It was not as if Li Yaoyao hadn’t t

It was not as if Li Yaoyao hadn’t thought of doing what Su Luo did before, cutting off the cyan-colored vine. However, the problem was that she did not have such a sharp dagger on her body, also, this cyan-colored vine was sturdy and unbreakable!

Immediately following after was another heavy sound that echoed.

Li Yaoyao was thrown onto the iron pillar of the iron cage.

Such a strong hit, but the iron cage didn’t even move a bit. There wasn’t even a bit of cave in at all.

What Li Yaoyao just said before was not wrong. Didn’t know what kind of material this iron cage was made from. If the person locked inside wanted to cut the iron bar to escape, this matter would be impossible.

Su Luo placated the Acacia Tree.

As a result, having successfully accomplished its goal, the Acacia Tree cheerfully danced around Su Lio in a circle. Only then did it happily return into her space.

Su Luo had her arms crossed and arrogantly looked down at Li Yaoyao, who had been tossed on to the floor: “If you had said it earlier, wouldn’t it be better? Then, you need not have suffered this physical pain.”

Li Yaoyao’s hands were clenched into tight fists by her side, every blue vein on the back of her hand had popped out.

Abominable, hateful!

She bit her back teeth and fiercely glared at Su Luo.

“Su Luo, in the end, what kind of sin did I beget in my previous life, so that I would actually encounter you in this lifetime! Why do you have to vie for things with me every time!” If you ask Li Yaoyao who she hated the most in this lifetime, Su luo was entirely worthy of being ranked first in her heart.

Su Luo faintly sighed and looked at her: “Li Yaoyao, I think you are mistaken about one thing.”

Staring at Li Yaoyao’s pair of beautiful eyes, Su Luo’s complexion became cold. She stretched out her hand to count: “First, it was always you who vied for things with me, and not me who contested matters with you. Second, it was always you who provoked me, and not me who provoked you. Third, since you wanted me dead, then why would I not fight for things with you?”

“As a result, before you blame others, first think about what you yourself have done!” Su Luo’s eyes were cold and tyrannical.

The Jade Lake’s family had pursued her relentlessly, then struck at her and continuously chased to kill her. If it weren’t for her lifeline being long, then she would have already died. How could she have lived till today?

A cold light condensed in Li Yaoyao’s eyes: “I vie for things with you, provoked you and chased to kill you, so what? I am the Jade Lake’s Li family’s princess, and you are only mud on the ground. Just based on you, this kind of mud, think you are fit to fight over things with me?”

Su Luo looked at her in contempt. The corner of her mouth raised into a mocking smile: “Then what about now? You, this noble princess, aren’t you being stepped on under my foot by me, the soft mud, right now?”

Su luo extended a feet and sneeringly stepped on Li Yaoyao’s abdomen.

This posture was extremely arrogant.

“You stole my Third Senior Brother, stole my master Rong Yun, I will kill you! I will definitely kill you!!!” How could Li Yaoyao endure having her body stepped on by someone? This was simply too shameful and humiliating.

She secretly vowed in her heart: Even if she died, she would drag Su Luo down to be buried with her!

“If they really liked you, and had set their mind on you, how could others have stolen them away?” Su Luo used a sympathetic gaze to look at her, “Let alone, from the beginning, they never belonged to you.”

“No, it was you who stole them away, it was you that stole them!” Li Yaoyao screamed loudly in a crazed manner.

“That’s you believing in your own lies, and your own wishful thinking.” Su Luo repeatedly cruelly struck at her psychologically.

Su Luo was not a saint, if others harmed her and asked her to be magnanimous and generous.

Her heart had always not been that big, whoever dared to provoke her one third of a meter, then she would pay them back ten times by three meters.

She and Li Yaoyao were already at the point of no return. Now, she had an opportunity, naturally she must demand back some of these debt as well.

Just when the two of them were in the midst of quarreling ceaselessly, the sound of ice-cold footsteps came from the spiral staircase.

Su Luo cast aside Li Yaoyao, her gaze going towards the place where the sound came from.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่เป็นถ้า Li Yaoyao ไม่คิดทำ Su Luo เคย ตัดเถาสีฟ้า อย่างไรก็ตาม ปัญหาเป็นว่า เธอไม่มีคมกริชบนร่างกายของเธอ ยัง เถาสีฟ้านี้คือทนทาน และไม่แตกหักต่อทันทีหลังจากถูกเสียงหนักอื่นที่สะท้อนถึงLi Yaoyao ถูกโยนลงบนเสาเหล็กของกรงเหล็กตีแรง แต่กรงเหล็กไม่ได้แม้กระทั่งย้ายบิต มีไม่ได้แม้แต่บิตของถ้ำทั้งหมดLi Yaoyao เพียงพูดก่อนคิดผิดไม่ ไม่ทราบชนิดของวัสดุที่ทำจากกรงเหล็กนี้ ถ้าคนที่ขังอยู่ภายในต้องตัดแถบเหล็กหนี เรื่องนี้จะเป็นไปไม่ได้Su Luo คลุ้ม Acacia ต้นไม้เป็นผล ไม่สำเร็จสำเร็จเป้าหมาย Acacia ต้นไม้งสดเต้นรอบลิโอซูในวง เท่านั้นแล้ว ทำมันอย่างมีความสุขกลับลงในช่องว่างของเธอSu Luo มีแขนข้าม และ arrogantly ดูลง Li Yaoyao ที่ได้ถูกโยนไปยังพื้น: "ถ้าคุณได้กล่าวว่า ก่อนหน้านี้ จะดีกว่า แล้ว คุณต้องไม่มีผู้ป่วยโรคนี้"Li Yaoyao มือก็กำเป็นหมัดแน่นเคียงข้างเธอ ลวดลายเส้นสีฟ้าบนหลังมือของเธอก็โผล่ออกมาน่ารังเกียจ แสดงความเกลียดชังเธอบิตฟันของเธอ และถึงพริกถึงขิง glared ที่ Su Luo"Su Luo ในท้ายที่สุด อะไรบาปไม่ฉันบังเกิดในชีวิตก่อนหน้านี้ของฉัน ดังนั้นฉันจะได้พบคุณในช่วงชีวิตนี้ ทำไมคุณต้องแย่งสิ่งกับฉันทุกครั้ง" ถ้าคุณถาม Li Yaoyao ที่เธอเกลียดชังมากสุดในชีวิตนี้ Su luo ถูกทั้งหมดน่าจะเป็นอันดับแรกในหัวใจของเธอSu Luo รำไรหายใจ และมองดูที่เธอ: "Li Yaoyao ผมคิดว่า คุณกำลังเข้าใจผิดเกี่ยวกับสิ่งหนึ่ง"กำลังจ้องคู่ Li Yaoyao ของดวงตาที่สวยงาม ผิว Su Luo เป็นเย็น เธอเหยียดมือของเธอนับ: "ครั้งแรก มันเป็นเสมอที่ vied อย่างกับฉัน และฉันไม่ที่เข้าร่วมประกวดเรื่องกับคุณ ที่สอง มันเป็นเสมอที่ยั่วยุฉัน และฉันไม่ที่ยั่วยุคุณ ที่สาม เนื่องจากคุณต้องการให้ผมตาย แล้วทำไมจะผมไม่ต่อสู้อย่างกับคุณ""เป็นผล ก่อนที่คุณตำหนิผู้อื่น ก่อนคิดเกี่ยวกับของคุณเองได้" Su Luo ตาถูกเย็น และ tyrannicalครอบครัวของทะเลสาบหยกได้ติดตามเธออย่างไม่ลดละ แล้วหลงเธอ และไล่ฆ่าอย่างต่อเนื่อง หากชีวิตของเธอเป็นนานไม่ จากนั้นเธอก็แล้วตาย วิธีสามารถเธอได้อาศัยอยู่จนถึงวันนี้แสงเย็นแบบยตาหลี่ Yaoyao: "ฉันวีกับคุณ สิ่งยั่วยุคุณ และไล่ฆ่าคุณ เพื่ออะไร เจ้าหญิงของทะเลสาบหยกหลี่ครอบครัวผม และคุณโคลนเท่านั้นบนพื้นดิน จากคุณ โคลน ชนิดนี้คิดว่า คุณกำลังพอดีการต่อสู้เหนือสิ่งกับฉัน? "Su Luo มองดูที่เธอดูหมิ่นดูแคลน มุมปากยกขึ้นเป็นรอยยิ้ม mocking: "แล้วสิ่งที่เกี่ยวกับตอนนี้ คุณ เจ้าหญิงนี้โนเบิล ไม่คุณถูกเหยียบภายใต้เท้าของฉัน โดยฉัน โคลนนุ่ม,!"Su luo ขยายฟุต และเหยียบท้อง Li Yaoyao sneeringlyท่านี้ก็หยิ่งมาก"คุณขโมยพี่อาวุโสสาม ขโมยยุนร่องหลักของฉัน ฉันจะฆ่าคุณ ฉันจะแน่นอนฆ่าคุณ!!!" วิธีสามารถ Li Yaoyao ทนมีร่างกายของเธอเหยียบ โดยคน นี้เป็นเพียงเกินไปน่าอับอาย และวิจารณ์เธอแอบสาบานว่า ในหัวใจของเธอ: แม้ว่าตาย เธอจะลาก Su Luo ลงจะฝังกับเธอ"ถ้าพวกเขาจริง ๆ คุณ และตั้งใจคุณ วิธีสามารถคนอื่น ๆ ได้ถูกขโมยพวกเขาห่างกัน" Su Luo ใช้จ้องมองเห็นอกเห็นใจการดูเธอ "ประสา ตั้งแต่ต้น พวกเขาไม่เคยอยู่กับคุณ""ไม่มี เป็นคุณที่ขโมยพวกเขาออกไป เป็นคุณที่ขโมยพวกเขา" Li Yaoyao กรีดร้องเสียงดังอย่างคลั่ง"นั่นคือคุณเชื่อในการตั้งอยู่ของคุณเอง และความคิดของคุณเอง wishful ." Su Luo ซ้ำ ๆ พลัดพรากหลงเธอจิตใจSu Luo ไม่เซนต์ ถ้าผู้อื่นทำลายเธอ และขอเธอจะรวม และมีน้ำใจหัวใจของเธอไม่มีที่ใหญ่ ใครกล้ายุยงของเธอหนึ่งในสามของเครื่องวัด แล้วเธอจะต้องจ่ายเขากลับสิบครั้ง โดย 3 เมตรเธอและ Li Yaoyao ถูกแล้วกลับไม่มีหน้าร้าน ตอนนี้ เธอมีโอกาส ธรรมชาติเธอต้องเรียกกลับบางส่วนของหนี้เหล่านี้เป็นอย่างดีเมื่อเขาทั้งสองได้ในท่ามกลางการทะเลาะอยู่ชั่วนาตาปี เสียงฉ่ำก้าวมาจากบันไดวนSu Luo โยนกัน Li Yaoyao จ้องมองเธอไปต่อเสียงมาจากไหน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันก็ไม่ได้หมายความว่าหลี่ Yaoyao ไม่เคยคิดทำในสิ่งที่ซู Luo ได้ก่อนตัดเถาสีฟ้าสี แต่ปัญหาก็คือว่าเธอไม่ได้มีเช่นกริชคมชัดในร่างกายของเธอยังนี้เถาสีฟ้าสีเป็นที่แข็งแรงและแตก!

ต่อไปนี้ทันทีหลังจากที่เป็นอีกหนึ่งเสียงหนักที่สะท้อน

หลี่ Yaoyao ถูกโยนลงบนเสาเหล็กกรงเหล็ก

เช่น hit แข็งแกร่ง แต่กรงเหล็กไม่ได้ย้ายบิต ไม่มีแม้แต่นิดถ้ำในที่ทั้งหมด

สิ่งที่หลี่ Yaoyao เพียงแค่กล่าวว่าก่อนที่จะไม่ผิด ไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่ชนิดของวัสดุกรงเหล็กนี้ถูกสร้างขึ้นมาจาก ถ้าคนที่ขังอยู่ภายในอยากจะตัดเหล็กเพื่อหลบหนีเรื่องนี้จะเป็นไปไม่

ซู Luo เอาใจต้นไม้ Acacia

เป็นผลให้มีการสำเร็จเป้าหมายของตน Acacia ต้นไม้ร่าเริงเต้นไปรอบ ๆ ซู Lio ในวงกลม ไม่เพียงแล้วมันมีความสุขกลับเข้ามาในพื้นที่ของเธอ

ซู Luo มีแขนของเธอข้ามและเต๊ะมองลงไปที่หลี่ Yaoyao ที่ถูกโยนไปบนพื้น: "ถ้าคุณได้กล่าวว่าก่อนหน้านี้มันจะไม่ดีขึ้นหรือไม่ แล้วคุณไม่จำเป็นต้องได้รับความเดือดร้อนเจ็บปวดทางกายนี้. "

มือหลี่ Yaoyao ถูกกำแน่นเข้าไปหมัดแน่นอยู่เคียงข้างเธอทุกหลอดเลือดดำสีฟ้าบนหลังมือของเธอก็โผล่ออกมา

น่ารังเกียจเกลียดชัง!

เธอกัดฟันหลังของเธอและจ้องกันอย่างดุเดือดที่ซู Luo

"ซู Luo ในท้ายที่สุดสิ่งที่ชนิดของบาปฉันไม่ก่อให้เกิดในชีวิตของฉันก่อนหน้าเพื่อที่จริงผมจะพบคุณในชีวิตนี้! ทำไมคุณต้องแย่งสิ่งที่อยู่กับฉันทุกครั้ง! "ถ้าคุณถาม Li Yaoyao ที่เธอเกลียดมากที่สุดในชีวิตนี้ ซู Luo ได้ทั้งคุ้มค่าของการจัดอันดับครั้งแรกในหัวใจของเธอ

ซู Luo รางถอนหายใจและมองไปที่เธอ: ". หลี่ Yaoyao ผมคิดว่าคุณจะเข้าใจผิดเกี่ยวกับสิ่งหนึ่งที่"

จ้องมองที่คู่หลี่ Yaoyao ของดวงตาที่สวยงามผิวซู Luo กลายเป็นเย็น เธอยื่นมือออกของเธอนับ: "ครั้งแรกที่มันมักจะผู้ที่ชักชวนให้สิ่งที่มีฉันและฉันที่ไม่ได้เข้าร่วมประกวดเรื่องกับคุณ ที่สองก็ถูกเสมอผู้ที่ยั่วยุและไม่ฉันที่เจ็บใจคุณ ประการที่สามนับตั้งแต่ที่คุณอยากให้ผมตายแล้วทำไมฉันจะไม่ต่อสู้เพื่อสิ่งที่มีคุณ? "

" เป็นผลก่อนที่คุณจะตำหนิคนอื่น ๆ เป็นครั้งแรกคิดเกี่ยวกับสิ่งที่คุณได้ทำด้วยตัวคุณเอง! "ตาซู Luo ของคนที่หนาวเย็นและการกดขี่ข่มเหง

ครอบครัวหยกทะเลสาบได้ไล่เธออย่างไม่ลดละแล้วหลงมาที่เธอและต่อเนื่องไล่จะฆ่าเธอ ถ้ามันไม่ได้สำหรับเส้นชีวิตของเธอเป็นเวลานาน แล้วเธอจะได้ตายไปแล้ว วิธีที่เธอจะมีชีวิตอยู่จนถึงวันนี้?

แสงเย็นควบแน่นในสายตาของหลี่ Yaoyao: "ฉันแย่งสิ่งที่มีคุณเจ็บใจคุณและไล่ฆ่าคุณเพื่ออะไร ผมปริ๊นเซหยกทะเลสาบครอบครัวของหลี่และคุณเป็นเพียงโคลนบนพื้นดิน เพียงขึ้นอยู่กับคุณชนิดของโคลนนี้คิดว่าคุณเหมาะสมที่จะต่อสู้กับสิ่งที่มีฉัน "

ซู Luo มองที่ของเธอในการดูถูก ที่มุมปากของเธอยกขึ้นเป็นรอยยิ้มเย้ยหยัน: "แล้วสิ่งที่เกี่ยวกับตอนนี้หรือไม่ คุณนี้เจ้าหญิงโนเบิล, คุณไม่ถูกเหยียบอยู่ใต้ฝ่าเท้าของฉันโดยฉันโคลนนุ่มตอนนี้? "

ซู Luo ขยายฟุตและเยาะก้าวบนหน้าท้องของหลี่ Yaoyao

ท่านี้เป็นหยิ่งมาก

"คุณขโมยบราเดอร์อาวุโสของฉันสามขโมยต้นแบบของฉันร่อง Yun ฉันจะฆ่าคุณ! แน่นอนฉันจะฆ่าคุณ !!! "วิธี Li Yaoyao สามารถทนมีร่างกายของเธอเหยียบโดยใครบางคน? นี้เป็นเพียงที่น่าอับอายมากเกินไปและความอัปยศอดสู

เธอแอบสาบานว่าในหัวใจของเธอ: แม้ว่าเธอจะเสียชีวิตเธอจะลากซู Luo ลงจะถูกฝังอยู่กับเธอ!

"ถ้าพวกเขาชอบคุณและได้ตั้งใจของพวกเขากับคุณได้อย่างไรที่คนอื่น ๆ ได้ถูกขโมยพวกเขาออกไป?" ซู Luo ใช้สายตาขี้สงสารจะมองไปที่เธอ "นับประสาจากจุดเริ่มต้นที่พวกเขาไม่เคยเป็นของคุณ."

"ไม่มันเป็นคุณที่ขโมยพวกเขาออกไปก็คือคุณว่าขโมยพวกเขา!" หลี่ Yaoyao กรีดร้องเสียงดังในลักษณะที่บ้าคลั่ง

"นั่นคือคุณเชื่อในคำโกหกของคุณเองและคิดนึกของคุณเอง." ซู Luo ซ้ำ ๆ อย่างโหดร้ายหลงเธอจิตใจ

ซู Luo ไม่ได้เป็นนักบุญถ้าคนอื่นทำร้ายเธอและขอให้เธอจะใจกว้างและมีน้ำใจ

หัวใจของเธอได้เสมอไม่ว่าขนาดใหญ่ ใครก็ตามที่กล้าที่จะยั่วยุให้หนึ่งในสามของเมตรของเธอแล้วเธอจะจ่ายเงินให้พวกเขากลับมาสิบครั้งโดยสามเมตร

เธอและหลี่ Yaoyao มีอยู่แล้วที่จุดของกลับไม่มี ตอนนี้เธอได้มีโอกาสเป็นธรรมชาติเธอจะต้องเรียกร้องให้กลับมาบางส่วนของหนี้เหล่านี้เช่นกัน

เพียงเมื่อสองของพวกเขาอยู่ในท่ามกลางของการทะเลาะกันอย่างไม่หยุดยั้งเสียงฝีเท้าเย็นมาจากบันไดเกลียว

ซู Luo โยนกันหลี่ Yaoyao, จ้องมองเธอมุ่งหน้าไปยังสถานที่ที่เสียงมาจาก เสียงฝีเท้าของเย็นมาจากบันไดเกลียว ซู Luo โยนกันหลี่ Yaoyao, จ้องมองเธอมุ่งหน้าไปยังสถานที่ที่เสียงมาจาก เสียงฝีเท้าของเย็นมาจากบันไดเกลียว ซู Luo โยนกันหลี่ Yaoyao, จ้องมองเธอมุ่งหน้าไปยังสถานที่ที่เสียงมาจาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันไม่ได้เป็นถ้าหลี่ yaoyao ไม่เคยคิดทำอะไร ซู ลู เคยตัดเถาวัลย์สีฟ้า . อย่างไรก็ตาม ปัญหาคือ ว่า เธอไม่ได้มีเช่นกริชคมบนร่างกายของเธอ นอกจากนี้ เถาสี Cyan นี้แข็งแรงและแตก !ต่อทันทีหลังจากที่อื่นหนักเสียงที่ดังก้อง .หลี่ yaoyao ถูกโยนลงบนเสาเหล็กของกรงเหล็กโดนมาก แต่กรงเหล็กไม่ขยับสักนิดเลยนะ ไม่มีแม้แต่บิตของถ้ำในที่ทั้งหมดสิ่งที่หลี่ yaoyao พูดก่อนก็ไม่ได้ผิดอะไร ไม่รู้จักชนิดของวัสดุ กรงเหล็กนี้ทำจาก ถ้าคนที่อยู่ข้างในอยากตัดลูกกรงเหล็กหนี เรื่องนี้คงเป็นไปไม่ได้ซู หลัว placated ต้นกระถินผล มีสำเร็จเป้าหมายของมันต้นไม้ Acacia , ซูหลิวเต้นไปรอบ ๆเป็นวงกลม แล้วทำมันอย่างมีความสุข กลับเข้าไปในพื้นที่ของเธอซูหลัวมีแขนข้ามและเต๊ะก้มลงมองหลี่ yaoyao ที่ถูกโยนบนพื้น : " ถ้าคุณได้พูดไว้ก่อนหน้านี้ มันคงจะดีกว่า งั้นพี่ไม่ต้องทรมานจากความเจ็บปวดทางกายภาพนี้มือกำแน่นเป็นหมัดหลี yaoyao อยู่เคียงข้าง ทุกเส้นสีฟ้าบนหลังมือของเธอโผล่ออกมาน่ารังเกียจ , น่าชัง !เธอกัดฟันหลังของเธอและก็ถลึงตามองซูหลอ ." ซู หลัว สุดท้ายฉันไปทำบาปทำกรรมอะไรมีในชาติก่อน ดังนั้นที่ผมจะพบคุณในชีวิตนี้ ทำไมคุณต้องแย่งกับผมทุกครั้ง " ถ้าคุณถามหลี่ yaoyao ที่เธอเกลียดที่สุดในชีวิตนี้ ซู ลู ถูกทั้งหมดคู่ควรเป็นอันดับแรกในใจของเธอซู หลัวๆถอนหายใจและมองเธอ " หลี่ yaoyao ฉันคิดว่าคุณกำลังเข้าใจผิดเรื่องหนึ่ง "จ้องหลี่ yaoyao คู่ของดวงตาที่สวยงามของซู หลัว ผิวกลายเป็นเย็น เธอเหยียดมือของเธอนับ " อย่างแรกเลย มีแต่คุณที่ vied กับสิ่งผม ไม่ใช่ผมที่ทำให้เรื่องกับคุณ ประการที่สอง มีแต่คุณที่ทำให้ผม ไม่ใช่ผมที่ทำให้คุณ ที่สาม , คุณต้องการให้ผมตาย แล้วทำไมผมจะไม่ต่อสู้กับสิ่งคุณ "" เป็นผลให้ ก่อนที่จะโทษคนอื่น แรกคิดเกี่ยวกับสิ่งที่คุณทำ ! " ซู หลัว ดวงตาเย็นชาและทรราชย์ได้ครอบครัวหยกทะเลสาบมีจีบเธอมุ่งมั่น แล้วหลงเธออย่างต่อเนื่อง และไล่ฆ่าเธอ ถ้ามันไม่ได้สำหรับชีวิตเธอได้นาน เธอก็คงตายไปแล้วละ เธอยังมีชีวิตอยู่ได้จนถึงวันนี้เป็นแสงเย็นควบแน่นใน Li yaoyao ตา : " ผมแย่งกับคุณ ทำให้คุณและไล่ฆ่าคุณงั้นเหรอ ฉันเป็นเจ้าหญิงของตระกูลหลี่ ทะเลสาบหยก และคุณโคลนบนพื้นดิน มันขึ้นอยู่กับคุณ , ชนิดของโคลน , คิดว่าคุณเหมาะสมจะสู้รบตบมือกับฉันอย่างนั้นเหรอ "ซู หลัว มองดูเธออย่างดูถูก มุมปากยกขึ้นเป็นรอยยิ้มเยาะเย้ย : " แล้วตอนนี้ล่ะ คุณ เจ้าหญิงสูงศักดิ์ เธอไม่โดนเหยียบไว้ใต้ฝ่าเท้าของฉันโดยฉัน , นุ่มโคลน , ตอนนี้ ? "ซู หลัว ขยายและเหยียบเท้า sneeringly หลี่ yaoyao ท้องท่าทางมันโอหังมาก" เธอขโมยศิษย์พี่สามของฉันขโมยต้นแบบโรง ยุน ชั้นจะฆ่าแก ผมจะฆ่าคุณ ! ! ! ! ! ! ! ! " ทำไมลี yaoyao อดทนมีร่างกายของเธอเหยียบโดยใคร ? นี่เป็นเพียงเกินไปน่าอายและขายหน้าเธอแอบว่าในใจของเธอ ถ้าเธอตาย เธอจะลากซูลู่ลง จะถูกฝังไว้กับเธอ" ถ้าเขาชอบเธอจริงๆ และทรงตั้งจิตใจของพวกเขากับคุณ ทำไมคนอื่นจะขโมยมันออกไป " ซู หลัวใช้สายตาสงสารมองเธอ " มาคนเดียวตั้งแต่ต้น มันไม่เคยเป็นของคุณ "" ไม่ คุณคือคนที่ขโมยมันออกไป มันเป็นคุณที่ขโมยมันไป " ลี yaoyao กรีดร้องเสียงดังในลักษณะแปลกๆ" นี่คุณเชื่อในคำโกหกของคุณเองและคิดนึกของคุณเอง . " ซู หลัวๆหฤโหดหลงเธอ ทางด้านจิตใจซู หลัวไม่เซนต์ ถ้าใครทำร้ายเธอและขอให้เธอเป็นคนใจกว้าง และใจดีหัวใจเธอเสมอไม่ใหญ่ขนาดนั้น ใครกล้าตอแย หนึ่งในสามของเครื่องวัดของเธอ แล้วเธอจะเอาคืนเป็นสิบเท่า โดยสามเมตรเธอและหลี่ yaoyao มีอยู่ที่จุดของกลับไม่มี ตอนนี้เธอมีโอกาสแล้ว ธรรมชาติ เธอต้องเรียกร้องคืนตราสารหนี้เหล่านี้เช่นกันเมื่อพวกเขาสองคนกำลังทะเลาะกันไม่หยุดหย่อน เสียงฝีเท้าเย็นมาจากบันได .ซูไล yaoyao หลัวทิ้งไป เธอจ้องมองไปที่ที่มาของเสียงจาก