Chapter 17 Ambassador (Part 1) “Thi

Chapter 17 Ambassador (Part 1)

“This is such a rotten place.” When stronghold emissary Petrov stepped out of his cabin, the smell of decayed wood hit him in the face. The surrounding air was damp and oppressive, causing people to feel entirely uncomfortable. He lifted his head up and inhaled through the nose. The sky was completely overcast, and it seemed that heavy rain was incoming.

“The last time you came here was a year ago,”said the assistant to the ambassador while he graciously put a wool coat on the ambassador’s shoulders, “There is nothing here, except stone.”

“It was a year and a half.” Petrov corrected. “Every season the Duke chose a different person to come around. The last time I was in Border Town, it was summer. But in addition to ore they have more, like a good variety of furs, and…“

“What?” His assistant had a blank look on his face.

Petrov shook his head and did not answer. He crossed over the side of the ship, stepping on the pier covered with moss, and a plank gave off a creaking sound from under his foot. The wood would probably continue to support the dock for a few years, but then it would break down, he thought. Border town not only had stone and fur, but even… land.

But speaking about this hadn’t any meaning, the assistant was only an unknown city hall officer, he was unable to see this point.

Between Longsong Stronghold and Border Town was a large area of wild land, which still needed to be cleared for cultivation. On one side was the impassable mountain range, while on the other side was the Chishui River, long and narrow like a corridor. As an outpost for the stronghold, if they assumed responsibility of the defensive line, it would also bring the wide expanse of land into the possession of the stronghold. The land had not been cultivated, so it didn’t require any recuperation before plowing. Instead, many circles of crops could be planted, and on top of that, it had a natural line of defense on both sides. In the end, to produce enough for everyone to eat, it was not required to expend much effort. The food shortage in Border Town was just a way to relieve the stronghold of the problems caused by a growing population. In the future Border Town and the stronghold should become one territory, rather than the two separated territories they are now.

The only drawback was that it would need a three to five year-long operation, as well as large sums of money in advance.

Unfortunately, when talking about the foresight of investment, most of the nobility were bad businessmen.

“Hey, how can it be that the yard is empty?” The assistant pointed to a distant piece of land. “Shouldn’t they have the ore ready?”

Petrov sighed softly, “We will go to the castle, and have an audience with His Royal Highness.”

“Wait… Mr. Ambassador, do you know if he will receive you?”

He didn’t know if His Majesty would, but in his heart he didn’t want to say it.
“Let’s go, the stables are just in front.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แอมบาสเดอร์บทที่ 17 (ตอนที่ 1) "นี่คือสถานเน่า" เมื่อปราการสนันเปตรอฟก้าวออกมาจากห้องโดยสารของเขา กลิ่นของไม้ผุตีเขาในหน้า อากาศโดยรอบถูกชื้น และกด ขี่ ทำให้คนรู้สึกถึงความอึดอัดทั้งหมด เขายกศีรษะขึ้น และสูดดมผ่านทางจมูก ท้องฟ้ามีฝนอย่างสมบูรณ์ และเหมือนว่าฝนตกหนักเข้า"คุณมาที่นี่ครั้งสุดท้ายเดือนที่แล้ว, " กล่าวกับเอกอัครราชทูต ในขณะที่เขาใส่เสื้อขนสัตว์บนไหล่ของเอกอัครราชทูต พระบรมราช "มีอะไรที่นี่ ยกเว้นหิน" ผู้ช่วย"มันเป็นปีครึ่ง" เปตรอฟในการแก้ไข "ทุกฤดูกาล Duke เลือกคนอื่นให้เข้ามา ครั้งสุดท้ายที่ผมอยู่ในเมืองชายแดน มันเป็นฤดูร้อน แต่นอกเหนือจากแร่ เพิ่มเติม เช่นหนัง หลากหลายดี และ... ""อะไร" ผู้ช่วยของเขาก็ดูว่างเปล่าบนใบหน้าของเขาเปตรอฟส่ายศีรษะของเขา และไม่มีสัญญาณ เขาข้ามผ่านด้านข้างของเรือ ก้าวปกคลุม ด้วยมอส ท่า และแผ่นกระดานให้ปิดเสียง creaking จากใต้เท้าของเขา ไม้อาจจะยังคงให้การสนับสนุนท่ากี่ปี แต่แล้ว มันจะทำลายลง คิด เมืองชายแดนไม่เพียงแต่มีหินและขน แม้แต่...ที่ดินแต่พูดเกี่ยวกับเรื่องนี้ไม่ได้ความหมาย ผู้ช่วยได้เฉพาะเจ้าหน้าที่ศาลาว่าการเมืองที่ไม่รู้จัก ไม่เห็นจุดนี้ระหว่าง Longsong ปราการและเมืองชายแดนเป็นพื้นที่ขนาดใหญ่ที่ดินป่า ซึ่งยังคง จำเป็นต้องมีล้างสำหรับการเพาะปลูก ด้านหนึ่ง impassable เทือกเขา ในขณะที่อีกด้านหนึ่งคือ แม่น้ำ Chishui ยาว และแคบเช่นฉนวน เป็นหน้าด่านสำหรับปราการ ถ้าพวกเขารับผิดชอบของบรรทัดป้องกัน มันจะนำที่ดินกว้างในความครอบครองปราการด้วย ที่ดินไม่ได้ปลูก ดังนั้นมันไม่จำเป็นต้องพักฟื้นใด ๆ ก่อนที่จะไถ แทน สามารถปลูกพืชหลายวง และด้านบนของที่ มันก็ธรรมชาติสายกลาโหมทั้งสองด้าน ในสุด การผลิตเพียงพอสำหรับทุกคนที่จะกิน มันถูกไม่ต้องใช้ความพยายามมากจ่าย การขาดแคลนอาหารในเมืองชายแดนมีเพียงวิธีบรรเทาปราการของปัญหาที่เกิดจากประชากรที่เพิ่มขึ้น ในอนาคตเมืองชายแดนและฐานมั่นควรกลายเป็น ดินแดนหนึ่ง มากกว่าสองแยกดินแดนที่อยู่ในขณะนี้แจ้งว่า ต้องเป็นสามถึงห้าปี ตามเงินจำนวนมากล่วงหน้าได้อับ เมื่อพูดถึงการมองอนาคตของการลงทุน ส่วนใหญ่ของขุนนางได้ไม่ดีนัก"เฮ้ ได้ลานเปล่า" ผู้ช่วยชี้ไปห่างไกลจากผืนดิน "พวกเขาไม่ควรมีแร่พร้อม"เปตรอฟถอนหายใจเบา ๆ "เราจะไปที่ปราสาท และเฝ้าสมเด็จพระเจ้าของเขา""รอสักครู่... นายแอมบาสเดอร์ คุณรู้ว่า เขาจะได้รับคุณ"เขาไม่ทราบถ้าจะพระ แต่ในใจ เขาไม่อยากพูด "ไปกันเถอะ คอกมีเพียงด้านหน้า"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 17 เอกอัครราชทูต (Part 1)

"นี่เป็นสถานที่เน่าเสีย." เมื่อนักการทูตที่มั่นเปตรอฟก้าวออกมาจากห้องโดยสารของเขากลิ่นของไม้ผุตีที่ใบหน้าของเขา อากาศโดยรอบเป็นชื้นและกดขี่คนที่จะก่อให้เกิดความรู้สึกอึดอัดอย่างสิ้นเชิง เขายกศีรษะของเขาขึ้นและสูดดมผ่านทางจมูก ท้องฟ้ามืดครึ้มอย่างสมบูรณ์และมันดูเหมือนว่าฝนตกหนักก็เข้ามา.

"ครั้งสุดท้ายที่คุณมาที่นี่เป็นปีที่ผ่านมากล่าวว่า" ผู้ช่วยทูตในขณะที่เขาพระกรุณาโปรดเกล้าฯใส่เสื้อโค้ทขนสัตว์บนไหล่ทูตฯ "ไม่มีอะไรที่เป็น นี่ยกเว้นหิน. "

" มันเป็นปีและครึ่งหนึ่ง. "เปตรอฟได้รับการแก้ไข "ทุกฤดูกาลดยุคเลือกคนที่แตกต่างกันไปมารอบ ๆ ครั้งสุดท้ายที่ผมอยู่ในเมืองชายแดนมันเป็นช่วงฤดูร้อน แต่นอกเหนือจากการแร่พวกเขามีมากขึ้นเช่นความหลากหลายที่ดีของสัตว์และ ... "

" อะไร? "ผู้ช่วยของเขามีลักษณะที่ว่างเปล่าบนใบหน้าของเขา.

เปตรอฟส่ายหัวและไม่ได้ตอบ เขาข้ามด้านข้างของเรือเหยียบลงไปบนท่าเรือปกคลุมไปด้วยมอสและไม้กระดานให้ปิดเสียงเอี๊ยดจากใต้ฝ่าเท้าของเขา ไม้อาจจะยังคงสนับสนุนการท่าเรือไม่กี่ปี แต่แล้วมันจะทำลายลงเขาคิดว่า เมืองชายแดนไม่เพียง แต่มีหินและขนสัตว์ แต่แม้ ... ที่ดิน.

แต่พูดเกี่ยวกับเรื่องนี้ไม่ได้มีความหมายใด ๆ ช่วยเป็นเพียงเจ้าหน้าที่ศาลากลางจังหวัดที่ไม่รู้จักเขาก็ไม่สามารถที่จะเห็นจุดนี้.

ระหว่าง Longsong มั่นและชายแดนเมืองเป็น พื้นที่ขนาดใหญ่ของที่ดินป่าซึ่งยังคงจำเป็นที่จะต้องเคลียร์สำหรับการเพาะปลูก ในอีกด้านหนึ่งเป็นเทือกเขาที่ไม่สามารถใช้ได้ในขณะที่ในด้านอื่น ๆ เป็นแม่น้ำ Chishui ยาวและแคบเช่นทางเดิน ในฐานะที่เป็นเมืองหน้าด่านที่มั่นสำหรับที่หากพวกเขาสันนิษฐานความรับผิดชอบของแนวป้องกันก็จะยังนำการขยายกว้างของที่ดินในความครอบครองของป้อมปราการที่ ดินแดนที่ไม่เคยได้รับการปลูกฝังดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องพักฟื้นใด ๆ ก่อนการไถ แต่หลายวงการของพืชสามารถนำมาปลูกและด้านบนของที่มันมีเส้นธรรมชาติของการป้องกันทั้งสองด้าน ในท้ายที่สุดในการผลิตพอสำหรับทุกคนที่จะกินมันก็ไม่จำเป็นต้องใช้จ่ายความพยายามมาก ปัญหาการขาดแคลนอาหารในชายแดนทาวน์เป็นเพียงวิธีการเพื่อบรรเทามั่นของปัญหาที่เกิดจากประชากรที่เพิ่มขึ้นได้ ในเมืองชายแดนในอนาคตและที่มั่นควรกลายเป็นหนึ่งในดินแดนมากกว่าสองดินแดนแยกพวกเขาอยู่ในขณะนี้.

คืนเดียวก็คือว่ามันจะต้องมีการดำเนินการ 3-5 ปียาวเช่นเดียวกับจำนวนเงินมากเงินล่วงหน้า

แต่น่าเสียดายที่เมื่อพูดถึงการมองการณ์ไกลของการลงทุนส่วนใหญ่ของสังคมชั้นสูงเป็นธุรกิจที่ไม่ดี.

"เฮ้วิธีที่จะสามารถเป็นไปได้ว่าบ้านเป็นที่ว่างเปล่า?" ผู้ช่วยชี้ไปที่ชิ้นส่วนที่ห่างไกลของที่ดิน "ไม่ควรที่พวกเขามีแร่พร้อมหรือยัง?"

เปตรอฟถอนหายใจเบา ๆ ว่า "เราจะไปที่ปราสาทและมีผู้ชมกับสมเด็จพระของเขา."

"รอสักครู่ ... นายเอกอัครราชทูตคุณจะรู้ว่าเขาจะได้รับคุณ?"

เขาไม่ทราบว่าพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวจะ แต่ในหัวใจของเขาเขาไม่อยากจะบอกว่ามัน.
"Let 's go ม้าเป็นเพียงในด้านหน้า."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 17 ฯ ( ส่วนที่ 1 )" มันเป็นสถานที่ที่เน่า เมื่อมั่นท่านทูต เปตรอฟที่ก้าวออกจากกระท่อมของเขา กลิ่นของไม้ที่ผุ ตีเขาในหน้า อากาศรอบๆตัวก็เปียกและกดขี่ เป็นเหตุให้คนรู้สึกทั้งหมดรู้สึกอึดอัด เขายกศีรษะของเขาขึ้น และสูดดมทางจมูก ท้องฟ้ามืดครึ้ม สมบูรณ์ และดูเหมือนฝนกำลังเข้ามา" ครั้งล่าสุดที่เธอมาที่นี่เมื่อปีที่แล้ว กล่าวว่า ผู้ช่วยทูต ฯในขณะที่เขาใส่เสื้อขนสัตว์ของทูตไหล่ " ที่นี่ไม่มีอะไรนอกจากหิน . "" มันเป็นปีครึ่ง " เปตรอฟที่แก้ไข " ทุกๆ ฤดูดยุคเลือกคนอื่นมาอยู่ใกล้ๆ ครั้งสุดท้ายที่ผมอยู่ในเมืองชายแดน มันเป็นหน้าร้อน แต่นอกจากแร่ พวกเขามีมากขึ้นเช่นความหลากหลายที่ดีของขน และ . . . . . . . "" อะไร ? " ผู้ช่วยของเขาดูว่างเปล่าบนใบหน้าของเขาเปตรอฟ ส่ายหัว และไม่ตอบ เขาข้ามไปด้านข้างของเรือ เหยียบบนท่าเรือที่ปกคลุมด้วยมอส และไม้กระดานให้ปิดเสียงเอี๊ยดอ๊าดจากภายใต้เท้าของเขา ไม้อาจจะยังคงสนับสนุนท่าเรือไม่กี่ปี แต่แล้วมันก็หยุดลง เขาคิด เมืองชายแดนไม่เพียงแต่มีหินและขนสัตว์ แต่ . . . . . . . ที่ดินแต่พูดถึงเรื่องยังนี้ไม่มีความหมาย ผู้ช่วยก็ไม่ทราบศาลากลาง เจ้าหน้าที่เขายังไม่สามารถมองเห็นจุดนี้ระหว่าง longsong ที่มั่นและเมืองชายแดนมีพื้นที่ขนาดใหญ่ของป่าที่ดิน ซึ่งยังคงต้องผ่านการ ด้านหนึ่ง เป็นเทือกเขาที่เป็นทางตัน ขณะที่อีกด้านหนึ่งเป็นแม่น้ำ chishui ยาวและแคบ เช่น ทางเดิน เป็นด่านหน้าสำหรับ Stronghold , ถ้าพวกเขาถือว่าความรับผิดชอบของแนวป้องกัน ก็ให้ขยายกว้างของที่ดินที่เป็นกรรมสิทธิ์ของ สตรองโฮลด์ ที่ดินมีการปลูกจึงไม่ต้องพักฟื้นก่อนไถ . แทน หลายวงการที่ปลูกอาจจะปลูก และที่สำคัญ มันมีเส้นตามธรรมชาติของจำเลยทั้งสองด้าน ในที่สุด ผลิตให้เพียงพอสำหรับทุกคนที่จะกิน มันไม่ต้องใช้ความพยายามมาก อาหารขาดแคลนในเมืองชายแดนเป็นวิธีบรรเทาที่มั่นของปัญหาที่เกิดจากประชากรเติบโต ในเมืองและป้อมปราการชายแดนในอนาคตควรเป็นหนึ่งในดินแดนที่มากกว่าสองแยกดินแดนของพวกเขาตอนนี้ข้อเสียเปรียบเท่านั้นคือ ว่า มันจะต้องผ่าตัดยาวสามถึงห้าปี เช่นเดียวกับผลรวมขนาดใหญ่ของเงินล่วงหน้าแต่เมื่อพูดถึงญาณในการลงทุน ส่วนใหญ่เป็นนักธุรกิจ ไฮโซดี" เฮ้ย เป็นไปได้ยังไงที่สนามว่างเปล่า ? " ผู้ช่วยชี้ไปที่ชิ้นส่วนที่ห่างไกลของที่ดิน " ไม่ควรมีแร่พร้อม "เพทโทรถอนหายใจเบาๆ " เราจะไปที่ปราสาท และได้เข้าเฝ้าองค์รัชทายาท "" เดี๋ยว . . . . . . . ท่านทูต คุณว่าเค้าจะรับคุณ "เขาไม่รู้ว่าฝ่าบาทจะ แต่ในใจของเขา เขาไม่อยากจะพูดมันออกมา" ไปกันเถอะ ที่นี่เป็นเพียงในด้านหน้า .