The sword swept through the air, no

The sword swept through the air, not toward the mastiff, but toward Meng Hao. A boom resounded out, and blood exploded from Meng Hao’s body. He lost control of himself, tumbling down toward the sludge.

As he fell, grasping hands reached toward him, clasping onto him, preparing to drag him down inside.

It was at this moment that Meng Hao’s Cultivation base was suddenly restricted; he couldn’t circulate it at all. He could only watch as he was slowly pulled down into the ooze.

His eyes were red, filled with resistance and ferocity.

The mastiff, which was also being suppressed, suddenly let out a shrill howl. Trembling, it lifted its head. Its mountain-like body suddenly exploded with an unprecedented power. Cracking sounds could be heard from inside it. It suddenly seemed as if it would burst into flame, a flame of blood. Suddenly, its body began to expand; it was now thirty meters long. It burst free from the control of the statue and smashed through the ancient seal within itself. It flew up with a roar, charging toward Meng Hao, who was already half sunk into the ooze.

“So, the burning of the Blood spirit….” said the statue coldly. “Blood Divinities are bloodthirsty, and have no feelings. You second-rate spawn of Blood. You do not deserve to have spiritual consciousness.” It raised its left hand, and then the sword began to slash down again, to exterminate both Meng Hao and the mastiff in one fell swoop.

But then suddenly, before the sword could fall, a look of struggle appeared in the eyes of the statue. The sword paused in mid-air.

“The will of the Blood slave….” said the statue, its voice grim. “Damn you, won’t you just go away? I’m trying to help your master’s Legacy. I want his Legacy to live on, to be acquired by another. Why… why are you resisting me!? There are no rules in this Legacy tournament, so for me to possess you is simply the will of heaven!” The struggle in its eyes gradually began to fade.

Meanwhile, the mastiff’s body was engulfed in a bloody flame. It slammed into the ooze, roaring as the bloody glow of flames emanated in all directions. It instantly turned countless arms into ash. The sludge caved in on itself, revealing a pale-faced Meng Hao. The mastiff grabbed him in its mouth, then flew up into the air, shooting toward the large door in the ancient temple.

It flew with incredible speed, seemingly ready to sacrifice everything to get Meng Hao to the door.

Meng Hao’s eyes snapped open, and he looked at the mastiff. Then he glanced behind, and saw the statue. The struggle was now almost completely gone from its eyes. It stabbed its giant sword into the sludge, and suddenly, the countless arms emanated a demonic glow. They shot up, a myriad of grasping hands, flying toward Meng Hao.

The mastiff glanced down at Meng Hao, and a wistful expression appeared in its eyes. As the myriad of hands closed in, its body erupted into flames. It tossed its head, throwing Meng Hao toward the stone door. It had no time to lick his hand as it had when it was small.

The bloody glow around its body was already fading, and weakness flashed in its eyes. A death aura began to emanate out of it as the countless hands surrounded it. The tens upon tens of thousands of encircling hands wrenched it down into the ooze.

Its eyes were wistful as it seemed to recall the past. It seemed to be thinking of how it had stretched out on its master’s palm, and how wonderful it felt to be pet on the head. It remembered all of these things, and thought of its master….

Meng Hao watched all of this dumbfounded. His body slammed into the half-opened door, and the world around him began to fall apart. Everything inside, including the mastiff, disappeared. And yet, what he had just witnessed could never be forgotten.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดาบที่กวาดผ่านอากาศ ไม่ ไปกาแฟ แต่ ไปทางเมงเฮา บูมเป็น resounded ออก และกระจายเลือดจากร่างกายเมงเฮา เขาสูญเสียการควบคุมตัวเอง ราบไปทางตะกอนขณะที่เขาล้มลง จับมือถึงไปทางเขา กุมลงบนเขา เตรียมลากเขาลงภายในก็ตอนนี้ที่ฐานเพาะเมงเฮาก็จำกัด เขาไม่ระบายเลย เขาเพียงสามารถดูเขาค่อย ๆ ถูกดึงลงเป็น oozeตามีสีแดง เต็มไป ด้วยความต้านทานและความดุร้ายกาแฟ ซึ่งยังมีการถูกระงับไว้ ก็ให้ออกเป็นหอนร้อง มันสั่น ยกหัวมา ร่างกายเหมือนภูเขาก็กระจายอำนาจเป็นประวัติการณ์ เสียงแตกอาจได้ยินจากภายใน มันก็ดูเหมือนว่า มันจะลุกเป็นไฟ เปลวไฟของเลือด ทันใดนั้น ร่างกายเริ่มขยาย ตอนนี้มันก็ยาวสามสิบเมตร ถ่ายภาพต่อเนื่องปราศจากการควบคุมของรูปปั้น และถูกทุบผ่านตราโบราณภายในตัวเอง มันบินขึ้นกับคำราม ชาร์จไปทางเมงเฮา ที่แล้วครึ่งจมเป็น ooze"ดังนั้น การเผาไหม้ของวิญญาณเลือด..." กล่าวว่า รูปปั้นจ้างงาน " เลือดอันกระหายเลือด และมีความรู้สึกไม่ คุณ second-rate วางไข่เลือด คุณไม่สมควรที่จะมีสติทางวิญญาณ" จะยกมือซ้ายของมัน และจากนั้น ดาบเริ่มฟาดลงอีก เพื่อกำจัดเมงเฮาและกาแฟในคราวเดียวแต่แล้ว ทันใดนั้น ก่อนดาบอาจจะ ลักษณะของการต่อสู้ในสายตาของรูปปั้น ดาบหยุดชั่วคราวในกลางอากาศ"จะทาสเลือด..." กล่าวว่า รูปปั้น เสียงน่ากลัว " ไอ้คุณ ไม่คุณเพียงหายไป ฉันพยายามช่วยของต้นแบบดั้งเดิม อยากมรดกชีวิตอยู่ จะได้รับอีก ทำไม...ทำไมที่คุณมีต่อต้านฉัน ไม่มีกฎในการแข่งขันนี้มรดก ดังนั้นฉันมีคุณเป็นเพียงแค่จะสวรรค์! " การต่อสู้ในสายตาของมันค่อย ๆ เริ่มจางหายไปในขณะเดียวกัน ร่างกายของกาแฟถูกกลืนในเปลวไฟเลือด มันถาโถมเข้าใน ooze คำรามเป็นเลือดเรืองแสงของเปลวไฟเล็ดลอดออกมาในทุกทิศทาง มันทันทีเปิดแขนนับไม่ถ้วนเป็นเถ้า ตะกอน caved ในตัวเอง เผยให้เห็นที่หน้าซีดเฮาเมง กาแฟที่คว้าเขาในปาก แล้วบินขึ้นไปในอากาศ ถ่ายภาพไปทางประตูใหญ่ในวัดโบราณมันบิน ด้วยความเร็วเหลือเชื่อ ดูเหมือนพร้อมที่จะเสียสละทุกอย่างเพื่อเมงเฮาไปประตูตาเมงเฮาจัดชิดเปิด และเขาดูกาแฟ เขา glanced หลัง แล้วเห็นรูปปั้น การต่อสู้ขณะนี้เกือบสมบูรณ์หายไปจากสายตาของมัน มันแทงดาบของยักษ์เป็นตะกอน และทันใดนั้น แขนนับไม่ถ้วนเล็ดลอดออกมาการเรืองแสงปีศาจ พวกเขายิงขึ้น มากมายของการจับ มือ บินไปทางเมงเฮากาแฟที่ glanced ลงที่เฮาเมง และนิพจน์การ wistful ปรากฏในสายตาของมัน เป็นมายปิดในมือ ร่างกายระเบิดเป็นเปลวไฟ มันโยนหัว โยนเมงเฮาไปทางประตูหิน มันมีเวลาเลียมือของเขาตามที่เมื่อมีขนาดเล็กโกลว์เลือดทั่วร่างกายแล้วก็เฟด และประกายความอ่อนแอในสายตาของมัน กลิ่นอายความตายเริ่มโชยมาจากมันมือนับไม่ถ้วนมัน หลักสิบเมื่อหมื่นมือชัดเจนแผ่นกระจกมันลงเป็น oozeตาถูก wistful เป็นเหมือนการเรียกคืนผ่านมา มันดูเหมือนจะคิดอย่างไรมันมียืดออกบนหลักของปาล์ม และวิธีที่ยอดเยี่ยมมันรู้สึกจะ เลี้ยงบนหัว จดจำทุกสิ่งเหล่านี้ และความคิดของหลักการ...เมงเฮาดูทั้งหมดนี้มหาศาล ร่างกายของเขาถาโถมเข้าในประตูเปิดครึ่ง และโลกรอบตัวเขาเริ่มสลาย ทุกอย่างภายใน รวมทั้งกาแฟ หายไป และยัง สิ่งที่เขาได้เห็นเพียงแค่อาจไม่เคยจะลืม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดาบกวาดผ่านอากาศไปยังไม่ได้สุนัขพันธุ์ แต่มีต่อเม้งเฮา บูมดังก้องออกและเลือดระเบิดจากร่างกายเม้งเฮาส์ เขาสูญเสียการควบคุมตัวเองลงไปไม้ลอยตะกอน. ในขณะที่เขาลดลงจับมือถึงที่มีต่อเขากุมบนเขาเตรียมที่จะลากเขาลงไปข้างใน. มันเป็นในขณะนี้ว่าฐานการเพาะปลูกเม้งเฮาส์ถูก จำกัด อย่างปัจจุบันทันด่วน เขาไม่สามารถไหลเวียนได้เลย เขาเท่านั้นที่สามารถดูในขณะที่เขาถูกดึงช้าลงไปในโคลนตมได้. ดวงตาของเขาสีแดงที่เต็มไปด้วยความต้านทานและความดุร้าย. สุนัขพันธุ์หนึ่งซึ่งยังมีการปราบปรามก็ให้ออกเห่าหอนโหยหวน ตัวสั่นมันยกหัวของมัน ร่างกายภูเขาเหมือนทันใดนั้นระเบิดที่มีอำนาจเป็นประวัติการณ์ เสียงแคร็กอาจจะได้ยินจากข้างใน มันก็ดูเหมือนว่ามันจะออกมาเป็นเปลวไฟเปลวไฟของเลือด ทันใดนั้นร่างของมันเริ่มขยาย; ตอนนี้มันเป็นเวลานานสามสิบเมตร มันระเบิดอิสระจากการควบคุมของรูปปั้นและทุบผ่านประทับตราโบราณภายในตัวเอง มันบินขึ้นมาพร้อมกับเสียงคำรามชาร์จที่มีต่อเม้งเฮาที่ถูกแล้วครึ่งหนึ่งจมลงไปในโคลนตมได้. "ดังนั้นการเผาไหม้ของจิตวิญญาณเลือด ... ." กล่าวว่ารูปปั้นอย่างเย็นชา "พีนาตีเลือดกระหายเลือดและมีความรู้สึกที่ไม่มี คุณสองอัตราการวางไข่ของเลือด คุณไม่สมควรที่จะมีจิตสำนึกจิตวิญญาณ. "มันยกมือซ้ายของมันแล้วดาบเริ่มที่จะเฉือนลงอีกครั้งที่จะกำจัดทั้งเม้ง Hao และสุนัขพันธุ์หนึ่งในก้มถลาลงได้. แต่แล้วก็ก่อนที่ดาบอาจตกอยู่ที่ รูปลักษณ์ของการต่อสู้ที่ปรากฏอยู่ในดวงตาของรูปปั้น ดาบหยุดชั่วคราวกลางอากาศ. "เจตจำนงของทาสเลือด ... ." กล่าวว่ารูปปั้นเสียงที่น่ากลัว "ประณามคุณจะไม่เพียงแค่หายไป? ฉันพยายามที่จะช่วยให้มรดกนายของท่าน ฉันต้องการมรดกของเขาจะมีชีวิตอยู่เพื่อจะได้มาอีก ทำไม ... ทำไมคุณ resisting ฉัน !? มีกฎระเบียบในการแข่งขันมรดกนี้ดังนั้นสำหรับผมที่จะมีคุณเป็นเพียงความประสงค์ของสวรรค์! "การต่อสู้ในสายตาของมันค่อยๆเริ่มจางหายไป. ในขณะที่ร่างกายของสุนัขพันธุ์หนึ่งที่ถูกห้อมล้อมด้วยเปลวไฟเลือด มันกระแทกเข้าหนักคำรามเป็นเรืองแสงเลือดของเปลวไฟเล็ดลอดออกมาในทุกทิศทาง มันทันทีหันแขนนับไม่ถ้วนเข้าไปในเถ้า กากตะกอนยุบตัวของมันเองเผยให้เห็นหน้าซีดเผือดเม้งเฮา สุนัขพันธุ์หนึ่งคว้าตัวเขาไว้ในปากของมันแล้วบินขึ้นไปในอากาศยิงไปทางประตูขนาดใหญ่ในวัดโบราณ. มันบินด้วยความเร็วที่เหลือเชื่อดูเหมือนพร้อมที่จะเสียสละทุกอย่างเพื่อให้ได้เม้งเฮาไปที่ประตู. ตาเม้งเฮาส์ snapped เปิด และเขามองมาที่ Mastiff จากนั้นเขาก็เหลือบมองไปข้างหลังและเห็นรูปปั้น การต่อสู้ตอนนี้ก็หายไปเกือบหมดจากดวงตาของมัน มันแทงดาบยักษ์เข้าไปในตะกอนและก็แขนนับไม่ถ้วนเล็ดลอดออกมาเรืองแสงปีศาจ พวกเขายิงขึ้นมากมายของโลภมือบินไปยังเม้งเฮา. สุนัขพันธุ์หนึ่งชำเลืองมองลงที่เม้ง Hao และการแสดงออกที่โหยหาปรากฏอยู่ในดวงตาของมัน ในฐานะที่มากมายของมือปิดในร่างกายของตนเข้าไปในเปลวไฟปะทุขึ้น มันโยนหัวโยนเม้งเฮาไปทางประตูหิน มันมีเวลาที่จะเลียมือของเขาในขณะที่มันมีเมื่อมันมีขนาดเล็กไม่มี. เรืองแสงเลือดไปทั่วร่างกายของมันแล้วก็จางหายไปและความอ่อนแอประกายในสายตาของตน กลิ่นอายความตายเริ่มที่จะออกมาจากมันเป็นมือนับไม่ถ้วนล้อมรอบมัน เมื่อนับหมื่นนับพันรอบมือดึงมันลงหนัก. ดวงตาของมันได้โหยหาเป็นมันดูเหมือนจะจำอดีตที่ผ่านมา มันดูเหมือนจะเป็นความคิดของวิธีการที่จะได้ยืดออกบนฝ่ามือเจ้านายของมันและวิธีที่ยอดเยี่ยมมันให้ความรู้สึกที่จะเป็นสัตว์เลี้ยงบนหัว มันจำได้ว่าทุกสิ่งเหล่านี้และความคิดของเจ้านายของมัน ... . เม้งเฮาดูทั้งหมดตะลึงนี้ ร่างของเขากระแทกเข้าประตูครึ่งเปิดและโลกรอบตัวเขาเริ่มที่จะกระจุย ทุกอย่างภายในรวมทั้งสุนัขพันธุ์หนึ่งที่หายไป และยังสิ่งที่เขาได้เห็นเพียงแค่อาจจะไม่เคยถูกลืม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดาบกวาดผ่านอากาศ ไม่ใช่ต่อ Mastiff แต่ต่อเมิ่งเฮ่า บูม ทั้งออกและเลือดระเบิดจากร่างกายของเมิ่งเฮ่า เขาสูญเสียการควบคุมของตัวเอง , ไม้ลอยลงต่อตะกอนเมื่อเขาล้ม คว้ามือถึงต่อพระองค์ กระชากตัวเขาเตรียมที่จะลากเขาลงไปข้างในมันคือช่วงเวลาที่เมิงเฮาฐานการเพาะปลูกก็จำกัด เขาไม่สามารถช่วยได้ทั้งหมด เขาได้แต่มองเขาช้าๆ ดึงลงลงในของเหลว .ตาของเขาเป็นสีแดง ที่เต็มไปด้วยการต่อต้านและความดุร้าย .จาก Mastiff ซึ่งก็ถูกปราบปราม ก็ออกมาเป็นเสียงหอนโหยหวน . สั่น มันก็ยกหัวของมัน ของภูเขา เช่น ร่างกายก็ระเบิดที่มีพลังมากเป็นประวัติการณ์ ถอดรหัสเสียงสามารถได้ยินเสียงจากข้างใน มันดูเหมือนว่ามันจะลุกเป็นไฟ เปลวไฟแห่งเลือด ทันใดนั้น ร่างของมันเริ่มขยาย ; มันคือตอนนี้สามสิบเมตรยาว มันระเบิด ฟรี จาก การควบคุมของรูปปั้นและทุบผ่านตราโบราณภายในตัวเอง มันบินกับคำราม ชาร์จต่อเมิ่งฮ่าว ใครอยู่ครึ่งหนึ่งจมลงไปในของเหลว ." ดังนั้น การเผา เลือด วิญญาณ . . . . . . . " กล่าวว่ารูปปั้นอย่างเย็นชา " เลือด divinities กำลังกระหายเลือด และไม่มีความรู้สึก คุณที่สองอัตราการวางไข่ของเลือด คุณไม่สมควรที่จะมีจิตสำนึกทางจิตวิญญาณ . " มันโบกมือซ้ายของมัน แล้วดาบก็ฟันลงมาอีกครั้ง เพื่อกำจัดทั้งเมิ่งฮ่าวและ Mastiff ในหนึ่งก้มถลาลงแต่ทันใดนั้น ก่อนที่ดาบจะตก ลักษณะของการต่อสู้ที่ปรากฏอยู่ในดวงตาของรูปปั้น ดาบชะงักอยู่กลางอากาศ" จะให้เลือดทาส . . . . . . . " กล่าวว่ารูปปั้น เสียงมันน่ากลัว " บ้าจริง คุณจะไม่ไป ? ฉันพยายามจะช่วยนายของเจ้าเดิม ฉันต้องการมรดกของเขาอาศัยอยู่บน จะได้มาอีก ทำไม . . . ทำไมคุณถึงต่อต้านฉัน ? ไม่มีกฏในตำนานการแข่งขันนี้ ดังนั้นสำหรับฉันที่จะมีคุณเป็นเพียงจะสวรรค์ ! " การต่อสู้ในดวงตาของมันค่อยๆเริ่มที่จะจางหายโดยร่างกายของสุนัขพันธุ์หนึ่งจึงตกอยู่ในเปลวไฟที่เปื้อนเลือด มันกระแทกเข้าไหลซึม roaring เป็นเรืองแสงนองเลือดของเปลวไฟ ต่องในทุกทิศทาง ได้กลายเป็นอาวุธนับไม่ถ้วนเป็นเถ้าถ่าน ตะกอนที่ยุบตัวเอง เปิดเผยอ่อนประสบ เมิ่งฮ่าว ชื่อดังที่คว้าตัวเขาในปากของมัน แล้วบินขึ้นสู่อากาศ ยิงไปยังประตูใหญ่ในวัดโบราณมันบินด้วยความเร็วเหลือเชื่อ ที่ดูเหมือนพร้อมที่จะเสียสละทุกอย่างเพื่อให้ได้ เมิ่งฮ่าวไปที่ประตูเหม็ง เฮาตาหลุดเปิดออก เขามองชื่อดัง . เขาเหลือบมองข้างหลัง เห็นรูปปั้น การต่อสู้คือตอนนี้เกือบจะหายไปจากสายตา มันแทงดาบยักษ์ของมันเข้าไปในตะกอน และทันใดนั้น แขนที่นับไม่ถ้วน ต่องการเรืองแสงที่ปีศาจ พวกเขายิงขึ้น มากมายของการจับมือ บินต่อ เมิ่งฮ่าวจาก Mastiff ชำเลืองมองลงมาที่เมิ่งฮ่าว และแสดงออกถึงความโหยหาที่ปรากฏในสายตา เป็นมากมาย มือปิด ร่างของมันระเบิดเป็นเปลวไฟ มันโยนหัว โยน เมิ่งฮ่าวไปทางประตูหิน มันไม่มีเวลาที่จะเลียมือของเขามันได้เมื่อมันยังเล็กเลือดเรืองแสงรอบร่างกายของมันก็จางหายไป และอ่อนประกายในดวงตา ความตายร่าเริ่มไหลออก มันเป็นมือนับไม่ถ้วนล้อมรอบมัน หลักสิบบนหลักสิบของพันรัดมือก้มลงในของเหลว .ดวงตาของมันโหยหามันดูเหมือนจะนึกถึงอดีต มันดูเหมือนจะคิดว่ามันยืดออกไปของอาจารย์ปาล์ม และวิธีที่ยอดเยี่ยมมันเป็นสัตว์เลี้ยงบนหัว จะจดจำสิ่งเหล่านี้ทั้งหมด และคิดว่าเจ้านายของมัน . . . . . . .เมิ่งฮ่าวดูทั้งหมดนี้พูดไม่ออก ร่างของเขากระแทกประตูครึ่งเปิดและโลกรอบตัวเขาเริ่มล่มสลาย ทุกอย่างภายใน ได้แก่ ชื่อดัง ได้หายตัวไป แต่สิ่งที่เขาเห็นอาจไม่เคยถูกลืม