To master alchemists, NOT using the

To master alchemists, NOT using the Pill Blacklist made it that much more of a deterrence. After all, after the second usage, its effectiveness vanished.

The names of everyone on the one hundred years Pill Blacklist were branded onto the medallion. After becoming a master alchemist, Meng Hao earned the right to use the power of the medallion, but of course, was also required to respect the arrangement. Currently, there were thirteen people who had been Pill Blacklisted; for one hundred years, no master alchemist, Meng Hao included, would concoct pills for these thirteen people.

He looked at the Pill Blacklist medallion for a moment longer, then put it away. After a moment’s thought, he retrieved a jade slip and branded it with some information. Then he ignited it; in the blink of an eye, it disappeared.

Not much time passed before he heard a voice from outside the Immortal’s cave. He lifted a finger, and the door to the Immortal’s Cave opened. A pretty girl entered who appeared to be about eighteen or nineteen years old. As soon as she entered the Immortal’s Cave, her nose wrinkled as if she were gagging on the odor of the exploded pill furnace.

“Alchemist Fang,” she said, smiling, “I was feeling a bit confused yesterday. I was wondering why so many days had passed since you asked me for a replacement furnace….” She produced a brand new pill furnace from her bag of holding and handed it over to Meng Hao with a smile.

The girl’s name was Lin Rui, and she was in charge of daily affairs for master alchemists. Her Cultivation base was not very high, but according to the rumors, one of her Clan members was a Violet Furnace Lord. Furthermore, she had a pleasing personality. Therefore, many of the master alchemists had taken a liking to her. Over time, she came to take care of whatever the various master alchemists needed.

For example, during the past two months, she had delivered pill furnaces to Meng Hao on forty six different occasions. Today would be the forty seventh.

Feeling slightly embarrassed, Meng Hao cleared his throat. He accepted the pill furnace, along with a jade slip that she handed over. Now that he was a master alchemist, he didn’t actually have to pay up front for pill furnaces, medicinal pills, pill formulas. The Sect would provide them willingly. However, that didn’t mean that they were free. They could be acquired on credit. But eventually, he had to provide compensation in the form of medicinal pills.

“How much do I owe?” he asked, looking at the jade slip with a frown.

“Including today, you owe 6,757 Qi Condensation Pills to the Sect.” She winked at him, and covered her mouth as she laughed. Then she continued on in a conciliatory tone: “It’s not a big deal. You actually don’t owe very much. The most I’ve seen someone owe is 1,730,000. That much… would probably require a lifetime of pill concocting to pay back….”

Hearing the enormous number caused Meng Hao to stare in shock. Then he smiled wryly, shook his head, and sighed. He took out his own jade slip and inscribed the information on it, then handed the original back to the girl.

“Alchemist Fang, just keep working hard. Um… the most recent Pill Delivery Day has already passed. Do you think you could provide a bit more than the quota? If you do, it will make it easier to make an explanation.” Lin Rui’s smile was like a flower. It was little wonder the master alchemists all liked her. Of course, Meng Hao was the youngest master alchemist by far, so every time she came here she would find opportunities to make fun of him a little. She seemed to love it when Fang Mu blushed with embarrassment.

Meng Hao sighed, then picked up one of the pill bottles. Inside were five Qi Condensation Pills. He handed them to the girl. It was his first time turning over pills toward his quota.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การ alchemists หลัก การใช้ยาบัญชีดำทำให้มันเพิ่มเติมของที่ผ่าน หลังจากการใช้งานสอง ประสิทธิผลของศาสดาชื่อของทุกคนในหนึ่งร้อยปีบัญชีดำยาถูกตราลงบนเหรียญ หลังจากกลาย เป็นกลหลัก เมงเฮาได้รับสิทธิในการใช้พลังงานของเหรียญ แต่แน่นอน ก็ต้องเคารพการจัด ในปัจจุบัน มีสิบสามคนที่ได้รับการขึ้นบัญชีดำยา หนึ่งร้อยปี ไม่กลหลัก เมงเฮารวม จะกุเรื่องยาสำหรับทุกคนที่สิบสามเขาดูบัญชีดำยาเหรียญช่วงยาว จาก นั้นใส่มันออกไป หลังจากทันทีคิด เขาเรียกใบหยก และแบรนด์กับข้อมูลบางอย่าง แล้ว เขาติดไฟมัน ในพริบตา มันหายไปเวลาไม่มากผ่านไปก่อนที่เขาได้ยินเสียงจากภายนอกถ้ำของอมตะ เขายกนิ้ว และเปิดประตูสู่ถ้ำของอมตะ สาวสวยใส่ที่ดูเหมือนจะประมาณสิบแปด หรือเก้าปี ทันทีที่เธอเข้าถ้ำของอมตะ จมูกของเธอรอยย่นเป็นถ้าเธอถูกสีชมพูกลิ่นของเตากระจายยา"กลฝาง เธอกล่าวว่า รอยยิ้ม "ฉันรู้สึกสับสนเล็กน้อยวันนี้ ผมสงสัยว่า ทำไมหลายวันเลยเนื่องจากคุณถามผมสำหรับเตาแทน..." เธอผลิตเตาไฟยาใหม่จากกระเป๋าของเธอของโฮลดิ้ง และส่งมอบให้กับเมงเฮา ด้วยรอยยิ้มของหญิงสาวชื่อหลินรุ่ย และเธอดูแลกิจการประจำวันสำหรับ alchemists หลัก ฐานการเพาะปลูกของเธอไม่ได้สูงมาก แต่ตามข่าวลือ หนึ่งในสมาชิกของเธอเป็นพระเจ้าเตาเป็นสีม่วง นอกจากนี้ เธอมีบุคลิกที่ชื่นชอบ ดังนั้น หลายของ alchemists หลักได้นำหมายตาเธอ เธอกลับมาดูแลสิ่งที่ต่าง ๆ หลัก alchemists จำเป็นเช่น ในช่วงสองเดือนที่ผ่านมา เธอได้ส่งเตาเผายาให้เฮาเมงในโอกาสแตกต่างกันสี่สิบหก วันนี้จะสี่สิบเจ็ดความรู้สึกอายเล็กน้อย เมงเฮาล้างคอของเขา เขายอมรับเตาเผายา พร้อมกับใบหยกที่เธอมอบ ขณะที่เขาก็เป็นกลหลัก เขาไม่ได้จริงต้องจ่ายหน้าสำหรับเตาเผายา ยาสมุนไพร สูตรยา นิกายนี้จะให้พวกเขาด้วยความเต็มใจ อย่างไรก็ตาม ที่ไม่ได้หมายความ ว่า พวกเขาได้ฟรี เขาอาจได้มาจากเครดิต แต่ในที่สุด มีการให้ค่าตอบแทนในรูปของยาสมุนไพร"เท่าไหร่ไม่รู้" เขาถาม มองที่ใบหยกกับหน้านิ่ว"รวมถึงวันนี้ คุณค้างชำระยาควบแน่นฉี 6,757 นิกาย" เธอ winked ที่เขา และครอบคลุมปากของเธอ ตามที่เธอหัวเราะ แล้วเธอยังคงอยู่ในโทนสี conciliatory: "มันไม่ใหญ่ คุณจริง ๆ อย่าเป็นหนี้มากขึ้น มากที่สุดที่ผมเคยเห็นคนเป็นหนี้คือ 1,730,000 มากว่า...คงจะต้องมีอายุการใช้งานของปิติยาจ่าย... "ได้ยินมหาศาลเลขเกิดเมงเฮาจ้องในช็อต แล้วเขายิ้ม wryly ส่ายหัว และถอนหายใจ เขาเอาออกเองใบหยก และจารึกข้อมูลที่มัน แล้วส่งต้นฉบับกลับไปสาว"กลฝาง เพียงแค่ทำงานหนัก อืมม...วันส่งยาล่าสุดได้ผ่านไปแล้ว คุณคิดว่า คุณสามารถให้กว่าโควต้าหรือไม่ ถ้าคุณทำ มันจะทำให้มันง่ายที่จะให้คำอธิบาย" Lin Rui ยิ้มเป็นเหมือนดอกไม้ สงสัยเล็กน้อย alchemists หลักที่ทั้งใจเธอได้ แน่นอน เมงเฮาเป็นกลหลักที่อายุน้อยที่สุดโดยไกล ดังนั้นทุกครั้งที่เธอมาที่นี่ เธอจะพบกับความสนุกของเขาเล็กน้อย เธอดูเหมือนจะรักมันเมื่อ Mu ฝางขวยเขินกับความลำบากใจเมงเฮาถอนหายใจ แล้วหยิบขวดยาอย่างใดอย่างหนึ่ง ภายในมียาควบแน่นฉีห้า เขามอบพวกเขาให้หญิงสาว มันเป็นครั้งแรกของเขาพลิกคว่ำยาต่อโควต้าของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่จะโทเล่นแร่แปรธาตุไม่ได้ใช้ยาบัญชีดำทำให้มันที่มากขึ้นของการป้องปราม หลังจากที่ทุกคนหลังจากการใช้งานที่สองประสิทธิภาพของมันหายไป. ชื่อของทุกคนในหนึ่งร้อยปียา Blacklist ถูกตีตราลงบนเหรียญ หลังจากที่กลายเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุ Master, เม้งเฮาได้รับสิทธิในการใช้อำนาจของเหรียญ แต่แน่นอนก็ต้องให้ความเคารพการจัดเรียง ปัจจุบันมีสิบสามคนที่ได้รับการขึ้นบัญชีดำยา; หนึ่งร้อยปีที่ไม่มีนักเล่นแร่แปรธาตุ Master, เม้ง Hao รวมจะกุเรื่องยาเหล่านี้สิบสามคน. เขามองไปที่เหรียญยา Blacklist สำหรับช่วงเวลาอีกต่อไปแล้วนำมันออกไป หลังจากที่คิดว่าช่วงเวลาที่เขาดึงใบหยกและตรากับข้อมูลบางอย่าง จากนั้นเขาก็จุดประกายความมัน ในพริบตาก็หายไป. เวลาไม่มากที่ผ่านมาก่อนที่เขาได้ยินเสียงจากภายนอกถ้ำอมตะของ เขายกนิ้วและประตูไปสู่ถ้ำอมตะเปิด สาวสวยที่เข้ามาดูเหมือนจะอายุประมาณสิบแปดหรือสิบเก้าปี ทันทีที่เธอเดินเข้าไปในถ้ำเป็นอมตะของจมูกของเธอเหี่ยวย่นราวกับว่าเธอถูก gagging ในกลิ่นของเตาเผายาระเบิด. "เล่นแร่แปรธาตุฝาง" เธอกล่าวยิ้ม "ผมรู้สึกสับสนเล็กน้อยเมื่อวานนี้ ผมสงสัยว่าทำไมหลายวันที่ผ่านมานับตั้งแต่ที่คุณถามผมสำหรับเตาแทน ... . "เธอหยิบแบรนด์เตายาใหม่จากกระเป๋าถือของเธอและส่งมันไปยังเม้งเฮาด้วยรอยยิ้ม. ชื่อของหญิงสาวที่เป็นหลิน Rui, และเธออยู่ในความดูแลของกิจการรายวันสำหรับนักเล่นแร่แปรธาตุต้นแบบ ฐานการเพาะปลูกของเธอไม่ได้สูงมาก แต่ตามข่าวลือที่เป็นหนึ่งในสมาชิกตระกูลของเธอเป็นสีม่วงเตาพระเจ้า นอกจากนี้เธอมีบุคลิกที่ชื่นชอบ ดังนั้นหลายเล่นแร่แปรธาตุต้นแบบที่ได้รับความชื่นชอบให้กับเธอ เมื่อเวลาผ่านไปเธอมาในการดูแลของสิ่งที่นักเล่นแร่แปรธาตุต้นแบบต่างๆที่จำเป็น. ยกตัวอย่างเช่นในช่วงที่ผ่านมาสองเดือนเธอได้ส่งเตาเผายาเพื่อเม้งเฮาบนสี่หมื่นหกโอกาสที่แตกต่างกัน วันนี้จะเป็น 47. รู้สึกอายเล็กน้อยเม้งเฮาล้างลำคอของเขา เขายอมรับเตายาพร้อมกับใบหยกว่าเธอส่งมอบ ตอนนี้เขาเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุต้นแบบเขาไม่ได้จริงจะต้องจ่ายขึ้นด้านหน้าสำหรับเตาเผายายาสมุนไพรสูตรยา นิกายจะให้พวกเขาด้วยความเต็มใจ แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าพวกเขาเป็นอิสระ พวกเขาอาจจะได้รับเกี่ยวกับบัตรเครดิต แต่ในที่สุดเขาก็จะให้ผลตอบแทนในรูปของยาสมุนไพร. "เท่าไหร่ฉันเป็นหนี้?" เขาถามมองที่ใบหยกกับขมวด. "รวมทั้งในวันนี้คุณเป็นหนี้ 6,757 ยาฉีควบแน่นนิกาย." เธอขยิบตาให้เขาและปกคลุมปากของเธอขณะที่เธอหัวเราะ จากนั้นเธอก็ยังคงอยู่ในน้ำเสียงประนีประนอม: "มันไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่ จริงๆแล้วคุณไม่ได้เป็นหนี้มาก มากที่สุดที่ผมเคยเห็นคนเป็นหนี้เป็น 1,730,000 ที่มาก ... อาจจะต้องใช้ชีวิตของยาห้าวหาญที่จะจ่ายกลับ ... . " ได้ยินจำนวนมหาศาลที่เกิดเม้งเฮาจ้องมองด้วยความตกใจ แล้วเขาก็ยิ้มถึงคราวส่ายหัวและถอนหายใจ เขาก็เอาใบหยกของเขาเองและจารึกไว้ข้อมูลเกี่ยวกับมันแล้วส่งต้นฉบับกลับไปยังหญิงสาว. "เล่นแร่แปรธาตุฝางเพียงให้ทำงานอย่างหนัก อืม ... วันจัดส่งยาล่าสุดได้ผ่านไปแล้ว คุณคิดว่าคุณสามารถให้น้อยกว่าโควต้า? ถ้าคุณทำมันจะทำให้มันง่ายที่จะทำให้คำอธิบาย. "รอยยิ้มหลิน Rui เป็นเหมือนดอกไม้ มันก็น่าแปลกใจนักเล่นแร่แปรธาตุต้นแบบทั้งหมดชอบเธอ แน่นอนเม้งเฮาเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุต้นแบบที่อายุน้อยที่สุดโดยไกลดังนั้นทุกครั้งที่เธอมาที่นี่เธอจะหาโอกาสที่จะทำให้ความสนุกของเขาเล็ก ๆ น้อย ๆ เธอดูเหมือนจะรักมันเมื่อฝางหมู่เขินด้วยความลำบากใจ. เม้งเฮาถอนหายใจแล้วหยิบขึ้นมาหนึ่งขวดยา ภายในห้ายาฉีควบแน่น เขาส่งพวกเขาไปยังหญิงสาว มันเป็นครั้งแรกของเขาพลิกยาโควต้าของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปริญญาโท นักเล่นแร่แปรธาตุ ไม่ใช่ใช้ยาบัญชีดำทำให้ที่มากขึ้นของการป้องปราม . หลังจากทั้งหมด หลังจากการใช้งานที่สอง ประสิทธิภาพของมันก็หายไปชื่อทุกคนในหนึ่งร้อยปี 2007 คือยาตราลงบนเหรียญ หลังจากเป็นอาจารย์นักเล่นแร่แปรธาตุ เมิ่งฮ่าวที่ได้รับสิทธิในการใช้พลังของเหรียญ แต่ก็ยังต้องเคารพข้อตกลง ขณะนี้มี 13 คน ที่ได้รับยาบัญชีดำ ; สำหรับหนึ่งร้อยปี ไม่มีอาจารย์นักเล่นแร่แปรธาตุ เมิ่งฮ่าวรวมจะเสกสรรยาสำหรับคนสิบสามคนเหล่านี้เขามองดูเหรียญบัญชีดำยาสักครู่อีกต่อไป แล้ววางมันลง หลังจากคิดอยู่ชั่วขณะ เขาเรียกหยกลื่นและตราสินค้ากับข้อมูลบางอย่าง เขายอมรับมัน ชั่วพริบตาก็หายไปไม่ค่อยมีเวลาผ่านไปก่อนที่เขาจะได้ยินเสียงจากข้างนอกถ้ำของอมตะ เขายกปลายนิ้ว ประตูที่เป็นอมตะ ถ้ำเปิด สาวสวยเข้ามาที่ปรากฏจะประมาณ 18 ปีหรืออายุเก่า ทันทีที่เธอเข้าไปในถ้ำของอมตะ จมูกย่น เหมือนว่าเธอกำลังยั่วยวนในกลิ่นของระเบิดเม็ดเตา" ฟาง ~ " เธอพูดยิ้มๆ " ผมรู้สึกสับสนนิดหน่อยเมื่อวาน ผมสงสัยว่าทำไมหลายวันที่ผ่านมาตั้งแต่คุณขอให้ฉันแทน . . . . . . . " เธอผลิตเตาใหม่เตาหลอมจากถุงยาถือของเธอ และมอบหมายให้ เมิ่งฮ่าวด้วยรอยยิ้มชื่อของผู้หญิงหลินรุ่ย และเธอเป็นผู้รับผิดชอบกิจการทุกวัน สำหรับปริญญาโท นักเล่นแร่แปรธาตุ ฐานการเพาะปลูกของเธอก็ไม่ได้สูงมาก แต่ตามข่าวลือ หนึ่งในสมาชิกของตระกูลของเธอเป็นเตาม่วง " นอกจากนี้เธอมีบุคลิกภาพที่ดี ดังนั้นหลายของอาจารย์นักเล่นแร่แปรธาตุได้ชอบเธอ ตลอดเวลา เธอมาเพื่อดูแลสิ่งต่าง ๆ มาสเตอร์ นักเล่นแร่แปลธาตุที่จำเป็นตัวอย่างเช่น ในช่วงสองเดือนที่ผ่านมา เธอได้มอบยาเตาเม็งเฮาสี่สิบหกในโอกาสต่าง ๆ วันนี้จะเป็นสี่สิบเจ็ดความรู้สึกอาย เมิ่งฮ่าวล้างลำคอของเขา เขายอมรับยาเตา พร้อมกับใบที่เธอมอบหยก . ตอนนี้เขาเป็นเจ้านายทำให้เขาไม่ต้องจ่ายขึ้นหน้าให้ เม็ดหลอมยา ยา ยา สูตร พรรคจะให้พวกเขาอย่างเต็มใจ แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าพวกเขากำลังฟรี พวกเขาอาจจะได้รับสินเชื่อ แต่ในที่สุด เขาก็ต้องให้ชดเชยในรูปแบบของเม็ดยา" เท่าไหร่ครับ " เขาถาม มองหยกลื่นด้วยความบึ้งตึง" รวมถึงวันนี้ คุณเป็นหนี้ 1 ฉีการควบแน่น pills นิกาย . " เธอขยิบตาให้เขา และคลุมปากของเธอขณะที่เธอหัวเราะ เธอยังคงอยู่ในโทนผูกไมตรี : " มันไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่ จริงๆแล้วคุณไม่ได้เป็นหนี้มาก มากที่สุดที่ฉันได้เห็นคนเป็นหนี้ คือ 1730000 . มากขนาดนั้น . . . . . . . อาจจะต้องใช้ยาตลอดชีวิต 5 คืน . . . . . . . "จำนวนมหาศาล ทำให้เมิ่งเฮ่าฟังมองตกใจ แล้วเขาก็ยิ้มอย่างบิดเบี้ยวส่ายศีรษะของเขา , และก็ถอนหายใจ เขาเอาใบหยกของเขาเองและศึกษาข้อมูล ก็ส่งต้นฉบับไปให้หญิงสาว" ฟาง นักเล่นแร่แปรธาตุก็ทำงานหนักต่อไป อืม . . . . . . . ล่าสุดยาจัดส่งวันผ่านไปแล้ว คุณคิดว่าคุณสามารถเป็นบิตมากกว่าโควต้า ? หากคุณจะทำให้มันง่ายขึ้นเพื่อให้คำอธิบาย . . . " หลินรุ่ยยิ้มเหมือนกับดอกไม้ มันน่าแปลกใจที่อาจารย์นักเล่นแร่แปรธาตุทุกคนชอบเธอ แน่นอน เมิ่งฮ่าวเป็นคนสุดท้อง อาจารย์นักเล่นแร่แปรธาตุโดยไกล ดังนั้น ทุกครั้งที่เธอมาที่นี่ เธอจะหาโอกาสแกล้งเขานิดหน่อย ดูเหมือนเธอจะชอบมัน เมื่อฟางมูหน้าแดงด้วยความอับอายเมิ่งเฮ่าถอนหายใจ แล้วหยิบยาขวดหนึ่ง . ภายในห้าฉี หยดน้ำยา เขายื่นให้หญิงสาว มันเป็นครั้งแรกที่เขาเปลี่ยนไป ยาต่อโควต้าของเขา