My point is not to deny our emotion

My point is not to deny our emotional reactions; indeed, feelings like empathy, compassion and anger connect people across the world and inspire many common practices such as charity dominations, aid packages, debt relief and humanitarian interventions. My point is simply that we must look carefully at how direct news media accounts and belated reconstructions of global politics mobilize both our reason and our passion in trying to put a particular point across. Too often, emotional appeals mask the dominant political agendas that are being served by the media. We've seen how Spielberg's narrative about sacrifice reproduces American patriotism and secures a consensus for contemporary foreign policy decision. And while emotional appeal are more muted in the new a media, they still underscore what purports to be a wholly "factual" endeavor (think, for example, of how front line reports are often anchored with the story of an individual victim of war - a mother, a child, a shopkeeper, a teacher - so that audiences back home can feel a personal connection to someone in a conflict.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จุดของฉันจะไม่ปฏิเสธปฏิกิริยาทางอารมณ์ของเรา แน่นอน ความรู้สึกเอาใจใส่ ความเมตตา และความโกรธร่วมทั่วโลก และแรงบันดาลใจให้ปฏิบัติทั่วไปมากเช่น dominations กุศล แพคเกจช่วยเหลือ บรรเทาหนี้ และมาตรการด้านมนุษยธรรม จุดของฉันเป็นเพียงแค่ว่า เราต้องมองอย่างระมัดระวังที่สื่อข่าวโดยตรงวิธีบัญชีและศึกษาสายเมืองทั่วโลกระดมเหตุผลของเราและรักของเราในการพยายามนำจุดเฉพาะทั่ว บ่อยเกินไป อุทธรณ์อารมณ์หน้ากากวาระทางการเมืองหลักที่มีการให้บริการ โดยสื่อ เราได้เห็นวิธีของสปีลเบิร์กเล่าเรื่องเกี่ยวกับบูชาคมหมีอเมริกัน และยึดฉันทามติในการตัดสินใจนโยบายต่างประเทศร่วมสมัย และในขณะที่ดึงดูดใจทางอารมณ์ มากกว่าไม่ออกเสียงใหม่ในสื่อ พวกเขายังคงเน้นอะไร purports ที่จะมีแข่งขันทั้งหมด "จริง" (คิดว่า เช่น ของวิธีแนวหน้ารายงานถูกมักจะยึดติดอยู่กับเรื่องราวของเหยื่อแต่ละตัวสงคราม - แม่ เด็ก เจ้า ครู - เพื่อให้ผู้ชมกลับไปหน้าแรกสามารถรู้สึกเชื่อมต่อบุคคลกับบุคคลความขัดแย้งได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จุดของฉันคือไม่ได้ปฏิเสธปฏิกิริยาทางอารมณ์ของเรา แน่นอนความรู้สึกเหมือนการเอาใจใส่ความเมตตาและความโกรธเชื่อมโยงผู้คนทั่วโลกและสร้างแรงบันดาลใจการปฏิบัติร่วมกันหลายอย่างเช่น dominations กุศลแพคเกจความช่วยเหลือบรรเทาหนี้และการแทรกแซงทางมนุษยธรรม จุดของฉันก็คือว่าเราจะต้องมองอย่างที่ว่าบัญชีสื่อข่าวโดยตรงและไทปันล่าช้าของการเมืองทั่วโลกระดมทั้งเหตุผลของเราและความรักของเราในการพยายามที่จะนำจุดโดยเฉพาะอย่างยิ่งใน บ่อยครั้งที่เร้าอารมณ์หน้ากากทางการเมืองที่โดดเด่นที่มีการทำหน้าที่โดยสื่อ เราได้เห็นวิธีการเล่าเรื่องที่สปีลเบิร์กเกี่ยวกับการเสียสละพันธุ์ความรักชาติอเมริกันและยึดฉันทามติในการตัดสินใจนโยบายต่างประเทศร่วมสมัย และในขณะที่อารมณ์มีความเงียบมากขึ้นในสื่อใหม่ที่พวกเขายังคงเน้นย้ำสิ่งที่กล่าวอ้างว่าเป็นเครือ "ความจริง" ความพยายาม (คิดว่าเป็นตัวอย่างของวิธีการที่หน้าสายรายงานมักจะจอดทอดสมออยู่กับเรื่องราวของเหยื่อแต่ละรายของสงคราม - แม่ลูกเจ้าของร้านครู - เพื่อให้ผู้ชมกลับบ้านจะรู้สึกเชื่อมต่อส่วนบุคคลกับคนที่อยู่ในความขัดแย้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จุดของฉันคือไม่ปฏิเสธปฏิกิริยาทางอารมณ์ของเรา แน่นอน ความรู้สึกเหมือน ความเห็นใจ ความเมตตา และความโกรธที่เชื่อมโยงผู้คนทั่วโลกและสร้างแนวทางปฏิบัติทั่วไปมากเช่น dominations , การกุศลแพคเกจความช่วยเหลือบรรเทาหนี้และการแทรกแซงทางมนุษยธรรมประเด็นของผมก็คือว่า เราต้องดูว่าตรงข่าวบัญชีและเอกสาร การสร้างใหม่ของการเมืองระดับโลก ระดมทั้งเหตุผลและอารมณ์ของเราในการพยายามที่จะให้เฉพาะจุดผ่าน บ่อยเกินไป การอุทธรณ์ทางอารมณ์รูปแบบเด่นวาระข่าวสารทางการเมืองที่ถูกเสิร์ฟโดยสื่อเราได้เห็นวิธีการของสปีลเบิร์กเล่าเรื่องเกี่ยวกับการเสียสละ reproduces อเมริกันรักชาติยึดฉันทามติสำหรับการตัดสินใจนโยบายต่างประเทศสมัยใหม่ และในขณะที่การอุทธรณ์ทางอารมณ์จะไม่ออกเสียงในใหม่สื่อ พวกเขายังเน้นย้ำสิ่งที่กล่าวอ้างเป็นทั้งหมด " จริง " พยายาม ( คิด ตัวอย่างเช่นวิธีรายงานแนวหน้ามักจะยึดกับเรื่องราวของเหยื่อแต่ละคนของสงคราม - แม่ , เด็ก , เจ้าของร้าน , ครู - เพื่อให้ผู้ชมกลับรู้สึกได้ถึงความสัมพันธ์ส่วนตัวกับใคร ในความขัดแย้ง