Todo comenzó en una noche, la noche

Todo comenzó en una noche, la noche que Jeffrey Woods enloqueció completamente y asesino a sus padres y a su querido hermano Liu Woods; Jeff dejo de ser el muchacho que era y se convirtió en un monstruo sin alma y con el puro deseo de matar. Pero, ¿En serio había muerto su hermano Liu después de recibir múltiples cortes y puñaladas?

No, sobreviví al ataque a mi hermano, a duras penas como un vil gusano, desangrándome a cada centímetro que recorría, sentía como estallaba mi corazón por el esfuerzo, pero, seguí con la fuerza de mi desesperación por vivir, por ir hacia Jeff, luego, todo se volvió negro y me desmaye.

Paso mucho tiempo para que despertara, estaba en un cuarto bastante iluminado, estaba lleno de tubos y medicinas, apenas sentía mi cuerpo, no podía hablar, no podía comer, me alimentaban a través de un tubo, respiraba por medio de un pulmón artificial, apenas podía distinguir quién era yo; solo escuche a un doctor hablando con una enfermera, este decía "Este paciente puede que no sobreviva, necesita muchos trasplantes, su pulmón izquierdo colapso, su corazón está muy delicado y sus riñones están fallando, es casi imposible que sobreviva.” Esas palabras me quitaron toda la esperanza de sobrevivir a lo que me había pasado.

Llego el día en el que me harían los trasplantes que necesitaba, y, como no lograba hablar aun y estaba bastante sedado, no pude expresar mi alegría en ese momento, así que, la guarde para cuando me recuperara. La enfermera me dijo “hola, soy Susan, te deseo la mejor de las suertes, eres muy fuerte, apenas sobreviviste a ese intento de asesinato, yo personalmente me quise encargar de ti, porque, admiro mucho tu fortaleza, me gustaría que cuando salgas del hospital salgamos alguna vez.” Beso mi mejilla y se sonrojó, no podía negar que era una muchacha muy hermosa, pero, no sabía si saldría vivo de esto.

Llego la hora, la hora donde se decidiría si viviría o moriría. El doctor me dijo que, como era un joven muy fuerte y había sobrevivido mucho tiempo, era probable que sobreviviera, me puso la mascarilla y me dormí, pero, ¿Por qué aun sentía lo que me hacían? En ese momento, sentí como una hoja fría que me perforaba a un lado del corazón, el primer corte fue lo más doloroso, luego, algo abrió mi piel, el dolor era más intenso a cada segundo que pasaba, cada corte era más doloroso que el anterior, pero, lo más doloroso fue cuando comenzaron a cortar mi corazón y a sacarlo de mi cuerpo, ese momento fue solo el comienzo de mi tortura, horas de un dolor insoportable, cada corte, cada parte de mi que reemplazaban, cada sutura, todo el dolor que recorría mi cuerpo destruía la poca cordura que me quedaba, hasta quedar hecha añicos.

Pasaron días en esa cama sin poder moverme, sin poder hablar, solo escuchando la voz de aquella enfermera, Susan, estaba conmigo, día y noche, hablándome, diciéndome que resistiera, que me quería con vida, que quería conocerme en verdad y que esperaba en hablar conmigo y escuchar mi voz. Pasó una semana y ella venia más a menudo, venia y me cantaba, me leía, pero, un día, antes de poder mover mi cuerpo dijo “Ya quiero que despiertes.” Me besó al terminar esa frase y empecé a sentir mi cuerpo, logre abrir mis ojos y, lo vi, lloraba de alegría al verme despertar, le dije, “Hola Susan, soy Liu Woods.” Ella quedó atónita, dijo “Enserio eres… ¿El hermano de Jeff Woods? El estuvo aquí hace tiempo, quedo muy mal, me entere que se volvió loco y mato a su familia, ¿Cómo es que sobreviviste Liu? También me entere que hace 3 días raptó a una joven y la quemó viva con lejía y gasolina, luego, escapó de allí y no se le ha vuelto a ver, pero, en la casa, o lo que queda de ella, no se encontraron más que 2 cadáveres, dicen que la joven sobrevivió, pero no supieron que pasó con el cadáver del hermano de Jeff, algunos decían que se lo llevó, pero, en el cuarto donde dormía su hermano, o sea, donde dormías, encontraron escrito con sangre en la pared “ve a dormir” y en el baño escrito “sonríe” en el espejo, lamento mucho la muerte de tus padres, en serio, y, como no creo que quieras volver a ese lugar, “¿Quieres quedarte a dormir en mi casa por un tiempo? Bueno, cuando salgas de recuperación, vivo sola desde que mis padres murieron en un accidente de auto, así que me sobra un cuarto.”

Acepte la oferta de Susan, le dije “Cuando salga de aquí, quiero llevarte a cenar, a donde quieras, solo, necesito que un día me acompañes a mi viejo hogar a buscar mi ropa, aunque no creo que siga allí.” Aceptó con un poco de miedo. Los siguientes días ella me visitaba todos los días, reíamos juntos, éramos muy cercanos, casi parecía que éramos pareja, así que le pregunté si quería ser mi novia, ella dijo “Si Liu, quiero ser tu novia, yo te lo iba a preguntar pero, no sabía cómo hacerlo.” Se me acercó y nos besamos. Estaba tan feliz, las cosas se estaban arreglando para mí, tenía una persona que sería mi nueva familia.

Salí del hospital, era mi primer día fuera de ahí, Susan me recibió con los brazos abiertos, como era de día, le dije que fuéramos por mi ropa a mi nuevo hogar, dijo “Si, pero hay que llevar algo para protegernos por si tu hermano sigue rondando por ahí.” Le conteste “De acuerdo, un par de cuchillos de carnicero, una jeringa, un poco de calmantes, también un poco de equipo de emergencias por si necesitamos suturar, a ti o a mí, en caso de que un vidrio pueda causar una herida que necesite sutura, un galón de agua y dos vasos, por si nos da sed.”

Fuimos a su casa y recogimos todo lo necesario, además de una maleta para llevar mis cosas. Ya en mi antiguo hogar, sujetó con fuerza mi brazo, le dije “No temas, todo estará bien.” La besé para que se calmara, abrí la puerta de una patada, estaba cerrada, entramos y vimos que las paredes de mi casa estaban llenas de sangre, la sangre de mis padres, encontramos en la cocina un galón de gasolina, un frasco vacio de lejía y unos cerillos, seguimos recorriendo la casa, vimos el baño que estaba con la puerta abierta y vimos el espejo con la palabra “Sonríe” escrita con sangre, el lavabo y el suelo llenos de sangre, toda mi casa estaba igual, llena de sangre, al final, entramos al lado, estaba el cuarto de mis padres y encontramos las sabanas llenas de sangre, toda mi casa estaba igual, llena de sangre, al final, entramos al lugar más perturbador de mi casa: Mi cuarto. La frase “ve a dormir” estaba escrita con sangre en la pared, tal como dijo Susan. Busqué en mi ropero mis pertenencias, mi laptop, mi mp3, mi celular y mi ropa, solo lo que no estaba lleno de sangre, cuando voltee a ver mi cuarto, recordé la perturbadora cara de Jeff viéndome con esos ojos llenos de locura sosteniendo un cuchillo ensangrentado en la mano diciéndome “Shh, solo ve a dormir.” Ese recuerdo fue lo que termino de romper la poca cordura que me quedaba, le dije a Susan que me diera la mochila donde llevábamos las cosas, fui al baño, tome el cuchillo y dije “Jeff… te veré en el maldito infierno cuando los dos hayamos muerto.”

Terminada la frase, le hable a Susan, la besé, le dije “Adiós amor mío, pero, quiero ver a Jeff para vengarme de lo que me hizo, vengarme porque mato a mis padres y casi me mata a mí, te amo Susan, pero, no te podre ver después de que muera, lamento mucho esto.” La iba a apuñalar, pero, no, no lo hice, no me convertiría en Jeff, le rogué a Susan que me perdonara, que venir a mi viejo hogar me había afectado, me dijo “Esta bien, Liu, yo te amo, y sé que estar tan cerca de la muerte puede afectar, vamos a casa.” Me beso, pedimos un taxi y fuimos a casa, me metí a bañar.

Mientras me bañaba, recordé todos los momentos que pase con mi familia, con mamá, con papá, mi infancia con Jeff, las travesuras que hicimos, todo lo que pasamos juntos, la alegría de tener a mi familia cerca, comencé a llorar, pero, el sonido del agua cayendo ahogaba mis sollozos, así que, no importaba. La primera noche fue algo traumatizante para mí. En mis pesadillas podía ver a Jeff como era antes del accidente siendo asesinado brutalmente por el nuevo Jeff, luego me volteó a ver y me digo “Liu, ¿Por qué no te fuiste a dormir como te lo pedí?” Desperté con un susto terrible, Susan fe corriendo a mi cuarto, me dijo, “¿Qué pasó Liu? ¿Estás bien?” le respondí “Si… solo fue una pesadilla, no te preocupes.”

Al día siguiente, al despertar, sentí un aroma que hace mucho no disfrutaba, era el olor a hot-cakes recién hechos, fui al comedor y ahí estaba Susan, preparando el desayuno, tal y como mamá lo hacía, me dio los buenos días, se sentó y empezamos a comer, ¿Cuánto tiempo había pasado desde que no comía hot-cakes hechos con amor?, no lo sé, pero, el sabor… era tan agradable, me sentía amado una vez más, pero, la felicidad no duraría mucho, me estaba volviendo loco, cada día que pasaba, Susan me recordaba mas a mamá, así que, tome un cuchillo de la cocina, corrí hacia su cuarto, se estaba arreglando para salir conmigo a una cita, se veía tan hermosa, no me sentí capaz de matarla, no así, no sin que supiera cuanto la amaba, no sin que sintiera amor por última vez en su vida… yo la amaba, pero, me estaba volviendo cada vez más loco, cada vez me costaba más vivir sin clavarle un cuchillo en el corazón, no podía estar así, no quería matarla, pero, no tenía otra opción, o eso creía.

Ya a la salida del cine, caminábamos a casa, le decía “Te amo Susan, pero, hay algo dentro de mí que me… me está matando y no sé si soporte mas, así que, quiero que sepas que yo te amaré pase lo que pase.” Terminada la frase, un malviviente salió de un callejón y tomo el bolso de Susan, la hirió, me enfurecí, quería matarlo por herir a Susan, lo perseguí con el cuchillo que había guardado en mi chaqueta, lo arrastré al callejón donde robó el bolso de mi amada, en frente de ella lo obligué a disculparse, quería tomar su vida, pero antes, le dije a Susan “Corre, no quiero que veas esto, te amo Susan, y no quiero que veas esto.” Corrió lo más lejos que pudo,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Todo comenzó en una noche, la noche que Jeffrey Woods enloqueció completamente y asesino a sus padres y a su querido hermano Liu Woods; Jeff dejo de ser el muchacho que era y se convirtió en un monstruo sin alma y con el puro deseo de matar. Pero, ¿En serio había muerto su hermano Liu después de recibir múltiples cortes y puñaladas?No, sobreviví al ataque a mi hermano, a duras penas como un vil gusano, desangrándome a cada centímetro que recorría, sentía como estallaba mi corazón por el esfuerzo, pero, seguí con la fuerza de mi desesperación por vivir, por ir hacia Jeff, luego, todo se volvió negro y me desmaye.Paso mucho tiempo para que despertara, estaba en un cuarto bastante iluminado, estaba lleno de tubos y medicinas, apenas sentía mi cuerpo, no podía hablar, no podía comer, me alimentaban a través de un tubo, respiraba por medio de un pulmón artificial, apenas podía distinguir quién era yo; solo escuche a un doctor hablando con una enfermera, este decía "Este paciente puede que no sobreviva, necesita muchos trasplantes, su pulmón izquierdo colapso, su corazón está muy delicado y sus riñones están fallando, es casi imposible que sobreviva.” Esas palabras me quitaron toda la esperanza de sobrevivir a lo que me había pasado.เดินไม่ถึงวันที่จะทำฉัน transplants ที่จำเป็น วิธีสามารถพูดได้ และถูกค่อนข้าง sedated ฉันไม่ได้มีความสุขของฉันในขณะนั้น เพื่อ บันทึกในเมื่อฉันจากนั้น พยาบาลบอกผม "สวัสดี ฉันศิริรัตน์ ขอให้คุณโชคดี คุณมีความแข็งแรงมาก เพียงคุณรอดชีวิตที่ลอบสังหาร ผมเองต้องการให้ผมดูแลคุณ เพราะฉันชื่นชมความแข็งแรงของคุณ ฉันต้องการว่าเมื่อคุณออกจากโรงพยาบาลที่เราไปบางครั้ง" จูบแก้มของฉัน และเขาขวยเขิน เขาไม่อาจปฏิเสธว่า มันสาวสวย แต่ ไม่ทราบว่า มันจะถ่ายทอดสดจากที่นี้ฉันได้รับเวลา เวลาที่จะตัดสินใจว่า เขาจะอยู่ หรือตาย แพทย์บอกว่า มันเป็นหนุ่มแข็งแรงมาก และเขามีชีวิตรอดนาน มีแนวโน้มที่จะอยู่รอด ใส่หน้ากากของฉัน และฉันก้มหลับ แต่ ทำไมพวกเขายังรู้สึกว่าสิ่งที่ฉันได้ ขณะนั้น ฉันรู้สึกเหมือนแผ่นเย็นฉันเจาะด้านหนึ่งของหัวใจ ตัดครั้งแรกเจ็บปวดมากที่สุด แล้ว สิ่งเปิดผิวของฉัน ความเจ็บปวดรุนแรงขึ้นกับแต่ละผ่านสอง ตัดแต่ละเจ็บปวดยิ่งกว่าก่อนหน้า แต่เจ็บปวดมากขึ้นได้เมื่อพวกเขาเริ่มตัดหัวใจและออก จากร่างกายของฉันว่า ขณะนี้เป็นเพียงจุดเริ่มต้นของฉันทรมาน ชั่วโมง excruciating อาการ ปวด ตัดทุก ทุกส่วนของฉันที่ถูกแทน แต่ละรอยประสาน ปวดร่างกายของฉันขับรถถูกทำลายสติน้อยที่อยู่ จนกว่าทำเป็น smithereensPasaron días en esa cama sin poder moverme, sin poder hablar, solo escuchando la voz de aquella enfermera, Susan, estaba conmigo, día y noche, hablándome, diciéndome que resistiera, que me quería con vida, que quería conocerme en verdad y que esperaba en hablar conmigo y escuchar mi voz. Pasó una semana y ella venia más a menudo, venia y me cantaba, me leía, pero, un día, antes de poder mover mi cuerpo dijo “Ya quiero que despiertes.” Me besó al terminar esa frase y empecé a sentir mi cuerpo, logre abrir mis ojos y, lo vi, lloraba de alegría al verme despertar, le dije, “Hola Susan, soy Liu Woods.” Ella quedó atónita, dijo “Enserio eres… ¿El hermano de Jeff Woods? El estuvo aquí hace tiempo, quedo muy mal, me entere que se volvió loco y mato a su familia, ¿Cómo es que sobreviviste Liu? También me entere que hace 3 días raptó a una joven y la quemó viva con lejía y gasolina, luego, escapó de allí y no se le ha vuelto a ver, pero, en la casa, o lo que queda de ella, no se encontraron más que 2 cadáveres, dicen que la joven sobrevivió, pero no supieron que pasó con el cadáver del hermano de Jeff, algunos decían que se lo llevó, pero, en el cuarto donde dormía su hermano, o sea, donde dormías, encontraron escrito con sangre en la pared “ve a dormir” y en el baño escrito “sonríe” en el espejo, lamento mucho la muerte de tus padres, en serio, y, como no creo que quieras volver a ese lugar, “¿Quieres quedarte a dormir en mi casa por un tiempo? Bueno, cuando salgas de recuperación, vivo sola desde que mis padres murieron en un accidente de auto, así que me sobra un cuarto.”Acepte la oferta de Susan, le dije “Cuando salga de aquí, quiero llevarte a cenar, a donde quieras, solo, necesito que un día me acompañes a mi viejo hogar a buscar mi ropa, aunque no creo que siga allí.” Aceptó con un poco de miedo. Los siguientes días ella me visitaba todos los días, reíamos juntos, éramos muy cercanos, casi parecía que éramos pareja, así que le pregunté si quería ser mi novia, ella dijo “Si Liu, quiero ser tu novia, yo te lo iba a preguntar pero, no sabía cómo hacerlo.” Se me acercó y nos besamos. Estaba tan feliz, las cosas se estaban arreglando para mí, tenía una persona que sería mi nueva familia.Salí del hospital, era mi primer día fuera de ahí, Susan me recibió con los brazos abiertos, como era de día, le dije que fuéramos por mi ropa a mi nuevo hogar, dijo “Si, pero hay que llevar algo para protegernos por si tu hermano sigue rondando por ahí.” Le conteste “De acuerdo, un par de cuchillos de carnicero, una jeringa, un poco de calmantes, también un poco de equipo de emergencias por si necesitamos suturar, a ti o a mí, en caso de que un vidrio pueda causar una herida que necesite sutura, un galón de agua y dos vasos, por si nos da sed.”Fuimos a su casa y recogimos todo lo necesario, además de una maleta para llevar mis cosas. Ya en mi antiguo hogar, sujetó con fuerza mi brazo, le dije “No temas, todo estará bien.” La besé para que se calmara, abrí la puerta de una patada, estaba cerrada, entramos y vimos que las paredes de mi casa estaban llenas de sangre, la sangre de mis padres, encontramos en la cocina un galón de gasolina, un frasco vacio de lejía y unos cerillos, seguimos recorriendo la casa, vimos el baño que estaba con la puerta abierta y vimos el espejo con la palabra “Sonríe” escrita con sangre, el lavabo y el suelo llenos de sangre, toda mi casa estaba igual, llena de sangre, al final, entramos al lado, estaba el cuarto de mis padres y encontramos las sabanas llenas de sangre, toda mi casa estaba igual, llena de sangre, al final, entramos al lugar más perturbador de mi casa: Mi cuarto. La frase “ve a dormir” estaba escrita con sangre en la pared, tal como dijo Susan. Busqué en mi ropero mis pertenencias, mi laptop, mi mp3, mi celular y mi ropa, solo lo que no estaba lleno de sangre, cuando voltee a ver mi cuarto, recordé la perturbadora cara de Jeff viéndome con esos ojos llenos de locura sosteniendo un cuchillo ensangrentado en la mano diciéndome “Shh, solo ve a dormir.” Ese recuerdo fue lo que termino de romper la poca cordura que me quedaba, le dije a Susan que me diera la mochila donde llevábamos las cosas, fui al baño, tome el cuchillo y dije “Jeff… te veré en el maldito infierno cuando los dos hayamos muerto.”
Terminada la frase, le hable a Susan, la besé, le dije “Adiós amor mío, pero, quiero ver a Jeff para vengarme de lo que me hizo, vengarme porque mato a mis padres y casi me mata a mí, te amo Susan, pero, no te podre ver después de que muera, lamento mucho esto.” La iba a apuñalar, pero, no, no lo hice, no me convertiría en Jeff, le rogué a Susan que me perdonara, que venir a mi viejo hogar me había afectado, me dijo “Esta bien, Liu, yo te amo, y sé que estar tan cerca de la muerte puede afectar, vamos a casa.” Me beso, pedimos un taxi y fuimos a casa, me metí a bañar.

Mientras me bañaba, recordé todos los momentos que pase con mi familia, con mamá, con papá, mi infancia con Jeff, las travesuras que hicimos, todo lo que pasamos juntos, la alegría de tener a mi familia cerca, comencé a llorar, pero, el sonido del agua cayendo ahogaba mis sollozos, así que, no importaba. La primera noche fue algo traumatizante para mí. En mis pesadillas podía ver a Jeff como era antes del accidente siendo asesinado brutalmente por el nuevo Jeff, luego me volteó a ver y me digo “Liu, ¿Por qué no te fuiste a dormir como te lo pedí?” Desperté con un susto terrible, Susan fe corriendo a mi cuarto, me dijo, “¿Qué pasó Liu? ¿Estás bien?” le respondí “Si… solo fue una pesadilla, no te preocupes.”

Al día siguiente, al despertar, sentí un aroma que hace mucho no disfrutaba, era el olor a hot-cakes recién hechos, fui al comedor y ahí estaba Susan, preparando el desayuno, tal y como mamá lo hacía, me dio los buenos días, se sentó y empezamos a comer, ¿Cuánto tiempo había pasado desde que no comía hot-cakes hechos con amor?, no lo sé, pero, el sabor… era tan agradable, me sentía amado una vez más, pero, la felicidad no duraría mucho, me estaba volviendo loco, cada día que pasaba, Susan me recordaba mas a mamá, así que, tome un cuchillo de la cocina, corrí hacia su cuarto, se estaba arreglando para salir conmigo a una cita, se veía tan hermosa, no me sentí capaz de matarla, no así, no sin que supiera cuanto la amaba, no sin que sintiera amor por última vez en su vida… yo la amaba, pero, me estaba volviendo cada vez más loco, cada vez me costaba más vivir sin clavarle un cuchillo en el corazón, no podía estar así, no quería matarla, pero, no tenía otra opción, o eso creía.

Ya a la salida del cine, caminábamos a casa, le decía “Te amo Susan, pero, hay algo dentro de mí que me… me está matando y no sé si soporte mas, así que, quiero que sepas que yo te amaré pase lo que pase.” Terminada la frase, un malviviente salió de un callejón y tomo el bolso de Susan, la hirió, me enfurecí, quería matarlo por herir a Susan, lo perseguí con el cuchillo que había guardado en mi chaqueta, lo arrastré al callejón donde robó el bolso de mi amada, en frente de ella lo obligué a disculparse, quería tomar su vida, pero antes, le dije a Susan “Corre, no quiero que veas esto, te amo Susan, y no quiero que veas esto.” Corrió lo más lejos que pudo,

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันทั้งหมดเริ่มต้นในคืนคืนและฆาตกรเจฟฟรีย์วูดอย่างสมบูรณ์ freaked พ่อแม่ของเธอและพี่ชายอันเป็นที่รักของเธอหลิววูดส์; เจฟฟ์หยุดเป็นเด็กที่เป็นและกลายเป็นมอนสเตอร์อนัตตาและความปรารถนาที่บริสุทธิ์ที่จะฆ่า แต่อย่างจริงจังเขาจะเสียชีวิตน้องชายของหลิวของเขาหลังจากที่ได้รับการตัดหลายและแทง? ไม่ฉันรอดชีวิตจากการโจมตีเมื่อวันที่พี่ชายของฉันแทบเป็นหนอนเลวทรามมีเลือดออกนิ้วที่วิ่งทุกฉันรู้สึกเหมือนระเบิดหัวใจของฉันสำหรับความพยายาม แต่ผมยังคงมีความแข็งแกร่งของความสิ้นหวังของฉันจะมีชีวิตอยู่เพื่อไปที่เจฟฟ์จากนั้นทุกอย่างก็สีดำและผมเป็นลม. ฉันใช้เวลามากที่จะตื่นขึ้นมาอยู่ในห้องที่มีแสงค่อนข้างเต็มรูปแบบของหลอดและยารักษาโรคเพียง ผมรู้สึกว่าร่างกายของฉันฉันไม่สามารถพูดไม่สามารถกินฉันอาหารผ่านท่อหายใจผ่านเครื่องช่วยหายใจที่เขาแทบจะไม่สามารถทำให้ออกมาว่าผมเป็นใคร; เพียงแค่ฟังพยาบาลพูดคุยกับแพทย์นี้กล่าวว่า "ผู้ป่วยอาจไม่รอดนี้ความต้องการปลูกหลายปอดซ้ายของเขาทรุดหัวใจของเขาเป็นที่ละเอียดอ่อนมากและไตล้มเหลวก็เกือบจะเป็นไปไม่ได้ที่จะอยู่รอด." คำพูดเหล่านั้นฉัน พวกเขาเอาความหวังที่จะมีชีวิตรอดสิ่งที่เคยเกิดขึ้นกับฉัน. ทั้งหมดที่ฉันได้รับวันที่เราปลูกจะจำเป็นและในขณะที่เขาไม่สามารถพูดคุยและยังได้รับการผ่อนคลายมากผมไม่สามารถแสดงความสุขของฉันในเวลานั้นดังนั้น บันทึกไว้สำหรับเมื่อฉันหาย. พยาบาลกล่าวว่า "สวัสดีครับผมซูซานฉันขอให้คุณโชคดีคุณแข็งแรงมากรอดชีวิตแทบจะพยายามฆาตกรรมครั้งนี้ผมเองอยากจะดูแลคุณเพราะผมชื่นชมของคุณ ความแรงของฉันขอให้คุณเมื่อคุณออกจากโรงพยาบาลออกไปบางครั้ง. "เขาจูบแก้มของฉันและเขินไม่สามารถปฏิเสธได้ว่ามันเป็นผู้หญิงที่สวยมาก แต่ไม่ทราบว่าผมจะมีชีวิตอยู่นี้. มันเป็นเวลาเวลาที่จะต้องตัดสินใจ ถ้าคุณมีชีวิตอยู่หรือตาย หมอบอกว่าเป็นที่แข็งแกร่งและรอดชีวิตหนุ่มเวลานานมีแนวโน้มที่จะอยู่รอดผมใส่หน้ากากและนอน แต่ทำไมถึงรู้สึกว่าสิ่งที่พวกเขาทำกับผมหรือเปล่า ในขณะที่ฉันรู้สึกเหมือนใบมีดเย็นที่แทงฉันไปที่ด้านข้างของหัวใจ, การตัดครั้งแรกที่เจ็บปวดที่สุดแล้วสิ่งที่เปิดผิวของฉันปวดที่รุนแรงมากขึ้นกับทุกๆวินาทีที่ตัดแต่ละเป็นความเจ็บปวดมากกว่า ข้างต้น แต่ที่เจ็บปวดที่สุดก็คือตอนที่ผมเริ่มตัดหัวใจของฉันและได้รับมันออกจากร่างกายของฉันขณะนั้นเป็นเพียงจุดเริ่มต้นของการทรมานของฉันชั่วโมงของความเจ็บปวดระทมทุกข์ตัดทุกส่วนหนึ่งของฉันทุกคนที่แทนที่เย็บแต่ละ ความเจ็บปวดผ่านร่างกายของฉันทำลายสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ มีสุขภาพจิตดีฉันได้ซ้ายจนแตกเป็นเสี่ยง ๆ . พวกเขาใช้เวลาหลายวันในเตียงที่ไม่สามารถที่จะย้ายไม่สามารถที่จะพูดเพียงแค่ฟังเสียงของพยาบาลนี้ซูซานอยู่กับฉันทั้งกลางวันและกลางคืน พูดคุยกับฉันบอกฉันที่จะต่อต้านเขาต้องการให้ผมมีชีวิตอยู่อยากจะตอบสนองความต้องการและหวังว่าจะพูดคุยกับฉันและได้ยินเสียงของเรา สัปดาห์ที่ผ่านไปและเธอมาบ่อยขึ้นมาและฉันร้องเพลงผมอ่าน แต่วันหนึ่งก่อนที่จะสามารถย้ายร่างกายของฉันบอกว่า "ฉันต้องการให้คุณตื่นขึ้นมา." เขาจูบฉันจะจบประโยคนั้นและผมเริ่มที่จะรู้สึกว่าร่างกายของฉัน พอที่จะเปิดตาของฉันและเห็นเขาร้องไห้ด้วยความสุขที่จะเห็นฉันตื่นขึ้นมาผมพูดว่า "Hi ซูซานผมหลิววูดส์." เธอประหลาดใจกล่าวว่า "จริงเหรอ ... คุณพี่ชายของเจฟฟ์วูดส์? เขาอยู่ที่นี่ในขณะที่ฉันกำลังป่วยมากผมพบผมก็บ้าและฆ่าครอบครัวของเขาวิธีการที่รอดชีวิตหลิวคืออะไร? ฉันยังพบว่าสามวันที่ผ่านมาลักพาตัวหญิงสาวและเผาเธอมีชีวิตอยู่กับสารฟอกขาวและน้ำมันแล้วหนีออกมาจากที่นั่นและไม่ได้รับการเห็น แต่ในบ้านหรือสิ่งที่ยังคงอยู่ของมันไม่พบ มากกว่าสองร่างบอกว่าเธอรอดชีวิตมาได้ แต่ก็ไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับน้องชายของร่างกายเจฟฟ์บางคนบอกว่ามันเอาเขา แต่ในห้องที่น้องชายของเขานอนหลับหรือที่คุณกำลังนอนหลับพวกเขาพบว่าเขียน เลือดบนกำแพง "ไปนอน" และห้องอาบน้ำตัวอักษร "รอยยิ้ม" ในกระจกฉันเป็นอย่างมากเสียใจกับการตายของพ่อแม่ของคุณอย่างจริงจังและเป็นไม่คิดว่าคุณต้องการที่จะกลับไปยังสถานที่ที่ว่า "คุณต้องการที่จะนอนหลับไป ในบ้านของฉันในขณะที่? ดีเมื่อคุณได้รับจากการกู้คืนผมอยู่คนเดียวตั้งแต่พ่อแม่ของฉันเสียชีวิตในอุบัติเหตุทางรถยนต์เพื่อสำรองฉันห้องพัก. " ยอมรับข้อเสนอของซูซานกล่าวว่า "เมื่อฉันออกจากที่นี่ผมต้องการที่จะพาคุณไปทานอาหารเย็นทุกที่ที่คุณต้องการ เท่านั้นที่ฉันต้องการหนึ่งวันไปกับฉันไปที่บ้านเก่าของฉันที่จะหาเสื้อผ้าของฉัน แต่ฉันไม่คิดว่ามันยังคงมี. "เขาได้รับการยอมรับด้วยความประหม่าบาง วันรุ่งขึ้นเธอไปเยี่ยมฉันทุกวันหัวเราะร่วมกันเราอยู่ใกล้มากเกือบเหมือนเรามีนัดดังนั้นฉันขอให้เธอเป็นแฟนฉัน, เธอบอกว่า "ถ้าหลิวต้องการที่จะเป็นแฟนของคุณผมก็จะถาม แต่ไม่ทราบว่า. "เขามาหาผมและเราจูบ ผมมีความสุขเช่นนั้นสิ่งที่ได้รับการแก้ไขให้ฉันเป็นคนที่จะเป็นครอบครัวใหม่ของฉัน. ผมออกจากโรงพยาบาลวันนี้เป็นวันแรกของฉันออกมีซูซานต้อนรับฉันด้วยการเปิดแขนมันเป็นวันที่ผมบอกเขาว่าเรา สำหรับเสื้อผ้าของฉันไปยังบ้านใหม่ของฉันกล่าวว่า "ใช่ แต่คุณจะต้องสวมใส่สิ่งที่จะปกป้องเราถ้าพี่ชายของคุณจะยังคงแขวนอยู่รอบ ๆ ." ผมตอบว่า "เอาล่ะคู่ของมีดเขียงเข็มเล็ก ๆ น้อย ๆ ผ่อนคลาย นอกจากนี้ยังมีชุดฉุกเฉินเล็ก ๆ น้อย ๆ ในกรณีที่เราจำเป็นต้องเย็บคุณหรือฉันถ้าแก้วสามารถก่อให้เกิดบาดแผลที่ต้องเย็บแผลแกลลอนน้ำและสองแก้ว, ถ้าคุณให้เรากระหาย. " เราไปที่บ้านของเขา และเรารวบรวมทุกสิ่งที่คุณต้องการรวมทั้งถุงที่จะดำเนินการสิ่งที่ฉัน ย้อนกลับไปในบ้านหลังเก่าของฉันเขาจับแขนของฉันฉันกล่าวว่า "ไม่ต้องกลัวทุกอย่างจะดี." ฉันจูบเธอที่จะสงบลงผมเปิดประตูเตะถูกปิดเราเดินเข้ามาและเห็นว่าผนังของบ้านของฉันได้ ที่เต็มไปด้วยเลือดเลือดของพ่อแม่เราจะพบในห้องครัวแกลลอนน้ำมัน, สารฟอกขาวที่ว่างเปล่าและไม้ขีดไฟกระติกต้มน้ำยังคงการท่องเที่ยวบ้านเราเห็นห้องน้ำที่อยู่กับเปิดประตูและเห็นกระจกที่มีคำว่า " ยิ้ม "เขียนในเลือด, อ่างล้างจานและชั้นที่ครอบคลุมในเลือดทั้งบ้านของฉันเต็มไปเพียงแค่เลือดในท้ายที่สุดเราเดินประตูถัดไปเป็นหนึ่งในสี่ของพ่อแม่ของฉันและพบแผ่นเปื้อนด้วยเลือดทั้งบ้านของฉันคือ เหมือนที่เต็มไปด้วยเลือดในท้ายที่สุดแล้วเราใส่สถานที่รบกวนจิตใจมากที่สุดของบ้านของฉัน: ห้องของฉัน วลีที่ว่า "ไปนอน" เป็นหนังสือที่เขียนในเลือดบนผนังขณะที่ซูซานกล่าวว่า ผมมองในตู้เสื้อผ้าของฉันข้าวของของฉันแล็ปท็อปของฉันฉัน mp3, โทรศัพท์ของฉันและเสื้อผ้าของฉัน, เพียง แต่สิ่งที่ไม่ได้เต็มไปด้วยเลือดเมื่อคุณหันไปดูห้องของฉันฉันจำด้านรบกวนของเจฟฟ์เห็นฉันกับตาผู้ที่เต็มไปด้วยความบ้าคลั่งถือ มีดเปื้อนเลือดในมือของเขาพูดว่า "จุ๊ ๆ เพียงแค่ไปนอน." นั่นคือสิ่งที่หน่วยความจำระยะยาวที่จะทำลายสิ่งที่มีสุขภาพจิตดีเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ฉันได้ทิ้งฉันบอกเธอให้ไปให้ฉันกระเป๋าเป้สะพายหลังที่เรามีสิ่งที่ผมไปเข้าห้องน้ำที่ใช้ มีดและพูดว่า "เจฟฟ์ ... ฉันจะเห็นคุณในนรกแช่งเมื่อทั้งสองเสียชีวิต." หลังจากประโยคที่พูดกับซูซานจูบเธอผมบอกว่า "ลาก่อนความรักของฉัน แต่ฉันต้องการที่จะเห็นเจฟฟ์ที่จะได้รับกลับไปที่สิ่งที่ฉัน ได้แก้แค้นเพราะผมฆ่าพ่อแม่ของฉันและเกือบจะฆ่าฉันฉันรักคุณซูซาน แต่ไม่ฉันจะเห็นหลังจากที่ผมตายผมเสียใจมากนี้ ". จะแทง แต่ไม่ฉันไม่ได้ฉันไม่ได้ ฉันกลายเป็นเจฟฟ์, ฉันขอร้องเธอให้ไปยกโทษให้ฉันที่จะมาที่บ้านเก่าของฉันฉันเป็นห่วงเขากล่าวว่า "โอเคหลิวผมรักคุณและฉันรู้ว่าจะเป็นเพื่อการใกล้จะตายจะมีผลต่อเรากลับบ้าน "ผมจูบสั่งรถแท็กซี่และกลับบ้านผมไปอาบน้ำ. ขณะที่ผมอาบน้ำที่ผมจำได้ทุกช่วงเวลาการใช้จ่ายกับครอบครัวของฉันพ่อแม่ในวัยเด็กของฉันกับเจฟฟ์เล่นแผลง ๆ ที่เราทำทุกอย่าง ใช้เวลาร่วมกัน, ความสุขของการมีครอบครัวของฉันไปรอบ ๆ ผมเริ่มที่จะเสียใจ แต่เสียงของน้ำที่ตกลงมาจมน้ำตายเสียงสะอื้นของฉันดังนั้นมันไม่สำคัญ คืนแรกค่อนข้างที่เจ็บปวดสำหรับฉัน ในฝันร้ายของฉันฉันจะได้เห็นเจฟฟ์มันเป็นก่อนที่จะเกิดอุบัติเหตุถูกฆ่าตายอย่างทารุณโดยเจฟฟ์ใหม่แล้วผมหันไปมองและพูดว่า "หลิวทำไมคุณไปนอนไม่หลับเป็นฉันขอให้คุณ?" ฉันตื่นขึ้นมาด้วยความตกใจที่น่ากลัว ความเชื่อของซูซานวิ่งไปที่ห้องของฉันฉันกล่าวว่า "สิ่งที่เกิดขึ้นหลิว? คุณโอเค? "ผมตอบว่า" ใช่ ... มันเป็นเพียงแค่ฝันร้ายที่ไม่ต้องกังวล. " วันรุ่งขึ้นเมื่อตื่นนอนผมก็รู้สึกว่ากลิ่นที่มีมานานไม่ได้มีความสุขกับมันเป็นกลิ่นของขนมเค้กร้อนสดใหม่ผมไปห้องรับประทานอาหารและ ซูซานได้มีการจัดเตรียมอาหารเช้าเป็นแม่ได้ให้ฉันเช้าที่ดีนั่งลงและเริ่มกินวิธีมานานมันเป็นเพราะเขาไม่ได้กินเค้กร้อนทำด้วยความรัก? ผมไม่ทราบ แต่ รสชาติ ... มันเป็นสิ่งที่ดีดังนั้นฉันรู้สึกว่ารักอีกครั้ง แต่ความสุขได้ไม่นานผมก็จะบ้าทุกวันที่ผ่านซูซานทำให้ผมนึกถึงแม่มากขึ้นจึงใช้มีดทำครัว, ฉันวิ่งไปที่ห้องของเธอเธอก็พร้อมที่จะออกไปกับฉันในวันที่เธอมองที่สวยงามดังนั้นผมไม่ได้รู้สึกว่ามีความสามารถในการฆ่าไม่ได้ถ้าไม่ได้รู้มากเขารักเธอไม่ได้โดยไม่มีความรู้สึกความรักเป็นครั้งสุดท้ายในชีวิตของเขา ... ฉันรักเธอ แต่ผมได้มากขึ้นและบ้ามากขึ้นเลยทีเดียวค่าใช้จ่ายฉันมากขึ้นที่จะมีชีวิตอยู่ได้โดยไม่ต้องติดมีดในหัวใจไม่สามารถจะเป็นอย่างนั้นผมไม่ได้ฆ่าเธอ แต่ไม่มีทางเลือกหรือดังนั้นฉันคิดว่า. แล้ว ออกจากโรงละครเดินกลับบ้านเขากล่าวว่า "ผมรักคุณซูซาน แต่มีบางสิ่งบางอย่างในตัวฉันที่ฉัน ... ฆ่าฉันและฉันไม่ทราบว่าการสนับสนุนมากขึ้นดังนั้นผมอยากให้คุณรู้ว่าฉันจะรักคุณไม่ว่าสิ่งที่ . "หลังจากวลี malviviente ออกจากซอยและเอาถุงซูซาน, ได้รับบาดเจ็บผมโกรธผมอยากจะฆ่าเขาทำร้ายซูซานไล่เขาด้วยมีดที่เขาได้เก็บไว้ในเสื้อของฉันฉันลากเขาไปยังซอยที่เขาขโมย ถุงที่รักของฉันในด้านหน้าของมันบังคับให้เขาต้องขอโทษอยากจะใช้ชีวิตของเขา แต่ก่อนที่ผมพูดกับซูซาน "Run ไม่ต้องการให้คุณเห็นนี้ผมรักคุณซูซานและไม่ต้องการที่จะเห็นนี้." เขาวิ่ง เท่าที่จะทำได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันทั้งหมดเริ่มต้นในคืนที่เจฟฟรีย์ ป่าสมบูรณ์บ้าและฆ่าพ่อแม่ และน้องชายของเขา ลุยป่า เจฟฟ์ เลิกเป็นเด็กหนุ่มที่ถูก และกลายเป็นปีศาจไร้วิญญาณ และมีความปรารถนาที่บริสุทธิ์ในการฆ่า แต่ก็ต้องฆ่าน้องชายของเขาเล่า หลังจากได้รับหลายตัดและแผลที่ถูกแทง ?

ผมรอดชีวิตจากพี่ชายของฉันแทบจะเป็นหนอนเลวทราม ไหลทุกนิ้วข้าม , ผมรู้สึกเหมือนหัวใจตามความพยายาม แต่ด้วยความแรงของความสิ้นหวังของฉันจะมีชีวิตอยู่ไปที่เจฟ ทุกอย่างกลายเป็นสีดำ และผมจะเป็นลม

ฉันใช้จ่ายมากเวลาตื่น ฉันอยู่ห้องสวย ไฟ คือ เต็มหลอด และ ยา ก็รู้สึกว่าร่างกายของผมฉันพูดไม่ได้ กินไม่ได้ ฉันอาหารทางสายยาง , การหายใจผ่านปอดเทียม แทบจะแยกแยะสิ่งที่ฉันเป็น ฟังหมอพูดกับพยาบาลว่า " คนไข้อาจจะไม่รอด ต้องปลูกถ่ายปอดยุบหลายด้านซ้ายของเขา หัวใจของเขามันละเอียดอ่อนมากและไตของเขาล้มเหลว .มันเป็นไปไม่ได้เกือบที่จะอยู่รอด " คำพูดเหล่านี้เอาความหวังของการอยู่รอดที่จะเกิดอะไรขึ้น

มาวันที่ผมจะทำการปลูกถ่ายและเท่าที่จำเป็น และไม่สามารถแม้แต่จะพูดค่อนข้างสงบ ผมไม่สามารถแสดงความสุขของฉันในเวลานั้น ดังนั้นร้านเมื่อฉันกู้คืน . พยาบาลบอกว่า " สวัสดี ฉัน ซูซานฉันขอให้คุณที่ดีที่สุดของโชคคุณแข็งแรง แทบจะรอดชีวิตจากการพยายามลอบสังหาร โดยส่วนตัว ผมอยากดูแลคุณ เพราะผมชื่นชมในความแข็งแกร่งของคุณ ฉันต้องการที่จะออกไปบ้าง เมื่อคุณออกจากโรงพยาบาล จูบแก้มผมแล้วหน้าแดง เธอคงไม่ปฏิเสธว่ามันเป็นผู้หญิง สวยงามมาก แต่ไม่รู้ว่าถ้าฉันสามารถมีชีวิตอยู่คราวนี้

, , , , , , .เวลาที่คุณตัดสินใจว่าคุณจะอยู่หรือตาย หมอบอกว่า เป็นหนุ่มแข็งแรงมาก และมีชีวิตอยู่เป็นเวลานาน มันมีแนวโน้มว่า รอด ผมใส่หน้ากากบนและฉันก็หลับไป แต่ทำไมยังรู้สึกว่าฉันทำอะไร ? ตอนนั้น ผมรู้สึกเหมือนเป็นหวัด เจาะแผ่นด้านหนึ่งของหัวใจ , ตัดแรกคือสิ่งที่เจ็บปวดที่สุด แล้วเปิดผิวของฉันความเจ็บปวดที่รุนแรงมากขึ้นกับทุกๆวินาทีที่ผ่านไป แต่ละแผลเจ็บปวดมากขึ้นกว่าที่ผ่านมา แต่สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดคือเมื่อพวกเขาเริ่มหั่นหัวใจออกจากร่างกายของฉันที่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นของความทรมานของฉันชั่วโมงของอาการปวดระทมทุกข์ทุกตัด ทุกส่วนของหัวใจฉันแทนที่แต่ละความเจ็บปวดทั้งหมดที่ฉันได้ทำลายร่างกายของฉันที่ฉันได้น้อย จิตจะแตก

ใช้เวลาวันในเตียงขยับตัวไม่ได้ พูดไม่ได้ แต่ฟังเสียงของพยาบาล ซูซาน อยู่กับผมทั้งวันและทั้งคืน พูด บอก เขา ที่ผมต้องการในชีวิต เขาต้องการรู้ ในความจริงแล้วจะคุยกับฉันและฟังเสียงของฉัน