Upon hearing this declaration, Bi Y

Upon hearing this declaration, Bi Yuntian’s face grew even more pale to the point that it was almost devoid of color. Looking at Jian Chen dumbfounded, she muttered, “That’s…that’s…not possible…how can Xiang’er…be a cripple…?” Right as she finished, her eyes rolled to the back of her head and crumpled down to the ground from her chair. For her son that was widely regarded as a genius to suddenly be found as a cripple, she couldn’t handle this shocking news at all. No mother in the continent would be able to, let alone a member of a very prestigious clan.

As everyone that had gathered around heard the results, they all gasped and looked at Jian Chen with pity and disappointment. Jian Chen’s aunts Yu Feng Yan and Ling Long on the other hand, let loose a breath of air. Seeing the mother and son’s unfortunate situation, the two aunts couldn’t help but rejoice silently to themselves.

“Ah, fourth sister…fourth sister, what’s wrong? Fourth sister, please wake up! Fourth Sister, please…please wake up!” Rushing to her side, Bai Yushuang anxiously tried to awaken the unconscious Bi Yuntian, but to no avail.

Hearing Bai Yushuang’s frantic yells, Changyang Ba immediately bounded over to Bi Yuntian and began to cry out, “Shuang Er, bring Yun Er to her bed!”

Even Jian Chen had rushed to his mother’s side without paying attention to anyone else. His right hand was already pressed against his mother’s wrist to check for her pulse. It took a few precious seconds, but he had eventually confirmed that his mother was in no immediate danger.

Jian Chen looked at his disappointed father amongst the crowd, and even he had felt helpless secretly. With a small sigh, he followed Bai Yushuang who was carrying his mother out of the hall.

“Ai…” Watching Jian Chen leave, Changyang Ba’s face clearly had a look of extreme disappointment. He had placed high hopes on Jian Chen before, but as the expectations were very high, so was the later disappointment. With this result in the end, his fourth son Xiang Tian was merely a cripple.

“Clan head, don’t pay too much attention to this. Although the fourth master cannot cultivate Saint Force, it doesn’t mean he isn’t a genius in other aspects or fields.” A young male clan member tried to console him.

Changyang Ba waved his hand and said sadly, “Let’s not mention this topic anymore. Everyone is dismissed.” Finishing his sentence, Changyang Ba stood up to leave the hall. Although he had acknowledged the fact that Jian Chen could be a genius in the other fields as said earlier, but Saint Force was the most important factor in this world, after all, strength is what mattered in the end.

The fact that the fourth son of the leader of the Changyang clan was a cripple spread throughout the Changyang mansion like wildfire. Some people regarded this new piece of information with joy while others were grievous. One thing was sure however; Xiang’er’s status in the clan would rapidly drop after this affair.

In a wide spacious room, Jian Chen sat quietly by the bedside. His tranquil face was dipped downwards and what he was thinking about was unknown to everyone else. His mother Bi Yuntian still hadn’t woke up, her eyes were still shut as she laid in bed. Aside from Jian Chen and some servant girls, only his third aunt Bai Yushuang and his second sister Changyang Mingyue were in the room.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อได้ยินประกาศนี้ Bi นเทียนหน้าโตยิ่งซีดไปยังจุดที่เคยเกือบไร้สี กำลังดูมหาศาล เฉินเจียนเธอญี่ปุ่น, "คือ...คือ...ไม่ไป...ไร Xiang'er...เป็นคนพิการ...? " อยู่เสร็จเธอ ดวงตาของเธอย้อนไปด้านหลังของหัวของเธอ และยู่ยี่ลงไปพื้นจากเก้าอี้ของเธอ สำหรับบุตรที่รับกันอย่างแพร่หลายถือเป็นอัจฉริยะที่พบก็เป็นคนพิการ เธอไม่สามารถจัดการข่าวนี้ตกใจเลย ไม่มีแม่ในทวีปจะให้ คนเป็นสมาชิกของกองทัพผสมมากขณะที่ทุกคนที่รวบรวมสถานที่สำคัญได้ยินผล พวกเขาทั้ง gasped และดูเฉินเจียนเสียดายและผิดหวัง ป้าเจียน Chen Yu Feng Yan และยาวหลิงคง ปล่อยลมหายใจของอากาศ เห็นแม่และสถานการณ์ที่โชคร้ายของลูกชาย หมอนวดสองไม่สามารถช่วย แต่ชื่นชมยินดีกับตัวเองเงียบ ๆ" Ah สี่น้องสาว...น้องสาวสี่ มีอะไรผิดปกติหรือไม่ น้องสาวสี่ โปรดตื่นขึ้นมา น้องสาวสี่ โปรดกรุณาตื่น! " วิ่งไปด้านข้าง ไบ Yushuang เฝ้าพยายามปลุกนเทียน Bi หมดสติ แต่เพื่อประโยชน์ได้ยิน yells คลั่งไบ Yushuang, Changyang Ba ทันทีชตั้งผ่านนเทียน Bi และเริ่มร้องไห้ออกมา "Shuang Er นำยุน Er ให้เตียงของเธอ"แม้เฉินเจียนมีวิ่งไปด้านข้างของแม่ของเขาโดยไม่สนใจคนอื่น มือขวาของเขาแล้วถูกกดกับข้อมือของแม่ของเขาเพื่อตรวจสอบชีพจรของเธอ มันเอามีค่ากี่วินาที แต่ในที่สุดเขาได้ยืนยันว่า แม่ของเขาคือในไม่อันตรายเฉินเจี้ยนมองไปที่พ่อของเขาผิดหวังในหมู่ฝูงชน และแม้แต่เขาก็รู้สึกว่าหมดหนทางแอบ ด้วยการถอนหายใจขนาดเล็ก เขาตาม Bai Yushuang ที่พกแม่ของเขาจากห้องโถง"Ai..." ดูออกจากเฉินเจียน Changyang Ba หน้าอย่างชัดเจนมีลักษณะของความผิดหวังมาก เขาได้วางความหวังสูงเฉินเจียนก่อน แต่เป็นความคาดหวังสูงมาก ดังนั้นความผิดหวังในภายหลัง ด้วยผลลัพธ์นี้ในสุด บุตรสี่เซียงเทียนก็เพียงคนพิการ"หัวแคลน ไม่ใส่มากเกินไปนี้ แม้ว่าหลักสี่ไม่สามารถปลูกฝังเซนต์แรง มันไม่ได้หมายถึง เขาไม่ได้เป็นอัจฉริยะในด้านอื่น ๆ หรือเขตข้อมูล" สมาชิกกองทัพชายหนุ่มพยายามปลอบเขาChangyang Ba โบกมือ และกล่าวว่า เศร้า "ขอไม่พูดถึงหัวข้อนี้อีกต่อไป ทุกคนถูกไล่ออก" จบประโยคของเขา Changyang Ba ลุกขึ้นออกจากห้องโถง แม้ว่าเขาได้ยอมรับความจริง ว่าเฉินเจียนอาจเป็นอัจฉริยะในฟิลด์อื่น ๆ ที่กล่าวก่อนหน้านี้ แต่เซนต์แรงเป็นปัจจัยสำคัญสุดในโลกนี้ ความแข็งแรงเป็นอะไรเพลงในสุดความจริงที่ว่าผู้นำของกองทัพ Changyang บุตรสี่คนพิการกระจายไปทั่วคฤหาสน์ Changyang เช่นไฟป่า บางคนถือว่ามีความสุขชิ้นใหม่นี้ขณะที่คนอื่น grievous สิ่งหนึ่งคือแน่ใจอย่างไรก็ตาม สถานะของ Xiang'er ในกองทัพต้องปล่อยอย่างรวดเร็วหลังจากเรื่องนี้ห้องพักกว้างขวาง เฉินเจียนนั่งข้างเตียง ใบหน้าของเขาสงบถูกจุ่มลง และสิ่งที่เขาคิดเกี่ยวกับเป็นที่รู้จักกับคนอื่น ๆ แม่ของ Bi นเทียนยังคงไม่ตื่น ดวงตาของเธอยังคงถูกปิดเป็นเธอวางอยู่บนเตียง นอกเหนือจากเฉินเจียนและข้าราชการบาง สาว เฉพาะเขาสามป้า Bai Yushuang และน้องสองโรงแรมโซลักซ์ Changyang ได้ในห้องพัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อได้ยินประกาศนี้ใบหน้า Bi Yuntian ขยายตัวมากยิ่งขึ้นซีดไปยังจุดที่มันก็เกือบจะไร้สี มองไปที่เจี้ยนเฉินตะลึงเธอพึมพำ "นั่นคือ ... ที่ ... ไม่ได้ ... วิธีที่สามารถ Xiang'er ... จะพิการ ... ?" ตอนที่เธอเสร็จแล้วดวงตาของเธอกลิ้งไปด้านหลังของศีรษะของเธอและขยำลงไปที่พื้นจาก เก้าอี้ของเธอ ลูกชายของเธอที่ได้รับการยกย่องอย่างกว้างขวางว่าเป็นอัจฉริยะจู่ ๆ จะพบว่าคนพิการที่เธอไม่สามารถจัดการกับข่าวที่น่าตกใจนี้ทั้งหมด ไม่มีแม่ในทวีปยุโรปจะสามารถที่จะให้อยู่คนเดียวเป็นสมาชิกของตระกูลที่มีชื่อเสียงมาก.

ที่ทุกคนที่ได้รวมตัวกันรอบได้ยินผลลัพธ์ที่พวกเขาทุกคนอ้าปากค้างและมองไปที่เจี้ยนเฉินด้วยความสงสารและความผิดหวัง เจี้ยนเฉินป้ายูฮแยนหลิงและ Long ในมืออื่น ๆ ที่ปล่อยลมหายใจของอากาศ เห็นแม่และสถานการณ์ที่โชคร้ายของลูกชายทั้งสองป้าไม่สามารถช่วย แต่ชื่นชมยินดีอย่างเงียบ ๆ กับตัวเอง.

"อาน้องสาวน้องสาวที่สี่ ... สี่สิ่งที่ผิดหรือเปล่า? น้องสาวที่สี่โปรดตื่นขึ้นมา! สี่สาวโปรด ... โปรดตื่นขึ้นมา! "รีบวิ่งไปด้านข้างของเธอตากใบ Yushuang ใจจดใจจ่อพยายามที่จะปลุกสติ Bi Yuntian แต่จะไม่มีประโยชน์.

ได้ยินตากใบ Yushuang ของตะโกนโวยวาย Changyang บากระโดดทันทีไป Bi Yuntian และเริ่มที่จะร้องไห้ออกมา "Shuang Er นำ Yun Er ไปที่เตียงของเธอ!"

แม้เจี้ยนเฉินได้รีบวิ่งไปที่ด้านแม่ของเขาโดยไม่ให้ความสนใจกับคนอื่น มือขวาของเขาถูกกดอยู่แล้วกับข้อมือของแม่ของเขาเพื่อตรวจสอบชีพจรของเธอ มันต้องใช้เวลาไม่กี่วินาทีที่มีค่าน้อย แต่ในที่สุดเขาได้รับการยืนยันว่าแม่ของเขากำลังตกอยู่ในอันตรายทันที.

เจี้ยนเฉินมองไปที่พ่อของเขาผิดหวังในหมู่ฝูงชนและแม้กระทั่งเขาได้รู้สึกว่าทำอะไรไม่ถูกแอบ ด้วยการถอนหายใจเล็ก ๆ เขาตามใบ Yushuang ที่ถือแม่ของเขาออกจากห้องโถง.

"Ai ... " ดูเจี้ยนเฉินออกจากใบหน้า Changyang Ba อย่างชัดเจนมีลักษณะของความผิดหวังรุนแรง เขาได้วางความหวังสูงในเจี้ยนเฉินก่อน แต่เป็นความคาดหวังสูงมากดังนั้นเป็นความผิดหวังในภายหลัง ด้วยผลนี้ในที่สุดลูกชายคนที่สี่ของเขา Xiang Tian เป็นเพียงคนพิการได้.

"หัวแซ่ไม่ให้ความสนใจมากเกินไปที่จะนี้ แม้ว่าต้นแบบที่สี่ไม่สามารถปลูกฝังเซนต์กองทัพก็ไม่ได้หมายความว่าเขาไม่ได้เป็นอัจฉริยะในด้านอื่น ๆ หรือสาขา. "หนุ่มสมาชิกตระกูลชายพยายามที่จะปลอบใจเขา.

Changyang บาโบกมือและกล่าวว่าเศร้า" เราไม่ได้พูดถึง หัวข้อนี้อีกต่อไป ทุกคนจะได้รับการยอมรับ. "จบประโยคของเขา Changyang บาลุกขึ้นยืนจะออกจากห้องโถง แม้ว่าเขาจะได้รับการยอมรับความจริงที่ว่าเจี้ยนเฉินอาจจะเป็นอัจฉริยะในสาขาอื่น ๆ ที่กล่าวก่อนหน้า แต่แซงกองทัพเป็นปัจจัยที่สำคัญที่สุดในโลกนี้หลังจากทั้งหมดมีความแข็งแรงเป็นสิ่งที่สำคัญในท้ายที่สุด.

ความจริงที่ว่าลูกชายคนที่สี่ ของการเป็นผู้นำของตระกูล Changyang เป็นคนพิการแผ่กระจายไปทั่วคฤหาสน์ Changyang เหมือนไฟป่า บางคนได้รับการยกย่องชิ้นใหม่นี้ของข้อมูลที่มีความสุขในขณะที่คนอื่น ๆ อย่างเจ็บปวด สิ่งหนึ่งที่แน่ใจว่าอย่างไรก็ตาม; สถานะ Xiang'er ในตระกูลจะลดลงอย่างรวดเร็วหลังจากที่เรื่องนี้.

ในห้องพักที่กว้างขวางกว้างเจี้ยนเฉินนั่งเงียบ ๆ โดยข้างเตียง ใบหน้าที่เงียบสงบของเขาถูกจุ่มลงและสิ่งที่เขาคิดเกี่ยวกับการเป็นที่รู้จักกับคนอื่น ๆ แม่ของเขา Bi Yuntian ยังไม่ได้ตื่นขึ้นมาดวงตาของเธอก็ยังคงปิดในขณะที่เธอวางอยู่บนเตียง นอกเหนือจากเจี้ยนเฉินและบางคนรับใช้สาวเพียงป้าที่สามของเขาตากใบ Yushuang และน้องสาวที่สองของเขา Changyang Mingyue อยู่ในห้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อได้ยินคำประกาศนี้ บี yuntian หน้าเติบโตได้ซีดมากขึ้นไปยังจุดที่เกือบจะไร้สี มองเจี้ยนเฉิน พูดไม่ออก เธอพึมพำ " . . . . . . . . . . ไม่ได้ . . . . . . . ทำไม xiang"er เป็นคนพิการ . . . . . . . . . . . . . . " ทันทีที่เธอเสร็จ ตาเธอกลิ้งไปด้านหลังของหัวของเธอและยับลงกับพื้นจากเก้าอี้ของเธอ สำหรับลูกชายของเธอ นั่นคือการยอมรับอย่างกว้างขวางเป็นอัจฉริยะ ก็จะพบว่า คนพิการ เธอไม่สามารถจัดการกับข่าวนี้น่าตกใจเลย ไม่มีแม่ในทวีปจะให้คนเดียว สมาชิกของตระกูลที่มีชื่อเสียงมากทุกคนที่ได้รวมตัวกันรอบๆได้ยินผล ทุกคนอ้าปากค้างมองเจี้ยนเฉิน ด้วยความสงสาร และความผิดหวัง เจี้ยนเฉินป้ายูฟง และ หลิงยาวในมืออื่น ๆ , ปล่อยลมหายใจของอากาศ เห็นแม่และสถานการณ์ที่โชคร้ายของลูกชาย สองป้าไม่สามารถช่วย แต่ชื่นชมยินดีอย่างเงียบๆ กับตัวเอง" อ๊ะ สี่ น้องสาว . . . น้องสาวที่สี่ เกิดอะไรขึ้น ? น้องสี่ ตื่นเถอะ ! น้องสี่ ได้โปรด . . . ได้โปรดตื่นได้แล้ว ! " รีบวิ่งไปข้าง ใบ yushuang anxiously พยายามปลุก yuntian บีไม่ได้สติ แต่ไม่เจอการได้ยินของไป๋ yushuang คลั่งตะโกน changyang บาทันทีกระโจนไปบี yuntian และเริ่มที่จะร้องไห้ออกมา " ซวงเอ้อเอ้อ เอายุนไปบนเตียง ! "แม้เจี้ยนเฉินที่มีวิ่งอยู่ข้างแม่ของเขาโดยไม่สนใจใคร มือขวาของเขาก็กดเทียบกับข้อมือของแม่ของเขาเพื่อตรวจชีพจร มันใช้เวลาไม่กี่วินาทีอันมีค่า แต่เขาก็ยืนยันว่า แม่ของเขาได้ทันทีไม่มีอันตรายเจี้ยนเฉินมองของเขาผิดหวังพ่อท่ามกลางฝูงชน และแม้กระทั่ง เขารู้สึกสิ้นหวังอย่างลับๆ พร้อมกับถอนหายใจเล็กน้อย เขาตามใบ yushuang คนที่อุ้มแม่ของเขาออกไปจากห้องโถง" อ้าย . . . . . . . " ดูเจี้ยนเฉินออก ใบหน้าของ changyang BA ก็ดูผิดหวังมาก เขามีพ่อแม่ตั้งความหวังไว้สูง เจี้ยนเฉินมาก่อน แต่ความคาดหวังสูงมาก คือความผิดหวังในภายหลัง กับผลนี้ในท้ายที่สุด ลูกที่สี่ของเขา Xiang Tian เป็นเพียงคนพิการ" ตระกูลหัว ไม่ต้องไปสนใจหรอกแบบนี้ แม้ว่าไม่สามารถหลักที่สี่ ฝึกฝน เซนต์แรง มันหมายความว่าเขาไม่ได้เป็นอัจฉริยะในด้านอื่น ๆหรือสาขา " วงศ์ ชายหนุ่มพยายามปลอบใจเขาchangyang BA โบกมือแล้วบอกว่าเศร้า " อย่าพูดถึงเรื่องนี้อีก ทุกคนออก " จบประโยคของเขา changyang BA ยืนขึ้นไปที่ห้องโถง ถึงแม้ว่าเขาได้ทราบความจริงที่ว่า เจี้ยนเฉินสามารถเป็นอัจฉริยะในด้านอื่น ๆที่กล่าวก่อนหน้านี้ แต่เซนต์แรงเป็นปัจจัยที่สำคัญที่สุด ใน โลก นี้ หลังจากทั้งหมด กำลังเป็นสิ่งที่สำคัญในตอนจบความจริงที่ว่าลูกที่สี่ของผู้นำตระกูล changyang เป็นคนพิการก็กระจายไปทั่ว changyang แมนชั่นเหมือนไฟป่า บางคนถือชิ้นใหม่นี้ของข้อมูลในขณะที่คนอื่นด้วยความหนักใจ สิ่งหนึ่งที่แน่ใจว่าอย่างไรก็ตาม xiang"er สถานะในตระกูลจะลดลงอย่างรวดเร็วหลังจากความสัมพันธ์นี้ในที่กว้าง ห้องพักที่กว้างขวาง เจี้ยนเฉินนั่งเงียบๆโดยข้างเตียง ใบหน้าที่เงียบสงบของเขาจุ่มลงและสิ่งที่เขาคิดคือไม่รู้จักกับทุกคน แม่บี yuntian ยังไม่ตื่น ดวงตายังปิด ขณะที่เธอนอนอยู่ที่เตียง นอกเหนือจากเจี้ยนเฉิน และสาวใช้ แต่ป้าสามใบ yushuang และน้องสาวคนที่สองของเขา changyang mingyue อยู่ในห้อง