A sound of surprise could be heard

A sound of surprise could be heard as the green whip retreated backward. A bad feeling suddenly welled up in the heart of the Western Desert Cultivator.

However, even as he began to back up, the fragmented Qi that had made up Meng Hao suddenly shot forward and formed back together into a new Meng Hao. His left hand stretched out to grab the whip, which he then pulled toward him.

“Get over here!”

A rumbling roar filled the air. The whip pulled tight, and as it did, the vague image of a fleeing person could be made out within the green ripples.

Meng Hao pulled hard on the green whip, and as he did, it began to whither, and then suddenly turned into flying ash.

Meng Hao watched the ripples disappear into the distance, and coldness flashed in his eyes. “It seems quite certain that it has nothing to do with Yan Song. However, no one can just attack Meng Hao and then run away!” His body grew blurry, then suddenly split into ten more Meng Haos. Immediately, they headed off into different directions in pursuit.

Meanwhile, back in Meng Hao’s courtyard, his true self sat looking at the lotus flowers. Everything here was quiet and peaceful, and he wasn’t paying very much attention to what was going on outside with his Demonic Qi clones.

After enough time passed for half an incense stick to burn, he rose to his feet, his expression the same as ever. He walked out slowly into the night, strolling down the street at a steady pace. Soon, he was about three hundred meters away from his courtyard.

It didn’t take long for him to reach a random remote street corner, where he stopped, apparently waiting for something. After the space of two breaths passed, a collection of ripples shot through the air toward him. Behind the ripples were ten figures that looked exactly like him, their faces cold as they pursued the ripples.

Wu Mu was scared witless. He was a member of the Crow Scout Tribe from the Western Desert, and a member of the forces participating in the Black Lands Palace’s great war 1. He was one of the several hundred Cultivators who had survived the Thorn Rampart earlier. Because he possessed wood type totems, he had been dispatched into the city this night on an assassination mission.

There were a dozen or so who came with him. He wasn’t too sure the level of their Cultivation bases, but he was in the late Core Formation stage. That, coupled with the secret techniques of his Tribe, and his wood type totems, made it so that even a Nascent Soul Cultivator would have a hard time piercing his concealment technique.

How could he ever have imagined that as soon as he entered the city, the first person he ran into would be none other than Grandmaster Meng, the person who had summoned the Thorn Rampart? He had assumed that because of his wood type totems, the Thorn Rampart wouldn’t be able to detect him, and as such, had chosen to attack.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เสียงของความประหลาดใจอาจจะได้ยินเป็นแส้สีเขียวสภาพระส่ำย้อนหลัง ความรู้สึกที่ไม่ดีก็ welled ขึ้นของเกษตรกรที่ทะเลทรายตะวันตกอย่างไรก็ตาม แม้ในขณะที่เขาเริ่มต้นการสำรองข้อมูล ฉีอยู่อย่างกระจัดกระจายที่ได้ทำขึ้นเมงเฮาก็ยิงไปข้างหน้า และเกิดขึ้นกลับกันเข้าเฮาเมงแบบใหม่ มือซ้ายเหยียดออกไปคว้าแส้ ซึ่งเขาแล้วดึงเข้าหาเขา"ได้รับมากกว่าที่นี่"แผดเสียงร้องเต็มไปด้วยอากาศ แส้ที่ดึงแน่น และเป็นมัน ไม่สามารถทำภาพคลุมเครือคนป้อมออกภายในระลอกสีเขียวเมงเฮาดึงยากบนแส้สีเขียว และ ตามเขา มันเริ่มที่จะ whither แล้ว ก็กลายเป็นเถ้าบินเมงเฮาดูระลอกที่หายไปเป็นระยะทาง และความหนาวเย็นประกายในดวงตาของเขา "ดูเหมือนค่อนข้างแน่นอนว่า มันไม่มีอะไรเพลง Yan อย่างไรก็ตาม ไม่สามารถเพียงโจมตีเมงเฮา และวิ่งหนีไป" ร่างกายของเขาโตเบลอ แล้ว ก็แบ่งออกเป็นสิบเพิ่มเติม Meng ฮาวส์ ทันที พวกเขาหัวออกในทิศทางต่าง ๆ ในการแสวงหาขณะเดียวกัน กลับลานเมงเฮา true เขาเองนั่งดอกบัว ทุกอย่างที่นี่เงียบ และสงบ และเขาไม่สนใจมากกับสิ่งที่เกิดขึ้นภายนอกบนที่ มีโคลนฉีปีศาจของเขาหลังจากพอเวลาผ่านไปสำหรับครึ่งธูปติดการเขียน เขาเพิ่มขึ้นเพื่อเท้าของเขา ของเขาแสดงออกเหมือนเคย เขาเดินออกอย่างช้า ๆ ในเวลากลางคืน แปซิฟิกที่ก้าวมั่นคง เร็ว ๆ นี้ เขาก็ประมาณสามร้อยเมตรอยู่ห่างจากลานของเขามันใช้เวลาไม่นานสำหรับเขาในการเข้าถึงแบบสุ่มระยะไกลมุมถนน ที่เขาหยุด เห็นได้ชัดว่ารออะไรบางอย่าง หลังจากว่างของลมหายใจที่สองผ่าน คอลเลกชันของ ripples ยิงผ่านอากาศไปสู่เขา หลังระลอกมีตัวเลขสิบที่มองเหมือนเขา ใบหน้าเย็นพวกเขาไล่ตามระลอกมูวูถูกกลัวโง่เขลา เขาเป็นสมาชิกของเผ่าเสืออีกาจากทะเลทรายตะวันตก และสมาชิกของกองกำลังที่เข้าร่วมในสงครามดีดำดินแดนวัง 1 เขาเป็นเครื่องพรวนดินร้อยหลายที่รอดชีวิตเชิงเนินหนามก่อนหน้านี้อย่างใดอย่างหนึ่ง เพราะเขาบ้าโทเท็มชนิดไม้ เขาได้รับการส่งเข้าเมืองคืนนี้ในภารกิจการลอบสังหารได้หนึ่ง โหลที่มากับเขา ไม่แน่ใจว่าเกินระดับฐานการเพาะปลูก แต่ในขั้นตอนการก่อตัวหลักปลาย ที่ ควบคู่ไปกับเทคนิคของเผ่าของเขา และโทเท็มชนิดไม้ของเขา ทำให้แม้ Nascent วิญญาณเกษตรกรจะมีเวลาเจาะเทคนิคปกปิดความลับวิธีอาจเขาเคยมีจินตนาการว่า ทันทีที่เขาป้อนเมือง คนแรกที่เขาวิ่งเข้าไปในจะไม่ใช่เมง Grandmaster บุคคลที่ได้เรียกเชิงเนินหนามอื่น เขาได้สันนิษฐานว่า เนื่องจากโทเท็มของเขาชนิดไม้ เชิงเนินหนามจะไม่สามารถตรวจหาเขา และเช่นนี้ ได้เลือกที่จะโจมตี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เสียงของความประหลาดใจอาจจะได้ยินเป็นแส้สีเขียวถอยไปข้างหลัง ความรู้สึกที่ไม่ดีจู่ ๆ ซึมขึ้นมาในหัวใจของทะเลทรายตะวันตกเพาะปลูก. อย่างไรก็ตามแม้ในขณะที่เขาเริ่มที่จะสำรองฉีแยกส่วนที่ได้ทำขึ้นเม้งเฮาจู่ ๆ ก็ยิงไปข้างหน้าและรูปแบบที่กลับมารวมกันเข้าใหม่เม้งเฮา มือซ้ายของเขายืดออกไปคว้าแส้ซึ่งเขาก็ดึงเข้าไปหาเขา. "รับมากกว่าที่นี่!" เสียงคำรามเสียงดังก้องที่เต็มไปด้วยอากาศ แส้ดึงแน่นและขณะที่มันทำภาพที่คลุมเครือของคนหนีอาจจะทำออกมาในระลอกสีเขียว. เม้งเฮาดึงหนักในแส้สีเขียวและขณะที่เขาทำก็เริ่มที่จะไปที่ไหนและแล้วก็กลายเป็น บินเถ้า. เม้งเฮาดูระลอกหายไปในระยะทางและความหนาวเย็นประกายในดวงตาของเขา "มันดูเหมือนว่าค่อนข้างมั่นใจว่ามันมีอะไรจะทำอย่างไรกับแยนเพลง แต่ไม่มีใครก็สามารถโจมตีเม้งเฮาแล้ววิ่งหนีไป! "ร่างกายของเขาเติบโตเบลอแล้วก็แยกออกเป็นอีกสิบเม้งฮาโอส ทันทีที่พวกเขามุ่งหน้าไปในทิศทางที่แตกต่างกันในการแสวงหา. ในขณะเดียวกันกลับมาอยู่ในคอร์ทยาร์ดเม้ง Hao ของตัวตนที่แท้จริงของเขานั่งมองดอกไม้บัว ทุกอย่างที่นี่เป็นที่เงียบสงบและเงียบสงบและเขาก็ไม่ได้ให้ความสนใจเป็นอย่างมากกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับเขานอกโคลนปีศาจฉี. หลังจากที่เวลาผ่านไปพอสำหรับครึ่งก้านธูปในการเผาผลาญเขาลุกขึ้นไปที่เท้าของเขาแสดงออกของเขาเหมือนกัน เช่นเคย เขาเดินออกอย่างช้าๆในเวลากลางคืนเดินเล่นไปตามถนนที่ก้าวมั่นคง ในไม่ช้าเขาก็ออกไปจากลานของเขาประมาณสามร้อยเมตร. มันไม่ได้ใช้เวลานานสำหรับเขาที่จะไปถึงหัวมุมถนนสุ่มระยะไกลที่เขาหยุดเห็นได้ชัดว่ารออะไรบางอย่าง หลังจากที่พื้นที่ของทั้งสองหายใจผ่านคอลเลกชันของระลอกยิงผ่านอากาศที่มีต่อเขา เบื้องหลังระลอกสิบตัวเลขที่มองว่าเหมือนเขาใบหน้าของพวกเขาเย็นขณะที่พวกเขาไล่ตามระลอก. วูเป็นหมู่บ้ากลัว เขาเป็นสมาชิกคนหนึ่งของอีกาลูกเสือเผ่าจากทะเลทรายตะวันตกและเป็นสมาชิกของกองกำลังที่เข้าร่วมในดินแดนสีดำสงครามอันยิ่งใหญ่ของพระราชวัง 1 เขาเป็นหนึ่งในหลายร้อยพรวนที่รอดชีวิต ธ อร์นเทินก่อนหน้านี้ เพราะเขามีชนิดไม้ totems เขาได้ถูกส่งเข้ามาในเมืองในคืนนี้ในภารกิจลอบสังหาร. มีเป็นโหลหรือเพื่อให้ผู้ที่มากับเขา เขาไม่แน่ใจว่าเกินไประดับของฐานการเพาะปลูกของพวกเขา แต่เขาอยู่ในช่วงปลายของขั้นตอนการก่อตัวหลัก ที่คู่กับเทคนิคลับของชนเผ่าของเขาและเขา totems ประเภทไม้ทำให้มันเพื่อให้ได้ตั้งไข่วิญญาณเกษตรกรจะมีช่วงเวลาที่ยากเจาะเทคนิคการปกปิดของเขา. วิธีการได้ที่เขาเคยได้คิดว่าทันทีที่เขาเข้ามาในเมือง คนแรกที่เขาวิ่งเข้าไปจะเป็นใครอื่นนอกจากแกรนด์มาสเตอร์เม้งคนที่ได้เรียก ธ อร์น Rampart? เขาเคยคิดว่าเป็นเพราะ totems ประเภทไม้ของเขา ธ อร์นเทินจะไม่สามารถที่จะตรวจสอบเขาและเป็นเช่นนี้ได้เลือกที่จะโจมตี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เสียงแปลกที่อาจจะได้ยินเป็นแส้สีเขียว ถอยกลับไปข้างหลัง ไม่ดีก็เอ่อขึ้นในหัวใจของทะเลทรายตะวันตกที่มี .อย่างไรก็ตาม แม้ในขณะที่เขาเริ่มที่จะกลับขึ้น กระจัดกระจาย ฉี ที่สร้างขึ้น เมิ่งฮ่าวก็ยิงไปข้างหน้า และเกิดขึ้นหลังเข้าด้วยกันเป็นเเมง ใหม่ มือซ้ายเหยียดออกไปคว้าแส้ ซึ่งจากนั้นเขาก็ดึงไปทางเขา" มานี่ ! ! "เสียงดังก้องคำรามเติมอากาศ แส้ดึงแน่นๆ เหมือน ภาพที่คลุมเครือของหนีคนอาจจะทำภายในระลอกสีเขียวเมิ่งเฮ่าดึงหนักบนแส้สีเขียว และเป็นเขา มันเริ่มที่ไหน และจากนั้นก็กลายเป็นบินแอชเมิ่งฮ่าวดูมันจะหายไปกับระยะทาง และความเย็นชาประกายในดวงตาของเขา " ดูเหมือนว่าค่อนข้างมั่นใจว่ามันไม่เกี่ยวกับยันเพลง อย่างไรก็ตาม ไม่มีใครสามารถโจมตี เมิ่งฮ่าวแล้ววิ่งหนีไป " ร่างกายของเขาเริ่มพร่ามัว จากนั้นก็แบ่งออกเป็นสิบกว่าเมิง วส์รี . ทันที พวกเขามุ่งหน้าไปในทิศทางที่แตกต่างกันในการแสวงหา .ขณะเดียวกัน กลับ เหม็ง ห่าวสนาม ตัวตนที่แท้จริงของเขานั่งมองดอกบัว ทุกอย่างที่นี่มันเงียบและสงบ และเขาไม่ได้จ่ายมากให้ความสนใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นภายนอกของเขากับปีศาจฉี โคลนหลังจากเวลาผ่านครึ่งก้านธูปไหม้ เขาลุกขึ้นยืน สีหน้าของเขาเหมือนเดิม เขาเดินออกมาอย่างช้า ๆ ในเวลากลางคืน เดินเล่นไปตามถนนที่ก้าวมั่นคง เร็วๆนี้ , เขาสามร้อยเมตรห่างจากสนามของเขามันไม่ได้ใช้เวลานานสำหรับเขาที่จะถึงหัวมุมถนนระยะไกลแบบที่เขาหยุด เห็นได้ชัดว่ากำลังรออะไรบางอย่าง หลังจากพื้นที่ 2 ครั้งผ่านคอลเลกชันของระลอกพุ่งผ่านอากาศไปทางเขา เบื้องหลังกระเพื่อมสิบร่างที่เหมือนเขา ใบหน้าของพวกเขาเย็นขณะที่พวกเขาไล่ตามระลอก .อู๋มู่กลัวบ้า . เขาเป็นสมาชิกของชนเผ่าอีกาลูกเสือจากทะเลทรายตะวันตก และสมาชิกของหน่วยเข้าร่วมดำที่ดินวังของสงครามโลกครั้งที่ 1 เขาเป็นหนึ่งในหลายร้อยเกษตรกรที่รอดชีวิตจากหนามเชิงเทินก่อนหน้านี้ เพราะเขา มีไม้ประเภท Totems เขาได้ถูกส่งเข้าไปในเมืองนี้คืนลอบสังหารภารกิจมีโหลหรือดังนั้นคนที่มากับเขา เขาไม่เกินไปแน่ใจว่าระดับของฐานการเพาะปลูกของพวกเขา แต่เขาอยู่สายหลัก การสร้างเวที ที่ควบคู่กับเทคนิคลับของชนเผ่าของเขา และเอาไม้ชนิด Totems ทำให้มันดังนั้นแม้มีวิญญาณที่พึ่งจะมีเวลายากเจาะเทคนิคปกปิดของเขาเขาเคยคิดไว้ว่า ทันทีที่เขาเข้าเมือง คนแรกที่เขาวิ่งเข้ามาจะเป็นใครไม่ได้นอกจาก อาจารย์ปู่เมิง คนที่เรียกหนามเทิน ? เขาสันนิษฐานว่าเพราะเขาไม้ประเภท Totems , หนามเทินไม่สามารถตรวจพบเขา , และเป็นเช่น , เลือกที่จะโจมตี