DPPH radical scavenging assay measu

DPPH radical scavenging assay measures the hydrogen donating capacity of the antioxidant to the stable free radical DPPH, resulting in the formation of diphenylpicrylhydrazine(Shon et al., 2003). Antioxidant activity may be indicated by the reductive ability of a compound (transformation of ferricyanide complex to ferrocyanide complex) as described by Rama Prabha and Vasantha (2011). In this study, UV-C treated juice samples, except U60 showed significant increase in the percentage of DPPH inhibition when compared to control. The highest percentage inhibition of DPPH was 91.2%(8.99 g AAE/ml) for U30 sample, compared to the control,84.1% (8.29 g AAE/ml). In terms of reducing power, UV-C treated samples (U15 and U30) showed significant increase in comparison with control. The maximum increase in reducing capacity (12%) was from 360.71 g AAE/ml to 405.75 gAAE/ml in control and U30 sample, respectively. As explained previously, stress response induced by UV-C processing may increase extraction of antioxidant compounds and is in agreement with Bhat et al. (2011), where UV-C exposure induces antioxidant capacity of starfruit juice. In addition, enhanced antioxidant capacities may allow additional quenching of active oxygen species, thus being an advantage to health conscious consumers. Nevertheless, Alothman et al. (2009)reported that UV-C treatment can either increase or decreasethe extractability of antioxidants due to some variables includ-ing dose delivered, exposure time, and raw materials used.Thus, UV-C processing variables have to be evaluated appropriately to avoid negative impacts on fruit juice quality. No significant changes were observed in percentage of DPPH inhibition after thermal treatment. Likewise, thermal pasteurized samples showed non-significant decrease in reducing ability (345.10 g AAE/ml) when compared to the control(360.71 g AAE/ml). This is consistent with the study conducted by Goh et al. (2012) on heat treated pineapple juice,where no significant changes in antioxidant activity were observed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

DPPH รุนแรง scavenging assay วัดไฮโดรเจนบริจาคกำลังการผลิตของสารต้านอนุมูลอิสระเพื่อมั่นคงอิสระอนุมูล DPPH เกิดการก่อตัวของ diphenylpicrylhydrazine (Shon et al., 2003) กิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระอาจตามได้ความกล้าหาญของสารประกอบ (การเปลี่ยนแปลงของ ferricyanide ซับซ้อนซับซ้อน ferrocyanide) อธิบายไว้โดย Vasantha (2011) และพระเจ้าราม ในการศึกษานี้ UV-C ถือว่าน้ำตัวอย่าง ยกเว้น U60 พบเพิ่มเปอร์เซ็นต์การยับยั้งของ DPPH เมื่อเปรียบเทียบกับตัวควบคุม ยับยั้งการเปอร์เซ็นต์สูงสุดของ DPPH ถูก 91.2% (8.99 g เฟิร์สทออนลิน คอล์น/ml) สำหรับตัวอย่าง U30 การเปรียบเทียบกับ control,84.1% (8.29 g เฟิร์สทออนลิน คอล์น/ml) ในการลดพลังงาน UV-C ถือว่าตัวอย่าง (U15 และ U30) พบเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเปรียบเทียบกับตัวควบคุม เพิ่มขึ้นสูงสุดในการลดกำลังการผลิต (12%) ได้จาก 360.71 g/ml เฟิร์สทออนลินคอล์น gAAE 405.75 ml ในการควบคุมและตัวอย่าง U30 ตามลำดับ ตามที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้ ตอบสนองต่อความเครียดที่เกิดจาก UV-C ประมวลผลอาจเพิ่มการสกัดสารต้านอนุมูลอิสระ และเป็นยังคงพาต et al. (2011), ซึ่งแสง UV-C ก่อให้เกิดกำลังการผลิตสารต้านอนุมูลอิสระของน้ำมะเฟือง กำลังการผลิตสารต้านอนุมูลอิสระเพิ่มขึ้นอาจทำให้การชุบเพิ่มเติมพันธุ์ใช้ออกซิเจน จึง จะมีประโยชน์เพื่อสุขภาพผู้บริโภคที่ใส่ใจ อย่างไรก็ตาม Alothman et al. (2009) รายงานว่า UV-C รักษาสามารถเพิ่มหรือ decreasethe extractability สารต้านอนุมูลอิสระเนื่องจากบางตัวแปรปริมาณรังสีรวมกำลังส่ง เวลาเปิดรับแสง และวัตถุดิบใช้ ดัง UV-C ประมวลผลตัวแปรจะต้องถูกประเมินอย่างเหมาะสมเพื่อหลีกเลี่ยงผลกระทบต่อคุณภาพน้ำผลไม้ลบ ไม่เปลี่ยนแปลงที่สำคัญได้พบเปอร์เซ็นต์ของ DPPH ยับยั้งหลังจากรักษาความร้อน ในทำนองเดียวกัน ความร้อน pasteurized ตัวอย่างที่แสดงให้เห็นว่าลดไม่สำคัญในการลดความสามารถ (345.10 g เฟิร์สทออนลิน คอล์น/ml) เมื่อเปรียบเทียบกับตัวควบคุม (360.71 g เฟิร์สทออนลิน คอล์น/ml) นี้ได้สอดคล้องกับการศึกษาที่ดำเนินการโดยโก๊ะ et al. (2012) ในน้ำสับปะรดถือว่าร้อน ที่ไม่เปลี่ยนแปลงที่สำคัญในกิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระสุภัค

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทดสอบการต้านอนุมูล DPPH วัดไฮโดรเจนบริจาคความจุของสารต้านอนุมูลอิสระที่จะมีเสถียรภาพอนุมูลอิสระ DPPH ผลในการก่อตัวของ diphenylpicrylhydrazine (Shon et al., 2003) ฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระอาจจะระบุโดยความสามารถในการลดลงของสาร (การเปลี่ยนแปลงของความซับซ้อน ferricyanide ซับซ้อน ferrocyanide) ตามที่อธิบายพระราม Prabha และ Vasantha (2011) ในการศึกษานี้ UV-C ได้รับการรักษาตัวอย่างน้ำผลไม้ยกเว้น U60 พบว่าเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในอัตราร้อยละของการยับยั้ง DPPH เมื่อเทียบกับการควบคุม การยับยั้งเปอร์เซ็นต์สูงสุดของ DPPH เป็น 91.2% (8.99? AAE กรัม / มล.) ตัวอย่าง U30 เมื่อเทียบกับการควบคุม 84.1% (8.29? AAE กรัม / มล.) ในแง่ของการลดการใช้พลังงานรังสี UV-C ได้รับการรักษาตัวอย่าง (U15 และ U30) พบว่าเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเทียบกับการควบคุม การเพิ่มขึ้นสูงสุดในการลดกำลังการผลิต (12%) มาจาก 360.71? AAE กรัม / ml เพื่อ 405.75? gAAE / ml ในการควบคุมและตัวอย่าง U30 ตามลำดับ ตามที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้ตอบสนองต่อความเครียดที่เกิดจากการประมวลผล UV-C อาจเพิ่มการสกัดของสารต้านอนุมูลอิสระและอยู่ในข้อตกลงกับ Bhat et al, (2011) ที่สัมผัสรังสียูวี-C ก่อให้เกิดสารต้านอนุมูลอิสระของน้ำผลไม้ starfruit นอกจากนี้ความสามารถในการต้านอนุมูลอิสระที่เพิ่มขึ้นอาจช่วยให้ดับที่เพิ่มขึ้นของสายพันธุ์ออกซิเจนที่ใช้งานจึงเป็นประโยชน์ต่อสุขภาพของผู้บริโภคที่ใส่ใจ อย่างไรก็ตาม Alothman et al, (2009) รายงานว่าการรักษา UV-C สามารถเพิ่มขึ้นหรือ decreasethe สกัดสารต้านอนุมูลอิสระอันเนื่องมาจากตัวแปรบางยา includ ไอเอ็นจีส่งมอบเวลารับแสงและวัตถุดิบ used.Thus ตัวแปรการประมวลผล UV-C จะต้องมีการประเมินผลที่เหมาะสมเพื่อหลีกเลี่ยงการเชิงลบ ผลกระทบต่อคุณภาพน้ำผลไม้ ไม่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญในอัตราร้อยละของการยับยั้ง DPPH หลังการรักษาความร้อน ในทำนองเดียวกันตัวอย่างพาสเจอร์ไรส์ความร้อนพบว่าลดลงอย่างมีนัยสำคัญที่ไม่ได้ในการลดความสามารถ (345.10? AAE กรัม / ml) เมื่อเทียบกับการควบคุม (360.71? AAE กรัม / มล.) ซึ่งสอดคล้องกับการศึกษาที่ดำเนินการโดยโก๊ะ et al, (2012) ในน้ำสับปะรดได้รับการรักษาความร้อนที่ไม่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญในการต้านอนุมูลอิสระถูกตั้งข้อสังเกต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

dpph เป็นตัวเร่งปฏิกิริยาต่อมาตรการไฮโดรเจนบริจาคความจุของสารต้านอนุมูลอิสระที่มีเสถียรภาพอนุมูลอิสระ dpph เป็นผลให้การสร้างของ diphenylpicrylhydrazine ( ชอน et al . , 2003 ) สารต้านอนุมูลอิสระอาจระบุโดยความสามารถในการลดลงของสารประกอบ ( การเปลี่ยนแปลงของเฟอร์ริกไซนาไนด์ที่ซับซ้อนเฟอร์โรไซยาเนท คอมเพล็กซ์ ) ตามที่อธิบายไว้โดยพระราม และวสันต์ ประภา ( 2011 )ในการศึกษานี้ รังสียูวี ซีถือว่าตัวอย่างน้ำผลไม้ ยกเว้น u60 อย่างมีนัยสำคัญเพิ่มขึ้นในอัตราร้อยละของ dpph การยับยั้งเมื่อเทียบกับการควบคุม เปอร์เซ็นต์สูงสุด สารสกัดจาก dpph คือ 91.2 ร้อยละ 8.99 กรัม  AAE / ml ) สำหรับ U30 ตัวอย่างเมื่อเทียบกับการควบคุม , 84.1 % ( 8.29 AAE  กรัม / มิลลิลิตร ) ในแง่ของการลดอำนาจ รังสียูวี ซีถือว่าตัวอย่าง ( u15 และ U30 ) อย่างมีนัยสำคัญเพิ่มขึ้นในการเปรียบเทียบกับการควบคุมเพิ่มขึ้นสูงสุดในการลดความจุ ( 12% ) จาก 360.71  กรัมต่อมิลลิลิตร 405.75 AAE  gaae / ml ในตัวอย่าง การควบคุมและ U30 ตามลำดับ ตามที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้ ความเครียด การตอบสนองที่เกิดจากการประมวลผลของรังสียูวี ซีอาจเพิ่มการสกัดสารต้านอนุมูลอิสระสารอยู่ในข้อตกลงกับภัต et al . ( 2011 ) , ที่สัมผัสรังสียูวี ซี ทำให้ความจุของสารต้านอนุมูลอิสระ starfruit น้ำผลไม้ นอกจากนี้เพิ่มความสามารถให้เพิ่มสารต้านอนุมูลอิสระอาจดับชนิดออกซิเจนปราดเปรียว จึงเป็นประโยชน์กับผู้บริโภคที่ใส่ใจสุขภาพ อย่างไรก็ตาม alothman et al . ( 2009 ) รายงานว่า รังสียูวี ซีรักษาสามารถเพิ่มหรือ decreasethe การตัดตอนของสารต้านอนุมูลอิสระ เนื่องจากบางตัวแปร includ ไอเอ็นจีปริมาณจัดส่ง เวลา แสง และ วัตถุดิบที่ใช้ ดังนั้นรังสียูวี ซีการประมวลผลตัวแปรต้องถูกประเมินอย่างเหมาะสม เพื่อหลีกเลี่ยงผลกระทบต่อคุณภาพน้ำผลไม้ ไม่มีการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญที่พบในร้อยละของการยับยั้งความร้อน dpph หลังการรักษา อนึ่ง ความร้อนพาสเจอไรซ์ตัวอย่าง พบไม่ลดลงอย่างมากในการลดความสามารถ ( 345.10 AAE  กรัม / มิลลิลิตร ) เมื่อเทียบกับการควบคุม ( 360.71 AAE  กรัม / มิลลิลิตร )ซึ่งสอดคล้องกับการศึกษาโดยโก et al . ( 2012 ) ในความร้อนรักษา สับปะรด ที่ไม่มีการเปลี่ยนแปลงในสารต้านอนุมูลอิสระลดลง