他凶恶的瞪着苏落：“还不走？等着别人请你吃饭啊？” 他那么凶神恶煞，仿

他凶恶的瞪着苏落：“还不走？等着别人请你吃饭啊？”

他那么凶神恶煞，仿佛他们之间，是再陌生不过的陌生人。

就仿佛，一夜之间将以前所有的温柔宠溺全部回收。

就仿佛，他们之间冷漠的形同陌路。

苏落心头微微泛酸。

以为被他纠缠着宠溺着到不觉得，现在他猛然间对她不好了，她竟觉得有些委屈。

“南宫，那天的事……”苏落快步走过去，拉着他衣袖，仰着头看他。

南宫流云颀长俊挺的身躯微微一顿，只是他的面色依旧不耐，且冷漠如寒霜笼罩。

“给我滚出去！”他指着外面，神色是那么的愤怒。

他的语气坚决，似下定决心，不容置喙。

苏落知道，那天的事这四个字，彻底的惹恼他了。

南宫流云见苏落不动，他冷哼数声，随后哗啦一声用力将门打开，门板重重砸在墙上，发出一道剧烈的响声！

房门外，来不及躲藏的三个人影面面相觑，呆若木鸡。

北辰影一看这情形顿感不妙。

看来这次的事真的弄大发了，连苏落都镇不住场的话，那可如何是好？

“你们找死呢吧？”南宫流云明显不悦，目光如冰刀般盯着眼前三人，凶狠的似乎要吃人。

这么暴怒的南宫流云，实在是不敢对上他的眼睛啊。北辰影几个缩了缩脖子。

“咳咳咳——”蓝渲这孩子最沉不住气，他急忙求饶，“二哥，这，这人吧，是我们……”

“哪找的滚哪儿去！别再我面前晃悠，看着就恶心！”南宫流云面沉如水，恶狠狠地丢出这句话。

“啊？”蓝渲顿时哑口无言。

他们几个拿南宫一点办法都没有，好不容易请来嫂子，却被告知，这杀手锏不管用了？

听到南宫流云那凶狠而残酷的话，苏落整个人怔在原地，呆呆的不知道该作何反应。

她胸口最靠近心脏的位置，有一种钻心的疼，疼得她眼眶有些发红。

“把她丢出去！”南宫流云指着苏落，很不耐烦的怒喝。

苏落心中微微一顿，紧紧捏住拳头。

被人这样嫌弃，若是照她以往的性子，早就甩手走人的。

奈何，这次她是真的有错在心。苏落看着南宫流云那纵横交错的伤痕，心中微微一酸。

“慢着，你们先离开。”苏落看着无奈却慢慢朝他挪近的北辰几个，摇头示意，她的声音轻轻柔柔的，看上去似乎很平静。

北辰影看看苏落，又看看南宫流云……理智上应该听南宫流云的，但是他们内心却希望苏落能够留下来，抚平南宫流云内心的创伤。

北辰影几个面面相觑，随后……

“撤！”

不知道谁先喊出这一句！

“敢走人试试！”南宫流云的声音清淡如风，但却将北辰三人威胁的面如菜色。

然而，回应他的，是苏落重重将门合上，发出一道重重声响。

南宫流云的面色此刻越发的阴霾。

南宫流云一身淡薄中衣，漠然立在门口，冷酷地盯着她。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาจ้องมองไปที่ดุร้ายที่บางซื่ออยู่: "ไม่ไป รอคนอื่น ๆ ที่จะพาคุณออกไปทานอาหารค่ำ ” กำลังรุนแรงดังนั้น ว่าพวกเขาจะแปลก ๆ กว่าคนแปลกหน้า ว่า ค้างคืนทั้งหมดรีไซเคิล และอ่อนโยน นิสัยเสียก่อน ว่า พวกเขาจะไม่แยแสระหว่างคนแปลกหน้า บางซื่ออยู่เล็กน้อยแอซิด คิดเหลิง โดยเขาคิดว่า เขาก็เป็นดีสำหรับเธอที่เธอควรรู้สึกแค้นบ้าง "วัดในวันที่..." ฟ้องตกเดิน past ดึงแขนของเขา และมองขึ้นไปเห็นเขา วัดเมฆสูง และหล่อเล็กน้อย แต่ใบหน้าของเขาก็นิ่ง และเย็นเป็นน้ำแข็งปกคลุม "เพศสัมพันธ์ไปเลย "เขาชี้ให้เห็น มองโกรธ เสียงของเขาเด็ดเดี่ยว ถูกกำหนด burongzhihui น้ำตกซูรู้ว่า คำเหล่านี้สี่วัน อย่างละเอียด annoys เขา วัดเมฆและสหภาพโซเวียตตกนฟื้น เขา hums หมายเลข ตาม ด้วยความล้มเหลวบังคับให้เปิดประตู ประตูไม้กระดานหนาตีกำแพง เสียงรุนแรง นอกประตู ก่อนการซ่อนตัวเลขสามมองไปที่อื่น แช่แข็งในความกลัว ดาวเหนือเงานี้รู้สึกดี ผมดูเหมือนว่า สิ่งที่ได้ทำจริง ๆ แม้จะไม่ฟ้องเมืองน้ำตก แล้วอะไร "คุณมีความตาย "เมฆวัดเขียวชัดเจน ตาจ้องมองสามเป็นรองเท้าสเก็ต ชั่วร้ายดูเหมือนจะ กินคน เช่นความโกรธของเมฆวัด มันไม่ได้ในสายตาของเขา ดาวเหนือเงาลดการคอ "ไอ-" ฟ้าล้างเด็กใจร้อนมากที่สุด ที่เขาขอร้องขอความเมตตา, "พี่ชาย ที่นี่ ผู้ชายคนนี้เป็นของเรา......" "ค้นหาที่เป็นม้วน ไม่เดินหน้าฉัน กำลังป่วย "วัดเมฆพื้นจมเป็นน้ำ มันพยายามจะหาประโยคนี้ "อา "ฟ้าก็พูดทันที มีวิธีการใช้พระราชวังใต้ และในที่สุด sister-in-law ของฉัน แต่ได้บอกว่า ปืนนี้ไม่ทำงาน ได้ยินเมฆวัดที่รุนแรง และโหด ร้าย Su ฤดูใบไม้ร่วงทั้ง startled ในแหล่งกำเนิด เพียงไม่ทราบวิธีการตอบสนอง สถานที่ใกล้เคียงกับหัวใจในอกของเธอ มีปวดคม ดวงตาของเธอสีแดงกับความเจ็บปวด "โยนเธอออก "วัดเมฆ ชี้ไปที่สหภาพโซเวียตตกลงมา ใจร้อนของ Thunderer ที่ บางซื่อตรงขึ้นเล็กน้อย บีบกำปั้นของเขา ถูกใจดังกล่าว หากตัวละครของเธอก่อนหน้านี้ เดิน และกลับก่อน อนิจจา เวลานี้เธอคิดผิดจริง ๆ บางซื่อมองลงไปที่วัดเมฆแล้วข้ามขวางรอยแผลเป็น และกรดเล็กน้อย "ยึด ออกจาก "Su ตกดูทำอะไรไม่ถูกแต่ช้าไปยังเขาใกล้ดาวเหนือ สั่น เสียงนุ่ม และดูสบาย ๆ เงาดาวเหนือสหภาพโซเวียตตกลง แล้วที่วัดเมฆ...... เหตุผลควรฟังวัดเมฆ แต่พวกเขาต้องการให้สหภาพโซเวียตเข้าพัก รักษาบาดเจ็บภายในวัดเมฆ ดาวเหนือเงามองกัน แล้ว...... "ถอน ” ไม่รู้ใครเป็นตะโกนออกวลี "กล้าไปลองกัน "เสียงของเมฆวัดแสงเช่นลม แต่ผิวคามสามดาวเหนือเช่นอาหาร อย่างไรก็ตาม ในการตอบสนองของเขาและซู ฟอลส์ปิดประตูอย่างมาก ทำให้เสียงหนัก วัดหมอกเมฆหน้า เมฆวัดในชุดอ่อน ไม่แยแสยืนอยู่ประตูทางเข้า จ้องเธอในเย็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาจ้องมองลงดุร้ายสหภาพโซเวียต: "ไม่ต้องรอให้คนอื่นที่จะไปที่คุณกินอา ??" เขาเป็นหินเพื่อให้เป็นถ้าระหว่างพวกเขา แต่แล้วคนแปลกหน้าแปลก ถ้าเป็นในชั่วข้ามคืนทั้งหมดของการประกวดราคาก่อนหน้า Chongni กู้คืนเต็ม ถ้าเป็นคนแปลกหน้าไม่แยแสในหมู่พวกเขา ซูหัวใจลดลงกรด pantothenic เล็กน้อย เขากำลังคิดว่าจะหลอกหลอน Chongni ไม่คิดและตอนนี้เขาก็ไม่ดีสำหรับเธอเธอจริงรู้สึกว่าได้รับบาดเจ็บเพียงเล็กน้อย "วังสิ่งวัน ...... " ซูตกเดินได้อย่างรวดเร็วกว่าเอาแขนของเขาที่จะมองขึ้นไปยังเขา พระราชวังเมฆสูงร่างกาย Junting อาหารเล็กน้อย แต่ใบหน้าของเขาก็ยังคงแพ้และไม่แยแสเป็นน้ำค้างแข็งห่อหุ้ม "ออกไป!" เขาชี้ให้ดูเป็นโกรธมาก เสียงของเขาเป็น บริษัท เช่นความมุ่งมั่น Burongzhihui ซูฤดูใบไม้ร่วงรู้คำที่สำคัญเขารำคาญอย่างทั่วถึง พระราชวังดูเมฆไม่ได้ย้ายออกจากสหภาพโซเวียตเขา Lengheng จำนวนเสียงแล้ว crashed บังคับให้เปิดประตูประตูชนกำแพงอย่างหนักออกเสียงที่น่าทึ่ง! นอกห้องมองที่แต่ละอื่น ๆ ตัวเลขสามสายเกินไปที่จะซ่อนตรึง ภาพยนตร์ North Star ดูที่สถานการณ์นี้รู้สึกดี ดูเหมือนว่าสิ่งนี้จริงๆผมใหญ่และแม้แต่สหภาพโซเวียตไม่สามารถวางเขตเมืองแล้วคุณจะทำอย่างไร "คุณศาลตายใช่มั้ย?" วังเมฆไม่พอใจที่เห็นได้ชัดเช่นตาสเก็ตเหมือนจ้องที่ชายทั้งสามคนชั่วร้ายดูเหมือนจะกิน ดังนั้นโกรธเมฆพระราชวังมันกลัวสายตาของเขาอา ภาพยนตร์ North Star หลายหดคอหด "อะแฮ่มไอ -" การแสดงผลสีฟ้าเด็กคนนี้วิ่งออกจากความอดทนเขาได้อย่างรวดเร็วเมตตา "พี่ชายคนนี้นี้มันเป็นของเรา ...... " "การที่จะหาสถานที่ที่จะหยุดการกลิ้งในด้านหน้าของฉันแกว่ง ,! มองคนป่วย! "วังเมฆ Shen น้ำผิวหฤโหดโยนประโยคนี้ "แอมป์?" ฟ้ากลายเป็นพูดอย่างกระทันหัน กี่ของพวกเขาเอาอะไรพระราชวังสามารถทำได้ในที่สุดได้รับเชิญน้องสาวในกฎหมาย แต่ก็บอกว่าไม่ว่าฆาตกร? ได้ยินเมฆพระราชวังว่าคำพูดที่รุนแรงและโหดร้ายสหภาพโซเวียตล่มสลายตกใจคนที่อยู่ในสถานที่ที่ลดลงไม่ทราบว่าตอบสนอง หน้าอกของเธอที่อยู่ใกล้กับสถานที่ตั้งของหัวใจที่มีความเจ็บปวดสาหัสและความเจ็บปวดจากดวงตาของเธอสีแดงบาง "พาเธอโยนออกไป!" เมฆพระราชวังชี้ไปที่สหภาพโซเวียตตกฟ้าร้องใจร้อนมาก หัวใจของซูวางอาหารเล็กน้อยแน่นหยิกกำปั้น ผมก็เบื่อหน่ายดังนั้นถ้าเป็นไปตามอารมณ์ก่อน ๆ ของเธอเดินออกไปและปล่อยให้ยาว อย่างไรก็ตามเวลานี้เธอคือใจที่ไม่ถูกต้องจริงๆ ซูมองลงเมฆพระราชวังว่ารอยแผลเป็นจากกากบาดใจกรดเล็กน้อย "ไว้ก่อนที่คุณจะออกจาก." ซูมองอะไรไม่ถูก แต่ช้าตกไปทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือของดาวหลายแห่งใกล้ชิดของเขาสั่นศีรษะของเขาเพื่อบ่งชี้ถึงเสียงของเธอเบา ๆ เบา ๆ ดูเหมือนสงบมาก ภาพยนตร์ North Star ดูสหภาพโซเวียตลดลงแล้วที่เมฆพระราชวัง ...... ปัญญาควรฟังเมฆพระราชวัง แต่ในหัวใจของพวกเขาที่พวกเขาต้องการที่จะสามารถที่จะออกจากสหภาพโซเวียตตกเมฆพระราชวังภายในสมานแผล ภาพยนตร์ North Star หลายมองหน้ากันแล้ว ...... "ถอนตัว!" ผมไม่ทราบว่าคนแรกที่ตะโกนประโยคนี้! "เรากล้าที่จะออกไปลอง!" ลมไฟพระราชวังเมฆเสียง แต่มันจะต้องเผชิญกับภัยคุกคามดังกล่าวเป็นอาหารทั้งสามคน North Star แต่การตอบสนองของสหภาพโซเวียตปิดประตูหนักปิดออกเสียงหนัก พระราชวังตอนนี้กำลังมองเมฆมากขึ้นของหมอกควัน เมฆพาเลซในเสื้อโค้ทบางยืนไม่แยแสในทางเข้าประตูที่จ้องมองมาที่เธออย่างเลือดเย็น