With a cold snort, he flicked his s

With a cold snort, he flicked his sleeve, and the invisible bonds around Meng Hao disappeared. But he still hit Meng Hao with an invisible attack, causing him to spit out a mouthful of blood. Meng Hao looked at him, his face pale, but his eyes shining with a dark look.

“Liu Daoyun constantly ridiculed me and swore to kill me,” said Meng Hao, looking at the Core Formation Eccentric who had injured him just now. “I of the junior generation had no choice but to attack first. I request that you members of the senior generation preside over manners in an impartial manner. At the moment, I am somewhat worried that the Cold Wind Sect will withhold their antidote pill. Could you please produce the pill so that I of the junior generation can rest at ease when I open Patriarch Reliance’s Immortal’s cave?”

The eyes of the four Foundation Establishment Cultivators flashed as they suddenly seemed to comprehend how cruel and treacherous Meng Hao was.

The Core Formation Eccentrics had been around a long time, and their eyes flickered upon hearing Meng Hao’s words. They instantly understood what he was thinking, and they frowned as they looked toward the two Cold Wind Sect Core Formation experts.

Their faces were as cold as ice.

“With a scheming heart like yours, you will find it hard to stay behind in the State of Zhao,” said Lord Revelation. “I have an opening for a servant, Meng Hao. You should consider it.” His eyes twinkled as he looked at Meng Hao. His smile seemed as grim and mysterious as the decoration on his long robe, a solitary eye set in the middle of a mystical square.

The red-faced old man from the Cold Wind Sect harrumphed. The three great Sects didn’t usually get along, and at the moment, he was well aware that the surrounding Cultivators were gazing at him with flashing eyes. He didn’t want to cause further complications, but in his heart, he had marked Meng Hao for death. He waved his right hand, and a white-colored medicinal pill appeared and shot toward Meng Hao.

It emitted a fragrant aroma. From his study of the ancient jade slip, Meng Hao could tell at a glance that this was the antidote for the Frigid Corpse Pill.

He grabbed it. He didn’t eat it, though, but put it into his bag of holding. Then he took a breath and headed toward the peak of the East Mountain.

As for the experts from the three Great Sects, they watched him closely, ready to make a move in an instant if he tried to do anything out of the ordinary. Lord Revelation floated next to them, eyes glittering as he gazed at the East Mountain.

Meng Hao didn’t soar directly up to the top of the peak. The Eccentrics would just have to be patient. Meng Hao walked the path up to the East Mountain, passing Wang Tengfei’s Immortal’s Cave. He also caught sight of Elder Brother Chen’s and Elder Sister Xu’s caves. Images from the past coalesced in his mind, and he let out a sigh.

Finally, he stopped in front of the Immortal’s Cave that had belonged to him. He looked at it quietly, then moved on, eventually reaching the peak of the East Mountain, and the Reliance Sect’s main temple hall.

The setting sun shone onto the hall, making it look very dignified. Taking broad steps, Meng Hao strode inside. His gaze swept over the statues inside, coming to rest on the statue of Patriarch Reliance.

The day that Patriarch Reliance had frightened off the Cultivators from the other Sects, he had told Meng Hao of the secret method to open the way to his Immortal’s Cave. Now, over a year later, Meng Hao had finally returned.

The appointed year had already passed, actually. As Meng Hao approached the statue of Patriarch Reliance, the experts from the State of Zhao watched him from behind.

He took a deep breath, then lifted his right hand and pushed his finger against a spot on the statue. Every few seconds, he would push his finger against the same spot. Again and again he pushed, until he had pushed it one hundred seventy-nine times. Suddenly, the temple hall began to shudder. The statues shook violently, then shattered, causing the entire hall to collapse into pieces. Then, a brilliant light shined out from the statue of Patriarch Reliance, sweeping away all the debris and rubble, leaving only the statue itself.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Snort เป็นเย็น เขา flicked แขนของเขา และความผูกพันที่มองไม่เห็นรอบเมงเฮาหายไป แต่เขายังคงตีเมงเฮา ด้วยโจมตีล่องหน สาเหตุเขาคายออกคำหนึ่งของเลือด เมงเฮาดูเขา ซีดใบหน้าของเขา แต่ตาของเขาขัดกับสีผิวคล้ำ"หลิว Daoyun ตลอดเย้ยฉัน และสาบานว่า จะฆ่าฉัน กล่าวว่า เมงเฮา กำลังดูการหลักก่อตัวประหลาดที่ได้รับบาดเจ็บเขาตอนนี้ "ฉันรุ่นจูเนียร์ก็ต้องโจมตีครั้งแรก ขอให้ คุณสมาชิกของรุ่นอาวุโสเป็นประธานมารยาทในลักษณะเป็นกลาง ในขณะนี้ ผมค่อนข้างกังวลว่า นิกายที่ลมเย็นจะหักเม็ดยาแก้พิษของพวกเขา สามารถคุณกรุณาผลิตยาเพื่อให้ผมของรุ่นจูเนียร์ก็สบายใจเมื่อเปิดถ้ำพระพึ่งอมตะ"สายตาของเครื่องพรวนก่อตั้งมูลนิธิสี่ดินประกาย ตามที่พวกเขาดูเหมือนจะเข้าใจวิธีที่โหดร้าย และทรยศเมงเฮาก็ได้พิสดารก่อตัวหลักที่ได้รับรอบเป็นเวลานาน และตา flickered เมื่อได้ยินคำเฮาเมง พวกเขาเข้าใจสิ่งที่เขาคิดได้ทันที และพวกเขา frowned ตามที่พวกเขามองขึ้นไปให้ผู้เชี่ยวชาญก่อหลักนิกายลมเย็นสองใบหน้าถูกเย็นเป็นน้ำแข็ง"ด้วยใจวางแผนเช่นเดียวกับคุณ คุณจะพบมันยากที่พักหลังในรัฐของ Zhao กล่าวว่า การเปิดเผยของพระเจ้า "มีการเปิดสำหรับราชการ เฮาเมง คุณควรพิจารณาเรื่องนี้" ตาของเขา twinkled เป็นเขาดูที่เฮาเมง รอยยิ้มของเขาดูเหมือนน่ากลัว และลึกลับเป็นของตกแต่งบนเสื้อคลุมของเขายาว ตาโดดเดี่ยวกลางสี่เหลี่ยมลึกลับคนเกรงขามจากนิกายลมเย็น harrumphed นิกายดีสามมักจะไม่เข้ากัน และในขณะนี้ เขาก็ตระหนักดีว่า เครื่องพรวนดินโดยรอบถูกเฝ้ามองเขากับกระพริบตา เขาไม่ต้องการทำให้เกิดภาวะแทรกซ้อนเพิ่มเติม แต่ในหัวใจของเขา เขาได้ทำเครื่องหมายเมงเฮาสำหรับตาย เขาโบกมือขวาของเขา และยาสมุนไพรสีขาวปรากฏ และยิงต่อเฮาเมงมันปล่อยออกมามีกลิ่นหอม จากการศึกษาของใบหยกโบราณ เมงเฮาสามารถบอกได้อย่างรวดเร็วว่า นี่คือยาแก้พิษสำหรับยาศพหนาวเขาคว้ามัน เขาไม่ได้กินมัน แม้ว่า แต่ใส่ลงไปในถุงของเขาถือ แล้วเขาเอาลมหายใจ และมุ่งไปสู่จุดสูงสุดของภูเขาตะวันออกสำหรับผู้เชี่ยวชาญจากนิกายดีสาม พวกเขาดูเขาอย่างใกล้ชิด พร้อมที่จะให้ย้ายในทันทีหากเขาพยายามทำอะไรที่ไม่ธรรมดา พระวิวรณ์ลอยอยู่ข้าง ๆ ดวงตาแวววาวเป็นเขาจ้องภูเขาตะวันออกเมงเฮาไม่ทะยานสูงถึงยอดเขาโดยตรง พิสดารจะเพียงแค่ต้องอดทน เฮา เมงเดินเส้นทางเที่ยวตะวันออก ผ่านถ้ำวัง Tengfei อมตะ นอกจากนี้เขายังจับสายตาของพี่พี่เฉินและพี่น้องสาว Xu ถ้ำ ภาพจากอดีต coalesced ในใจของเขา และเขาให้ออกด้วย[ในที่สุด เขาหยุดอยู่หน้าถ้ำของอมตะที่ได้อยู่กับเขา เขามองไปที่มันเงียบ ๆ แล้วย้าย ในที่สุดก็ถึงจุดสูงสุดของภูเขาตะวันออก และศาลาวัดหลักของนิกายพึ่งดวงอาทิตย์ส่องลงฮอลล์ ทำให้มองดูสวยงามมาก ทำตามขั้นตอนสิ่ง Meng ห้าวก้าวภายใน สายตาของเขากวาดผ่านภายใน รูปปั้นมาวางบนรูปปั้นของพระพึ่งวันที่พระพึ่งได้กลัวปิดเครื่องพรวนดินจากนิกายอื่น ๆ เขาได้บอกเมงเฮาของวิธีลับเพื่อเปิดทางไปถ้ำอมตะของเขา ตอนนี้ กว่าปีต่อมา เมงเฮาได้ในที่สุดกลับปีแต่งได้แล้ว จริง เป็นเมงเฮาเข้าหารูปปั้นของพระพึ่ง ผู้เชี่ยวชาญจากรัฐ Zhao ดูเขาจากด้านหลังเขาเอาลึก ๆ แล้วยกมือขวาของเขา และผลักดันนิ้วกับจุดบนรูปปั้น ทุก ๆ สองสามวินาที เขาจะดันนิ้วกับจุดเดิม อีกเขาผลัก จนกระทั่งเขาได้ผลักหนึ่งร้อยเจ็ดสิบ - เก้าครั้ง ทันใดนั้น ศาลาวัดเริ่ม shudder รูปปั้นส่ายอย่างรุนแรง แล้ว ทำลาย ทำให้ฮอลล์ทั้งยุบเป็นชิ้น จากนั้น มีแสงสว่างสดใส shined ออกจากรูปปั้นของพระพึ่ง เก็บกวาดเศษขยะและเศษ ทั้งหมดออกจากปั้นเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ด้วย Snort เย็นเขาสะบัดแขนของเขาและพันธบัตรที่มองไม่เห็นรอบเม้งเฮาหายไป แต่เขาก็ยังตีเม้งเฮากับการโจมตีที่มองไม่เห็นทำให้เขาต้องคายออกคำหนึ่งของเลือด เม้งเฮามองไปที่เขาใบหน้าของเขาซีด แต่ดวงตาของเขาส่องแสงด้วยรูปลักษณ์ที่มืด. "หลิว Daoyun อย่างต่อเนื่องเยาะเย้ยฉันและสาบานว่าจะฆ่าฉัน" เม้งเฮากล่าวว่ากำลังมองหาที่แกนสร้างนอกรีตที่ได้รับบาดเจ็บที่เขาเพียงแค่ตอนนี้ "ผมของคนรุ่นจูเนียร์ไม่มีทางเลือก แต่การโจมตีครั้งแรก ฉันขอให้คุณสมาชิกของรุ่นอาวุโสเป็นประธานในมารยาทในลักษณะที่เป็นกลาง ในขณะที่ผมค่อนข้างกังวลว่าลมหนาวนิกายจะระงับการจ่ายยายาแก้พิษของพวกเขา คุณช่วยกรุณาผลิตยาเพื่อที่ฉันของคนรุ่นจูเนียร์สามารถพักผ่อนได้อย่างสะดวกสบายเมื่อเปิดถ้ำอมตะของพระสังฆราชพึ่งได้หรือไม่? " ดวงตาของสี่มูลนิธิจัดตั้งพรวนประกายเป็นพวกเขาก็ดูเหมือนจะเข้าใจว่าโหดร้ายและทุจริตเม้งเฮาเป็น. สร้างหลักพิสดารได้รับรอบเป็นเวลานานและสายตาของพวกเขา flickered เมื่อได้ยินคำเม้งเฮาส์ พวกเขาทันทีที่เข้าใจสิ่งที่เขาคิดและพวกเขาขมวดคิ้วขณะที่พวกเขามองไปทางสองลมหนาวนิกายคอร์ผู้เชี่ยวชาญด้านการพัฒนา. ใบหน้าของพวกเขาพบว่าเย็นเป็นน้ำแข็ง. "ด้วยหัวใจอุบายเช่นคุณคุณจะพบว่ามันยากที่จะอยู่เบื้องหลังในการ รัฐ Zhao "พระเจ้าวิวรณ์กล่าวว่า "ผมมีการเปิดสำหรับข้าราชการเม้งเฮา คุณควรพิจารณามัน. "ดวงตาของเขาส่องแสงระยิบระยับในขณะที่เขามองไปที่เม้งเฮา รอยยิ้มของเขาดูเหมือนจะเป็นที่น่ากลัวและลึกลับเป็นของตกแต่งบนเสื้อคลุมของเขายาวตาโดดเดี่ยวตั้งอยู่ตรงกลางของตารางลึกลับได้. แดงเผือดชายชราจากความหนาวเย็นลมนิกาย harrumphed สามนิกายที่ดีไม่ได้มักจะได้รับพร้อมและในขณะที่เขาก็ตระหนักดีว่าพรวนดินโดยรอบถูกจ้องมองเขาด้วยสายตากระพริบ เขาไม่ได้ต้องการที่จะทำให้เกิดภาวะแทรกซ้อนต่อไป แต่ในหัวใจของเขาที่เขาได้ทำเครื่องหมายเม้งเฮาสำหรับการตาย เขาโบกมือขวาของเขาและสีขาวยาสมุนไพรปรากฏตัวขึ้นและยิงไปยังเม้งเฮา. มันปล่อยออกมามีกลิ่นหอมมีกลิ่นหอม จากการศึกษาของใบหยกโบราณเม้งเฮาสามารถบอกได้อย่างรวดเร็วว่านี่เป็นยาแก้พิษสำหรับยาศพเยือกเย็น. เขาคว้ามัน เขาไม่ได้กินมัน แต่ แต่ใส่ลงในกระเป๋าของเขาในการถือครอง จากนั้นเขาก็เอาลมหายใจและมุ่งหน้าไปยังจุดสูงสุดของภูเขาตะวันออก. ในฐานะที่เป็นผู้เชี่ยวชาญจากสามเยี่ยมนิกายที่พวกเขาเฝ้าดูเขาอย่างใกล้ชิดพร้อมที่จะให้ย้ายในทันทีถ้าเขาพยายามที่จะทำอะไรออกจากสามัญ พระเจ้าวิวรณ์ลอยไปให้พวกเขาตาระยิบระยับในขณะที่เขาจ้องมองภูเขาตะวันออก. เม้ง Hao ไม่ได้ทะยานโดยตรงขึ้นไปด้านบนของยอด พิสดารก็จะต้องเป็นผู้ป่วย เม้งเฮาเดินเส้นทางขึ้นไปยังภูเขาตะวันออกผ่านวัง Tengfei ถ้ำอมตะของ นอกจากนี้เขายังจับสายตาของพี่พี่ชายของเฉินและถ้ำพี่น้องสาวเสี่ยว ภาพจากอดีตที่ผ่านมารวมตัวกันอยู่ในใจของเขาและเขาให้ออกถอนหายใจ. ในที่สุดเขาหยุดอยู่หน้าถ้ำอมตะที่เคยเป็นของเขา เขามองมันอย่างเงียบ ๆ จากนั้นก็ย้ายในที่สุดก็ถึงจุดสูงสุดของภูเขาทางทิศตะวันออกและวิหารโถงหลักพึ่งนิกาย. ดวงอาทิตย์ส่องลงบนฮอลล์ที่ทำให้มันดูสง่างามมาก ทำตามขั้นตอนในวงกว้างเม้งเฮาก้าวภายใน สายตาของเขากวาดกว่ารูปปั้นภายในมาพักผ่อนในรูปปั้นของพระสังฆราชพึ่ง. the วันที่พระสังฆราชพึ่งได้กลัวออกพรวนจากนิกายอื่น ๆ เขาได้บอกเม้ง Hao ของวิธีลับเพื่อเปิดทางไปถ้ำอมตะของเขา . ตอนนี้กว่าหนึ่งปีต่อมาเม้งเฮาได้กลับมาในที่สุด. ปีที่ได้รับการแต่งตั้งได้ผ่านไปแล้วจริง ในฐานะที่เป็นเม้งเฮาเข้าหารูปปั้นของพระสังฆราชพึ่งผู้เชี่ยวชาญจากรัฐ Zhao เฝ้าดูเขาจากด้านหลัง. เขาเอาลมหายใจลึก ๆ แล้วยกมือขวาของเขาและผลักดันให้นิ้วของเขากับจุดบนรูปปั้น ทุกคนไม่กี่วินาทีเขาจะผลักดันนิ้วของเขากับจุดเดียวกัน อีกครั้งและอีกครั้งที่เขาผลักดันจนเขาได้ผลักดันให้มัน 179 ครั้ง ทันใดนั้นพระอุโบสถเริ่มสั่น รูปปั้นสั่นอย่างรุนแรงแล้วแตกทำให้ฮอลล์ทั้งหมดจะพังเป็นชิ้น จากนั้นแสงสุกใสส่องออกมาจากรูปปั้นของพระสังฆราชพึ่งกวาดไปทั้งหมดและเศษซากปรักหักพังเหลือเพียงรูปปั้นของตัวเอง