูกหลานแยกเป็นสี่ uv1 เซลล์
ซึ่งจะเชื่อมต่อโดยตรงกับด้านหลังของแคมช่องคลอดและแปดเซลล์
ที่ฟิวส์ที่จะสร้างขนาดใหญ่บางเป็นพิเศษ utse เซลล์รูปแบบพื้นผิว ventral
ของมดลูก 6 เพิ่มเติม วู ลูกหลานที่ไม่ได้
รับสัญญาณ AC lag-2 รันเริ่มต้นด้านหน้า–ด้านหลังกอง
แล้วแบ่งเป็นครั้งที่สอง ( โชคชะตาρ ) ตามบทบาทสุดท้าย
กำกับการพัฒนาของมดลูก , AC " เกษียณ " โดยด้วย
กับ utse ซินไซเทียมระหว่าง L4 เวที ( นิวแมน et al . , 1996 ) .
ความเหมือนระหว่างเกิดการกลายพันธุ์ที่เกิดจาก nhr-67
และฟีโนไทป์ของการกลายพันธุ์ในยีนที่ทำหน้าที่ในการพัฒนามดลูก
,รวมกับแบบไดนามิกของการแสดงออก nhr-67 ใน
AC และวู เซลล์แนะนำว่า nhr-67 อาจทำงานใน lin-12 / บาก
ทางเดินเพื่อควบคุมการพัฒนาการ . เพื่อทดสอบความเป็นไปได้นี้เรา
ระบุและศึกษาการกลายพันธุ์ในภูมิภาคโปรโมเตอร์นะครับ
nhr-67 และสํารวจระเบียบของ nhr-67 ในมดลูก
) เซลล์ข้อมูลสนับสนุนรูปแบบในการทำงานที่ nhr-67 ต้นน้ำของหลิน -
12 / รอยการ Vu พันธุ์ขนาดเล็กของ lag-2 / เดลต้าสัญญาณ
ใน AC และในทางเดินที่มี hlh-2 และ / daughterless ของ
43 / evi1 ถอดความปัจจัยเพื่อควบคุมการพัฒนาการ ) ในขั้นตอนต่างๆ
วัสดุและวิธีการระบุและลักษณะสมบัติของโปรโมเตอร์
nhr-67 การกลายพันธุ์ในหน้าจอสำหรับการกลายพันธุ์ตามธรรมชาติกับ
เกิดปรากฏใน dog-1 ( gk10 ) ในพื้นหลัง เราแยกการกลายพันธุ์กับบางส่วนของการ pvl
แทรกซึมและเผินๆคล้ายกับอ่อนแอ SEL -
12 ( ar131 ) presenilin กลายพันธุ์ แผนที่พันธุกรรมการทดลองอยู่
pf2 บน LG 4 ในช่วงระหว่าง snp_r13 [ 1 ] และ pkp4085 ใกล้
dbp7 ( ข้อมูลไม่แสดง )
36 เซลล์ที่ประกอบด้วยเนื้อเยื่อมดลูก ) และส่วนหนึ่งของมดลูก (
spermathecal ชุมทาง ( คิมเบิล และ เฮิร์ช , 1979 ) .
ระยะ L3 , AC สัญญาณที่ใช้ lag-2 หกลูกหลาน VU
ติดกันผ่านทาง lin-12 รับที่จะดำเนินการหลังเดียว )
) กองซึ่งเป็น termed πโชคชะตา ( รูปที่ 1 ; นิวแมน et al . , 19951996
2000 ) สิบสองπเซลล์ลูกหลานแยกเป็นสี่ uv1 เซลล์
ซึ่งจะเชื่อมต่อโดยตรงกับด้านหลังของแคมช่องคลอดและแปดเซลล์
ที่ฟิวส์ที่จะสร้างขนาดใหญ่บางเป็นพิเศษ utse เซลล์รูปแบบพื้นผิว ventral
ของมดลูก 6 เพิ่มเติม วู ลูกหลานที่ไม่ได้
รับสัญญาณ AC lag-2 รันเริ่มต้นด้านหน้า–ด้านหลังกอง
แล้วแบ่งเป็นครั้งที่สอง ( โชคชะตาρ ) ตามบทบาทสุดท้าย
กำกับการพัฒนาของมดลูก , AC " เกษียณ " โดยด้วย
กับ utse ซินไซเทียมระหว่าง L4 เวที ( นิวแมน et al . , 1996 ) .
ความเหมือนระหว่างเกิดการกลายพันธุ์ที่เกิดจาก nhr-67
และฟีโนไทป์ของการกลายพันธุ์ในยีนที่ทำหน้าที่ในการพัฒนามดลูก
,รวมกับแบบไดนามิกของการแสดงออก nhr-67 ใน
AC และวู เซลล์แนะนำว่า nhr-67 อาจทำงานใน lin-12 / บาก
ทางเดินเพื่อควบคุมการพัฒนาการ . เพื่อทดสอบความเป็นไปได้นี้เรา
ระบุและศึกษาการกลายพันธุ์ในภูมิภาคโปรโมเตอร์นะครับ
nhr-67 และสํารวจระเบียบของ nhr-67 ในมดลูก
) เซลล์ข้อมูลสนับสนุนรูปแบบในการทำงานที่ nhr-67 ต้นน้ำของหลิน -
12 / รอยการ Vu พันธุ์ขนาดเล็กของ lag-2 / เดลต้าสัญญาณ
ใน AC และในทางเดินที่มี hlh-2 และ / daughterless ของ
43 / evi1 ถอดความปัจจัยเพื่อควบคุมการพัฒนาการ ) ในขั้นตอนต่างๆ
วัสดุและวิธีการระบุและลักษณะสมบัติของโปรโมเตอร์
nhr-67 การกลายพันธุ์ในหน้าจอสำหรับการกลายพันธุ์ตามธรรมชาติกับ
เกิดปรากฏใน dog-1 ( gk10 ) ในพื้นหลัง เราแยกการกลายพันธุ์กับบางส่วนของการ pvl
แทรกซึมและเผินๆคล้ายกับอ่อนแอ SEL -
12 ( ar131 ) presenilin กลายพันธุ์ แผนที่พันธุกรรมการทดลองอยู่
pf2 บน LG 4 ในช่วงระหว่าง snp_r13 [ 1 ] และ pkp4085 ใกล้
dbp7 ( ข้อมูลไม่แสดง )
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- 密教の根本経典の一つである
- Dear K.NoyThank you very much for your p
- Canceled the wire order,picked up a bouq
- Western business analysts are skeptical
- วิชาสุขศึกษา
- ถนนมีภาพเหมือนกัน 2 ภาพ
- Success in the 21st century requires kno
- standing . when an occupant is standing
- จองโรงแรมไปแล้วตั้งแต่ต้นเดือน
- บอสของฉันอยากได้สินค้าโดยเร็ว
- There is a history that would have been
- Đăng tải
- จนกระทั่งวันหนึ่งพวกเราจึงชั่งน้ำหนัก ปร
- Crop area.
- vAlthough Chinese consumers buy more and
- เตรียมเอกสารที่สำคัญให้พร้อมนะค่ะ
- a store of value
- allowed the approximation of the starchc
- แล้วทำไม่คุณต้องใช่ชื่อปลอม
- Western business analysts are skeptical
- Fuel for car replacement Civic 1กย6272
- อย่าวางของแรง
- เปิดทุกวัน เวลา
- The dress, communication, public transpo
