The pitch-black parrot fell to the ground with a flopping sound. It struggled to its feet and then slapped itself roughly on the chest.
It was panting. Its expression was somewhat listless and its aura weak. However, its voice was as arrogant as ever as it said, “Is Lord Fifth badass or what? The Heavenly Tribulation has been delayed for you. Time to give your profound thanks. Without Lord Fifth, it wouldn’t matter if you had Ultimate Vexation here. The Heavenly Tribulation would just keep going on forever until he was smashed to pieces.
“Don’t get too excited, though. I went all out to delay the Heavenly Tribulation, but there’s no way to tell for how long. You need to get ahold of your Tribulation Transcending Life Form as quickly as possible. Alright, it’s time for Lord Fifth to rest up. Don’t be too moved. Oh, and don’t forget to find some more furry, feathered creatures.” With that, it fell flat onto its face. Its body transformed into gray ash which drifted away with the wind. However, along with the ash was a multicolored glow that flew into Meng Hao’s bag of holding.
Meng Hao’s mind and heart shook. He quickly checked the copper mirror inside the bag of holding. The parrot loved to brag, and wasn’t very reliable, but Meng Hao would never forget how much it had helped him just now.
Dispersing the Tribulation clouds had seemed simple, but seeing the parrot in the state it had been just now, Meng Hao knew that it had paid a high price for its actions.
“No need to check on it,” said the meat jelly languidly. Its body was tattered and listless. “It’s not going to die. After it rests for a few days it’ll be fine. Poor me, always struck by lightning. I like eating it, but sometimes I just get so full.” It transformed into a hat which settled onto Meng Hao’s head.
“You need to be careful,” it continued, its voice growing weaker. “That wicked parrot and I once helped a young girl delay Heavenly Tribulation. Later she got pissed off and tried to kill us. She chased us for years and years. Repaid kindness with enmity. I really hate people like that.” Eventually it trailed off into a muffled murmur, and then stopped talking.
Meng Hao sat there thinking for a long moment. He looked around, and then waved his hand, causing more than a hundred medicinal pills to fly out. They crumbled in mid-air as they shot toward the unconscious Cultivators that the parrot and the meat jelly had been protecting. After the medicine entered their bodies, the Cultivators trembled, and then slowly began to open their eyes.
After coming to their senses, they appeared somewhat confused. It didn’t take long for them to compose themselves and begin to look around.
The mountain, and everything around it, was gone. The medicinal cistern was gone, and the buildings they had constructed were now nothing but crumbled ruins. The lake that had formed was also gone; left behind was only a large crater.
They looked at it all silently, bitterness filling their hearts. They had gone to a lot of trouble to seek safety in this place, to find somewhere to practice cultivation in a convenient fashion. But now, everything was gone.
“The Immortal’s cave is gone,” said Meng Hao. “But I can find you another one!” The more than one hundred Cultivators lifted their heads up to look at him.
“The medicinal cistern is gone, but I can make you a new one!” This second sentence caused a bright glow to appear in their eyes. It seemed their resolve had been ignited.
“If you are willing,” said Meng Hao, his voice resonating loudly, “follow me! There is vengeance to be had! The time has come to kill!” He flicked his sleeve and shot up into the air. Behind him followed the more than one hundred Cultivators, their eyes flashing with intense killing intent. These were Black Lands Cultivators, and they understood what it meant to exact vengeance!
Meng Hao’s Spiritual Sense spread out to track down the fleeing Patriarchs from the three great Sects.
—–
นกแก้วมิดล้มลงกับพื้นด้วยเสียง flopping มันต่อสู้เพื่อเท้าแล้ว ตบตัวเองประมาณบนหน้าอกมันเป็นหอบ การแสดงออกถูกค่อนข้าง listless และออร่าความอ่อนแอ อย่างไรก็ตาม เสียงของมันคือเป็นหยิ่งเคยเป็นมันบอกว่า "คือพระเจ้าห้าเหี้ยหรืออะไร ความทุกข์ยากบนสวรรค์ได้ถูกเลื่อนออกไปสำหรับคุณ เวลาจะให้ขอบคุณคุณลึกซึ้ง ไม่ มีพระเจ้าห้า มันคงไม่สำคัญหากคุณมีความเดือดร้อนที่สุดที่นี่ ความทุกข์ยากบนสวรรค์จะเพียงให้เกิดขึ้นตลอดจนถูกทุบเป็นชิ้น"ไม่ได้ตื่นเต้นเกินไป แม้ว่า ผมออกไปล่าช้าแห่งทุกข์สวรรค์ แต่มีวิธีที่จะบอกวิธียาว คุณต้องได้รับ ahold ของฟอร์มของคุณทุกข์ยากทำลายสถิติชีวิตอย่างรวดเร็ว ไม่เป็นไร มันเป็นเวลาสำหรับเจ้าห้าที่เหลือขึ้น เกินไปย้ายไม่ โอ้ และอย่าลืมหาบางมากขน ขนสิ่งมีชีวิต " กับที่ มันตกแบนลงบนใบหน้าของมัน ร่างกายของมันกลายเป็นเถ้าสีเทาที่ลอยไปกับสายลม อย่างไรก็ตาม กับ ash ถูกแสงหลากสีที่บินเข้าถุงเมงเฮาโฮลดิ้งเมงเฮาและส่าย เขาได้อย่างรวดเร็วตรวจสอบกระจกทองแดงในถุงของโฮลดิ้ง นกแก้วชอบฝอย และไม่น่าเชื่อถือมาก แต่เฮาเมงจะไม่ลืมว่ามันช่วยเหลือเขาเพียงแค่ตอนนี้สลายเมฆความทุกข์ยากลำบากได้ง่าย แต่เห็นนกแก้วในสถานะที่มันเป็นเพียงแค่ตอนนี้ เมงเฮารู้ว่า มันมีจ่ายราคาสูงสำหรับการดำเนินการของ"ไม่จำเป็นต้องตรวจสอบได้ กล่าวว่า เจลลี่เนื้อ languidly ลำคือ tattered และ listless "มันจะไม่ตาย หลังจากที่มันวางอยู่กี่วัน ก็จะดี จนฉัน เสมอหลงฟ้าผ่า ผมชอบรับประทานอาหารมัน แต่บางครั้งเพิ่งได้รับเต็ม" มันกลายเป็นหมวกซึ่งตัดสินบนหัวเฮาเมง"คุณต้องระมัดระวัง มันยังคง เสียงการเติบโตที่อ่อนแอ "นกแก้วที่ชั่วร้ายและเมื่อช่วยหน่วงเวลาสาวสวรรค์แห่งทุกข์ ภายหลังเธอได้รับโกรธ และพยายามที่จะฆ่าเรา เธอไล่เราสำหรับปีและปี คืนความเมตตา ด้วยความเป็นปฏิปักษ์ ผมเกลียดคนที่เหมือนกัน" ในที่สุดมันหายปิดเป็นเสียงฟู่ที่อู้อี้ แล้ว หยุดพูดเมงเฮานั่งคิดช่วงยาว เขามองไปรอบ ๆ แล้ว โบกมือของเขา ทำให้ยาสมุนไพรมากกว่าร้อยบิน พวกเขาลงไปในกลางอากาศขณะที่พวกเขายิงไปทางเครื่องพรวนดินหมดสติที่ได้ถูกปกป้องนกแก้วและเจลลี่เนื้อ หลังจากยาป้อนร่างกาย เครื่องพรวนดินที่ trembled แล้ว ค่อย ๆ เริ่มเปิดตาของพวกเขาหลังจากมาถึงความรู้สึกของพวกเขา พวกเขาปรากฏค่อนข้างสับสน มันใช้เวลาไม่นานสำหรับการเขียนตัวเอง และเริ่มมองไปรอบ ๆภูเขา และทุกอย่างรอบตัว มันก็หายไป ฝนยาหายไป และพวกเขาได้สร้างอาคารตอนนี้อะไรแต่ซ่อนซากปรักหักพัง ทะเลสาบที่มีเกิดขึ้นก็หายไป ทิ้งเท่าที่ปล่องภูเขาไฟขนาดใหญ่ได้They looked at it all silently, bitterness filling their hearts. They had gone to a lot of trouble to seek safety in this place, to find somewhere to practice cultivation in a convenient fashion. But now, everything was gone.“The Immortal’s cave is gone,” said Meng Hao. “But I can find you another one!” The more than one hundred Cultivators lifted their heads up to look at him.“The medicinal cistern is gone, but I can make you a new one!” This second sentence caused a bright glow to appear in their eyes. It seemed their resolve had been ignited.“If you are willing,” said Meng Hao, his voice resonating loudly, “follow me! There is vengeance to be had! The time has come to kill!” He flicked his sleeve and shot up into the air. Behind him followed the more than one hundred Cultivators, their eyes flashing with intense killing intent. These were Black Lands Cultivators, and they understood what it meant to exact vengeance!Meng Hao’s Spiritual Sense spread out to track down the fleeing Patriarchs from the three great Sects.—–
การแปล กรุณารอสักครู่..