ประสบการณ์ของประเทศพัฒนาแล้ว และประ

ประสบการณ์ของประเทศพัฒนาแล้ว และประเทศที่เศรษฐกิจกำลังขยายตัวชี้ว่า ศักยภาพและคุณภาพของคนอันเป็นผลมาจากระบบการศึกษาที่มีประสิทธิภาพเป็นปัจจัยที่สำคัญที่สุด ที่ทำให้ประเทศเหล่านั้นประสบความสำเร็จมากกว่าประเทศอื่นๆ

ที่ผ่านมาประเทศไทยก็ลงทุนในเรื่องการศึกษาไปไม่น้อย แต่เป็นการลงทุนเชิงปริมาณ สั่งการ และเหมาโหล มากกว่าคำนึงถึงรายละเอียด การมีส่วนร่วม ตลอดจนบริบทและคุณภาพที่เป็นเป้าหมายสำคัญ ถือเป็นการจัดการศึกษาอย่างคับแคบ คือ สร้างระบบการศึกษาแบบบันไดดารา แบบแพ้คัดออก

ที่น่าหนักใจกว่านั้นคือ เด็กที่ไม่เก่ง ไม่รู้จะเรียนอะไร ส่วนใหญ่มักจะมาเลือกเรียนครู ทำให้เส้นทางของคนเรียนครูในปัจจุบันนี้ คือเส้นทางของคนที่ไม่มีทางไปในเรื่องการศึกษา ส่งผลไปยังอนาคตว่าเราให้คนแบบนี้ ซึ่งนอกจากไม่เก่งแล้ว ยังสิ้นหวังและขาดจินตนาการมาสอนเด็กนักเรียน เด็กรุ่นต่อไปจะมีคุณภาพได้อย่างไร เพราะคุณภาพการเรียนรู้ของเด็กจะไม่มีวันสูงเกินกว่าคุณภาพของครู

การปฏิรูปการศึกษาที่ผ่านมา จึงเป็นเพียงการเปลี่ยนรูปแบบการบริหารงาน แต่ไม่ได้ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงการเรียนการสอนให้ดีขึ้นและแตกต่างจากเดิม ปัญหาของการปฏิรูปการศึกษารอบแรกคือ เน้นที่การเปลี่ยนแปลงโครงสร้างของกระทรวงศึกษาธิการ (ศธ.) และทบวงมหาวิทยาลัย และหากจะมีการปฏิรูปรอบสองที่เน้นการปฏิรูปโอกาสและคุณภาพการศึกษา คุณธรรม จริยธรรมของนักเรียนแล้ว แต่การปฏิรูปที่ขาดการปรับกระบวนทัศน์ใหม่ อาจไม่สัมฤทธิผลเหมือนที่วางเป้าหมายเอาไว้ โดยเฉพาะเรื่องคุณธรรม จริยธรรม ซึ่งไม่ใช่เรื่องง่ายเลย เพราะเราไม่สามารถสร้างคุณธรรม จริยธรรมจากการท่องจำวิชาศีลธรรมได้

นอกจากนี้ สังคมไทยยังเป็นสังคมที่ให้ความสำคัญกับวัฒนธรรมอำนาจ ซึ่งจะเป็นอุปสรรคต่อการปฏิรูปการศึกษาอย่างยิ่ง เพราะแต่ละฝ่ายมุ่งสนใจว่าปฏิรูปการศึกษาแล้วจะทำให้ใครมีอำนาจ ใครเสียอำนาจ แทนที่จะคำนึงถึงเป้าหมายที่แท้จริง ซึ่งก็คือคุณภาพของการศึกษาไทย

ข้อมูลการศึกษาของ PISA (Programme for International Students Assessment) พบว่าเด็กไทย 74 เปอร์เซ็นต์อ่านภาษาไทยไม่รู้เรื่อง วิเคราะห์ความหมายไม่ถูก และใช้ภาษาให้เป็นประโยชน์ในการเรียนวิชาอื่นๆ ไม่ได้ ในขณะที่ข้อเรียกร้องเรื่องการปฏิรูปการศึกษาแบบสั่งการเชิงนโยบายให้ครูพยายามสอนให้นักเรียนใฝ่รู้ใฝ่เรียน รักการอ่าน คิดวิเคราะห์ได้ จึงเป็นเพียงภาพในอุดมคติเท่านั้น เพราะไม่คำนึงถึงข้อเท็จจริงที่ว่าในสภาพที่ครูอาจารย์จำนวนมากไม่ได้ใฝ่รู้ ไม่รักการอ่าน คิดวิเคราะห์สังเคราะห์ไม่เป็นแล้ว ครูอาจารย์เหล่านั้นจะสอนให้เด็กใฝ่รู้ มีนิสัยรักการอ่านได้อย่างไร เพราะความจริงแล้วเด็กมักจะเป็นอย่างที่ครูเป็น มากกว่าจะเป็นอย่างที่ครูสอน

ครูอาจารย์จึงถือเป็นปัจจัยที่สำคัญที่สุดของการจัดการศึกษาให้มีคุณภาพ โดยเฉพาะสำหรับประเทศไทย ซึ่งวัฒนธรรมการเรียนรู้เน้นการฟังบรรยายจากอาจารย์เป็นหลัก มากกว่าจะอ่านศึกษาค้นคว้าด้วยตนเอง หรือเรียนรู้จากแหล่งเรียนรู้ใกล้ตัวเพื่อการเรียนรู้ที่มีความหมายและสร้างแรงบันดาลใจ ทำให้คุณภาพการสอนของครูอาจารย์ส่งผลต่อคุณภาพการเรียนรู้ของนักเรียน นักศึกษาเป็นอย่างมาก

การขยายตัวเชิงปริมาณของการศึกษาไทยในรอบทศวรรษที่ผ่านมา ก่อให้เกิดการจ้างครูอาจารย์เป็นจำนวนมากโดยละเลยและขาดการเอาจริงเอาจังในกระบวนการคัดเลือกอย่างเป็นระบบและรอบคอบ ที่แย่กว่านั้นคือ ในบางครั้งแม้แต่การรับครูอาจารย์ก็ยังมีการวิ่งเต้นเล่นพรรคเล่นพวก ปัญหานี้ไม่เพียงสะท้อนว่า ผู้ที่เข้ามาเป็นครูอาจารย์จำนวนไม่น้อยที่ยังไม่มีคุณภาพและจริยธรรมเท่านั้น แต่ยังสะท้อนให้เห็นว่า การคัดเลือกคนเข้าสู่ระบบการศึกษาเพื่อทำหน้าที่สำคัญที่สุดคือเป็นครูอาจารย์ของประเทศเรานั้นล้มเหลวอย่างสิ้นเชิง

นอกจากนี้ เราอาจต้องเผชิญกับปัญหาการขาดแคลน "ครูของครู" ซึ่งทางคณะกรรมการการอุดมศึกษา (กกอ.) ระบุว่าในปี 2554 คณาจารย์ในคณะครุศาสตร์และศึกษาศาสตร์จะเกษียณอายุราชการ 2,263 คน ในจำนวนผู้เกษียณอายุพบว่าอาจารย์ที่มีผลงานวิชาการระดับศาสตราจารย์ ซึ่งทั้งประเทศมีจำนวน 15 คน จะเกษียณอายุทั้งหมด ส่วนระดับรองศาสตราจารย์จะเกษียณประมาณ 80 เปอร์เซ็นต์ เพราะฉะนั้น รัฐบาลน่าจะมุ่งเน้นพัฒนาและยกระดับสถาบันผลิตครูให้เข้มข้นกว่านี้ เหมือนกับที่ทุ่มงบประมาณให้มหาวิทยาลัยวิจัยแห่งชาติ เพราะเรื่องดังกล่าวนี้ก็สำคัญไม่แพ้กัน

ผู้เขียนเชื่อว่า ปัญหาครูไม่มีคุณภาพ ไม่ได้เกิดจากระบบไม่ดีเพียงส่วนเดียว หากส่วนใหญ่เกิดจากระบบการพัฒนาครูที่ทำให้ครูขาดแรงจูงใจในการสอน ขาดแรงบันดาลใจในการพัฒนาตนเอง รวมถึงขาดการจัดการความรู้ที่ดี เพราะไม่มีโอกาสแลกเปลี่ยนเรียนรู้และแบ่งปันความรู้ระหว่างกัน

ความเป็นจริงอย่างหนึ่ง ซึ่งสะท้อนจากครูในโรงเรียนคือ ทุกเรื่องในโรงเรียนสำคัญหมดไม่น้อยไปกว่าเรื่องการเรียนการสอน แปลว่าทุกกิจกรรมเร่งด่วนและสามารถสอดแทรกแทนการสอนหนังสือได้เสมอ โดยเฉพาะงานธุรการต่างๆ ที่ครูมักจะถูกเรียกไปทำ หรือกระทั่งประชุมต่างๆ ที่ทำให้การสอนต้องงดไว้ก่อน การพิจารณาความดีความชอบก็มักจะพิจารณาจากงานสอนเป็นลำดับท้ายๆ ครูที่สอนเก่ง ตั้งใจสอน มักจะไม่ได้รับการส่งเสริมเท่าที่ควร เพราะเมื่อครูเน้นเรื่องสอน งานอื่นๆ ก็จะด้อยลง เมื่อเป็นอย่างนี้บ่อยเข้าครูที่อยากก้าวหน้าจึงเน้นทำงานอย่างอื่นมากกว่างานสอน โดยเฉพาะการทำผลงานที่ทำให้ครูก้าวหน้า แต่คุณภาพของเด็กกลับถอยหลัง

แต่ที่วิกฤตที่สุดคือ สภาพเหล่านี้ได้กลายมาเป็นความเคยชินและชีวิตประจำวันของคนในระบบการศึกษาไทย ซึ่งหากไม่มีการปฏิรูปและแสวงหาแนวทางใหม่อย่างจริงจัง เราคงไม่สามารถแก้ปัญหานี้ได้

แนวทางแก้ไขที่ง่ายที่สุดคือ ต้องให้ครูสอนนักเรียนอย่างเต็มเวลาเต็มหลักสูตร เต็มความสามารถตามความถนัดและศักยภาพของผู้เรียน ต้องคืนครูให้นักเรียน ใครสอนดี ตั้งใจสอน สอนแล้วเด็กมีคุณภาพ ต้องพิจารณาความดีความชอบให้ก่อน หรือมีแนวทางหนุนเสริมและให้การยอมรับ ถ้ามีความสม่ำเสมอต่อเนื่องก็นำไปสู่การผูกโยงกับการเลื่อนวิทยฐานะ เพราะความก้าวหน้าของครูควรผูกอยู่กับการเรียนรู้ของเด็กนักเรียน

การปฏิรูปครูอาจารย์ควรเพิ่มแรงจูงใจให้ครูดี ครูเก่ง อยู่ต่อและทำงานได้อย่างมีประสิทธิภา

ผลลัพธ์ (จีน) 1:

发达的国家和国家在经济体正在扩大的潜力和有效的教育系统由于人的素质的经验是最重要的因素。这使得这些国家在其他国家更大的成功。过去，国家泰国投资教育，但它不是量化投资和更比打的回合次序，无论的参与，以及细节上下文和质量重要的教育目标管理系统新加坡研究名人梯子。消除这就是时尚孩子不是很好，我不知道什么会最常来选择学生，教师。使学习路径，教师现在是的那些人做得不到教育的主题的路径。由于对未来，我们会给人这不是好，其中除了绝望和缺乏想象力，教给学生。质量的下一代的孩子吗?，因为学习的质量绝不会超出教师的素质。การปฏิรูปการศึกษาที่ผ่านมา จึงเป็นเพียงการเปลี่ยนรูปแบบการบริหารงาน แต่ไม่ได้ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงการเรียนการสอนให้ดีขึ้นและแตกต่างจากเดิม ปัญหาของการปฏิรูปการศึกษารอบแรกคือ เน้นที่การเปลี่ยนแปลงโครงสร้างของกระทรวงศึกษาธิการ (ศธ.) และทบวงมหาวิทยาลัย และหากจะมีการปฏิรูปรอบสองที่เน้นการปฏิรูปโอกาสและคุณภาพการศึกษา คุณธรรม จริยธรรมของนักเรียนแล้ว แต่การปฏิรูปที่ขาดการปรับกระบวนทัศน์ใหม่ อาจไม่สัมฤทธิผลเหมือนที่วางเป้าหมายเอาไว้ โดยเฉพาะเรื่องคุณธรรม จริยธรรม ซึ่งไม่ใช่เรื่องง่ายเลย เพราะเราไม่สามารถสร้างคุณธรรม จริยธรรมจากการท่องจำวิชาศีลธรรมได้另外泰国是一个社会、 一个社会、 文化的力量，是教育改革的障碍，特别是因为每个缔约国教育改革和使任何人拥有权力失去动力，而不是考虑到真正的目标，是教育的质量，泰国的焦点。ข้อมูลการศึกษาของ PISA (Programme for International Students Assessment) พบว่าเด็กไทย 74 เปอร์เซ็นต์อ่านภาษาไทยไม่รู้เรื่อง วิเคราะห์ความหมายไม่ถูก และใช้ภาษาให้เป็นประโยชน์ในการเรียนวิชาอื่นๆ ไม่ได้ ในขณะที่ข้อเรียกร้องเรื่องการปฏิรูปการศึกษาแบบสั่งการเชิงนโยบายให้ครูพยายามสอนให้นักเรียนใฝ่รู้ใฝ่เรียน รักการอ่าน คิดวิเคราะห์ได้ จึงเป็นเพียงภาพในอุดมคติเท่านั้น เพราะไม่คำนึงถึงข้อเท็จจริงที่ว่าในสภาพที่ครูอาจารย์จำนวนมากไม่ได้ใฝ่รู้ ไม่รักการอ่าน คิดวิเคราะห์สังเคราะห์ไม่เป็นแล้ว ครูอาจารย์เหล่านั้นจะสอนให้เด็กใฝ่รู้ มีนิสัยรักการอ่านได้อย่างไร เพราะความจริงแล้วเด็กมักจะเป็นอย่างที่ครูเป็น มากกว่าจะเป็นอย่างที่ครูสอน因此，教师被认为素质教育，特别是泰国最重要的因素。学习学习有意义和鼓舞人心的学习文化，强调从作为一个比自己阅读研究或学习来源的父母老师听讲座接近。使教师的教学质量，学生的学习质量。学生们非常认真。教育在泰国十年前的数量扩张，导致大量聘用的教师忽视和缺乏严重的选择过程的仔细和全面地比它更糟糕的是，有时即使是老师也一直在游说，玩，他们玩方。这不是只是反映的问题，是独一无二的教师都不只高品质和道德操守。但它也反映了资格的人来登录到最重要的功能是为我国老师已经完全失败。นอกจากนี้ เราอาจต้องเผชิญกับปัญหาการขาดแคลน "ครูของครู" ซึ่งทางคณะกรรมการการอุดมศึกษา (กกอ.) ระบุว่าในปี 2554 คณาจารย์ในคณะครุศาสตร์และศึกษาศาสตร์จะเกษียณอายุราชการ 2,263 คน ในจำนวนผู้เกษียณอายุพบว่าอาจารย์ที่มีผลงานวิชาการระดับศาสตราจารย์ ซึ่งทั้งประเทศมีจำนวน 15 คน จะเกษียณอายุทั้งหมด ส่วนระดับรองศาสตราจารย์จะเกษียณประมาณ 80 เปอร์เซ็นต์ เพราะฉะนั้น รัฐบาลน่าจะมุ่งเน้นพัฒนาและยกระดับสถาบันผลิตครูให้เข้มข้นกว่านี้ เหมือนกับที่ทุ่มงบประมาณให้มหาวิทยาลัยวิจัยแห่งชาติ เพราะเรื่องดังกล่าวนี้ก็สำคัญไม่แพ้กันผู้เขียนเชื่อว่า ปัญหาครูไม่มีคุณภาพ ไม่ได้เกิดจากระบบไม่ดีเพียงส่วนเดียว หากส่วนใหญ่เกิดจากระบบการพัฒนาครูที่ทำให้ครูขาดแรงจูงใจในการสอน ขาดแรงบันดาลใจในการพัฒนาตนเอง รวมถึงขาดการจัดการความรู้ที่ดี เพราะไม่มีโอกาสแลกเปลี่ยนเรียนรู้และแบ่งปันความรู้ระหว่างกัน ความเป็นจริงอย่างหนึ่ง ซึ่งสะท้อนจากครูในโรงเรียนคือ ทุกเรื่องในโรงเรียนสำคัญหมดไม่น้อยไปกว่าเรื่องการเรียนการสอน แปลว่าทุกกิจกรรมเร่งด่วนและสามารถสอดแทรกแทนการสอนหนังสือได้เสมอ โดยเฉพาะงานธุรการต่างๆ ที่ครูมักจะถูกเรียกไปทำ หรือกระทั่งประชุมต่างๆ ที่ทำให้การสอนต้องงดไว้ก่อน การพิจารณาความดีความชอบก็มักจะพิจารณาจากงานสอนเป็นลำดับท้ายๆ ครูที่สอนเก่ง ตั้งใจสอน มักจะไม่ได้รับการส่งเสริมเท่าที่ควร เพราะเมื่อครูเน้นเรื่องสอน งานอื่นๆ ก็จะด้อยลง เมื่อเป็นอย่างนี้บ่อยเข้าครูที่อยากก้าวหน้าจึงเน้นทำงานอย่างอื่นมากกว่างานสอน โดยเฉพาะการทำผลงานที่ทำให้ครูก้าวหน้า แต่คุณภาพของเด็กกลับถอยหลัง但这场危机是在这些条件已成为人民熟悉和日常生活在泰国的教育制度。如果不有任何改革，并认真地寻求一种新方法。我们不能解决这个问题。แนวทางแก้ไขที่ง่ายที่สุดคือ ต้องให้ครูสอนนักเรียนอย่างเต็มเวลาเต็มหลักสูตร เต็มความสามารถตามความถนัดและศักยภาพของผู้เรียน ต้องคืนครูให้นักเรียน ใครสอนดี ตั้งใจสอน สอนแล้วเด็กมีคุณภาพ ต้องพิจารณาความดีความชอบให้ก่อน หรือมีแนวทางหนุนเสริมและให้การยอมรับ ถ้ามีความสม่ำเสมอต่อเนื่องก็นำไปสู่การผูกโยงกับการเลื่อนวิทยฐานะ เพราะความก้าวหน้าของครูควรผูกอยู่กับการเรียนรู้ของเด็กนักเรียน การปฏิรูปครูอาจารย์ควรเพิ่มแรงจูงใจให้ครูดี ครูเก่ง อยู่ต่อและทำงานได้อย่างมีประสิทธิภา

ผลลัพธ์ (จีน) 3:

发达国家的经验国家经济发展，指出人的能力和素质教育体系，由于效率的最重要因素。

在泰国投资了不少研究然而，定量投资十几个详细考虑，毛泽东指挥和参与以及作为重要目标，环境质量楼梯是淘汰赛阶段的教育制度明星

绝大多数的孩子是不好的，不知道学什么，老师通常选择人的道路。目前老师学习。人不能在路径的研究这导致我们的未来。还教学生绝望，缺乏想象力。下一代的质量？因为孩子的学习质量也不会太高，教师的质量。

最近的教育改革因此，仅仅是改变管理模式。但没有更好的教学，改变不同。第一次教育改革的问题。在大学部）如果有机会第二次改革，改革的重点，学生道德素质教育。但缺乏对改革的新范式就像不可能实现目标。因为我们不道德，道德建设是不容易的。伦理道德的主体
死记硬背。
此外，泰国社会重视文化的社会权力。会阻碍教育改革。因为每一方关注教育改革，谁有权力，谁失去权力。这是泰国的教育质量。

研究的数据，评估计划（PISA），为国际74发现孩子看泰国泰国百分之。语义分析。和使用的语言没有优势。在其他学科的学习爱读书，思考，分析仅仅是一种理想图像。事实上，无论是教师的学习状态，大量不想不爱阅读，综合分析阅读习惯？因为事实上，孩子们通常是教师。老师更是

教师是最重要的因素，尤其是管理教育的质量，为泰国文化学习强调的主要是听讲座。多阅读自学教师的教学质量，影响学生的学习质量，是我们

数量扩张，在过去十年的研究创造了很多教师忽视和缺乏认真选择系统和周到的过程。更糟糕的是这个问题不仅体现教师进来的人是不道德的，没有质量，但也体现此外，我们可能会面临
教师短缺的问题。”“กกอ.高等教育委员会（教育学院）认为，教师教育2554 2退休，人退休后发现，那些263学术水平的教师有教授，全国的人都15退休。80水平约占退休，副教授大学和国家研究预算因为这同样重要。