In what way are we good for nothing

In what way are we good for nothing?"

"The person who wrote such a folk song poem can't possibly have good character!"

"Still adamant? Don't know how to repent? He dares to do it, but doesn't dare to admit his mistakes!"

"Master Wei. We respect you a lot, but this disciple of yours is...really not much!"

A group of female family members and female calligraphers were still grumbling about Chen Mo. President Wu did not get offended by him because of her status, but for them, they did not have any reasons to hold back. They were all women and they would have already let him off easy if they spat on him. Chen Mo's calligraphy writing was really infuriating!

Teacher Wang said to his wife, "Old Qu, why are you causing a commotion."

The woman frowned, "What's the matter? Can't I speak my mind?!"

Teacher Wang pursed his lips, "Just don't say so much. Is there not enough rice to stop you from talking? Eat more then." He did not want the issue to keep going on as it was, after all, still Master Wei's birthday. The more they spoke, the uglier it would become for Master Wei.

Another calligrapher said to his daughter, "Xiaojiang, don't say anymore. Just eat!"

The girl, who was sitting at the same table as Su Na, slammed her chopsticks onto the table, "Do you think I can still eat! Dad, that Chen fella's actions are completely uncalled for! I was just quietly eating and did not offend anyone, yet he came out and insulted all women? If his calligraphy was about any other topic, it would be fine, but what did he do? He wrote the folk song poem in a way that says the men must be determined to follow their dreams and not listen those around them spouting rubbish. Yet most of the descriptions were talking about how women are wicked and like to cause trouble! He basically looks down on women from the bottom of his heart! If this poem were to be posted and spread around in public, how will others think of the Calligraphy Association? Hmmph, they would definitely think that this place is ruled by old feudal lords!"

Her father got angry, "What are you saying! Eat your meal!"

Xiaojiang said, "If he doesn't explain himself, I won't eat!"

The woman beside her hugged Xiaojiang and said, "Old Sun, don't shout at your daughter. You allowed him to write something like that, yet you won't let us say a word?"

"Big Sis Yu, Little Mo doesn't seem like he was intending to do that." The father smiled bitterly.

Big Sis Yu said, "Still, he ought to apologize."

All of the women present did not agree with his explanation. The men looked as though as they were all having a bad headache.

"Senior Bro."

"Senior Bro."

"This..."

Master Wei's other disciples could only sit still.

Chen Mo had no way back except to say, "Sisters and aunties, I really do not have any other meaning. I was just imitating the ancients in writing a folk song poem for my teacher's birthday, so that I could show how much I have learned. I have been composing this for the past month and wanted to give my teacher a surprise!"

Still adamant?

Still giving excuses!

This time, even the men could no longer stand him!

Suddenly, someone said something. Zhang Ye casually grabbed a mouthful of food and swallowed it down. He calmly glanced at Chen Mo, "You had one month of research and all you came up with was this piece of rubbish? Looks to me like your studies did not take you far!"

Chen Mo sneered, "Rubbish?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในสิ่งเป็นเราดีเพื่ออะไร""ผู้เขียนกล่าวบทกวีเพลงไม่อาจจะมีอักขระดี""ยังคงยืนกราน ไม่รู้วิธีกลับใจ เขากล้าที่จะทำ แต่ไม่กล้าที่จะยอมรับความผิดพลาดของเขา"หลักเว่ย เราเคารพคุณมาก แต่นี้ศิษย์ของคุณเป็น... จริง ๆ ไม่มาก! "กลุ่มของสมาชิกในครอบครัวหญิงและหญิง calligraphers นิ่งโอดครวญเกี่ยวกับเฉินเดือนประธาน Wu ได้ไม่ได้เคืองเขา เพราะสถานะของเธอ แต่สำหรับพวกเขา พวกเขาไม่มีเหตุผลใดที่จะถือกลับได้ พวกเขาได้ผู้หญิง และพวกเขาจะมีอยู่แล้วให้เขาออกง่ายถ้าพวกเขาฤทธิ์เขา ประดิษฐ์ตัวอักษร Chen Mo เขียนถูกจริง ๆ infuriatingครูวังกล่าวว่า ภรรยาของเขา "เก่า Qu ทำไมคุณทำให้เป็นที่ทันสมัย"ผู้หญิง frowned คืออะไรเรื่อง ไม่ฉันพูดฉัน!"ครูวัง pursed ริมฝีปากของเขา "เพียงไม่พูดมาก ไม่มีข้าวเพียงพอที่จะหยุดคุณจากการพูดคุยหรือไม่ กินแล้วกัน" เขาไม่ชอบปัญหาที่จะไปเมื่อมันเป็น หลังจากที่ทุก ยังคงหลัก Wei วันเกิด ยิ่งพวกเขาพูด uglier ที่มันจะกลายเป็นมาสเตอร์ WeiCalligrapher อีกว่า ลูกสาวของเขา, " Xiaojiang ไม่ได้พูดอีกต่อไป เพียงแค่กิน"The girl, who was sitting at the same table as Su Na, slammed her chopsticks onto the table, "Do you think I can still eat! Dad, that Chen fella's actions are completely uncalled for! I was just quietly eating and did not offend anyone, yet he came out and insulted all women? If his calligraphy was about any other topic, it would be fine, but what did he do? He wrote the folk song poem in a way that says the men must be determined to follow their dreams and not listen those around them spouting rubbish. Yet most of the descriptions were talking about how women are wicked and like to cause trouble! He basically looks down on women from the bottom of his heart! If this poem were to be posted and spread around in public, how will others think of the Calligraphy Association? Hmmph, they would definitely think that this place is ruled by old feudal lords!"Her father got angry, "What are you saying! Eat your meal!"Xiaojiang said, "If he doesn't explain himself, I won't eat!"The woman beside her hugged Xiaojiang and said, "Old Sun, don't shout at your daughter. You allowed him to write something like that, yet you won't let us say a word?""Big Sis Yu, Little Mo doesn't seem like he was intending to do that." The father smiled bitterly.Big Sis Yu said, "Still, he ought to apologize."All of the women present did not agree with his explanation. The men looked as though as they were all having a bad headache."Senior Bro.""Senior Bro.""This..."Master Wei's other disciples could only sit still.Chen Mo had no way back except to say, "Sisters and aunties, I really do not have any other meaning. I was just imitating the ancients in writing a folk song poem for my teacher's birthday, so that I could show how much I have learned. I have been composing this for the past month and wanted to give my teacher a surprise!"Still adamant?Still giving excuses!This time, even the men could no longer stand him!Suddenly, someone said something. Zhang Ye casually grabbed a mouthful of food and swallowed it down. He calmly glanced at Chen Mo, "You had one month of research and all you came up with was this piece of rubbish? Looks to me like your studies did not take you far!"Chen Mo sneered, "Rubbish?

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในสิ่งที่วิธีที่ดีที่เรามีเพื่ออะไร? "

" คนที่เขียนบทกวีดังกล่าวเป็นเพลงพื้นบ้านไม่อาจมีลักษณะที่ดี! "

" ยังคงยืนกราน? ไม่ทราบว่าจะกลับใจ? เขากล้าที่จะทำ แต่ไม่กล้าที่จะยอมรับความผิดพลาดของเขา! "

" นายเหว่ย เราเคารพในคุณมาก แต่ศิษย์ของเธอนี้คือ ... มันไม่มาก! "

กลุ่มของสมาชิกในครอบครัวของเพศหญิงและเพศหญิงประดิษฐ์อักษรก็ยังคงบ่นเกี่ยวกับเฉินโมประธานาธิบดีวูไม่ได้รับการรุกรานโดยเขาเพราะสถานะของเธอ แต่ สำหรับพวกเขาที่พวกเขาไม่ได้มีเหตุผลใดที่จะถือกลับ. พวกเขาเป็นผู้หญิงทุกคนและพวกเขาก็มีอยู่แล้วให้เขาออกง่ายถ้าพวกเขาทะเลาะวิวาทกันบนเขา. เฉินโมการเขียนการประดิษฐ์ตัวอักษรเป็นโกรธจริงๆ!

ครูวังกล่าวว่าภรรยาของเขา "เก่า Qu ทำไมคุณก่อให้เกิดความวุ่นวาย. "

ผู้หญิงคนนั้นขมวดคิ้ว" เรื่องอะไร? ฉันไม่สามารถพูดในใจของฉัน ?! "

ครูวังเม้มริมฝีปากของเขา" แค่ไม่พูดมาก คือไม่มีข้าวพอที่จะหยุดคุณจากการพูดคุย? กินมากขึ้นแล้ว. "เขาไม่อยากให้ปัญหาเพื่อให้ไปในฐานะที่มันเป็นหลังจากที่ทุกคนยังคงวันเกิดโทของ Wei. มากกว่าที่พวกเขาพูดที่ไม่สวยงามเท่าที่มันจะกลายเป็นปริญญาโท Wei.

calligrapher อีกคนหนึ่งพูดกับลูกสาวของเขา" Xiaojiang ไม่พูดอีกต่อไป เพียงแค่กิน! "

หญิงสาวซึ่งนั่งอยู่ที่โต๊ะเดียวกับซูนากระแทกตะเกียบของเธอลงบนโต๊ะ" คุณคิดว่าฉันยังคงสามารถที่จะกิน! พ่อว่าการกระทำของเฉินไอ้หนุ่มจะสมบูรณ์ไม่ได้เรียกหา! ผมก็แค่เงียบ ๆ การกินและไม่รุกรานใคร แต่เขาออกมาและดูถูกผู้หญิงทุกคน? หากการประดิษฐ์ตัวอักษรของเขาคือเกี่ยวกับหัวข้ออื่น ๆ ก็น่าจะดี แต่สิ่งที่เขาทำอย่างไร เขาเขียนบทกวีเพลงพื้นบ้านในทางที่บอกว่าผู้ชายจะต้องมุ่งมั่นที่จะทำตามความฝันของพวกเขาและได้ฟังคนรอบข้างพวกเขาขยะพ่น แต่ส่วนมากของรายละเอียดที่ถูกพูดคุยเกี่ยวกับวิธีการที่ผู้หญิงมีความชั่วร้ายและชอบที่จะก่อให้เกิดปัญหา! เขามองลงโดยทั่วไปเกี่ยวกับผู้หญิงจากด้านล่างของหัวใจของเขา! ถ้ากลอนบทนี้จะได้รับการโพสต์และแพร่กระจายไปทั่วในที่สาธารณะว่าคนอื่น ๆ จะคิดว่าของสมาคมการเขียนพู่กัน? Hmmph แน่นอนพวกเขาจะคิดว่าสถานที่แห่งนี้ถูกปกครองโดยขุนนางศักดินาเก่า! "

พ่อของเธอโกรธ" สิ่งที่คุณพูด! กินอาหารของคุณ! "

Xiaojiang กล่าวว่า" ถ้าเขาไม่ได้อธิบายตัวเองฉันจะไม่กิน! "

หญิงข้างเธอกอด Xiaojiang และกล่าวว่า" เก่าดวงอาทิตย์ไม่ได้ร้องที่ลูกสาวของคุณ คุณได้รับอนุญาตให้เขาเขียนอะไรแบบนั้น แต่คุณจะไม่ให้เราพูดอะไร? "

" บิ๊กซียูลิตเติ้ลโมไม่ได้ดูเหมือนเขาตั้งใจจะทำ. "พ่อยิ้มอย่างขมขื่น.

บิ๊กซียูกล่าวว่า " แต่ถึงกระนั้นเขาควรจะขอโทษ."

ผู้หญิงทุกคนในปัจจุบันไม่เห็นด้วยกับคำอธิบายของเขา. ผู้ชายที่ดูราวกับว่าเป็นพวกเขาทั้งหมดที่มีอาการปวดหัวที่ไม่ดี.

"อาวุโส Bro."

"อาวุโส Bro."

"นี่ .. . "

สาวกอื่น ๆ ปริญญาโทของ Wei เท่านั้นสามารถนั่งยังคง.

เฉินโมมีวิธีกลับยกเว้นจะบอกว่าไม่มี" น้องสาวและป้าผมไม่ได้มีความหมายอื่น ๆ ผมก็แค่เลียนแบบโบราณในการเขียนบทกวีเพลงพื้นบ้านสำหรับวันเกิดของครูของฉันเพื่อที่ฉันจะแสดงเท่าไหร่ที่ฉันได้เรียนรู้ ฉันได้รับการเขียนนี้เดือนที่ผ่านมาและอยากจะให้ครูของฉันประหลาดใจ! "

ยังคงยืนกราน?

ที่ยังคงให้ข้อแก้ตัว!

คราวนี้แม้คนไม่สามารถยืนเขา!

ทันใดนั้นมีคนพูดอะไรบางอย่าง. จางเจ้าตั้งใจคว้าคำหนึ่ง อาหารและกลืนมันลง. เขาใจเย็นเหลือบมองไปที่เฉินโม "คุณมีหนึ่งเดือนของการวิจัยและสิ่งที่คุณขึ้นมาด้วยเป็นชิ้นส่วนของขยะนี้หรือไม่? ดูเหมือนว่าผมชอบการศึกษาของคุณไม่ได้ใช้เวลาที่คุณห่างไกล! "

เฉินโม sneered" ขยะ?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อะไร เราไม่มีดีอะไร ?" คนที่เขียนเป็นกลอนเพลงชาวบ้านไม่อาจมีลักษณะที่ดี !" ยังคงยืนกราน ? ไม่รู้ว่าต้องกลับใจ ? เขาจะกล้าทำ แต่ไม่กล้าที่จะยอมรับความผิดพลาดของเขา" อาจารย์ครับ เราเคารพท่านมาก แต่ลูกศิษย์ของแกจริงๆ . . . . . . ไม่นะ ! "กลุ่มของสมาชิกในครอบครัว และ calligraphers หญิง หญิงก็ยังบ่นเรื่องเฉินโม ประธานอู๋ ไม่ได้โกรธเขาเพราะฐานะของเธอ แต่สำหรับพวกเขา พวกเขาไม่ได้มีเหตุผลที่จะถือกลับ พวกเขาทั้งหมดเป็นผู้หญิงและพวกเขาจะได้ให้เขาก่อน ถ้าเขางอนใส่เขา การเขียนพู่กัน เฉิน โมก็น่าโมโห !อาจารย์หวังกล่าวกับภรรยาเก่า " คู ทำไมคุณก่อให้เกิดความปั่นป่วน "หญิงสาวขมวดคิ้ว " เกิดอะไรขึ้น ? ผมไม่สามารถพูดความคิดของฉัน ! "ครูหวัง pursed ริมฝีปากของเขา " ไม่พูดมาก มีข้าวไม่เพียงพอที่จะหยุดคุณพูด ? กินอีกสิ เขาไม่ได้อยากให้เรื่องที่จะทำมันเป็น , หลังจากทั้งหมด , ยังอาจารย์วันเกิดเว่ย . ยิ่งพูด น่าเกลียด มันเป็นหลักครับCalligrapher อีกว่าลูกสาวของเขา " xiaojiang อย่าพูดอีกเลย แค่กิน ! "หญิงสาวซึ่งนั่งอยู่ที่โต๊ะเดียวกับซูนากระแทกตะเกียบของเธอลงบนโต๊ะ " คุณคิดว่าฉันยังสามารถกิน ! พ่อคะ ว่าการกระทำของเฉิน เจ้านั่นมันก็ไม่จำเป็นเลย ! ผมเพิ่งกินแล้วไม่ขัดใจใคร แต่เขาออกมาและดูถูกผู้หญิง ? ถ้าลายมือของเขาเกี่ยวกับ หัวข้ออื่น ๆ มันก็ไม่มีปัญหา แต่เขาทำอะไร ? เขาเขียนกลอนเพลงชาวบ้านในลักษณะที่บอกว่าคนต้องมุ่งมั่นที่จะทำตามความฝันของตน และไม่ฟังคนรอบข้างพวกเขาพูดไร้สาระน่า แต่ส่วนมากของรายละเอียดคุยกันว่าผู้หญิงเป็นคนชั่วร้าย และชอบสร้างปัญหา ! โดยพื้นฐานแล้วเขาดูถูกผู้หญิง จากส่วนลึกของหัวใจ ถ้ากลอนนี้จะถูกโพสต์และกระจายออกไปในที่สาธารณะ ว่าคนอื่นจะคิดว่าของตัวอักษรสมาคม ? ชิ พวกเขาคงคิดว่า สถานที่นี้ถูกปกครองโดยขุนนางศักดินาเก่า !พ่อของเธอโกรธ " คุณพูดเรื่องอะไร ! กินข้าว ! "xiaojiang กล่าวว่า " ถ้าเขาไม่อธิบายตัวเอง ผมไม่กิน ! "ผู้หญิงที่อยู่ข้างๆเธอและกอด xiaojiang กล่าวว่า " อาทิตย์ ไม่ตะโกนใส่ลูก คุณอนุญาตให้เขาเขียนแบบนั้น แต่เธอไม่ให้เราพูดอะไร ? "" ยู พี่สาวน้อย โมไม่ได้ดูเหมือนเขาตั้งใจจะทำอย่างนั้น " พ่อยิ้มอย่างขมขื่นยู พี่บิ๊ก กล่าวว่า " ยัง เขาควรจะขอโทษ . "ทั้งหมดของผู้หญิงปัจจุบัน ไม่เห็นด้วยกับคำอธิบายของเขา ผู้ชายที่ดูราวกับว่าพวกเขากำลังปวดหัวแย่" พี่อาวุโส "" พี่อาวุโส "" นี่ . . . . . . . "นายเว่ยสาวกอื่น ๆ ได้แต่นั่งเฉยๆเฉินม่อก็ไม่มีทางกลับมา นอกจากบอกว่า " พี่สาวและคุณป้า , ผมไม่ได้มีความหมาย ฉันแค่เลียนแบบคนโบราณในการเขียนกลอนเพลงชาวบ้าน วันเกิดของอาจารย์ผม เพื่อที่ผมจะแสดงวิธีมากฉันได้เรียนรู้ ผมได้แต่งเพลงนี้สำหรับเดือนที่ผ่านมาและอยากให้คุณครูเลย ! "ยังคงยืนกราน ?ยังให้โอกาสแก้ตัวตอนนี้แม้กระทั่งผู้ชายไม่สามารถยืนเขาทันใดนั้น มีคนกล่าวว่าอะไร จางจงตั้งใจคว้าอาหารหนึ่งคำ และกลืนมันลงไป เขานิ่งมองที่เฉินโม " คุณมีหนึ่งเดือนของการวิจัยและคุณขึ้นมาเป็นขยะชิ้นนี้ ? ดูเหมือนการศึกษาของคุณไม่ได้รับคุณไกล !เฉินม่อ sneered " ไร้สาระ