My nape slightly burned the moment

My nape slightly burned the moment I stepped into the underworld. Of the three seals Yanwang gave me, one had disappeared. This meant that one of the three lifetimes Moxi promised me had also come to an end.

After returning to the underworld, I did not like walking alone along the Wangchuan anymore. What was the point, when I would be by myself anyway? Each day, I leaned against the stone while waiting for Moxi to come once more through the door of reincarnation so that I could leave with him to earth.

Time tended to fly in the underworld. It only occurred to me that four decades had passed by on earth when I by chance met someone whom I considered somewhat of an acquaintance again.

I grinned at him. He, too, recognized me and was stunned for some time. It took him quite a while to recollect himself. “You?”

“Reverend, it’s been a while. You haven’t aged at all.”

He took little notice of my teasing and frowned. “Why haven’t you reincarnated?”

“I’m waiting for someone.”

I said what I said very casually, but it took him by surprise. He sighed after a period of silence: “It was I who caused you two to be worlds apart…”

I waved my hands and was about to say that it had all been the work of fate when he went on: “You’ve spent your whole life waiting in hell for him while he’s spent his entire life mourning for you on earth. I was wrong to have robbed the two of you of your happiness.” He paused, as if he was thinking of something, and then firmly declared: “What goes around comes around. Since I owe the two of you in this lifetime, I shall without fail repay you in the next.”

“There’s no need, really,” I swiftly told him. “This is between Moxi and me, and we wouldn’t want to drag outsiders into it.”

He flapped his sleeves, shook his head sighingly, and went on his way.

I believed it was unavoidable for those who lived too long to have the bad habit of using their own viewpoint to try and speculate or determine someone else’s mind.

No matter how accomplished he was as a priest in this life, one bowl of Old Meng’s soup, one step across the Naihe Bridge, and one jump down the reincarnation well would completely wipe his past existence clean.

The next life would never make up for the last’s mistakes.

After the Imperial Reverend reincarnated, I wondered if perhaps Moxi was also coming to the underworld. Each day, I gazed into the Wangchuan and groomed myself until I was so clean that I almost seemed out of place in the dreary underworld. In my free time, I sat by the stone to learn the humans’ ways. I picked up a stick and traced some circles on the ground, whispering: “Moxi, come down quickly, come down quickly.”

My sincerity must’ve finally moved the heavens. That day as I finished dressing myself and struck a pose on the stone, I saw Moxi stomping on the amaryllises along the Yellow Springs as he made his way to me, looking rather furious.

Oh, he was furious all right.

I was still rather confused by the time a ball of searing flame hit my feet. Startled, I quickly hopped away to dodge it.

The surrounding imps and spirits that had been watching immediately scuttled away at the sight of fire.

Not knowing what was going on, I looked over to Moxi. He was looking just as he did the first time I saw him – his presence ever heavenly.

But this heavenly creature was fuming for no reason, and it was giving me quite a befuddlement.

I felt a little aggrieved. I’d waited so long for him to come. We’d only met and hadn’t even said a thing before he already started to attack me. I was really hurt by this!

He neared and reached for my wrist. I protected my vital portal and ducked to the side, barely avoiding his clutch.

He scoffed: “So you’ve learned how to dodge and how to be afraid now. Why aren’t you letting me catch you? Why aren’t you letting me burn you? Have you realized that your life doesn’t come so easily and now you cannot bear to lose it?”

I pondered over the meaning behind his words. “Moxi, are you mad at me?”

“Mad?” He scoffed. “Why would I be? You protected me, sacrificed your life to shield me, and intercepted my tribulation for me. I can never thank you enough, how would I dare to be mad at you?”

I opened my mouth to say I didn’t know why he was so angry, and then to poke at his facade that his words and deeds did not line up. But seeing the fury scowling between his eyebrows, I shut up and swallowed it down, the feeling of grievance rising higher.

Seeing my aggrieved look and misty eyes, his face hardened as he rigidly said, “You’re not allowed to cry.”

I kept looking at him with those same watery eyes.

The veins on his forehead twitched. In the end, he let out a heavy sigh. “Never mind.” His eyes softened, and then he patted my head and gave me a helpless smile. “I was really the one at fault.” Almost instantly, his expression darkened again. “Why has the scent of darkness in you gotten so much stronger?”

I hid my face sheepishly. “Since I thought you would soon be here, I’d been us

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Nape มีดของฉันเล็กน้อยเขียนในขณะที่ผมก้าวเข้าไปในนรก ของแมวน้ำสาม Yanwang ให้ฉัน หนึ่งฉันหายไป นี้หมายความ ว่า หนึ่งในระยะเวลาสาม Moxi สัญญาฉันยังมาถึงจุดสิ้นสุดหลังจากกลับไปนรก ฉันไม่ชอบเดินไปตาม Wangchuan เพียงอย่างเดียวอีกต่อไป อะไรคือจุด เมื่อฉันจะตามเอง แต่ละวัน ฉันพิงกับหินขณะที่รอ Moxi มาผ่านประตูของการเกิดใหม่อีกครั้งเพื่อให้ผมสามารถออกกับเขาไปโลกเวลาบินในยมโลกมีแนวโน้ม มันเฉพาะเกิดกับฉันว่า สี่ทศวรรษได้ผ่านโดยบนโลกเมื่อผมบังเอิญได้พบใครบางคนที่ผมถือว่าค่อนข้างมีความใกล้ชิดอีกครั้งผม grinned ที่เขา เขา เกินไป รู้จักฉัน และอึ้งบางครั้ง เอาเขาค่อนข้างขณะทรงจำตัวเอง "คุณ""Reverend มันได้รับในขณะนี้ คุณยังไม่ได้นอนเลย"เขาเอาหนังสือน้อยของฉันล้อเล่น และ frowned "ทำไมยังไม่คุณกระบี่ไร้เทียมทาน""ผมกำลังรอใครบางคน"ผมบอกว่า โดนมากแบบสบาย ๆ แต่มันพาเขา ด้วยความประหลาดใจ เล่าปี่หลังจากความเงียบ: "มันเป็นผมที่เกิดจากคุณสองจะ แตกต่างกันมาก..."ผมโบกมือ และจะ บอกว่า มันทั้งหมดเป็นการทำงานของโชคชะตาเมื่อเขาก็: "คุณเคยใช้เวลาทั้งชีวิตรอในนรกเขาขณะที่เขาได้ใช้เวลาตลอดชีวิตไว้ทุกข์ให้คุณบนโลก ฉันคิดผิดไปปล้นมีสองคนความสุข" เขาหยุดชั่วคราว เช่นถ้าเขาคิดบางสิ่งบางอย่าง และมั่นประกาศ: "ที่ผ่านมา ตั้งแต่รู้สองคนในชีวิตนี้ ฉันจะได้ชำระคุณในถัดไป""ไม่จำเป็น จริง ๆ ผมอย่างรวดเร็วบอก "นี้คือระหว่างผมและ Moxi และเราไม่อยากลากบุคคลภายนอกเป็นมัน"เขา flapped แขนของเขา ส่ายศีรษะของเขา sighingly และไปในทางของเขาผมเชื่อว่า มันเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้สำหรับผู้ที่อาศัยอยู่นานเกินไปจะมีนิสัยที่ไม่ดีของการใช้มุมมองของตัวเองเพื่อลองเก็งกำไร หรือกำหนดใจของคนอื่นไม่ว่าจะประสบความสำเร็จอย่างไรเขาก็เป็นนักบวชในชาตินี้ หนึ่งชามเก่าของเมงซุป ก้าวข้ามสะพาน Naihe และหนึ่งกระโดดลงพฤหัสบดีดีต้องสมบูรณ์สะอาดของเขาในอดีตดำรงอยู่ชีวิตต่อไปจะไม่สามารถสำหรับข้อผิดพลาดของสุดท้ายหลังจากอิมพีเรียลน่านับถือกระบี่ไร้เทียมทาน ฉันสงสัยว่า ถ้า บางที Moxi ยังมาบุก แต่ละวัน ผมจ้องไป Wangchuan และดูแลเป็นอย่างดีให้กับตัวเองจนสะอาดว่า ฉันเกือบประจักษ์ที่เขาอึมครึม ในเวลาว่างของฉัน ฉันนั่ง โดยหินเพื่อเรียนรู้วิธีการของมนุษย์ ผมรับไม้ และบางวงกลมบนพื้นดิน การสืบค้นกลับกระซิบ: " Moxi มาลงอย่างรวดเร็ว ลงมาอย่างรวดเร็วด้วย"ความจริงใจของฉันต้องได้ในที่สุดย้ายไปสวรรค์ วันนั้นผมเสร็จแต่งตัวเอง และหลงก่อให้เกิดบนก้อนหิน ผมเห็น Moxi stomping บน amaryllises พร้อมสปริงเหลืองเขาทำทางของเขาให้ฉัน มองค่อนข้างรุนแรงโอ้ เขาโกรธมากสิทธิทั้งหมดนอกจากนี้ผมยังค่อนข้างถูกสับสนในขณะที่ลูกของสุขภาพและเปลวไฟตีเท้าของฉัน สะดุ้ง ผมได้อย่างรวดเร็วรสห่างจะหลบมันImps และสุราที่ได้รับการดูทันที scuttled ที่ยิงออกไปโดยรอบผมไม่ทราบว่าสิ่งที่เกิดขึ้น มองไปที่ Moxi เขาถูกมองเหมือนกับเขาเป็นครั้งแรกที่ผมเห็นเขา – พระองค์ทรงอยู่บนสวรรค์เคยแต่สิ่งมีชีวิตบนสวรรค์นี้เป็นฟูมิ่งไม่มีเหตุผล และมันก็ให้ฉัน befuddlement ค่อนข้างฉันเศร้าใจเล็กน้อย ฉันรอนาน สำหรับเขามา เราได้พบเท่านั้น และไม่ได้กล่าวว่า สิ่งก่อนเขาเริ่มโจมตีผม ฉันจริง ๆ เจ็บปวดนี้เขา neared และจนถึงข้อมือ ฉันป้องกันสำคัญเว็บไซต์ของฉัน และ ducked ไปด้านข้าง แทบหลีกเลี่ยงเงื้อมมือของเขาเขา scoffed: "เพื่อให้คุณได้เรียนรู้วิธีการหลบและการต้องกลัวตอนนี้ ทำไมคุณไม่ปล่อยให้ฉันจับคุณ ทำไมคุณไม่ปล่อยให้ฉันเขียนคุณ มีคุณตระหนักว่า ชีวิตของคุณไม่ได้มาเพื่อความสะดวก และตอนนี้ คุณไม่สามารถทนสูญเสีย"ผม pondered กว่า ความหมายเบื้องหลังคำพูดของเขา "Moxi คุณบ้าที่ฉันอยู่""บ้า" เขา scoffed "ทำไมฉันจะ คุณป้องกันฉัน เสียสละชีวิตปกป้องฉัน และดักความทุกข์ยากของฉันสำหรับฉัน ฉันไม่สามารถขอบคุณ วิธีการที่ฉันจะกล้าจะบ้าที่คุณ"ฉันเปิดปากของฉันจะบอกว่า ฉันไม่รู้ทำไมเขาโกรธ แล้ว ไปโผล่ที่ด้านหน้าของเขาที่เขาคำ และกระทำได้ไม่เป็นแถว แต่ผมเห็นความโกรธ scowling ระหว่างคิ้วของเขา หุบ และกลืนกินลง ความรู้สึกร้องเพิ่มขึ้นสูงกว่าเห็นฉันมอง aggrieved และหมอกตา ใบหน้าของเขาแข็งเป็น เขา rigidly กล่าวว่า "คุณจะไม่สามารถร้องไห้"ผมเก็บไว้มองที่เขา ด้วยตาแฉะเหล่าเดียวกันเส้นเลือดบนหน้าผากของเขา twitched ในสุด เขาให้ออกด้วย[หนัก "ไม่ทราบ" ตาของเขานุ่มนวล และเขาโรคกลัวหัวของฉัน แล้วให้ฉันรอยยิ้มหมดหนทาง "ได้จริง ๆ หนึ่งที่ผิด" แทบจะในทันที นิพจน์ของเขามืดอีกครั้ง "ทำไมถึงมีกลิ่นอายของความมืดในตัวคุณรับแข็งแกร่งมาก? "ฉันซ่อนหน้าเจื่อน "เพราะฉันคิดว่า เร็ว ๆ นี้จะที่นี่ ฉันได้รับเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ต้นคอของฉันเล็กน้อยเผาขณะที่ฉันก้าวเข้าไปในนรก ของทั้งสามแมวน้ำ Yanwang ให้ฉันหนึ่งได้หายไป นั่นหมายความว่าหนึ่งในสามของชีวิต Moxi สัญญากับฉันก็มาถึงจุดสิ้นสุด. หลังจากที่กลับไปนรก, ฉันไม่ชอบเดินคนเดียวตาม Wangchuan อีกต่อไป อะไรคือจุดที่เมื่อฉันจะเป็นด้วยตัวเองหรือไม่? ในแต่ละวันผมพิงหินในขณะที่รอ Moxi จะมาอีกครั้งผ่านประตูของวิญญาณเพื่อที่ฉันจะปล่อยให้กับเขาเพื่อแผ่นดิน. เวลามีแนวโน้มที่จะบินไปในนรก มันเกิดขึ้นกับผมว่าสี่สิบปีที่ผ่านมาโดยอยู่บนโลกเมื่อผมมีโอกาสได้พบกับคนที่ผมถือว่าค่อนข้างใกล้ชิดอีกครั้ง. ฉันยิ้มไปที่เขา เขาก็จำได้ฉันและตะลึงสำหรับบางเวลา เขาใช้เวลามากในขณะที่ตัวเองจำ "คุณ?" "นายจะได้รับในขณะที่ คุณยังไม่ได้อายุ at all. " เขาเอาแจ้งให้ทราบล่วงหน้าของเล็ก ๆ น้อย ๆ ล้อเล่นของฉันและขมวดคิ้ว "ทำไมคุณยังไม่ได้จุติ?" "ผมกำลังรอให้ใครบางคน." ฉันกล่าวว่าสิ่งที่ผมพูดมากลวก แต่มันเอาเขาด้วยความประหลาดใจ เขาถอนหายใจหลังจากระยะเวลาของความเงียบ: "มันคือฉันที่เกิดขึ้นกับคุณทั้งสองจะเป็นโลกที่แตกต่าง ... " ฉันโบกมือของฉันและเป็นเรื่องที่จะบอกว่ามันได้รับทั้งหมดการทำงานของโชคชะตาเมื่อเขาเดินขึ้นไปบน: "คุณได้ใช้เวลา ทั้งชีวิตของคุณรออยู่ในนรกสำหรับเขาขณะที่เขาใช้เวลาไว้ทุกข์ชีวิตของเขาทั้งหมดสำหรับคุณบนโลก ผมผิดที่จะมีการปล้นสองของคุณความสุขของคุณ "เขาหยุดราวกับว่าเขากำลังคิดอะไรบางอย่างแล้วประกาศมั่น:". สิ่งที่จะไปรอบ ๆ มารอบ ๆ ตั้งแต่ผมเป็นหนี้คุณสองคนในชีวิตนี้ผมโดยไม่ต้องล้มเหลวตอบแทนคุณในครั้งต่อไป. " " ไม่จำเป็นต้องเป็นจริงๆ "ผมบอกเขาอย่างรวดเร็ว "นี่คือระหว่าง Moxi และฉันและเราจะไม่ต้องการลากบุคคลภายนอกเข้าไปในมัน." เขากระพือแขนของเขาส่ายหัว sighingly และเดินในทางของเขา. ผมเชื่อว่ามันเป็นหลีกเลี่ยงไม่ได้สำหรับผู้ที่อาศัยอยู่นานเกินไปที่จะมี นิสัยที่ไม่ดีของการใช้มุมมองของตัวเองและพยายามเก็งกำไรหรือตรวจสอบความคิดของคนอื่น. ไม่ว่าวิธีการที่ประสบความสำเร็จเขาก็เป็นนักบวชในชีวิตนี้หนึ่งชามซุปเก่าเม้งซึ่งเป็นหนึ่งในขั้นตอนข้ามสะพาน Naihe และหนึ่งกระโดดลง กลับชาติมาเกิดกันอย่างสมบูรณ์จะเช็ดดำรงอยู่ในอดีตของเขาสะอาด. ชีวิตต่อไปจะไม่ทำขึ้นสำหรับความผิดพลาดที่ผ่านมา. หลังจากที่อิมพีเรียลนายจุติผมสงสัยว่าอาจจะ Moxi ก็ยังมาถึงนรก ในแต่ละวันผมจ้องเข้าไปใน Wangchuan และดูแลเป็นอย่างดีกับตัวเองจนผมสะอาดเพื่อที่ฉันเกือบจะดูเหมือนออกจากสถานที่ในนรกน่าเบื่อ ในเวลาว่างของฉันฉันนั่งหินที่จะเรียนรู้วิธีการที่มนุษย์ ' ผมหยิบขึ้นมาติดและตรวจสอบวงการบางบนพื้นดินกระซิบ: ". Moxi ลงมาอย่างรวดเร็วลงมาอย่างรวดเร็ว" ความจริงใจของฉันในที่สุดก็คงจะย้ายชั้นฟ้าทั้งหลาย วันนั้นฉันเสร็จการแต่งกายของตัวเองและหลงท่าบนหินผมเห็น Moxi กระทืบ amaryllises ตามบ่อน้ำพุเหลืองในขณะที่เขาทำทางของเขาให้ฉันมองค่อนข้างโกรธ. โอ้เขาโกรธสิทธิทั้งหมด. ฉันก็ยังคงค่อนข้าง สับสนตามเวลาที่ลูกของเปลวไฟไหม้ตีเท้าของฉัน ตกใจฉันได้อย่างรวดเร็วกระโดดหนีไปหลบมัน. อิมพ์รอบและสุราที่ได้รับการเฝ้าดูการวิ่งออกไปทันทีที่สายตาของไฟ. ไม่ทราบว่าสิ่งที่เกิดขึ้นผมมองไป Moxi เขากำลังมองหาเช่นเดียวกับที่เขาทำครั้งแรกที่ผมเห็นเขา. - ปรากฏตัวของเขาที่เคยสวรรค์แต่สิ่งมีชีวิตบนสวรรค์นี้ที่ควันโดยไม่มีเหตุผลและมันก็ให้ฉันค่อนข้างสับสนได้. ผมรู้สึกว่าได้รับบาดเจ็บเพียงเล็กน้อย ผมรอให้ยาวสำหรับเขาที่จะมา เราต้องการพบเท่านั้นและไม่ได้แม้กระทั่งกล่าวว่าสิ่งที่เขามีอยู่แล้วก่อนที่จะเริ่มต้นที่จะโจมตีผม ผมได้รับบาดเจ็บจริงๆโดยนี้! เขาใกล้จะมาถึงข้อมือของฉัน ฉันได้รับการคุ้มครองพอร์ทัลสำคัญของฉันและหลบไปด้านข้างแทบจะหลีกเลี่ยงคลัทช์ของเขา. เขาเย้ยหยัน "เพื่อให้คุณได้เรียนรู้วิธีการหลบและวิธีการที่จะกลัวในขณะนี้ ทำไมคุณไม่ให้ฉันจับคุณ? ทำไมคุณไม่ให้ฉันเผาคุณ? มีคุณตระหนักว่าชีวิตของคุณไม่ได้มาอย่างง่ายดายและตอนนี้คุณไม่สามารถแบกจะสูญเสียมัน? " ผมครุ่นคิดมากกว่าหมายที่อยู่เบื้องหลังคำพูดของเขา "Moxi, คุณบ้าที่ผม?" "บ้า?" เขาเย้ยหยัน "ทำไมฉันจะเป็นอย่างไร คุณได้รับการคุ้มครองฉันเสียสละชีวิตของคุณจะปกป้องฉันและดักความทุกข์ยากของฉันสำหรับฉัน ฉันไม่สามารถขอบคุณเพียงพอวิธีการที่ฉันจะกล้าที่จะบ้าที่คุณ? " ฉันเปิดปากของฉันจะบอกว่าผมไม่ทราบว่าทำไมเขาโกรธมากและจากนั้นจะกระตุ้นที่ซุ้มของเขาว่าคำพูดและการกระทำของเขาไม่สาย ขึ้น. แต่เห็นหน้าบึ้งโกรธระหว่างคิ้วของเขาผมหุบปากแล้วกลืนมันลงความรู้สึกของความคับข้องใจที่เพิ่มขึ้นสูงกว่า. เห็นดูโศกเศร้าของฉันและตาหมอกใบหน้าของเขาในขณะที่เขาแข็งอย่างเหนียวแน่นกล่าวว่า "คุณไม่ได้รับอนุญาตจะร้องไห้." ผมเก็บไว้มองที่เขาด้วยนัยน์ตาผู้เดียว. เส้นเลือดบนหน้าผากของเขากระตุก ในท้ายที่สุดเขาให้ออกถอนหายใจหนัก "ไม่เป็นไร." ดวงตาของเขาปรับตัวลดลงและจากนั้นเขาตบหัวของฉันและให้ฉันทำอะไรไม่ถูกรอยยิ้ม "ผมเป็นจริงๆหนึ่งในความผิด." เกือบจะทันทีการแสดงออกของเขามืดอีกครั้ง "ทำไมมีกลิ่นของความมืดในคุณอากาศแข็งแกร่งมาก?" ฉันซ่อนใบหน้าของฉันเจื่อน "ตั้งแต่ผมคิดว่าคุณเร็ว ๆ นี้จะอยู่ที่นี่ผมเคยเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ต้นคอของฉันไหม้เล็กน้อยตอนที่ฉันก้าวเข้าไปในนรก ทั้งสามสัญลักษณ์ yanwang ให้ฉันหนึ่งหายตัวไป ซึ่งหมายความว่าหนึ่งในสามของชีวิต Moxi สัญญาได้สิ้นสุดลงแล้วหลังจากกลับไปนรก , ฉันไม่ชอบเดินคนเดียว ตาม wangchuan อีกต่อไป อะไรคือจุดที่ผมจะอยู่คนเดียวได้ยังไง แต่ละวัน ฉันพิงกับก้อนหิน ในขณะที่รอ Moxi มาอีกครั้งผ่านประตูของการเกิดใหม่ เพื่อที่ผมจะได้ออกกับเขาสู่โลกเวลามีแนวโน้มที่จะบินในยมโลก มันเกิดขึ้นกับฉันว่าสี่ทศวรรษที่ผ่านมาโดยบนโลก เมื่อผมบังเอิญเจอคนที่ผมถือว่าค่อนข้างเป็นคนรู้จักอีกฉันยิ้มจนเห็นฟันเขา เขาก็จำผมได้ และก็อึ้งสักพัก เขาใช้เวลาสักพักเพื่อฟื้นความจำเอง " คุณ "" หลวงพ่อ มันก็สักพักแล้วนะ คุณยังไม่แก่ลงเลย "เขาสังเกตุเห็นมาบ้าง ยั่วเย้า และขมวดคิ้ว . " ทำไมคุณถึงไม่เกิด ? "" ผมกำลังรอใครบางคนอยู่ .ผมพูดในสิ่งที่ผมกล่าวมากนะ แต่มันเอาเขาแปลกใจ เขาถอนหายใจ หลังจากช่วงเวลาแห่งความเงียบ : " ชั้นเองที่ทำให้คุณทั้งสองต้องแยกจากกัน . . . . . . . โลก "ฉันโบกมือมือของฉันและกำลังจะบอกว่า มันเป็นฝีมือของโชคชะตา เมื่อเขาไป : " คุณได้ใช้เวลาทั้งชีวิตอยู่ในนรกสำหรับเขาในขณะที่เขาใช้เวลาทั้งหมดในชีวิตของเขาไว้ทุกข์ให้คุณบนโลก ผมผิดไปแล้วจะปล้นเธอสองคนของความสุขของคุณ . " เขาหยุดไป เหมือนกับว่าเขากำลังคิดอะไรบางอย่าง แล้ว ยืนยันอย่างหนักแน่นว่า " ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว เพราะฉันเป็นหนี้คุณสองคนในชีวิตนี้ผมจะไม่ตอบแทนคุณในอีก ." ไม่ต้อง จริงๆ แล้ว " ผมรีบบอกกับเขา " นี้คือระหว่าง Moxi และฉัน และเราก็ไม่อยากลากคนนอกเข้ามา "เขาเหินแขนของเขา ส่ายหัว sighingly และไปตามทางของเขาผมเชื่อว่ามันเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้สำหรับคนที่อยู่มานานเกินไป มีนิสัยของการใช้มุมมองของตัวเองและพยายามคาดเดาหรือกำหนดจิตของผู้อื่นไม่ว่าวิธีการที่ประสบความสำเร็จ เขาเป็นนักบวชในชีวิตนี้ เก่า เมิงเป็นซุปชาม ก้าวข้าม naihe สะพานและหนึ่งกระโดดลงกลับชาติมาเกิดก็จะสมบูรณ์เช็ดอดีตชาติของเขาสะอาดชาติหน้าจะไม่ชดเชยความผิดพลาดล่าสุด ของหลังจากที่จักรพรรดิหลวงพ่อเกิด ฉันสงสัยว่าถ้าบางที Moxi ก็จะไปนรก แต่ละวัน ฉันจ้องมองเข้าไปใน wangchuan ดูแลตัวเองและจนสะอาดแล้ว ผมเกือบจะออกจากสถานที่ในยมโลก น่าเบื่อ ในเวลาว่างของฉัน ฉันนั่งหินเพื่อเรียนรู้ของมนุษย์ด้วยวิธี ฉันหยิบไม้และตรวจสอบบางวงกลมบนพื้นดิน กระซิบ : " Moxi , มาเร็ว มาเร็ว "ความจริงใจของฉันต้องย้ายไปในที่สุดสวรรค์ วันนั้นที่ผมเสร็จสิ้นการแต่งตัวและหลงท่าบนหิน ผมเห็น Moxi stomping บน amaryllises พร้อมสปริงสีเหลืองที่เขาทำทางของเขาให้ฉันดูค่อนข้างโกรธโอ้ เขาโกรธก็ได้ผมยังค่อนข้างสับสน โดยเวลาที่ลูกของเปลวไฟ searing ตีเท้าของฉัน ตกใจ ผมรีบกระโดดหนีหลบมันได้รอบอิมพ์และวิญญาณที่ได้รับชมวิ่งออกไปทันที เมื่อเห็นไฟไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ฉันมองไปที่ Moxi . เขามองดูเหมือนเขานี่เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นเขา และพระองค์ได้สวรรค์แต่สิ่งมีชีวิตนี้ สวรรค์ก็ควันออกหู ไม่มีเหตุผล และมันทำให้ฉันค่อนข้าง befuddlement .ผมรู้สึกเล็ก ๆน้อย ๆเสียใจ ฉันรอคุณมานาน เขามา เราเพิ่งจะเจอกัน และไม่ได้กล่าวอะไร ก่อนที่เขาจะเริ่มโจมตีผม ผมเจ็บจริงๆ ด้วย !เขาอยู่ใกล้ และถึงข้อมือ ฉันปกป้องพอร์ทัลสําคัญของฉันและ ducked ข้างๆแทบหลีกเลี่ยงคลัชของเขาเขาไม่เชื่อ " เพื่อให้คุณได้เรียนรู้วิธีที่จะหลบแล้วต้องกลัวแล้ว ทำไมคุณไม่ปล่อยให้ฉันจับแกได้ ? ทำไมคุณไม่ปล่อยให้ฉันเผาคุณ คุณตระหนักว่าชีวิตของคุณไม่ได้มาง่ายๆ และตอนนี้ คุณไม่สามารถทนที่จะสูญเสียมัน "ฉัน pondered เหนือความหมายของคำพูดของเขา " Moxi , คุณกำลังโกรธฉันอยู่เหรอ ? "" โกรธเหรอ ? " เขาเย้ยหยัน . " ทำไมฉันต้อง ? เธอปกป้องฉันเสียสละชีวิตเพื่อป้องกัน และสกัดกั้นความทุกข์ยากของฉันสำหรับฉัน ฉันไม่สามารถขอบคุณเพียงพอ ฉันจะกล้าโกรธคุณได้ยังไง ? "ฉันอ้าปากจะพูด ข้าไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงโกรธ แล้วมาโผล่ที่ซุ้มของเขาที่คำพูดและการกระทำ ไม่เข้าแถว แต่เห็นโกรธหน้าบึ้งระหว่างคิ้วของเขา ฉันหุบปากและกลืนมันลงไป ความรู้สึกไม่พอใจที่เพิ่มขึ้นสูงกว่าเห็นหน้าอกหน้าใจมองหมอกและดวงตา ใบหน้าแข็งกระด้างอย่างเขาเข้มงวด , กล่าวว่า , " คุณไม่ได้รับอนุญาตให้ร้องไห้ .ฉันจ้องเขาด้วยดวงตาใสเหมือนกันเส้นเลือดบนหน้าผากของเขากระตุก สุดท้ายแล้ว เขาถอนหายใจหนัก " ไม่เป็นไร . . . " ดวงตาของเขาลดลงและเขาตบหัวฉัน และทำให้ฉันยิ้มได้จริงๆ " ฉันเป็นคนผิด " เกือบจะทันที สีหน้าของเขามืดอีกครั้ง " ทำไมมีกลิ่นของดาร์