FanFictionJust InCommunityForumMore

FanFiction

Just In

Community

Forum

More

Possession by Natoya

 Anime » Yu-Gi-Oh Rated: M, English, Romance & Drama, Words: 5k+, Favs: 79, Follows: 11, Published: Mar 29, 2011 19

Author Note: Okay, last one for today. Here is Possession again. :) Enjoy!

Disclaimer: No way do I own any of these lovely bishies or their show.

WARNINGS: YAOI, MALEXMALE, LEMON

It was late afternoon and quite busy in the Kame Game Shop, located in friendly Domino City, Japan. Yugi found his hands full with kids and young adults alike, all of whom were interested in the newest Duel Monsters card packs and their latest board games. Kids were shouting in the back, pushing and shoving at each other impatiently in their haste. The noise level grew exceedingly loud, and Yugi couldn't keep the peace for anything. The little hikari seemed overwhelmed, a worried look entering his beautiful amethyst eyes.

"Please, no shoving! There's enough for everyone!" Yugi cried in vain as one of the smaller children was shoved to the floor. The little girl began to cry, and Yugi hurried around the counter, intent on comforting her.

"ENOUGH!" Yugi froze and turned, his dark's lovely baritone voice echoing over the shop and instantly freezing each child in their tracks. The children parted as Yami sauntered past them to the little girl, lifting her effortlessly into his arms. She sniffled and clung to him as he walked her to the counter where Yugi had returned as soon as he saw his darkness had everything under control. Yami took the packs of cards the little girl had clutched in her hands and set them on the counter, giving her a soft look as he did so.

"There," he said, setting her down. She smiled up at him and handed Yugi her money, skipping from the shop with her cards as soon as she had paid, waving and saying a quick thank you to Yami, before vanishing out the door. Yami's gaze swept over the rest of the children. They cringed as his eyes burned with anger.

"You all should be ashamed of yourselves. I expect better behavior from a bunch of potential duelists," Yami scolded. The kids lowered their heads collectively, feeling guilty. They were embarrassed that one of their idols had to yell at them like that. Yugi smiled gratefully at Yami, loving how he had taken control and quelled the overly-hyper children. Yami raised an eyebrow as he watched the rest of the children gather into a straight line. One child approached the counter and handed Yugi his money. The amethyst-eyed boy give him a sweet smile.

"I'm sorry, Yugi." The little boy said. Yugi gently patted his head and gave him his change. Yami watched each child apologize as they handed Yugi their money and paid for their cards. A smile made its way onto his face. He was very proud of them now, and by the time the last child stepped up to the counter, it was late. When the shop was empty, Yugi sagged against the counter and placed his head in his arms, sighing heavily. Yami walked over to him, stepping behind him and beginning to knead his shoulders. Yugi moaned and leaned back just a tiny bit. Yami smiled and massaged them just a little harder, they way he knew Yugi liked.

"Thank you," Yugi said, glancing behind him into his dark's ruby-red eyes. "It's so hard to quell them on days like this, when there's no school and they're so full of energy." Yami chuckled.

"You're quite welcome, Aibou." Yami said, leaning down and pressing a kiss to Yugi's lips as he let the smaller male go.

"How about you go upstairs and heat up the dinners Grandpa left us? I'm going to close up and head up in a minute." Yugi suggested.

"Sure, Aibou. Three minutes each." Yami said with a chuckle.

"Right." Yugi giggled, remembering Yami's first time using the microwave. He leaned up and gave his darkness another kiss before the tanned man turned and headed back upstairs. Yugi walked around the counter and headed for the door. A warm, fuzzy feeling was swimming through his head, just like it did every time he was held or kissed by his darkness. He was so happy that Yami had decided to stay, giving up the Afterlife, and all its glory, just to be with him.

Yugi finally locked the door and reached over to grab the sign. He had just switched it to closed when a dark shadow fell over him. Yugi jumped and looked up, seeing a man standing outside the door, a small package in his hands. Yugi took a deep breath, not believing he'd just been frightened by the mail man. He unlocked the door and pulled it open, giving the man a bright smile.

"Hi! Welcome to the Kame Game Shop! Can I help you?" Yugi asked cheerfully. The man looked at him, an expressionless look on his face.

"Delivery for Yugi Mouto." He said. Yugi blinked, the blank look on the man's face sending a shiver down his spine.

"Um... I'm Yugi Mouto," Yugi replied. The man said nothing, just handed over the package for him to take. Yugi took it and looked down at it. His name was on the package, but there was no return address or anything. And it was so tiny, just the size of a small box. The man turned and walked away then, leaving Yugi to continue to stare at the box in his hands. Yugi shut the shop door and locked it again, flipping the sign to closed. He turned and headed back to the counter, where he set the box down and began to open it, wondering what it could possibly be and who it could be from.

Soon enough a small black box was revealed to the small hikari's eyes. Tilting his head curiously to the side, Yugi took the lid off the box. Instantly he was bathed in a cold green light. He let out a gasp and dropped the box lid. No... No, it couldn't be! The Seal of Oricalcous card!

Beside the card lay a small necklace with a very familiar green stone set in a lovely silver pendant. Yugi let out a cry as a flash of green light nearly blinded him. Everything went black.

Yami frowned. Stupid microwave. Why didn't it ever want to cooperate with him? He'd put the meals on for three minutes, just like Yugi had told him time and time again, but they still wouldn't warm up. Was the microwave broken? Yami tried pressing the start button again, but nothing happened. He sighed and scratched his head, wondering what had happened. A thought suddenly occurred to him and he peered behind the microwave. A sheepish blush covered his face when he saw the plug wasn't in the socket. Yami sighed and plugged it in, then hit the start button.

"Yes!" The former Pharaoh cheered when the microwave began to heat the frozen dinner. He then headed into the living room, leaving the dinner to cook. Yami blinked when he saw that Yugi wasn't up there yet. It didn't take that long to close the shop... Yami walked to the apartment door and headed down, wondering what was taking his lover so long. He reached the bottom of the stairs and looked around.

"Yugi?" Yami called. He was surprised to see that his hikari wasn't in the shop. That was weird... Where could he have gone? Feeling a little anxious and worried about his light, Yami walked around the shop, checking behind the aisles and in the back room. No Yugi. The bad feeling swirling in Yami's gut intensified. Where on Earth had Yugi gone? The shop door was still locked, so it wasn't possible that Yugi had left, since the shop door could only be locked from the inside.

"Yugi? Are you hiding from me? Love, this isn't funny anymore," Yami called. "Please come out." Yami hated not being able to locate Yugi. He couldn't use their mind link; all of his powers had been stripped from him when he agreed to become mortal and remain with Yugi. The lights suddenly flickered, and Yami looked up, confused. That was strange... There wasn't a storm outside.

A flash of green light coming from behind Yami made the former spirit whirl around, his ruby orbs scanning the room for whatever made that odd light. He saw nothing at first, but as his gaze swept the floor, something lying on it caught his eye. He knelt down and reached for it. It looked like a Duel Monster card. Yami picked it up and turned it over. A startled gasp left his lips and he threw the card to the floor as if it had burnt him, his ruby eyes now wide with shock. How on Earth had that card gotten here? The Seal of Oricalcous stared up at him, it's green circle practically glowing. Yami began to tremble as memories he didn't care to remember ran through his mind.

"Yugi!" Yami called again, backing away from the card and turning around to face the counter. "Yugi, Aibou, where are you?" He called again, running back up the stairs to the apartment. Maybe he had been wrong and Yugi was up here. The lights flickered again and this time they actually went out. Yami froze, not liking this one little bit. No lights, a missing hikari, and a Seal of Oricalcous card lying on the floor downstairs... Yami began to breathe heavily, almost panicking. His ruby eyes searched the room in the dark, but he saw nothing. He began moving forward again, hands out in front of him to help him feel his way through the living room.

Yami eventually found his way to the back stairs, walking up them slowly. He knew they kept a flashlight in their room, so he wanted to find it. He reached the top of the stairs and felt his way down the wall to his and Yugi's room. He turned the knob and opened the door, walking inside. Moonlight streamed in through the window above Yugi's desk, giving Yami enough light to search the room for the flashlight. Yami opened a desk drawer, frowning when he didn't see the item he was looking for.

He opened a drawer lower than the one he had just opened, pleased to see the flashlight resting in this one. He picked it up and walked across the room to the door, flicking the flashlight on as he walked into the hallway. He decided to go towards Grandpa's room, since he hadn't checked it yet. He opened the door to the old man's room and shined the flashlight around the space. Nothing. Yami's anxiousness and worry escalated. Where the bloody hell was his light? Yami closed the door and

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

FanFictionเพียงในชุมชนฟอรั่มเพิ่มเติมครอบครอง โดย Natoya การ์ตูน» Yu-Gi-Oh คะแนน: M ภาษาอังกฤษ โรแมนติก และ ดราม่า คำ: 5 k + รายการโปรด: 79 ดังนี้: 11 เผยแพร่: 29 มีนาคม 2011 19หมายเหตุผู้เขียน: เค วันสุดท้ายสำหรับวันนี้ นี่คือครอบครองอีกครั้ง :) สนุกหมายเหตุ: ทางข้าพเจ้า bishies เหล่านี้ดีหรือแสดงการแสดงของคำเตือน: ยะโอะอิ MALEXMALE มะนาวก็สายบ่าย และค่อนข้างว่างในร้านเกม Kame แห่งมิตรเมืองโดมิโน ญี่ปุ่น Yugi พบมือของเขาทั้งเด็กและผู้ใหญ่เหมือนกัน ทุกคนที่สนใจในชุดการ์ดมอนสเตอร์ดวลใหม่ล่าสุดและเกมส์ของพวกเขาล่าสุด เด็กถูกตะโกนหลัง ผลักดัน และ shoving กัน impatiently รีบของพวกเขา ระดับเสียงดังมากยิ่งเติบโต และ Yugi ไม่สามารถให้ความสงบสำหรับอะไร ฮิคาริน้อยดูเหมือนจม ดูกังวลใส่ตาแอเมทิสต์สวยงาม"กรุณา shoving ไม่ มีเพียงพอสำหรับทุกคน" Yugi ร้องเปล่า ๆ เป็นหนึ่งในเด็กเล็กเป็น shoved ในพื้นที่ สาวน้อยเริ่มร้องไห้ และ Yugi รีบรอบตัวนับ เจตนาในเก่าเธอ"พอ" Yugi froze และ เปิด เสียงแบริโทนที่ดีของเขามืดพักผ่านร้าน และเด็กแต่ละคนในเพลงของพวกเขาที่แช่แข็งทันที เด็กศึกษาธิการเป็นเตา sauntered ผ่านมาพวกเขาไปยังสาวน้อย ยกเธอได้อย่างง่ายดายเป็นแขนของเขา เธอ sniffled และพืชเขาเป็นเขาเดินเธอกับตัวนับที่ Yugi รับทันทีที่เขาเห็นความมืดของเขาได้ทุกอย่างภายใต้การควบคุม เตาเอาชุดของบัตรคลัตช์ในมือของเธอ และตั้งบนเคาน์เตอร์ ให้เธอดูอ่อนได้ให้ลูกสาว"มี เขากล่าวว่า การตั้งค่าของเธอลง เธอยิ้มขึ้นที่เขา และมอบ Yugi เงินเธอ ข้ามจากร้านกับการ์ดของเธอทันทีที่เธอได้จ่าย โบก และว่า การด่วนขอขอบคุณคุณเตา ก่อนหายสาบสูญออกประตู สายตาของเตาที่กวาดผ่านส่วนเหลือของเด็ก พวกเขาตัวนั้นงอเป็นตาของเขาด้วยความโกรธ"คุณทั้งหมดควรจะละอายใจของตัวคุณเอง ผมคาดว่าพวงของ duelists อาจทำดี เตาบ ๆ เด็กลดลงศีรษะของพวกเขาโดยรวม ความรู้สึกผิด พวกอายว่า สื่ออย่างใดอย่างหนึ่งได้ร้องที่พวกเขาเช่นนั้น Yugi ยิ้มควระที่เตา รักว่าเขามีดำเนินการควบคุม และ quelled เด็กมากเกินไปไฮเปอร์ เตายกคิ้วเป็นเขาดูส่วนเหลือของเด็ก ๆ รวบรวมเป็นเส้นตรง เด็กประดับตัวนับ และมอบ Yugi เงินของเขา เด็กตาเขี้ยวหนุมานให้เขายิ้มหวาน"ผมเสียใจ Yugi " เด็กชายกล่าว Yugi patted ศีรษะของเขา และให้เขาเปลี่ยนของเขาเบา ๆ เตาดูเด็กแต่ละคนที่ขอโทษที่พวกเขามอบ Yugi เงินของพวกเขา และชำระเงินสำหรับบัตรของพวกเขา ทางลงบนใบหน้าของเขายิ้มได้ เขาภูมิใจมากของพวกเขาขณะนี้ และการรองสุดท้ายก้าวถึง เคาน์เตอร์ มันล่าช้า เมื่อร้านว่าง Yugi sagged กับตัวนับ และวางพระเศียรในอ้อมแขนของเขา sighing มาก เตาเดินผ่านเขา ก้าวหลังเขา และเริ่มนวดไหล่ของเขา Yugi moaned และกลับเองเพียงเล็กน้อย tiny เตายิ้ม และนวดเพียงเล็กน้อยยากที่พวกเขา พวกเขาทางเขารู้ Yugi ชอบ"ขอบคุณ Yugi กล่าว ทิวทัศน์ด้านหลังเป็นตาสีแดงทับทิมเข้มของเขา "มันเป็นดังนั้นยากที่จะ quell ในวันเช่นนี้ ได้เมื่อมีโรงเรียนไม่ และพวกเขากำลังเต็มพลังงาน" เตาเบา ๆ"คุณค่อนข้างยินดีต้อนรับ Aibou. " เตากล่าว เอียงลง และกดจูบกับริมฝีปากของ Yugi เป็นเขาให้ไปชายเล็ก"วิธีการเกี่ยวกับคุณไปชั้นบน และความร้อนค่าเย็นปู่เหลือเรา ฉันจะปิด และหัวขึ้นในนาทีนั้น" Yugi แนะนำ"แน่ใจ Aibou 3 นาทีละกัน" เตากับ chuckle ที่กล่าว"ขวา" Yugi กระดี๊กระด๊าไป ครั้งแรกของเตาไมโครเวฟใช้จดจำ เขาเองค่า และให้ความมืดของเขาจูบอีกคน tanned เปิด และหัวกลับอยู่ชั้นบน Yugi เดินรอบตัวนับ และหัวสำหรับประตู ความรู้สึกอบอุ่น เอิบว่ายผ่านศีรษะ เหมือนมันทุกครั้งที่เขาจัด หรือรั้ง ด้วยความมืดของเขา เขามีความสุขมากที่เตาได้ตัดสินใจพัก ท้อถอยที่ Afterlife และเกียรติของทั้งหมด เพื่ออยู่กับเขาYugi ล็อกประตู และถึงกว่าจะคว้าเครื่องสุดท้าย เขามีเพียงสลับไปปิดเมื่อเงามืดตกผ่านเขา Yugi ไป และมองขึ้น เห็นชายคนหนึ่งยืนอยู่นอกประตู ขนาดเล็กในมือของเขา Yugi เอาลมหายใจ ไม่เชื่อว่า เขามีเพียงการกลัวทางจดหมาย เขาปลดล็อคประตู และดึงมันเปิด ให้ชายคนนั้นยิ้มสดใส"Hi ยินดีต้อนรับสู่ร้านเกม Kame ฉันจะช่วยคุณได้อย่างไร" Yugi ถาม cheerfully คนดูที่เขา มีลักษณะ expressionless บนใบหน้าของเขา"ส่ง Yugi Mouto" เขากล่าวว่า Yugi คันนั้นกะพริบ ดูว่างเปล่าบนใบหน้าของคนที่ส่งเป็นศิวะลงกระดูกสันหลังของเขา"อึม... ฉัน Yugi Mouto," Yugi ตอบกลับ ผู้ชายพูดอะไร เพียงมอบแพคเกจสำหรับเขาที่จะใช้ Yugi ก็ และมองลงไปที่ ชื่อของเขาอยู่บนแพคเกจ แต่มีไม่มีที่อยู่ที่ส่งคืนหรืออะไร และมีขนาดเล็กมาก เพียงขนาดของกล่องขนาดเล็ก ชายคนนั้นเปิด และเดินไปแล้ว ออกจาก Yugi เมื่อมองที่กล่องในมือของเขา Yugi ปิดประตูร้าน และล็อกอีก พลิกหมายปิด เขาเปิด และมุ่งหน้ากลับไปที่เคาน์เตอร์ ที่เขาตั้งกล่องลง และเริ่มเปิดและมัน สงสัยอะไรอาจจะเป็นจากเร็ว ๆ นี้ พอกล่องขนาดเล็กสีดำถูกเปิดเผยสู่สายตาของฮิคาริขนาดเล็ก เอียงศีรษะไปด้านข้าง curiously, Yugi เอาฝาปิดกล่อง ทันทีเขาได้อาบน้ำในแสงสีเขียวเย็น เขาให้ออกแบบกระหืด และทิ้งฝากล่อง 555 ไม่ มันไม่ได้ บัตรตรา Oricalcousนอกจากบัตรวางสร้อยคอเล็ก ด้วยหินสีเขียวคุ้นเคยในการจี้เงินดี Yugi ให้ออกเป็นร้องไห้เป็นแฟลชของแสงสีเขียวเกือบมองไม่เห็นเขา ทุกอย่างก็ดำเตา frowned ไมโครเวฟโง่ ทำไมไม่ได้เคยคิดที่จะร่วมมือกับเขา เขาจะใส่อาหารใน 3 นาที เหมือน Yugi ได้บอกเขาอีกครั้ง แต่พวกเขายังไม่อุ่นขึ้น มีไมโครเวฟเสีย เตาพยายามกดปุ่มเริ่มต้นอีกครั้ง แต่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น เขาถอนหายใจ และมีรอยขีดข่วนศีรษะ สงสัยว่า ได้เกิดอะไรขึ้น ความคิดก็เกิดขึ้นกับเขา และเขา peered หลังไมโครเวฟ อาย sheepish ครอบคลุมใบหน้าของเขาเมื่อเขาเห็นปลั๊กไม่ได้ในซ็อกเก็ต เตาถอนหายใจ และต่อได้ แล้วกดปุ่มเริ่มต้น"ใช่" ฟาโรห์อดีตโห่ร้องเมื่อไมโครเวฟเริ่มร้อนเย็นน้ำแข็ง เขาแล้วหัวเข้าไปในห้องนั่งเล่น ออกจากอาหารการปรุงอาหาร เตาคันนั้นกะพริบเมื่อเห็นเขาว่า Yugi เลยค่ามียัง มันไม่ใช้เวลานานที่จะปิดร้าน... เตาเดินไปประตูอพาร์ทเมนท์ และหัวลง สงสัยว่า อะไรคือการรักเขานาน มาก เขามาถึงด้านล่างของบันได และมองรอบ ๆ"Yugi" เตาที่เรียกว่า เขาแปลกใจที่เห็นว่า ริของเขาไม่ได้ในร้าน ที่ไม่แปลก... ที่สามารถเขาได้หายไปไหน รู้สึกกังวลเล็กน้อย และห่วงเขาไฟ เตาเดินรอบ ๆ ร้าน ตรวจสอบ หลังการเก็บ และสำรองห้องพัก Yugi ไม่ Intensified หมุนรอบความรู้สึกที่ไม่ดีในลำไส้ของเตา ซึ่งในโลก Yugi หายไปไหน ประตูร้านถูกล็อค ดังนั้นมันไม่ได้เป็นไปได้ว่า Yugi ก็ซ้าย เนื่องจากเฉพาะจะล็อคประตูร้านจากภายใน"Yugi คุณซ่อนจากฉัน เตาเรียกว่ารัก นี้ไม่ตลกอีกต่อไป "โปรดออกมา" เตาที่ขี้เกียจจะค้นหา Yugi เขาไม่สามารถใช้การเชื่อมโยงจิตใจของพวกเขา อำนาจของเขาทั้งหมดได้ถูกปล้นจากเขาเมื่อเขาตกลงจะกลายเป็นมนุษย์ และยังคงอยู่กับ Yugi ไฟก็ flickered และเตาดู ที่ไม่แปลก... ไม่มีพายุนอกแฟลชของแสงสีเขียวมาพอเตาทำวิญญาณอดีตเวียนรอบ orbs ทับทิมเขาสแกนห้องเพียงทำไฟที่แปลก เขาเห็นอะไรในตอนแรก แต่เป็นสายตาของเขากวาดพื้น สิ่งโกหกมันติดตาของเขา เขา knelt ลง และเข้าถึงมัน มันดูเหมือนการ์ดมอนสเตอร์ดวล เตารับค่า และเปิดมากกว่า การหายใจเร็ว ๆ startled ซ้ายริมฝีปากของเขา และเขาโยนบัตรในพื้นที่เหมือนกับว่ามันได้เผาเขา ตาทับทิมตอนนี้ไวด์ช็อต อย่างไรบนโลก มีบัตรที่อากาศที่นี่ ตรา Oricalcous เริ่มที่เขา มันเป็นวงกลมสีเขียวเรืองจริง เตาเริ่มสั่นเครือเป็นความทรงจำเขาไม่ได้สนใจจำวิ่งผ่านจิตใจของเขา"Yugi" เตาเรียกอีกครั้ง การสำรองข้อมูลจากบัตร และเปิดไปหน้าตัวนับรอบ " Yugi, Aibou อยู่ไหน? " เขาเรียกอีกครั้ง หลังวิ่งขึ้นบันไดไปอพาร์ทเมนท์ บางทีเขาก็รับผิด และ Yugi ได้ที่นี่ ไฟ flickered อีกครั้ง และครั้งนี้พวกเขาจะออกไป เตา froze ไม่ถูกใจหน่อยหนึ่งนี้ ไฟไม่ ฮิคาริที่หายไป และบัตรตรา Oricalcous นอนอยู่บนพื้นชั้นล่าง... เตาเริ่มหายใจหนัก เกือบ panicking ตาทับทิมค้นห้องในมืด แต่เขาเห็นอะไร เขาเริ่มก้าวไปข้างหน้าอีก มือออกด้านหน้าของเขาช่วยให้เขารู้สึกว่าเขาผ่านห้องนั่งเล่นเตาในที่สุดก็พบทางไปบันไดหลัง เดินขึ้นได้ช้า เขารู้ว่า พวกเขาเก็บไฟฉายในห้องพัก ดังนั้นเขาต้องการค้นหา เขาถึงด้านบนของบันได และรู้สึกเขาลงผนังเขาและห้องของ Yugi เขาเปิดปุ่ม และเปิดประตู เดินภายใน แสงจันทร์ส่งกระแสข้อมูลในผ่านหน้าต่างบนโต๊ะของ Yugi ให้แสงเพียงพอเพื่อค้นหาห้องพักสำหรับไฟฉายเตา เตาเปิดลิ้นชักโต๊ะทำงาน frowning เมื่อเขาไม่ได้เห็นสินค้าที่เขาได้ค้นหาเขาเปิดลิ้นชักที่ต่ำกว่าหนึ่งที่เขามีเพียงเปิด ยินดีที่ได้เห็นไฟฉายในห้องนี้ เขารับมัน และเดินข้ามห้องไปที่ประตู flicking ไฟฉายที่ในขณะที่มันเดินไปห้องโถง เขาตัดสินใจไปที่ห้องของปู่ เนื่องจากเขาไม่ได้ตรวจสอบมันยัง เขาเปิดประตูห้องของคนเก่า และ shined ไฟฉายที่รอบ ๆ พื้นที่ ไม่มีอะไร Anxiousness และความกังวลของเตาเลื่อน นรกเลือดที่ถูกแสงของเขา เตาปิดประตู และ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

FanFiction เพียงในชุมชนฟอรั่มอื่น ๆครอบครองโดยลำปาง อะนิเมะ» Yu-Gi-Oh คะแนน: M, อังกฤษ, โรแมนติกและการละคร, คำ 5k + Favs: 79, ดังต่อไปนี้: 11, เผยแพร่: 29 มีนาคม 2011 19 ผู้เขียนหมายเหตุ: เอาล่ะ สุดท้ายสำหรับวันนี้ นี่คือครอบครองอีกครั้ง :) Enjoy! Disclaimer: ไม่มีทางที่ฉันจะเป็นเจ้าของใด ๆ เหล่านี้ bishies น่ารักหรือการแสดงของพวกเขา. คำเตือน: Yaoi, MALEXMALE, มะนาวมันเป็นช่วงบ่ายและค่อนข้างว่างในคาเมะเกมร้านที่ตั้งอยู่ในเมืองที่เป็นมิตร Domino, ญี่ปุ่น ยูกิพบมือของเขาเต็มไปด้วยเด็กและผู้ใหญ่เหมือนกันทุกคนมีความสนใจในการต่อสู้กับมอนสเตอร์แพ็คการ์ดใหม่ล่าสุดและเกมกระดานล่าสุดของพวกเขา เด็กถูกตะโกนในด้านหลังผลักดันและผลักกันอดทนในความเร่งรีบของพวกเขา ระดับเสียงที่เพิ่มขึ้นดังเหลือเกินและยูกิไม่สามารถรักษาความสงบเพื่ออะไร Hikari น้อยดูเหมือนจม, ดูกังวลเข้าตาของอเมทิสของเขาที่สวยงาม. "กรุณาผลักไม่มี! มีเพียงพอสำหรับทุกคน!" ยูกิร้องไห้ในไร้สาระเป็นหนึ่งในเด็กที่มีขนาดเล็กถูกผลักไปกองกับพื้น สาวน้อยเริ่มที่จะร้องไห้และยูกิรีบรอบเคาน์เตอร์ตั้งใจจะปลอบโยนเธอ. "พอ!" ยูกิแช่แข็งและหันเสียงบาริโทนมืดที่น่ารักของเขาสะท้อนผ่านทางร้านค้าและแช่แข็งทันทีเด็กแต่ละคนในเพลงของพวกเขา เด็กแยกเป็น Yami sauntered ผ่านมาพวกเขาจะสาวน้อยยกของเธอได้อย่างง่ายดายในอ้อมแขนของเขา เธอ sniffled และยังยึดติดกับเขาขณะที่เขาเดินเธอไปที่เคาน์เตอร์ที่ยูกิได้กลับมาโดยเร็วที่สุดเท่าที่เขาเห็นความมืดของเขามีทุกอย่างภายใต้การควบคุม Yami เอาแพ็คของการ์ดสาวน้อยได้กำอยู่ในมือและพวกเขาตั้งบนเคาน์เตอร์ของเธอทำให้เธอดูอ่อนในขณะที่เขาทำเช่นนั้น. "มี" เขากล่าวว่าการตั้งค่าของเธอลง เธอยิ้มขึ้นที่เขาและยูกิส่งเงินของเธอกระโดดจากร้านค้าที่มีบัตรของเธอทันทีที่เธอได้จ่ายเงินไปโบกและพูดอย่างรวดเร็วขอบคุณยูก่อนที่จะหายไปออกประตู สายตาของ Yami กวาดในช่วงที่เหลือของเด็ก พวกเขา cringed เป็นตาของเขาถูกเผาไหม้ด้วยความโกรธ. "คุณควรจะละอายใจของตัวเอง. ผมคาดว่าพฤติกรรมที่ดีขึ้นจากพวงของ duelists ที่มีศักยภาพ" Yami ดุ เด็กลดลงหัวของพวกเขาเรียกรู้สึกผิด พวกเขาอายว่าหนึ่งในไอดอลของพวกเขามีการตะโกนใส่พวกเขาเช่นเดียวกับที่ ยูกิยิ้มสุดซึ้งที่ Yami รักว่าเขาได้รับการควบคุมและปราบเด็กมากเกินไปมากเกินไป Yami ยกคิ้วในขณะที่เขาเฝ้าดูส่วนที่เหลือของเด็กรวบรวมเป็นเส้นตรง เด็กคนหนึ่งเดินเข้ามาที่เคาน์เตอร์ยูกิและส่งเงินของเขา เด็กอเมทิสตาให้เขายิ้มหวาน. "ฉันขอโทษ, ยูกิ." เด็กน้อยกล่าวว่า ยูกิตบเบา ๆ ที่หัวของเขาและทำให้เขาเปลี่ยนแปลงของเขา Yami ดูเด็กแต่ละคนต้องขออภัยที่พวกเขาส่งยูกิเงินของพวกเขาและการชำระเงินสำหรับการ์ดของพวกเขา รอยยิ้มที่ทำให้ทางเข้าสู่ใบหน้าของเขา เขาเป็นความภาคภูมิใจของพวกเขาในขณะนี้และเมื่อถึงเวลาเด็กที่ผ่านมาก้าวขึ้นไปนับมันก็สาย เมื่อร้านค้าเป็นที่ว่างเปล่า, ยูกิ sagged กับเคาน์เตอร์และวางหัวของเขาอยู่ในอ้อมแขนของเขาถอนหายใจอย่างหนัก Yami เดินไปเขาก้าวหลังเขาและเริ่มต้นที่จะนวดไหล่ของเขา ยูกิครางและโน้มตัวกลับมาเพียงเล็กน้อย Yami ยิ้มและนวดพวกเขาเพียงแค่ยากเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่พวกเขาวิธีที่เขารู้ว่ายูกิชอบ. "ขอบคุณ" ยูกิกล่าวว่า glancing ที่อยู่เบื้องหลังเขาเข้าไปในความมืดของเขาดวงตาสีแดงทับทิม "มันยากมากที่จะปราบพวกเขาในวันเช่นนี้เมื่อมีโรงเรียนไม่มีและพวกเขากำลังเต็มไปด้วยพลังงาน." Yami หัวเราะ. "คุณยินดีต้อนรับค่อนข้าง Aibou." ยูกล่าวว่าพิงลงและกดจูบไปที่ริมฝีปากของยูกิในขณะที่เขาปล่อยให้ชายที่มีขนาดเล็กไป. "วิธีการเกี่ยวกับคุณไปชั้นบนและร้อนขึ้นดินเนอร์ปู่ซ้ายเรา? ฉันจะปิดขึ้นและหัวขึ้นในนาทีที่." ยูกิแนะนำ. "แน่นอน Aibou. สามนาทีในแต่ละ." Yami กล่าวพร้อมกับหัวเราะ. "ตอน". ยูกิหัวเราะคิกคักจำเวลา Yami แรกของการใช้ไมโครเวฟ เขาโน้มตัวขึ้นและให้ความมืดของเขาจูบคนอื่นก่อนที่จะดำขำหันหลังกลับและมุ่งหน้ากลับไปชั้นบน ยูกิเดินไปรอบ ๆ เคาน์เตอร์และมุ่งหน้าไปยังประตู ความรู้สึกอบอุ่นเลือนได้รับการว่ายน้ำผ่านหัวของเขาเช่นเดียวกับที่มันทำเวลาที่เขาถูกจัดขึ้นหรือจูบด้วยความมืดของเขาทุก เขาเป็นคนที่มีความสุขมากที่ยูได้ตัดสินใจที่จะอยู่ให้ขึ้นชีวิตหลังความตายและทุกสิริของเพียงเพื่อจะอยู่กับเขา. ยูกิในที่สุดล็อคประตูและถึงกว่าที่จะคว้าเข้าสู่ระบบ เขาเพิ่งเปลี่ยนมันไปปิดเมื่อเงาดำลดลงมากกว่าเขา ยูกิกระโดดและเงยหน้าขึ้นมองเห็นชายคนหนึ่งยืนอยู่ข้างนอกประตู, แพคเกจขนาดเล็กในมือของเขา ยูกิเอาลมหายใจลึกไม่เชื่อที่เขาเพิ่งได้รับการกลัวโดยคนอีเมล เขาปลดล็อคประตูและดึงมันเปิดให้คนรอยยิ้มที่สดใส. "Hi! ยินดีต้อนรับสู่คาเมะเกมร้าน! ฉันสามารถช่วยคุณได้อย่างไร" ยูกิถามอย่างมีความสุข คนมองไปที่เขาดูอารมณ์บนใบหน้าของเขา. "การส่งมอบสำหรับยูกิ Mouto." เขากล่าวว่า ยูกิกระพริบตา, ดูว่างเปล่าบนใบหน้าของชายคนนั้นส่งสั่นลงกระดูกสันหลังของเขา. "อืม ... ฉัน Mouto ยูกิ" ยูกิตอบ คนที่กล่าวว่าไม่มีอะไรเพียงแค่ส่งมอบแพคเกจสำหรับเขาที่จะใช้ ยูกิเอามันและมองลงไปที่มัน ชื่อของเขาอยู่ในแพคเกจ แต่ไม่มีที่อยู่ผู้ส่งหรืออะไร และมันก็เป็นเล็ก ๆ ดังนั้นเพียงแค่ขนาดของกล่องขนาดเล็ก คนหันหลังกลับและเดินออกไปจากนั้นออกจากยูกิจะยังคงจ้องมองที่กล่องในมือของเขา ยูกิปิดประตูร้านและล็อคอีกครั้งพลิกเข้าสู่ระบบเพื่อปิด เขาหันและมุ่งหน้ากลับไปที่เคาน์เตอร์ที่เขาตั้งกล่องลงและเริ่มที่จะเปิดมันสงสัยว่ามันอาจจะเป็นและที่มันอาจจะมาจาก. เร็วพอกล่องสีดำเล็ก ๆ ถูกเปิดเผยต่อสายตา Hikari เล็ก เอียงศีรษะของเขาอยากรู้อยากเห็นไปทางด้านยูกิเอาฝาปิดกล่อง ทันทีที่เขากำลังอาบน้ำในไฟเขียวเย็น เขาให้ออกหอบและลดลงฝาปิดกล่อง ไม่มี ... ไม่มีก็ไม่สามารถจะเป็น! ตราประทับของบัตร Oricalcous! นอกจากบัตรวางสร้อยคอขนาดเล็กที่มีหินสีเขียวที่คุ้นเคยมากตั้งอยู่ในจี้เงินที่น่ารัก ยูกิให้ออกร้องไห้เป็นแฟลชของแสงสีเขียวเกือบตาบอดเขา ทุกอย่างเป็นไปดำ. Yami ขมวดคิ้ว โง่ไมโครเวฟ ทำไมมันไม่เคยต้องการที่จะให้ความร่วมมือกับเขา? เขาต้องการใส่อาหารสำหรับสามนาทีเช่นเดียวกับยูกิได้บอกเขาว่าเวลาและเวลาอีกครั้ง แต่พวกเขาก็ยังไม่อยากจะอุ่นขึ้น ถูกไมโครเวฟเสีย? Yami พยายามกดปุ่มเริ่มต้นอีกครั้ง แต่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น เขาถอนหายใจและรอยขีดข่วนหัวของเขาสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น คิดว่าจู่ ๆ เกิดขึ้นกับเขาและเขา peered ที่อยู่เบื้องหลังไมโครเวฟ อายอาย ๆ ปกคลุมใบหน้าของเขาเมื่อเขาเห็นปลั๊กไม่ได้อยู่ในซ็อกเก็ต Yami ถอนหายใจและเสียบไว้ในจากนั้นกดปุ่มเริ่มต้น. "ใช่!" อดีตฟาโรห์กำลังใจเมื่อไมโครเวฟเริ่มให้ความร้อนอาหารเย็นแช่แข็ง จากนั้นเขาก็เดินเข้าไปในห้องนั่งเล่นที่ออกจากงานเลี้ยงอาหารค่ำในการปรุงอาหาร Yami กระพริบตาเมื่อเขาเห็นว่ายูกิก็ไม่ได้ขึ้นยังมี มันไม่ได้ใช้มานานแล้วว่าจะปิดร้าน ... Yami เดินไปที่ประตูพาร์ทเมนท์และมุ่งหน้าลงสงสัยว่าสิ่งที่กำลังเกิดคนรักของเขานานมาก เขามาถึงด้านล่างของบันไดและมองไปรอบ ๆ . "ยูกิ" Yami เรียกว่า เขาแปลกใจที่จะเห็นว่า Hikari ของเขาไม่ได้อยู่ในร้านค้า นั่นคือแปลก ... ที่ซึ่งเขาจะได้หายไปไหน? ความรู้สึกเล็ก ๆ น้อย ๆ กังวลและกังวลเกี่ยวกับแสงของเขา Yami เดินไปรอบ ๆ ร้านค้าที่อยู่เบื้องหลังการตรวจสอบทางเดินและในห้องด้านหลัง ไม่มียูกิ หมุนรู้สึกไม่ดีในลำไส้ของ Yami รุนแรง ที่ไหนบนโลกได้ยูกิหายไป? ประตูร้านถูกขังยังคงดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่ยูกิได้ออกตั้งแต่ประตูร้านเท่านั้นที่จะได้ล็อคจากด้านใน. "ยูกิคุณกำลังหลบซ่อนตัวจากฉันรักนี้ไม่ตลกอีกต่อไป" Yami เรียกว่า "ได้โปรดออกมา." Yami เกลียดไม่สามารถที่จะหายูกิ เขาไม่สามารถใช้การเชื่อมโยงใจของพวกเขา; ทุกอำนาจของเขาได้ถูกปลดออกจากเขาเมื่อเขาตกลงที่จะกลายเป็นมนุษย์และยังคงอยู่กับยูกิ ไฟก็ flickered และ Yami เงยหน้าขึ้นสับสน นั่นคือแปลก ... ไม่ได้มีพายุนอก. แฟลชของแสงสีเขียวมาจากข้างหลัง Yami ทำวนจิตวิญญาณอดีตรอบลูกกลมทับทิมเขาสแกนห้องสำหรับสิ่งที่ทำว่าแสงที่แปลก เขาเห็นอะไรในตอนแรก แต่เป็นสายตาของเขากวาดพื้นบางสิ่งบางอย่างนอนอยู่บนมันติดตาของเขา เขาคุกเข่าลงและถึงมัน มันดูเหมือนดวลการ์ดมอนสเตอร์ Yami หยิบมันขึ้นมาและหันไป อ้าปากค้างตกใจซ้ายริมฝีปากของเขาและเขาโยนบัตรกับพื้นราวกับว่ามันได้เผาเขาตาทับทิมของเขาตอนนี้กว้างด้วยความตกใจ วิธีบนโลกได้ว่าบัตรอากาศที่นี่? ตราประทับของ Oricalcous จ้องขึ้นที่เขามันเป็นวงกลมสีเขียวเรืองแสงจริง Yami เริ่มสั่นเป็นความทรงจำเขาไม่ได้สนใจที่จะจำได้ว่าวิ่งผ่านความคิดของเขา. "ยูกิ" Yami เรียกอีกครั้งสนับสนุนห่างจากบัตรและหันกลับมาจะเผชิญกับเคาน์เตอร์ "ยูกิ, Aibou คุณอยู่ที่ไหน?" เขาเรียกอีกครั้งวิ่งกลับขึ้นบันไดไปอพาร์ทเม้น บางทีเขาอาจจะได้รับไม่ถูกต้องและยูกิก็ขึ้นอยู่ที่นี่ ไฟ flickered อีกครั้งและครั้งนี้พวกเขาจริงออกไป Yami แช่แข็ง, ไม่ชอบคนนี้นิด ๆ หน่อย ๆ ไม่มีไฟ Hikari หายไปและตราประทับของบัตร Oricalcous นอนอยู่บนพื้นชั้นล่าง ... Yami เริ่มที่จะหายใจอย่างหนักเกือบตื่นตระหนก ดวงตาของเขาทับทิมค้นหาห้องในที่มืด แต่เขาไม่เห็นอะไร เขาเริ่มก้าวไปข้างหน้าอีกครั้งในมือออกไปข้างหน้าของเขาจะช่วยให้เขารู้สึกทางของเขาผ่านห้องนั่งเล่น. Yami ในที่สุดก็พบวิธีของเขาที่จะกลับบันไดเดินขึ้นพวกเขาอย่างช้าๆ เขารู้ว่าพวกเขายังคงไฟฉายในห้องพักของพวกเขาดังนั้นเขาจึงต้องการที่จะหามัน เขาเอื้อมมือไปด้านบนของบันไดและรู้สึกว่าวิธีการของเขาลงผนังที่ห้องของเขาและยูกิ เขาหันลูกบิดและเปิดประตูเดินภายใน มูนไลท์สตรีมผ่านหน้าต่างด้านบนโต๊ะยูกิให้ Yami เบาพอที่จะค้นหาห้องพักสำหรับไฟฉาย Yami เปิดลิ้นชักโต๊ะทำงานหน้ามุ่ยเมื่อเขาไม่เห็นรายการที่เขากำลังมองหา. เขาเปิดลิ้นชักต่ำกว่าหนึ่งที่เขาเพิ่งเปิด, ยินดีที่จะเห็นไฟฉายที่วางอยู่ในนี้ เขาหยิบมันขึ้นมาและเดินข้ามห้องไปที่ประตู, สะบัดไฟฉายในขณะที่เขาเดินเข้าไปในห้องโถง เขาตัดสินใจที่จะไปสู่ห้องพักของคุณปู่เนื่องจากเขาไม่ได้รับการตรวจสอบมันยัง เขาเปิดประตูห้องของชายชราและส่องไฟฉายไปรอบ ๆ พื้นที่ ไม่มีอะไร ความวิตกกังวล Yami และกังวลที่เพิ่มขึ้น ในกรณีที่นรกเลือดเป็นแสงของเขา? Yami ปิดประตูและ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แฟนฟิคชั่น

พอดี





ชุมชนฟอรั่มมากขึ้น

ครอบครองอะไรด้วยรึเปล่า natoya

ทำไมยูกิโอไหม » อะนิเมะคะแนน : m , ภาษาอังกฤษ , โรแมนติก&ละคร , คำพูด : 5k , เช่น : 79 , 1 : 11 เผยแพร่ : ทำไม Mar 29 , 2011 ครั้งที่ 19

เขียน หมายเหตุ : โอเค สุดท้ายสำหรับวันนี้ มาครอบครองอีก : ) สนุก !

หมายเหตุ : ทางฉันเป็นเจ้าของใด ๆของเหล่านี้น่ารัก bishies หรืออวด

คำเตือน : yaoi malexmale รึเปล่า

, , มะนาวมันเป็นบ่าย และค่อนข้างยุ่งในคาเมะร้านเกมที่ตั้งอยู่ในเมืองเป็นมิตร โดมิโน่ ญี่ปุ่น ยูกิ พบว่ามือของเขาเต็มไปด้วยเด็กและผู้ใหญ่เหมือนกัน ทั้งหมดของบุคคลที่มีความสนใจในการต่อสู้มอนสเตอร์การ์ดชุดใหม่ล่าสุดและเกมบอร์ดรุ่นล่าสุดของพวกเขา เด็กร้องตะโกนอยู่ด้านหลัง คอยผลักดันให้กันและกันอย่างหงุดหงิดอีกครั้งของพวกเขา ระดับเสียงที่เติบโตอย่างเสียงดังและ ยูกิไม่ได้รักษาสันติภาพได้ ส่วนฮิคารินิดหน่อยดูอย่างแน่นอน ดูกังวลใส่ตาสีสันสวยงามของเขา . . . . . .

" อย่าผลัก ! มีเพียงพอสำหรับทุกคน ! ยูกิร้องก็เป็นหนึ่งในเด็กเล็กนั้นลงกับพื้น เด็กน้อยเริ่มร้องไห้ และ ยูกิรีบรอบเคาน์เตอร์เพื่อปลอบเธอ

" พอ " ยูกิชะงัก และหันไปเสียงทุ้มกังวานของเขามืดน่ารักกว่าร้านและทันทีที่หนาวเด็กแต่ละคนและเพลงของพวกเขา เด็กแยกเป็น Yami เดินทอดน่องอดีตให้สาวน้อยยกเธอหวานเข้าไปในแขนของเขา เธอ sniffled และยึดติดกับเขาขณะที่เขาเดินไปที่เคาน์เตอร์ ยูกิกลับทันทีที่เขาเห็นความมืดของเขามีทุกอย่างภายใต้การควบคุมยามิเอาแพ็คของการ์ดสาวตัวเล็กก็กุมอยู่ในมือของเธอและพวกเขาตั้งบนเคาน์เตอร์ ให้เธอดูนุ่มที่เขาทำแล้ว

" ที่นั่น " เขากล่าวว่า , การตั้งค่าของเธอลง เธอยิ้มขึ้นที่เขาและส่งยูกิเงินของเธอ โดดจากร้านการ์ดของเธอทันทีที่เธอได้จ่าย โบกมือ และพูดเร็ว ขอขอบคุณคุณยามิ ก่อนที่จะหายออกจากประตูยามิ สายตากวาดผ่านส่วนที่เหลือของเด็ก พวกเขา cringed ขณะที่สายตาของเขานั้นมีความโกรธ

" คุณควรจะละอายใจตัวเอง ผมคาดว่าพฤติกรรมที่ดีขึ้นจากพวงของ duelists ศักยภาพ " ยามิดุ เด็กลง ศีรษะของพวกเขาโดยรวม รู้สึกผิด เขารู้สึกอายที่หนึ่งของไอดอลของพวกเขาต้องตะโกนใส่เขาแบบนั้น ยามิยูกิยิ้มด้วยความยินดีที่ ,รักเขาควบคุมเด็กมากเกินไป และสงบลงไฮเปอร์ . ยามิ ยกคิ้ว เขาเห็นส่วนที่เหลือของเด็กมาเป็นเส้นตรง เด็กเข้าหาเคาน์เตอร์และส่งยูกิ เงินของเขา อเมทิสต์จ้องมองเด็กชายให้เขายิ้มหวาน

" ขอโทษนะยูกิ " เด็กชายพูด ยูกิค่อยๆตบหัวของเขาและให้เขาเปลี่ยนเขายามิ ดูแต่ละลูกขอโทษเขาให้ยูกิเงินและจ่ายบัตรของพวกเขา รอยยิ้มทำให้วิธีการลงบนใบหน้าของเขา เขาภูมิใจในตัวพวกเขา และเมื่อลูกสุดท้ายก้าวขึ้นไปที่เคาน์เตอร์ มันสายแล้ว เมื่อร้านว่างเปล่า ยูกิ sagged กับเคาน์เตอร์และอยู่ในหัวของเขา แขนของเขา ถอนหายใจหนัก ยามิเดินมาที่เขา