Did Elena want to heal the bat?Such

Did Elena want to heal the bat?
Such a gentle lady.

「Nee, oniichan.
Is it possible to re-watch the video we were watching a little while ago?」
「Yes, it’s possible. Is something wrong?」

「Un, I might be mistaken but……
I have a hunch that a strange thing was displayed……」
「Strange thing?
Oh well, let’s watch it again and see.」

When I projected the video recording of when the bat fell,

「Hold it, oniichan!」

Aya said so and I paused the video……

Towards the depths of the room, something is visible……

「Something is displayed (on the screen). What is it?」

When I look carefully, it was……
it was a human face!

「A-, A person!!!
Seiji-sama!!」

Elena shivers.

But, why is there a person at such place?

「Oniichan, try playing it once again.」
「O-, Ou.」

When I played the video several times as Aya said―

「There, hold it, oniichan.」
「Ah, that’s right, doesn’t the color look a little like gold?」
「In other words, this is……」

「「A golden mask!」」

Aya and my voice were in harmony.

Is the golden mask a decoration on the wall?

It’s usually placed inside the coffin, but,
why is it decorated on the wall?

「Let’s go over there and take it, oniichan.」
「It’s still no good.」

「Is oniichan not interested?」
「Interested but……」

Aya is looking at me with her eyes shining,
while Elena is looking at me anxiously.

「Well, let’s just check it out, okay?」
「Go for it, oniichan!」
「It’s dangerous, Seiji-sama!」

Elena is worried about the disease.~

「It’s fine since a monster will not appear.
I’ll be back quickly.」

I put on my shoes at the door,
and while being seen off by Aya and Elena,
I used【Teleportation】to the mysterious room of the pyramid.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่ Elena ต้องการที่จะรักษาค้างคาว?
ดังกล่าวเป็นผู้หญิงอ่อนโยน.

「นี oniichan.
มันเป็นไปได้ที่จะกลับมาดูวิดีโอที่เรากำลังเฝ้าดูสักครู่ที่ผ่านมา? 」
「ใช่มันเป็นไปได้ เป็นสิ่งที่ผิดหรือเปล่า? 」

「 Un ผมอาจจะเข้าใจผิด แต่ ......
ผมมีลางสังหรณ์ว่าเป็นสิ่งที่แปลกคือการแสดง ...... 」
「สิ่งที่แปลก?
โอ้ดีขอดูมันอีกครั้งและดู. '

เมื่อฉันคาดการณ์การบันทึกวิดีโอ เมื่อค้างคาวตก

「ถือมัน oniichan! 」

อายะกล่าวว่าดังนั้นและฉันหยุดชั่วคราววิดีโอ ......

ต่อระดับความลึกของห้องพักบางสิ่งบางอย่างที่สามารถมองเห็น ......

「บางสิ่งบางอย่างที่จะแสดง (บนหน้าจอ) มันคืออะไร? 」

เมื่อฉันมองอย่างระมัดระวังก็คือ ......
มันเป็นใบหน้าของมนุษย์!

「 A- คน !!!
เซอิจิซามะ !! 」

Elena สั่น.

มี แต่ทำไมเป็นคนในสถานที่ดังกล่าวหรือไม่

「 oniichan ลองเล่นมันอีกครั้ง. 」
「 O-, Ou. '

เมื่อผมเล่นวิดีโอหลาย ๆ ครั้งเป็นอายะ said-

「นั่นถือมัน oniichan. 」
「อาที่เหมาะสมไม่ได้สีนิดหน่อย เช่นทอง? 」
「ในคำอื่น ๆ นี้เป็น ...... 」

「「หน้ากากทอง! 」」

อายะและเสียงของเราอยู่ในความสามัคคี.

เป็นสีทองหน้ากากตกแต่งบนผนังหรือไม่

ก็มักจะวางอยู่ภายในโลงศพ แต่
ทำไม มันคือการตกแต่งบนผนัง?

「ลองไปที่นั่นและใช้มัน oniichan. 」
「ก็ยังคงไม่ดี. 」

「คือ oniichan ไม่สนใจ? 」
「สนใจ แต่ ...... 」

อายะที่กำลังมองหาที่ผมด้วยดวงตาของเธอส่องแสง
ในขณะที่ เอเลน่าที่กำลังมองมาที่ผมอย่างใจจดใจจ่อ.

「ดีขอเพียงแค่ตรวจสอบมันออกมาโอเค? 」
「ไปได้ oniichan! 」
「มันอันตราย, เซอิจิซามะ! 」

เอเลน่าเป็นห่วงเกี่ยวกับโรค. ~

「ก็ปรับตั้งแต่มอนสเตอร์ จะไม่ปรากฏ.
ฉันจะกลับมาได้อย่างรวดเร็ว. '

ฉันใส่รองเท้าของฉันที่ประตู
และในขณะที่ถูกมองปิดโดยอายะและเอเลน่า
ผมใช้【】 Teleportation ไปที่ห้องลึกลับของพีระมิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แล้วเอเลน่าต้องการรักษาค้างคาว ?เป็นผู้หญิงที่อ่อนโยน「นี่ พี่ชายมันเป็นไปได้ที่จะเป็นดูวิดีโอที่เราดูเมื่อกี๊นี้ 」「ใช่ มันเป็นไปได้ มีอะไรผิดปกติเหรอ 」「อุน ผมอาจจะเข้าใจผิด แต่ . . . . . . .ผมมีลางสังหรณ์แปลก ๆ นะ คือ 」แสดง . . . . . . .「แปลก ?อืม มาดูกันอีกที และ ดู 」เมื่อฉันฉายวีดีโอเมื่อไม้ล้ม「ไว้น่ะ ! 」อายะกล่าวเช่นนั้นและฉันหยุดวิดีโอ . . . . . . .ต่อความลึกของห้อง เป็นสิ่งที่มองเห็นได้ . . . . . . .「บางอย่างจะปรากฏขึ้น ( บนหน้าจอ ) มันคืออะไร ? 」เมื่อมองดีๆ มันก็ . . . . . . .มันเป็นใบหน้าของมนุษย์「 - , คน ! ! ! ! ! ! ! !เซอิจิซามะ ! ! 」เอเลน่าสั่นสะท้านแต่ทำไมถึงมีคน ในสถานที่แบบนั้น「พี่ชายลองเล่นมันอีกครั้ง 」「 o - เห็น 」เมื่อฉันเล่นวิดีโอหลายครั้งเป็นอายะบอกว่าผมอยาก「เดี๋ยวก่อนพี่ . 」「อ่า ไม่ได้สีดูคล้ายทอง 」「ในคำอื่น ๆนี้คือ . . . . . . . 」「「หน้ากากทองคำ ! 」」อายะและเสียงของฉันอยู่ในความสามัคคีเป็นหน้ากากสีทองตกแต่งบนผนัง ?มันมักจะอยู่ภายในโลงศพ แต่ทำไมมันตกแต่งบนผนัง ?「ไปตรงนั้นแล้วเอาไป พี่ . . . . 」「มันยังไม่ดี 」「คือพี่ไม่ได้สนใจ ? 」「」สนใจ แต่ . . . . . . .อายะมองผมด้วยดวงตาเปล่งประกายในขณะที่เอเลน่า มองมาที่ฉันอย่างกระวนกระวาย「ก็แค่ตรวจดู โอเค ? 」「ไปเลยพี่ ! 」「มันอันตราย เซอิจิซามะ ! 」เอเลน่าเป็นกังวลเกี่ยวกับโรค .「ไม่เป็นไรเพราะมอนสเตอร์จะไม่ปรากฎฉันจะรีบกลับมา 」ฉันใส่รองเท้าที่ประตูและในขณะที่ถูกเห็นโดยอายะ กับเอเลน่าผมใช้【 teleportation 】ไปห้องลี้ลับของพีระมิด