You want to die?” Chu Feng lightly

You want to die?” Chu Feng lightly smiled, then flung one of his fingers. A ray of lightning shot out from that finger, and like a sharp sword, it pierced that person’s chest.

“Ahh~~” That person painfully cried out before powerlessly laying on the floor. He did not breathe anymore.

“Chu Feng, you dare to kill us?! You are dead. Our school will not forgive you. Not only you, even your own school will be exterminated.” Seeing that Chu Feng really murdered, the two other people were fearful and afraid.

*bzz* Just after they spoke, two rays of lightning flashed past and the two people fell on the floor.

After using the lightning methods to finish off the three of them, Chu Feng cast his icy gaze towards Liu Biao and Yangzi.

“Chu Feng, spare me! Spare me!! I will not dare to be disrespectful to your master anymore!” Yangzi was so terrified that tears covered his face and he took the initiative to beg at Chu Feng.

“Chu Feng, I’ll shatter my front teeth! I’ll shatter them right now, so please don’t kill me!” Liu Biao was quite blunt and he raised his hand, then punched his mouth three times. Red blood flowed out after he did that. That was not wretchedness. That was simply sad.

However, Chu Feng’s had no expression on his face as he looked at what the two did, and he coldly said, “Too late!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณต้องตาย" ฮชูเบา ๆ ยิ้ม จากนั้น โยนออกนิ้วมือของเขาอย่างใดอย่างหนึ่ง มีแสงสายฟ้ายิงออกจากนิ้ว และเหมือนดาบคม มันแทงหน้าอกของบุคคลนั้น"ปรบมือ ~ ~ " คนที่เจ็บปวดร้องออกมาก่อน powerlessly วางบนชั้น เขาก็ไม่ได้หายใจอีกต่อไป"ฮองชู คุณกล้าที่จะฆ่าเรา คุณจะตาย โรงเรียนของเราจะให้อภัยคุณ ไม่เพียงแต่ คุณ โรงเรียนของคุณเองจะสามารถ exterminated " เห็นว่าฆ่าฮองชูจริง ๆ สองคนอื่น ๆ ก็กลัว และกลัว* bzz * เพียงแค่หลังจากที่พวกเขาพูด รังสีสองสายฟ้าประกายที่ผ่านมา และคนสองคนตกลงบนพื้นหลังจากที่ใช้วิธีฟ้าผ่าเสร็จออกสามของพวกเขา ฮองชูโยนสายตาของเขาน้ำแข็งต่อเล่าเปียวและแยงซี"ฮองชู อะไหล่ฉัน อะไหล่ผม!! ผมจะไม่กล้าที่จะไม่เคารพหลักของคุณอีกต่อไป" แยงซีถูกดังนั้นกลัวว่า น้ำตาครอบคลุมใบหน้าของเขา และเขาได้ริเริ่มวอนที่ชูฮ"ฮองชู ฉันจะแตกฟันหน้าของฉัน ผมจะแตกพวกเขาขณะนี้ ดังนั้นโปรดอย่าฆ่าฉัน! " เล่าเปียวค่อนข้างทื่อ และยกมือขึ้น แล้วเขาเจาะปากของเขาสามครั้ง เลือดสีแดงไหลออกมาหลังจากที่เขาทำอย่างนั้น ที่ไม่ใช่ wretchedness ที่น่าเศร้าก็ได้อย่างไรก็ตาม ชูฮมีไม่แสดงออกบนใบหน้าของเขาขณะที่เขามองสิ่งที่ทั้งสองได้ และเขาจ้างงานกล่าว ว่า "สายเกินไป"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณต้องการที่จะตาย? "จือฮเบา ๆ ยิ้มแล้วโยนหนึ่งนิ้วมือของเขา รังสีของฟ้าผ่ายิงออกมาจากนิ้วนั้นและเหมือนดาบคมมันแทงที่หน้าอกของบุคคล. "อ่า ~~" คนที่เจ็บปวดร้องออกมาก่อนที่จะ powerlessly วางอยู่บนพื้น เขาไม่ได้หายใจอีกต่อไป. "ชูฮคุณกล้าที่จะฆ่าเรา ?! คุณตาย. โรงเรียนของเราจะไม่ให้อภัยคุณ ไม่เพียง แต่คุณแม้โรงเรียนของคุณเองจะถูกทำลาย. "เห็นว่าจือฮฆ่าตายจริงๆคนสองคนอื่น ๆ ที่น่ากลัวและหวาดกลัว. * bzz * หลังจากที่พวกเขาพูดสองรังสีของฟ้าผ่าประกายที่ผ่านมาและทั้งสองคนลงบน ชั้น. หลังจากการใช้วิธีการฟ้าผ่าที่จะจบออกสามของพวกเขาชูฮโยนน้ำแข็งจ้องมองของเขาต่อเล่าเปียวและหยางซี. "ชูฮว่างฉัน! อะลั่ !! ฉันจะไม่กล้าที่จะไม่สุภาพกับหลักของคุณอีกต่อไป! "Yangzi กลัวเพื่อให้น้ำตาปกคลุมใบหน้าของเขาและเขาก็เอาความคิดริเริ่มที่จะขอที่จือฮ. " จือฮฉันจะแตกฟันหน้าของฉัน! ฉันจะสลายพวกเขาในตอนนี้ดังนั้นโปรดอย่าฆ่าฉัน! "เล่าเปียวเป็นทื่อมากและเขายกมือขึ้นแล้วเจาะปากของเขาสามครั้ง สีแดงเลือดไหลออกมาหลังจากที่เขาทำว่า นั่นคือไม่ได้ทุกข์ นั่นเป็นเพียงเศร้า. แต่จือฮไม่มีการแสดงออกบนใบหน้าของเขาในขณะที่เขามองไปที่สิ่งที่ทั้งสองได้อย่างเย็นชาและเขากล่าวว่า "สายเกินไป!"