Chapter 182 – Phoenix BreakAs the S

Chapter 182 – Phoenix Break

As the Star Scorching Demon Lotus’ flame slowly extinguished, more than two hundred Stone Dragon Warriors were charred as they broke and fell into pieces along with their weapons. Peace returned to the area once again as only Yun Che’s heavy gasps for breath and the “drip” sounds from the fall of his sweat and blood could be heard.

With a “boom”, the heavy sword fell onto the ground. With great effort, Yun Che straightened his back to allow Little Fairy to lean on his shoulder. “Are you alright? Are you injured?”

Little Fairy was unharmed. Let alone injured, those creatures couldn’t even touch her. Looking at Yun Che’s pale face, she knew clearly that if it hadn’t been for Yun Che protecting her, he wouldn’t have been injured at all, and the two hundred or more Stone Dragon Warriors from before wouldn’t have almost pushed him to the edge.

“Your… hands…” Little Fairy mumbled with difficulty.

Yun Che’s left hand was in unbearable pain. Although he could barely embrace Little Fairy, wielding the heavy sword was already impossible. He shook his head and laughed effortlessly, “I’m fine, their blades are made of stones and are blunt. I’d only received some superficial injuries.”

“Let me go… or else… you will die!” Little Fairy’s voice was cold and weak. Although her body was crippled and her aura was weak, her five senses were fine. The sound of the three swords cutting into bone had rang by her ears just now, so how could she not have heard it clearly?

After popping an Intermediate Profound Recovering Pellet into his mouth, he reached for some ointment and spread it across his wounds on his left arm. Without the body strengthening from the Great Way of the Buddha, his left arm would’ve definitely been chopped into pieces. Upon hearing what Little Fairy had said, he shook his head. “Unless I’m dead, I will never abandon you. Don’t think yourself as a burden. In this situation, the will to protect you is my greatest motivation to move on. Besides, haven’t we already managed to pass? This trial’s first stage, we should have already……”

Before he finish his sentenced, a large wave of Stone Dragon Warriors…. larger than the one previously, appeared after a bright flash of yellow light.

Dragon God Trial’s first stage, ninth wave…… five hundred and twelve Stone Dragon Warriors!!

Yun Che’s voice stopped there, as he was unable to continue saying a single word. His hand pointing downwards, he grabbed at the heavy sword’s hilt, pulling the heavy sword that had sunk in from the ground again.

Within his line of sight, there were twice the number of Stone Dragon Warriors as before, and there were even more than the total of the previous eight waves……. If this wasn’t a delusion, then it was a nightmare; a well and true nightmare.

Amongst these Stone Dragon Warriors, the ones in front held broadswords, swords, and spears, while those at the back no longer wielded meteor hammers. What they held in their hands were obviously especially massive longbows!

Stone Dragon Archers!

Bows and arrows that could shoot further and were a bigger menace than the meteor hammer!

“…..Little Fairy, can you tell me….. your name, now?” Yun Che asked as he embraced Little Fairy, supported himself up with the heavy sword, and watched the streaming group of Stone Dragon Warriors closed in.

The surrounding noises informed Little Fairy of the unfavourable situation they were currently in. She had already lost track of how many years it had been, but she had never revealed her name to outsiders, let alone to a junior. But at that moment, when hearing Yun Che’s voice, she couldn’t muster the strength to reject him no matter what. Within the footsteps that cause the ground to shudder, her weak voice slowly spread:

“Chu….. Yue….. Chan…..”

“Chu Yuechan….” Yun Che recited softly. Then, he started smiling, “Chu —— Lovely and moving, Yue —— The beautiful and bright moon in the sky, Chan —— A beautiful woman, a beauty that resides in the moon, lovely and touching. In this world, there is no other name that suits you more. I’ve always been calling you Little Fairy, and I have not been calling you wrongly at all….. So in future, I shall still continue to call you Little Fairy.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 182 – ฟีนิกซ์แบ่งเป็นดาวทิบปีศาจบัวเปลวไฟดับช้า นักรบมังกรหินมากกว่าสองร้อยได้ย่างพวกเขายากจน และตกมาพร้อมกับอาวุธของพวกเขา ความสงบกลับไปเขตอีกครั้งหนึ่งเป็นเพียงยุน Che หนัก gasps สำหรับหายใจ และอาจจะได้ยินเสียง "หยดน้ำ" จากการตกของเหงื่อและเลือดของเขาด้วยการ "บูม" ดาบหนักล้มลงบนพื้นดิน มีความพยายามดี ยุน Che ยืดให้ตรงหลังให้นางฟ้าน้อยพาดไหล่ของเขา "มีไร มีคุณการบาดเจ็บหรือไม่"นางฟ้าน้อยถูก unharmed ประสาที่บาดเจ็บ สิ่งมีชีวิตเหล่านั้นไม่ได้สัมผัสเธอ กำลังดูยุน Che หน้าซีด เธอรู้อย่างชัดเจนว่า หากมันไม่ได้ปกป้องเธอ Che ยุน เขาจะไม่ได้รับบาดเจ็บทั้งหมด และสองร้อย หรือมากกว่าหินมังกรนักรบจากก่อนจะไม่มีเกือบกดเขาไปขอบ"คุณ...มือ..." นางฟ้าน้อย mumbled ด้วยความยากลำบากมือซ้ายของยุน Che ถูกเจ็บเหลือทน ถึงแม้ว่าเขาแทบไม่สามารถโอบกอดนางฟ้าน้อย wielding ดาบหนักเป็นแล้วไปไม่ เขาส่ายหัว และหัวเราะได้อย่างง่ายดาย "สบายดี ใบมีดของพวกเขาจะทำจากหิน และมีทื่อ ฉันมีเพียงได้รับบาดเจ็บบางอย่างผิวเผิน""ให้ฉันไป...หรือ อื่น ๆ...จะตาย! " เสียงของนางฟ้าน้อยถูกเย็น และอ่อนแอ แม้ว่าร่างกายของเธอง่อย และออร่าของเธอก็อ่อน ประสาทของเธอได้ดี เสียงของดาบสามที่ตัดเข้าไปในกระดูกมีรัง โดยหูของเธอตอนนี้ ดังนั้นวิธีการที่สามารถเธอไม่เคยได้ยินมันชัดเจนหลังจาก popping เป็นกลางอย่างยิ่งกู้คืนเม็ดเข้าสู่ปากของเขา เขาสำหรับครีมบาง และหลากหลายของบาดแผลบนแขนซ้าย ไม่ มีร่างกายเข้มแข็งจากวิธีการดีของพระพุทธเจ้า แขนซ้ายจะได้แน่นอนถูกสับเป็นชิ้น เมื่อได้ยินนางฟ้าน้อยได้กล่าวว่า เขาส่ายหัวของเขา "ถ้าฉันตาย ฉันจะไม่เคยละทิ้งคุณ ไม่คิดว่า ตัวเองเป็นภาระ ในสถานการณ์นี้ เพื่อปกป้องคุณจะมีแรงจูงใจของฉันมากที่สุดที่ผ่านไป ไม่ได้เราได้มีจัดการผ่าน ระยะแรกทดลองนี้ เราควรมีแล้ว..."ก่อนที่เขาเสร็จ เขาตัดสิน คลื่นขนาดใหญ่ของนักรบมังกรหิน...ใหญ่กว่าหนึ่งก่อนหน้านี้ ปรากฏหลังแฟลชสว่างแสงสีเหลืองมังกรพระทดลองช่วงแรก คลื่น...เก้า ห้าร้อยสิบสองหินมังกรนักรบ!!ยุน Che เสียงหยุด ขณะที่เขาไม่ต้องการพูดคำเดียว มือของเขาชี้ลง เขาคว้าที่ด้ามจับของดาบหนัก ดึงดาบหนักที่ได้จมอยู่ในที่อีกครั้งภายในของเขาสายตา มีสองจำนวนนักรบมังกรหินเป็นก่อน และมียิ่งกว่าผลรวมของคลื่นแปดก่อนหน้า... ถ้านี่ไม่ใช่การลวงตา แล้วมันเป็นฝันร้าย ฝันร้ายดี และแท้จริงในหมู่นักรบมังกรหินเหล่านี้ คนหน้าจัดขึ้น broadswords ดาบ และ หอก ในขณะที่ด้านหลังไม่ติดค้อนดาวตก สิ่งที่พวกเขาจัดขึ้นในมือของพวกเขาได้ longbows เห็นได้ชัดโดยเฉพาะอย่างยิ่งใหญ่Stone Dragon Archers!Bows and arrows that could shoot further and were a bigger menace than the meteor hammer!“…..Little Fairy, can you tell me….. your name, now?” Yun Che asked as he embraced Little Fairy, supported himself up with the heavy sword, and watched the streaming group of Stone Dragon Warriors closed in.The surrounding noises informed Little Fairy of the unfavourable situation they were currently in. She had already lost track of how many years it had been, but she had never revealed her name to outsiders, let alone to a junior. But at that moment, when hearing Yun Che’s voice, she couldn’t muster the strength to reject him no matter what. Within the footsteps that cause the ground to shudder, her weak voice slowly spread:“Chu….. Yue….. Chan…..”“Chu Yuechan….” Yun Che recited softly. Then, he started smiling, “Chu —— Lovely and moving, Yue —— The beautiful and bright moon in the sky, Chan —— A beautiful woman, a beauty that resides in the moon, lovely and touching. In this world, there is no other name that suits you more. I’ve always been calling you Little Fairy, and I have not been calling you wrongly at all….. So in future, I shall still continue to call you Little Fairy.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 182 - ฟินิกซ์แบ่งเป็นดาวเปรี้ยงปีศาจ Lotus 'เปลวไฟดับช้ามากกว่าสองร้อยหินนักรบมังกรถูกไฟไหม้ขณะที่พวกเขายากจนและลดลงเป็นชิ้นพร้อมกับอาวุธของพวกเขา สันติภาพกลับไปยังพื้นที่อีกครั้งเป็นเพียงครึ่งผีครึ่งหนัก Yun เจ๊สำหรับการหายใจและ "หยดน้ำ" เสียงจากการล่มสลายของเหงื่อและเลือดของเขาอาจจะได้ยิน. ด้วย "บูม" ดาบหนักตกลงไปบนพื้นดิน ด้วยความพยายามที่ดี Yun Che ยืดหลังของเขาที่จะอนุญาตให้นางฟ้าน้อยที่จะยันบนไหล่ของเขา "คุณสบายดีหรือเปล่า? คุณได้รับบาดเจ็บ? " นางฟ้าน้อยเป็นอันตราย ให้อยู่คนเดียวที่ได้รับบาดเจ็บ, สิ่งมีชีวิตเหล่านั้นอาจไม่ได้สัมผัสเธอ มองไปที่ใบหน้าขาวซีด Yun เจ๊เธอรู้อย่างชัดเจนว่าถ้ามันไม่ได้รับสำหรับหยุนเจ๊ปกป้องเธอเขาจะไม่ได้รับบาดเจ็บที่ทั้งหมดและสองร้อยหรือมากกว่าหินนักรบมังกรจากก่อนที่จะไม่ได้ผลักดันเกือบ เขาไปที่ขอบ. " ... มือของคุณ ... " นางฟ้าน้อยพึมพำด้วยความยากลำบาก. ซ้ายมือ Yun เจ๊อยู่ในความเจ็บปวดเหลือทน แม้ว่าเขาแทบจะไม่สามารถโอบกอดนางฟ้าน้อยกวัดแกว่งดาบหนักอยู่แล้วเป็นไปไม่ได้ เขาส่ายหัวและหัวเราะได้อย่างง่ายดาย "ผมสบายดี, ใบมีดของพวกเขาจะทำจากหินและทื่อ ฉันได้รับบาดเจ็บเพียงผิวเผินบาง. " " ให้ฉันไป ... หรืออื่น ๆ ... คุณจะตาย! "เสียงเล็ก ๆ น้อย ๆ นางฟ้าของเย็นและอ่อนแอ ถึงแม้ว่าร่างกายของเธอเป็นคนพิการและกลิ่นอายของเธออ่อนแอประสาทสัมผัสทั้งห้าของเธอดี เสียงของสามดาบตัดเข้าไปในกระดูกได้รังโดยหูของเธอเพียงแค่ตอนนี้ดังนั้นวิธีการที่จะได้เธอไม่เคยได้ยินมันอย่างชัดเจน? หลังจาก popping กลาง Profound กู้คืนเม็ดเข้าไปในปากของเขาเขาถึงสำหรับครีมบางและการแพร่กระจายไปทั่วบาดแผล แขนซ้ายของเขา โดยไม่ต้องร่างกายเสริมสร้างความเข้มแข็งจากวิธีที่ดีของพระพุทธเจ้าแขนซ้ายของเขาจะได้รับแน่นอนสับเป็นชิ้น เมื่อได้ยินสิ่งที่นางฟ้าน้อยได้กล่าวว่าเขาส่ายหัว "ถ้าฉันตายฉันจะไม่มีวันทิ้งคุณ อย่าคิดว่าตัวเองเป็นภาระ ในสถานการณ์เช่นนี้จะปกป้องคุณคือแรงจูงใจที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของฉันที่จะย้ายไป นอกจากนี้เรายังไม่ได้จัดการอยู่แล้วที่จะผ่าน? ขั้นตอนแรกของการทดลองนี้เราควรจะมีอยู่แล้ว ...... " ก่อนที่เขาจะเสร็จสิ้นการตัดสินคลื่นขนาดใหญ่ของเขาหินนักรบมังกร ... มีขนาดใหญ่กว่าหนึ่งก่อนหน้านี้ปรากฏขึ้นหลังจากแฟลชสว่างของแสงสีเหลือง. ขั้นตอนแรกเทพเจ้ามังกรทดลองของคลื่นเก้า ...... 512 หินนักรบมังกร !! เสียง Yun เจ๊หยุดที่นั่นในขณะที่เขาก็ไม่สามารถที่จะดำเนินการบอกคำเดียว . มือของเขาชี้ลงเขาคว้าด้ามดาบหนักดึงดาบหนักที่ได้จมลงไปในจากพื้นดินอีกครั้ง. ในสายของเขาในสายตามีจำนวนสองเท่าของหินนักรบมังกรเป็นมาก่อนและมีมากยิ่งขึ้นกว่า รวมของก่อนแปดคลื่น ...... ถ้าเรื่องนี้ไม่ได้เป็นความเข้าใจผิดแล้วมันเป็นฝันร้าย; เป็นอย่างดีและเป็นความจริงฝันร้าย. บรรดาเหล่านักรบมังกรหินคนในดาบหน้าถือดาบและหอกในขณะที่ผู้ที่มีกลับไม่มีกำค้อนดาวตก สิ่งที่พวกเขาถืออยู่ในมือของพวกเขาอย่างเห็นได้ชัดธนูขนาดใหญ่โดยเฉพาะอย่างยิ่ง! หินมังกรธนู! คันธนูและลูกศรที่สามารถยิงต่อไปและเป็นภัยคุกคามที่ใหญ่กว่าค้อนดาวตก! " ... ..Little นางฟ้าสามารถคุณบอกฉัน ... .. ชื่อของคุณ ตอนนี้? "ยุนเจ๊ถามในขณะที่เขากอดนางฟ้าน้อยได้รับการสนับสนุนตัวเองขึ้นกับดาบหนักและเฝ้าดูกลุ่มสตรีมมิ่งของหินนักรบมังกรปิดใน. เสียงที่รอบแจ้งนางฟ้าน้อยจากสถานการณ์ที่เสียเปรียบพวกเขาเป็นอยู่ในปัจจุบัน. เธอมีอยู่แล้ว สูญหายติดตามกี่ปีจะได้รับ แต่เธอก็ไม่เคยเปิดเผยชื่อของเธอให้กับบุคคลภายนอกให้อยู่คนเดียวที่จะจูเนียร์ แต่ในขณะที่เมื่อได้ยินเสียงยุนเจ๊เธอไม่สามารถรวบรวมความแข็งแรงที่จะปฏิเสธเขาไม่ว่าอะไร ภายในรอยเท้าที่ทำให้เกิดพื้นดินที่จะสั่นเสียงอ่อนแอของเธออย่างช้าๆแพร่กระจาย: "บุญชู ... .. ... .. ยูจัน ... .. " . "ชู Yuechan ... " ยุนเจ๊ท่องเบา ๆ จากนั้นเขาก็เริ่มยิ้ม "บุญชู - น่ารักและการเคลื่อนย้ายยู - ดวงจันทร์ที่สวยงามและสดใสในท้องฟ้าจันทน์ - หญิงงามความงามที่อยู่ในดวงจันทร์, น่ารักและสัมผัส ในโลกนี้ไม่มีชื่ออื่น ๆ ที่เหมาะสมกับคุณมากขึ้น ฉันได้รับเสมอเรียกคุณนางฟ้าน้อยและผมไม่ได้โทรหาคุณผิดเลย ... .. ดังนั้นในอนาคตฉันจะยังคงโทรหาคุณนางฟ้าน้อย. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 182 – Phoenix แบ่งเป็นดาวดอกบัวค่อยๆดับเปลวไฟไหม้ปีศาจมากกว่าสองร้อยศิลานักรบมังกรถูกไหม้เกรียมเป็นพวกเขายากจนและลดลงเป็นชิ้นพร้อมกับอาวุธของพวกเขา สันติภาพกลับคืนสู่พื้นที่อีกครั้งเป็นเพียงยุนเชหนักหอบหายใจและ " หยด " เสียงจากการลดลงของเหงื่อและเลือดอาจจะได้ยินกับ " บูม " ดาบหนักที่ล้มลงบนพื้น มีความพยายามดี ยุนเช ตรงหลังของเขาเพื่อให้นางฟ้าน้อยไปพิงไหล่ของเขา " เป็นอะไรไหม คุณได้รับบาดเจ็บมั้ย ? "นางฟ้าน้อย ไม่ได้รับบาดเจ็บ อย่าว่าแต่บาดเจ็บ สิ่งมีชีวิตเหล่านั้นไม่สามารถสัมผัสเธอได้ มองใบหน้าซีดของยุนเช เธอรู้ชัดว่า ถ้าไม่ใช่เพราะยุนเช ปกป้องเธอได้ เขาคงไม่บาดเจ็บเลย และสองร้อยหรือมากกว่าหินนักรบมังกรมาก่อนคงเกือบจะผลักเขาไปที่ขอบ" . . . . . . มือ . . . . . . . " นางฟ้าน้อยพึมพำกับความยากลําบากยุนเช มือซ้ายก็เจ็บปวดเหลือทน แม้ว่าเขาแทบกอดนางฟ้าน้อย กวัดแกว่งดาบหนักก็เป็นไปไม่ได้ เขาส่ายหน้า และหัวเราะได้อย่างง่ายดาย " ฉันสบายดี ใบมีดของพวกเขาทำจากหินและจะทื่อ ฉันได้รับบาดเจ็บเพียงผิวเผิน ." ปล่อยฉันนะ . . . ไม่งั้น . . . . . . . คุณจะตาย ! " เสียงเล็ก ๆของนางฟ้าก็หนาวและอ่อนแอ แม้ว่าร่างกายของเธอพิการและกลิ่นอายของเธออ่อนแอ ห้า เธอสบายดี เสียงของทั้งสามดาบตัดเข้าไปในกระดูกได้รังโดยหูเธออยู่ แล้วเธอจะไม่เคยได้ยินมันชัดเจนหลังจาก popping แบบลึกซึ้งฟื้นตัวเม็ดเข้าปาก เขาถึงน้ำมันและกระจายทั่วบาดแผลบนแขนซ้ายของเขา โดยไม่มีร่างกายเพิ่มวิธีที่ดีของพระพุทธเจ้า แขนซ้ายของเขาจะต้องถูกสับเป็นชิ้น เมื่อได้ยินสิ่งที่นางฟ้าได้บอก เขาส่ายหน้า " ถ้าผมตาย ผมจะไม่มีวันทิ้งคุณ ไม่คิดว่าตัวเองเป็นภาระ ในสถานการณ์นี้ จะปกป้องคุณเป็นแรงจูงใจที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของฉันไป นอกจากนี้ พวกเราไม่เคยมีการจัดการที่จะผ่าน ? การพิจารณานี้เป็นขั้นตอนแรกที่เราควรจะได้ . . . . . . . "ก่อนที่เขาจะเสร็จ เขาตัดสิน คลื่นขนาดใหญ่ของนักรบมังกรหิน . . . . . . . มีขนาดใหญ่กว่าหนึ่งก่อนหน้านี้ ปรากฏหลังจากแฟลชสว่างของแสงเหลืองมังกรพระเจ้าการทดลองขั้นตอนแรก , คลื่น 9 . . . . . . . ห้าร้อยสิบสองนักรบมังกรและหิน ! !เสียงของยุนเช หยุดตรงนั้น เพราะเขาไม่สามารถจะพูดอะไรซักคำ มือชี้ลง เขาจับที่ด้ามดาบก็หนัก ดึงหนัก ดาบนั้นจมลงไปในพื้นอีกครั้งในบรรทัดของสายตา มีสองครั้งจำนวนนักรบมังกรหินเช่นเดิม และมีมากกว่าผลรวมของคลื่นก่อนแปด . . . . . . . ถ้านี่ไม่ใช่ภาพลวงตา มันเป็นฝันร้าย เป็นอย่างดี และฝันร้ายที่เป็นจริงในหมู่เหล่านี้หินนักรบมังกร ที่จัดขึ้นในด้านหน้า broadswords ดาบ และหอก ส่วนพวกที่กลับไม่ใช้ดาวตกค้อน สิ่งที่พวกเขาถืออยู่ในมือถูก longbows เห็นได้ชัดโดยเฉพาะอย่างยิ่งใหญ่ !ธนูมังกรหิน !คันธนูและลูกศรที่ไม่สามารถยิงต่อ และถูกคุกคามที่ใหญ่กว่า ค้อนดาวตก !" . . . . . นางฟ้าน้อย , คุณสามารถบอกได้ว่า . . . . . ชื่อของคุณ ? " ยุนเชถามขณะที่เขาโอบกอดนางฟ้าตัวน้อย , สนับสนุนตัวเองด้วยดาบหนัก และเห็นกลุ่มของนักรบมังกรหินแบบปิดในเสียงรอบข้างทราบนางฟ้าน้อยของสถานการณ์เดียวกันพวกเขาอยู่ใน . เธอได้สูญเสียการติดตามของวิธีการหลายปีก็มี แต่เธอก็ไม่เคยเปิดเผยชื่อของเธอให้กับบุคคลภายนอกให้คนเดียวกับรุ่นน้อง แต่ ณตอนนั้น เมื่อได้ยินเสียงของ ยุน อึน เธอไม่กล้าที่จะปฏิเสธเขา ไม่ว่ายังไงก็ตาม ภายในเสียงฝีเท้าทำให้พื้นดินสั่น เสียงของเธอค่อยๆ แพร่ : อ่อนแอ" ชู . . . . . เย่ . . . . . ชาน . . . . "" ชู yuechan ยุนเช . . . . . . . " ท่องเบาๆ จากนั้นเขาเริ่มยิ้ม " ชู -- น่ารักและย้าย เย่ . . . สวยงาม และสดใส ดวงจันทร์ในท้องฟ้า ชาน . . . ผู้หญิงสวย สวยที่อยู่ในพระจันทร์ น่ารัก และน่าประทับใจ ในโลกนี้ไม่มีนามอื่นที่เหมาะกับคุณมากกว่า ฉันได้รับเสมอเรียกเธอว่านางฟ้าน้อยและฉันได้เรียกเธอผิดเลย . . . ดังนั้น ในอนาคต ผมจะยังคงเรียก " คุณนางฟ้าตัวน้อย